ترامپ «رابین هود وارونه» است/تعمد در عدم اتخاذ راهبرد خارجی

پروفسور «ویلیام بیمن» تناقض گویی، عدم اتخاذ راهبرد مشخص و تمایل به تمجید را از نقاط ضعف رئیس جمهوری آمریکا عنوان کرد و گفت هیچکس از جمله داماد ترامپ هم در دولت وی امنیت ندارد.

خبرگزاری مهر، گروه بین الملل- جواد حیران نیا-مریم خرمائی: دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا از زمان ورود به کاخ سفید در ۶ ماه گذشته، به دفعات جابه جایی هایی را در سلسله مراتب عالی دولت واشنگتن انجام داده که دلیل اصلی آن بگومگو با شخص رئیس جمهور یا یکی از مشاورین نزدیک وی بوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حذف «استیو بانون» پدر معنوی ترامپ و زمزمه هایی که اخیرا درباره تناقض گویی های کاخ سفید و وزارت خارجه آمریکا می شنویم، همگی گواهی بر این مطلب است که حتی نزدیکان رئیس جمهوری آمریکا هم از بی ثباتی شخصیت وی در امان نیستند و تضمینی برای آینده شغلی خود ندارند.

از سوی دیگر، ترامپ از لحظه ورود به کاخ سفید هیچ گونه راهبرد مشخصی را برای سیاست خارجی خود ارائه نداده و این گونه به نظر می آید که تصمیمات وی در لحظه و بیشتر در راستای خودنمایی انجام می گیرد تا تامین منافع آمریکا در عرصه بین الملل.

برای روشن شدن ابعاد راهکارهای سیاسی ترامپ که در قالب نمایشی و با اتکا به هرج و مرج و هیاهو پیاده می شود، خبرگزاری مهر گفتگویی با پروفسور «ویلیام بیمن» استاد دانشگاه مینه سوتا آمریکا داشته تا نظری اجمالی بر افراد و نهادهای تاثیرگذار بر قدرت تصمیم گیری وی داشته باشد.

پروفسور ویلیام اورمان بیمن (William O. Beeman) استاد و رئیس گروه مردم شناسی دانشگاه مینه سوتا است. وی همچنین از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۸ ریاست بخش خاورمیانه انجمن مردم شناسی آمریکا را برعهده داشته است.

بیمن پیشتر مدیر گروه مطالعات خاورمیانه در دانشگاه براون (Brown) در ایالت رودآیلند و استاد مردم شناسی و مطالعات آسیای شرقی این دانشگاه نیز بود. وی دکترای مردم شناسی را از دانشگاه شیکاگو در سال ۱۹۷۶ دریافت کرد و به خاطر نوشتن چندین جلد کتاب و بیش از ۱۰۰ مقاله علمی در مورد پویش های ارتباطات در ایالات متحده، ایران و غیره بسیار مشهور است.

*دستور کار اصلی و برنامه ترامپ در قالب رئیس جمهوری آمریکا شامل چه مواردی است؟

ترامپ در حال حاضر از بابت رفتار فردی و شیوه مدیریتی خود مورد هجمه است و همین مورد مانع از تحقق بسیاری از موارد از سوی قوه قانونگذاری (کنگره) می شود.

حتی اگر مشکلات رفتاری وی از بابت افشای اطلاعات محرمانه (انتقال اطلاعات راهبردی به روس ها)، ضد و نقیض گویی ها و هرج مرج ناشی از شیوه سر و سامان دادن وی به اوضاع کاخ سفید هم حل و فصل شود، وی همچنان با مشکلات عدیده ای برای پیشبرد دستورکار خود مواجه است.

موارد اصلی در دستورکار ترامپ عبارتند از:

کاهش مالیات ثروتمندان و شرکت های آمریکایی که هزینه آن از راه کاهش بودجه بخش خدمات اجتماعی، فرهنگی، تحقیقاتی و همچنین دیگر مزایای بخش عمومی جبران و به فقیرتر شدن هر چه بیشترِ قشر عادی جامعه آمریکا منجر می شود.

*حذف طرح خدمات درمانی مقرون به صرفه یا همان «اوباماکر» در آمریکا به گونه ای که پیشنهادهای جمهوریخواهان برای اعمال تغییر در طرح بیمه درمانی به فقیرتر شدن مردم آمریکا و همچنین افزایش خدمات درمانی برای آنها منجر می شود اما در عوض کاهش عظیم مالیات ثروتمندان آمریکایی را در پی خواهد داشت. از همین رو است که منتقدین ترامپ، طرح وی برای اصلاح بیمه درمانی را پوششی برای پنهان کردن نیت واقعی وی در راستای کاهش مالیات تلقی می کنند.

