به نقل از «جهان نيوز»

واکاوی بحران ریزگردها، از درد تا درمان

تاریخ انتشار: ۱۶ خرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۵۶۸۱۲۶

پدیده طوفان گرد و غبار و ریزگرد از جمله مهم‌ترین معضلاتی است که این روزها مردم بسیاری از مناطق کشور بالاخص استان‌های غرب و جنوب غرب را به ستوه آورده و مسئولین را به واکنش واداشته است.
به گزارش جهان نيوز، در بهمن ماه سال گذشته، وقوع گسترده ریزگرد در استان خوزستان و به دنبال آن وقوع مه و اندکی بارندگی، منجر به ناپایداری سیستم‌های توزیع برق و قطعی گسترده این منبع مهم انرژی در استان خوزستان شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این واقعه عجیب، علاوه بر اهواز، مرکز استان خوزستان، برق 10 شهر دیگر استان شامل کارون، باوی، حمیدیه، هویزه، ماهشهر، هندیجان، آبادان، خرمشهر، شادگان و دشت آزادگان نیز برای مدتی طولانی قطع شد. به دنبال قطعی برق، تصفیه خانه های آب اهواز و به تبع آن بسیاری دیگر از شهرها نیز که از سامانه برق اضطراری برخوردار نبودند از کار افتاده و بدین ترتیب آب استان نیز دچار قطعی گردید. این موارد که با از مدار خارج شدن 180 سایت مخابراتی استان نیز همراه بود، مدارس، دانشگاه ها و ادارات اهواز و دیگر شهرهای استان را با تعطیلی مواجه کرد و توجهات بسیاری را به استان مظلوم خوزستان جلب نمود. به دنبال این توجهات، امکانات کشور به طور گسترده‌ای برای حل این بحران بسیج گردید و با گذشت مدت زمانی نه چندان کوتاه، اوضاع استان به حالت نسبتا عادی بازگشت.
با توجه به اهمیت بسیار زیاد این موضوع و لزوم یافتن راه‌حلی اساسی برای بحران فوق، در این مقاله سعی شده به شیوه‌ای علمی و با مرور منابع پژوهشی مختلف، پدیده طوفان گرد و غبار و ریزگرد به شیوه‌ای موشکافانه مورد تحلیل قرار گرفته و ضمن معرفی و اشاره به تبعات گوناگون این پدیده، راهکارهای مقابله با آن نیز مورد بررسی قرار گیرد.
چیستی و تعریف ریزگرد

بنا بر تعریف دانشمندان، هنگامی که سرعت باد در مناطق بیابانی از حد مشخصی که عمدتا 8 متر بر ثانیه در نظر گرفته می‌شود، بیشتر گردد، ذرات ریز وارد جریان اتمسفری می‌شوند و تولید گرد و غبار می‌نمایند. این فرایند با توجه به عواملی چون زبری عناصر سطوح، رطوبت خاک، اندازه ذرات، پوشش گیاهی، بافت خاک، میزان چسبندگی ذرات خاک و پستی و بلندی‌های زمین اتفاق می‌افتد.

سازمان هواشناسی جهانی (WMO)، گرد و غبار را بر اساس شدت و همچنین میزان تاثیر آن در قابلیت رویت به 4 دسته «طوفان گرد و خاک»، «گرد و خاک وزنده»، «گرد و خاک معلق» و «تنوره دیو» تقسیم بندی می‌نماید.

در طوفان گرد و خاک، ذرات ریز که دارای قطری بین 5 صدم تا 1 دهم میلی متر هستند به میزان قابل توجهی توسط بادهای قوی که دارای سرعتی بیش از 15 متر بر ثانیه هستند به سمت بالا حمل می شوند. این پدیده شدیدترین نوع گرد و غبار بوده و باعث غبارآلود شدن کامل هوا و کاهش دید افقی به کمتر از هزار متر می‌گردد. طوفان‌های گرد و خاک شدید، گاهی قابلیت رویت را تا حد صفر نیز کاهش می‌دهند. این پدیده که عمدتا مختص مناطق خشک و نیمه خشک است، ابر متراکمی از گرد و غبار را تا ارتفاع حدود 3000 متر در هوا ایجاد نموده و به طور تقریبی می‌تواند تا 4000 تن غبار را در هر کیلومتر مربع از هوا جا دهد. این طوفان‌ها قادرند مسافت‌های بسیار طولانی را طی نموده و گاهی یک کشور یا حتی بخشی از یک قاره را به طور کامل بپوشانند.

