مقام معظم رهبری پرچم‌دار ولایت امیر‌المومنین(ع) است‌

عضو مجلس خبرگان رهبری گفت: مقام معظم رهبری پرچم‌دار ولایت امیر‌المومنین(ع) در حال حاضر است‌.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، حجت‌الاسلام‌ والمسلمین محمد حاج ابوالقاسم دولابی ظهر امروز در سخنرانی که در شبستان امام خمینی حرم حضرت معصومه(س) برگزار شدبا اشاره به سخن پیامبر اکرم(ص) نسبت به حضرت علی(ع) اظهار داشت: مظلومیت حضرت امیر(ع) حتی در سخنان پیامبر اکرم(ص) و ائمه معصومین(ع) بارها اشاره‌ شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی علل توجه به مظلومیت حضرت امیر(ع) را دوری ازمظلوم گذاشتن اولیا خداوند در این دوران دانست و افزود: شناخت علل مظلومیت و توجه به آن‌ها به ما کمک می‌کند تا از غفلت دوری کرده و ولی خود را در این دوران تنها نگذاریم.

عضو مجلس خبرگان رهبری ابعاد مظلومیت حضرت امیرالمومنین(ع) را در چهار مقطع تعریف و تصریح کرد: این مظلومیت و عدم تحمل شخصیت وی از طرف مردمان دوران حضرت امیر(ع) در چهار مقطع دوران پیامبر(ص)، بعد وفات پیامبر(ص)، دوران خلافت حضرت امیر(ع) و حتی بعد شهادت ایشان بوده که در دوران حاضر نیز ادامه دارد.

وی عامل مظلومیت وی در دوران حیات پیامبر اکرم(ص) حسادت صحابه نسبت به شخصیت امام علی(ع) خواند و خاطرنشان کرد: اگر چه عمده بار جهاد در زمان پیامبر(ص) بر دوش حضرت علی(ع) بود و فتوحات توسط ایشان انجام می‌شودولی ایشان در میان مسلمانان مظلوم بود و یاران پیامبر تحمل شنیدن فضایل ایشان را از زبان پیامبر(ص) را نداشتند و اعتراض می‌کردند.

حاج ابوالقاسم دولابی با بیان این اصل که مشکلات همه بزرگان دین از کوتاهی مسلمان در تذهیب نفس است، بیان کرد: رذیله حسادت یکی از آفت‌های مهجور ماندن اولیای خداوند در همه دوران بوده و عامل شهادت و خانه‌نشینی ائمه معصومین(ع) است.

وی به‌ پیش‌بینی پیامبر اکرم(ص) نسبت به مظلومیت حضرت امیر(ع) بعد از وی اشاره کرد و ادامه داد: پیامبر اعظم(ص) بارها در زمان حیات خود به حضرت امیر(ع) فرموده بودند علی مراقب کینه‌هایی باش که بعد از وفات من آشکار می‌شود و همچنین بارها بر مظلومیت حضرت علی(ع) گریه کرده بودند و بیان کرده که حق علی را از بین می‌برند.

عضو مجلس خبرگان رهبری این دشمنی را تا جایی عنوان کرد که حتی قرآنی که امیرالمومنین (ع) جمع‌آوری کردند را کنار گذاشته و مورد بی‌توجهی قراردادند و افزود: حضرت علی(ع) بعد از پیامبر(ص) ستون و تکیه‌گاه محکمیبه نام حضرت زهرا(س) داشتند که به علت کینه دوزی‌ها و حسادت به حضرت علی(ع) وی را به شهادت رساندند.

حاج ابوالقاسم دولابییکی از علت‌هایی که با رهبران دینی مخالفت می‌کند را به خاطر رفتارهای آن‌ها بر مبنای عدالت دانست و گفت: مبنای رفتار حضرت علی(ع) بر عدالت محض بوده و هیچ‌گاه اجازه نمی‌داد امثال طلحه و زبیر از بیت‌المال استفاده کند و این ناکامی کسانی که به طمع دنیا جلو آمده بودند یکی از علل مهم دشمنی و ظلم به مقام ایشان بوده است.

