گذشتۀ منظومه شمسي مشاهده شد!
تاریخ انتشار: ۳۱ خرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۷۵۰۰۰۰
خبرگزاري آريا - وبسايت بيگ بنگ - زهرا جهانباني: در فاصلهي فقط کمي بيش از ده سال نوري، گذشتهي منظومهي شمسي را مي توان به تماشا نشست. اين منظومه ستارهاي نزديک به منظومه خورشيدي ما، به مراحل ِ ابتدايي منظومهي شمسي، شباهت دارد.
قابل درک است که ستارهشناسان مجذوب منظومهي اپسيلون اريداني شدهاند. زيرا اولا اين منظومهي ستارهاي در مجاورت ِ منظومهي خورشيدي ما قرار دارد، يعني تقريبا 10٫5 سال نوري از خورشيد فاصله دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مهمتر از همه، مطالعهاي جديد توسط تيمي از ستارهشناسان نشان مي دهد که اپسيلون اريداني ممکن است چيزي باشد که منظومهي شمسي ما در دوران جوانياش آن گونه بوده. اين تيم با تکيه بر رصدخانهي استراتوسفري ناسا با هواپيماي مادون قرمز نجوم(SOFIA)، تجزيه و تحليل دقيقي از اين منظومه را انجام دادند که نشان مي دهد اين منظومه، شباهت معماري قابل توجهي به منظومه شمسي دارد.
اين تيم با رهبري کيت سو- ستارهشناس دانشيار در رصدخانۀ استوارد دانشگاه آريزونا- شامل محققان و ستارهشناساني از گروه فيزيک و نجوم دانشگاه ايالتي آيووا، مؤسسهي اخترفيزيک و رصدخانهي دانشگاهي در دانشگاه ژنا (آلمان) و آزمايشگاه پيشرانش جت ناسا و مرکز تحقيقات آمس بودند. اين تيم از دادههاي به دست آمدۀ پرواز هواپيماي سوفيا در ژانويهي 2015، استفاده کردند. اين تيم با ترکيب کردن مدلسازي کامپيوتري دقيق و تحقيقاتي که چندين سال به طول انجاميد، توانستند تصميمات جديدي در مورد ساختار اين ديسک بقايا اتخاذ کند.
طرح هنري که ساختار مشابه منظومه اپسيلون اريداني به منظومهي خورشيدي ما را نشان ميدهد
همان طور که قبلا اشاره شد، مطالعات قبلي اپسيلون اريداني نشان ميدهد که اين منظومه توسط ِ حلقههاي ساخته شده از موادي که در واقع از فرآيند تشکيل سياره باقي ماندهاند، احاطه شده است. چنين حلقههايي از گاز و گرد و غبار تشکيل شدهاند و اعتقاد بر اين است که شامل اجرام کوچک يخي و سنگي بسياري نيز هستند- مانند کمربند کوپير منظومهي خورشيدي، که فراتر از نپتون به دور خورشيد ميچرخد.
اندازهگيريهاي دقيق از حرکت اين ديسک نيز نشان داده که سيارهاي با جرمي تقريبا مشابه با جرم مشتري، در فاصلهاي قابل مقايسه با فاصلهي مشتري از خورشيد، به دور آن ستاره ميچرخد. با اين حال دانشمندان نتوانستهاند بر اساس دادههاي قبلي به دستآمده از تلسکوپ فضايي اسپيتزر ناسا، وضعيت مواد گرم درون ديسک- يعني گرد و غبار و گاز- را تعيين کنند، که اين منجر به دو مدل شد.
در مدل اول، مواد گرم در دو حلقهي باريک بقايا که به ترتيب در فواصلي مطابق با فاصلهي کمربند اصلي سيارک و اورانوس از خورشيد، به دور ستاره ميچرخند، متمرکز شدهاند. طبق اين مدل، بزرگترين سياره در اين منظومه به احتمال زياد با کمربند بقاياي مجاور ارتباط دارد. در مدل ديگر، مواد گرم در ديسک پهني قرار دارند، در حلقههاي مشابه به کمربند سيارکي متمرکز نيستند، و به هيچ سيارهاي در منطقهي دروني ارتباطي ندارند.
هواپيماي سوفيا ناسا قبل از پرواز 2015 به منظور مشاهدهي ستارهاي نزديک.
