به نقل از «تابناک»

تعابیر نوه امام خمینی درباره تحصیل و شغل زنان / گزینه‌های وزارتخانه‌های دولت دوازدهم / سوال از رئیس جمهور با امضاهای جعلی! / ادامه مقایسه پلاسکو و گرنفل / پختن دانشجوها در ٥٠ درجه سانتی‌گراد اهواز / از مادر تحریم‌ها تا برجامی که هنوز نفس می‌کشد

تاریخ انتشار: ۲۷ خرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۶۹۲۶۴۲

پس از تصویب‌های تحریم‌های ناقض برجام توسط سنای آمریکا، کشمکش رسانه‌ای درباره سرنوشت برجام و کارکردش به اوج رسیده و در شرایطی که نشریات اصول گرا این تحریم‌ها را پایان کار برجام خوانده‌اند، شماری از رسانه‌های اصلاح طلب و نزدیک به دولت تاکید کرده‌اند که برجام همچنان پابرجاست و تحریم‌های تازه این توافق را از بین نمی‌برد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ارزیابی گزینه‌های اصلی وزارتخانه‌های دولت دوازدهم، طرح ادعای سوال از رئیس جمهور با امضاهای جعلی، ادامه مقایسه پلاسکو و گرنفل و تحلیل انتشار اسناد محرمانه کودتای 28 مرداد توسط آمریکا از دیگر مطالب مهم روزنامه های شنبه است.
به گزارش «تابناک»؛ روزنامه‌های امروز با توجه به اهمیت تحریم‌های تازه سنای آمریکا علیه برنامه موشکی و توان دفاعی ایران که به زعم برخی کارشناسان در تناقض آشکار با مفاد برجام است، بر این رویکرد خصمانه قانون گذاران آمریکا تمرکز کرده‌اند. کیهان رسانه منتقد در این زمینه گزارش کرده است: «این طرح با نقض فاحش برجام(به طور خاص بندهای 26 و 29 برجام) خواستار اعمال تحریم‌هایی جدید علیه ایران به ‌بهانه برنامه موشکی، انتقال تسلیحات، حمایت از گروه‌های مقاومت (که واشنگتن آنها را تروریستی می‌داند) و نقض ادعایی حقوق بشری است. طرح جدید سناتورها که در صورت تبدیل شدن به قانون، تحریم‌های غیرهسته‌ای علیه ایران را افزایش می‌دهد، بطور کلی سه محور اصلی دارد:
1- تحریم‌های موشک بالستیک:کهاشخاص دخیل در برنامه موشکی بالستیک ایران و کسانی که با آنها داد و ستد دارند را هدف تحریم قرار می‌دهد.
2- تحریم‌های جدید تروریسم:تحریم‌هایی مرتبط با تروریسم را علیه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اعمال می‌کند و بطور مشخص قوانینی علیه افرادی تدوین می‌کند که در حال حاضر به بهانه حمایت ادعایی ایران از «تروریسم» تحریم هستند. این قانون رئیس‌جمهور آمریکا را ملزم می‌کند به فاصله حداکثر 90 روز بعد از اجرایی شدن، تحریم‌هایی را علیه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و اشخاص خارجی که جزو مقام‌ها، مأموران یا وابستگان این سازمان هستند، اعمال کند.
3- اجرای تحریم تسلیحاتی:رئیس‌جمهور آمریکا را ملزم می‌سازد تا دارایی افراد و نهادهای درگیر در فعالیت‌های خاص مرتبط با تأمین، فروش و یا انتقال تسلیحات منع شده و مواد مرتبط به یا از ایران را توقیف کند.»در بخش دیگری از این گزارش طولانی کیهان آمده است: «پس از امضای توافق هسته‌ای تحت عنوان برنامه جامع اقدام مشترک(برجام) میان ایران و گروه 1+5 در تیرماه 1394، روزنامه‌های زنجیره‌ای با تیترهایی همچون «تحریم‌ها به تاریخ پیوست»، «خلاص شدیم، سلام بر ایران بی‌تحریم»، «صبح بدون تحریم»، «فروپاشی تحریم»، «اینک بدون تحریم»، «تحریم رفت»، «کلید تدبیر، قفل تحریم‌ها را گشود»، «غروب تحریم، ساحل توافق»، «پیروزی، بدون جنگ» و... به استقبال این توافق رفتند.
