با این قهوه‌ها از سرطان پوست جلوگیری کنید
تاریخ انتشار: ۶ تیر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۸۱۵۲۱۷
به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان؛ گیاهان دارویی سال‌های متمادی در فرهنگ ایران و ایرانی نقش دارد و تقریبا بخشی از این گیاهان همواره در آشپزخانه یا گنج‍ه‌های اکثر ایرانی‌ها وجود داشته که مردم براساس آموزه‌های قدیمی از خواص مفید آنها استفاده می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اما حالا چند سالی می‌شود که برچسب دمنوش به دم کرده و عصاره این گیاهان زده شده و شکل مدرنی به خود گرفته است.
دمنوش‌ها همان جوشانده‌های مادربزرگ‌ها است که هرکدام برای یک درد یا بیماری خوب هستند، امروز در بسته‌بندی‌ها و فرم‌های کیسه‌ای یا باز در فروشگاه‌ها عرضه می‌شوند.
صرف نظر از شکل و نام آنها، باید گفت که دمنوش‌ها لذت بی مانندی دارند و علاوه بر رفع مشکلات جسمی، روح آدم را تازه می‌کنند.
پس برای آشنایی با انواع مختلف آنها با ما همراه باشید.
***اسپرسو (Espresso)
این تصور نادرست وجود دارد که اسپرسو یک دانه است. در واقع کلمه اسپرسو به روش خاصی از دم کردن قهوه گفته می‌شود. اسپرسو نوعی قهوه است که در دستگاه اسپرسو دم می‌شود. دانه‌ها قبلاً خوب آسیاب می‌شوند و سپس دوز سریعی از فشار زیاد و آب گرم دریافت می‌کنند. این ترکیب فشار و آب، مقدار کمی قهوه متراکم با طعم غنی استخراج می‌کند. یک جرعه اسپرسو حدود ۷ تا ۹ گرم قهوه آسیاب شده می‌برد که حدود ۲ اونس (۵۶ گرم) قهوه اسپرسو تولید می‌کند. دو جرعه دوبرابر قهوه آسیاب شده می‌برد و دو برابر قهوه اسپرسو تولید می‌کند.
***کاپوچینو (Cappucino)
این نوشیدنی مرسوم در ایتالیا یک بخش اسپرسو، یک بخش شیر جوشیده و یک بخش کف شیر دارد. اگر به درستی دم شود، هر جرعه‌ای که می‌نوشید باید به مقدار مساوی قهوه، شیر و کف داشته باشد. ولی در بیشتر کافی شاپ‌های آمریکا، آن را در فنجان‌های ۸ اونسی (۲۲۶ گرمی) سرو می‌کنند. در حالیکه کاپوچینوی اصلی در فنجان ۵ اونسی (۱۴۰ گرمی) سرو می‌شود. کاپوچینو به معنای "کلاه کوچک" است و به لایه باریک کف در بالای قهوه اطلاق می‌شود. در ایتالیا هرگز پس از وعده غذایی یا بعد از ۱۱ صبح، کاپوچینو نوشیده نمی‌شود.
***لاته (Latte)
لاته محبوب و مشهور یک نوشیدنی اسپرسوی ایتالیایی است که دو بخش شیر جوشیده و یک بخش قهوه دارد. معمولاً از کاپوچینو بزرگتر است و شیر بیشتری دارد و در فنجان ۷ اونسی (۱۹۸ گرمی) سرو می‌شود. از آنجائیکه شیر فقط جوشانده می‌شود و کف زیادی ندارد، سطح مناسبی برای ایجاد طرح‌های هنری فراهم می‌کند. شیر بیشتر به معنای طعم رقیق‌تر است و برای افرادی که تازه با طعم قهوه آشنا شده اند مناسب‌تر است.
***آمریکانو (Americano)
آمریکانو یک جرعه اسپرسو و آب اضافی برای بیشتر کردن آن است. این طعم رقیقی ایجاد می‌کند که بیشتر شبیه قهوه صاف شده آمریکایی است تا یک جرعه اسپرسو. می‌توان ۶ تا ۸ اونس آب (۱۷۰ تا ۲۲۰ گرم آب) اضافه کرد و البته مقدار آن به دلخواه متغیر است. این قهوه بدون شیر و به صورت قهوه سیاه سرو می‌شود.
***کورتادو/جیبرالتار (Cortado/Gibraltar)
علیرغم اسامی مختلف، تنها چیزی که کورتادو را از جیبرالتار (جبل الطارق) متمایز می‌کند کافی شاپی است که این قهوه را در آن سفارش می‌دهید. کورتادو یک اسپرسوی اسپانیایی است که با شیر جوشیده بریده می‌شود (کورتادو به اسپانیایی می‌شود "بریدن"). این نوشیدنی کوچکی است که فقط کمی بزرگتر از ماکیاتو است و در لیوان ۴ اونسی (۱۱۰ گرمی) سرو می‌شود. نام جیبرالتار یا جبل الطارق در سال ۲۰۰۵ توسط کافی شاپی واقع در سانفرانسیسکو اختراع شد و به نوعی لیوان شیشه‌ای اطلاق می‌شود.
***ماکیاتو (Macchiato)
در حالیکه این استارباکس بود که ماکیاتو را مشهور کرد، ولی ماکیاتوی استارباکس شباهت کمی به ماکیاتوی واقعی دارد. ماکیاتوی سنتی یک جرعه اسپرسو و بخش کوچکی از شیر کف دار در بالای آن است. این نوشیدنی کوچک خیلی قوی است، زیرا غلیظ‌ترین طعم اسپرسو را دارد و شیر اضافه شده به آن، از شدت این طعم می‌کاهد. ماکیاتو به معنای "طرحدار" است و به طرح‌هایی که روی کف شیر داده می‌شود اطلاق می‌گردد.
***موکا (Mocha)
موکا یک قهوه محبوب و دسری با شکلات است. عموماً آن را با ترکیب یک جرعه اسپرسو و پودر کاکائوی مخلوط با شیر درست می‌کنند. شیر را می‌جوشانند و نوشیدنی را با هنر لاته تزئین می‌کنند. یکی از انواع آن بیچرین است که نوشیدنی مخصوص شهر تورین در ایتالیا است و ترکیبی از قهوه، خامه شکلاتی با طعم فندق و خامه غلیظ است.
***پور اُور (Pour Over)
این روش دم کردن قهوه عبارتست از ریختن آب داغ روی قهوه کاملاً آسیاب نشده و دانه درشت و صاف کردن آن قهوه. با آنکه روش‌های زیادی برای دم کردن قهوه وجود دارد، ولی همه آنها از روند یکسان خیساندن دانه‌های آسیاب شده در آب داغ پیروی می‌کنند. با آنکه این یک روش سنتی برای دم کردن قهوه است، ولی طعمی غیرعادی دارد.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۸۱۵۲۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
قهوه یا چای؟ همون همیشگی!
باریستایی در صفحه‌اش با صاحبان مشاغل مختلف که برای خوردن قهوه به کافه می‌روند شوخی می‌کند و بازدید‌های میلیونی می‌گیرد. پربازدیدترین پست او «انتقام از کارمند بانک» است که ۲۲.۸ میلیون بازدید داشته. گذشته از وجه طنز و سرگرمی محتوا‌هایی که درباره کافه و قهوه خوردن تولید می‌شود؛ خودِ رواج قهوه و پرطرفدارشدن دوباره این نوشیدنی پدیده قابل بررسی است. نوشیدنی‌ای که در دوران صفویه تا عهد ناصری محبوبِ ایرانیان بود و در قهوه‌خانه‌ها -که مکانی برای جمع‌شدن طبقات مختلف مردم بود- سرو می‌شد.
به گزارش فرهیختگان، ۱۴۸ میلیون دلار، میزان واردات قهوه ایران در سال ۱۴۰۲ است که به گفته گمرک ۷۵ درصد افزایش داشته است. علی زعفری نایب‌رئیس اتحادیه کافی‌شاپ‌داران تهران می‌گوید در ۳ سال اخیر ۱۵۰۰ مجوز برای انواع مختلف قهوه‌فروشی‌ها در تهران صادر شده. این آمار‌ها از بزرگ‌شدن بازار قهوه در سال‌های اخیر خبر می‌دهد.
رد بزرگ شدن بازار قهوه را می‌توان از سبک زندگی شهری هم گرفت. جایی که حالا در بسیاری از خانه‌ها قهوه‌ساز برقی و عصاره‌گیر به یک وسیله رایچ تبدیل شده، دکه‌های خیابانی اسپرسو و لته می‌فروشند، کافه‌هایی که انواع قهوه را باترکیب‌های مختلف سرو می‌کنند. رئیس انجمن قهوه ایران درباره افزایش عرضه و به طبع آن رواج قهوه در ایران می‌گوید: «در سال‌های گذشته تجهیزات مربوط به قهوه در ایران زیاد نبود و قهوه‌های فرآوری‌شده اغلب وارداتی بود. وقتی تولید و فرآوری قهوه بومی و در داخل کشور انجام شد، به همان نسبت هم عرضه آن زیاد شد، به طوری که در حال حاضر در خیلی از دکه‌ها اسپرسو هم سرو می‌شود. قهوه دیگر کالای لوکس نیست، چرا که در قیمت‌های مختلف ارائه می‌شود.»
در حقیقت آنچه دارد اتفاق می‌افتد بیشترشدن قهوه‌خور‌ها و عرضه‌کنندگان قهوه است. از طرفی جوان‌تر‌ها بخشی از فراغت‌شان را در کافه‌ها می‌گذراند و افرادی که در طول روز مشغول کار هستند برای سرحال شدن قهوه می‌خورند. از طرف دیگر واردات قهوه و تجهیزات مربوط به آن با افزایش تقاضا بیشتر شده است. حسام ربیعی، رئیس انجمن قهوه ایران می‌گوید: «نسل جوان از قهوه استقبال کردند و به نوعی سنت و شاید تعصب نسل گذشته نسبت به چای شکسته شده و دهه هفتاد و هشتادی‌ها بیشتر قهوه‌خور هستند.»
بیش از یک قرن پیش در ایران هنوز قهوه قجری از سکه نیفتاده بود. تا اواسط دوره ناصری چای گیاهی بود که در چین و هند یافت می‌شد و در میان اشراف قاجار رواج داشت. از اواسط دوره ناصری تا ۱۲۵۰ شمسی مصرف چای در ایران زیاد شد و جای قهوه را گرفت؛ طوری که «مورتیمر دوراند» انگلیسی در سفرنامه‌اش می‌نویسد: «ایرانیان خیلی چای می‌نوشند و چای را واقعاً خیلی شیرین مصرف می‌کنند». طرفه آنکه تا دوره سلطنت مظفرالدین‌شاه چای در ایران کشت نمی‌شد و چای ایرانی‌ها وارداتی بود.
اولین‌بار «محمدخان قاجار قوانلو»، کنسول ایران در هند به‌خاطر شباهت آب‌وهوای مزارع چای هند با گیلان تصمیم به کشت چای در ایران گرفت. او در یادداشتی می‌نویسد: «می‌روم دنبال چای... ان‌شاءالله کسان دیگری هم در فکر رفع احتیاج سایر کالا‌ها باشند. علی‌التحقیق مبلغ ۱۰ کرور تومان [معادل ۵ میلیون تومان؛ هر کرور معادل ۵۰۰ هزار]برای خرید چای هر ساله از ایران خارج می‌شود. اگر همین مبلغ در مملکت بماند شاید جلوگیری از پریشانی و فقر و فاقه مملکت بکند».
او با آوردن ۳هزار بوته و مقدار زیادی بذر چای و کاشت آن در لاهیجان و تشویق محلی‌ها به پرورش چای از دربار لقب «کاشف‌السلطنه» گرفت. از زمان کاشف‌السطنه تا امروز را می‌توان به صورت استعاری عصر چای در ایران دانست، اما با توجه به تغییرات سبک زندگی شهرنشینان و رونق‌گرفتن بازار قهوه‌ها و قهوه‌ساز‌ها احتمالا دوران قهوه بار دیگر دارد شروع می‌شود و قهوه جای خود را بین نوشیدنی‌های محبوب ایرانی‌ها باز می‌کند.
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند