Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «خبرگزاری آریا»
2024-03-29@14:51:03 GMT

چرا کودکم بي احترامي مي کند؟

تاریخ انتشار: ۲۰ تیر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۹۸۲۰۷۴

خبرگزاري آريا -


بعد از تعطيلات تابستان بازگشت به روال عادي روزهاي مدرسه كمي سخت است؛ به خصوص براي كودكاني كه تمام اوقاعت فراغت خود را در منزل مانده ‌اند. اغلب والدين در اين مورد با مشكل رو به‌ رو مي ‌شوند و فرزند آنها صبح با غرغر رختخواب را ترک مي ‌كند.
آيا از دست بي ‌احترامي‌ فرزندتان خسته شده‌ايد؟‌ آيا هر حرفي كه مي ‌زنيد فرزند شما با چشم غره و طعنه به شما نگاه مي ‌كند؟ آيا آنها بسيار حراف هستند و خيلي حرف مي ‌زنند و به شما بي ‌احترامي مي ‌كنند؟ اگر شما نيز در گروه اين والدين قرار داريد، مقاله زير را بخوانيد تا دريابيد كه چگونه مي‌ توانيد فرزندتان را كنترل و مديريت كنيد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اگر به رفتار كودکتان واكنش نشان ندهيد و آن را قوي ‌تر نكنيد، به احتمال زياد آن رفتار خيلي زود فراموش ‌شان مي ‌شود. بي ‌احترامي كودكان به والدين به صورت يک زنجيره در يک رديف قرار دارد و در درجه اول به احساسات كودک مرتبط مي‌ شود و درست از زماني آغاز مي‌ شود كه كودک احساس مي ‌كند، در مورد او عدالت رعايت نشده است و دچار سرخوردگي و خشم مي ‌شود. سوء استفاده زباني به معناي حمله به شخصي به منظور آسيب رساندن و كوچک كردن و ترساندن آن فرد است كه اغلب اوقات شامل تهديد فرد مقابل و يا فحاشي و استفاده از كلمات زشت مي ‌‌شود. كودكان و نوجواناني كه اين روش را در پيش مي‌ گيرند، در حقيقت قصد دارند با حمله به شخصيت پدر و مادر، آنها را كنترل كنند و در واقع به پيامد و نتيجه عمل ‌شان فكر نمي‌ كنند.
دلايل بي ‌احترامي كودكان به والدين
دليل بي ‌احترامي كودكان به والدين در اكثر موارد اين است كه آنها روش مناسب پاسخگويي احساسات‌‌ شان را نياموخته‌اند و با تماشاي اطرافيان و البته همسالان خود سعي مي‌ كنند چيزهاي جديد ياد بگيرند. زماني كه فرزند شما خسته و نااميد است و نمي ‌داند چگونه بايد اين حس خود را نشان دهد، با نگاه كردن به اطرافيانش درمي‌ يابد كه اين حس را چگونه انتقال دهد، مثلاً متوجه مي ‌شود كه شما در مواقع خستگي اخم مي ‌كنيد و چهره ‌تان عبوس مي‌ شود، به اين ترتيب به او به طور غير مستقيم ياد مي ‌دهيد كه هنگام خستگي بايد اخم كند و چهره يک فرد عصبي را به خود بگيرد. نسبت به هر رفتار كودک ‌تان به طور مستقيم واكنش نشان ندهيد، زيرا فرزندتان تحريک مي ‌شود و مخصوصاً آن كار را انجام مي‌ دهد.
يک نكته مهم را هميشه بايد به خاطر داشته باشيد
اگر هر دفعه نسبت به بي ‌احترامي و رفتار بد كودک ‌تان واكنش قوي نشان دهيد، در حقيقت رفتار كودک را تقويت كرده و به آن قدرت مي ‌بخشيد و همانطور كه فرزند شما رشد مي ‌كند و به سن نوجواني مي ‌رسد، به دنبال روش‌ هاي جديد مي‌ گردد تا از آن طريق شما را تحت فشار قرار دهد. هر چقدر شما كمتر آن را به چالش بكشانيد، نيروي فرزندتان را كمتر كرده‌ايد و هر چقدر قدرت رفتار زشت فرزندتان كمتر باشد، زودتر به فراموشي سپرده مي‌ شود؛ بنابراين بدترين كار و واكنشي كه مي ‌توانيد در برابر كودک ‌تان از خود نشان دهيد، مقابله با كودک است. اگرچه گاهي چشم‌ پوشي از رفتار آنها بسيار سخت است، وليبهتر است در بدترين شرايط نيز بهترين واكنش را نشان دهيد.
واكنش در برابر طعنه كودكان
يكي از اركان اصلي زنجيره بي ‌احترامي كودكان و رفتارهاي كلامي زشت آنها، پاسخ ‌هاي كلامي نامناسب و طعنه زدن است كه به طور كلي كودكان و نوجوانان، آن را به دو روش بروز مي‌ دهند: معمولاً زماني كه احساس مي ‌كنند تحت فشار هستند، مي‌ خواهند با اين روش به آرامش برسند و يا از آن در هنگام عصبانيت به عنوان روش ايمن براي كنترل و مديريت خشم خود استفاده مي ‌كنند. منظور از روش ايمن، روشي است كه كمتر از هر وسيله ديگري آسيب و ضرر برساند. معمولاً طعنه زدن آموختني است و فرزندان آن را از رفتار والدين الگو برداري مي‌ كنند؛ بنابراين بخشي از رفتارها و واكنش‌هاي كودكان ناشي از رفتار والدين است. معمولاً وقتي بچه ‌ها كار اشتباهي انجام مي ‌دهند، پدر و مادر شروع به سرزنش كردن و طعنه زدن آنها مي‌ كنند و كودكان در برابر اين رفتار والدين حالت دفاعي به خود مي‌ گيرند و خود نيز اين نوع رفتار را مي ‌آموزند و هنگام نشان دادن خشم خود به ساير افراد از اين روش استفاده مي ‌كند و اين بسيار تحقير كننده است و موجب قطع ارتباط ميان افراد مي‌ شود. تمامي اين مكانيسم رفتاري طعنه ‌زدن و بي ‌احترامي و پر حرفي ارتباطات را كمرنگ و كمرنگ ‌تر مي‌ كند، وقتي هر يک از اين رفتارها را از فرزندتان مشاهده كرديد، اولين سوالي كه بايد از خودتان بپرسيد، اين است كه چه چيزي موجب اين رفتار كودک شده است؟ پيدا كردن پاسخ اين سوال خيلي سخت نيست، گاهي يک كار به اتمام نرسيده و گاهي جنگ قدرت و ... دليل آن هر چه باشد، بعد از شناسايي آن، بهترين روش، خنثي كردن آن است و هيچ‌ چيز ساده ‌تر و اثر بخش‌تر از اين نيست كه از فرزندتان بخواهيد اين‌ گونه رفتار نكند و به او بگوئيد با من اين‌گونه صحبت نكن، من اين روش صحبت تو را دوست ندارم و نمي‌ پسندم. و سپس بقيه حرف ‌هاي او را گوش ندهيد و از او دور شويد. بدين ترتيب شما قدرت را به دست آورده‌ايد، در صورتي كه اگر بايستيد و با كودک خود بحث كنيد، در حقيقت او را قدرتمند كرده‌ايد، حتي اگر فرزندتان به شما گفت كه تو مرا درک نمي ‌كني و من به همين دليل به تو بي ‌احترامي مي‌ كنم، فقط كافي است براي او توضيح دهيد كه اين وظيفه اوست كه به گونه‌ اي رفتار كند كه شما متوجه او و حركاتش بشويد و او را درک كنيد و بي‌احترامي، هيچ مشكلي را حل نخواهد كرد.
بي ‌احترامي فرزند به خواهر يا برادر
هنگامي كه يكي از فرزندان شما به خواهر يا برادرش بي‌ ادبي مي‌ كند، اگر چه براي شما به عنوان پدر و مادر سخت است كه مداخله نكنيد، ولي سعي كنيد مداخله نكنيد. بچه ‌ها بايد ياد بگيرند كه روي پاي خود بايستند. آنها در اتوبوس، در مدرسه و در كلاس تنها هستند و بايد بياموزند كه چگونه از حق خود دفاع كنند؛ لذا اين ايده اصلاً سنگدلانه نخواهد بود. آنها بايد بياموزند كه در برابر اين رفتارها چه واكنشي از خود نشان دهند. در اين موارد مي‌توانيد از كودک خود بخواهيد كه يا نوع گفتارش را تغيير دهد و يا جمع را ترک كند و تنها بماند و به اتاقش برود. سعي كنيد كودک خود را از جمع خارج و در گوشه‌اي به تنهايي با او صحبت كنيد، زيرا سرزنش كودک در جمع باعث خجالت او نزد ساير كودكان شده و بعضاً مشكل تشديد مي ‌شود. همه مشكلات در شرايط خصوصي ‌تر راحت ‌تر حل و فصل مي ‌شوند. اگر واقعاً قصد شما، تغيير رفتار كودک ‌تان است، بهتر است دور از كودكان ديگر، با او حرف بزنيد و او آسان ‌تر تصميم بگيرد. اگر سن كودک شما كم است و نمي‌ تواند به راحتي شما را درک كند، مي‌ توانيد با گرفتن اسباب‌ بازي‌اش و محدود كردن تماشاي تلويزيون او را متقاعد كنيد تا زماني كه خواسته شما را برآورده نكرده است، نمي ‌تواند كار ديگري نيز انجام بدهد. و البته بهترين روش اين است كه ابتدا به او اين فرصت را بدهيد تا در زمان مناسب آن را انجام دهد؛ يعني در حالي كه از او توقع داريد آن كار را انجام دهد، ولي اجازه دهيد هر زمان كه تمايل دارد انجام دهد.
مهارت‌ هاي اجتماعي و حل مسائل
چگونگي تعامل و صحبت كردن با ديگران و چگونگي نشان دادن واكنش در برابر لطف و مهرباني سايرين و ... مهارت‌ هاي حل مسائل نيز عبارت است از چگونگي واكنش در برابر هر نوع رفتار سايرين و برطرف كردن انتظارات و مطالبات اطرافيان و اين مهارت است كه كودكان را در معرض انتقاد سايرين قرار مي ‌دهد. برخي از كودكان به همين دليل است كه تكاليف‌ شان را انجام نمي‌ دهند، زيرا نمي‌ خواهد در كلاس مورد انتقاد قرار بگيرند و براي كار خود پاسخگو باشند.
آموزش مهارت حل مسائل به كودكان
همه افراد باانگيزه هستند ولي سوال اينجاست كه انگيزه آنها چيست؟ هر كودكي براي انجام كاري مشتاق و علاقه‌ مند است و يكي از كارهايي كه والدين مي ‌توانند انجام دهند، اين است كه در برابر خواسته كودک مقاومت كنند و كنترل اوضاع را به دست بگيرند. در اين موارد سكوت والدين و نشان ندادن واكنش به اين معناست كه در برابر قدرت و خواست كودک تسليم شده‌اند. گاهي اوقات حتي لازم است با فرياد كشيدن و اصرار بر خواسته خود، اجازه ندهيد كودک بر شما مسلط شود! گاهي واقعاً هيچ راه ديگري وجود ندارد. گاهي كودكان به روش ديگري براي گوش ندادن به والدين، متوسل مي ‌شوند و پدر و مادر همواره بايد به دنبال روش جديدي باشند تا كنترل كودک را در اختيار داشته باشند. اگر هر روز با كودک خود كلنجار مي‌ رويد تا او بموقع از خواب بيدار شود، مطمئن باشيد كه مشكل حل نشده است، زيرا حتي اگر روزي كودک اين كار را انجام دهد، براي نشان دادن قدرت خود به روش ديگري متوسل مي‌ شود و مثلاً مسواک نمي ‌زند و يا حتي اگر دندانش را هم مسواک بزند، موهايش را شانه نخواهد كرد و يا لباس ‌هايش را عوض نخواهد كرد و يا تكاليفش را انجام نخواهد داد و ... در اين موارد پدر و مادر روزگار سختي خواهند داشت. اولين گام در آموزش اين مهارت به كودكان درک چگونگي طرز تفكر آنهاست. آنها همواره در تلاشند تا مشكل جديد را حل كنند؛ ولي روش آنها، ناكارآمد و تعريف شده است.
شما با روش نظام‌مند بايد با اين روش‌هاي ناكارآمد، مقابله كنيد. راه ‌حل ‌هاي ساده‌اي همچون گرفتن تلفن همراه او و يا محدود كردن تماشاي تلويزيون، مفيد و كارآمد نخواهد بود؛ بايد يک روش و يک تصوير كامل و جامع داشته باشيد. در اكثر مواقع فرياد كشيدن و اصرار بر خواسته خودتان نيز مۆثر نيست و مشكل حل نخواهد شد، گاهي اوقات با داد زدن، فقط ضعف خود را به كودک نشان داده‌ايد و او را قدرتمندتر مي ‌كنيد. سعي كنيد حق انتخاب را به او بدهيد و از كلمه «من مي ‌خواهم» استفاده كنيد؛ يعني به جاي اينكه به او دستور بدهيد كه از تختخواب بلند شو، بگوئيد، من مي‌ خواهم كه تو بلند شوي و يا من مي‌ خواهم كه تكاليفت را انجام دهي؛ سپس اتاق را ترک كنيد. اگر كودک شما باز هم خواسته شما را انجام نداد، به او بگوئيد كه بايد عواقب آن را نيز در نظر بگيرد. مثلاً به او بگوئيد اگر از رختخواب بلند نشوي، نمي ‌تواني هيچ كار ديگري هم انجام بدهي. نمي‌ تواني بازي كني، نمي‌ تواني مدرسه بروي، نمي ‌تواني تلويزيون ببيني، نمي ‌تواني درس بخواني و در نهايت در امتحاناتت مردود و بي ‌سواد مي ‌ماني. و تمام اين عواقب انتخاب خودت خواهد بود.
اگر واقعا قصد شما، تغيير رفتار كودک ‌تان است، بهتر است دور از كودكان ديگر، با او حرف بزنيد و او آسان ‌تر تصميم بگيرد. اگر سن كودک شما كم است و نمي‌ تواند به راحتي شما را درک كند، مي‌ توانيد با گرفتن اسباب‌ بازي‌اش و محدود كردن تماشاي تلويزيون او را متقاعد كنيد تا زماني كه خواسته شما را برآورده نكرده است، نمي ‌تواند كار ديگري نيز انجام بدهد. و البته بهترين روش اين است كه ابتدا به او اين فرصت را بدهيد تا در زمان مناسب آن را انجام دهد؛ يعني در حالي كه از او توقع داريد آن كار را انجام دهد، ولي اجازه دهيد هر زمان كه تمايل دارد انجام دهد.
انگيزه دادن به كودک
بعد از تعطيلات تابستان بازگشت به روال عادي روزهاي مدرسه كمي سخت است؛ به خصوص براي كودكاني كه تمام اوقاعت فراغت خود را در منزل مانده ‌اند. اغلب والدين در اين مورد با مشكل رو به‌ رو مي ‌شوند و فرزند آنها صبح با غرغر رختخواب را ترک مي ‌كند. زمان انجام تكاليف مدرسه، اوضاع بدتر مي ‌شود. موضوع قابل توجه اين است كه كودک انگيزه‌ دارد و فقط در برابر خواست شما مخالفت مي‌ كند، برخي از كودكان با انجام ندادن تكاليف مدرسه و بيدار نشدن بموقع از خواب، قصد دارند به والدين خود بگويند كه آنها اين كارها را طبق خواست و به روش خود انجام خواهند داد، نه به خواسته پدر و مادر و روش آنها.وقتي فردي احساس ناتواني و ضعف مي ‌كند، سعي مي ‌كند با قهر كردن، قدرتمند جلوه كند و وقتي كودک شما احساس ضعف و ناتواني مي ‌كند، با مدرسه نرفتن و انجام ندادن تكاليف و خودداري از انجام خواسته ‌هاي والدين مي ‌خواهد قدرت خود را نشان دهد و ثابت كند كه كنترل اوضاع را در دست دارد. در اين موارد كنترل شرايط كاملاً از دست پدر و مادر خارج مي ‌شود؛ ولي كودک اين روش را تنها راه نشان دادن و اثبات قدرت خود مي ‌داند. در اين مواقع شما بايد به او هشدار دهيد و او را از پيامدهاي طبيعي رفتارش آگاه كنيد.
تشويق كودک
گاهي حتي لازم است كه اجازه دهيد كودک اين مراحل را طي كرده و نتيجه و عواقب رفتار خود را مشاهده كند. گاهي نيز با در نظر گرفتن يک جايزه براي او مي ‌توانيد او را ترغيب كنيد تا به حرف‌ هاي شما گوش بدهد. خيلي ساده است، اگر امتحاناتش را با موفقيت سپري كرد جايزه خواهد گرفت و اگر نتيجه دلخواه را نگرفت، هيچ تنبيهي در كار نخواهد بود. اگر تلاش شما براي سر به راه كردن كودكان نتيجه ‌اي نداد و اين تلاش به جنگ والدين و فرزندان تبديل شد و يا اگر فرزند شما كم‌ انگيزه است و به صحبت‌ هاي شما گوش نمي‌ دهد، ممكن است ناشي از يک مشكل و يک نگراني بزرگ و يا نوع واكنش شما نسبت به رفتار او باشد كه در اين موارد بهتر است به پزشک مراجعه كنيد.

منبع: دنياي سلامت




منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۹۸۲۰۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رسانه‌ها با افکار عمومی در ماجرای غزه چطور رفتار کردند؟

گروه دانشگاه ایسکانیوز- تئوری «قورباغه آب‌پز» را شنیده‌اید؟ این تئوری می‌گوید: اگر قورباغه‌ای را در آب جوش بیندازید، قورباغه بلافاصله برای نجات جان خودش تلاش می‌کند و با یک پرش ناگهانی از ظرف آب جوش بیرون می‌پرد، اما اگر قورباغه را در آب سردی بگذارید که بر روی اجاق قرار دارد و در حال گرم شدن است، قورباغه احساس می‌کند در شرایط مناسبی قرار دارد و تلاشی برای خروج از این شرایط نمی‌کند. به مرور که آب گرم و گرم‌تر می‌شود، با توجه به اینکه این گرم شدن به کندی انجام می‌شود، قورباغه متوجه تغییرات دما نمی‌شود. به‌تدریج عضلات قورباغه در اثر گرما سست می‌شود و زمانی که قورباغه متوجه می‌شود شرایط مناسب نیست و باید از آب بیرون بپرد، دیگر توانی برای بیرون پریدن ندارد. در نهایت، قورباغه داستان ما در همان آب می‌پزد و جانش را از دست می‌دهد.

این داستان استعاری نکته جالبی را یادآوری می کند و آن این است که ذهن انسان نقاط ضعفی دارد. از جمله این نقاط ضعف آن است که متوجه تغییرات بسیار تدریجی منفی یا مثبت نمی شود و افراد معمولا به تغییراتی که حول یک رویداد بزرگ شکل می‌گیرند بیشتر اهمیت می‌دهند تا تغییراتی که نتیجه انباشته‌شدن تدریجی و بسیار آهسته تحولات جزئی هستند. این مساله آن جا خطرناک می شود که این تغییرات تدریجی، در طول زمان تبدیل به روند می شوند و مسیر ما را به مخاطره می اندازند. به عبارت دیگر به خاطر اینکه مغز ما خطر را بیشتر در مواردی که اتفاق ناگهانی در محیط اطرافش رخ می دهد، تشخیص می دهد، زمانی که خطر به صورتی آرام و تدریجی گسترش می یابد کمتر درک می کند. چنین چیزی بیان‌گر وجود الگوهای خاص وزن‌دهی در ذهن افراد است. تغییرات تدریجی معمولا ناملموس هستند و به سختی می‌توان آن‌ها را مشاهده کرد. اما شاید اثر و قدرت آن‌ها به مراتب بیشتر از تغییرات ناگهانی و شدید باشد.

متاسفانه هر روزه ما در حال شنیدن خبرهایی تلخ از مردم مظلوم غزه هستیم. که یکی از این خبرها که باعث شد رگ غیرت، آزادگان و یاوران مظلومان جهان را به جوش بیاورد ،تجاوز صهیونیست ها در بیمارستان ش فا در غzه بود، فارغ از اینکه این خبر تایید یا نقض بشود جای چند سوال اساسی را در ذهن ایجاد میکند که چرا ما به این نقطه رسیدیم که بعد حدود ... روز از این همه جنایات در غzه تنها با شنیدن انفجاری با تلفات سیصدنفری خون مان به جوش آید و مثلا به کشته شدن دویست نفر که رکورد انفجار قبلی را نزده بی تفاوت باشیم یا فقط به تجاوز به زنان عکس العمل نشان بدهیم و به نسل کشی تدریجی ،گرسنگی و تشنگی روزانه، تحریم دارو و انواع جنایات جنگی بی تفاوت باشیم؟

نحوه عملکرد رسانه‌های جریان غالب غربی که در این نسل کشی به وضوح قابل مشاهده بوده و می‌توان با استفاده از تمثیل قورباغه در ظرف آب بخوبی تشریح کرد که آنها ابتدا با عادلانه بودن حق پاسخ به عملیات ۷ اکتبر (طوفان الاقصی) مظلوم نمایی کرده و کم کم با خشن نشان دادن مبارزان فلسطینی و مشروعیت دادن به عملیات های خود برای آزادسازی گروگان ها و تخریب تونل ها بتوانند در گستره وسیع تری جنایت کرده و از طریق تبلیغات و القای تدریجی مخاطب را دچار خطای ادراکی و شناختی کرده تا موضوع غزه موضوع داغ نبوده و رفته رفته رفتارهای مخاطب از باورهای اصلی‌اش فاصله گرفته و زمانی به خود می‌آید که کار از کار گذشته و خود را گرفتار دام گسترده شده می‌بیند.

همین اتفاقی که در ماه‌های قبل با عادی سازی نسل کشی در ذهن‌ها ایجاد کرده و کم‌کم نوعی بی‌حسی و کرختی نسبت به خشونت ایجاد شد. اگر الان به شما بگویند فردا بمب اتمی را اسرائیل در غزه انداخته قطعا از حجم و اندازه این خشونت ، مانند قورباغه‌ای که در آب جوش می‌اندازند ذهن شما عمل خواهد کرد.اما در آب سرد که تدریجا گرم میشود راهی برای ذهن مخاطب نیست و حتی اگر با گذشت زمان متوجه شود چه رخ داده، دیگر فایده‌ای ندارد و اگر هم بخواهد تغییری ایجاد کند یا نمی‌تواند یا بغایت دشوار است .

نتیجه اینکه در عصر رسانه‌های مدرن و جنگ های شناختی به همین شیوه و با همین حرکت خزنده، غربی‌ها در حال تغییر سبک زندگی و ذائقه آدمیان و عقاید و افکارشان هستند و موفقیت‌های بزرگی هم به‌دست آورده‌اند.

*مسئول مرکز هماهنگی‌های بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی

انتهای پیام/

کد خبر: 1225473 برچسب‌ها غزه

دیگر خبرها

  • چرا سنت دیوار مهربانی کمرنگ شد؟
  • مردان متولد این ماه مانند پادشاه رفتار می‌کنند!
  • رفتار پلیس با مردم خیرخواهانه و با مجرمان قاطعانه باشد
  • معاریو: نتانیاهو همانند یک کودک پرخاشگر رفتار می‌کند
  • رسانه‌ها با افکار عمومی در ماجرای غزه چطور رفتار کردند؟
  • جریمه‌های جدید رانندگی چند برابر شد؟
  • سنگ محک انسان‌ها در روز قیامت چه کسانی هستند؟
  • هدف از افزایش نرخ جرایم رانندگی حفظ سلامت جامعه است
  • در رفتار فردی و اجتماعی باید خود را به اهل بیت(ع) نزدیک کنیم
  • رفتار غیراخلاقی نظامیان صهیونیست با کودک فلسطینی + فیلم