مقامات ارشد دولت یازدهم نیز برجام را «فتح‌الفتوح»، «آفتاب تابان»! «معجزه قرن»! «بزرگترین دستاورد تاریخ ایران»! «نشانه تسلیم همه قدرت‌های بزرگ در برابر اراده ملت»!، «پیروزی بزرگتر از فتح خرمشهر» و... نامیده و تأکید کرده بودند که «در همان روز اول توافق، تمام تحریم‌های بانکی، بیمه‌ای، مالی، حمل و نقل، پتروشیمی، فلزات سنگین و تحریم‌های اقتصادی بطور کامل لغو خواهند شد و نه تعلیق. حتی تحریم‌های تسلیحاتی نیز کنار گذاشته می‌شود».
براساس آنچه از سوی دولتمردان و رسانه‌های به ظاهر حامی دولت ادعا شده بود، قرار بود طبق برجام نه تنها تحریمهای قبلی علیه ایران لغو شود بلکه تحریم جدیدی نیز علیه کشورمان تصویب نشود اما همه چیز برعکس است و نه تنها تحریمهای قبلی (حتی هسته ای؛ مانند تحریم U_turn) سرجای خود باقی مانده بلکه تحریمهای بی‌سابقه؛ شدید و جدیدی در عصر پسابرجام علیه ایران تصویب میشود، با این تفاوت که دیگر بخش زیادی از توان هسته‌ای را از دست داده ایم و همزمان تحریم هم میشویم. در همان ایام کیهان در تحلیل‌ها و گزارش‌های متعدد تاکید کرد که دشمنى آمریکا با ملت ایران و با جمهورى اسلامى اصلاً حول محور هسته‌اى نیست و این تنها یک بهانه است.»
کیهان در بخش دیگری از این گزارش آورده است: «مقامات دولت یازدهم و رسانه‌های حامی دولت همواره تاکید داشتند که دیپلماسی جای بیانیه خواندن نیست و ادعاهای بزرگی همچون اینکه «باید با تخصص و تجربه با جهان صحبت کرد» و «اولویت دولت یازدهم، تعامل گرایی،عقلانیت و تنش زدایی با جهان است» را مطرح کردند. اما در نهایت، ناشی گری در دیپلماسی توسط مقامات دولت یازدهم موجب تحریم، تحقیر و تهدید علیه منافع کشورمان شد. تحریم‌های بی‌سابقه آمریکا علیه ایران، یکی از میوه‌های برجام و نتیجه دیپلماسی انفعالی دولت یازدهم با ژست تنش زدایی است......در حقیقت باید گفت، میوه برجام، همین تحریم‌های ضدایرانی و افزایش فشار، تهدید، تحقیر و توهین است. تحریم‌های ضدایرانی، یکی از نتایج خسارت محض برجام و انجام یک‌طرفه، برگشت‌ناپذیر و شتابزده تعهدات از سوی دولت یازدهم و عبور از خطوط قرمز است.»وطن امروز نیز در مطلبی در راستای مطلب کیهان با تیتر «مادر تحریم‌ها» که کنایه‌ای به پرتاب بمب «مادر بمب‌ها» در افغانستان دارد، تاکید می‌کند این تحریم‌ها حتی روح برجام را نیز نقض می‌کند و در عین حال راهکار مورد تاکیدش، توقف همه همکاری‌های داوطلبانه و از سرگیری برنامه هسته‌ای با شتاب و سرعت بیشتر است. عبدالله عبداللهی در جمع بندی این مطلب وطن امروز نوشته است: «شیوه پاسخ به زیرپاگذاشتن برجام توسط آمریکا از جمله مواردی است که معمولاً پس از رخداد چنین مواردی درباره آن بحث می‌شود. به طور معمول، برخی مقامات دولتی از بند 36 برجام و پیگیری احتمالی آن برای شکایت به کمیسیون مشترک برجام سخن می‌گویند اما مساله آن است که اقدام در این چارچوب با توجه به مکانیزم شگفت‌انگیزی که برای پیگیری شکایت‌ها در نظر گرفته شده، نهایتاً منجر به بازگشت کامل تحریم‌ها علیه ایران خواهد شد!
با این حال، حداقل دولت ایران در شرایط فعلی می‌تواند با مدنظر قرار دادن بند 36 برجام و با توجه به آشکار و اساسی‌بودن عدم پایبندی طرف مقابل به تعهداتش، اجرای جزء یا تمام تعهداتش را متوقف کند. در بخشی از بند 36 برجام آمده است: «چنانچه موضوع کماکان به نحو مورد رضایت طرف شاکی فیصله نیافته باشد و چنانچه طرف شاکی معتقد باشد موضوع، مصداق «عدم پایبندی اساسی» می‌باشد، آنگاه آن طرف می‌تواند موضوع فیصله نیافته را به عنوان مبنای توقف کلی یا جزئی اجرای تعهداتش وفق برجام قلمداد کرده و یا به شورای امنیت سازمان ملل متحد ابلاغ نماید که معتقد است موضوع مصداق «عدم پایبندی اساسی» به‌شمار می‌آید».