گرد و خاک وزنده، از لحاظ شدت دارای حد متوسط می‌باشد. این پدیده عمدتا به وسیله بادهایی که دارای ارتفاع متوسط بوده و مقادیری از گرد و غبار و شن را با خود حمل می‌نمایند، به وجود می آید. این پدیده می‌تواند دید افقی را به هزار متر برساند.

گرد و غبار معلق که در تقسیم‌بندی سازمان جهانی هواشناسی، در رتبه سوم قرار می‌گیرد، شدتی کمتر از موارد پیشین دارد. در این پدیده، گرد و غبار ریز در بخش زیرین تروپوسفر که خود پایین‌ترین لایه جو زمین به حساب می‌آید، معلق گردیده و به دنبال آن، دید افقی به کمتر از ده هزار متر می‌رسد. از گرد و غبار معلق در برخی منابع، با نام «گرد و غبار مه» نیز یاد می‌شود.

و بالاخره در انتهای جدول تقسیم‌بندی انواع گرد و غبار توسط WMO، تنوره دیو قرار دارد. این پدیده به ستون‌های باریک و چرخنده‌ای از گرد و غبار گفته می‌شود که به طور متوسط، ارتفاعی حدود 30 متر دارند، هرچند در برخی مواقع ارتفاعی تا 300 متر نیز پیدا می‌کنند.

با این حال شاید بتوان گفت پدیده «ریزگرد» تعریف جامع‌تری را نسبت به گرد و غبار در بر می‌گیرد. ریزگردها در واقع ترکیب و معجونی از گرد و خاک با انواع مختلف ذرات خاکی در کنار دودها و آلاینده‌های گازی، برخی مایعات و همچنین ذرات بیولوژیک و زیستی هستند که به صورت محلول و معلق در اتمسفر وجود دارند و به وسیله باد تا هزاران کیلومتر جابجا می‌شوند.

سابقه و آمار بروز ریزگرد در ایران

وقوع طوفان‌های گرد و غبار و بروز پدیده ریزگرد، در سال‌های اخیر به طور قابل توجهی در سطح منطقه‌ای و حتی جهانی افزایش یافته است. کشور ما نیز با توجه به آن که اصطلاحا روی کمربند خشک کره زمین قرار گرفته و بیش از 30 درصد از مساحت آن را مناطق خشک و نیمه خشک تشکیل می‌دهند، به طور ویژه در استان خوزستان و برخی دیگر از استان‌های غربی، به شدت با این پدیده درگیر شده و لطمات زیادی از آن دیده است. در برخی موارد، گستره این معضل زیست محیطی تا 17 استان کشور، از جمله برخی استان‌های مرکزی کشور نیز رسیده و گاهی پایتخت را نیز بی‌نصیب نگذاشته است.

بروز خشکسالی‌های متعدد و تغییر شرایط اقلیمی در کنار عواملی چون مدیریت نادرست منابع آب و خاک، کاهش پوشش و تنوع گیاهی و همچنین بهره‌برداری ناپایدار و غیرصحیح از اراضی زراعی و مرتعی که عامل اصلی بروز آن‌ها، خود ما انسان‌ها هستیم، از مهم‌ترین عوامل تشدید فرسایش خاک و به دنبال آن بروز طوفان‌های گرد و غبار و ریزگرد در سال‌های اخیر شناخته شده‌اند.

بروز گرد و غبار البته، سابقه دیرینه‌ای در کشور ما دارد و در بسیاری از منابع علمی، به روزهای گرد و غباری در نقاط مختلف کشور اشاره گردیده است. در این منابع علاوه بر استان‌های غربی، بر جنوب شرق ایران نیز به عنوان یکی از مناطق اصلی گرد و غبار تاکید گردیده و بادهای 120 روزه سیستان به عنوان نمونه ذکر شده است.

بنا بر آمارهای ارائه شده توسط سازمان هواشناسی کشور، میانگین روزهای غبارآلود در طی 50 سال گذشته در شهرهای اهواز، آبادان، بوشهر و کرمانشاه به ترتیب 68، 76، 75 و 27 روز در سال بوده است. همچنین بنا بر داده‌های یک تحقیق علمی، در سال 1367 تعداد روزهای گرد و غباری در شهرهای زابل، آبادان، دزفول، بندرعباس و یزد معادل 81، 43، 40، 23 و 24 روز گزارش شده است. هنگام بروز این پدیده‌ها در ایران، گاهی تا میزان 9360 میکروگرم در مترمکعب، غلظت ذرات در هوا افزایش یافته است. به علاوه، آمارهای اخیر نشان می‌دهد دوام ریزگردها در هوای استان خوزستان با مساحتی حدود 64 هزار کیلومتر مربع، در برخی موارد به 144 ساعت (6 شبانه روز) بالغ گردیده و میزان وقوع این گونه طوفان‌های گرد و غبار در این استان نیز گاهی تا 102 بار در سال بوده است. در پژوهشی که در سال 1385 به انجام رسیده، اهواز به عنوان اصلی‌ترین شهری که در معرض وزش باد شمال و بادهای گرم شمال غربی قرار داشته و به دنبال آن در معرض ذرات ریزگرد ناشی از کشورهای عربی به خصوص کشور عراق در طول فصل بهار قرار می‌گیرد، شناخته شده است. با این حال، علاوه بر کل استان خوزستان، این بادها تمام مناطق غرب و جنوب غرب کشور نظیر استان‌های ایلام، کرمانشاه و بوشهر را با شدت‌های مختلف تحت تاثیر قرار داده و سالانه مقادیر زیادی گرد و غبار را از کشور عراق به این مناطق حمل می‌نمایند.

هجوم ریزگردها به مناطق غربی کشور ما در دو دهه اخیر شکل بسیار جدی‌تری به خود گرفته است. با این حال شاید بتوان گفت اولین موج اصلی ریزگرد در سال‌های اخیر، در سال 1387 و همچنین در نخستین روزهای سال 1388 خود را نشان داد. این پدیده که عمدتا رهاورد بادهای گرم و خشک عراق و سوریه بود، خوزستان را به همراه بخش‌های زیاد دیگری از کشور در زیر پرده غلیظی از گرد و غبار قرار داد. بر اساس داده‌های آماری، در این سال شهر اهواز به تنهایی به مدت 69 روز درگیر گرد و غبار بوده که نسبت به دو سال قبل، میزان آن بیش از 100 درصد افزایش یافته بود. همچنین در تیرماه همین سال، گرد و غبار، مهمان ناخوانده و چند روزه 12 استان کشور گردید و مساحتی معادل نیمی از فضای کشور را تحت تاثیر قرار داد. در سال 1389 نیز این پدیده از همان روزهای آغازین سال با شدتی به مراتب بیشتر، خوزستان و مناطق غربی ایران را مورد هجوم قرار داده و تا اردیبهشت ماه، بیش از نیمی از ایران را فراگرفته و در برخی مناطق علاوه بر بادهای شدید، با باران گل نیز همراه شد و این جریان تا به امروز به تناوب و به اشکال مختلف ادامه پیدا کرده است.

ریزگردها ممکن است در فصول مختلف سال به طور متفاوتی خود را نشان دهند. برای مثال در پژوهشی که بین سال های 90 تا 92 وضعیت ریزگردها را در شهر کرمانشاه مورد بررسی قرار داده، نشان داده شد که بروز ریزگرد در فصل تابستان بسیار بیشتر از فصول دیگر بوده و در فصل زمستان، هیچ روزی که در آن غلظت ذرات با قطر کمتر از 10 میکرون معلق موسوم به PM10، بیش از حد استاندارد باشد، مشاهده نگردیده است. این وضعیت به طور مشابهی در شهر خرم آباد نیز گزارش شده است. بر اساس اظهارات محققین، علت اصلی بیشتر بودن میزان ریزگردها در فصل تابستان، ورود بیشتر طوفان‌های گرد و غبار از طریق کشورهای همسایه است. همچنین وجود بارش‌های جوی در فصول پاییز و زمستان در چنین مناطقی، از مهم‌ترین عوامل کاهنده غلظت گرد و غبار و ذرات معلق هوا به حساب می‌آید.

عوامل بروز ریزگرد

عوامل زیادی در تشکیل طوفان‌های گرد و غبار و بروز پدیده ریزگردها دخیل هستند. اما در میان آن‌ها بدون شک فقدان پوشش گیاهی مناسب در اراضی مختلف، یکی از مهم‌ترین دلایل محسوب می‌شود. نبود پوشش گیاهی مناسب در مناطقی که مستعد گرد و غبار هستند باعث می‌شود که هوای بالای این مناطق شروع به گرم شدن نموده و به سمت بالا حرکت نماید. این جریان رو به بالای هوای گرم با بادهای تروپوسفری که دارای سرعت بالایی هستند برخورد نموده و در نتیجه آن یک جریان چرخشی به سمت پایین ایجاد می‌شود. این جریان با شدت بالایی با سطح زمین برخورد نموده و باعث ایجاد طوفان های گرد و غبار در مقیاس محلی می‌گردد که معمولا موقتی هستند.

ولی در مواقعی که جبهه‌های کم فشار و پرفشار جو با هم برخورد می‌کنند، بادهای به مراتب قوی‌تری ایجاد می‌شود که قادرند گرد و غبار را در مقیاسی جهانی ایجاد نمایند.

معمولا در سرعت‌های پایین باد، ذرات خاک حرکت خاصی نمی‌کنند. اما زمانی که این سرعت از حد خاصی عبور نماید تعدادی از ذرات شروع به ارتعاش نموده و هنگامی که سرعت باد بیشتر شود، از سطح کنده شده و وارد جریان هوا می‌شوند. در جریان جابجایی این ذرات خاک توسط باد، گاهی آن‌ها مجددا به سطح خاک برخورد نموده و این موضوع باعث می‌شود که ذرات به مراتب بیشتری از خاک جدا شده و به جریان هوا بپیوندند.

میزان ورود ذرات خاک به درون جریان هوا، علاوه بر سرعت باد به عواملی چون اندازه، شکل و چگالی این ذرات نیز بستگی دارد. این ذرات پس از وارد شدن به جریان هوا می‌توانند به روش‌های مختلفی نظیر خزش، جهش ناگهانی و بالاخره معلق شدن حرکت نموده و از مکانی به مکان دیگر منتقل شوند. در روش معلق شدن، عمدتا ذرات گرد و غباری که دارای قطری کمتر از 20 میکرون و دارای چگالی پایین هستند منتقل می‌شوند. این ذرات گاهی تا ارتفاع 6 هزار متر صعود کرده و تا مسافت 20 هزار کیلومتر جابجا می‌شوند.
در فصول مختلف سال، وضعیت بروز طوفان‌های گرد و غبار تغییرات قابل توجهی دارد. این طوفان‌ها بیشتر در فصول بهار و تابستان رخ می‌دهند و وقوع آن‌ها در فصول پاییز و زمستان کمتر است. به علاوه آمارهایی که از مناطق مختلف دنیا به دست آمده نشان می‌دهند که حدودا 65 درصد از طوفان‌های گردو غبار در فاصله زمانی ظهر تا غروب اتفاق می‌افتند. با این حال در پژوهشی که در منطقه خوزستان به انجام رسیده، مشخص شده که بیشترین نرخ نشست ذرات گرد و غبار در آبان ماه که شرایط جوی از سکون نسبی بیشتری برخوردار است اتفاق می‌افتد. در چنین شرایطی ذرات گرد و غبار که دارای اندازه‌ریزتری نیز در این ماه هستند، فرصت کافی را برای فرونشست بیشتر خواهند داشت.
وقوع خشکسالی‌های متعدد در سال‌های اخیر به ویژه در منطقه خاورمیانه و به دنبال آن کاهش بارندگی و رطوبت، متزلزل شدن خاک‌ها و کاهش شدید پوشش گیاهی، در کنار عوامل دیگری چون استفاده بی رویه از منابع آبی مناطق بیابانی، از بین رفتن نیزارها و وقوع نسبتا همیشگی بادهای غربی-شرقی باعث شده که میزان وقوع، ماندگاری و شدت طوفان‌های گرد و غبار و ریزگردها در کشور ما به ویژه در مناطق غرب و جنوب غرب به طور قابل توجهی افزایش یابد. وقتی به این عوامل، بی‌ثباتی سیاسی و وقوع جنگ‌های خانمان سوز در عراق و سوریه که موجب خشک شدن تالاب‌ها و دریاچه‌های شرق سوریه، مرکز و غرب عراق و همچنین عرصه‌های جنوبی کشورمان گردید را اضافه نماییم، پیچیدگی قضیه بیشتر نمایان می‌شود. این تالاب‌های خشک شده سرشار از ذرات بسیار ریز کمتر از 10 میکرون هستند که با وزش کوچک‌ترین بادی قادرند به هوا بلند شوند. همچنین در خصوص کشور عراق، از کاهش آب و تغییر مسیر رودخانه‌های دجله و فرات از مبادی مرزی آن‌ها نیز به عنوان عوامل دخیل در افزایش بیابان زایی در این کشور یاد می‌شود که به طور قطع در افزایش بروز ریزگردها نقش مهمی دارد.

در کنار عوامل فوق بایستی به این موضوع اشاره کرد که در منطقه جنوب غرب کشور که استان خوزستان در آن واقع شده، دشت‌های متعدد کوچک و بزرگی وجود دارند که به طور عمده از رسوبات آبرفتی و ریزدانه رودخانه‌های کرخه، کارون، دز، جراحی، هندیجان و شاخه‌های آن‌ها پوشیده شده‌اند. این مناطق پتانسیل بالایی برای تبدیل شدن به کانون‌های فرسایش بادی و وقوع ریزگرد دارند. همچنین وجود تپه‌های ماسه‌ای و شن‌زارهای موجود در این منطقه از کشور که از شمال غرب کرخه تا اطراف اهواز پراکنده‌اند، در تشدید پدیده گرد و غبار بی‌تاثیر نیستند.

افزایش اختلاف فشار هوا در فصل بهار و همچنین افزایش رطوبت و بروز پدیده وارونگی هوا در فصول سرد سال نیز می‌تواند در وقوع، تشدید و تداوم پدیده ریزگردها تاثیرگذار باشد. در پژوهشی که در این خصوص در منطقه کرمانشاه انجام شده، معلوم گردیده که وجود و تداوم پدیده وارونگی هوا ناشی از کوتاهی طول روز و همچنین عدم تاثیر تابش نور خورشید، باعث عدم انتقال و در نتیجه ماندگاری بیشتر ریزگردها در هوای شهر می‌گردد.

در کشور ایران، عامل اصلی بروز ریزگردها، «باد شمال» است. این باد که معمولا بین ماه‌های فروردین تا شهریور فعال است، در شمال منطقه خاورمیانه شکل می‌گیرد و با گذر از کوه‌های ترکیه و شمال عراق که همانند قیفی بزرگ عمل می‌نمایند، به بیابان‌های عراق و سوریه وارد گردیده و از آن جا ضمن ورود به کشور ما، تا خلیج فارس و رسیدن به آب‌های آزاد پیش می‌رود. این باد با گذر از بیابان‌های کشورهای مختلف، به طوفانی از ریزگرد تبدیل شده و سراسر منطقه را متاثر می‌سازد.

به طور کلی عواملی چون خاک، پستی و بلندی زمین و اقلیم می‌توانند یک ناحیه را مستعد تولید و بروز ریزگرد نمایند. ولی در این میان تغییر خصوصیات خاک دارای اهمیت زیادی است. مناطقی که از نظر خاک‌های رُسی و سیلتی، غنی هستند مسئول بیشتر طوفان‌های ریزگردی به حساب می‌آیند. چرا که میزان چسبندگی بین ذرات این نوع خاک‌ها به طور ذاتی کم است و به راحتی روی یکدیگر سر خورده و به وسیله باد جابجا می‌شوند. لذا برای جلوگیری از این اتفاق، بایستی اصطکاک و درگیری بین دانه‌ها و ذرات خاک را با ایجاد چسبندگی بین آن‌ها افزایش داد. در این خصوص استفاده از افزودنی‌های چسباننده‌ای نظیر مالچ‌ها می‌تواند نقش موثری در کنترل ریزگردهای ناشی از چنین مناطقی داشته باشد. در گذشته، سه کشور ایران، عراق و عربستان به صورت مشترک و با تقبل هزینه‌های مالچ پاشی، تمام زمین‌های تحت تاثیر این پدیده را با مواد چسبنده نفتی مالچ پاشی می‌نمودند. ولی از ابتدای دهه اول سال 2000 میلادی با بروز جنگ عراق و افزایش تنش‌های منطقه‌ای و در نتیجه، تغییر رویه این دولت‌ها، مالچ پاشی بیابان‌ها به فراموشی سپرده شد که نتیجه آن افزایش بی‌سابقه ریزگردها در خوزستان، غرب ایران و سپس به طور تقریبی در سراسر ایران بوده است. با این حال بسیاری از متخصصان، استفاده صرف و گسترده از مالچ‌های شیمیایی را به عنوان عاملی ناسازگار با محیط زیست و دارای خطرات بسیار برای سلامتی انسان‌ها قلمداد می‌نمایند و جایگزینی آن را با موارد دیگری چون ریگ و سنگریزه قابل ترجیح می‌دانند.

