اثر دیگری از استاد شجریان در حال انتشار است/دادستانها بدون ارائه مستندات حقوقی حق لغو کنسرت را ندارند/از زمان آقای طلایی گرفتن پول توسط اماکن از کنسرتگذاران باب شد
تاریخ انتشار: ۲۲ خرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۶۳۳۳۱۰
در این گفتگو میخوانید: اثر دیگری از استاد شجریان در حال انتشار است، منظور قالیباف از کمک چندده میلیاردی به خانهموسیقی احتمالا به ریال بوده، همین الان در چندین استان کشور اجازه رفتن روی صحنه به خانمها نمیدهند و اینکه سند چشمانداز موسیقی مانیفست حاکمیت است.
به گزارش جماران یکی از مهمترین چهرههایی که طی چند سال اخیر در بسیاری از بزنگاههای موسیقی ایران در بطن اخبار قرار داشته حمیدرضا نوربخش، مدیرعامل سالهای اخیر خانه موسیقی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در ادامه حاصل گفتگوی ایلنا با حمیدرضا نوربخش (مدیر عامل خانه موسیقی) را می خوانید:
حاکمیت هیچ وقت نگاه صد در صد مثبتی به مسایل مختلف موسیقی نداشته و همیشهدر هالهای از ابهام درباره موسیقی صحبت شده است.
حاکمیت هرگز وقت نگاه صد در صد مثبتی به موسیقی نداشته
در مناظرههای انتخابات ریاستجمهوری جسته و گریخته صحبتهایی درباره موسیقی شد؛ برداشتتان از این مناظرهها بهویژه در زمینه موسیقی چیست؟
ما انتظارمان این بود که بیشتر و جزئیتر در حوزه موسیقی اظهارنظر کنند. توقع داشتیم در برنامهها و مناظرها، تنگناهای موسیقی و مسائل ریز و درشتی که برای جامعه موسیقی وجود داشته و دارد؛ مورد بحث قرار گیرد تا جامعه هنری و مخاطبان بیشتر بتوانند با مواضع کاندیداها در این مسائل آشنا شوند.
حاکمیت هیچ وقت نگاه صد در صد مثبتی به مسایل مختلف موسیقی نداشته و همیشهدر هالهای از ابهام درباره موسیقی صحبت شده است. خود این موضوع علت بسیاری از مسائل کوچک و بزرگی محسوب میشود که در این سالها موانع ریز و درشتی را برای اهالی موسیقی به وجود آورده است. ما انتظار داشتیم دستکم نامزدها از برنامههای آیندهشان صحبت کنند. گفتن اینکه هنر چیز خوبی است جزو بدیهیات به حساب میآید.
مسائل معیشتی هنرمندان چیزی بود که دربارهاش صحبت نشد. اگر راجع به مسائل معیشتی مردم و وضعیت حاشیهنشینها صحبت میشود بایستی درباره مقوله معیشت هنرمندان نیز صحبت شود باید دید که آیا آنها وضعیت مناسبی دارند؟ آیا معدل زندگی جامعه هنری در حد قابل قبولی است؟ من به جرات میگویم که این گونه نیست.
در جامعه موسیقی تنها عشق به موسیقی است که موزیسینها را در حوزه کاریشان نگه داشته و رهایشان نمیکند؛ و گرنه این قشر از جامعه از نظر معیشتی مشکلات بسیاری دارند. به گونهای که شاهدیم حق عضویت 50 هزار تومانی خانه موسیقی را که سالیانه از اعضا دریافت میشود عده بسیاری نمیتوانند بپردازند. ما امروز بیش از 15 هزار عضو در خانه موسیقی داریم که به جرات میتوانم بگویم بیش از نیمی از آنها در شهرستانها، جزو همین حاشیهنشینها محسوب میشوند.
بیش از 15 هزار عضو در خانه موسیقی داریم که بیش از نیمی از آنها در شهرستانها، جزو همین حاشیهنشینها محسوب میشوند.