وی از جهالت مردم و تحت تأثیر تبلیغات قرار گرفتن را یکی از معضلات همه دوران نام برد و ادامه داد: مردمی که از روی جهالت و با شایعه نسبت به اولیای الهی بدبین می‌شوند و سبب خانه‌نشینی علمای دین می‌شوند بزرگ‌ترین ظلم‌ها را می‌کنند و نسبت به این ظلم بزرگ بی‌توجه هستند.

عضو مجلس خبرگان رهبری از مردم خواست با مبارزه با سستی و عدم دنیاطلبی عامل گسترش این ظلم نباشند و تصریح کرد: گستره شناخت علمای ادیان دیگر نسبت به امیرالمومنین(ع) با اینکه نشانه عظمت وی بوده و با اینکه مجذوب سخنان حضرت امیر(ع) هستند و تألیفات قابل‌ توجه‌ای در این زمینه دارند اما متأسفانه نشانه مظلومیت حضرت امیر(ع) در بین شیعیان است.

وی به تحریف شخصیت امیرالمومنین(ع) در دوران حاضر اشاره کرد و گفت: وقتی هر کس به بخشی از شخصیت حضرت امیر(ع) را که می‌خواهد توجه می‌کند تحریف شخصیت امیر(ع) در مقام عمل و ظلم است و استفاده نادرست از سخنان وی نیز بعد دیگر این تحریف و ظلم بوده که به آن بی‌توجهیمی‌شود.

ابوالقاسم دولابی با تأکید به این موضوع که عمل امیر المومنین(ع) طبق حق بوده است، بیان کرد: امیرالمؤمنین(ع) در همه دوران و زمان خلافت خود بر طبق حق عمل می‌کرد نه این‌کهتابع خاص مردم باشد و با اینکه پایه‌های دین و حکومت بر دوش مردم است اما رهبران دینی باید بر اساس حق رفتار کنند نه هوا و هوس مردمی که هر روز نظر و خواسته آن‌ها تغییر می‌کند.

وی سفارش امیر المومنین(ع) را به امامان حسنین یادآوری کرد و افزود: وقتی مهم‌ترین سفارش وی به فرزندان خود ظلم‌ستیزی است و ما ادعای پیروی از امیرالمومنین(ع) را داریم چطور می‌توانیم نسبت به حمایت مردم مظلوم عراق و افغانستان، فلسطین یا یمن بی‌تفاوت باشیم.

ویمقام معظم رهبری راپرچم‌دار ولایت امیرالمومنین(ع) دانست و گفت: ما نمی‌توانیم با عمل‌های ناقص و برداشت‌های شخصی ادعای پیروی از امیرالمومنین(ع) را داشته باشیم در حالی‌ که به‌جای پیروی از پرچم‌داران ولایت حضرت علی(ع) از دشمن دین و کشور پیروی می‌کنیم.

انتهای پیام/

R7854/P1357/S6,62/CT11

منبع: تسنیم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۷۰۱۷۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیت‌الله رمضانی: اسلام گنج وجودی انسان را معرفی می‌کند / ویژگی‌های مسلمان واقعی براساس روایات اهل‌بیت(ع)

آیت الله «رضا رمضانی» دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) که به دعوت مسلمانان کشور برزیل برای حضور در همایش بین المللی «اسلام؛ دین گفتگو و زندگی» به این کشور سفر کرده بود، در مرکز اسلامی امام مهدی(عج) شهر سائوپائولو برزیل، حضور یافت و در جمع جوانان مسلمان در این مرکز اسلامی به سخنرانی پرداخت.

