به نقل از «فردا»

۴ گزاره‌ای که مخالفت روحانی با وزیرشدن زنان را نشان می‌دهد!

تاریخ انتشار: ۲۴ تیر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۰۳۵۰۸۰

اگر به خانواده روحانی نگاه کنیم تا حدودی باید در ادعای حمایت و ضرورت حضور زن در جامعه تشکیک کرد.

سرویس سیاسی فردا: با نزدیک شدن به مراسم تنفیذ و تحلیف روحانی موضوع چینش کابینه در بسیاری از محافل سیاسی و رسانه ای مطرح است. بحث حضور زنان به عنوان وزیر از ابتدای تشکیل دولت یازدهم مطرح بود اما این اتفاق نیوفتاد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند! پس از انتخاب مجدد حسن روحانی نیز مجددا این موضوع از سر گرفته شد تا جاییکه عده ای حضور ۶ زن در کابینه را هم تایید می کردند. اما صفحه رسمی حسن روحانی در اینستاگرام روز گذشته با انتشار پستی که قسمتی از فیلم تبلیغات انتخاباتی روحانی بود نوشت: «از کیمیا تا زهرا تا ساره چه نشاطی را در جامعه ما به وجود آوردند. مگر می شود کشوری از لحاظ اقتصادی پیشرفت کند و نیمی از جامعه آن در خانه بماند؟ این چه تفکری است که فکر می کند امنیت و اخلاق زن فقط در داخل خانه تأمین می‌شود خانه‌ای که درب آن هم حتماً بسته و دوقفله باشد! یعنی اگر بعد از ۳۷ سال از انقلاب هنوز همچین تفکری وجود دارد، نقص از ماست؛ زنان و بانوان ما مشکل نیستند.»
۱. شهیندوخت مولاوردی معاون امور زنان ریاست جمهوری چند روز پیش در حاشیه جلسه هیئت دولت گفته بود: رایزنی ها درباره حضور زنان در کابینه ادامه خواهد داشت و ترکیب کابینه قطعی نشده و تقریبا مرحله نهایی خواهد رسید و در حال حاضر نمی توانم درباره اینکه اگر پیشنهاد وزارت شود چیزی بگوییم و‌ باید در شرایطش قرار گرفت. وی چند روز پس از انتخابات ریاست جمهوری از احتمال حضور ۳ وزیر زن در کابینه سخن گفته بود.
۲. طبق شنیده ها قرار است لیست پیشنهادی روحانی برای چینش کابینه در روز تحلیف تقدیم مجلس شود. در حالی که روحانی گفته بود در کابینه دوازدهم جوانگرایی را دنبال خواهد کرد ظاهرا این اتفاق نیوفتاده و فقط ۵ وزیر تغییر کرده اند. همچنین سهیلا جلودارزاده نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی گفته است: طبق شنیده‌ها هیچ زنی به عنوان وزیر در کابینه دولت دوازدهم حضور نخواهد داشت و حضور زنان به معاون وزیر ختم می‌شود. گویا اراده‌ای برای انتخاب زنان در کابینه دوازدهم وجود ندارد.۳. حسن روحانی در زمان تبلیغات انتخاباتی به صورت مکرر از لزوم حضور زنان در عرصه های مختلف سخن می گفت و کاندیداهای دیگر را به اعتقاد نداشتن به حضور زنان در عرصه های مختلف جامعه متهم می کرد در حالی که همسران آقایان قالیباف و رئيسی هر دو تا مقطع دکترا تحصیل کرده و از فعالان علمی و اجتماعی کشور محسوب می شوند؛ این در حالی است که اگر به خانواده روحانی نگاه کنیم تا حدودی باید در ادعای حمایت و ضرورت حضور زن در جامعه تشکیک کرد.
۴. با وجود شایعاتی که در همه دوره ها مبنی بر مخالفت علما یا برخی بزرگان با سپردن پست وزارت به زنان وجود داشت؛ احمدی نژاد در دوره دوم ریاست جمهوری ۳ وزیر زن را به مجلس معرفی کرد که از بین آنان مرضیه وحید دستجردی برای وزارت بهداشت و درمان رای اعتماد گرفته و اولین وزیر زن بعد از انقلاب نام گرفت. عملکرد ۳ سال و نیم او در این حوزه و مسلط بودن به مشکلات عرصه بهداشت و درمان بسیار قابل قبول بود. از سوی دیگر در عرصه مدیریتی زنانی وجود دارند که برای حضور در رده های بالای مسئولیت همچون وزرات مناسب باشند اما ظاهرا حسن روحانی خود اعتقادی به استفاده از زنان در این سطوح مدیریتی ندارد.

منبع: فردا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۰۳۵۰۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روزگار متفاوت زنان اراکی

روزنامه شرق نوشت: دیدار تیم‌های آلومینیوم اراک و پرسپولیس عصر روز گذشته در شرایطی به میزبانی اراکی‌ها برگزار شد که خبری از حضور تماشاگران زن در این ورزشگاه نبود. اراک که از ابتدای فصل تا پیش از این دیدار یکی از شهر‌های همیشه در صحنه برای ورود زنان به ورزشگاه بود، جدیدا با محدودیت‌هایی همراه شده است. این محدودیت مربوط به نامه چند روز قبل سازمان لیگ است که به طور رسمی عنوان کرده بود تا زمان برطرف‌شدن نواقص «زیرساخت»، اجازه ورود زنان اراکی به ورزشگاه داده نمی‌شود.

از آنجا که پیش‌از‌این، «زیرساخت» کاربرد‌های متفاوتی در این بحث پیدا کرده، بدیهی است که این مورد نمی‌تواند توجیه‌کننده واردنشدن زنان به ورزشگاه در اراک باشد. به نظر می‌رسد اصل داستان مربوط به اتفاقی است که در دیدار آلومینیوم اراک با استقلال در چارچوب رقابت‌های لیگ برتر رخ داد؛ دیداری که با برتری استقلالی‌ها به پایان رسید؛ ولی در انتهایش با ورود یک جیمی‌جامپ خانم و رفتن به سمت کاپیتان استقلال همراه شد. آن صحنه، به‌ویژه در آغوش کشیدن چندثانیه‌ای سیدحسین حسینی، باعث شد تا جنجال جدیدی شکل بگیرد.

کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال هم سریعا دست به کار شد و کاپیتان استقلال را ۳۰۰ میلیون تومان جریمه و سپس او را از همراهی تیمش در یک دیدار هم محروم کرد. از آنجا که حساسیت‌های به‌وجودآمده در این بخش زیاد شد، سازمان لیگ هم دست به کار شده و اجازه ورود مجدد زنان اراکی به ورزشگاه برای تماشای بازی را نداده است؛ پس بعید است که زیرساختی که از ابتدای فصل تا به الان مشکلی برای حضور زنان نداشته، یکباره در عرض چند روز دچار اشکال شود و مانع از حضور زنان شود.

محرومیت زنان اراکی از تماشای بازی روز گذشته در شرایطی رقم خورده که سازمان لیگ در اقدامی بحث‌برانگیز، زنان تبریزی را هم مجددا از ورود به ورزشگاه و دوباره به بهانه مهیا‌نبودن زیرساخت محروم کرده است. این اتفاق در حالی رخ داده که کلا زنان تبریزی در این فصل فقط یک بازی توانسته‌اند برای تماشای بازی تیم‌شان به ورزشگاه بروند و از ابتدا تا به الان از این امر محروم بوده‌اند. اگرچه هنوز دلیل چندان مشخصی برای این تصمیم در تبریز عنوان نشده؛ ولی محرومیت زنان اراکی بحث‌های متعددی را در پی داشته است.

