به نقل از «آفتاب»

روایت‌های واقعی از همسرکشی و اسیدپاشی در تهران

تاریخ انتشار: ۱۹ تیر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۹۷۹۸۷۷

کیومرث مرادی با اشاره به ویژگی‌های نمایش «هملت، تهران 2017» گفت: داستانک‌های این نمایش برگرفته از اتفاق‌های واقعی مانند همدستی مادر دو دختر با عمویشان برای قتل پدر و اسیدپاشی است؛ نمایش در تهران روایت می‌شود. شهری که سمبل زندگی مدرن است که با فشارهایش به عنوان یک کلانشهر ما را تبدیل به جزیره‌های دور افتاده از همدیگر کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آفتاب‌‌نیوز : نمایش «هملت، تهران 2017» اثری به نویسندگی و کارگردانی کیومرث مرادی است که با حضور جمعی از بازیگران جوان در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه رفته است؛ نمایشی که برگرفته از هملت شکسپیر است و به رابطه عاشقانه هملت و اوفلیا می‌پردازد. این نمایش تا 21 تیر هر شب ساعت 21 اجرا می‌شود.
کیومرث مرادی با اشاره به استفاده از بازیگران جوان و هنرجو در نمایش «هملت، تهران 2017» با بیان اینکه این تجربه را قبلا در دو نمایش دیگرش داشته است، گفت: یکی از دلایلی که این نمایش را با این تیم جوان کار کردم به این دلیل است که معتقدم در هر دوره‌ای زمان این است که یکسری بازیگر جدید وارد عرصه سینما و تئاتر شوند و فکر می‌کنم در دوره‌ای زندگی می‌کنیم که به زودی بخشی از بازیگران جدید وارد تئاتر و سینمای ما می‌شوند.
مرادی ادامه داد: براساس یک نمودار، در هر هشت تا 10 سال یک بار این اتفاق می‌افتد که بازیگرهای جدیدی وارد عرصه کار می‌شوند. برای همین با مجموعه‌ای از شاگردان خودم و بازیگران جوان و خوب شروع به کار کردم که انگیزه خیلی خوبی برای تمرین طولانی داشتند. برای این نمایش، به دلیل ماهیتش حدود 6 ماه تمرین شد و لازم بود با تیمی کار کنم که این انگیزه، عشق و این زمان را داشته باشد و خیلی مفتخرم که گروه توانست این کار را انجام دهد.
این کارگردان تئاتر با بیان اینکه هر دوره را باید نسبت به دوره‌های قبل به‌طور مستقل بررسی کرد، گفت: بازیگری که در رده 24 تا 27 سال باشد و در تئاتر امروز بتوانیم از آن اسم ببریم کم است. ولی در دوره‌ای بازیگرهای بسیار موفقی را در این سن داشتیم؛ مثل نگار جواهریان و ترانه علیدوستی، طناز طباطبایی و پانته‌آ پناهی‌ها، ستاره پسیانی و خیلی‌های دیگر. این ماجرا در هر دوره‌ای اتفاق می‌افتد. یک دوره‌ای اینها بازیگران بسیار موفقی بودند که شروع به تجربه کردند و این تجربه از همین سنین شکل گرفت. مثلا ستاره پسیانی از 19 سالگی با من شروع کرد به کار کردن و حالا جای پای بسیار مستحکمی دارد و بازیگر بسیار توانمندی در تئاتر ایران است اما از یک نقطه‌ای شروع کرد.
مرادی ادامه داد: به نظرم این دوره هر 10 سال یکبار اتفاق می‌افتد چون کسی که به طور مثال 22 سالش است بعد از 10 سال می‌شود 32 ساله و کسی که 32 ساله است می‌شود 42 ساله و بنابراین این سیکل مدام در حال حرکت است.
