آسیبهای روانی تحقیر و مسخره کردن کودک
تاریخ انتشار: ۲۸ خرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۷۰۷۶۵۰
به گزارش بولتن نیوز، رابطه امن والد ـ فرزندی یک عشق بیقید و شرط برای مراقبت و نگهداری است. در رابطه عاطفی سالم با کودک، شما پیوندی عمیق و مثبت با کودک ایجاد میکنید. والدینی که واقعا فرزندشان را دوست دارند اشتباه کودک را با ارائه یک الگوی رفتاری درست اصلاح میکنند. آنها کودک را بخاطر اشتباه، تحقیر نمیکنند و او را نادیده نمیگیرند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
آزارهای کلامی بیش از هر چیز هویت و اعتماد به نفس کودک را ویران میکند. پس از یک دوره طولانی قرار گرفتن در معرض خشونتهای کلامی کودک توانایی برقراری ارتباط سالم با دیگران را از دست میدهد.او دچار بیاعتمادی میشود و در توسعه مهارتهای اجتماعی و تحصیلی ضعیف میشود. آزارهای کلامی و عاطفی به اندازه خشونتهای فیزیکی و بیتوجهی به تغذیه سالم کودک را در معرض خطر قرار میدهد.
چگونه کودک در معرض آزارهای کلامی قرار میگیرد؟شما ممکن است کودک را با چنین رفتارهایی مورد آزار و خشونت کلامی قرار بدهید:ـ کودک را تحقیر کنید و اسامی و عناوین تحقیرکنندهای را به او نسبت بدهید؛ مثلاً کودک را احمق، بیعرضه، زشت، لاغرمردنی یا چاق بنامید.ـ پشتسر کودک بدگویی کنید؛ مثلا به والد دیگرش از رفتارهای او با لحن و کلام آزاردهنده انتقاد کنید؛ در حالیکه او صدای شما را میشنود.ـ وجود و هویت او را با نفرین یا آرزوهای بد زیر سوال ببرید. مثلاً بگویید «کاش اصلا تو را به دنیا نمیآوردم» یا «باید بچه دیگران میشدی»؛ چنین گفتههایی در کودک این احساس را ایجاد میکند که کسی او را نمیخواهد.ـ تهدید به کتکزدن یکی از بدترین روشهای خشونت و آزار کلامی است. گفتن جملههای تهدیدآمیزی مثل «الان حسابت را میرسم» یا «صبر کن پدرت بیاید» و قرار دادن کودک در موقعیت ناامنی و ترس خشونتآمیز است.ـ ایجاد احساس گناه و متهم کردن کودک با گفتن جملههایی مثل «اگر تو را نداشتم زندگیام بهتر بود» و یا «وجود تو دردسر است» یا «اگر بهتر رفتار میکردی خواهرت را هم دچار مشکل نمیکردی» همگی تهدیدآمیز و نشانه آزارهای کلامی هستند.ـ متلک انداختن به کودک با گفتن جملهای مثل «چقدر باعرضهای» در موقعیتی که کودک نتوانسته کاری را به درستی انجام بدهد یا کودک را باهوش خطاب کردن وقتی او نمرههای خوبی نگرفته خشونت کلامی به حساب میآید. کودک به راحتی معنای ضمنی حرف شما را میفهمد.ـ والدینی که به یکدیگر به راحتی توهین، تحقیر و فحاشی میکنند در واقع کودک را نیز مورد خشونت کلامی خود قرار میدهند. در یک مطالعه در دانشگاه مریلند مشخص شده است کودکانی که شاهد خشونتهای کلامی والدین خود نسبت به یکدیگر هستند بیشتر دچار افسردگی، اضطراب و مشکلات شخصیتی میشوند.
کودکی که در معرض خشونت کلامی است را شناسایی کنیدآزارهای کلامی به سرعت اثر خود را در رفتار کودک نمایان میکنند. کودکی که در معرض این نوع خشونت است معمولا تصویر اشتباهی از خودش دارد.او همه آنچه از والدینش میشنود را تکرار میکند. مثلاً خودش را احمق، بیعرضه خطاب میکند و یا میگوید «کسی دوستم ندارد». کودکی که دچار افسردگی، پریشانحالی و ناامیدی است نیز در واقع تصویر اشتباهی ازخودش دارد.همچنین او خود را در معرض آسیبهای فیزیکی خود خواسته قرار میدهد. او ممکن است به خودش صدمه بزند و یا رفتارهای پرخطری نشان بدهد تا بار تحقیر و فشار عصبی را کم کند.کودکانی که در معرض خشونتهای کلامی قرار میگیرند معمولاً رفتارهایی ضد اجتماع دارند. این کودکان بیشتر پرخاشگری میکنند، دیگران را آزار میدهند و بدرفتاریهای بیشتری نسبت به کودکان در سن و سال خود دارند.علاوه براین آنها در رشد و توسعه مهارتها تاخیر دارند. این کودکان در مهارتهای فردی، تحصیلی، اجتماعی و رفتاری بسیار ضعیف عمل میکنند و همگام با گروه سنی خود پیش نمیروند. آنها معمولاً خشم ناشی از تحقیر را با رفتارهای عصبی، شبادراری، کابوسهای شبانه و مقابله به مثل نشان میدهند.