هنرمند موسیقی نواحی ما در یک خانه محقر روستایی زندگی میکند که گاهی وقتها کوچکترین حوادث طبیعی کل زندگیاش را از بین میبرد. شاید کسی باور نکند هنرمند شاخص بینالمللی (مانند شیرمحمد اسپندار) که جزو افتخارات فرهنگی این مملکت محسوب میشود تمام زندگیاش شامل دو اتاق کاهگلی در یک روستای حاشیه شهرستان باشد.
شاید کسی باور نکند هنرمند شاخص بینالمللی (مانند شیرمحمد اسپندار) که جزو افتخارات فرهنگی این مملکت محسوب میشود تمام زندگیاش شامل دو اتاق کاهگلی در یک روستای حاشیه شهرستان باشد.
در بحبوحه انتخابات ریاستجمهوری؛ همه کاندیداها تاکید داشتند در عرصه دیپلماسی عمومی یا دیپلماسی فرهنگی، هنرمندان ما نقشی دارند که در جهان میتوانیم به آنها بنازیم و آنها هستند که ویترین تمامنمای فرهنگ ایرانی و شناسنامههای سرزمینهای ما محسوب میشوند. در چنین شرایطی ما حق داریم بپرسیم معیشت این هنرمندان امروز چگونه است؟ امروز موانعی پیش پای هنرمندان موسیقی وجود دارد که بارها و بارها ما آنها را گفتهایم.
باید راجع به بانوان هنرمند موسیقی سخن گفته شود؛ آنها نیمی از فعالان جامعه موسیقی ما بانوان هستند. چطور میشود یک خانم اجازه تحصیل در رشته موسیقی را داشته باشد ولی اجازه کار در این حوزه را ندارد؟ این مسئله چه توجیهی دارد؟
نگاه به فعالیتهای موسیقی ملوکالطوایفی است
متاسفانه در کشورمان نگاه به فعالیتهای موسیقی نگاه ملوکالطوایفی است. در هر اقلیمی هر کسی که خودش را حاکم آنجا میداند به خودش اجازه میدهد مطابق با سلیقه و میل شخصیاش عمل کند. البته از نظر ما چنین افرادی حاکم قانونی آن مناطق نیستند و به با توجه به اینگونه مسائل انتظار داشتیم در انتخابات، نامزدها مشخصا راهکاریشان را بگویند. این مساله امنیت شغلی و روانی هنرمندان موسیقی را تهدید میکند. وقتی اتفاقی مانند لغو کنسرت برای هنرمندی میافتد آثار زیانبار روحی و روانیاش پاک نمیشود و در روند کاری او اثر مستقیم میگذارد.
ما همچنین انتظار داشتیم راجع به بانوان هنرمند موسیقی سخن گفته شود. نیمی از فعالان جامعه موسیقی ما بانوان هستند. چطور میشود یک خانم علاقمند به موسیقی اجازه تحصیل در این رشته داشته باشد ولی اجازه کار در این حوزه را ندارد؟ این مسئله چه توجیهی دارد؟ همین الان در چندین استان کشور اجازه رفتن روی صحنه به خانمها نمیدهند. نمونه چنین برخوردهایی را میتوان در استان اصفهان مشاهده کرد؛ در این مسئله البته داستان مشهد ماجرای جداگانهای دارد و مشکلاش فراتر از مساله بانوان و غیربانوان است.
همین الان در چندین استان کشور اجازه رفتن روی صحنه به خانمها نمیدهند. نمونه چنین برخوردهایی را میتوان در استان اصفهان مشاهده کرد؛ در این مسئله البته داستان مشهد ماجرای جداگانهای دارد و مشکلاش فراتر از مساله بانوان و غیربانوان است.
این درست است که شاید موضوعی با سلیقه ما جور درنیاید اما بالاخره باید معیار اصلی همه در این مملکت؛ قانون باشد. نمیشود یک هنرمند و یک اثر هنری در بخشی از مملکت مجاز باشند و در بقیه مملکت غیرمجاز. اگر موزیسین یا یک اثر هنری مشکل دارد در همه جا مشکل دارد. وقتی نظارت را دولت انجام میدهد چطور امکان دارد در جایی از کشورمان کاری را بلامانع باشد و در جای دیگر اجازه اجرا به آن ندهند؟!