او یادآور شد: حالا اینکه فکر کنیم اگر با یک گروه نمایشی جوان کار می‌کنیم ضامن این است که آن گروه بازیگر وارد عرصه حرفه‌ای شده‌اند؟ خیر. چیزی که این اتفاق را کامل می‌کند ممارست و ادامه کاری است که شروع شده. تک تک افرادی که در این گروه و با نمایش «هملت، تهران 2017» کار می‌کنند در آینده چالش‌های بزرگتری دارند برای اینکه بتوانند مسیرشان را ادامه دهند و حرکت و کار کنند.
مرادی در پاسخ به این سوال که شرایط تئاتر ما امروز نسبت به 10 سال پیش و دوره‌های پیش‌تر چقدر تغییر کرده و چقدر روی خروجی بازیگران جوان می‌تواند تاثیرگذار باشد؟ گفت: به نظرم شرایط فعلی تئاتر امروز به این قضیه کمک می‌کند چون 10 ساله پیش ما هفت سالن بیشتر نداشتیم و روزانه بیست تئاتر اجرا می‌شد اما اکنون هر شب 100 تا 120 تئاتر در تهران روی صحنه می‌رود. این اتفاق خیلی بزرگی است و بازار کار را برای بازیگرها در هر سطحی از بازیگری، بیشتر و بیشتر کرده چون سالن‌های تئاتر بیشتر شده است. به نظر من هنرمندی موفق است که خوب شرایط محیط اطرافش را درک کند و براساس آن سعی کند آثار جدید و متفاوتی را تولید کند که بتواند مخاطب را با اثرهای جدید روبرو کند.
این کارگردان تئاتر در پاسخ به اینکه چقدر در تجربه جدیدش و کار با بازیگران جوانش خود را موفق می‌داند، گفت: هنرمند وقتی اثر هنری را تولید و خلق می‌کند در ابتدا به موفقیت یا عدم موفقیتش فکر نمی‌کند. کمپانی تئاتر امید ایران و نمایش‌هایی که من کارگردانی کردم در راستای این تلاش بوده که فعالیت جدیدی را در اقلیم‌ها، زبان‌ها و تکنیک‌های مختلف داشته باشد؛ برای همین شما می‌بینید که در کارهای سال گذشته‌ام یعنی «افسون معبد سوخته» و «نامه‌های عاشقانه از خاورمیانه» از لحاظ تکنیک و فرم تفاوت وجود دارد. این تفاوت در نمایش «هملت, تهران 2017» هم لحاظ شده است.
مرادی ادامه داد: بنابراین واقعیت این است که آنچه برای من در حال حاضر اهمیت دارد، رعایت استانداردهایی است که یک کارگردان می‌بایست وقتی کار می‌کند، در تولید یک اثر هنری از خودش به نمایش بگذارد. یکی از دغدغه‌هایم به عنوان کارگردان همیشه چطور اجراکردن اثری کلاسیک بود؛ که باید به شیوه کلاسیک کار شود یا مدرن؟ آیا کارگردان حق دارد زاویه دید خودش را از جهان یا کشوری که دارد در آن زندگی می‌کند را وارد آن اثر کلاسیک کند یا نه؟ براساس همین تفکر بود که نمایش «هملت، تهران 2017» شکل می‌گیرد. از اسم کار مشخص است که قرار نیست هملت شکسپیر را ببینیم اما از دل نمایشنامه هملت قرار است به قصه‌ها و داستانک‌ها و شخصیت‌های دیگری هم بپردازیم.
کارگردان نمایش «هملت، تهران 2017» در رابطه با نقطه اشتراک داستان هملت با لوکیشن تهران که در این اقتباس نمایشی اتخاب شده است، گفت: وقتی با نمایشنامه هملت روبرو شدم و می‌خواستم این اثر کلاسیک را کار کنم از خودم یک سوال کردم. گفتم بارها و بارها این نمایش کار شده؛ ضرورت اجرای آن برای من چیست؟ این سوالی است که هر کارگردانی از خودش می‌پرسد.