آیت الله رمضانی در این سخنرانی با اشاره به جایگاه اخلاق در اسلام اظهار کرد: یکی از نکات مهم در خصوص دین اسلام، بعد اخلاقی آن است، اسلام در صدد است که خود انسان را اخلاقی تربیت کند و جامعه نیز جامعه اخلاقی باشد. اخلاق از آن مقوله هایی است که وقتی وارد فضایل آن می شویم، می بینیم که با فطرت انسان، هماهنگ است. برخی از پستی های اخلاقی، مخالف فطرت می باشد. وقتی که قرآن به حقیقت نفس، قسم می خورد، جایگاه نفس و تمایل نفس حقیقی را به صورت قشنگ معرفی می کند، «وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا»، قرآن در ادامه می گوید که همه خوبی ها و بدی ها را به انسان الهام کردیم و شناساندیم، «فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا». کسانی پیروز میدان هستند که خودشان را تزکیه و تربیت کنند و این افراد به فلاح و رستگاری می رسند، «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکَّاهَا»

وی ادامه داد: خداوند همه زیبایی ها را در فطرت و وجود انسان، قرار داده است. مولوی یکی از عرفان بزرگ، یک مثال قشنگی می زند که یک نفر در خواب می بیند که باید تیری به کمان بزند و این تیر در هر کجا خورد، آنجا گنج است، او هم تیر را به کمان می کشید و می زد و تیر در هر کجا که می خورد، شروع به حفر زمین می کرد تا به گنج برسد، اما به گنج نمی رسید، جاهای مختلفی را کند، اما به گنج نرسید. برخی خیال کردند که این قضیه حقیقی است، چون این فرد، انسان بی ربطی هم نبود. فرماندار آنجا به این مرد گفت که تو دیگه حفاری نکن، تو مقدماتش را فراهم کن و حفاری بر عهده ما باشد و به گنج که رسیدیم، آن گنج را به صورت مساوی بین هم تقسیم می کنیم. آن کسی که به خواب این فرد می آمد، زیاد این کار را انجام می داد و می گفت که آنجا را حفر کن. به آن فرد گفتند که از این شخص بپرس که چرا ما این همه جا را کندیم، اما به گنج نرسیدیم، یعنی من را فریب می دهی؟ و از او بیشتر سوال کن. آن فرد هم در خواب این سوال را پرسید و آن شخص هم پاسخ داد که من گفتم تیر را به کمان بزن، ولی نگفتم که بکش، تو می رفتی می کشیدی و آن تیر ۴۰ متر آن طرف می افتاد و تو به گنج نمی رسیدی، تو این تیر را به کمان بزن بدون این که بکشی، رها کن. مرد بعد از بیدار شدن همان کار را انجام داد، تیر را روی کمان گذاشت و تیر در مقابلش افتاد و همان جا را حفر کرد و به گنج رسید. نتیجه این که گنج در وجود خود انسان است، انسان اگر خودش را مطالعه کند، به گنج می رسد.

اسلام گنج وجودی انسان را معرفی می کند

دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) افزود: اسلام گنج وجودی انسان را به او معرفی می کند، اما ما متاسفانه می خواهیم که از غیر جستجو کنیم و به گنج برسیم. شعر معروفی از حافظ است که سال ها دل طلب جام جم از ما می کرد، آنچه خود داشت زبیگانه تمنا می کرد. اسلام در حقیقت می خواهد که انسان را انسان تربیت کند. انسان شدن، ویژگی های خاص خودش را دارد. انسان آن وقتی که انسان شد، به دیگران خدمت می کند، امانتدار خواهد بود، انفاق می کند و خیلی از فضایل دیگر در انسان رشد می کند. البته فهمیدن انسان شدن، بسیار مهم است. یک مثال می زنم تا این مسئله، روشن تر شود. یک پدر و یک پسر با هم دعوا داشتند و پسر بسیار پدرش را اذیت می کرد، این پدر به پسر می گوید که تو انسان نمی شوی، گفتن این حرف به پسر برخورد و او رفت چند جا درس خواند و همچنین فعالیت اجتماعی انجام داد پسر در ادامه، امیر یک استانی شد. او بعد از این به حاکمیت رسید، نامه ای را برای پدرش نوشت بدون این که بگوید من پسرت هستم، با این مضمون که من امیر، تو را فرامی خوانم، پدر نمی دانست فرزندش است و لذا بابت احضار شدن از طرف امیر حکومت، ترسید و باز و بندیلش را جمع کرد و پیش امیر رفت. وقتی که پدر وارد فضای عمارت حکومتی شد دید که پسرش آن بالا نشسته است، پسر به پدرش گفت که دیدی من آدم شدم، در حالی که تو به من می گفتی که تو آدم نمی شوی اما من به اینجا رسیدم. پدر به پسر گفت من به تو نگفتم که حاکم نمی شوی من به تو گفتم که آدم نمی شوی، تو آدم شدی؟ اگر آدم شده بودی پدر پیرت را به اینجا نمی آوردی.