اما به موجب بند 3 قانون مصوب مجلس برای اجرای برجام، یعنی همان قانونی که دولت به موجب آن مجوز اجرای برجام را از پارلمان اخذ کرد، در چنین مواردی که این توافقنامه به صورت روشن توسط طرف مقابل نقض شده: «دولت ایران باید همکاری داوطلبانه را متوقف نماید و توسعه سریع برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز جمهوری اسلامی ایران را سامان دهد به‌طوری‌که ظرف مدت 2 سال ظرفیت غنی‌سازی کشور به یکصد و نود هزار سو افزایش یابد.»
صرف‌نظر از تکلیفی که مصوبه مجلس بر دوش دولت می‌گذارد و حتی صرف‌نظر از شروط نه‌گانه رهبر حکیم انقلاب، خود دولت ایران نیز به موجب بند 26 برجام رسماً اعلام کرده است: «ﺗﺤﻤﯿﻞ ﯾﺎ ﺑﺎزﮔﺮداﻧﺪن ﺗﺤﺮﯾﻢﻫﺎی ﻣﺸﺨﺺ‌ﺷﺪه در ﭘﯿﻮﺳﺖ 2 ﯾﺎ وﺿﻊ ﺗﺤریم‌های ﺟﺪﯾﺪ ﻫﺴﺘﻪای را ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﻪ ﻣﺒﻨﺎﯾﯽ ﺑﺮای ﺗﻮﻗﻒ ﮐﻠﯽ ﯾﺎ ﺟزئی اﺟﺮای ﺗﻌﻬﺪات ﺧﻮد وﻓﻖ ﺑﺮﺟﺎم، ﺗﻠﻘﯽ ﺧﻮاﻫﺪ کرد» بنابراین پرسش پیش‌ روی امروز آن است که آیا در صورت اجرایی شدن این مصوبه، دولت ایران به تاکید خود در برجام نیز بی‌اعتنایی خواهد کرد یا خیر؟»مهدی محمدی نیز در مطلب دیگری در همین روزنامه تحت عنوان «نسخه ترامپی 1929» که اشاره به قطعنامه 1929 دارد، همین خواسته را مطرح می‌کند و پس از شرح و تفسیر فراوان تاکید می‌کند: «...آمریکا منتظر است ببیند بر سر این موضوع چه میزان اختلاف داخلی ظهور خواهد کرد. کافی است فقط یک بار آقای روحانی مسیر 4 سال گذشته را کنار بگذارد و قاطعانه اجرای بخشی از تعهدات خود در برجام را متوقف کند. آن وقت خواهد دید که چگونه محاسبات آمریکا شروع به تغییر خواهد کرد.»در میان روزنامه های حامی دولت، جدی ترین حمایت از رویه دولت درباره برجام از سوی آفتاب یزد مطرح شده و آفتاب یزد در تیتر یک خود آورده است: «برجام همچنان نفس می‌کشد». به باور روزنامه آفتاب یزد تحریم‌های تازه در عین ناعادلانه بودنشان، جای نگرانی ندارد. این تعبیری است که علی خرم به کار برده و همچنین به نقل از کارشناس دیگری تاکید کرده که آمریکا تمایلی برای برهم زدن برجام ندارد.روزنامه آرمان امروز نیز به برجام و تحریم‌های جدید همراستا با آفتاب نگاه کرده و علی بیگدلی در یادداشتی تحت عنوان «برجام و تحریم‌های جدید» در این روزنامه نوشته است: «در آیتم‌های پایانی برجام موردی در ارتباط با فعالیت موشکی ایران وجود دارد که می‌گوید: ایران حق ندارد موشک‌هایی با قابلیت حمل کلاهک هسته‌‌ای در اختیار داشته باشد. در این راستا ایران معتقد است که موشک‌هایش قابلیت حمل کلاهک ندارد، اما طرف مقابل اصرار دارد که این موشک‌ها می‌توانند کلاهک هسته‌ای حمل کنند. البته آمریکایی‌ها در این ارتباط تا حدی زورگویی نیز می‌کنند. آنها به استناد تشخیص خود به وضع تحریم‌های جدید روی آورده‌اند. این موضوع مغایرتی با برجام ندارد، چون برجام کاملا در چارچوب مسائل هسته‌ای مطرح شده و حتی برای اینکه این اظهارنظر به اثبات برسد، آقای ظریف و جان کری در جلسات ششم و هفتم مذاکرات گفتند که ما فقط در باره مسائل هسته‌ای صحبت می‌کنیم و مساله دیگری مورد بحث قرار نخواهد گرفت. البته آنها مجبور شدند در پایان مذاکرات این آیتم موشکی را در انتهای برجام قرار دهند. اکنون این مساله محل اختلاف ایران با آمریکا است. شاید این نکته به اذهان متبادر شود که ایران می‌تواند برای اعتراض به این تحریم‌ها به کمیسیون حل اختلاف برجام مراجعه کند، اما باید گفت این کمسیون در ارتباط با نقض محتویات برجام است که اگر هرکدام از طرفین‌ بندی از برجام را نقض کردند، طرف دیگر به این کمیسیون مراجعه و اقامه دعوا کند. بنابراین چون این تحریم‌ها ناقض برجام نبوده، هیچ‌کدام از مسئولان خواستار مراجعه به شورای حل اختلاف نشده‌اند.»

