ترمیم روابط تجاری، محور استراتژی توسعه روابط کره‌جنوبی با ایران

به گزارش اتاق خبر، به نقل از اتاق ایران، انتخابات ریاست‌جمهوری ماه قبل در کره‌جنوبی، پایانی بود بر ۶‌ ماه التهاب و کشمکش سیاسی در این کشور؛ التهابی که «پارک گئون‌هه» را از مسند ریاست‌جمهوری پایین کشید. مون جا‌این، رئیس‌جمهور جدید فردای انتخابات سوگند یاد کرد و بلافاصله کارش را آغاز کرد تا طبق وعده‌ای که داده بار دیگر جامعه دوپاره شده کره‌جنوبی را متحد کند، از روابط میان دو کره تنش‌زدایی کند، اشتغال ایجاد کند و با فساد دولتی به مقابله بپردازد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کره جنوبی هم در زمینه صادرات و هم در زمینه واردات جزو 5 کشور اولی است که با ایران مبادلات تجاری دارند. طبق آمار گمرک در سال 1395 کره جنوبی با 2 میلیارد و 876 میلیون دلار، پس از کشورهای چین، امارات، عراق و ترکیه، پنجمین مقصد صادرات ایران بوده است. طی این همین سال، این کشور 3 میلیارد و 460 میلیون دلار صادرات به ایران داشته تا در ردیف کشورهای صادرکننده به ایران در جایگاه سوم قرار گیرد. کره جنوبی پنجمین کشور عمده طرف معامله با ایران در زمینه صادرات غیرنفتی نیز به شمار می‌رود. حدود 6.5 درصد از کل صادرات غیرنفتی ایران به کره جنوبی است و این کشور پس از چین، امارات، عراق و ترکیه قرار می‌گیرد. کره‌ای ها در دوره تحریم‌های بین المللی علیه ایران نیز همواره یکی از طرف‌های اصلی مبادلات تجاری با ایران بوده اند.

همزمان با برگزاری مراسم سوگند آقای مون در سئول، با سفیر کره‌جنوبی در منزلش در تهران به گفت‌وگو نشستیم. «کیم سئونگ‌هو» که دومین دوره سفارتش در ایران را تجربه می‌کند به آینده روابط دو کشور بسیار خوش‌بین است و می‌گوید ایران و کره جنوبی در مسیر رشد مبادلات تجاری قرار دارند. به گفته او استراتژی کره در توسعه روابطش با ایران بر 4محور استوار است: ترمیم روابط تجاری، موازنه تجاری، تقویت به‌هم‌پیوستگی و شناخت متقابل.

***

کره‌جنوبی همیشه یکی از شرکای تجاری اصلی ایران بوده است. البته روابط تجاری دو کشور در اثر تحریم‌های بین‌المللی آسیب بسیار دید. به‌نظر شما پس از توافق هسته‌ای شرایط به چه شکل پیش رفته است؟
قبل از هر چیز، می‌خواهم این اطمینان را به مردم و شرکای تجاری‌مان در ایران بدهم که با استقرار رئیس‌جمهور جدید در کره، هیچ تغییری در سیاست‌های تجاری ما در قبال ایران ایجاد نخواهد شد. روابط ما با ایران در دولت جدید قطعا بار دیگر رشد خواهد کرد. ایران تأمین‌کننده اصلی نفت مورد نیاز کره‌جنوبی است. بدون نفت ایران، اقتصاد کره متزلزل خواهد شد. بعد از توافق هسته‌ای مبادلات تجاری دوجانبه میان ایران و کره‌جنوبی رشد چشمگیری داشته است. سال گذشته شاهد رشد 37درصدی بودیم. مبادلات ما در 3ماهه اول سال‌جاری میلادی در مقایسه با مدت مشابه در سال گذشته 60درصد رشد داشته است.

بنابراین در مسیر رشد مبادلات تجاری قرار داریم. ایران همچنان یکی از شرکای تجاری اصلی ماست. غیراز این، شرکت‌های کره‌ای پس از امضای توافق هسته‌ای بار دیگر به سمت ایران هجوم آورده‌اند. آنها به‌دنبال حضور در پروژه‌های ایران هستند. از سوی دولت کره‌جنوبی هیچ‌گونه محدودیتی برای توسعه روابط چه در سطح دولتی و چه در سطح شرکت‌های خصوصی با طرف‌های ایرانی وجود ندارد. در سفر سال گذشته خانم پارک به ایران اتفاقات بسیار خوبی رقم خورد و توافقات خوبی حاصل شد. ما همچنان به توسعه روابط با ایران متعهد هستیم.