وقتی نظارت را دولت انجام میدهد چطور امکان دارد در جایی از کشورمان کاری را بلامانع باشد و در جای دیگر اجازه اجرا به آن ندهند؟!
اثر دیگری از استاد شجریان در حال انتشار است
در این دوره از مناظرهها آقای روحانی اسمی از محمدرضا شجریان به میان نیاورد؛ این در حالی است که در دوره قبل انتخابات اسم ایشان را آورد و صحبتهایی هم کرد. شخص دوم مملکت درباره موسیقی و بعضی از ممنوعیتهای غیرقانونی هم حرف می زند؟چه اتفاقی ظرف چهار ساله گذشته در حوزه موسیقی افتاده که نتیجهاش اینگونه میشود؟
ما نباید چشممان را روی بخشی از کارهایی که انجام دادهاند ببندیم؛ دولت تلاشش را کرده و خیلی جاها مسائل از دست دولت خارج بوده است. ولی واقعا باید برای این وضعیت یک راهکار اساسی اندیشیده شود. عرض من این است، در قضیه استاد شجریان دولت خیلی تلاش کرد و مجوز کلیه آثار ایشان برای انتشار داده شد. کما اینکه یک اثر استاد شجریان سال گذشته منتشر شد و به اثر دیگرشان هم مجوز داده شده که در حال انتشار است. یعنی کلیه آثاری که برای انتشار داده شده بود در این دولت مجوز انتشار گرفت. در بحث کنسرت استاد شجریان هم امیدواریم حالشان بهتر باشد و این مسئله نیز رفع شود. به هر حال پیگیریهای زیادی را من به شخصه شاهد بودم.
آنچه آقای قالیباف در مناظرهها درباره کمک دهها میلیاردی به خانه موسیقی گفته احتمالا منظورشان به ریال بوده است.
منظور قالیباف از کمک چندده میلیاردی به خانه موسیقی احتمالا به ریال بوده
در مناظرهها ریاست جمهوری، آقای قالیباف ادعا کرد که شهرداری دهها میلیارد تومان به خانه موسیقی کمک کرده است؛ این مسئله در بین اهالی موسیقی با واکنشهای تندی روبرو شد؛ آیا واقعا شهرداری به خانه موسیقی دهها میلیارد تومان کمک کرده است؟
من دو سال قبل هم که این بحث مطرح شد گفتم ما جزو نهادهای قانونی هستیم. ما کمکبگیر هستیم و بخشی از کمکهایمان از طرف شهرداریهاست؛ بخش دیگری از آن توسط دولت صورت میگیرد. شهرداری به دلیل خدماتی که جامعه هنری به شهر و کشور انجام میدهد وظایف ذاتی دارد از آنها حمایت کند؛ ما نیز تلاشمان این بوده که این حمایتها را جلب کنیم. مشخصا ما با مصوبه شورای اسلامی شهر تهران سالی، 100 میلیون تومان از شهرداری تهران کمک گرفتهایم. برای ساختمان شماره 2 خانه موسیقی هم 3 میلیارد تومان از شهرداری تهران کمک دریافت کردهایم. البته ساختمان شماره 2 کارش صد در صد تمام نشده و این پول هم در اختیار خانه موسیقی قرار نگرفته است. در واقع این پول در نقل و انتقال ملک به شهرداری (خریدار ملک محل خانه موسیقی) به فروشنده ملک پرداخت شده است.
ما با مصوبه شورای اسلامی شهر تهران سالی، 100 میلیون تومان از شهرداری تهران کمک گرفتهایم. برای ساختمان شماره 2 خانه موسیقی هم 3 میلیارد تومان از شهرداری تهران کمک دریافت کردهایم. در وزارت ارشاد هم ما تفاهمنامهای داریم که سالی 200 میلیون تومان برای خانه موسیقی دریافت میکنیم.
این کمکی بوده که ما از شهرداری گرفتهایم و آنچه آقای قالیباف در مناظرهها درباره کمک دهها میلیاردی به خانه موسیقی گفته احتمالا منظورشان به ریال بوده است. در وزارت ارشاد هم ما تفاهمنامهای داریم که سالی 200 میلیون تومان برای خانه موسیقی دریافت میکنیم.
