گوجه فرنگی حاوی نوعی ماده سمی است
تاریخ انتشار: ۱۸ تیر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۹۵۶۰۱۲
به گزارش گروه اجتماعیخبرگزاری دانشجو،دکتر حسن اکبری، متخصص آسیبشناسی، دانشیار دانشگاه شهید بهشتی، محقق و مدرس طب سنتی ایرانی ــ اسلامی است که دو کتاب «مثلث سلامت» مشتمل بر حدود 200 مقاله کوتاه و بلند را به رشته تحریر درآورده است.
وی در مطلب کوتاه زیر به بررسی منازعه بر سر مفید یا مضر بودن «گوجه فرنگی» پرداخته و دلایلی علمی را دال بر مضر بودن آن ارائه کرده که در ادامه مشروح این مطلب آمده است:
امروزه بین اساتید طب سنتی و پزشکان طب غربی بر سر مفید یا مضر بودن گوجه فرنگی و صد البته رب گوجه فرنگی که در واقع تغلیظ شده آن است همچنین سس گوجه فرنگی، جنجالی برپاست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اساتید طب سنتی بنا به دلایل متعددی که مطرح میکنند آن را یک گیاه مضر برای سلامتی میدانند و از طرفی پزشکان و اساتید طب غربی آن را یک معجون ضد سرطان و مفید میشناسند، در این بین لازم دیدم اندکی موضوع را از نظر سلولی مولکولی باز کنم تا انشاالله نتیجه این مقاله، تصمیم درست مردم در خوردن یا نخوردن گوجه فرنگی، رب گوجه فرنگی و سس گوجه فرنگی باشد گرچه جدیداً محصولات جدیدی بطور افراطی به بازار آمده که شامل آب گوجه فرنگی و چیزهای دیگر است.
تعریف و تاریخچه: گوجه فرنگی در زبانهای مختلف اسامی مختلفی دارد مثلاً در آذربایجان خودمان به آن بادمجان قرمز میگویند و افغانستانیها به آن بادمجان رومی میگویند و نام لاتین آن Solanum Lycopersicum است.
خاستگاه این گیاه از منطقه آمریکای جنوبی و مرکزی است و ابتدا در دوره استعمار قدیم توسط اسپانیاییها به همه دنیا انتقال یافت؛ این گیاه که جزو سبزیجات دستهبندی میشود در قرن شانزدهم به انگلستان منتقل شد و برای نخستین بار توسط یک پزشک انگلیسی به نام جان جرارد کشت داده شد و در واقع جان جرارد اولین کسی بود که به این حقیقت دست یافت که گوجه فرنگی حاوی ماده سمی است که بعدها مشخص شد که این ماده نوعی سم به نام گلیکوآلکالوئید است و به همین علت او در کتاب خود، گوجه فرنگی را یک گیاه سمی اعلام کرد و در نتیجه انتشار این مطلب تا مدتها در انگلستان و آمریکای شمالی خوردن آن به علت ناسالم بودن مرسوم نبود.
تاریخچه ورود گوجه فرنگی به ایران: این گیاه از طریق اروپائیان به ترکیه و ارمنستان همچنین از طریق مسافران اروپا که اغلب شاهزادههای قاجار بودند، وارد ایران شد؛ در دوره قاجار خانواده معیری برای نخستین بار گوجه فرنگی را در مزرعهای حدود فرودگاه مهرآباد فعلی تهران کشت کردند.
سم گوجه فرنگی از نظر علمی: گوجه فرنگی حاوی مادهای به نام توماتین که نوعی گلیوآلکالوئید سمی است؛ آلکالوئیدها ترکیبات پیچیده نیتروژندار هستند که معمولاً اثرات قوی فیزیولوژیک بصورت اثرات بازی، روی بدن انسان و حیوانات دارد و شاید یکی از رازهای اینکه این گیاه، غذای معمولی حیوانات را تشکیل نمیدهد وجود همین سم آلکالوئید در آن است که بطور طبیعی به سمت آن کشیده نمیشوند.
گوجه فرنگی علاوه بر آلکالوئید دارای اسید سیتریک نیز هست که آن هم میتواند روی متابولیسم سلولی اثر منفی داشته باشد که طبیعتاً میتواند عملکرد سلولی را در سوختوساز و تولید انرژی، دچار مشکل کند که این موضوع میتواند موجب کاهش تولید انرژی در سلولها شده و در تمام سلولهای بدن کاهش برآیند فعالیت ایجاد کند.
آلکالوئید در گوجه فرنگی از نوع سمی و ساختمان آنها شبیه نیکوتین سیگار است؛ اغلب آلکالوئیدها ترکیبات متبلوری هستند و میتوانند در گیاه بهصورت آزاد یافت شوند، این ترکیبات معمولاً دارای اثرات فیزیولوژیک برجستهای روی سلولهای بدن انسان و انواع حیوانات هستند.