انتشار معنادار اسناد محرمانه آمریکا درباره کودتای 28 مرداد همزمان با ادبیات مداخله جویانه رکس تیلرسون روزنامه ایران متعلق به دولت از اختصاص تیتر یا عکس یک به تحریم‌های تازه سنا پرهیز کرده و صرفاً تیتر کوچکی در نیم تای صفحه نخست به طرح مجلس کشورمان در مقابله با این تحریم ها اختصاص داده است. این روزنامه در عین حال بر انتشار معنادار اسناد محرمانه کودتا 28 مرداد 1332 تمرکز کرده است و تیتر یک و عکس نخست خود تحت عنوان «محرمانه های دخالت «سیا» در کودتای سیاه» را به این رویداد اختصاص داده است.ایران در این زمینه گزارش کرده است: «کتاب اسناد مرتبط با کودتای ۲۸ مرداد ایران برای نخستین بار از سوی وزارت امور خارجه امریکا منتشر شد. سندی که از نقش تاریخی امریکا در دست داشتن در کودتای 28 مرداد و براندازی دولت محمد مصدق پرده برمی‌دارد و نشان از آن دارد که امریکایی‌ها تا چه اندازه در شکل دادن به بدبینی ریشه‌دار ایرانی‌ها به سیاست‌های کج‌دار و مریز کاخ سفید و بحرانی ماندن روابط دوجانبه با وجود تلاش مقام‌های سابق دولت امریکا برای کاستن از اختلافات با ایران نقش تأثیرگذاری داشته‌اند. با این حال این سند که پیش از این از طرف دولت‌های قبلی امریکا مجوز انتشار نیافته بود، در شرایط متفاوتی رونمایی شد. شرایطی که رکس تیلرسون، وزیر خارجه امریکا از هدف دولت ترامپ برای سیاست تغییر رژیم در ایران سخن گفته و حمایت از اپوزیسیون ایرانی را وجه اصلی سیاست واشنگتن در قبال ایران توصیف کرده است.