ما دو شرط برای اختصاص یک مکان به فعالیتهای شعب خانه موسیقی داریم؛ یکی اینکه این مکان حتما عمومی باشد و دوم مسئله اجماع تمام موزیسینهای استان است.
شروط خانه موسیقی برای راه اندازی شعب استانی محقق نشد
در یک بازه زمانی خانه موسیقی شعب استانی اش را راهاندازی کرد؛ اما این شعب تعطیل شد؛ درحالیکه انتظار میرفت شعب دیگری نیز به این مجموعه اضافه شود. دلیل این اتفاق چه بود؟
قبل از اینکه مسئولیت مدیرعاملی خانه موسیقی به من واگذار شود چند شعبه استانی این خانه دایر شده بود که در شیراز و بروجرد و چهارمحال و بختیاری فعالیت خود را آغاز کردند. اینها مشکلاتی داشتند؛ برای مثال مکانهایی که برای کار این شعب اختصاص گرفته بود مکانهایی خصوصی مانند آموزشگاه موسیقی بودند. شاید شخصی آمده و به زعم خودش ایثار کرده و فضای کارش را به این شعب اختصاص داده است؛ اما این کار دستی نیست. در واقع نمیشود تابلوی خانه موسیقی را بالای درب آموزشگاه خصوصی یک فرد نصب کرد.
ما دو شرط برای اختصاص یک مکان به فعالیتهای شعب خانه موسیقی داریم؛ یکی اینکه این مکان حتما عمومی باشد یا از طرف نهادهای عامالمنفعه در اختیار شعب قرار گرفته باشد. حتی خود هنرمندان نیز میتوانند به نوعی همگرایی کنند و مکانهایی را درنظر بگیرند. دومین شرط اجماع است؛ در شهرستانها و مراکز استانها اغلب طیفبندی و دستهبندی وجود دارد و در تهران هم این مسئله دیده میشود؛ منتهی چون تهران گسترده است مسئله دستهبندیها آنقدر به چشم نمیآید و همه کارشان را انجام میدهند. در شهرستانها نمود این طیفبندیها بیشتر است. ما بارها دیدهایم عدهای از هنرمندان به خانه موسیقی اعتراض کردهاند و گفتهاند موزیسینهای اصلی فلان شهرستان ما هستیم. این مسائل همواره ما را دچار تردید کرده است.
ما این دو شرط را گذاشتهایم و گفتهایم همه هنرمندان مرکز استان اولویت ما هستند و همه هنرمندان شهر اجماع متحد داشته باشند. بعضیها گفتهاند مکانی داریم که برای این کار میتوانیم اختصاص بدهیم اما تا الان محقق نشده است. به رغم بعضی اقداماتی که کردهایم این مسئله هنوز به نتیجه نرسیده و در حال حاضر نیز درخواستها در حال بررسی است. هر جا این شرطها محقق شود قطعا شعبه مرکز آن استان ها راه میافتد.
وقتی ما (خانه موسیقی) موسسه فرهنگی هنری هستیم اعضای هیئت موسس صاحبان خانه محسوب میشوند. در واقع در چنین ساختاری، هیئت موسس هیچ وقت از بین نمیرود. یعنی هیئت موسس مانند سهامداران یک مجموعه میشوند و این ایراد اصلی است.
مسئله صنوف هنرمندان با مصوباتی در وزارت کار و ارشاد حل میشود
خانه موسیقی به عنوان یک شرکت و موسسه فرهنگی به ثبت رسیده و با ساختاری که از یک نهاد صنفی انتظار میرود متفاوتهای اساسیساختاریدارد. نکته مهم این است که ظاهرا پیش از خانه موسیقی، انجمن صنفی هنرمندان موسیقی ایران با ثبت در وزارت کشور و وزارت کار شکل گرفته بود که از نظر ساختاری تمام ویژگیهای لازم یک صنف را داشت. سئوالی که در بین اهالی موسیقی وجود دارد این است که آیا خانه موسیقی با چنین ساختاری آیا واقعا ساختار واقعی و صحیح صنفی دارد یا نه؟
تا آنجا که من اطلاع دارم خانه موسیقی زودتر از انجمن صنفی هنرمندان موسیقی ایران شکل گرفته است. در زمان دولت اصلاحات موضوع شکلگیری جامعهمدنی و نهادهای مدنی جزو شعارهای دولت آقای خاتمی بود. آن زمان اول خانه سینما درست شد و بعد به فاصله دو سال خانه موسیقی و خانه تئاتر به وجود آمدند. آن موقع تصور این بود که اینها، چون موضوع فعالیتشان فرهنگی هنری است و در چارچوب قوانین و قواعد وزارت ارشاد فعالیت دارند باید در ارشاد این نهادها ثبت شوند. این رویه اشکالاتی داشت؛ دلیلاش هم این است که موضوع حرکتهای صنفی اساسا به وزارت فرهنگ و ارشاد ربطی ندارد. بنابراین یک شترگاوپلنگی به وجود آمد که تکلیفش معلوم نبود و در بسیاری از مواقع در تمام این سالها به مشکل برخوردیم. ما نیز موانع مختلف اسناسنامهای داشتیم کما اینکه خانه سینما براساس همین موانع، در دولت قبل دچار مشکل شد.
اخیرا شورای عالی انقلاب فرهنگی تلاش دارد با مصوبهای این مسائل را حل کند. وقتی ما موسسه فرهنگی هنری هستیم اعضای هیئت موسس صاحبان خانه محسوب میشوند. در واقع در چنین ساختاری، هیئت موسس هیچ وقت از بین نمیرود. یعنی هیئت موسس مانند سهامداران یک مجموعه میشوند.
البته در زمان تشکیل خانه موسیقی گفتند اینجا اساسنامهای تشکیل میدهند و بعد هیئت موسس منحل میشود و هیئت مدیره شکل میگیرد و این افراد مجمع عمومی هیئت مدیره را تعیین میکنند. در صورتی که با استناد به قوانین ارشاد، این مساله قانونی نیست. یعنی عدهای به عنوان هیئت موسس آمدند که هیچ وقت از بین نمیروند و آنها مانند صاحبان سهام هستند. همه موسسات فرهنگی این گونه است. خانه موسیقی این مشکل را داشت.
هیئت موسس با تبصرهای که در شورای عالی انقلاب فرهنگی احتمالا به تصویب میرسد استثنائا از بین میرود. یعنی هیئت موسس انتخابات برگزار میکنند و مجمع عمومی تصمیمگیرنده میشود.
اساسا بعضی از صنوف مانند خانه سینما دارند دوگانه سوز میشوند؛ یعنی اینها ریشهای در وزارت کار دارند و در موسیقی هم یک انجمن صنفی با همین شیوه محسوب میشوند. اما نکته اینجاست که در قواعد و قوانین پوشش دهنده فعالیت هنری در وزارت کار، نگاهی که به هنر نزدیک باشد وجود ندارد؛ یعنی نگاه در این زمینه، نگاه کارگری است که اشکالاتی در آن دیده میشود. این مساله باید بالاخره حل شود. قرار است در وزارت کار هنرمندان صنف ویژه بشوند تا قوانینشان، قوانین کارگری نباشد. همچنین وزارت ارشاد هم قرار شده مصوبهای بدهد تا نهادهایی مانند خانه موسیقی از دایره موسسات فرهنگی خارج شوند و به زودی این مسئله حل میشود.
سند چشمانداز موسیقی مانیفست حاکمیت است
شورای عالی انقلاب فرهنگی برای اینکه نگاه خاص حاکمیتی را در موضوع فرهنگ به طور عام، و هنر که بخشی از آن محسوب میشود را بیان کند به وجود آمد. در واقع سند چشمانداز موسیقی به نوعی مانیفست حاکمیت است.
کمیسیون هنر شورای عالی انقلاب فرهنگی برای حل برخی مشکلات اساسی اهالی موسیقی در حال تهیهسند چشمانداز موسیقی است اما در جامعه موسیقی خیلیها اعتقاد دارند مصوبات این شورای به قدرت مصوبات مجلس شورای اسلامی نیست. بسیاری این سئوال را مطرح میکنند که چرا این مسئله در قالبیک لایحه به مجلس نرفت؟
شورای عالی انقلاب فرهنگی به عنوان بالاترین مرجع سندنویسی و نگاه حاکمیتی به موضوع فرهنگ است؛ اما قوانین مجلس شورای اسلامی قوانین عمومی است.
الان وزارت ارشاد با کدام قانون دارد فعالیت میکند؟ نگاه نظارتیاش را طبق کدام قانون انجام میدهد؟ معضل ما این است که میگویند وزارت ارشاد وظایفش اینهاست و ما نمیخواهیم اینجا موسیقی باشد. شورای عالی انقلاب فرهنگی برای اینکه نگاه خاص حاکمیتی را در موضوع فرهنگ به طور عام، و هنر که بخشی از آن محسوب میشود را بیان کند به وجود آمد. خلا موجود در زمینه موسیقی نیز با تصویب سندی در شورای انقلاب فرهنگی قابل رفع است. در واقع سند چشمانداز موسیقی به نوعی مانیفست حاکمیت محسوب میشود.
در قانون خلاهایی در زمینه موسیقی داشتیم که نمیتوانستیم به آن استناد کنیم. در زمینه موسیقی نیاز است چیزی وجود داشته باشد تا ما بتوانیم به آن استناد کنیم. در شورای عالی انقلاب فرهنگی همه روسای قوا به اضافه افراد دیگری از بخشها و نهادهای مختلف فرهنگی و یکسری شخصیتهای حقیقی حضور دارند که اینها همه بالاخره به ریاست رئیسجمهور عمل میکنند و زیرمجموعه رهبری هستند.
درست است که قانون در مجلس تصویب میشود اما مشکل ما اینجا است که در بسیاری از مواقع به قانون عمل نمیشود. به همین دلیل نیاز داریم به سندی استناد کنیم که به امضای اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی که زیرمجموعه رهبری و ولی فقیه و بالاترین راس هرم کشور است رسیده باشد.
واحدهایی که اعضای تعاونی تحویل نگرفتند به پیمانکاری داده شد که آنجا را ساخته بود تا این پروژه تمام بشود. بعدا پول اعضایی که شکایت کردند به صندوق دولت رفت و باید با قواعد و قانون قضایی بررسی شود تا ضرر و زیانشان عودت داده شود.
واحدهایی را که اعضای تعاونی تحویل نگرفتند به پیمانکار واگذار شد
ماجرای پرحاشیه و تکراری تعاونی مسکن خانه موسیقی که جنجالهای بسیاری نیز داشت بالاخره به کجا رسید؟
در بحث تعاونی مسکن خانه موسیقی باید بگویم، ما پروژهای را در هشتگرد با مشارکت تعاونی مسکن انجمن روزنامهنگاران آغاز کردیم که یک مجموعه 70 واحدی (5 بلوک 4 طبقه) است. برای شروع کار این مجموعه میبایست70 متقاضی ثبتنام میکردند تا کار شروع شود. به زور آمدیم به رفقای خودمان گفتیم که مثلا شما بیایید سه واحد را بردارید تا بتوانیم این پروژه را شروع کنیم. بالاخره کار آغاز شد و قرار بود این پروژه در یک سال و نیم تمام بشود. دقیقا این موضوع مصادف شد با همان مقطعی که آن تحریمهای وحشتناک اجرا شد.
یکی از دلایلی که معمولا همه تعاونیهای مسکن را با مشکل مواجه میکند این است که همه اعضا در زمانهای مشخص شده نمیتوانند پول لازم را بدهند تا پروژه پیش برود. طبیعتا در چنین شرایطی پروژه کش پیدا میکند و باعث میشود که اتمام آن عقب بیفتد. در مسئله تعاونی مسکن خانه موسیقی نیز همین اتفاق افتاد و کار کش پیدا کرد و به تحریمها و ناپایداری وحشتناک قیمتها برخورد کردیم و این پروژه با 30 درصد افزایش قیمت روبرو شد؛ که آن هم طبق قرارداد بود.
در قرارداد تعاونی مسکن، بندی وجود دارد که در آن آمده قیمت تمام شده هنگام تحویل محاسبه میشود. در قرارداد تمام تعاونیها، این بند وجود دارد. در آغاز کار قیمتی ارزیابی میشود ولی پیشبینی افزایش قیمت را هم میکنند. موقع تمام شدن کار نیز این افزایش قیمتها محاسبه خواهد شد.
در مورد تعاونی مسکن خانه موسیقی هم عنوان شد که 30 درصد افزایش قیمت نسبت به بر آورد اولیه وجود دارد و دوستان اعتراض کردند که ما این پول را نمیدهیم، چراکه ما قرارمان این بوده در فلان تاریخ کار پروژه با فلان قیمت تمام بشود. گفتیم این دیگر دست ما نبوده است. منتهی آنها میگفتند ما خوش حساب بودهایم و کاری به این ماجراها نداریم. ما گفتیم این پروژه فقط با پول شما تمام نمیشود و آنهایی که در هنگام اجرای پروژه، پول زمانبندی شده را دیرتر پرداخت کردهاند این پروژه را به تاخیر میاندازد. بعد گفتند چرا با اینهایی که دیرتر پول را پرداخت کردند مماشات شده است. گفتیم برای اخراج یک عضو تعاونی مسکن، حتما دادن سه تا اخطار لازم است؛ و ما به هر حال همین کارها را کردیم و با بحران اقتصادی و تحریمها در کل کشور مواجه شدیم.
دوستان در نهایت گفتند ما این اضافه پول 30 درصدی را نمیدهیم. ما هم مجبور بودیم این ماجرا را حل کنیم. در نهایت طبق قانون پس از اخطار اول، دوم، سوم میبایست از پروژه خارج میشدند که ما هم همین کار را کردیم. دوستان هم رفتند شکایت کردند.
کل داستان تعاونی مسکن خانه موسیقی در هشتگرد، در برآورد اولیه قرار بود متری 600 هزار تومان قیمت تمام شود که در پایان کار این مبلغ به متری 850 هزار تومان رسید. با این هزینه بهترین مصالحی که متفاوت با پروژههایی اطراف آنجابود ساخته شد. خانهای که با زمیناش متری 900 هزار تومان برای دوستان تمام میشود را چطور میشود فروخت و اختلاس کرد؟
سرانجام 15، 16 نفر از این دوستان تسویه نکردند و خانه را نگرفتند و به دنبال شکایت رفتند. بقیه واحدها هم به سایر اعضا تحویل داده شده است. اختلاف حسابشان در آن زمان حدود 7 ، 8 میلیون تومان بود. این واحدهایی که اعضای تعاونی تحویل نگرفتند به پیمانکاری داد
منبع: جماران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کردهاست، لذا
منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۶۳۳۳۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ویژگی مخفی در آیفون شما؛ از این ویدیوها خبر دارید؟
ایتنا - اگر صاحب آیفون هستید، احتمالاً بدون اینکه متوجه شوید، ویدیوهایی ضبط کردهاید.
برخی از کاربران آیفون ممکن است صدها یا هزاران ویدیوی مخفی در گوشی خود داشته باشند که هرگز آنها را ندیدهاند.
این ویدیوها به لطف ویژگی «Live Photos» یا «تصاویر زنده» وجود دارند که میتوان هنگام گرفتن عکسهای معمولی فعال شود.
این ویژگی ابزاری است که به شما کمک میکند تا بهترین عکس را بگیرید که ۱.۵ ثانیه قبل و بعد از گرفتن عکس را ضبط میکند.
هنگامی که عکس را با این ویژگی گرفتید، به این معناست که آن تصویر ۱.۵ ثانیه قبل از عکس اصلی شاتر و ۱.۵ ثانیه بعد از آن به وسیلهی دوربینتان ذخیره میگردد.
طبق گزارش روزنامه «میرور»، شما میتوانید بدون استفاده از هیچ برنامه دیگر، این ویدیوهای کوتاه را با هم ترکیب و یک ویدیوی کامل را درست کنید.
کافیست همه عکسهای زنده مورد نظرتان را انتخاب سپس روی «حفظ به عنوان ویدئو» کلیک کنید. پس از آن همه این تصاویر با هم ترکیب شده و به عنوان یک ویدیو در آلبوم دوربین ذخیره میشوند.