به نقل از «شبکه خبر»

گفتگوی 18:30/ حل مسئله حاشیه نشینی؛ از حرف تا عمل

تاریخ انتشار: ۱۶ تیر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۹۴۰۲۹۴

35 درصد از جمعیت شهری ایران بدمسکن و حاشیه نشینند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر،روستا عضو هیئت مدیره شرکت عمران و بهسازی شهری ایران با اشاره به اینکه زندگی بیش از 19 میلیون نفر از مردم ایران در بافت های فرسوده و نامناسب است گفت: در مجموع در 168 شهر 25 هزار هکتار و در 110 شهر 160 هزار هکتار سکونت گاه نامناسب داریم که مجموعا 35 درصد سکونت گاه های شهری در کشور را به خود اختصاص داده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او با ارائه تعریفی از بدمسکنی افزود: بدمسکنی و حاشیه نشینی به سکونت گاه هایی اطلاق می شود که فاقد سند مالکیت هستند که خود نشان دهنده فقر شهرنشینی است که الزاما به روستائیان محدود نمی شود.

او ادامه داد: قسم دوم مساکنی هستند که از استاندارد های لازم برای زندگی بهره مند نیستند، آنها هم مشمول همان بدمسکنی می شوند.

روستا با اشاره به سرشماری سال 95 که براساس آن زندگی روستایی با 2 درصد رشد منفی و در مقابل شهرنشینی با 2 درصد رشد مثبت مواجه بوده افزود: این آمار به خوبی نشان می دهد که حاشیه نشینی تعلق صرف به روستائیان ندارد و عوامل و مسائل دیگری هم مانند جنگ 8 ساله، بحران های طبیعی و خشکسالی پیاپی در رشد حاشیه نشینی دخیل بوده اند.

عضو هیئت مدیره شرکت عمران و بهسازی شهری با بیان اینکه عدم تعادل های منطقه ای موجب مهاجرت و رشد حاشیه نشینی شهری می شود گفت: این امر با هدف بهبود شرایط معیشتی صورت می گیرد.

او با انتقاد از عملکرد فارغ التحصیلان کشاورزی که در وزاتخانه ها به دنبال کاراند گفت: روستا نیازمند بازتعریفی و ارتقای ظرفیت است تا با ارتقاع دانش کشاورزی، سرمایه های شهری را جذب و به توسعه این بخش کمک می کند.

او با بیان اینکه 85 درصد جمعیت حاشیه نشینان بیش از 20 سال است که داخل شهرها مستقراند، گفت: این فرضیه که می گوید روستاییان به خاطر مسکن به شهرها مهاجرت کرده اند کاملا اشتباه است چراکه روستاییان تا پیش از مهاجرت و حاشیه نشینی در روستا همه چیز از جمله مسکن و زمین کشاورزی و دام داشته اند، متاسفانه در کشورمان مهاجرت روستائیان به شهرها را به مسئله مسکن ربط می دهند درحالی که ریشه این امر در مسائل اجتماعی و اقتصادی است.

روستا با اشاره به اینکه ابعاد حاشیه نشینی بسیار گسترده است، به سند ملی توانمندسازی سکونت گاه های غیررسمی اشاره کرد و گفت: در سال 82 دولت سند ملی توانمندسازی سکونت گاه های غیررسمی را تصویب کرد، ذکر این نکته مهم است که مسئله سکونت گاه های غیررسمی کار یک دستگاه نیست و نیازمند سیاست گذاری مشترک و تدوین اقدام مشترک است که بعد از گذشت بیش از 10 سال از تصویب این سند، سیاست های جلبی به ایجابی تغییر کرده است.

او افزود: از توفیقات این سند این است که بیش از 2700 محله دارای برنامه شده اند.

زنجانی جمعیت شناس و مهمان تلفنی برنامه با بیان اینکه با مختل شدن زندگی روستایی مهاجرت آغاز شده است، گفت: خشکسالی 18 ساله روستاها خود می تواند یکی از عوامل مهم مهاجرت روستائیان به حاشیه شهرها باشد.