در برخی مقالات جمله معنیداری روی تصویر گوجه فرنگی نقش بسته است که عیناً آورده میشود: گوجه فرنگی برای خورده شدن است یا خیر؟!!
مسمومیت: برگها، ساقه و میوۀ سبز (کال) گوجه فرنگی دارای میزان بیشتر سم گلیکوآلکالوئید یا توماتین است و مصرف برگ گوجه فرنگی در چای در حداقل یک مورد موجب مرگ فرد شده است؛ مصرف گوجه فرنگی خام میتواند منجر به بروز حساسیت شود و حتی ممکن است موجب بروز آنافیلاکسی شدید گردد، بخصوص شاهد این موضوع در بچهها و افراد مستعد به حساسیت هستیم.
از لحاظ علمی گوجه فرنگی به علت اینکه میزان قند و شیرینی بسیار کمی دارد، جزو ترهبار محسوب میشود و نه میوه و به غلط این گیاه را برخی افراد جزو میوهها آوردهاند که باید اصلاح شود.
گوجه فرنگی از دیدگاه طب سنتی: گوجه فرنگی دارای طبع سرد و تر است و موجب افزایش بلغم در فرد یا اصطلاحاً غلبه بلغم میشود همچنین به علت دارا بودن خاصیت سودازایی موجب بروز خارش و حساسیتها و رکود اخلاط بدن و در نتیجه در مرحله پس از بلغم باعث رسوب سودا در بدن و کم شدن فعالیت اعضای بدن نیز میشود.
تبلیغات درباره مفید بودن گوجه فرنگی: شاید علت تبلیغات بسیار سنگین غرب بر روی مصرف گوجه فرنگی و تعریف و تمجیدهای اغراقآمیز از این گیاه با اینکه خود مقالات غربی هم به وجود گلیکوآلکالوئید سمی در این گیاه اذعان دارند به علت مقاصد سود جویانه باشد که میتواند موجب پر شدن جیب شرکتهای غول آسای دارویی جهان شود که با ایجاد مسمومیتهای خفیف مزمن در مردم جهان و کاهش قدرت سیستم ایمنی بدن آنان موجی از بیماریهای خود ایمنی مانند لوپوس، آتریت روماتوئید و ام اس حتی سرطان را ایجاد کند چیزی که امروزه در برخی کشورها متاسفانه سونامی بیماری لقب گرفته است.
همچنین رب گوجه فرنگی با توجه به اینکه تغلیظ شده چندین کیلوگرم گوجه فرنگی است، میتواند تجمع سم گلیکوآلکالوئید یا توماتین را به چندین برابر افزایش دهد لذا توصیه ما مصرف زردچوبه و فلفل سیاه و زرد چوبه به عنوان طعم دهنده و رنگ زا در غذاها است ضمن اینکه باید بدانیم زردچوبه و فلفل سیاه هر دو به شدت ضد سرطان، ضد پوکی استخوان، ضد روماتیسم و مقوی معده و قلب هستند.
بنابراین سایر محصولات گوجه فرنگی مانند آب گوجه فرنگی و ترشی گوجه فرنگی همچنین سس گوجه فرنگی نیز به علت دارا بودن گلیکوآلکالوئید توصیه نمیشوند؛ در کنار کبابها به جای گوجه فرنگی کبابی میتوانید از پیاز کبابی که سیخ شده و روی زغال کباب شده یا از ریحان و سماق استفاده کنید.
منبع: خبرگزاری دانشجو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۹۵۶۰۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۱۰ حقیقت حیرتانگیز درباره عنکبوتها که باید بدانید
احتمالاً خیلی از ما از عنکبوتها میترسیم، اما باید بدانید که این همسایگان ترسناک – که عمدتاً در هر جایی یافت میشوند – بسیار برای طبیعت مفید هستند. این حشرات همچنین ویژگیهایی حیرتانگیز دارند و دانشمندان برای قرنها تلاش کردهاند تا از رموز مرتبط با این ویژگیها پرده بردارند. در این مقاله برخی از ویژگیهای خاص عنکبوت را میخوانیم.
۱- همه عنکبوتها تار نمیسازندبراساس تحقیقات، بیش از چهل هزار نوع عنکبوت در دنیا وجود دارد که تنها نیمی از آنها قادر به ساختن تار هستند. روزانه ۲۵۰ حشره در هر تار به دام میافتد. تار تنیدهشده سرشار از ویتامین K است که به انعقاد خون و توقف خونریزی کمک میکند. یونانیان و اهالی روم بوستان از تار عنکبوت برای جلوگیری از خونریزی و پانسمان زخم استفاده میکردند.
۲- تار عنکبوت از فولاد قویتر است!به گزارش دیجیاتو، تار عنکبوت از پنبه سبکتر و تا هزار برابر نازکتر از یک تار موی انسان است. بااینحال، تار از مقاومت بسیار بالایی برخوردار بوده که واقعاً حیرتانگیز است. شاید مقایسه تار عنکبوت با فولاد عجیب بهنظر بیاید، اما جالب است بدانید که اگر فولاد را بهاندازه تار عنکبوت نازک و سبک کنیم، مقاومتی که از خود نشان میدهد کمتر از تار عنکبوت است!
هرچند ممکن است تار بهاندازه فولاد سخت نباشد، اما استحکام کششی آن در تحمل وزن بیشتر است. مطالعات در دانشگاه «بریستول» نشان داده است که تار عنکبوت پنج برابر قویتر از تار فولادی با همان قطر است.
علاوهبراین، تار عنکبوت بسیار کشسان است و تا چهار برابر طول اولیه خود کشیده میشود – بدون آنکه پاره شود؛ درحالیکه تار فولادی با همان قطر چنین قابلیتی ندارد.
تار عنکبوت میتواند تا دمای منفی چهل درجه نیز استحکام خود را حفظ کند.
محاسبات نشان میدهد که یک تار با قطر مداد از چنان استحکامی برخوردار است که میتواند یک هواپیمای بویٔینگ ۷۴۷ را بکشد. البته این یک فرضیه بوده و هنوز مورد آزمایش قرار نگرفته است، اما اعداد و ارقام از موفقیتآمیز بودن این آزمایش خبر میدهند.
۳- عنکبوتها برای هر هدفی یک نوع تار میبافند!برخلاف سایر حشرات که قابلیت تنیدن تنها یک نوع تار را دارند، عنکبوتها میتوانند انواع مختلفی تار برای اهداف متفاوت تولید کنند. دانشمندان میگویند هیچکس هنوز نمیداند دقیقاً چند نوع تار عنکبوت وجود دارد، اما محققان چند دسته اصلی برای ساختار تار شناسایی و دستهبندی کردهاند و باور دارند هر عنکبوت تا هفت نوع مختلف تار میسازد.
عنکبوتها مانند کارخانههای تولید ابریشم هستند. در داخل بدن آنها، نوعی پروتیٔین بهصورت مایع در غلظت بالا ذخیره میشود و پس از آنکه از بدن عنکبوت بهمنظور تنیدن تار خارج میشود، تبدیل به نخهای جامد از جنس ابریشم میشود.
تارها با اهداف خاصی تنیده میشوند. برای مثال، اگر عنکبوت بخواهد حشراتی را جذب کند که بزرگتر هستند، از نوعی ابریشم تولیدشده در بدنش استفاده میکند که کشسانی بیشتری دارد.
اگر وجود باکتری یا قارچ در محیط، سلامت ساختار تار را تحت تأثیر قرار دهد، عنکبوت از نوعی پروتیٔین خاص در بدن خود برای تنیدن تار استفاده میکند که قابلیت زدودن قارچ و باکتری را با مرطوب نگهداشتن تار دارد.
۴- همه قسمتهای تار چسبنده نیستساختار یک تار عنکبوت بزرگ را تصور کنید؛ تارها عمدتاً چندضلعیهای هممرکز هستند که توسط تارهای کوتاهتر بههم متصل شدهاند. عنکبوتها در ساخت هر قسمت از تار عمدتاً از انواع مختلف پروتیٔین در بدن خود استفاده میکنند. پس لزومی ندارد که تمام قسمتهای یک شبکه تار چسبنده باشد.
قمستهای چسبنده تار از نوعی پروتیٔین در بدن عنکبوت ساخته میشود که از چسبهای پلیمری قویتر هستد.
عنکبوتها عمدتاً مرکز تار را با پروتیٔینهای نچسب میسازند تا خود بهراحتی در آن ناحیه مرکزی حرکت کنند. اگر عنکبوت نیاز به حرکت روی نواحی چسبنده داشته باشد، روی پنجههای پاهای خود راه میرود که به تار نمیچسبند!
۵- عنکبوتها اغلب هر روز تار خود را جایگزین میکنندبسیاری از عنکبوتها هر روز تار خود را تعویض و با تار جدیدی جایگزین میکنند. این کار بسیار انرژیبر بوده و گاهی عنکبوت تمام روز را مشغول جایگزینی تار است. هرچه تار بزرگتر باشد، حشرات بیشتری به دام میافتند و عنکبوت غذای بیشتری برای خوردن دارد، اما از سویی دیگر، جایگزینی هر روز آن نیز کار دشوارتری است.
۶- عنکبوتها تار خود را مانند گیتار کوک میکنندتار تنیدهشده نسبت به هر ارتعاشی بسیار حساس است، زیرا عنکبوت به کمک همین ارتعاش از به دام افتادن حشرات در آن بهعنوان وعده غذایی یا وجود شکارچیها آگاه میشود.
دانشمندان در سالهای اخیر دریافتهاند که عنکبوت میتواند تار را مانند گیتار کوک کند؛ به این معنا که کشش ریسمانهای ابریشم میان اتصالات آنها در تار را تنظیم کند! اگر تارها محکم شده باشند، ارتعاش کمتری احساس میشود. اندامهای میکروسکوپی که روی پاهای عنکبوت هستند، به او اجازه میدهند که ارتعاشات را حتی تا حد نانومتری احساس کند.
این حشرات خارقالعاده حتی قادرند دلیل آنچه سبب ارتعاش تار شده است، حدس بزنند. نوع ارتعاش بهوجودآمده اطلاعات ارزشمندی را در اختیار عنکبوت قرار میدهد. عنکبوتها خودشان گاهی تار را به ارتعاش درمیآورند تا کیفیت آن را بررسی و ارزیابی کنند. اگر کیفیت تار موردتأیید آنها نباشد، تار را جایگزین کرده یا آن را مجدداً کوک میکنند.
۷- استحکام تار به نور، دما و رطوبت محیط بستگی داردهرچند که تارها بسیار مستحکم و قوی هستند، اما استحکام آنها تحت تأثیر نور، دما و رطوبت محیط متغیر است.
دانشمندان کشف کردهاند که نور فرابنفش بر میزان چسبندگی تار تأثیر مستقیم دارد. عنکبوتهایی که در نواحی مانند باغ با تابش مستقیم آفتاب زندگی میکنند، تارهایی مستحکمتر و مقاومتتر در برابر تابش خورشید تولید میکنند. درعوض، عنکبوتهای شبزی که در شب تار میتنند، تارهای نازکتری دارند که از مقاومت کمتری برخوردار است.
۸- تنیدن تار تنها برای به دام انداختن حشرات نیستشاید همه ما تصور کنیم تار عنکبوت برای به دام انداختن حشرات است؛ اما این تنها هدف عنکبوت در تنیدن تار نیست. گونههای مختلف عنکبوت با اهداف مختلف تار تولید میکنند. برخی با استفاده از تار، محفظههای تخممرغشکل میسازند تا از آن بهعنوان پناهگاه برای خود استفاده کنند.
هدف برخی دیگر، جلوگیری از جریان باد است. درواقع عنکبوت تار میسازد تا سرعت باد را در محل زندگی کوچک خود کاهش دهد.
درنهایت گونههایی از عنکبوت نیز هستند که از تار خود همانند نردبان استفاده کرده و مهاجرت میکنند. آنها تار میسازند تا روی آن حرکت کرده و به نقاطی دیگر بروند.
۹- برخی عنکبوتها آبشش دارند!گونه خاصی عنکبوت در اروپا و آسیا وجود دارد که تمام عمر خود را زیر آب میگذراند. این گونه خاص در زیر آب تارهایی میسازد که به گیاهان آبزی وصل میشود و تا سطح آب ادامه پیدا میکند.
عنکبوت روی این تارها حرکت کرده، خود را به سطح آب میرساند و قسمت توپیمانند پشت خود را از آب بیرون میآورد تا حبابهای هوا را میان موهای ریز بدن خود جمع کند و پس از آنکه به درون آب بازگشت، از آن برای نفسکشیدن استفاده کند.
دانشمندان اخیراً دریافتهاند که این گونه خاص میتواند اکسیژن موجود در آب را نیز جذب کند. پس آنها بهنوعی آبشش دارند و با استفاده از این روش میتوانند برای یک روز کامل درون آب بمانند.
۱۰- حشرات خودشان بهسمت تار جذب میشوندتاری که عنکبوت تهیه میکند، در نور فرابنفش بسیار درخشان و زیباست. اکثر حشراتی که عنکبوت آنها را میبلعد نیز قادرند نور فرابنفش را ببینند و بهسمت آن جذب شوند.
پس حشرات خودشان بهسمت تار میآیند و در آن به دام میافتند. این یک توانایی خارقالعاده است که عنکبوت تنها با تنیدن تار حشرات موردنظر خود را بهسمت خانهاش میکشد اما بااینحال، برای خود عنکبوت نیز خطرناک است. هرچه تار بزرگتر باشد، درخشش آن در فرابنفش بیشتر بوده و احتمال آن که خود عنکبوت توسط شکارچیهایش بلعیده شود نیز بیشتر است.
کانال عصر ایران در تلگرام