خانم پارک یک بسته حمایتی 15میلیارد دلاری برای توسعه روابط با ایران تخصیص داد؛ آیا دولت جدید هم به آن پایبند خواهد بود؟
قطعا؛ این بودجه برای حمایت از شرکت‌های کره‌ای تعیین شده که در پروژه‌های ایران مشارکت کنند. دولت کره به این شرکت‌ها از این بسته حمایتی وام خواهد داد.

در یک سال گذشته هیأت‌های متعدد از کره‌جنوبی به ایران سفر کرده‌اند. زمینه‌ها و پتانسیل‌های موجود برای تقویت همکاری‌های تجاری میان ایران و کره‌جنوبی را در کوتاه‌مدت و بلندمدت در کجاها می‌بینید؟
استراتژی ما در توسعه روابط‌مان با ایران بر 4محور استوار است. اول ترمیم روابط تجاری. مبادلات تجاری ما به‌دلیل تحریم‌ها به کمتر از یک سوم کاهش پیدا کرده بود. ما باید روابط تجاری‌مان را ترمیم کنیم. سال گذشته، نخستین بار بود که روند نزولی مبادلات تجاری میان ایران و کره‌جنوبی، تغییر کرد و صعودی شد. باید به‌زودی به سطح روابط تجاری پیش از تحریم‌ها بازگردیم. محور دوم، موضوع موازنه تجاری است.

95تا 98درصد واردات ما از ایران مربوط به واردات نفت است. خب، تصور کنید که ما تصمیم بگیریم نفت‌مان را از یک کشور دیگر وارد کنیم. چه اتفاقی برای روابط دو کشور می‌افتد؟ بنابراین باید به سمت متنوع کردن مبادلات تجاری دوجانبه پیش برویم. سومین محور در روابط ما با ایران، بر به‌هم‌پیوستگی استوار است. روابط کشور شما با ما تنها بر مبنای تجارت شکل گرفته است. تجارت نمی‌تواند تضمین‌کننده روابط طولانی‌مدت باشد. با کم و زیاد شدن قیمت‌ها، کشورها شرکای تجاری‌شان را تغییر می‌دهند. سرمایه‌گذاری است که می‌تواند میان دو کشور روابط نزدیک، قدرتمند و طولانی‌مدت ایجاد کند.

ما باید شرکت‌های‌مان را برای سرمایه‌گذاری به ایران بفرستیم؛ ایران هم باید شرکت‌هایش را برای سرمایه‌گذاری در پروژه‌های کره به کشور ما بفرستد. باید تکنولوژی را با هم به اشتراک بگذاریم. سرمایه‌گذاری باعث به هم پیوستگی اقتصادی کشورها می‌شود. همه اینها به یک شناخت متقابل نیاز دارد. ما اگر به شناخت و مفاهمه نرسیم، نمی‌توانیم شرکای تجاری خوبی برای هم باشیم؛ نمی‌توانیم در زمینه سرمایه‌گذاری متقابل اقدام کنیم. بنابراین موضوع شناخت متقابل هم محور چهارم است.

شرکت‌های کره‌ای احتمالا در چه حوزه‌هایی در ایران تمایل بیشتری به سرمایه‌گذاری دارند؟
ببینید ما هیچ محدودیتی برای سرمایه‌گذاری نداریم. هر حوزه‌ای که برای شرکت‌های کره‌ای سودآور باشد، جذاب است. این به طرف کره‌ای برنمی‌گردد، به طرف ایرانی مربوط است. هرچه حوزه‌های متعدد مستعد بازدهی بالا داشته باشید، شرکت‌های کره‌ای تمایل بیشتری برای حضور در ایران خواهند داشت. مثلا اگر دولت ایران حوزه نفت و گاز را تضمین کند، خب شرکت‌های فعال ما در این حوزه به ایران خواهند آمد. سرمایه به جایی می‌رود که از آن استقبال شود و با آن به درستی رفتار شود.

بنابراین چشم‌انداز آینده روابط میان دو کشور را روشن می‌بینید.
قطعا؛ من چشم‌انداز روابط ایران و کره‌جنوبی را در سال‌های پیش‌رو بسیار روشن می‌بینم. این را من نمی‌گویم؛ شواهد و قرائن این چنین نشان می‌دهد. انتخابات ریاست‌جمهوری در کره‌جنوبی به تازگی برگزار شده و آغاز به‌کار دولت جدید در کره با آغاز کار دولت دوازدهم در ایران همزمان خواهد بود. این همزمانی به هماهنگی بهتر و بیشتر در سیاست‌ها میان دو طرف کمک خواهد کرد. سال گذشته رئیس‌جمهور کره‌جنوبی به ایران سفر کرد. امیدواریم امسال هم رئیس‌جمهور شما به کره سفر کند. چنین سفرهایی می‌تواند در تقویت همکاری‌ها بسیار مؤثر باشد. یک سال از رفع تحریم‌های بین‌المللی می‌گذرد اما هنوز زمان نیاز است تا اثرات واقعی رفع تحریم‌ها را در روابط کشورها با ایران بتوان دید. سال گذشته مردم ایران آنقدرها اثرات رفع تحریم‌ها را ندیدند، اما امسال و سال آینده قطعا اثرات واقعی را خواهند دید.

فارغ از این‌ها، به اعتقاد من نباید تنها به روابط تجاری بسنده کرد. ایران و کره‌جنوبی باید بیش از پیش روابط فرهنگی و اجتماعی‌شان را گسترش دهند. امسال پنجاه و پنجمین سالگرد برقراری روابط دیپلماتیک میان ایران و کره‌جنوبی است و ما این مناسبت را با برگزاری برنامه‌های متعدد فرهنگی جشن خواهیم گرفت.

منبع: اتاق خبر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.otaghnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اتاق خبر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۶۰۷۱۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پایان روابط تجاری ترکیه ـ اسرائیل/ اردوغان در جنگ غزه به دنبال چیست؟

به گزارش خبرآنلاین ترکیه تمام روابط تجاری این کشور با تل‌آویو را در اعتراض به جنگ غزه، به حالت تعلیق درآورد.

پس از ادعای تل‌آویو مبنی بر اینکه آنکارا مانع دسترسی کشورهای ثالث به بنادر ترکیه جهت تجارت با اسراییل شده است، ترکیه روابط تجاری خود با رژیم صهیونیستی را به طور کامل به حالت تعلیق درآورد و متعهد شد تا زمانی که دولت اسرائیل اجازه ارسال کمک های بشردوستانه به منطقه را بدهد، به این اقدام خود ادامه خواهد داد.

در بیانیه وزارت بازرگانی ترکیه آمده است: «معاملات صادرات و واردات در رابطه با اسرائیل متوقف شده است و تمامی محصولات را پوشش می دهد».

یسرائیل کاتز وزیر امور خارجه اسرائیل روز پنجشنبه ترکیه را متهم کرد که واردات و صادرات اسرائیل از بنادر ترکیه را مسدود کرده است. کاتز در شبکه اجتماعی X نوشت: «یک دیکتاتور اینگونه رفتار می‌کند و منافع مردم و بازرگانان ترکیه و موافقت‌نامه‌های تجاری بین‌المللی را نادیده می‌گیرد». وی ادامه داد :«رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه با مسدود کردن بنادر برای واردات و صادرات اسرائیل، توافقات را زیر پا می‌گذارد». کاتز با متهم کردن آنکارا به نقض توافقات تجاری با تل‌آویو، گفت که به «وزارت خارجه اسراییل دستور داده است تا با تمرکز بر سایر کشورها، به‌دنبال جایگزین باشند».

همچنین ترکیه در ماه آوریل اعلام کرد که این کشور تا زمان اعلام آتش‌بس در نوار غزه، صادرات طیف گسترده‌ای از محصولات خود را به اسراییل محدود خواهد کرد. براساس اعلام وزارت تجارت ترکیه، این محدودیت ۵۴ محصول مختلف شامل آهن، سنگ مرمر، فولاد، سیمان، آلومینیوم، آجر، کود شیمیایی، تجهیزات ساختمانی و همچنین سوخت موشک و هواپیما را شامل می‌شود.

تاریخچه روابط اسرائیل و ترکیه

ترکیه اولین کشوری با اکثریت مسلمان بود که در سال ۱۹۴۹حاکمیت اسرائیل را به رسمیت شناخت. آنکارا در سال ۱۹۵۰ اولین دفتر دیپلماتیک خود را در اسرائیل افتتاح کرد. در طول جنگ شش روزه ۱۹۶۷، آنکارا به درخواست‌ها برای خروج اسرائیل از سرزمین‌های اشغالی فلسطینی - کرانه باختری، بیت‌المقدس شرقی، نوار غزه و بلندی‌های جولان - پیوست، اما در برابر درخواست‌های کشورهای عربی برای قطع روابط دیپلماتیک با تل‌آویو مقاومت کرد. در سال ۱۹۷۹، یاسر عرفات برای افتتاح دفتر سازمان آزادیبخش فلسطین به آنکارا سفر کرد. سال بعد، روابط ترکیه با اسرائیل دوباره به دلیل تصمیم اسرائیل برای تعیین بیت‌المقدس به عنوان پایتختش تیره شد.

در دهه ۱۹۸۰ تجارت و گردشگری بین ترکیه و اسرائیل رو به رشد بود. خطوط هوایی دولتی ترکیه در سال ۱۹۸۶ پروازهای مستقیم خود را به اسرائیل آغاز کرد. در سال ۱۹۹۳، وزیر خارجه ترکیه برای اولین بار از اسرائیل بازدید کرد. از اواسط دهه ۱۹۹۰، همکاری نزدیکی در زمینه‌های دفاعی و اطلاعاتی بین دو کشور وجود داشت که بر اساس آن دو قرارداد دفاعی در سال ۱۹۹۶ به امضا رسید که راه را برای یک مشارکت نظامی استراتژیک که شامل ارتقاء هواپیماهای جت F-۴ و F-۵، تانک ها و هلیکوپترهای M-۶۰ بود، هموار کرد. ترکیه، اسرائیل و آمریکا تا سال ۲۰۰۹ در رزمایش های هوایی و دریایی مشترک در شرق مدیترانه شرکت کردند.

ترکیه پس از پیروزی قاطع حزب عدالت و توسعه اردوغان در انتخابات در سال ۲۰۰۲ به روابط خود با اسرائیل ادامه داد. اردوغان سه سال بعد به عنوان نخست وزیر از تل آویو بازدید کرد و خود را به عنوان میانجی احتمالی بین اسرائیلی ها و فلسطینی ها معرفی کرد. در سال ۲۰۰۴، اردوغان ترور احمد یاسین رهبر حماس توسط اسرائیل را محکوم کرد و آن را «تروریسم دولتی» خواند که نشان دهنده حمایت گسترده تر ترکیه از فلسطینیان و به ویژه حماس است.

طی سفرهای سطح بالا در سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷، ترکیه برای حل تنش‌ها بین سوریه و اسرائیل تلاش کرد.

جنگ سه هفته ای غزه در سال های ۲۰۰۸ تا ۲۰۰۹ تنش ها بین ترکیه و اسرائیل را تقویت کرد. در سال ۲۰۱۰ حمله به کشتی کمک رسانی ترکیه به غزه توسط کماندوهای اسرائیلی باعث شد آنکارا سفیر اسرائیل را اخراج کند.

روابط رسمی تا سال ۲۰۱۶ که دو کشور بر سر یک توافق غرامت و راهی برای عادی سازی روابط به توافق رسیدند سرد بود. دو سال بعد، دو رویداد باعث توقف تلاش‌های عادی‌سازی شد: ده‌ها معترض فلسطینی توسط نیروهای امنیتی اسرائیل در حصار جدایی اطراف غزه کشته شدند و ایالات متحده تصمیم گرفت سفارت خود را از تل‌آویو به اورشلیم منتقل کند.

در تمام این سال ها با وجود تشدید تنش‌های دیپلماتیک، تجارت بین ترکیه و اسرائیل رونق زیادی داشت. بین سال ۲۰۱۰ تا سال ۲۰۲۱، حجم تجارت این دو کشور بیش از دو برابر شد و از ۳.۴ میلیارد دلار به ۸.۴ میلیارد دلار رسید. بر اساس موسسه آمار دولتی ترکیه، صادرات ترکیه به اسرائیل در سال ۲۰۲۳ به ارزش ۵.۴ میلیارد دلار بود.

سال گذشته، اسحاق هرتزوگ، رئیس‌جمهور اسرائیل از آنکارا بازدید کرد و سفیران در هر دو پایتخت منصوب شدند. اردوغان برای اولین بار در ماه سپتامبر با بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل دیدار کرد و هر دو متعهد شدند همکاری بیشتری بین کشورهای خود داشته باشند. اما این ماه عسل سیاسی پس از آغاز جنگ غزه در ۷ اکتبر سال گذشته به پایان رسید.

واکنش ترکیه به جنگ غزه

اردوغان پس از حمله نظامی اسرائیل به غزه، انتقادات خود از اسرائیل را تشدید و اسرائیل را به انجام جنایات جنگی و نسل کشی متهم کرد.