محدودیت مهاجرت و اخراج مهاجران غیر قانونی که شمار آنها به حدود ۱۱ میلیون نفر می رسد. این امر اعمال محدودیت در صدور روادید، ساخت دیوار حائل در مرز مکزیک و اجرای موشکافانه قوانین علیه آن دسته از مهاجرینی را شامل می شود که به صورت غیر قانونی در ایالات متحده به سر می برند.

اشتغال زایی حال آنکه راهبردی واقعی برای حصول چنین هدفی طراحی نشده است. ترامپ با توسل به راهبرد اقتصاد «طرف عرضه» مدعی است با کاهش مالیات ثروتمندان، فعالیت های اقتصادی افزایش یافته و در عوض (کسری) درآمد مالیاتی نیز از راه افزایش سودآوری جبران می شود.

افزایش شدت برخورد با جرایم حتی جرایم بسیار کوچک.

ترامپ در سیاست خارجی انزواطلب است به گونه ای که خواهان توقف کمک های خارجی و نظامی به دیگر ملت ها است. وی می خواهد دیگر ملت ها هزینه دفاعی خود را تقبل کرده و از پناهجویانشان محافظت کنند. ترامپ خواهان محدودیت مهاجرت و افزایش موانع تجاری است. به باور وی، این تدابیر می تواند آمریکا را به شکوه سابق بازگرداند حال آنکه به چشم جامعه بین الملل یک عقب نشینی محض تلقی می شود.

همانگونه که می بینید، اغلب این سیاست ها با هدف افزایش ثروت ثروتمندان آمریکایی و کاهش حمایت از طبقه متوسط و آمریکایی های مهاجر و فقیر طراحی شده است. حتی برخی ترامپ را «رابین هود برعکس» لقب می دهند که به قهرمان افسانه ای انگلستان اشاره دارد که از اغنیا می دزدید تا اموال مسروقه را به فقرا ببخشد. در عوض، ترامپ و حامیان آمریکایی وی از فقرا می دزدند تا به ثروتمندان کمک کنند.

*از«استیو بانون» و «استفان میلر» به عنوان افراد تاثیرگذار بر تصمیم گیری های ترامپ یاد می شود اما بعد از برکناری بانون، گمانه زنی درباره تاثیر پذیری ترامپ از «جرد کوشنر» دامادش افزایش یافته است. تاثیر افرادی مثل کوشنر بر تصمیمات ترامپ چیست؟

بانون و میلر در هفته های اخیر کمرنگ تر بوده اند. ظاهرا بانون در بخش ابتدایی دولت ترامپ که فرامین اجرایی را صادر می کرد تاثیر فعال داشت. حالا ترامپ باید با قانونگذاران کنگره برای تصویب اصول و قوانین جدید همکاری کند و بانون در این مرحله از کار، بی تاثیر است.

میلر هم ثابت کرده که متخاصم است و کمکی از دستش برنمی آید به همین دلیل از صحنه نمایش عمومی حذف شده است. اما شاید وی هنوز هم می تواند بر روی سیاست ترامپ در قبال اسرائیل تاثیرگذار باشد اما به دلیل تداوم رسوایی های کاخ سفید، مشکل می توان این تاثیرگذاری را حدث زد.

کوشنر داماد ترامپ است و معمولا این حس وجود دارد که وی ساده لوح و بی تجربه است. او هم می تواند تاثیرگذار باشد حال آنکه از دانش اندکی (در مسائل سیاسی) برخوردار است. کوشنر یک یهودی ارتودکس است و بنابراین کاخ سفید این برداشت را دارد که از پس حل مسئله اسرائیل-فلسطین برمی آید. البته این کاملا پوچ و بی معنی است. این مسئله پیچیده نیازمند سال ها تجربه و دانش است که کوشنر فاقد آن هست.

به نظر می آید که ترامپ آنقدری که برای وفاداری ارزش قائل است، به مهارت کارشناسانه اهمیت نمی دهد. هرکه در کاخ سفید وفادار نیست، حذف می شود. وفادار بودن هم به منزله عدم اشاره به اشتباهات یا هرچیز دیگری است که ترامپ صحبت درباره آن را دوست ندارد. وقتی پای این مسئله به میان می آید حتی بانون، میلر و کوشنر هم با مشکل مواجه هستند. وقتی آنها سعی دارند به ترامپ اشتباهاتش را گوشزد کنند، وی عصبانی می شود و از گوش دادن به ایشان امتناع می کند. در واقع، همه آنها ممکن است خیلی زود اخراج شوند.

*افرادی که در پشت پرده به تصمیم گیری ترامپ به ویژه در حوزه خاورمیانه کمک می کنند، چه کسانی هستند؟ در این روند دو گروه اصلی و ثانوی تصمیم گیرنده شامل چه کسانی می شوند؟

این خود معمایی برای ایالات متحده است. به نظر می آید ترامپ هیچ راهبرد واقعی و جامعی در زمینه سیاست خارجی ندارد. وی به این مسئله به چشم یک سری قرارداد بین خود و رهبران خارجی نگاه می کند و اوضاع را هر طور که پیش بیاید هدایت می کند. بنابراین، وی با آنها دیدار فردی ترتیب می دهد و سعی می کند مسائل بزرگ را در یک جلسه کوتاه حل و فصل کند. این یک مدل تجاری است و نه یک مدل سیاسی و کارشناسان مسائل خارجی نیز از همین بابت نگران هستند.

وی به رهبر یک کشور خارجی حرفی می زند و بعد در مکالمه با رهبر یک کشور دیگر، حرف دیگری را مطرح می کند که بی آنکه به عواقبش فکر کند، با گفتار قبلی وی در تناقض است.

علاوه بر این، وی دائما از حرف خود بر می گردد. ترامپ سوریه و افغانستان را بی آنکه تاثیری داشته باشد، بمباران کرد حال آنکه این حوادث تیتر یک روزنامه های آمریکا و از محبوبیت برخوردار شد (مصرف داخلی داشت). در واقع وقتی وی از این بمب ها استفاده کرد، دوست داشت محبوبیت خود را افزایش دهد. بنابراین ممکن است بار دیگر به انجام این کار مبادرت کند. شاید مضحک به نظر برسد اما ظاهرا این می تواند یک نوع راهبرد باشد.

«رکس تیلرسون» وزیر خارجه آمریکا دانش کمی در زمینه سیاست خارجی دارد. جرد کوشنر ساده لوح و جوان است و حتی نسبت به وی از دانش کمتری برخوردار است و این قبیل افراد نمی توانند دید ترامپ را نسبت به هیچ موضوعی تغییر دهند.

ترامپ در آستانه انجام یک سفر خارجی (نشست جی ۲۰) است. بی شک شاهد ملاقات وی با رهبران جهان در حالی خواهیم بود که لبخند به چهره دارد و قراردادهای فردی می بندد. با این حال، آنچه که انجام می دهد به طور حتم مخرب خواهد بود و مدت ها طول می کشد تا بعد از این سفر که به عقیده من فاجعه بار است، سیاست خارجی آمریکا به ثبات برسد.

*اتاق فکرهای موثر در طراحی سیاست خارجی ترامپ کدام است؟

ما از اتاق فکرهای جناح راست مثل آیپک (شورای روابط عمومی اسرائیل و آمریکا)، وینِپ (موسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک) و AEI (موسسه امریکن اینترپرایز) یا هریتِیج فعالیت کمتری می بینیم. نمایندگان آنها دیگر مثل دوران بوش حضور چشمگیری در تلویزیون و رسانه ندارند. در واقع، برخی افراد مرتبط با این اتاق های فکر، منتقد ترامپ بوده اند. اما مشکل اساسی این است که ترامپ سیاست منسجمی در باب هیچ مسئله ای ندارد. وی یک سری عنوان در دستورکار خود دارد که می خواهد بدون هیچ راهبردی تحقق ببخشد.

*لابی های عربستان سعودی تا چه حد بر ساختار قدرت و سیاست خارجی ترامپ موثر هستند؟

سعودی ها از حمایت قوی رکس تیلرسون که به واسطه مدیریت شرکت نفتی «اکسون موبیل» سابقه طولانی مدتی (در برخورد با آنها) دارد؛ برخوردار هستند. همچنین، موضع ضد ایرانی ترامپ از حمایت سعودی ها بر خوردار است. ترامپ اخیرا میزبان ولیعهد ابوظبی بود که با ایران خصومت دارد. ملاقات مهمی بین کشورهای حاشیه خلیج فارس و ترامپ در سفر خارجی وی نیز صورت گرفت که تمرکز آن بر روی مهار ایران بود. این اقدام نمایشی بود حال آنکه به دلیل تبلیغاتی که پیرامونش انجام می شود، موجب نگرانی ایران می شود.

منبع: مهر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۸۸۸۱۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گلایه تولیدکنندگان از کمبود نقدینگی و تأخیر بسیار بانک مرکزی در تخصیص ارز/ سیاست‌هایی که در حال متوقف کردن تولید است/ خودتحریمی، بدتر از تحریم خارجی است

به گزارش تابناک اقتصادی؛ با گذشت یک ماه و نیم از آغاز سال و تاکید رهبر انقلاب بر جهش تولید با مشارکت مردم، حال و روز بخش تولیدی کشور تحت تاثیر برخی سیاست‌ها و برنامه‌های اقتصادی دولت، چندان خوب نیست و فعالان اقتصادی و بخش مولد معتقدند سیاست بانک مرکزی موجب شده نه تنها جهش تولید نداشته باشیم که کاهش تولید هم داشته باشیم. این در حالی است که به تازگی انجمن‌های بزرگ تولیدی کشور در نامه‌ای به رهبر معظم انقلاب، از سیاست‌های بانک مرکزی در حوزه سرکوب نرخ ارز صادرات و انتشار گواهی سپرده ۳۰ درصدی انتقاد کردند و خواستار واقعی‌سازی نرخ ارز در سامانه نیما مبتنی بر نرخ شناور مدیریت شده نص صریح قانون شدند.

در این میان، نشست شورای راهبری بهبود محیط کسب‌وکار با موضوع بررسی راهکار‌های تحقق شعار سال یعنی جهش تولید با مشارکت مردم برگزار شد؛ نشستی مهم که با حضور معاون هماهنگی و نظارت اقتصادی و زیربنایی معاون اول رئیس‌جمهور برگزار شد و در آن نمایندگان بخش تولیدی و اقتصادی کشور به بیان نظریات و گلایه‌های خود پرداختند.

جهش تولید با دو مانع اصلی روبه روست

برای نمونه، حمیدرضا فولادگر، رییس شورای راهبری بهبود محیط کسب‌وکار، اظهار داشت: جهش تولید استفاده حداکثری از توان کشور برای تولید با حرکت بر لبه فناوری است؛ اما در مورد مفهوم مشارکت مردم که امسال به جهش تولید اضافه شده است، باید مشخص شود این مشارکت چه ابعادی دارد و با چه روش‌هایی محقق خواهد شد. موضوع جهش تولید با دو مانع اصلی تأمین نقدینگی واحد‌های تولیدی و همین‌طور ناترازی انرژی روبه روست.

خرید مواد اولیه تولید، گران‌تر از قیمت‌های جهانی است

رییس شورای راهبری بهبود محیط کسب‌وکار افزود: بر اساس اعلام بانک مرکزی برای حفظ میانگین رشد سالانه ۴ درصدی در اقتصاد، به هزار و ۳۰۰ همت تسهیلات جدید نسبت به سال قبل و حدود پنج هزار همت هم برای تمدید تسهیلات گذشته نیاز است؛ یعنی در مجموع نزدیک به ۶ هزار همت تسهیلات فقط برای حفظ رشد ۴ درصدی نیاز داریم. در نتیجه برای تحقق رشد ۸ درصدی در برنامه هفتم به منابع بیشتری نیاز است.

فولادگر افزود: بررسی‌ها نشان می‌دهد، شرکت‌های خصوصی واقعی، محصولات داخلی خودمان را به‌عنوان مواد اولیه تولید به قیمت بالاتر از قیمت جهانی دریافت می‌کنند. در این شرایط رقابت چطور ممکن خواهد بود.

علیرضا کلاهی صمدی، رییس کمیسیون صنعت اتاق ایران نیز درباره تأمین نقدینگی واحد‌های تولیدی، گفت: با توجه به کمبود منابع نقدی در سیستم بانکی راهی جز خرید اعتباری مواد اولیه تولید وجود ندارد. این امر می‌تواند در همه زنجیره تولید اجرایی شود؛ اما به این شرط که از طریق سامانه جامع تجارت از ورود دلالان و قاچاقیان به بورس کالا جلوگیری شود.

قیمت‌گذاری دستوری متوقف شود

محمدرضا نجفی منش، رییس کمیسیون کسب‌وکار اتاق تهران هم گفت: کمبود نقدینگی از یک‌سو و تأخیر بسیار بانک مرکزی در تخصیص ارز از سوی دیگر، در حال متوقف کردن تولید است. وی با بیان اینکه صنعت خودرو با سیاست دولت در زمینه قیمت‌گذاری دستوری متحمل زیان ۲۰۰ همتی شده است، افزود: درخواست می‌کنیم قیمت‌گذاری دستوری متوقف شود. سیاست بانک مرکزی موجب شده نه تنها جهش تولید نداشته باشیم که کاهش تولید هم داشته باشیم.

بانک‌ها پرداختی برای تسهیلات تولید ندارند/ خودتحریمی در کشور، بدتر از تحریم خارجی است

عباس جبالبارزی، نایب‌رئیس کمیسیون صنعت اتاق ایران نیز معتقد بود: معمولاً سیاست‌های اجرایی بر خلاف شعار‌های سال دنبال می‌شوند. هر سال در خردادماه بسته رونق تولید ارائه می‌شد، اما در سال گذشته این بسته در مهرماه ارائه شد و بانک‌ها هم اعلام کردند به دلیل سیاست کنترل تورم بانک مرکزی در جلسات کارگروه رونق تولید شرکت نمی‌کنیم، چون اساساً توان پرداخت تسهیلات نداریم. امسال هم وضع همین است. بانک‌ها نقدینگی را جمع می‌کنند، اما از سوی دیگر اعلام می‌کنند از آنجا که تکالیف دیگری چون پرداخت تسهیلات ازدواج و ... بر آن‌ها بار شده، توان پرداخت تسهیلات تولید را ندارند. وی با انتقاد از فرآیند شش ماهه تخصیص ارز، گفت: کدام تولیدکننده می‌تواند امروز ثبت سفارش کرده و شش ماه دیگر ارز مورد نیاز خود را دریافت کند. خودتحریمی در کشور بدتر از تحریم خارجی است. فرآیند تخصیص ارز حداکثر باید یک‌ماهه باشد.

ابراهیم بهادرانی، عضو شورای راهبری نیز با بیان اینکه ما در اتاق ایران نگران وضعیت فعلی تولید هستیم و نه جهش تولید، افزود: بر اساس گزارش شامخ در حال حاضر واحد‌های تولیدی با ۴۱ درصد ظرفیت خود، تولید می‌کنند. سال گذشته در بررسی دیگری ۳۹.۷ درصد مشکلات بنگاه‌ها مشکل تأمین مالی بوده است. گزارش ۱۲ ماهه عملکرد سیستم بانکی نشان می‌دهد تورم ۴۰.۷ است و رشد تسهیلات ۲۴.۷ درصد بوده است. همچنین وام‌های بخش دولتی ۸۰ درصد رشد داشته‌اند. یعنی بخش عمده همین رشد ۲۴ درصدی شامل بخش‌های دولتی شده است. ۹۰ درصد تأمین مالی واحد‌های تولیدی نیز از طریق بانک‌ها انجام می‌شود؛ لذا ما نگران هستیم که حتی همین وضع فعلی تولید نیز تداوم نیابد.

لیلا مرادی، مدیرکل دفتر محیط کسب‌وکار وزارت صمت نیز با اشاره به نیاز مالی چهار هزار و ۲۰۰ همتی واحد‌های تولیدی در سال گذشته، گفت: حدود ۱۷۰۰ همت از این نیاز از منابع بانکی و ۸۰۰ همت نیز از بازار سرمایه تأمین شد، ولی ما اصابت این تسهیلات به هدف را ندیدیم و بخش عمده واحد‌های ما گله‌مند بودند. پیشنهاد وزارت صمت این است که بر اساس اولویت‌های وزارتخانه این وام‌ها پرداخت شود. در این صورت هدایت هدفمند نقدینگی بهتر انجام خواهد شد.

ضرورت تک‌نرخی شدن ارز و کاهش مداخله‌گری بانک مرکزی در بازار ارز

آرش نجفی، رییس کمیسیون انرژی اتاق ایران نیز با تأکید بر ضرورت تک‌نرخی شدن ارز و کاهش مداخله‌گری بانک مرکزی در بازار ارز، در رابطه به معضل ناترازی انرژی، اظهار کرد: راه‌حل کاهش ناترازی تولید نیست و تولید فقط ناترازی را عقب می‌اندازد. راه‌حل ناترازی بهبود مصرف و افزایش بهره‌وری است. وی افزود: از آنجا که سال گذشته مشکل تأمین گاز وجود داشت، ۱۲ میلیارد دلار سوخت مایع در نیروگاه‌ها استفاده شد؛ در حالی که پروژه پیشنهادی بخش خصوصی برای تعویض بخاری‌ها ۶ میلیارد دلار هزینه دارد.

پایه پولی به‌عنوان موتور تولید تورم، افزایش یافت

فرزانه صمدیان، رییس گروه انرژی، صنعت و معدن مرکز پژوهش‌های اتاق ایران، گفت: آنچه در یک سال اخیر موجب تشدید مشکل تأمین مالی بنگاه‌ها شده، سیاست بانک مرکزی در راستای کنترل تورم و محدودیت ترازنامه بانک‌ها، بوده است. این امر باعث شد تسهیلات به نفع بخش دولتی تخصیص داده شود. در اثر این سیاست، سال گذشته نقدینگی ۸ درصد کاهش یافت. اما بدهی بخش غیردولتی به بانک‌ها با ۶ درصد کاهش و بدهی بخش دولتی به سیستم بانکی ۴۵ درصد افزایش مواجه شد. در همین حال پایه پولی به‌عنوان موتور تولید تورم، ۱۱ درصد افزایش یافته است.

تشکیل کارگروه تأمین مالی برای جهش تولید

پس از این اظهارات نمایندگان بخش خصوصی و تولیدی کشور، معاون هماهنگی و نظارت اقتصادی و زیر بنایی معاون اول رییس‌جمهور گفت: بسته دولت برای اجرای شعار سال، بر مبنای دو محور اصلی تأمین مالی و بهبود فضای کسب‌وکار در دست تدوین است. حمید پاداش با بیان اینکه هنوز مفهوم مشارکت مردم کاملاً روشن نیست، افزود: در دولت روش‌های متعارف مشارکت، همان روش‌های مشخص شده در قانون بودجه تعیین شده است. درباره حوزه‌ای که بخش خصوصی می‌تواند مشارکت کند نیز فعلاً جمع‌بندی ما خدمات فنی و مهندسی است. از اتاق ایران می‌خواهیم برای تعیین شاخص‌ها و حوزه‌های مشارکت مردم کمک کند.

در خوش‌بینانه‌ترین حالت تأمین مالی از طریق بازار سرمایه کمتر از ۷ درصد است

پاداش با اشاره به اینکه اقداماتی در رابطه با بهبود تأمین مالی غیر بانکی در دست اجراست، گفت: در سال گذشته حدود ۸۰۰ همت تأمین مالی بنگاه‌های از طریق بازار سرمایه انجام شده است؛ اما کافی نیست و باید افزایش یابد. وی با بیان اینکه در خوش‌بینانه‌ترین حالت تأمین مالی از طریق بازار سرمایه کمتر از ۷ درصد است، افزود: با دستور معاون اول رئیس‌جمهور، کارگروه تأمین مالی برای جهش تولید تشکیل شده است. اولویت روش‌های تأمین مالی در این کارگروه به ترتیب بازار سرمایه، فایننس و از محل افزایش بخش حدید منابع در نظام بانکی است.

وی با تأکید بر اینکه باید نابرابری در دسترسی بنگاه‌ها به منابع از بین برود، ادامه داد: در این راستا قرار است، بخش عمده تسهیلات به بخش خصوصی و بر اساس اولویت‌بندی وزارت صمت تخصیص داده شود. بسته تأمین مالی بخش خصوصی در سراسر کشور آماده شده و این مبنایی برای حل نابرابری تأمین مالی میان بخش خصوصی و دولتی است. وی اظهار کرد: با ایجاد کارگروه تأمین مالی با دو محور اصلی رفع نابرابری در دسترسی بخش خصوصی به منابع و تنوع ابزار‌های تأمین مالی تلاش می‌کنیم مشکل تأمین مالی را حل کنیم.

معاون هماهنگی و نظارت و زیر بنایی معاون اول رئیس‌جمهور، با طرح پیشنهاد تشکیل کارگروه واکنش سریع با اتاق ایران، گفت: برای افزایش تعامل با اتاق ایران یک نماینده از سوی این معاونت به شورای راهبری معرفی خواهد شد.