کانون های ریزگرد

در خصوص محل‌های اصلی که خیزش گرد و غبار از آنجا صورت گرفته و اصطلاحا «کانون گرد و غبار» نامیده می‌شوند صحبت‌های فراوانی شده است. محققین در ایران و جهان برای شناسایی مناطق برداشت، حمل و رسوب‌گذاری طوفان‌های گرد و غبار معمولا از یکی از سه روش زیر استفاده می نمایند:

1) روش‌های مبتنی بر زمین شناسی و کانی شناسی ذرات

2) روش‌های مبتنی بر تصاویر هوایی و ماهواره‌ای و علم سنجش از دور

3) تلفیقی از دو روش قبلی

ولی عموما و با توجه به محدودیت‌های دو روش اول، از روش سوم استفاده می‌شود، چرا که طوفان‌های گرد و غبار عمدتا پدیده‌های پویا و ذاتا متغیر بوده و از لحاظ زمانی و مکانی، تغییرات بسیاری را تجربه می‌نمایند. لذا به تصویر کشیدن این پویایی و روابط متقابل بین عناصر تشکیل دهنده این گونه طوفان‌ها از ضرورت بالایی برخوردار است.

به طور کلی، محققین مهم‌ترین کانون‌های خارجی گرد و غبار یا ریزگردهای نفوذی به ایران را به شرح زیر برشمرده‌اند: سه کانون در سوریه، یک کانون در مرز سوریه و عراق، چهار کانون در شمال عراق و حوزه رود فرات و یک کانون در مرکز عراق. منابع دیگر از دشت‌های شرقی و جنوب شرقی عربستان، بخش‌هایی از امارات متحده عربی، یمن و کویت و همچنین شمال آفریقا نیز به عنوان کانون‌های خارجی بروز گرد و غبار در ایران نام برده‌اند. این کانون‌ها در مجموع باعث بروز طوفان‌هایی از گرد و غبار می‌شوند که به ریزگردهای عربی موسوم هستند.

در این رابطه و در پژوهشی جامع که وضعیت بروز ریزگرد در منطقه جنوب غرب ایران را در یک دوره 10 ساله از 1998 تا 2007 و در 10 شهر مختلف مورد بررسی قرار داده، محققین مشاهده نمودند که در این دوره 10 ساله، مجموعا در شهرهای مورد مطالعه 4552 روز گرد و غباری وجود داشته که منشا ریزگردهای حاصله در 3285 روز آن (72 درصد)، بیابان‌های کشورهای همجوار استان خوزستان نظیر عراق، سوریه و عربستان بوده و تنها در 1264 مورد (28 درصد)، منشا این ریزگردها، خود استان خوزستان بوده است که دلیل آن بنا بر اظهار محققین، خشک و عاری از پوشش گیاهی بودن بخش وسیعی از دشت خوزستان به ویژه در نواحی مرکزی آن ذکر شده است.

با این حال و علیرغم آن که صاحب نظران، سهم کانون‌های خارجی را در تولید گرد و غبار بیش از 70 درصد ذکر نموده‌اند، نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که مناطق متعددی در داخل خاک کشور ما وجود دارند که قادرند در تولید طوفان‌های گرد و غبار نقش داشته باشند. در این میان از تالاب‌های خشک شده‌ای نظیر تالاب هورالعظیم یا هورالهویزه که یکی از مهم‌ترین کانون‌های گرد و غبار است، یاد می‌شود. هرچند تنها یک سوم از تالاب هورالعظیم در کشور ما واقع شده و دو سوم دیگر آن در کشور عراق قرار دارد. همچنین در برخی منابع به دلتای آبادان و تپه‌های ماسه‌ای آن به عنوان نواحی مستعد تولید ریزگرد اشاره شده است.

در این رابطه نتایج یک پژوهش دیگر که به طور جمعی بر روی شهرهای اهواز، ماهشهر، بهبهان، رامهرمز، بوشهر، کرمانشاه، قصر شیرین، زنجان و اصفهان انجام شده نشان می‌دهد که این شهرها در سال 91 جمعا 177 روز غبارآلود داشته‌اند که منشا 102 روز آن محلی و داخلی بوده است. بر اساس این پژوهش، سهم گرد و غبارهای با منشا داخلی بیش از 58 درصد برآورد گردیده و این بدان معنا است که منشا بیش از نیمی از روزهایی که جلگه‌های جنوب ایران با پدیده ریزگردها مواجه بوده‌اند، کانون‌های تولید گرد و غبار محلی بوده‌اند.