بحث اصلی در‌این‌میان این است که آیا اصولا ورود یک جیمی‌جامپ به زمین مسابقه باید با محرومیت کلی تماشاگران همراه باشد یا خیر؟ بر کسی پوشیده نیست که فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا با ارسال نامه‌هایی به فدراسیون فوتبال ایران خواستار حضور زنان در ورزشگاه شدند. این دو نهاد تأکید کرده‌اند که نه برای بازی‌های تیم ملی؛ بلکه برای همه بازی‌های لیگ برتر، حضور زنان در ورزشگاه الزامی است. امری که اگرچه ابتدا به صورت گزینشی رقم خورد؛ ولی رفته‌رفته با پیشتازی چند شهر به سمت بلیت‌فروشی هم رفت و زنان علاقه‌مند به فوتبال توانستند بعد از سال‌ها، به طور رسمی به ورزشگاه بروند.

فدراسیون فوتبال ایران در این مسیر به صورت قطره‌چکانی عمل کرد و رفته‌رفته تعداد ورزشگاه‌هایی را که زنان می‌توانستند در آن برای تماشای بازی بروند، بیشتر کرد. البته شهر‌های اصلی از‌جمله تهران، اصفهان و تبریز از این مقوله جدا ماندند که بعد‌ها با پافشاری بیشتر کنفدراسیون فوتبال آسیا، ورزشگاه آزادی هم به فهرست ورزشگاه‌هایی که زنان می‌توانند برای تماشای بازی‌های لیگ برتر به آن بروند، اضافه شد. گو اینکه محل استقرار زنان در این ورزشگاه به قدری نامناسب است که شأن حضور این قشرِ علاقه‌مند هرگز رعایت نشده است. درباره دو کلان‌شهر دیگر هم که ممنوعیت‌ها به قوت خود باقی است؛ در تبریز که دوباره ورود زنان به ورزشگاه ممنوع شده و در اصفهان که کلا اجازه ورود به آن‌ها برای تماشای بازی‌های لیگ برتر داده نشده است.

به غیر از این مورد، در چند شهر دیگر از‌جمله همین اراک، از ابتدای فصل تا‌کنون زنان علاقه‌مند به فوتبال بدون هیچ مشکلی به ورزشگاه می‌رفتند که این مورد هم به‌تازگی با محدودیت‌هایی همراه شده است. مشخص نیست ممنوعیتی که گریبان زنان علاقه‌مند به فوتبال در اراک را گرفته، چه زمانی برداشته شود؛ ولی این پرسش ذهن بسیاری را درگیر کرده که چطور، با فرض انجام یک اشتباه از سوی یک فرد، تنبیهی گروهی در نظر گرفته می‌شود که مانع از حضور دیگر زنان اراکی در ورزشگاه می‌شود؟ آیا در این زمینه نمی‌شد برخورد بهتری با زنان شود و آن‌ها را در این برهه از علاقه‌ای که به حضور در ورزشگاه نشان داده بودند، منع نکرد؟ آن‌هم در شرایطی که برای مسائلی بحث‌برانگیزتر که در ذهن مردم تأثیر بسیار عمیق‌تری دارد، برخورد متفاوتی شده است.

ضمن اینکه این مورد با توجه به حساسیت‌هایی که پیش‌از‌این از سوی نهاد‌های بین‌المللی فوتبال نشان داده شده، اهمیت وافری دارد و می‌تواند منجر به آماتور‌شدن لیگ فوتبال ایران شود. ابتدای همین فصل بود که انتشار نامه‌ای از مسئولان سازمان لیگ نشان داد در صورت راه‌نیافتن زنان به ورزشگاه، ای‌اف‌سی این اختیار را دارد تا مسابقات لیگ ایران را بی‌اعتبار جلوه داده و حتی مشکلاتی برای تیم ملی در پی داشته باشد. آیا بهتر نیست قبل از رسیدن به آن مرحله، مسئولان تصمیم مناسبی در این موارد اتخاذ کنند؟