تاثیر ماندگار خشونت کلامیفراموش نکنید که خشونتهای کلامی شما هرگز فراموش نمیشوند. صدای شما برای همیشه باقی میماند. یک لحظه چیزی را میگویید و به نظرتان میآید که تمام شده است اما واقعاَ اینطور نیست. آنچه که میگویید میتواند تبدیل به اندوهی ناتمام شود. کودک شما با کلامهای تحقیرآمیز دچار کمبود اعتماد به نفس، ترس و اضطراب، افسردگی، احساس بیکفایتی و ناامیدی میشود.پیش میآید که والدی از فرزندش عصبانی بشود و حرفی بزند که نباید. اما اگر شما نسبت به چیزی که به فرزندتان در موقع خشم گفتهاید احساس پشیمانی نمیکنید، آن را عادی میدانید و فحاشی کردن و کوچک شمردن او برایتان آسان است باید متوجه رفتارتان و آسیبهای روانی کاری که میکنید باشید.اگر نمیتوانید خشمتان را کنترل کنید. بهتر است با رفتار درمانی و استفاده از روشهای کنترل خشم خود را اصلاح کنید.بهتر است بفهمید که چه چیزی باعث میشود فرزند کوچک خود را در معرض این نوع آزار قرار بدهید. آیا فکر میکنید آزار کلامی یک شیوه موثر تربیتی است؟ آیا این یک راه برای تخلیه فشارهای عصبی خودتان است؟ آیا دچار استرس هستید؟ آیا نمیتوانید احساسات قوی و شدید خود را کنترل کنید؟ آیا خودتان در معرض خشونت کلامی قرارگرفتهاید؟دلیل مشکلات خود را بفهمید و به فکر راه حلی برای آن باشید. به احتمال زیاد شما نیاز به یک رفتار درمان یا روانشناس و روانپزشک خواهید داشت.این بسیار ارزشمند است که این مشکل را در خودتان بپذیرید و بخاطر خود و فرزندتان قدمی برای اصلاح آن بردارید. زندگی آینده فرزندتان چیزی است که شما میسازید. او را دچار اندوه ناتمام نکنید.منبع:ضمیمه خانواده روزنامه اطلاعات
منبع: بولتن نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.bultannews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «بولتن نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۷۰۷۶۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
لزوم همراهی علم و عمل در رشتههای روانشناسی و مشاوره
خبرگزاری علم و فناوری آنا؛ با صنعتی شدن جامعه و در نتیجه پیچیدهتر شدن نظام اجتماعی، تأثیر فرد و جامعه نیز پیچیده میشود و انسان نیز هر روز مشکلات بیشتری فراروی خود خواهد دید.
افزایش جمعیت، مشکلات اقتصادی، تعارضات بین نظامهای سنتی گذشته و نظامهای جدید، احساس عدم امنیت و تنهایی، پوچی و بیمعنایی زندگی، افزایش انتظارات از زندگی، پیچیدگی انتخابها در حوزه ازدواج، شغل، تحصیل، شهرنشینی و حاشیهنشینی و آسیبهای اجتماعی و روانی ناشی از عوامل مختلف نیازمند به اشخاصی است که در حوزههای مختلف بهداشت روانی فعالیت میکنند.
به مناسبت نهم اردیبهشت، روز روانشناس و مشاوره به سراغ یکی از استادان پیشکسوت و مدیر گروه رشته مشاوره در مقطع دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد رفتیم.
محمود جاجرمی دارای مدرک دکتری مشاوره از دانشگاه علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی و عضو هیئت علمی تماموقت گروه روانشناسی و مشاوره دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد است و مقطع کارشناسی خود را در رشته روانشناسی بالینی دانشگاه فردوسی مشهد و دوره کارشناسی ارشد را در رشته مشاوره تحصیلی در دانشگاه علامه طباطبایی گذرانده در گفتوگویی با خبرنگار آنا از الزامات رشته روانشناسی و مشاوره گفته که در ادامه خواهیم خواند.
آنا: برای اینکه دانشجویان بتوانند بسیار توانمند در رشته روانشناسی ورود کنند چه پیشنهادی میدهید؟
جاجرمی: در هر علمی لازمه موفقیت تلاش و کوشش فراوان است. به دانشجویان این رشته توصیه میکنم که مطالعه زیادی داشته باشند؛ زیرا موضوع مورد مطالعه روانشناسی، انسان است و انسان نیز شئون زیستی، روانی، اجتماعی و معنوی زیادی دارد، فهم رفتار و تلاش برای تغییر رفتار انسان در راستای مطلوب، کار بسیار دشواری بوده و تلاش در امر تحصیل در دانشگاه و شرکت در کارگاههای مختلف آموزشی در اشکال مختلف آن از دیگر ضرورتهای تقویت بنیه علمی است.
همراه شدن علم و عمل نیز به پختگی طالبان علم در این رشته کمک شایانی میکند و در نهایت آنچه مهم بوده، توجه به سلامت شخصیت و روان خود روانشناسان است؛ زیرا هدف از مطالعه و تحصیل در این علم، کمک به خود و دیگران بوده؛ چنانچه فرد در حل مشکلات شخصی خود ناتوان باشد و نتواند تعارضات و مسائل شخصی خود را حل کند در حل مشکلات دیگران نیز موفق نخواهد بود.
آنا: اهمیت نقش روانشناسی و مشاوره در ارتقای بهداشت روانی جامعه را توضیح دهید.
جاجرمی: اگرچه نهادها و مؤسسات مختلفی در حوزههای بهداشت روانی درگیر هستند و فعالیت میکنند، روانشناسان و مشاوران نیز بهصورت تخصصی به مسائل بهداشت روانی در جامعه میپردازند. خانواده، مدارس، دانشگاهها، حوزههای علمیه، وزارتخانههای مختلف ازجمله وزارت بهداشت، ارشاد، ورزش و جوانان و سازمان بهزیستی در این باره فعالیت میکنند؛ اما نقش روانشناسان و مشاوران نیز نقش محوری بوده که هدف آن کمک به افراد جامعه در پیشگیری و درمان آسیبهای روانی، اجتماعی و معنوی و تصمیمگیری در شئون مختلف زندگی است.
آنا: نقش و جایگاه سازمان نظام روانشناسی و مشاوره در هویت بخشی به حرفه روانشناسی و مشاوره را چگونه تبیین میکنید؟
جاجرمی: با توجه به نیاز روزافزون جامعه به خدمات مشاوره، روانشناسی و وجود تعداد قابل توجهی از روانشناسانی که در جامعه به ارائه خدمات روانشناختی و مشاوره میپردازند، لازم بود که این فعالیتها قانونمند شده و رویه مناسبی در فعالیتهای متخصصان در حوزه بهداشت روانی در جامعه وجود داشته باشد.
با تصویب سازمان نظام روانشناسی و مشاوره، اکنون تصمیمگیریها، برنامهریزیها، انتخاب روشهای کارآمد در اشاعه این اهداف، تعامل با مسئولان، استفاده از رسانههای خبری، اطلاعرسانیها، نظارت بر فعالیتهای تعیین تعرفه خدمات روانشناسی و مشاوره، برگزاری همایشها و همکاری با نهادهای مختلف و ... میتواند برای روشن شدن جایگاه مشاوران و روانشناسان بسیار مفید، ضروری و کارآمد باشد که این مهم بر عهده نظام روانشناسی و مشاوره است.
آنا: در رشته مشاوره و روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد چه تعداد دانشجو و هیئت علمی دارید؟
جاجرمی: یک هزار و ۳۱۸ دانشجو در رشتههای روانشناسی و مشاوره مشغول به تحصیل بوده که از این تعداد ۱۲۸ نفر در مقطع دکتری، ۳۶۶دانشجو در مقطع کارشناسی ارشد و ۹۲۴دانشجو در رشته کارشناسی مشغول به تحصیل هستند.
اکنون پنج عضو هیئت علمی تماموقت و ۳۰ نفر از استادان هیئت علمی وابسته در این رشتهها با دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد همکاری میکنند.
آنا: این رشتهها از چه سالی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد دایر شدهاند؟
جاجرمی: رشته روانشناسی در مقطع کارشناسی از سال ۱۳۸۵، رشتههای روانشناسی عمومی و روانشناسی تربیتی در مقطع کارشناسی ارشد از سال ۱۳۸۹ و رشتههای روانشناسی، روانشناسی تربیتی و مشاوره در مقطع دکتری از سال ۱۳۹۳ راهاندازی شدهاند.
آنا: استقبال دانشجویان از این دو رشته چگونه است؟ بیشتر دانشجویان دختر استقبال میکنند یا دانشجویان پسر؟
جاجرمی:از ابتدای تأسیس رشته روانشناسی در مقاطع و گرایشهای مختلف، متقاضیان این رشته بیش از حد انتظار بوده و در سالهای متمادی این نگرش مثبت نسبت به رشتههای مذکور وجود داشته و اشتیاق به تحصیل در این رشتهها در حال فزونی است. از ابتدای تأسیس رشته روانشناسی تاکنون دختران در همه مقاطع تحصیلی، بیشترین متقاضیان این رشته بودهاند.
آنا: چند نفر از استادان بنام ایران را که برای پایهگذاری این رشتهها تلاش بسیاری کردند را نام ببرید.
جاجرمی: نظام روانشناسی و مشاوره در سال ۱۳۸۲ بنیانگذاری شد که یک سازمان غیردولتی است؛ البته افراد زیادی در تأسیس گسترش و تقویت این رشتهها فعالیت بسیاری کردند که ازجمله این استادان میتوان استادان بنامی مانند شاملو، کاردان، منصور، شفیعآبادی، دادستان، هومن، دلاور، گنجی، پاشا شریفی، تبریزی، نوابی نژاد، افروز، حاتمی، الهیاری، فتحی آشتیانی و... را ذکر کرد.
گفتوگو از لادن لنگری
انتهای پیام/