اسناد منتشر شده بخشی از رویدادهای سال‌های 1954-1951 میلادی است که طی آن حوادث قبل از کودتا، عملیات سرنگون کردن مصدق و نیز وقایع پس از آن را به تصویر می کشد. بنا به گزارش ایرنا به نقل از سایت اسناد امنیت ملی وابسته به دانشگاه جرج واشنگتن امریکا، در این اسناد افشاگرانه که از سوی وزارت خارجه امریکا منتشر شده است، به عملیات پنهانی دولت‌های ترومن و آیزنهاور و سیاست‌های آنها درباره ایران اشاره شده که در نهایت به سرنگونی دولت محمد مصدق انجامید. علاوه بر آن، این اسناد از دخالت سازمان‌های جاسوسی و اطلاعاتی امریکا در ایجاد چنین سیاست‌هایی حکایت می‌کند. این مجموعه همچنین دربرگیرنده صدها سند درباره مکاتبات میان سفارت امریکا در تهران، وزارت خارجه امریکا و سازمان سیا است. این اسناد در قالب چهار محور کلی «تلاش‌های ایالات‌ متحده برای فهمیدن مصدق از فوریه 1951 تا فوریه 1953»، «بحران سیاسی جولای 1952 ایران و تبعاتش»، «برنامه‌ریزی و اجرای عملیات آژاکس در اوت 1953» و «روزهای پس از عملیات آژاکس از سپتامبر 1953 تا دسامبر 1954» منتشر شده است. نقش مستقیم امریکا در کودتاى ٢٨ مرداد پیش از این هم در اسناد مراجع دیگر تشریح شده بود، اما اسناد تازه منتشر شده حاوى جزئیات بیشترى است.
یکى از این اسناد به تاریخ ١٩ اوت ١٩٥٣ نشان مى‌دهد رابط سیا در تهران و سفیر امریکا از واشنگتن خواسته‌اند پس از کودتا، براى کمک به دولت زاهدى ٥ میلیون دلار بودجه اختصاص دهد. در میان دیگر اسناد منتشر شده، درخواست از دولت وقت امریکا برای اختصاص 5 میلیون دلار برای حمایت از کودتا و تعیین متن سخنرانی شاه مخلوع از جانب سفیر وقت امریکا و توصیه به وی برای دعوت از مردم برای پیروی از دستورات زاهدی دیده می‌شود. پیش از وزارت خارجه امریکا در سال ۱۹۸۹ میلادی کتاب اسناد مربوط به روابط ایران و دولت آیزنهاور را منتشر کرد که اسناد کودتا در آن جایی نداشت. اقدامی که پس از اعتراض‌های زیاد منجر به آن شد که وزارت خارجه امریکا در سال 1992 تاریخ دیپلماسی ایالات متحده را دقیق‌تر چاپ کند. مقام‌های دیپلماتیک این کشور همچنین پذیرفتند که نسخه تکمیل شده‌ روابط ایران و امریکا در دهه ۱۹۵۰ میلادی را چاپ کنند که نهایتاً این نسخه پنجشنبه گذشته (25 خرداد) در دولت ترامپ رونمایی شد. کودتای سال 1332 با طرح و حمایت مالی و اجرایی سازمان مخفی اطلاعات بریتانیا و سازمان اطلاعات مرکزی امریکا (سیا) علیه دولت محمد مصدق در مرداد ماه همین سال به انجام رسید. مطابق قانون آزادی اطلاعات در امریکا، دستگاههای دولتی این کشور موظفند پس از گذشت 30 سال اسناد طبقه‌بندی شده خود را علنی کنند. این دستگاه ها اگر بخواهند سندی را همچنان در حالت طبقه‌بندی شده نگه دارند، باید دلیل موجهی ارائه کنند.»ایران همچنین بر موضع گیری وزیرخارجه آمریکا مبنی بر تلاش برای تغییر ساختار سیاسی ایران از طرق غیرنظامی تمرکز کرده و با اشاره به مواضع ظریف در مقابل تیلرسون گزارش کرده است. ایران همچنین در یادداشتی تحت عنوان «28 مرداد؛ درسی برای ترامپ و تندروهای آمریکا» به ادعاهای دروغین آمریکا در سال‌های اخیر برای مداخله های مخرب نظامی و امنیتی این کشور اشاره کرده و در این زمینه با تاکید بر نمونه عراق و ادعای دروغ سلاح های کشتار جمعی برای بهانه حمله نظامی آورده است: «اما بی پایه بودن این بهانه‌ها چه نتیجه‌ای داشت؟ عملاً هیچ. امریکا عراق را به توسعه سلاح‌های کشتار جمعی متهم کرده بود، به این کشور حمله کرد و بعد معلوم شد این بهانه دروغ بوده است. چیزی که اما در عمل رخ داد، حضور چندین ساله امریکا در عراق و ویرانی این کشور بود. امروز نیاز داریم تا در یک سیاست عملی به این سؤالات بیندیشیم که آیا روشن شدن دروغ‌های امریکا برای حمله به عراق توانست تأثیری به نفع عراق یا ضرر امریکا بگذارد؟ آیا مانعی شد برای جلوگیری از این حمله؟ آیا عاملی برای پاسخگویی بعدی امریکا و طرفداران جنگ در این کشور بود؟ آیا باعث شد تا عراق بتواند حق ضایع شده خود را در این جنگ و اشغال طولانی بگیرد؟ امروز در امریکا سیاستمدارانی بر سر کار هستند که نه تنها در قیاس با آیزنهاور سال 1332، بلکه در قیاس با جرج بوش پسر هم شناخت کمتری از سیاست دارند و خوی تندتری در برخوردهای خارجی. خصوصاً رویای ترامپ برای بازسازی آنچه امپراتوری امریکا می‌داند بر خطرات این موقعیت می‌افزاید. چیزی که در این میان مهم است، این نکته است که ما در این سوی میدان، لزوماً امریکا و سیاست امریکا را موجودیتی یکدست ندانیم و بر تفاوت‌ها و اختلافات داخل آن اشراف داشته باشیم. بزنگاه‌های تاریخی همچون کودتای 28 مرداد هر چند گواهی بر این هستند که دخالت خارجی در کشورها به بهبود وضعیت منجر نخواهد شد، اما یک روی دیگر هم دارند و آن اینکه طیف‌های تندرو، مانند دولت فعلی امریکا هیچ درسی از این عبرت‌های تاریخی نمی‌گیرند و خوانشی متفاوت از آن دارند.»
در مقابل عبدالله گنجی در روزنامه جوان در یادداشتی تحت عنوان «جشن تولد اعتدال شايد وقتي ديگر» نگاهی متفاوت داشته و با رویکرد انتقادی در این زمینه نوشته است: «چرا برخي از ما لحن‌مان را اصلاح نمي‌كنيم و چرا نمي‌دانيم با چه لحني با دولت، منطقه و با دنيا صحبت كنيم، با لحن تند به جايي نمي‌رسيم.» اين بخشي از سخنان رئيس‌جمهور در ضيافت افطار با رسانه‌هاي عمدتاً همسو است. گويي با لحن درست فقط بايد با دولت، منطقه و دنيا صحبت كرد و ضرورتي ندارد با ديگران نيز لحن‌مان را اصلاح نماييم و گويي فقط قرار است ديگران لحن‌شان را اصلاح نمايند و ما از آن معاف هستيم. بايد به شدت نگران بود كه همانگونه كه واژه‌هاي زيباي «اصلاحات» و «مشاركت» در تطبيق با عمل مولدان آن براي بخشي از نخبگان كشور معادل «فحش» بازنمايي شد،‌ اعتدال نيز به همان سرنوشت دچار شود. در چهار سال گذشته اعتدال صرفاً در مواجهه با غرب قابل درك است و حتي ابداع‌كننده آن، حيطه رهبري و اصل نظام را نيز با افراط درنورديده است. به همين دليل باور به پرچمداري اعتدال از سوي دكتر روحاني تقريباً صفر است.

اين باورناپذيري نه از سوي منتقدان كه جريان همسو نيز هيچ دفاعي از چنگ‌اندازي ايشان به صورت نظام و بازوهاي توانمند آن نكرد كه انتقاد هم كرد. وقتي روحاني سخن از اعتدال مي‌كند به ياد جمله معروف هانتينگتون مي‌افتيم كه: «با خشونت مخالفت كن ولي خود بدان عمل كن.» خوب است رئيس‌جمهور محترم و منتقدان يك تيم مشترك تشكيل دهند و مفاهيم توهين‌آميز و افراطي دو طرف را احصا و وزن‌دهي نمايند و روشن شود افراطيون مدنظر ايشان نمره‌اي بالاتر از افراط مي‌گيرند يا خود ايشان؟ ممكن است كساني در كشور تندروي كنند و در بسياري از مواقع قابل دفاع هم نيست اما آنان پرچمدار و مدعي اعتدال نيستند.

افراط آنان با افراط روحاني يك تفاوت عمده دارد؛ افراط آنان كسي را خوشحال نمي‌كند اما افراط روحاني چون در نسبت با اصل نظام و انقلاب و 180 درجه برخلاف مواضع خود ايشان در دهه 60 است، غرب و مخالفان نظام را خوشحال و به وجد مي‌آورد. غرب مبنائاً دشمن ماست اما افراطيون مدنظر روحاني منتقد يا مخرب دولت هستند، چه خوب است همانگونه كه روحاني با بيان و رفتار خود دشمنان مبنايي را خوشحال مي‌كند بتواند هنر خوشحال كردن منتقدان داخلي را نيز داشته باشد. سخن روحاني بسيار درست است كه بايد همه انرژي و توان كشور براي حركت رو به رشد به كار گرفته شود اما هيچ كس از لحن و بيان ايشان حتي در روزهاي پس از انتخابات چنين باوري را استنباط نمي‌كند. چه بسا ايشان اگر در تهيه كارنامه قابل قبول اقتصادي موفق نشود، همچنان افراط‌گري دوران انتخابات را ادامه دهد و اذهان منتظر كار را دنبال نخودسياه بفرستد. اينكه وزير خارجه امريكا رسماً اعلام مي‌كند به دنبال انتقال مسالمت‌آميز قدرت در ايران با كمك نيروهاي همسوي داخلي هستيم، براساس كدام داده‌هاي قابل محاسبه بيان مي‌شود؟ نكند خدايي ناكرده طمع و برآورد آنان از تحليل محتواي افراط‌گراياني است كه پرچمدار اعتدال شده‌اند؟»در برابر این انتقادها، روزنامه اعتماد تیتر نخست خود را «صف واحد علیه تیلرسون» درج کرده و با انتشار بيانيه شماري از فعالان سياسي و اصلاح طلب درباره سخنان وزيرخارجه امريكا، از وحدت رویه جریان‌های سیاسی داخلی در مقابل ادبیات مداخله جویانه وزیر امورخارجه آمریکا گفته است. الیاس حضرتی در همین زمینه در اعتماد نوشته است: «متاسفانه همچنان امريكايي‌ها خوي تجاوزكارانه و استكباري دارند و با وجود اينكه در دنيا تحولات و تغييراتي ايجاد شده است، همچنان تصور مي‌كنند كه دنيا به منوال ٥٠ سال قبل مي‌گذرد. آنها تصور مي‌كنند كه ايران هنوز در دهه ٣٠ قرار دارد كه به راحتي مي‌توانند با يك كودتا دولت مردمي مصدق را سرنگون كنند. در حالي كه ايران از همان سال‌ها تا امروز دچار تحولاتي شده است. مردم ايران انقلاب كرده‌اند و يك انقلاب و نهضت خيلي بزرگ و قوي به راه انداخته‌اند و توانسته‌اند آن رژيم تا بن‌دندان وابسته به امريكا را سرنگون كنند و يك حكومت مردمي با راي و نظر مردم روي كار بياورند. حكومتي كه هر سال و سالانه، مردم دولت مورد نظر خود را در آن انتخاب مي‌كنند. آخرين انتخابات نيز ٢٩ ارديبهشت ماه امسال بود كه ٤٢ ميليون ايراني از تمام دنيا داوطلبانه و با شوق و ذوق پاي صندوق راي آمدند و ساعت‌ها در صف ايستادند و يك صحنه بي‌نظير را در دنيا به نمايش گذاشتند. امريكايي‌ها از درك اين مساله عاجز هستند و فكر مي‌كنند نظامي را كه بر دوش مردم استوار است و با حركت مردم و نقش مردم جلو مي‌رود، به راحتي مي‌توانند تغييراتي را در آن اعمال كنند. مردم تمام رده‌هاي حكومت را انتخاب مي‌كنند و به هيچ‌وجه اجازه نمي‌دهند ديگر كشور‌ها در مورد سرنوشت شان حرفي بزنند چه رسد به اينكه نقشه بكشند و عملي كنند. خيلي اظهارنظر احمقانه‌اي بود كه وزير خارجه امريكا گفته است كه مي‌خواهيم در ايران تغييراتي انجام دهيم. معلوم مي‌شود كه هنوز مردم ايران را نشناخته‌اند. براي دفاع از كشور و تماميت ارضي كشور و نظام مردم در صحنه هستند و در انتخابات پيشين نشان داده‌اند كه همه آحاد مردم ايران علاقه‌مند به ايران هستند. مردم با راي خود پيام دادند كه در دفاع از نظام با كسي شوخي ندارند.»
عبدالله ناصری نیز در همین ارتباط در اعتماد نوشته است: «موضع‌گيري وزير خارجه امريكا را مصداق كامل مداخله در كشور مي‌دانيم. در چنين شرايطي هر دو جناح سياسي كشور در كنار هم هستند و اين رفتار امريكايي‌ها را محكوم مي‌كنند. فضاهاي رسانه‌اي كه شكل گرفته و سوءاستفاده‌هايي كه از تعابير آتش به اختيار شده است سبب شد تا اصلاح‌طلبان موضع قاطع خود را نسبت به شرايط اخير نشان دهند. اصلاح‌طلبان هرگز بهانه‌اي به دست آنهايي كه عليه منافع ملي كشور رفتار مي‌كنند چه در داخل كشور و چه خارج نمي‌دهند و آن را به‌شدت محكوم مي‌كنند. منافع ملي كشور براي اصلاح‌طلبان اهميت زيادي دارد. ما تمام منازعات و رقابت‌هاي سياسي و انتخاباتي را درون جغرافياي ايران و با حفظ منافع ملي و تماميت ارضي كشور دنبال مي‌كنيم.»
٢٠ «صندلي» و ده ها «اسم» روزنامه اعتماد همچنین گزارشی درباره ترکیب کابینه دولت دوازدهم مطرح کرده است. در گزارش اعتماد آمده است: «تعدادي از نمايندگان مجلس در گفت‌وگو با «اعتماد» از گزينه‌هاي شنيده شده خودشان براي وزارتخانه‌ها در كابينه دوازدهم مي‌گويند. در مورد سياسي‌ترين وزارتخانه يعني وزارت كشور، ظاهرا رفتن رحماني‌فضلي قطعي است. اغلب نمايندگان نام «محمد شريعتمداري» را براي اين وزارتخانه مطرح مي‌كنند اما نام «موسوي لاري» و «مرتضي بانك» هم براي اين وزارتخانه مطرح است. عليرضا رحيمي، نماينده تهران از جمله كساني است كه نام «محمد شريعتمداري» براي اين وزارتخانه را شنيده است. مي‌گويد رفتن رحماني فضلي قابل پيش بيني است. به اين دليل كه دولت آقاي روحاني به اندازه كافي آسيب‌شناسي از خود را انجام داده و در شرايطي وارد دولت دوازدهم مي‌شود كه هم يك آسيب‌شناسي از درون انجام داده و هم يك آسيب‌شناسي از بيرون. محمد جمالي نوبندگاني هم معتقد است در وزارت كشور تغييري صورت خواهد گرفت. هرچند او مي‌گويد فراكسيون مستقلين معتقد است آقاي رحماني فضلي بايد بماند و به همين دليل رحماني فضلي راي اصولگرايان و مستقلين را با خود دارد. اما فاطمه ذوالقدر محتمل‌ترين گزينه براي وزارت كشور را «موسوي لاري» مي‌داند هرچند او در كنار اينها نام «شريعتمداري و بانك» را هم براي اين وزارتخانه شنيده است. او همچنين براي وزارت آموزش و پرورش «شهيندخت مولاوردي» را گزينه محتمل مي‌داند. ميرزايي نكو، نماينده دماوند اما معتقد است كه «نوبخت» از جمله گزينه‌هاي وزارت آموزش و پرورش است. رحيمي هم گزينه محتمل براي اين وزارتخانه را «محمدعلي نجفي» مي‌داند. اما به گفته فاطمه ذوالقدر «ربيعي» در وزارت كار، «سلطاني‌فر» در وزارت ورزش و «طيب‌نيا» در وزارت اقتصاد ماندگار خواهند بود. عليرضا رحيمي، نماينده تهران شنيده‌هايش از ساير گزينه‌ها را اين‌گونه بيان مي‌كند: آقاي واعظي جزو گزينه‌هاي پيشنهادي وزارت امور خارجه است. براي وزارت صنعت و همين‌طور وزارت بازرگاني «حسن يونس سينكي» مطرح شده كه البته نام او براي وزارت بازرگاني جدي‌تر است. به گفته او براي وزارت دفاع «شمخاني» و «محمد فروزنده» مطرح هستند. در وزارت اطلاعات با وجود مطرح شدن گزينه‌هاي ديگري مانند «مجيد انصاري» و «پورمحمدي» اما اقبال به «محمود علوي» وزير فعلي بيشتر است. و به احتمال زياد خود او در اين وزارتخانه باقي خواهد ماند. رحيمي مي‌گويد: «حسينعلي اميري» هم به عنوان يكي از گزينه‌هاي جدي وزارت دادگستري مطرح شده است. آقاي اشرف افخمي به عنوان گزينه وزارت اقتصاد يا وزارت بازرگاني مطرح است. آقاي «مسجد جامعي» هم براي وزارت فرهنگ مطرح شده است و جزو گزينه‌هايي است كه بحثش جدي است. هرچند در كنار او خانم «زهرا شجاعي» را هم براي وزارت فرهنگ مطرح كرده‌اند. محمد جمالي نوبندگاني هم نماينده ديگري است كه شنيده

منبع: تابناک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۶۹۲۶۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پیش‌بینی آب و هوای اصفهان در ۲۴ ساعت آینده؛ امروز دوشنبه ۳ اردیبهشت

سازمان هواشناسی کشور وضعیت هوای تعدادی از شهرهای استان اصفهان در سوم اردیبهشت تا ۲۴ ساعت آینده را اعلام کرد.‌

به گزارش خبرگزاری ایمنا، اداره کل هواشناسی استان اصفهان، وضعیت هوای بعضی از شهرهای استان را تا ۲۴ ساعت آینده به شرح زیر اعلام کرد:

اصفهان: آسمان نیمه ابری در بعضی ساعات افزایش ابر و وزش باد / ‏‏ بیشینه دما: ۲۶ درجه سانتی‌گراد / کمینه دما: ‬ ۱۴ درجه سانتی‌گراد

شرق اصفهان: آسمان نیمه ابری در بعضی ساعات افزایش ابر و وزش باد / بیشینه دما: ۲۵ درجه سانتی‌گراد / کمینه دما: ۱۱ درجه سانتی‌گراد

نجف‌آباد: آسمان نیمه ابری در بعضی ساعات افزایش ابر و وزش باد / بیشینه دما: ۲۴ درجه سانتی‌گراد / کمینه دما: ۱۲ درجه سانتی‌گراد

کاشان: آسمان‬‬‬‬ نیمه ابری در بعضی ساعات افزایش ابر و وزش باد / ‏ ‏ بیشینه دما: ۲۹ درجه سانتی‌گراد / کمینه دما: ‬ ۱۴ درجه سانتی‌گراد

سمیرم: آسمان نیمه ابری در بعضی ساعات افزایش ابر و وزش باد / ‏ بیشینه دما: ۱۸ درجه سانتی‌گراد / کمینه دما: ‬ ۹ درجه سانتی‌گراد

اردستان: آسمان نیمه ابری در بعضی ساعات افزایش ابر و وزش باد / بیشینه دما: ۲۳ درجه سانتی‌گراد / کمینه دما: ۱۳ سانتی‌گراد

خوانسار: آسمان نیمه ابری در بعضی ساعات افزایش ابر و وزش باد / بیشینه دما: ۱۷ درجه سانتی‌گراد / کمینه دما: ۳ سانتی‌گراد

مبارکه: آسمان نیمه ابری در بعضی ساعات افزایش ابر و وزش باد / بیشینه: ۲۴ درجه سانتی‌گراد / کمینه: ۱۰ درجه سانتی‌گراد

شهرضا: آسمان نیمه ابری در بعضی ساعات افزایش ابر و وزش باد / بیشینه دما: ۲۲ درجه سانتی‌گراد / کمینه دما: ۱۱ درجه سانتی گراد

دولت‌آباد: آسمان نیمه ابری در بعضی ساعات افزایش ابر و وزش باد / ‏ بیشینه دما: ‬ ۲۴ درجه سانتی‌گراد / کمینه دما: ۱۳ درجه سانتی‌گراد

کد خبر 746912