او با اشاره به اینکه فقر هم نوعی از همان مختل شدن زندگی روستاییان است که نتیجه ای جز مهاجرت و حاشیه نشینی ندارد، افزود: در مسئله حاشیه نشینی همه عوامل معیشت، فقر، بیکاری و غیره دست به دست هم می دهند تا این ناهنجاری اجتماعی واقع شود.

او در ادامه گفت: در ایران بیش از 60 هزار آبادی داریم که بیش از 20 هزارتای آن جمعیتی زیر 100 نفر دارند که برای این افراد نمی توان امکانات رفاهی عام مانند مدرسه، درمانگاه و غیره درنظر گرفت که این امر خود یکی از دلایل مهاجرت روستائیان است.

این جامعه شناس با ارائه تعریفی از توسعه ناپایدار شهری گفت: توسعه ناپایدار شهری بدان معناست که روستائیان در شرایط شهری نمی توانند از پس هزینه های شهر برایند لذا برای تامین نیازهایشان به حاشیه شهرها پناه می برند، در این شرایط جدید روستائیان می توانند با سرمایه اندکی که دارند زمین کوچکی تهیه و به ساخت و ساز آن اقدام کنند که نتیجه ای جز رشد حاشیه نشینی و چالشهایی در حوزه های مختلف اجتماعی از جمله مسکن ندارد.

زنجانی با اشاره به اینکه سند ملی توانمندسازی سکونت گاه های غیررسمیبا اما و اگرهایی همراه است گفت:اهداف این سند محقق نمی شود زیرا آن اتحادی که باید ببین دستگاه ها شکل بگیرد هنوز شکل نگرفته است، این مطالعات باید به برنامه و اجرا ختم شوند تا مشکل حاشیه نشینی در کشور حل شود در غیر این صورت نباید متظر تغییری در این عرصه باشیم.

دانلود

منبع: شبکه خبر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irinn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبکه خبر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۹۴۰۲۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

از اینجا رانده و از آنجا مانده

مهاجرت یکی از موضوعاتی است که در خانواده فرهنگ و سینما حواشی ایجاد کرده و باید گفت که بسیاری از آن‌ها به‌دلیل اینکه از محبوبیت و شهرت قبلیشان فاصله گرفته‌اند و به سختی می‌توانند در شغل پیشینشان مشغول به کار شوند یا به جایگاهی در همان رده دست یابند که این امر نتیجه‌ای جز پشیمانی برای آن‌ها ندارد.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، «خودم بودم که به همه چیز پشت پا زدم، من سال‌ها مدیر یک پردیس سینمایی به نام چهارسو بودم که متعلق به بنیاد ۱۵ خرداد بود، من از طرف بنیاد دعوت به کار نشده بودم، اما به عنوان هنرمندی که کار مدیریت فرهنگی را می‌دانست مرا برای همکاری انتخاب کردند، همچنین دو سال متوالی رئیس کاخ جشنواره بین‌المللی فجر بودم و این چیزیست که نمی‌توانم انکارش کنم.» این بخشی از صحبت‌های اشکان خطیبی بازیگر سینما است که سال گذشته از ایران به ایتالیا مهاجرت کرد.

وی به تازگی در مصاحبه‌ای اظهار کرده است: «بسیاری از افراد معتقدند که هنرمندان و بازیگران به سادگی می‌توانند مهاجرت کنند در حالی که این‌طور نیست؛ واقعاً تا پای از دست دادن همه‌چیز رفتم؛ نزدیک به یک سال طول کشید تا با پادرمیانی مستقیم وزیر امور خارجه ایتالیا توانستم نجات پیدا کنم‌، هر روز که بیدار می‌شوم با مشکلات متعددی دست به گریبانم و در حال حاضر تحت درمان هستم، در کنار اینکه نمی‌توانم جسم و ذهنم را برای کار کردن آماده کنم باید در این فکر باشم که شغل دیگری در کنار کارم انتخاب کنم تا بتوانم هزینه‌های زندگی‌ام را تأمین کنم‌؛ به هر حال زندگی کردن در اروپا کار راحتی نیست. از کارهایی که در ایتالیا انجام می‌دهم رضایت ندارم و به کیفیت کارهایم در ایران نیست؛ این ارتقا مشخصاً اتفاق نیفتاده و بدتر هم شده، دلیل این اتفاق هم این است که نزدیک به شش سال است که به‌عنوان بازیگر روی صحنه نرفته نرفته‌ام»