مرادی ادامه داد: بعد از این سوال، در جستجوی این بودم که چرا رابطه عاشقانه هملت و اوفلیا در این نمایشنامه گم شده است؟ نمایش‌هایی که درباره هملت اجرا و کار شده درباره ماجرای تردید هملت برای گرفتن انتقام، درگیری قدرت و رسیدن به آن است که توسط عموی هملت اتفاق می‌افتد. بنابراین چیزی که برای من مهم شد این بود که چقدر رابطه عاشقانه هملت و اوفلیا در روابط قدرت و قدرت‌طلبی آدم‌ها و سیاست گم و گور شده و از بین رفته است.
او خاطرنشان کرد: برای من تراژدی مرگ هملت یا پدرش یا در پایان نمایش کشته شدن مادرش و عمویش نبود. برای من تراژدی، مرگ اوفلیا و مرگ عشق هملت و اوفلیا بود. بعد از آن در زندگی عادی‌ام در شهر تهران با هملت و اوفلیاهای زیادی روبرو شدم که در همین شرایط زیست می‌کنند و گاهی عشق و حتی زندگی‌شان را از دست می‌دهند و این محصول جهان مدرن و زندگی شهری است.
کارگردان نمایش «شکلک» با بیان اینکه «وقتی نمایشی را براساس تفکرات امروز مدرنیزه می‌کنید با اتکا به گذشته کلاسیک، تفکر امروزی از اثر می‌کنید» گفت: این کاری بود که در نوشتن نمایش «هملت، تهران 2017» که براساس نمایش هملت شکسپیر نوشته شده، شکل گرفت؛ یعنی جستجو کردن مسیر رابطه هملت و اوفلیا در نمایشنامه و توجه به قصه‌های مشابهی که در شهری که در آن زندگی می‌کنیم در حال رخ دادن است.
مرادی در پاسخ به این سوال که چقدر اتفاق‌هایی که تراژدی نمایش هملت شکسپیر را شکل داده در برداشت نمایشی او هم وجود داشته؟ و چقدر بستر حوادث این نمایشنامه مانند همسرکشی مادر و تبانی با عموی هملت، در فضای داستانی این اقتباس در تهران مشترک بوده است، گفت: مثلا داستان رابطه دو دختر در اول نمایش که از زندگی عادی‌شان تعریف می‌کنند که چطور مادر و عمویشان پدرشان را کشته‌اند در واقع داستانی است که در شهر کرج اتفاق افتاده بود.
او تصریح کرد: تمام داستانک‌هایی که در این نمایشنامه وجود دارد واقعی است. مثل اسیدپاشی که در تهران اتفاق می‌افتد و در نمایشنامه وجود دارد که هملت امروز ما در شهری مانند تهران به نوعی برای گرفتن انتقام روی صورت اوفلیا اسید می‌پاشد. به لحاظ معنایی خیلی ارتباط با کاری دارد که هملت در نماشنامه شکسپیر با اوفلیا می‌کند وقتی پدر او را می‌کشد.
کارگردان نمایش «افسون معبد سوخته» ادامه داد: چرا اوفلیا در نمایش شکسپیر دیوانه می‌شود؟ آیا دیوانگی اوفلیا صرفا به دلیل مرگ پدرش است؟ نه؛ دیوانگی اوفلیا به دلیل این است که هملت که عشق او بوده قاتل پدرش است. عشقی که قرار بود بیاید و او را در زندگی نجات دهد و سعادت را برایش بیاورد حالا برای او نگون‌بختی آورده. وقتی آن دختر در نمایش، در تهران با این پسر دوست می‌شود آرزویش این بوده که به زندگی سعادتمند برسد اما در نتیجه چه اتفاقی می‌افتد؟ با گفتن اینکه من نمی‌خواهم با تو زندگی کنم چه اتفاقی برایش می‌افتد؟ پسر روی صورتش اسید می‌پاشد.
مرادی با بیان اینکه «به لحاظ محتوایی و معنایی پیوندی است که من بین رابطه هملت و اوفلیا چه در گذشته و چه در امروز می‌آورم» گفت: برای همین است که بازیگران و هملت‌ها و اوفلیاها در نمایش همیشه از دالانی پر از دود بیرون می‌آیند. وقتی راجع به گذشته حرف می‌زنیم آنها از دالانی پر از دود بیرون می‌آیند. در واقع این دالان برای من مسیر اتصال گذشته و امروز است.
او با بیان اینکه «در قصه و خرده داستان‌هایی که روایت می‌کنیم تهران برای من سمبل جامعه مدرن شهری امروز است» گفت: می‌توانستم این نمایشرا به رم ببرم و اسمش را «هملت، رم 2017» بگذارم. در واقع تهران سمبل زندگی مدرن و شهری است که چطور با فشارهای خودش به عنوان یک کلانشهر ما را از هم دور کرده و ما را تبدیل به جزیره‌های دور افتاده از همدیگر کرده است.
این کارگردان تئاتر یادآور شد: نمایشنامه «هملت، تهران 2017» قصه عشقِ تنهایی دو تا آدم است. آدم‌هایی که امروز در تهران تنها زندگی می‌کنند درحالی که شاید درکنار هم باشند. در واقع فقدان عشق؛ چیزی است که در نمایشنامه هملت به شدت به وجود می‌آید و این ماهیت را بسط و گسترش می‌دهد.
مرادی با تائید این نکته که «حال و هوای کارهایش از نظر فرم و اجرا و قصه‌ها باهم متفاوند؛ ولی مساله مشترک بین آنها مفهوم عشق است» گفت: امروزه به نظر من دغدغه بزرگ انسان‌ها در ابتدا عشق، دوم تنهایی و سوم کشف این است که چطور مسالمت‌آمیز باهم زیست کنیم.
مرادی تصریح کرد: اینها دغدغه‌های انسان مدرنیسم است و شما می‌بینید که این دغدغه در نمایشنامه هملت کاملا وجود دارد و من در اجرای خودم به شدت روی آن پافشاری کردم و در قصه‌ها و داستانک‌هایم درباره آن حرف زدم.
او ادامه داد: من در هر سه کار اخیرم دغدغه خودم را در این موارد گسترش داده و حرکت دادم؛ چه در یک قصه ژاپنی (افسون معبد سوخته)، چه در قصه‌ای که توسط سه زن از منطقه خاورمیانه روایت می‌شود (نامه‌هایی عاشقانه از خاورمیانه) و چه در قصه‌ای که امروز در نمایش «هملت، تهران 2017» روایت می‌شود.
کارگردان نمایش «هملت، تهران 2017» با اشاره به عناصر نمایشی که در این کار وجود دارد، گفت: وقتی اثر اجرا می‌شود از مرز کلاسیک و رئالیسم می‌رود به سمت سورئالیسم. دکور شباهت زیادی به دوره کلاسیک و ملکه الیزابت که شکسپیر در آن کار می‌کرده دارد. پنجره‌هایی را می‌بینیم که در رومئو و ژولیت استفاده می‌شود اما با نگاه مدرن؛ به طوری که پنجره‌های تهران قدیم روی آن شکل می‌گیرد.
به گزارش ایلنا، سینا ساعى، زهرا بهروزمنش، آرمیتا فروزنده، محیا صدرزاده، دریا خلیلی، پانته‌آ قدیریان، دلنیا قادرپور، فرهاد رادمان، میلاد معیّری، محمد مسگری، سلمان صالحی، رضا داوودوندی (به ترتیب ورود به صحنه) بازیگران نمایش «هملت، تهران 2017» هستند که با نویسندگی و کارگردانی کیومرث مرادی در پردیس تئاتر شهرزاد در حال اجراست.

