تصمیم گیرنده اصلی در قطر کیست؟

رهبر واقعی قطر کیست؟ روی کاغد امیر تمیم بن حمد آل ثانی، 37 ساله پسر شیخ حمد بن خلیفه آل ثانی که در سال 2013 به نفع تمیم از قدرت کناره گیری کرد. اما رهبران عربستان سعودی و امارات متحده عربی که اینک روابط دیپلماتیک ستیزه جویانه ای با قطر دارند تصور می کنند هنوز شیخ حمد، که به نام "امیر پدر" شناخته می شود ریسمان اوضاع را در دست دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حقیقت می تواند دلیل بروز بحران خلیج فارس را روشن کند، منطقه ای که ایالات متحده در تلاش است با میانجی گری در آن ثبات ایجاد کند و همزمان ایران از حاشیه شاهد بدبختی آنها است.
قضاوت های متعددی در خصوص این که واقعا چه کسی کنترل اوضاع در دوحه را در دست دارد وجود دارد، هیچ کدام به طور خاص به خاندان آل ثانی نمی پردازد، قبیله ای که روزگاری بادیه نشین بود و تعداد اعضای اش از چند هزار نفر فراتر نمی رود اما سومین ذخایر گاز جهان را در اختیار دارد.

یک دیپلمات سابق که سال ها در دوحه زندگی کرده و اصرار دارد که امیر پدر همچنان دیپلماسی قطر را پیش می برد می گوید: "حمد از اماراتی ها و بحرینی ها خوشش نمی آید، اما از سعودی ها کاملا بیزار است." حمد 65 ساله علی الظاهر تحلیل تاریخی و تا حد زیادی شخصی خودش را دارد. یک بار وی در اتاقی که مملو از نقشه های کهن بود 5 روز پی در پی برای وزیر دفاع بریتانیا در خصوص ارتباط تاریخی خاندان آل ثانی با مکانی در دور دست ها ، که اغلبشان اینک در خاک عربستان سعودی است، سخنرانی کرد. حمد از نگاه این دیپلمات مردی "زورگو" و "خطرناک" است.

کسانی که آشنایی نزدیکی با خاندان آل ثانی ندارند نگاه خوش بینانه ای به او دارند . قضاوت یک مقام اروپایی که در جریان میزبانی جام جهانی 2022 در قطر بوده متفاوت است: "تمیم مردی با اراده است، اما نیروی محرکه پدرش است." میلیاردها دلار خرج زیرساخت های جام جهانی شده است. این به غیر از رشوه ای است که ادعا می شود برای دریافت میزبانی پرداخت شده است. یک آژانس اطلاعاتی اروپایی مبلغ این رشوه را 180 میلیون دلار تخمین زده است.

این مقادیر برای دوحه پول خورد است. گاز قطر باعث شده این کشور بیشترین سرانه تولید ناخالص ملی را در جهان داشته باشد. حمد در دوران حکمرانی از این ثروت استفاده کرد و الجزیره را تاسیس کرد، اولین شبکه تلویزیون ماهواره ای در منطقه که به طرز حیرت آوری باعث نفوذ قطر در منطقه شد و همسایگان قطر را آزرده خاطر کرد چرا که به صداهای اپوزسیون و واعظان پر دردسر همچون روحانی اسلام گرا، یوسف القرضاوی، اجازه حرف زدن می داد.
در طی چند سال، حمد توجهی به اعتراضات دیپلماتیک به برنامه های الجزیره نمی کرد، اغلب در پاسخ با لحن حیرت آور و غافلگیر کننده ای به سفرا می گفت الجزیره مستقل است و باید از آزادی بیان برخوردار باشد.

به نظر می آید، حمد از هیچ فرصتی برای آزار همسایگان عرب خود در خلیج فارس نمی گذرد، حتی اگر باعث جدایی اش از شورای همکاری خلیج فارس شود، شورایی که از زمان آغاز جنگ پر آشوب ایران و عراق در سال 1980 شیخ نشین ها و سلطنت نشین های محافظه کار عرب را محافظت کرده است. نمونه ها از اینکه حمد انگشت در چشم همسایگان خود کرده بی شمار است. همین اواخر در جریان جنگ داخلی سوریه، قطر با عربستان سعودی بر سر اینکه کدام یک از موثرترین جنگجویان جهادی حمایت می کنند وارد نزاع شد. دوحه همچنین از اخوان المسلمین به عنوان موج پیش برنده آینده جهان اسلام حمایت می کند، موضعی که با توجه به سیاست اخوان المسلمین در زیر سوال بردن پادشاهی های موروثی، همچون قطر، طنزآمیز است.

روابط خصمانه حمد با همسایگان عرب خود به روزهای نخست حکمرانی اش باز می گردد. پس از آن که در سال 1995 حمد پدر خودش را از سلطنت برکنار کرد، سعودی ها و اماراتی ها با قدری مداخله از جانب بحرین، تلاش کردند تا کودتایی متقابل ترتیب دهند. چند صد مرد قبیله نشین استخدام شدند و دست کم یک مورد خلع سلاح در صحرا به وقوع پیوست. این دسیسه شکست خورد چرا که یکی از مردان قبیله نشین دربار حمد را از نقشه کودتا باخبر کرد. ایالات متحده که نمی خواست سعودی ها، متحد مهم تر و بزرگ تر خود در منطقه را آزرده کند از هر گونه محکوم کردن کودتا سرباز زد و حمد را مایوس کرد.

منبع: صدای ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت sedayiran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صدای ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۸۹۳۶۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«بی‌حجاب، مزاحم ماست، نباید تحمل شود»- طراح لایحۀ حجاب و عفاف/ ابوالفضل اقبالی کیست؟

   عصر ایران؛ سروش بامداد- خیلی‌ها دوست دارند بدانند لایحۀ حجاب و عفاف را کی نوشته که این قدر شورای نگهبان به آن ایراد شرعی و قانونی می‌گیرد؟ روشن است که یک روحانی و فقیه آشنا با شرع آن را ننوشته و گرنه این همه مشکل شرعی نداشت و آقای حسین شریعتمداریِ کیهان را هم به این نتیجه نمی‌رساند که قانون (لایحه نهایی نشده) را بگذارید کنار و با همین طرح نور (گشت ارشاد - 2 نیروی انتظامی) جلو بروید. فرمانده کل فراجا هم از حرکت بی‌درنگ به جانب »عفت اسلامی«سخن گفته و دیگر کمتر صحبت از اجرای آن قانون است.

  اما این لایحه را کی نوشته؟ یک فقیه؟ نه! یک خانم؟ نه! چهرۀ اصلی این لایحه آقایی است به نام ابوالفضل اقبالی که سال 88 و در گرماگرم التهابات انتخابات لیسانس علوم اجتماعی خود را از دانشگاه علامۀ طباطبایی گرفت و 8 سال بعد موفق شد در رشتۀ مطالعات زنان فوق لیسانس خود را از دانشگاه غیر دولتی خوارزمی دریافت کند.

   او وقت و همت خود را صرف مطالعات زنان کرده و حاصل آن چند مقاله و کتاب است که در نگاه اول این تصور را ایجاد می کند که نوشتۀ یک خانم باشد اما به قلم اوست که امسال 40 ساله شد:

   از گشت ارشاد تا چادر المیرا، زنان در دنیای وارونه، ساخت اجتماعی طلاق توافقی...

   نگاهی به مشاغل او بعد از دریافت مدرک و حتی حین دانشجویی نیز نشان می‌دهد در جامعه به مفهوم عام آن کار و زندگی نکرده بلکه در نهادهای مختلف حکومتی و نه حتی دستگاه های اجرایی دولتی ( دست‌کم تا پیش از روی کار آمدن دولت ابراهیم رییسی) مشغول بوده است:معاون رصد و پایش موسسه بینا وابسته به سازمان تبلیغات، مدیر روابط عمومی ستاد امر به معروف و نهی از منکر، کارشناس کودک و نوجوان سازمان رسانه ای اوج، دبیر کارگروه زنان در مؤسسۀ اشراق وابسته به بنیاد خاتم‌الاوصیا و سرانجام در دولت آقای رییسی وارد دولت می‌شود (ستاد حجاب و عفاف وزارت کشور).

   چون در برخی گفت‌و‌گوها از او به عنوان «آقای دکتر» یاد می‌شود بررسی‌ها حاکی از آن است در دانشگاه علوم تحقیقات دانشگاه آزاد  وارد تحصیل در مقطع دکتری جامعه شناسی شده اما ادامه نداده و گویا به تازگی در دانشگاه تهران از سر گرفته است.

   ویژگی آقای اقبالی این است که مانند امامان جمعه به شرع استناد نمی‌کند ( هر چند آقای علم‌الهدای مشهد هم به تازگی از شاهنامه گفت و این شعر را خواند: "منیژه منم، برهنه ندیده تنم آفتاب" و تفاخر دختر افراسیاب به بیژن درباره جایگاه طبقاتی خود را بی‌توجه به ابیات قبل درباره شادنوشی این دو را به حساب الگوی حجاب و پوشش گذاشت!) یا به قانون. چون قانون را خودش نوشته و در گیر و دار رفع اشکالات شرعی است. از این رو تعابیر خاص خود را به کار می‌برد کما این که به تازگی در برنامه تلویزیونی «بدون گارد» گفت:

   «تحمل مخالف، رفتار اخلاقی است اما بی‌حجابی مزاحمت برای ماست و تحمل مزاحم رفتاری انفعالی است». تعابیری که ما به ازای شرعی و قانونی ندارد.

  پیش‌تر در مناظره با دکتر احمد بخارایی - جامعه شناس- هم وقتی مجری پرسید: "با توجه به این که برای سلبریتی ها جریمه های بیشتر تعیین کرده اید آیا نباید نگران بود این رفتار ها به مهاجرت بینجامد؟"  او پاسخ داد: جریمه های آنان را بیشتر تعیین کردیم چون رفتارشان تبعیت اجتماعی دارد ولی اگر هم به مهاجرت بینجامد، خوب بینجامد!

   بلافاصله البته توضیح داد البته قدم هنرمندان روی چشم ما! در فضای مجازی هم در واکنش گفته شد: قدم تان روی چشم برای فردی بیرونی به کار می رود. یک ایرانی متولد 1362 که نمی تواند به ایرانیان دیگر بگوید قدم تان روی چشم! این خاک که متعلق به شمای تنها نیست!

   بحث انگیزترین سخن او اما باز در همان مناظره با احمد بخارایی بود که در آن گفت:

   بی حجابی جلوی حرص و ولع را می گیرد در حالی که هر چه افراد حریص تر و گرم تر و پرقدرت تر و ولع بیشتری داشته باشند برای تشکیل خانواده مصمم تر می شوند و اگر در غرب خانواده ها واقعی نیست به خاطر این است که ولع ندارند و بعد از آن آماری ارایه داد.

ه   نگامی که مجری گفت چون این آمارها را مراکز رسمی و حکومتی منتشر می کنند برخی در آنها تشکیک می کنند او این گونه پاسخ داد: آمارگیران پژوهشگاه فرهنگ و ارتباطات ظاهری کاملا مردمی دارند. با یک من ریش و انگشتر و یقه آخوندی که آمار نمی گیرند.

   این که یک آقا و نه خانم ها متولی طراحی و دفاع از لایحه حجاب هستند و تحصیلات فرد در زمینه علوم اجتماعی است و ادبیاتی که به کار می گیرد شبیه فقیهان و حقوق دانان نیست در حالی که به شرع و قانون استناد می شود مورد توجه ناظران قرار گرفته و روشن شده بنای او بر دو اصل است: یکی این که حجاب کم یا بی حجابی حرص و ولع تشکیل خانواده و ارتباط مشروع را از بین می برد و دوم این که «مزاحم ما هستند».

  با این اوصاف این سوال هم قابل طرح است که چرا آقای رییسی، ابوالفضل اقبالی را برای معاونت زنان و خانواده انتخاب نکرده با توجه به این که خانم خزعلی معاون کنونی بارها گفته اولویت خانم ها باید خانه و خانواده باشد و طبعا این قاعده شامل خود خانم انسیه خزعلی هم می شود.

در تاریخ معاصر ایران یک ابوالفضل اقبالی دیگر هم البته داریم که ربطی به حجاب و زنان نداشت و 16 سال قبل از تولد این ابوالفضل اقبالی درگذشته و او نماینده آستارا در دوره 21 مجلس شورای ملی بود و مدتی قائم مقام دکتر حسن خطیبی در جمعیت شیرو خورشید سرخ ایران.

  آقای اقبالیِ مورد نظر این نوشته اما جایی قائم مقام نبوده او مدیر عامل موسسه فرهنگی هنری بصیرت است.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: آقای علم‌الهدی! چرا منیژه؟