سو و تيمش با استفاده از تصاوير جديد سوفيا توانستند مشخص کنند که مواد گرم اطراف اپسيلون اريداني به گونهاي که در مدل اول نشان داده شد، قرار گرفتهاند. در اصل، يعني حداقل در يک کمربند باريک قرار گرفتهاند نه در ديسک پيوستهي پهن. سو در بيانيهي مطبوعاتي ناسا اين گونه توضيح داد: «قدرت تفکيک فضايي بالاي سوفيا به همراه پوشش منحصر به فرد طول موج و محدودهي ديناميکي قابل توجه دوربين FORCAST باعث شد که بتوانيم انتشار گرم اطراف اين منظومه را حل کنيم و مدل مواد گرم در نزديکي مدار سيارهي شبيه مشتري را تاييد کنيم. علاوه بر اين، براي متوقف ساختن صفحهي گرد و غبار از منطقهي بيروني، به جرم سنگين سيارهاي نياز است؛ يعني مانند نقشي که نپتون در منظومهي خورشيدي ما دارد. واقعا چشمگير است که اپسيلون اريداني، نسخهي بسيار جوانتر منظومهي خورشيدي ما، چقدر به منظومهي ما شبيه است.»
اين مشاهدات به لطف تلسکوپهاي آنبورد سوفيا ممکن شد؛ قطر تلسکوپهاي سوفيا بزرگتر از اسپيتزر، و 2٫5 متر است در حالي که قطر اسپيتزر 0٫85 متر است. اين امر باعث قدرت تفکيک بيشتر شد؛ و اين تيم جزئيات درون منظومهي اپسيلون اريداني، که از آنچه که با استفاده از دادههاي اسپيتزر مشاهده شده بود سه برابر کوچکتر بود، را تشخيص دادند.
اين مشاهدات همچنين نشان ميدهد که منظومهي اپسيلون اريداني بسيار شبيه به منظومهي خورشيدي ماست، البته در شکل جوانتر آن. علاوه بر داشتن کمربندهاي سيارکي و ديسک بقايايي که شبيه به کمربند اصلي و کمربند کوپير است، به نظر ميرسد که به احتمال زياد سيارههاي بيشتري دارد که منتظريم در فضاهاي بين آن پيدا شوند. به اين ترتيب، مطالعهي اين منظومه ميتواند در يادگيري چيزهايي در مورد تاريخ منظومهي خورشيدي خودمان، به ستارهشناسان کمک کند.
برداشت هنرمند از منظومهي اپسيلون اريداني، نزديکترين منظومهي ستارهاي که ساختار آن به ساختار منظومهي خورشيدي جوان، شبيه است.
ماسيمو مارنگو، يکي از نويسندگان اين مقاله، دانشيار گروه اختر فيزيک دانشگاه آيووا است. وي در بيانيهي مطبوعاتي در دانشگاه آيووا اين گونه توضيح داد: «اين ستاره، ميزبان منظومهاي سيارهاي است که در حال حاضر تحت دستخوش فرآيندهاي زمينشناسي مشابه با فرآيندهاي زمينشناسياي است که در جواني براي منظومهي خورشيدي ما رخ داده است، يعني در زماني که ماه بسياري از دهانههايش را به دست آورد، زمين در اقيانوسهايش آب به دست آورد، و شرايط مطلوب براي زندگي روي سيارهي ما فراهم شد.»
در حال حاضر مطالعات بيشتري بايد به اين منظومهي ستارهاي مجاور بپردازند تا در مورد ساختار آن بيشتر بياموزيم و وجود سيارات بيشتر را تاييد کنند. انتظار ميرود که استفاده از ابزارهاي نسل بعدي- مانند تلسکوپ فضايي جيمز وب، که براي پرتاب در اکتبر 2018 برنامهريزي شده است- در اين زمينه بسيار مفيد باشد. مارنگو در خبرنامهاي در مورد اين پروژه نوشت: «جايزهي پايان اين راه اين است که به ساختار واقعي ديسک خارج از اين جهاني همچون اپسيلون اريداني، و تعاملات آن با گروهي از سيارات احتمالا ساکن در منظومهاش، پي برده ميشود. سوفيا با توانايي منحصر به فردش در گرفتن نور مادون قرمز در آسمان استراتوسفر خشک، توانست وضعيت کنوني اين ستارهي جوان و گذشتهي باستاني زمين در منظومه خورشيدي را مورد بررسي قرار دهد.»
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۷۵۰۰۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف راهحل پرورش گیاهان در سیاره سرخ
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از رویترز، برای اینکه پایگاههای انسانی یا مستعمرات آینده در مریخ خودکفا شوند، یک منبع قابل اعتماد از غذای خانگی ضروری است و صرفا تکیه بر تحویل غذا توسط موشک و تامین نیازهای غذایی افراد ساکن در مریخ به این شکل بسیار پرهزینه و خطرناک است. با در نظر گرفتن این موضوع، دانشمندان در حال بررسی راههایی برای بهینه سازی کشاورزی فضایی هستند.
کشت مخلوط، کلید پرورش گیاه
محققان در یک گلخانه کنترلشده در دانشگاه و مرکز تحقیقات واگنینگن در هلند راهی را شناسایی کردهاند که نویدبخش بهبود عملکرد محصول در خاک شبیهسازیشده مریخ است؛ در این روش محصولات مختلف با هم رشد میکنند و کشاورزان پیشین نام «کشت مخلوط» را بر آن نهادهاند.
تفاوت رشد گیاه در کشت مخلوط
محققان در آزمایشات خود گوجه گیلاسی، نخودسبز و هویج را با هم در گلدان پرورش دادند. گوجهفرنگیهایی که به این روش رشد میکنند تقریباً دو برابر گوجهفرنگیهایی هستند که به تنهایی در همان خاک شبیهسازیشده مریخ با میوههای بیشتر و بزرگتر رشد میکنند. گوجهفرنگیها نیز زودتر گل داده و بالغ شدند، در هر بوته میوه بیشتری دادند و ساقههای ضخیمتری داشتند، اما عملکرد نخود و هویج با کشت مخلوط افزایشی نداشت.
رویای دستیافتنی کشاورزی در مریخ
ربکا گونسالوز، اختر زیست شناس و نویسنده ارشد این مطالعه که روز چهارشنبه در مجله «پلوس وان»(PLOS ONE) منتشر شد، گفت: از آنجایی که این تحقیق پیشگام است، باید بررسی شود که این روش کشت مخلوط در کشاورزی فضایی چگونه پاسخ میدهد؛ اما اینکه روش کشت مذکور برای یکی از این سه گونه عمل کرد یافته بزرگ و کشفی بود که اکنون میتوان تحقیقات بیشتری روی آن انجام داد. نکته مورد توجه در شرایط حال حاضر تنظیم شرایط آزمایشی تا زمانی است که بهینهترین سیستم مشخص شود و بدین ترتیب میتوان گونههای مختلف و گونههای بیشتری را کاشت و پرورش داد.
شبیهسازی خاک مریخ در آزمایشگاه ناسا
به گفته دانشمندان، این محصولات در محیط سنگی شبیه سازی شده مریخ و خاکی بدون مواد آلی که توسط محققان ناسا توسعه داده شده است، رشد کردهاند که تطابق فیزیکی و شیمیایی تقریباً کاملی با خاک واقعی مریخ دارد. محققان باکتریهای مفید و مواد مغذی را ابه این خاک اضافه کردند و گازها، دما و رطوبت داخل گلخانه را برای مطابقت با شرایط مورد انتظار در گلخانه مریخی کنترل کردند..
نبود باران معضل اصلی کشت گیاه
یکی از چالشهای اصلی کشت گیاهان در مریخ، محدودیتهای محيطی است که این سیاره دارد، نبود بارش باران، دمای بسیار پایین و تغییرات جوی شدید از جمله این موارد است. برای مواجهه با این چالشها، محققان به دنبال روشهایی مثل مهیا کردن محیط کشت هیدروپونیک هستند که میتواند به راهکارهای مناسب برای کشت گیاهان در سیارات دیگر کمک کند. همچنین، تکنولوژیهای نوینی مانند درگاههای نور مصنوعی و سیستمهای کنترل محیطی پیشرفته نیز مورد بررسی قرار میگیرند تا با موفقیت گیاهان را در شرایط مریخ رشد دهند.
تامین گیاه و چشمانداز سکونت بشریت در سیاره سرخ
هدف نهایی از این تحقیقات، بهبود عملکرد محصولات کشاورزی در مریخ و ایجاد یک پایگاه برای ساکنان آینده این سیاره است. این پروژهها به عنوان یک گام مهم برای اکتشاف فضا و استقرار بشریت بر روی سایر سیارات محسوب میشوند و در آینده نزدیک به انسانها کمک کنند تا سفرهای بیشتری به فضا انجام دهند.
انتهای پیام/