در این پژوهش همچنین در مقایسه ای جالب بین اندازه ذرات گرد و غبار وارد شده به اهواز و شهر بندرگناوه در استان بوشهر، مشخص گردید که ذرات گرد و غبار در بندر گناوه به مراتب بزرگتر از ذرات گرد و غبار اهواز بوده است. محققین با توجه به این نتیجه و همچنین با در نظر گرفتن جهت باد و موقعیت جغرافیایی این دو شهر، به این نتیجه رسیده‌اند که منشا ریزگرد وارد شده به بندر گناوه، نمی‌تواند خارجی باشد، چرا که در این صورت با توجه به شرایط ذکر شده بالا و همچنین با توجه به دورتر بودن بندر گناوه از اهواز، اندازه ذرات گرد و غبار این دو شهر باید برعکس می‌بود. یعنی ذرات بزرگتر باید در اهواز دیده می‌شد و ذرات ریزتر در بندر گناوه. این موضوع با توجه به این اصل درنظر گرفته شده که وقتی یک سیال با سرعتی رو به کاهش، از م

منبع: جهان نيوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jahannews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جهان نيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۵۶۸۱۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هوای کلانشهر اصفهان سالم است

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، مرکز اصفهان؛ بر اساس داده‌های سامانه برخط کنترل کیفیت هوای سازمان محیط‌زیست (منطقه اصفهان) شاخص هوای این کلان‌شهر امروز ایستگاه خیابان ۲۵ آبان با عدد ۵۲، احمدآباد ۸۶، پارک زمزم ۶۰، میدان انقلاب ۶۲، خیابان پروین اعتصامی ۶۳، دانشگاه صنعتی و رهنان ۵۸، خیابان زینبیه ۷۰، بولوار کاوه ۶۴ ایستگاه ولدان ۵۲ AQI در وضعیت قابل قبول است.

شاخص هوای اصفهان در ایستگاه بزرگراه خرازی با عدد ۴۹، سپاهان‌شهر ۴۰، خیابان فرشادی ۳۴، کردآباد ۴۵ و میرزا طاهر ۴۸ AQI وضعیت پاک را نشان می‌دهد.

امروز شاخص هوا در خمینی‌شهر با میانگین ۲۷ و شاهین شهر با میانگین ۳۹ AQI در وضعیت پاک و در کاشان با میانگین ۱۰۹ نارنجی و ناسالم برای گروه‌های حساس، زرین‌شهر با میانگین ۵۶، سجزی ۷۰، قهجاورستان با میانگین ۹۹، نجف آباد ۶۳ و مبارکه ۵۹ AQI قابل قبول ثبت شد. ایستگاه سنجش آلودگی هوای منطقه صنعتی دولت آباد قطع است.

شاخص کیفی هوا از صفر تا ۵۰ هوای پاک، ۵۱ تا ۱۰۰ هوای سالم، ۱۰۱ تا ۱۵۰ ناسالم برای گروه‌های حساس، ۱۵۱ تا ۲۰۰ ناسالم برای عموم، ۲۰۱ تا ۳۰۰ بسیار ناسالم و ۳۰۱ تا ۵۰۰ خطرناک است.

این شاخص به طور معمول برای پنج آلاینده هوا شامل مونوکسیدکربن (CO)، اُزن (O ۳)، دی اکسید نیتروژن (NO ۲)، دی اکسید گوگرد (SO ۲) و ذرات معلق زیر ۲.۵ میکرون (PM ۲.۵) اندازه گیری و به طور روزانه در ایستگاه‌های پایش هوا، ثبت می‌شود.

شاخص کیفی هوا (Air Quality Index) معیاری است که غلظت ترکیبات مختلف آلاینده موجود در هوا نظیر مونوکسید کربن، دی اکسید گوگرد، ترکیبات نیتروژن دار، اوزون و ذرات معلق (ذرات کوچک‌تر از ۱۰ میکرومتر و ذرات کوچک‌تر از ۲.۵ میکرومتر) را که دارای حدود مجاز متفاوت با واحد‌های مختلف است به یک عدد بدون واحد تبدیل می‌کند و وضعیت آلودگی هوا را نمایش می‌دهد.