آیت الله رمضانی با اشاره به راهکار تربیتی اسلام اظهار کرد: اسلام می خواهد که انسان را آدم تربیت کند، وقتی که انسان، آدم شود، عاشق می شود. قبل از پیامبر(ص)، جوان ها عاشق بودند، بعد از پیامبر(ص) هم آنها عاشق بودند، اما جوانان پیش از پیامبر(ص) به دنبال عشق های مجازی بودند و به خاطر این عشق ها، جنگ ها و نزاع های زیادی رخ داد. پیامبر(ص) که آمدند، عشق را معنا کردند و گفتند که عشق و علاقه، کمال به زیبایی ها است و بالاترین عشق، عشق به خداوند و محبت به خدا است. وقتی که عشق به خداوند بیایید، عشق به کمال و عشق به زیبایی ها و عشق به معنویت و عشق به خدمت هم می آید و انسان با عشق به دیگران خدمت می کند، این طور نیست که گدا به در خانه او برود، بلکه او با عشق به در خانه گدا می رود و به او کمک می کند.

وی ادامه داد: انسان اگر بخواهد انسان شود و خودش را تربیت کند، خودش را نباید ببیند. چون اگر بخواهد خودش را ببیند، دیگر آن حقیقت را نمی تواند ببیند. مولوی داستانی از شکایت پشه نزد حضرت سلیمان نقل کرد، پشه پیش حضرت سلیمان رفت و گفت که من از باد شکایت دارم، حضرت سلیمان گفت که از هر کسی که شکایت داری، باید او هم باشد و برای من این قضاوت کنم باید هم باید و هم پشه باشد، پشه به حضرت سلیمان گفت که من نمی گویم، تو به باد بگو که بیاد. باد تحت تسخیر حضرت سلیمان بود و او زبان حیوانات را هم می فهمید، حضرت سلیمان به باد گفت که بیا، باد که آمد پشه رفت، حضرت سلیمان به پشه گفت که تو هم باش تا من بررسی کنم که مشکل از کجا است، پشه گفت که مشکل من از باد است، هر کجا که باد باشد من نمی توانم باشم. مولوی از این داستان، نتیجه اخلاقی گرفت و گفت همان طوری که پشه و باد با هم جمع نمی شوند، خود بینی هم با خدابینی جمع نخواهد شد. انسان نباید خودبین باشد، بلکه انسان باید خودش را مخلوق خداوند ببیند و تسلیم او شود، وقتی که به تسلیم شدن رسید، مسلم می شود، اسلام در حقیقت به معنای تسلیم در برابر دستورات باری تعالی است.

ویژگی های مسلمان واقعی براساس روایات اهل بیت(ع)

دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) افزود: مسلم هر کجا که باشد، دیگران احساس امنیت می کنند و مسلمان واقعی همین است. براساس روایات، مسلمان واقعی کسی است که دیگران از دست و زبان او در امان باشند. خیلی ها شاید در اسم مسلمان باشند، اما در معنا، مسلمان نیستند، پیامبر(ص) فرمودند که شما باید در معنا، مسلمان باشید. انسان وقتی به این جایگاه مسلمان بودن رسید، احساس مسئولیت می کند، اول در برابر خود و بعد در برابر همه مسلمانان احساس مسئولیت خواهد کرد، او اگر احساس مسئولیت نکند، حقیقتا، مسلمان نیست. پیامبر(ص) در روایتی فرمودند که «مَنْ أَصْبَحَ لا یَهْتَمُّ بِأُمورِ الْمُسْلمینَ فَلَیْسَ بِمُسْلِمٍ» اگر کسی صبح کند و به فکر اصلاح امور مسلمانان نباشد، مسلمان نیست.