خطیبی بیان کرده است «شرایط واقعاً سخت است، عمر بسیار کوتاه است و بهایی که من در این برهه از زندگی‌ام دادم بهای بسیار سنگینی بود که به قیمت از دست دادن خیلی چیزها تمام شد؛ من خانواده‌ام را از دست دادم، اصلاً دوست نداشتم وقتی انتخاب الآنم را در کفه ترازو با گذشته قرار می‌دهم آنچه در گذشته داشتم سنگین‌تر شود. ما باید یاد بگیریم به اشتباهمان اذعان کنیم هرچند این این اتفاق به روند اجتماعی مربوط می‌شد که من هم بخشی از آن بودم.»

خانه امنی که بر سر کاسبان خون مردم آوار شد

مهاجرت هنرمندان یکی از موضوعاتی است که در سال‌های اخیر در خانواده بزرگ فرهنگ و سینما ایران حواشی ایجاد کرده است؛ کشورهایی مانند ایتالیا، فرانسه، کانادا، دبی، هلند و آلمان مقصد اصلی بازیگرانی است که قصد مهاجرت از ایران را دارند اما باید گفت که بسیاری از آن‌ها به‌دلیل اینکه از محبوبیت و شهرت قبلیشان فاصله گرفته‌اند به سختی می‌توانند در شغل پیشینشان مشغول به کار شوند یا به جایگاهی در همان رده دست یابند.

یکی از واضح‌ترین مصادیق این امر را می‌توان لغو برگزاری تئاتر «خانه امن» در نیویورک بیان کرد؛ بیست‌ویکم اکتبر سال ۲۰۲۳( مهر ۱۴۰۲) قرار بود این نمایش در سالن تیلس سنتر نیویورک با بازی حمید فرخ‌نژاد، مهناز افشار، برزو اجمند و… به روی صحنه برود، اما طبق اخبار منتشر شده با خالی ماندن ۸۵ درصد از صندلی‌های صحنه، تیکت‌مستر که متولی فروش بلیت این برنامه بود، به دلیل کم بودن استقبال نمایش این نمایش خبر از لغو آن داد و اعلام کرد «این رویداد کنسل شده، لازم نیست شما کاری انجام دهید، خودمان پول شما را برمی‌گردانیم.»

روایتی از چهره‌های غمگین تورنتو!

یکی دیگر از این مصادیق، ارژنگ امیرفضلی بازیگر، کارگردان، تهیه کننده و صداپیشگی ایرانی بود که پیش‌تر در آثار مرضیه برومند، اخراجی‌ها و شام عروسی هنرنمایی کرده بود و تازگی به تورنتو کانادا مهاجرت کرده است؛ ویدئویی که این طنزپرداز ایرانی اخیراً از وضعیتش در تورنتو خبر می‌دهد مورد توجه کاربران در شبکه‌های اجتماعی قرار گرفته است؛ وی در این ویدئو به بررسی هزینه‌های زندگی و شرایط سخت زندگی‌اش در تورنتو می‌گوید: از صبح تا حوالی پنج و شش بعد از ظهر کار می‌کنم و ماهانه سه هزار دلار درآمد دارم؛ اگر بخواهم خانه‌ی دو خوابه ای اجاره کنم تمام ۳۰۰۰ دلار را برای اجاره‌ی آن باید بپردازم، یک خانه تک خوابه در مکان معمولی شهر ماهانه ۲۴۰۰ دلار اجاره دارد.

این بازیگر ادامه می‌دهد: نمی‌توانم در تورنتو خودرو شخصی داشته باشم و حمل و نقل عمومی ماهانه ۱۰۰ دلار از درآمدم را به خود اختصاص می‌دهد، همچنین با محاسبات دیگر و اظهاراتی که در مورد هزینه قبض‌ها، تفریحات حداقلی و خوراک انجام می‌دهد به مخاطبین می‌گوید که شرایط زندگی‌اش در تورنتو با دشواری‌های جدی همراه است.

امیرفضلی در پایان اذعان می‌کند: بسیاری از افرادی که مهاجرت می‌کنند چاره‌ای ندارند جز اینکه بگویند خیلی خوشبختند و اینجا همه امکانات در دسترس است اما خیابان‌های اینجا مانند ایران است، بعضی آدم‌ها چهره‌ی شادی دارند و بعضی دیگر غمگینند هرچند به نظر می‌رسد تعداد آدم‌های غمگین در خیابان‌های ایران بیشتر باشد اما اخیراً به خاطر افزایش سرسام‌آور قیمت‌ها در کانادا تعداد چهره‌های غمگین در خیابان‌های تورنتو هم بیشتر شده است.

از نقش‌آفرینی در مختار تا راننده آمبولانس در کانادا

از دیگر هنرمندان نام‌آشنایی که مهاجرت مهر پایانی به کارنامه حرفه‌ایشان در ایران بود می‌توان شبنم فرشادجو، ویشکا آسایش، فریبرز عرب‌نیا، لیلی رشیدی و پرستو صالحی را نام برد؛ شبنم فرشاد جو که پیش از این لوح تقدیر بهترین بازیگر زن در جشنواره فجر و تندیس بهترین کارگردانی را در پنجمین دوره جشنواره تئاتر بانوان دریافت کرده بود هم اکنون در تورنتو کانادا به برگزاری کلاس‌های بازیگری مشغول است.

ویشکا آسایش که خیلی‌ها از را با بازی درخشانش در سریال «امام علی (ع)» و نقش خانم دارابی در «ورود آقایان ممنوع» می‌شناختند هم اکنون در پاریس ویدئو هایی هنگام ورزش و کوهنوردی از خود منتشر می‌کند و به کار رو به روی دوربین علاقه‌ای نشان نمی‌دهد.

فریبرز عرب‌نیا بازیگر نقش مختار در سریال «مختار نامه» و بازیگر نقش شهید چمران در سینمایی «چ» در صفحه شخصی‌اش خود را با افتخار راننده بیماران در کانادا معرفی می‌کند؛ لیلی رشیدی هنرمند سینما و تلویزیون به برگزاری کلاس بازیگری برای کودکان در دبی می‌پردازد و پرستو صالحی در ویدئویی که از خود منتشر کرده به دلتنگی و ابراز علاقه به بازگشت به ایران می‌پردازد و می‌گوید که تنهایی و غربت دیگر برایش قابل تحمل نیست‌.

دیدن اتفاقاتی از این دست و شرایط سخت زندگی برای هنرمندانی که سال‌ها در ایران شریک خاطره‌های مردم و پازلی از پیکره‌ی فرهنگ ایرانی_اسلامی کشورمان بوده‌اند، اندوه بار است؛ به نظر می‌رسد برای شکوفایی درخت باطن هر هنرمندی هیچ خاکی همانند خاک کشورش نیست؛ به همین دلیل است که بهتر است هنرمندان در میهن خود به تولید و آفرینش آثار هنری دست بزنند و با افزایش بصیرت و بینش خود مرعوب و مجذوب وعده‌های پوشالی خارج‌نشینان نشوند.

همچنین می‌توان از مدیران فرهنگی تقاضا داشت که با انعکاس حقیقت مهاجرت هنرمندان سبب دامن زدن به این اشتباه جبران ناشدنی در حوزه‌ی فرهنگ نشوند و با تبیین تبلیغات مخرب و دروغ پردازی‌های رسانه‌ای معاندان از جناح‌گیری غیر اندیشه ورزانه و اقدامات لحظه‌ای و احساسی هنرمندان که ضربه‌ی سنگینی به خود ایشان و فرهنگ و سینمای کشور وارد می‌آید جلوگیری کنند چرا که بیان چنین مصادیق و آینده‌ای برای این افراد غیرقابل پیش‌بینی نبود و پیش از این نیز شاهد چنین مواردی بودیم، بازیگرانی که اتفاقات سیاسی را دستاویز کردند تا از کشور مهاجرت کنند و در نهایت موردی جز پیشمانی برای آن‌ها باقی نماند.

کد خبر 748608