منبع: آفتاب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۹۷۹۸۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یک اردیبهشت بی‌بدیل

  شیوه برگزاری هفدهمین دوره
شیوه برگزاری نیز به‌دلیل گسترش اجرای عمومی بی‌بدیل است، چنانچه در فراخوان هفدهمین جشنواره تئاتر رضوی نیز آمده است‌؛ در راستای گسترش فرهنگ رضوی با استفاده از ظرفیت‌های حوزه تئاتر و دسترسی بیشتر عموم مخاطبان به تولیدات تئاتر، ستاد برگزاری، این دوره از جشنواره را‌ به صورت غیر‌متمرکز و با رویکرد تقویت اجرای عمومی آثار در محل تولید برگزار خواهد کرد. به این صورت که دبیرخانه پس از ارزیابی نهایی آثار متقاضی، ۱۵ اثر را به‌عنوان آثار منتخب معرفی و با صاحبان آثار برای اجرای عمومی(۱۰ تا ۱۵ نوبت) در شهرهای محل تولید تفاهم‌‌نامه همکاری منعقد خواهد کرد. این گروه‌ها طبق گاه‌شمار دبیرخانه، آثار خود را در شهرهای محل تولید، اجرای عمومی خواهند کرد. علاوه بر اجرای صحنه‌ای (زنده)، فیلم آثار منتخب طی جدول تنظیمی، از تلویزیون تئاتر ایران به نمایش گذاشته خواهد شد تا تمامی علاقه‌مندان و هنرمندان سراسر کشور امکان تماشای آثار را داشته باشند. در اختتامیه جشنواره‌های بین‌المللی امام رضا علیه‌السلام در مشهد از کارگردانان این آثار تقدیر خواهد شد. 
 
۱۶ اجرا با موضوع فرهنگ رضوی
هیأت انتخاب متون جشنواره متشکل از هوشنگ هیهاوند، نوشین تبریزی و ایوب آقاخانی پس از خوانش و ارزیابی ۱۴۵ اثر متقاضی حضور در هفدهمین دوره جشنواره تئاتر رضوی ۳۸ نمایشنامه منتخب را برای حضور در مرحله انتخاب آثار معرفی کرد. در مرحله انتخاب اجراهای برگزیده از میان ۳۱ اجرای رسیده به دفتر جشنواره در نهایت ۱۳ اجرا توسط ۹ داور برگزیده شد ودرنهایت درکنار سه اجرای دعوت شده از سوی اتابک نادری، دبیر جشنواره ۱۶اثر به جدول اجراها راه یافت.داوری هم به لحاظ انتخاب ۹ داور از نگاه موشکافانه‌تری برخوردار شده بود زیرا ازطیف وسیع‌تری از هنرمندان و چهره‌های شناخته شده تئاتر کشور به‌عنوان اعضای هیأت انتخاب، دعوت به همکاری شده بود.کیومرث مرادی کارگردان، مدرس تئاتر، رضا آشفته نویسنده و منتقد تئاتر، ندا ثابتی نویسنده و کارگردان تئاتر،رضا خدادادبیگی نویسنده و کارگردانِ اهل زاهدان، مجتبی رستمی‌فر نویسنده و کارگردان اهل اهواز، یعقوب صدیق‌جمالی نویسنده و کارگردان اهل تبریز، بهار کریم‌زاده بازیگر و کارگردان، جهانشیر یاراحمدی کارگردان و پژوهشگر اهل بوشهر و علی یعقوب‌زاده بازیگر و کارگردان در انجام فرآیند انتخاب آثار هفدهمین جشنواره ملی تئاتر رضوی، ستاد برگزاری جشنواره را یاری کردند. 
 
صحنه‌های تئاتر کشور میزبان امام رئوف

​​​​​​​تاریخ و زمان اجرای آثار منتخب جشنواره که به شکل اجرای عموم در سالن‌ها و شهرهای مختلف به صحنه می‌روند، مشخص شد. ۱۵نمایش منتخب جشنواره و نمایش «میشو سوزوکی» نوشته و به کارگردانی اصغر گروسی به دعوت دبیر جشنواره، به شرح زیر اجرا خواهند شد: 
 
۱- نمایش«آبگینه» نوشته سعید تشکری و کارگردانی مریم رضازاده از استان البرز از ۱۳ تا ۲۵ اردیبهشت‌ در فرهنگسرای هنر نظرآباد به صحنه می‌رود. 
 
۲- نمایش «آبی‌گونه» نوشته و به کارگردانی کاوه مهدوی از ۲۳ فروردین تا ۳۰ اردیبهشت‌ در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر تهران به صحنه می‌رود. 
 
۳- نمایش «تولد یک‌سالگی» نوشته شادی غفوریان و به کارگردانی بهاره فاضلی‌راد در شهر مشهد، در تماشاخانه حسین نوری و تاریخ ۱۵ تا ۳۰ اردیبهشت‌ اجرا خواهد داشت. 
 
۴- نمایش «پانما» نوشته و به کارگردانی مجید کاظم‌زاده مژدهی‌ از تاریخ ۱ تا ۱۰ اردیبهشت‌ در تالار مرکزی رشت اجرای عمومی صحنه‌ای خواهد داشت. 
 
۵- نمایش «روزهای اتفاقی» نوشته کامران شهلایی و کارگردانی پوریا رضایی از تاریخ ۵ تا ۱۵ اردیبهشت‌ در فرهنگسرای آینه شهر اراک به صحنه خواهد رفت. 
 
۶- نمایش «پر» نوشته مجید کاظم‌زاده مژدهی و کارگردانی محمد رسائلی از ۱ تا ۱۰ اردیبهشت‌ در تالار مرکزی رشت اجرای عمومی خواهد داشت. 

۷- نمایش «حکایت دختری که خاتون مغربی را دید» نوشته سیروس همتی و کارگردانی مشترک سیدابراهیم شبیری و پوریا قصابی از۱۳ تا ۲۷ اردیبهشت‌ در تماشاخانه صورتک قوچان اجرای عمومی صحنه‌ای خواهد داشت. 
 
۸- نمایش«دارشکنه» نوشته وبه کارگردانی محمدرضا شاه‌مردی از۱۷تا۲۱اردیبهشت‌ در سالن لایق شیراز به صحنه خواهد رفت. 

۹- نمایش«دل‌لرزه» نوشته سیدعلی موسویان و به کارگردانی فاطمه بایرام‌زاده از اول تا ۱۰ اردیبهشت‌ در تئاترشهر تبریز به صحنه خواهد رفت. 
 
۱۰- نمایش«صدمین تکه» نوشته و به کارگردانی بهناز دوستی از اول تا ۱۰اردیبهشت‌ درسالن بلک‌باکس شهرساری به‌صحنه‌ خواهد رفت. 
 
۱۱- نمایش«کان‌لم‌یکن» نوشته و به کارگردانی سیدعلی موسویان از ۲۶ فروردین تا ۳۱ اردیبهشت‌ در تالار سایه مجموعه تئاترشهر تهران به صحنه می‌رود. 
 
۱۲- نمایش«یاخته» نوشته مهدی سیم‌ریز و به کارگردانی میثم نویریان از ۵ تا ۲۵ اردیبهشت‌ در تماشاخانه مهر حوزه هنری تهران اجرای عمومی خواهد داشت. 
 
۱۳- نمایش«گلبهار» نوشته و به کارگردانی هاشم پورمحمدی از ۱۵ تا ۳۰ اردیبهشت‌ در تئاترشهر کرمانشاه به صحنه می‌رود. 
 