آیت الله رمضانی با اشاره به لزوم احساس مسئولیت مسلمانان در برابر یکدیگر اظهار کرد: اسلام می گوید که در یک جامعه اسلامی، مشکل یک مسلمان، مشکل یک مسلمان دیگر نیز است. چون که مسلمان برادر مسلمان است، اگر او احساس درد می کند، تو هم باید احساس درد کنی، اگر او شاد باشد تو هم باید شاد باشی. سعدی شعر قشگی را دارد که بنی آدم اعضای یکدیگر هستند. انسان مسلمان نه تنها باید در برابر دیگر مسلمانان احساس مسئولیت کند، بلکه اگر یک غیرمسلمان همچون فردی مسیحی از او کمک بخواهد، باید به او کمک کند و اگر این کمک را انجام ندهد، مسلمان نیست. پیامبر(ص) در روایتی فرمودند که «مَنْ سَمِعَ رَجُلاً یُنادِی یا لَلْمُسْلِمِینَ فَلَمْ یُجِبْهُ فَلَیْسَ بِمُسْلِم»؛ (کسی که صدای انسانی را بشنود که فریاد می زند: ای مسلمانان به دادم برسید و کمکم کنید، کسی که این فریاد را بشنود و پاسخ نگوید، مسلمان نیست). یک مسلمان دیگران را بر خودش مقدم می کند، امام حسن(ع) گفتند که دیدم مادرم حضرت زهرا(س) در عبادت خود فقط برای همسایه ها دعا می کردند و در حالی که خودشان بیمار بودند، برای خودشان دعا نکردند. من از مادرم پرسیدم که چرا برای خودتان دعا نکردید، ایشان فرمودند که اول همسایه و بعد خانه.

دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) ادامه داد: روزی حضرت زهرا(س) به نزد پدرشان رسول اکرم(ص) آمدند و فرمودند که مهر من فرقش با دیگران چیست، همان جا خداوند به جبرئیل وحی کرد که جبرئیل به پیامبر(ص) بگوید که فاطمه هر چی بخواهد به او می دهم. حضرت زهرا(س) به پیامبر(ص) گفتند که امت شما در روز قیامت با مشکل مواجه هستند، من نمی خواهم که آنها در جهنم بسوزند، من می خواهم که آنها را شفاعت کنم با وجودی که ایشان را خیلی اذیت کردند. خداوند به جبرئیل گفت که این فرشته الهی به پیامبر(ص) بگوید که من شفاعت حضرت فاطمه(ص) را پذیرفتم و هر کسی را حضرت فاطمه(س) نگاه کند و شفاعت نماید. من قبول می کنم و حضرت زهرا(س) از شنیدن این خبر خیلی خوشحال شدند.

وی خاطرنشان کرد: حضرت زهرا(س) به حضرت امیرالمومنین(ع) آرامش می دادند. امام علی(ع) فرمودند هر چه که من غم داشتم، زمانی که حضرت زهرا(س) را می دیدم، تمام غم های عالم از من دور می شدند، نه من حضرت فاطمه(س) را اذیت کردم و نه ایشان من را اذیت کرد. زمانی که امام حسن(ع) و امام حسین(ع) در مسجد، خبر شهادت حضرت زهرا(س) را به امام علی(ع) دادند، حضرت امیرالمومنین(ع) چند بار نشستند و بلند شدند، ایشان وقتی وقتی وارد خانه گشتند، عبا و عمامه خود را انداختند و پیش پیکر حضرت زهرا(س) آمدند و چند برابر ایشان را صدا زدند، اما جوابی نیامد تا این که حضرت امیرالمومنین(ع) گفتند که یا فاطمه، من پسرعموی تو علی هستم. در روایات آمده است که حضرت زهرا(س) فرمودند هر کس برای امام حسین(ع) گریه کند، من او را شفاعت می کنم. ما افتخار می کنیم که امام مان حضرت امیرالمومنین(ع) و مادرمان حضرت زهرا(س) هستند.

منبع: خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا