افت سطح اکسیژن پوست در ۳۰ سالگی/ جوانسازی و کاستن چربیهای پوستی با کربوکسی تراپی
تاریخ انتشار: ۲۶ خرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۶۸۵۱۴۱
به گزارش خبرنگارحوزه بهداشت و درمانگروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ کربوکسی نام علمی گاز دی اکسید کربن ( CO2) بوده و در کربوکسیتراپی (CARBOXY THERAPY) از تزریق گاز CO2 به منظور ایجاد جوانسازی، کاستن از چروکها و ترکهای پوستی و کاهش سلولهای چربی یا سلولیتها استفاده میشود.
تاریخچه این درمان به ۷۰ سال قبل باز میگردد و برای اولین بار در فرانسه استفاده شد و در حال حاضر در آمریکای شمالی و جنوبی و اروپا برای زیبایی استفاده میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
همایون مژدهی آذر عضو انجمن متخصصین پوست ایران با اشاره به این که در سن ۳۰ سالگی سطح اکسیژن پوست افت کرده و ۲۵ تا ۵۰ درصد آن تا ۴۰ سالگی کاهش مییابد؛ بیان کرد: زمانی که پوست به اندازه کافی اکسیژن دریافت نمیکند، بیشتر در معرض ابتلا به علائم پیری از قبیل لکهای پوستی، آکنه، قرمزی، افتادگی و شل شدن و چروکهای پوستی قرار میگیرد.
وی افزود: به طور کلی وجود گاز CO2 در هر بافتی باعث تحریک افزایش جریان خون، ایجاد مویرگهای جدید وافزایش بازسازی وتولید بیشتر تارهای کلاژن والاستین درهمان محل میشود.
این متخصص پوست و مو با بیان این که پس از تزریق، ابتدا دربافت چربی با ایجاد آسیب ناشی ازفشار و ضربه، سلولهای چربی را شکننده میکند، ادامه داد: افزایش جریان خون در رگها باعث افزایش اکسیژن در محل ودفع بهتر چربی میشود که البته این گازبرای سلولهای چربی مستقیما سمی وکشنده بوده وباعث تخریب آنها نیز میشود.
به گفته مژدهی آذر دو اتفاق در اثروجود گاز CO2 در بدن رخ میدهد که یکی افزایش غلظت گاز درجریان خون بوده که باعث گشادشدن رگ وافزایش جریان خون خواهد شد و دیگر این که در ریهها یک اتفاق به نام اثر BOHR رخ داده وتفاوت غلظت گاز CO2 در یک طرف غشاء سلولی وهموگلوبین باعث تبادل این گاز با اکسیژن میشود.
وی با بیان این که در محل تزریق وجود گاز CO2 باعث تشکیل رگهای کوچک خونی وافزایش اکسیژن میشود، اضافه کرد: هر دو مورد در بافت چربی باعث تجزیه چربیها ناشی از اکسیده شدن میشود ضمن آن که افزایش فشاربافتی ناشی از حضور CO2 باعث یک سلسله فعالیتها به شکل آبشاری شده که نتیجه آنها تجزیه چربی خواهد بود.
عضو انجمن متخصصین پوست ایران تصریح کرد: درسایر موارد نیز افزایش جریان خون وتشکیل مویرگهای جدید منجر به تولید سلولها وتارهای کلاژن والاستین وجوانسازی در محل تزریق خواهد شد.
چند جلسه کربوکسی تراپی لازم است؟
گاز دی اکسید کربن غیر سمی است و بطور طبیعی توسط سلولهای بدن ما هر روز تولید میشود. این گازمحصول متابولیسم طبیعی است که وارد خون شده و از طریق ریهها دفع میشود بنابراین برای بدن غیر سمی است.
مژدهی آذر در پاسخ به این سوال که افراد چند نوبت میتوانند کربوکسی تراپی انجام دهند؛ گفت:: تعداد جلسات بسته به نوع درمان متفاوت است و برای کاهش چربی موضعی به طور معمول ۸ تا ۱۰ جلسه نیاز است.
وی افزود: فاصله بین جلسات هر یک یا دو هفته بوده و به منظور تثبیت نتایج درمانی برای چند سال، سالی یک نوبت درمان تکرار میشود که برای درمان استرچ مارک (ترکهای پوستی ناشی از چاقی و حاملگی) و چین و چروک پوست ۴ تا ۶ جلسه مورد احتیاج است که به فاصله یک هفته انجام میشود.
عوارض کربوکسی تراپی چیست؟
کاربردهای بالینی کربوکسی تراپی شامل ریزیش مو، تیرگی دور چشم، استرچ مارک، کاهش سلولیت و کاهش توده چربی موضعی، چروکهای صورت و دور چشم، اسکارهای ناشی از سوختگی، آکنه و جراحی، پسوریازیس، زخمهای عروقی، کاهش درد و اسپاسم عضله در پزشکی ورزشی، شل شدگی و افتادگی پوست و ... است که شاید این سوال را در ذهن ایجاد کند انجام آن عوارضی را در بردارد؟
عضو انجمن متخصصین پوست ایران در بیان عوارض کربوکسی تراپی گفت:: درد و قرمزی خفیف در محل تزریق، احساس گرما و صدای خش خش در پوست و گاها کبودی در محل تزریق از جمله عوارض انجام کربوکسی تراپی است که ظرف چند ساعت تا چند روز بطور کامل برطرف میشوند.
وی در خصوص اقدامات احتیاطی لازم بعد از هر جلسه کربوکسی تراپی یاد آور شد: اجتناب از استحمام، شنا، سونا و جکوزی به مدت ۴ ساعت بعد از درمان توصیه میشود.
گزارش از زهرا رحیمیانتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۶۸۵۱۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا همه خونها قرمز هستند؟
خبرگزاری علم و فناوری آنا، مریم ملی؛ شاید دیدن خون آبیرنگ همان قدر عجیب باشد که یک روز آسمان را کاملاً قرمز ببینیم، با این تفاوت که دیدن یک آسمانِ کاملا قرمزِ یک دست در سیاره ما محال است ولی دیدن خون آبی این قدرها هم دور از ذهن نیست!
خون ما از دو بخش تشکیل شده، بخش سلولی که شامل همان گلبولهای قرمز و بخش مایع که همان پلاسما است اما همه موجودات زنده چنین ترکیبی در خونشان ندارند و دقیقا به همین خاطر خون همه جانداران قرمز نیست. گلبولهای قرمزی که در خون ما انسانها و کلی جاندار دیگر وجود دارد یک پروتئین به نام «هموگلبین» دارند که مسئول حمل اکسیژن در پلاسمای خون است. این پروتئین در ساختارش آهن دارد برای همین هم هست که میگویند وقتی آهن خون کم بشود شما کم خون میشوید و باید قرص آهن بخورید.
هموگلبین باعث میشود خونمان به رنگ قرمز در بیاید حالا اگر جانداری این ماده را در خونش نداشته باشد مایعی که درون بدنش در حال حرکت است چه رنگی میشود؟ عنکبوتها، ماهیمرکب، اختاپوس و سخت پوستان مثل خرچنگ نعل اسبی خونشان آبی است.
خیلی عجیب و غریب به نظر میرسد ولی علت این ماجرا خیلی ساده است، خون این جانداران آن پروتئین معروف که نامش هموگلبین بود را ندارد به جایش پروتیینی دارد که مس در آن حل شده و مسئول انتقال اکسیژن به قسمتهای بدن است! خون آبی خیلی غیر منتظره و شگفت انگیز به نظر میرسد ولی از این عجیبتر هم داریم، خون زرد! خیار دریایی و بعضی از سوسکها خونشان زرد است، توی خون این جانداران رنگدانههای زردی به نام «وانابین» وجود دارد که باعث زردی خون میشود و این ماده مسئول انتقال اکسیژن به بقیه بدنشان نیست. محققها هنوز دارند آزمایش میکنند تا بفهمند وانابین در خون زرد این جانداران دقیقا چه کاربردی دارد.
بالاخره میرسیم به خون سبز که نتیجه وجود «کلروکرئورین» در خون بعضی از جانداران است. زالو و کرمها تا وقتی اکسیژن خوبی به آن برسد خون سبز دارند ولی وقتی خونشان غلیظ شود و اکسیژن کمتری داشته باشد آرام آرام به قرمز روشن در میآید.
انتهای پیام/