به نقل از «خبرگزاری آریا»
2024-05-01@22:22:31 GMT
بازيگران درخشان تاريخ سينما (32): جودي گارلند
تاریخ انتشار: ۲۰ خرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۶۰۸۸۷۰
خبرگزاري آريا - برترين ها: جودي گارلند (Judy Garland)، بازيگر و خواننده، ستارۀ بسياري از فيلم هاي موزيکال کلاسيک بود و به خاطر استعداد سرشار و زندگي آشفته اش شهرت داشت.
وي با نام فرانسيس اثل گام در 10 ژوئن 1922، در گرند رپيدز مينه سوتا به دنيا آمد. والدين او در کار نمايش هاي واريته بودند، بنابراين او کار نمايشي خود را خيلي زود و در کودکي آغاز کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
آنها در حالي که به همراه مادرشان اثل سفر مي کردند، در تئاتري از جرج جسل کمدين بازي گردند که گويا پيشنهاد تغيير نامشان نيز از سوي او بود. گارلند اسم مستعار جودي را که بالغ تر و پر جنب و جوش تر بود، جانشين بيبي کرد. سال بعد، با امضاي قراردادي با کمپاني ام جي ام (مترو گلدوين مير) در 13 سالگي به هنرمندي مستقل تبديل شد. در ماه نوامبر، در يک پخش راديويي، گارلند براي اولين بار آهنگ Zing! Went the Strings of My Heart را اجرا کرد. کمي بعد از پخش اين برنامه بود که فرانک، پدر گارنر، از بيماري مننژيت ستون فقرات درگذشت.
گارلند، با وجود اندوه بزرگ از دست دادن پدر، راه خود را به سوي ستاره شدن در سينما ادامه داد. يکي از نخستين فيلم هاي او "نمايش فوتبال" (1936) بود. گارلند در ادامه با دوستش ميکي روني در فيلم "عشق اندي هاردي را مي يابد" (1938) همبازي شد. اين دو به زوجي محبوب تبديل شدند و از آن پس در چند فيلم ديگر از مجموعۀ "اندي هاردي" هم بازي شدند.
گارلند نه تنها زياد کار مي کرد، بلکه از سوي استوديو نيز در مورد ظاهر و وزنش تحت فشار بود. آنها به او آمفتامين مي دادند تا ميزان انرژي اش بالا رود و وزنش کنترل شود. متأسفانه گارلند خيلي زود به داروهايش وابسته شد و از سوي ديگر به دارويي براي خوابيدن هم نياز پيدا کرد. مشکلات مربوط به مصرف دارو در تمام دوران فعاليتش او را به ستوه آورده بود.
در سال 1939، يکي از بزرگ ترين موفقيت هاي سينمايي خود را با فيلم "جادوگر شهر آز" به دست آورد؛ فيلمي که استعداد آوازه خواني و توانايي هاي بازيگري او را همزمان به نمايش گذاشت. او براي نقش آفريني به عنوان دوروتي، دختري از کانزاس که به شهر آز منتقل مي شود، جايزۀ ويژۀ آکادمي را دريافت کرد. او به زودي در چند موزيکال ديگر، از جمله "شروع کنيد به نواختن" (1940)، "بچه ها در برادوي" (1942) با ميکي روني و "براي من و عشقم" (1943) به همراه جين کلي، بازي کرد.
گارلند براي اولين بار در 19 سالگي ازدواج کرد. اما زندگي او با ديويد رُز بسيار کوتاه بود. در صحنۀ فيلم "مرا در سنت لوئيس ملاقات کن" (1944)، يکي ديگر از مشهورترين فيلم هاي گارلند، با وينسنت مينلي کارگردان آشنا شد. وي در سال 1945 رسماً از ديويد رز طلاق گرفت و خيلي زود با مينلي ازدواج کرد. آنها در 1964 صاحب يک دختر، ليزا، شدند. متأسفانه ازدواج دوم گارلند فقط کمي بيشتر از ازدواج اولش طول کشيد. او و مينلي تا سال 1949 با هم زندگي کردند و در 1952 رسماً طلاق گرفتند.
در همين زمان ها بود که گارلند کم کم از نظر عاطفي در هم شکست. شايد او به خاطر آن همه سال کار مداوم و مصرف آن همه دارو براي روي پا ماندن خسته شده بود. رفته رفته به قابل اعتماد نبودن و بي ثباتي معروف شد. در سال 1950، ام جي ام او را از قراردادش کنار گذاشت.
در سال 1951، به کمک سيد لافت تهيه کننده، شروع به احياي حرفۀ خود کرد. او در نمايش خودش در برادوي بازي کرد که جمعيت زيادي را براي تماشا به آنجا کشاند و اجراي آن بيشتر از 20 هفته طول کشيد. نقدها علاوه بر اين که بر صداي قدرتمند و رساي او تأکيد کردند، ثابت کردند که گارلند هنرمندي است که خود را وقف هنرش مي کند و به اين ترتيب به محو شدن داستان هاي منفي در مورد او کمک کردند. او براي اجراي اين نمايش و به پاس خدمت به نمايش واريته، در سال 1952 جايزۀ ويژۀ توني را دريافت کرد.
گارلند در 1952 با لافت ازدواج کرد که بنا به برخي گزارش ها رابطه اي پر آشوب بود. آنها صاحب دو فرزند شدند: لورا و جويي. با وجود مشکلات شخصي آن دو، لافت تأثير خوبي در حرفۀ او داشت و در پياده سازي يکي از بزرگ ترين فيلم هاي وي سودمند بود. گارلند در فيلم "ستاره اي متولد مي شود" (1954)، با بازي در مقابل جيمز ميسون، در نقش زني که به قيمت عشق ستاره مي شود، عملکردي چشمگير از خود نشان داد. اجراي ترانۀ The Man That Got Away يکي از بهترين اجرا هاي او در فيلم ها است. وي براي اين فيلم نامزد دريافت اسکار شد.
در سال هاي 1960، گارلند وقت خود را بيشتر به خوانندگي گذراند تا بازي در فيلم ها، با اين حال تا يک نامزدي ديگر براي جايزۀ اسکار پيش رفت. او در "محاکمه در نورمبرگ" (1961) نقش زني را بازي کرد که از سوي نازي ها مورد بدرفتاري قرار مي گيرد. همان سال، گارلند براي آلبوم Judy at Carnegie Hall دو جايزۀ گرمي بهترين اجراي تک نفره و بهترين آلبوم را به دست آورد. با اين که او خوانندۀ موفقي بود، اين ها تنها جايزه هاي گرمي بودند که او دريافت کرد.
او بازي در تلويزيون را نيز امتحان کرد. وي از 1963 تا 1964 در "نمايش جودي گارلند" بازي کرد. اين برنامه در طي پخش کوتاه مدت خود تغييرات بسياري پيدا کرد، اما قوي ترين لحظه هاي آن متعلق به آوازهاي گارلند بود. دو دختر او، لورنا لافت و ليزا مينلي و همچنين ميکي روني در اين نمايش ظاهر شدند. در سال 1964، براي اين نمايش، نامزد دريافت جايزۀ امي به خاطر اجراي عالي در نمايش واريته يا برنامۀ موزيکال شد.
با اين که برنامه هاي تلويزيوني گارلند به پايان رسيده بود، از او همچنان دعوت مي شد که در دور دنيا به اجراي برنامه بپردازد. اما زندگي شخصي او مثل هميشه آشفته بود. بعد از جدايي هاي بسيار، در سال 1965 بعد از نزاعي تلخ بر سر حضانت فرزندان، از لافت طلاق گرفت. او به سرعت ازدواج کرد و اين بار با مارک هرون بازيگر پيمان زناشويي بست. اين پيوند تنها چند ماه دوام آورد و در 1967 رسماً از او طلاق گرفت. در همان سال، با نمايش "در خانه در کاخ"، بازگشتي تحسين برانگيز به تئاتر داشت.
سال بعد، به لندن رفت. وي در آن زمان دچار مشکلات شخصي و مالي بود. در زمان اجراي برنامه در کلوب شبانه اي در لندن، روي صحنه علناً وضعيت خوبي نداشت. مدتي بعد با رهبر گروه سابق و مدير باشگاه، ميکي دينز، ازدواج کرد. چند ماه بعد، در 22 ژوئن 1969، جودي گارلند، بنا به گزارش ها به علت مصرف تصادفي بيش از حد دارو، در لندن درگذشت.
حقايقي در مورد جودي گارلند که شايد ندانيد:
1. به گفتۀ مل تورمه، خوانندۀ آمريکايي، گارلند حافظه اي بسيار قوي داشت. مي توانست با يک بار ديدن يک قطعۀ موسيقي، تمام آن را به خاطر بسپارد.
2. در سال 1997، 28 سال پس از مرگش، جايزۀ يک عمر دستاورد گرمي به وي اهدا شد.
3. در سال 1998، آلبوم Judy at Carnegie Hall به تالار مشاهير گرمي راه يافت.
4. بازيگر مورد علاقۀ وي رابرت دونات بود که معروف ترين کارش بازي در نقش اول فيلم "خداحافظ آقاي چيپس" (1939)است.
5. او ، با اشاره به مشکلات مالي و سلامت خود که نتيجۀ ماهيت حرفۀ سرگرمي سازي بود، فرزندانش را از ورود به کسب و کار نمايش منع مي کرد. با اين حال، دو دخترش، ليزا مينلي و لورنا لافت هر دو به اين راه رفتند.
6. مجلۀ اينترتينمنت ويکلي او را در جايگاه بيست و سوم بزرگ ترين ستاره هاي سينما در تمام زمان ها قرار داد.
7. نرسيدن اسکار به گارلند براي فيلم "ستاره اي متولد مي شود" (1954)، از سوي گروچو مارکس "بزرگ ترين دزدي بعد از سرقت بزرگ برينکس" (سرقت از ساختمان برينکس در 1950) ناميده شد. گارلند به قدري
دلشکسته شد که هرگز به درستي التيام نيافت و اين موضوع از آن زمان مورد مناقشه باقي ماند.
8. گونه اي خاص از گل رز به نام او نامگذاري شده است. اين گونه داراي گلبرگ هاي زرد (گارلند عاشق رز زرد بود) هستند که نوک آنها به رنگ قرمز روشن است.
9. او بيشتر عمر خود دچار مشکلات وزني بود. نوسانات شديد در وزن او بر ادامۀ فيلم هاي او اثر مي گذاشت، اين مسأله در فيلم هاي "کلمات و موسيقي" (1948) و "نمايش هاي تابستاني" (1950) ديده مي شود.
10. انستيتوي فيلم آمريکا او را هشتمين بازيگر زن از فهرست 50 نفرۀ بزرگ ترين اسطوره هاي سينما ناميد.
11. نقش آفريني او در "جادوگر شهر آز" (1939) و "ستاره اي متولد مي شود" (1954) از سوي مجلۀ پريمير به ترتيب در رتبۀ 17 و 72 از فهرست 100 گانۀ برترين اجرا هاي تمام زمان ها قرار گرفت.
12. در جريان اولين ازدواجش با ديويد رُز، لوئيس بي مير، رئيس استوديوي ام جي ام او را مجبور به سقط جنين کرد، زيرا مي ترسيد بارداري او به تصوير دختر خوبي که از گارلند در سينما ساخته شده بود، لطمه بزند. آسيب
حاصل از اين رويداد در تمام زندگي گارلند با او باقي ماند.
13. بر اساس زندگينامۀ پخش شده از او در شبکۀ A&E، در نوجواني تهيه کنندگان او را وادار کردند براي تهيۀ نسخۀ دارو ها نزد شش دکتر مختلف برود، به طوري که هيچ يک از پزشکان از وجود 5 دکتر ديگر چيزي نداند. اين کار به اعتياد او به دارو ها منجر شد.
14. به گفتۀ جون آليسون در زندگينامۀ او، گارلند آرزو داشت در تابوت سفيد تشييع شود. اما از آنجا که تابوت سفيدي وجود نداشت، خدمات مراسم تشييع جنازه تابوتي را به رنگ سفيد نقاشي کرد. او همچنين آرزو داشت همه چيز در مراسم به رنگ زرد و سفيد باشد، و همينطور هم شد.
نقل قول هاي مشهور جودي گارلند:
- «من در 12 سالگي روي قطعه زميني در مترو گلدوين مه ير زاده شدم.»
- «هميشه يک نسخۀ درجۀ يک از خودتان باشيد، به جاي اين که نسخۀ درجۀ دو از ديگري باشيد.»
- «بدون پول مي توانم زندگي کنم، اما بدون عشق نه.»
- «مرگ خيال ها چقدر عجيب است، انگار فرزندت را از دست مي دهي.»
- ما يک سال کامل را پيش رو داريم. آيا شگفت انگيز نخواهد بود اگر بتوانيم کمي با هم مهربان تر باشيم و کمي بيشتر عشق بورزيم، کمي يکدل تر باشيم؛ شايد، سال بعد همين موقع، بيشتر از هم خوشمان بيايد.»
- «[ام جي ام] مار ار مجبور مي کرد روز ها و شب ها کار کنيم. به ما قرص هاي نيرو زا مي داد تا بتوانيم مدت ها بعد از خستگي، سر پا بمانيم. بعد ما را به بيمارستان استوديو مي بردند و با قرص خواب بي هوشمان مي کردند ... بعد از چهار ساعت بيدارمان مي کردند و دوباره قرص نيرو زا مي داند تا بتوانيم 72 ساعت ديگر يک نفس کار کنيم. کم کم احساس کردم يک اسباب بازي بادي هستم.»
- «هاليوود مکان عجيبي است، اگر مشکل داشته باشيد، همه فکر مي کنند اين مشکل واگير دار است.»
- «به خاطر احساسي که به Over the Rainbow دارم، بخشي از زندگي ام شده است. اين ترانه نماد تمام روياها و آرزو هاي من است تا حدي که مطمئنم به همين دليل است که مردم وقتي آن را مي شنوند اشک به چشمانشان مي آيد.»
- «[دربارۀ دخترش ليزا مينلي] فکر مي کنم از زمان جنيني تصميم داشت وارد حرفۀ نمايش شود، بيش از حد لگد مي زد.»
- «[طي دوران کوتاهي که يکي از بازيگران درۀ عروسک ها (1967) معرفي شده بود] در حالي که عوامل صحنه هنوز دکور را نساخته بودند، مطبوعات مرا از آن خارج کردند.»
- «من زني هستم که مي خواهد دستانش را باز کند و 40 ميليون نفر را در آغوش بگيرد.»
- «اگر من يک اسطوره ام، چرا اين قدر تنها هستم؟»
- «پشت هر ابري يک ابر ديگر است.»
- «[دربارۀ 27 برداشت در طول 3 روز اجراي ترانۀ The Man That Got Away] من سعي مي کردم مسئولان برق و فيلمبردار ها و ديگران را مجبور کنم واکنش نشان دهند. تنها زماني که آنها احساسي از خود بروز مي دادند،
فرض را بر اين مي گذاشتم که ترانه برانگيزنده است.»
- «من هميشه جادوگر شهر آز را خيلي جدي گرفته ام. من به ماجراي رنگين کمان ايمان دارم و در تمام زندگي ام تلاش کرده ام از آن عبور کنم.»
- «ما وقت گرانبهاي خود را با روياهايي هدر مي دهيم که از تخيل زاده مي شوند، با وهم تغذيه مي شوند و به دست واقعيت کشته مي شوند.»
- «بزرگ ترين گنج ها همان هايي هستند که با چشم ديده نمي شوند اما در قلب احساس مي گردند.»
- «زندگي و حرفۀ من مثل ترن هوايي بوده؛ يا در اوج موفقيت بوده ام يا در قعر شکست.»
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۶۰۸۸۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مهم‌ترین بازیگران افزایش تورم کدامند؟
به گزارش خبرآنلاین، این مطالعه نشان می‌دهد که از میان تکانه‌های تحریمی و تکانه‌های پولی، تحریم‌ها اثر بیشتر و طولانی‌مدت‌تری بر افزایش تورم در اقتصاد ایران دارند.
دنیای اقتصاد نوشت:احمدرضا جلالی نائینی، اقتصاددان، در ارائه آخرین مطالعه خود بر این نکته تاکید کرد که با وجود غالب بودن اثر تحریم و نرخ ارز، در بلندمدت عامل پولی تعیین‌کننده اصلی نرخ تورم است و نباید از آن غافل شد.
این استاد دانشگاه تاکید کرد که تورم در اقتصاد ایران، پس از نوسانات نرخ ارز، به ترتیب تحت تاثیر انتظارات تورمی و رشد پول قرار دارد.
به عقیده این استاد دانشگاه، با توجه به اثرگذاری تکانه خارجی بر کاهش ارزش ریال و نیاز واحدهای تولیدی به سرمایه در گردش، سیاست‌گذار پولی با بده-بستان میان رکود و تورم مواجه می‌شود و با پاسخ به این نیاز، متغیرهای پولی نظیر پایه پولی را افزایش می‌دهد.
۲۲۰
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901212
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت