ماجرای مهدویان و اوج بر سر ایستاده در غبار

به گزارش حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ محمدحسین مهدویان و سازمان هنری اوج سوژه داغی بودند در روزهای اخیر. سوژه‌ای که هر یک از دریچه‌ای به سریال «ایستاده در غبار» نگاه کردند و این تفاوت نگاه‌ها خبرساز بود.

محمدحسین مهدویان تقریبا انتساب کار را به خود نفی کرد و تنها اثر مورد تأیید خود را نسخه سینمایی «ایستاده در غبار» دانست و با ادبیاتی در صفحه شخصی‌اش نوشت که گویی سازمان اوج بدون هماهنگی با او دست به تولید سریال زده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از این طرف اما محمد ذوقی مدیر روابط عمومی سازمان اوج هم در صفحه شخصی خود با ادبیاتی جواب مهدویان را داد که در عین صمیمیت و دوستانه بودن، نکات مهمی را هم در بر داشت. نامه‌ای که برادرانه اما بی‌تعارف بود.

ذوقی هر چند با مهربانی و ملاطفت از بعضی مسائل گذشته بود و احتمالا به اشاره گذرا بسنده کرده بود که به وضوح از بدقولی مهدویان ناراحت بود و به نوعی بر این موضوع صحه گذاشته بود که مهدویان قبل از جشنواره با مهدویان بعد از جشنواره تفاوت‌های زیادی کرده.

خوب است پیش از ادامه، حقیقت موضوع را بررسی کنیم.

اینطور که پیداست، قرارداد مهدویان و اوج بر اساس یک مینی سریال و یک نسخه سینمایی بوده است. همه چیز هم بر همین اساس پیش رفته و مهدویان بعد از واکنش‌های تحسین‌آمیز در جشنواره فجر ناگهان تصمیم خود را عوض می‌کند و قید نسخه سریالی کار را می‌زند. در واقع کارگردان جوان با این کار قید حدود یک ماه تلاش اضافه گروه خود را که برای ضبط بخش‌های مربوط به سریال بوده و در سینمایی جایی نداشته را می‌زند. در همین زمینه باشگاه خبرنگاران جوان اصل ماجرا را از روابط عمومی سازمان اوج جویا شد که پاسخ این بود: قرارداد منعقده میان سازمان اوج و برادرمان آقای مهدویان بر اساس یک نسخه سینمایی و یک نسخه مینی سریال بوده است.

با این اوصاف، سازمان اوج هم به عنوان صاحب اثر تلاش می‌کند که سریال را در روزهای منتهی به سالگرد ربایش حاج احمد متوسلیان نمایش دهد. اما مشکل بزرگی ناگاه جلوی راه آنها سبز می‌شود: اینکه کارگردان دیگر همراه پروژه نیست و طبیعتا برای حل مشکل سراغ سجاد پهلوان‌زاده تدوینگر نسخه سینمایی می‌روند تا کار را به اتمام برساند.»

این نخستین باری نیست که تهیه‌کننده و کارگردان بر سر یک کار به اختالاف می‌خورند. همین روزها هنوز هم ماجرای «قاتل اهلی» ادامه دارد. یا مثلا «زمهریر» آخرین ساخته علی رویین تن که به تعبیر خودش نادامه فیلم سینمایی موفق «دلشکسته» بوده هم اسیر اختلافات شدید تهیه‌کننده و کارگردان شده و همچنان در محاق است.

ولی در این دعواها حق با کیست؟ چه طور می شود که کارگردان به سادگی زیر قول مکتوب خود می‌زند و به راحتی قید ساخت سریال را می‌زند؟ یا مثلا کارگردان به چه حقی تمام فیلمنامه را به خاطر پررنگ‌تر شدن یکی از نقش‌ها دستخوش تغییر می‌کند و حتی از تهیه‌کننده برگرداندن عوامل بر سر کار برای ضبط چند سکانس را می‌دهد؟ چه طور می‌شود که ناگاه پولاد کیمیایی پررنگ‌تر از فیلمنامه اولیه می‌شود و بعضی‌ها این ماجرا را هم پشت نام بزرگ کارگردان پنهان می‌کنند؟

به نظر می‌رسد این موارد اولین و آخرین دعواهای تهیه‌کننده و کارگردان در سینمای ایران نیست. روند معیوب و ساختار نادرست سینمای ایران به شدت مستعد این طور اختلافات هست و جای تعجب از کسانی است که در این ماجراها حق را به صاحب کار نمی‌دهند. انگار نه انگار که به هر حال حقوق یک فیلم سینمایی در تملک تهیه‌کننده است و انگار که کارگردان حق دارد هر زمانی، هر سازی دلش می‌خواست کوک کند. حتی اگر تمام فیلم را یا متن قرارداد را دستخوش تغییر کند.

در همین مسئله اخیر (ایستاده در غبار) این وسط باید دید برخی رسانه‌ها چگونه دارند با تیترهای جهت‌دار خود، نه تنها بر آتش اختلاف می‌دمند که حتی به صراحت طرف کسی را می‌گیرند که قرارداد را رعایت نکرده و از طرف مقابل انتقاد می‌کنند، به خاطر اینکه خواستار انجام تعهدات قانونی شده است! چرا؟ چون مهدویان کارگردان فیلم تبلیغاتی نامزد مورد حمایت آن رسانه‌ها در انتخابات بوده است.

روند فعلی سینمای ایران، باعث تغییر جایگاه تهیه‌کننده و کارگردان می‌شود. اتفاقی که فاصله سینمای ایران با سینمای استاندارد دنیا را بیش از پیش می‌کند. این اتفاق اصلا اتفاق خوبی برای سینما نیست. کاش کسی چاره‌ای بیاندیشد.

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۹۱۶۲۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ماجرای حاشیه اخیر سریال کیانوش عیاری چیست؟

در روزهای اخیر خبرهایی مبنی بر بازگشت سریال «۸۷ متر» کیانوش عیاری به تلویزیون دست به دست شد؛ در حالی که مدیران سازمان صداوسیما اعلام کرده‌اند خبر جدیدی مبنی بر پخش این سریال از تلویزیون وجود ندارد و بر همان تصمیم قبلی یعنی توافق با یکی از پلتفرم‌ها برای انتشار هستند.

علت گمانه‌زنی‌های جدید درباره‌ی آخرین وضعیت سریال کیانوش عیاری، گویا گفته‌های خود این کارگردان در یکی از برنامه‌های رادیویی بوده است. عیاری درباره‌ی وضعیت نامعلوم پخش سریال «۸۷ متر» توضیح داده بود: «خود ما هم نسبت به این سریال سردرگم بودیم اما احتمالا تکلیف مشخص و از تلویزیون پخش می‌شود.»

با این حال طبق پیگیری‌های ایسنا از مرکز سیمافیلم، اعلام شده است که سیمافیلم نکته جدیدی برای پخش این سریال ندارد و همان موضع قبل را در قبال نحوه پخش «۷۸ متر» دنبال می‌کنند.

مسوولان سیما سال گذشته بعد از این اعلام که برای پخش آخرین سریال کیانوش عیاری تصمیمی ندارند و در پی به توافق رسیدن با پلتفرم‌ها برای پخش سریال «۸۷ متر» هستند، خبری از جزئیات پخش ـ اینکه کدام پلتفرم و چگونه ـ اعلام نکرده‌اند.

مهدی نقویان، رییس سیمافیلم اعلام کرده بود که سریال «۸۷ متر» قرار است در یکی از پلتفرم‌ها به پخش برسد.

ضمن اینکه کیانوش عیاری امروز در گفت‌وگویی با ایسنا درباره‌ی ماجرای پخش  سریالش از تلویزیون اینگونه توضیح داده است: من درباره‌ی پخش این سریال هیچ چیزی نمی‌دانم و فقط از طریق یکی از رسانه‌ها خبردار شدم که قرار است این اتفاق بیفتد. حالم خوب نیست و اساسا فرصتی برای پیگیری وضعیت پخش سریالم ندارم.

در حالی که بسیاری از بینندگان تلویزیونی پخش سریال «۸۷ متر» به کارگردانی کیانوش عیاری را در سال ۱۴۰۰ انتظار می‌کشیدند، در نهایت این سریال در جدول پخش برنامه‌های تلویزیونی آن سال قرار نگرفت و پخشش به سال بعد موکول شد اما سال ۱۴۰۱ هم خبری از پخش این مجموعه نبود که در نهایت اعلام شد اصلا قرار نیست سریال عیاری روی آنتن صداوسیما برود.

سریال «۸۷ متر» سال ۹۵ کلید خورد و بعد از وقفه‌های چندباره در روند تولید که پاره‌ای از آن به کمبود بودجه نسبت داده شد و بخشی از آن به مشکل کرونا، در نهایت زمستان ۹۹ بود که عیاری موفق شد تصویربرداری سریالش را به اتمام برساند.

ساخت این سریال تسویه حسابی مالی محسوب می‌شد با تلویزیون؛ در حقیقت کیانوش عیاری «۸۷ متر» را ساخت تا بدهی‌اش را به صداوسیما بپردازد.

عیاری پیشتر در گفت‌وگویی با ایسنا در پاسخ به اینکه آیا «۸۷ متر» سریال دلخواهش بوده، گفته بود: «فکر می‌کنم با توجه به صحنه‌هایی که داریم، گیرایی خاصی وجود دارد و قرار هم بوده داشته باشد؛ بنابراین اگر اتفاقی غیر از اینها بیفتد، می تواند یکی از اتفاقات خیلی نادری باشد که گاهی اوقات رخ می‌دهد. تمام سرمایه‌گذاری‌ها در هالیوود بر اساس روال معمول فیلم‌های تاریخی در مورد فیلم «کلوپاترا» اعمال می‌شود، با همان کارشناسان، همان پول و همان امکانات و همان استعدادها، اما به ناگاه فیلم‌ کمپانی خودش را ورشکست می‌کند؛ اینها استثنائاتی است که در حرفه‌ی پیچیده‌ی فیلم‌سازی موجود است.»

کیانوش عیاری کارگردان باسابقه سینما و تلویزیون تاکنون چهار سریال ساخته است که «خانه به خانه» (۱۳۷۵)، «هزاران چشم» (۱۳۸۰)، «روزگار قریب» (۱۳۸۶ـ ۱۳۸۱) و «۸۷ متر» را شامل می‌شود. در پرونده کاری این هنرمند ساخت سریالی برای شبکه نمایش خانگی به چشم نمی‌خورد.

این کارگردان باسابقه در پاسخ به اینکه آیا در طول این سال‌ها به سریال‌سازی در شبکه‌ی نمایش خانگی هم فکر کرده است، گفته بود که این شرایط است که می‌تواند تعیین‌کننده باشد و نمی‌توان با قاطعیت گفت دوست دارم یا نه.

بازیگرانی چون علی دهکردی، مهران رجبی، شهین تسلیمی، فریده سپاه منصور، محمد بحرانی، داریوش کاردان، زنده یاد علی انصاریان، حسین سلیمانی و فریبا کامران در سریال «۸۷ متر» ایفای نقش کرده‌اند.

در خلاصه داستان «۸۷ متر» آمده است: علیرضا پوردوانی به همراه همسر، دو دختر و پسرش خانه ای را از یک فروشنده به نام فرج ناصری خریداری می کنند اما روز اسباب کشی متوجه می شوند که خانه به فرد دیگری به نام محسن خلیلی فروخته شده است. محسن به همراه پسر، همسر و دو دخترش صبح زودتر از پوردوانی‌ها به خانه رسیده اند و وسایلشان را در خانه گذاشته‌اند اما با رسیدن خانواده پوردوانی ماجرای کلاه برداری مشخص می شود.

انتهای پیام