۱۴- نمایش«گوهر»نوشته سیروس همتی وبه کارگردانی سیدمحسن هاشمی از ۲۰ تا ۳۰ اردیبهشت‌ در تماشاخانه هنر شهر تربت‌حیدریه اجرای عمومی خواهد داشت. 

۱۵- نمایش«هشت + میلیون» نوشته رضا عرفانی و به کارگردانی محمد حسن‌زاده از ۱۰ تا ۳۰ اردیبهشت‌ در کارخانه نوآوری شهر مشهد به صحنه می‌رود. 
 
۱۶- همچنین نمایش «میشو سوزوکی» نوشته و به کارگردانی اصغر گروسی از ۴ تا ۱۴ اردیبهشت‌ در سالن لایق شهر شیراز به صحنه می‌رود. 

هفدهمین جشنواره ملی تئاتر رضوی ازبرنامه‌های بیست‌ویکمین جشنواره فرهنگی هنری امام‌رضا(ع)است که به ریاست فرهاد قائمیان در فروردین و اردیبهشت ۱۴۰۳ برگزار می‌شود.

دورنمای جشنواره تئاتر رضوی
اتابک نادری، دبیر هفدهمین جشنواره ملی تئاتر رضوی گفت: اگر می‌خواهیم تئاتر رضوی رشد کند باید نگاه درستی را تعریف کنیم. هر اثری که بر مبنای باورهای دینی و به‌نام اخلاق تولید و اجرا شود، کاری رضوی است. باید از نگاه شعاری و شتاب‌زده دور شویم. هرچه مخاطب‌شناسی اثر بیشتر باشد برای ما مهم است و در اولویت قرار می‌گیرد. در این دوره از جشنواره رضوی خواستیم نگاه حرفه‌ای‌تر به مبنای تولید آثار داشته باشیم و از نگاه کلیشه‌ای دور شویم. این دوره جشنواره غیرمتمرکز است و در آن به یک جهت‌دهی متفاوت رسیدیم. آثار در شهر خود تولید و اجرای عمومی خواهند داشت و ما گزینشی از اجراهای عمومی داریم.   وی تاکید کرد: تئاتر را برای جایزه‌گرفتن و هیجانات جشنواره‌ای کار نکنیم، چون هدف تولید تئاتر برای مخاطب است. بررسی کردیم در جشنواره‌ها هزینه‌هایی از بودجه تئاتر صرف کارهایی می‌شود که در اصل باید در قالب کمک‌هزینه تولیدات به سفره هنرمندان تئاتر برگردد.  دبیر هفدهمین جشنواره ملی تئاتر رضوی افزود: تئاتر رضوی فاصله‌ای با نگاهی جهانی ندارد و حتی اهل تسنن یا هرکسی که نگاه به شخصیت و زندگی امام‌رضا(ع) دارد، می‌تواند اثر نوشته و در جشنواره شرکت کند. در گذشته اکثرا تئاترها برای مخاطبان اجرا نمی‌شد و فقط هنرمندان به تماشای آثار یکدیگر می‌نشستند، ولی حالا به‌جای هزینه‌های سفر و اسکان، تمامی حمایت خود را برای تولید آثار و اجرای عمومی در شهرهای خود معطوف می‌کنیم. طبق برنامه‌ریزی شورا تصمیم داریم از سال آینده به سمت بین‌المللی‌شدن حرکت کنیم.  نادری گفت: به نظر من به‌جای میزبانی از یک یا دو نمایش در ایران، صادرکردن کارهای با مضمون دینی و رضوی بسیار اهمیت دارد. کارهای برگزیده شاید با رایزنی‌هایی که در آینده خواهیم داشت و در صورت ایجاد شرایط در کشورهای همسایه چند اجرا خواهند داشت. در دوره بعدی جشنواره باید به سمت برگزاری رپرتوآر آثار برگزیده در شهرهای مختلف کشور حرکت کنیم. این اتفاقی است که می‌تواند در دوره هجدهم تئاتر رضوی رقم بخورد.