ترکیه امروز به یکی از شدیدترین منتقدان عملیات نظامی اسرائیل در غزه تبدیل شده است به نحوی که رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، اسرائیل را «دولتی تروریستی» می نامد. در ماه ژانویه، او گفت که حمله نظامی بنیامین نتانیاهو به غزه «کمتر از آنچه هیتلر انجام داد» نبود. به این ترتیب دو کشور سفرای خود را فراخواندند. در ابتدا روابط تجاری این دو کشور ادامه داشت اما دولت اردوغان که در انتخابات محلی در ماه مارس دچار شکست‌های بزرگی شد، در داخل با فشار شدیدی برای توقف روابط تجاری با اسرائیل مواجه شد. منتقدان دولت را متهم می کردند که با ایراد اتهامات شدید علیه اسرائیل در حالی که روابط تجاری خود را ادامه می دهد، استانداردهای دوگانه ای را دنبال می کند. بر همین اساس روابط تجاری دو کشور نتوانست تداوم پیدا کند و بالاخره چند روز قبل ترکیه به طور کامل تجارت خود با اسرائیل را متوقف کرد.

دلیل دخالت اردوغان در بحران غزه

بر کسی پوشیده نیست که اردوغان مشتاق میانجی‌گری و همچنین بازسازی غزه پس از جنگ است. ترکیه ده ها سال تجربه حفظ صلح در سومالی، بوسنی و افغانستان داشته است و ظرفیت ایفای نقش در غزه را دارد. برای اردوغان، برافراشتن پرچم های ترکیه در غزه، انجام نهایی یک ماموریت تاریخی است.

در دوران اردوغان، رویکرد ترکیه به مسئله اسرائیل و فلسطین از دو جهت با دوره کمالیستی پیش از اردوغان متفاوت است. اولین مورد، اعتقاد اردوغان به مشروعیت حماس به عنوان یک بازیگر واقعی فلسطینی است که نتیجه طبیعی وابستگی ایدئولوژیکی او به اخوان المسلمین است. اردوغان معتقد است که حماس باید بخشی از روند سیاسی باشد. حماس از زمان پیروزی در انتخابات فلسطین در سال ۲۰۰۶ در ترکیه حضور داشته و هیئت هایی را به آنجا فرستاده است.

تمایز دیگر از دوران پیش از اردوغان، نقش محوری مسئله فلسطین در آرزوهای اردوغان برای رهبری منطقه ای است. اردوغان سعی دارد خود را به عنوان رهبر جهان اسلام معرفی کند و امید دارد با معرفی خود به عنوان رهبری که به محافظت از مسلمانان محروم منطقه، از جمله فلسطینی‌ها می پردازد برای خود وجه سیاسی کسب کند. او می‌خواهد از او به‌عنوان رهبری که بر تولد دوباره امپراتوری ترکیه نظارت داشته و فلسطینی‌ها و اورشلیم را فراموش نکرده است، یاد شود.

تاثیر جنگ غزه بر سیاست خارجی ترکیه

در واقع، جنگ غزه پیامدهای مهمی بر سیاست خارجی ترکیه داشته است. اولاً، روند عادی سازی روابط بین ترکیه و اسرائیل را متوقف یا به تعویق انداخته و آن را به سوی آینده ای مبهم سوق داده است. تشدید درگیری ها در مورد غزه روابط بین دو کشور را تیره کرده و هرگونه تلاش برای عادی سازی را متوقف کرده است.

در مقابل، جنگ غزه نفوذ ترکیه را در سیاست منطقه ای تقویت کرده است. ترکیه با اتخاذ موضعی قوی و مشارکت فعالانه در تلاش‌های دیپلماتیک برای رسیدگی به بحران، تعهد خود را به ثبات منطقه‌ای و تمایل خود برای اثبات خود در صحنه بین‌المللی نشان داده است. این مشارکت فزاینده، جایگاه و وزن ترکیه را در امور منطقه ای افزایش داده و موقعیت آن را به عنوان یک بازیگر کلیدی در خاورمیانه مستحکم کرده است. به طور خلاصه، در حالی که مناقشه غزه عادی سازی روابط ترکیه-اسرائیل را متوقف کرده است، نقش و نفوذ ترکیه را در سیاست منطقه ای افزایش داده است و بر اهمیت آن به عنوان یک بازیگر دیپلماتیک در خاورمیانه افزوده است.

۳۱۱۳۱۱

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902475