زندگی کودکان کار در مدرسه صبح رویش جوانه میزند
تاریخ انتشار: ۲۵ تیر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۰۴۲۶۵۵
صبح رویش نخستین مدرسه کودکان کار و دارای مجوز آموزش و پرورش، کار خود را در مقطع دبستان و در قالب 2مدرسه دخترانه و پسرانه آغاز کرد و حالا در مجموع با راهاندازی متوسطه اول پسرانه و یک خانه کودک دارای 450دانشآموز است که اکثر آنها به دلایل مختلف چند سالی از تحصیل عقبافتادهاند. شاید در نخستین روزهایی که مدیر و معلمان جوان صبح رویش کارشان را آغاز کردند، کسی تصور نمیکرد در آستانه آغاز سومین سال فعالیت، روانشناسان اجتماعی و متخصصان حوزه آسیب، با بررسیهای چند ماهه شیوه آموزشی، تربیتی و مداخله مددکاران و معلمان این مدرسه را بسیار تأثیرگذار در روند زندگی این دانشآموزان و حتی خانوادههایشان ارزیابی کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
صبح رویش از برنامه جلوتر است
شیوه مورد استفاده در صبح رویش، کاری علمی با ساختار بومیسازی شده است و جنبههای مختلف تکنولوژی آموزشی و کاهش آسیبهای اجتماعی را پوشش میدهد. محمدحسن داوودی، مدیر این مجتمع به همشهری میگوید: «هدف ما فقط به مدرسه آوردن کودکان کار و بازمانده از تحصیل نیست. ما بهدنبال حصول نتیجه هستیم و این برایمان اهمیت بسیاری دارد.» به گفته وی، صبح رویش از آنچه برایش برنامهریزی شده بود کمی جلوتر است و اکنون قبل از آغاز سومین سال فعالیتش، به اهداف سال سوم دست یافته که این اتفاق ارزشمندی در طرحهای فرهنگی و آموزشی بهحساب میآید. شیوه استفاده شده در صبح رویش متفاوت با دیگر مدارس است. کودکان این مجتمع به دلایل مختلف ازجمله داشتن والد یا والدین معتاد با آسیبهای متعددی دست و پنجه نرم میکنند. تعدادی از آنها بهدلیل زندانی بودن سرپرست خانواده مجبور بهکار و کسب درآمدند و به ناچار سالهای کودکیشان در شلوغیهای پایتخت گم شده است. کودکانی که با 10، 12سال سن مجبورند مثل یک مرد سی و چند ساله برای زندگی خود و خانوادهشان فکر کنند.
بخش دیگری از آنها کودکان کار نیستند اما وجود آسیبهای مختلف در خانواده، آنها را هم در معرض خطر آسیبهایی چون اعتیاد و پیامدهای مختلفش قرار داده است. حال صبح رویش با کمک مددکاران و شیوه خاص آموزشی و تربیتی این کودکان را به درس علاقهمند کرده و علاوه بر این، انواع مهارتهای زندگی را به آنها آموخته تا کمتر در آسیبهایی که احاطهشان کرده، لطمه ببینند. داوودی میگوید: «رفتار بچههایی که به مدرسه آمدهاند در همان چندماه بعد از ورود به مدرسه شروع به تغییر کرد و حالا بعد از گذشت 2سال پیشرفتهای خوبی حاصل شده؛ برگزاری کارگاههای کارآفرینی در مقطع متوسطه اول همچون باغبانی و گیاهان زینتی، پرورش قارچ، کارگاه برق، رایانه و.. کودکان کار و آسیبدیده را با داشتن مهارتهای شغلی از مدرسه بیرون میفرستد تا بتوانند از راه سالم کسب درآمد کنند. پسر 14سالهای که از 2 سال پیش وارد مجتمع شده حالا تصمیم دارد برقکش ساختمان شود و به گفته مربیانش 70درصد کار را به خوبی میداند.»
داوودی همچنین از خروج تعدادی از دانشآموزان از صبح رویش و اعزام آنها به مدارس عادی خبر میدهد و میگوید: «30نفر از بچههایی که در مرز آسیب بودند، بهدلیل بهبود شرایط در صبح رویش ثبتنام نخواهند شد و وارد مدارس عادی میشوند اما ارتباط مددکاران مدرسه با آنها و خانوادههایشان همچنان ادامه خواهد داشت.
استقبال دیگر شهرها از شیوه صبح رویش
20مؤسسه خیریه و فعال اجتماعی از 17استان کشور از شیوه فعالیت مدرسه صبح رویش استقبال کرده و خواهان راهاندازی این مدرسه برای کودکان کار شهرهایشان شدهاند. صبح رویش از آنجا که فعلا تصمیمی برای توسعه کمی مدارسش را ندارد، قرار است تاماه آینده با برگزاری کارگاه و دعوت از این خیران و NGOهای مشتاق، نحوه فعالیت خود را به آنها ارائه دهد و در راهاندازی مدارس ویژه کودکان کار در دیگر شهرها یاریشان کند.
روزنامه همشهری
تهرام/7245/
منبع: ایرنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۰۴۲۶۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تدریس مشق عشق در یک مدرسه عشایری+ فیلم و عکس
ابراهیم عزیزی یکی از معلمان جوان کهگیلویه و بویراحمدی بوده که با حضور و تدریس در یکی از دورافتادهترین نقاط این استان ثابت کردهاست، میتوان با اراده و عشق آغازگر تحول و شکوفایی شد.
به گزارش خبرگزاری ایمنا از کهگیلویه و بویراحمد، انسان ذاتاً موجودی کنجکاو و بهدنبال یافتن و تجربه کردن است، بشر برای ارضای این حس در وجود خود نیاز به دانستن و آموختن دارد، این اشرف مخلوقات در محیط پر از مهر خانواده اولین واژههای زندگی را از بر میکند، با الفبای عشق و مهر از زبان متعهدترین و دلسوزترین موجود خلقت یعنی مادر زبان باز میکند و این واژههای گاه بدون معنای کودکانه که چون ترانهای مادر و پدر را به وَجد میآورد، سرآغازی برای جُستن و پیدا کردن است، سرآغازی برای دانستن و تجربه کردن، سرآغازی برای پیدا کردن جوابی قانعکننده برای سوالات هجوم آورنده به ذهن جستوجوگر و فعال است.
بیشک علاوه بر محیط پر مهر خانه، برای رشد و بالندگی بشر، جامعه و محیط اطراف نیز تأثیر بهسزایی دارد و مدرسه یکی از محیطهایی است که فرد بعد از خانواده در آن میتواند راهورسم چگونه زندگی کردن و چگونه بهتر زیستن را بیاموزد.
معلم بعد از پدر و مادر و مدرسه بعد از خانه بیشترین نقش را در شکلگیری شخصیت هر انسانی دارد که در مسیر علمآموزی پا میگذارد.
یکی از مهمترین آرزوهای هر پدر و مادری پیشرفت و ترقی فرزند خود و تشکیل یک زندگی آرام و خوب است، زندگی آرام در سایه آنچه آموخته و این آموختن را باید در آنچه معلم آموزش داده است، جستوجو کرد.
روح بهمنبیگی زنده استفروردین که به پایان میرسد و نسیم اردیبهشت با سرسبزی و طراوت طبیعت در دیار ایران زمین دلبری میکند، لحظهشماری برای رسیدن به یک روز خاص آغاز میشود، دهه اول اردیبهشت به پایان که میرسد، قشر کوشا و زحمتکش معلم که جامعه تحول و پویایی خود را مدیون مشق عشق آنها است، در کانون توجه قرار میگیرند، اما قصه معلم و دانشآموز و آموختن در همه جا یکسان نیست، گاه معلم در یک مدرسه مدرن و پیشرفته با هزینههای پرداختی و انتفاعی از طرف خانوادهها به دانشآموزان علم میآموزد و گاه یک معلم در دورترین نقطه و در منطقهای که انگار نافش را با محرومیت بریدهاند، عشقورزی میکند و برای تحقق رویاهای شاگردانش دست از تلاش برنمیدارد.
معلمی در مناطق روستایی و عشایری در کنار تمام سختیها و کمبودها، تجربه یک زندگی نو با کلی خاطرات تلخ و شیرین است، در دیار کهگیلویه و بویراحمد و مناطق عشایری جنوب و بیشتر در بین قوم لر و ترک قشقایی هرگاه سخن از مدرسه میشود، ناخودآگاه ذهن به سمت عاشق مکتبی میرود که نامش همچنان بر تارک آموزشوپرورش عشایر کشور میدرخشد، مرحوم «محمد بهمنبیگی» را عشایر جنوب پایهگذار آموزش عشایری میدانند و طریقه قلم به دست گرفتن و مشق کردن را مدیون زحمات این مرد بزرگ هستند.
گرچه امروز محمد بهمنبیگی در بین ما نیست اما جای بسی خوشحالی است که تفکر و همت بهمنبیگی در جامعه وجود دارد، ابراهیم عزیزی معلم جوانی است که اثبات کردهاست با خلاقیت، ذوق، تعهد و عشق میتوان در این روزها احساس کرد روح بهمنبیگیها در دیار کهگیلویه و بویراحمد زنده است.
ابراهیم عزیزی معلم جوان و ۳۴ ساله مدرسه روستای «موشمی» بخش زیلایی در شهرستان مارگون است، وی اهل شهرستان لنده کهگیلویه و بویراحمد و فارغالتحصیل دانشگاه شیراز است، پنج سالی است که به عنوان معلم مشغول به تدریس است با آنکه صدها کیلومتر از محل زندگی خود دور است اما به گفته خودش در بین مردمان باصفای زیلایی احساس غربت نمیکند.
معلم جوان روستای موشمی زیلایی که از جمله مدارس عشایری کهگیلویه و بویراحمد به شمار میرود تمام تلاش خود را بهکار بسته است تا دانشآموزانش در دورترین نقطه کشور از علم روز عقب نباشند و برای این کار مشارکت با محوریت دانشآموزان را مهمترین عامل موفقیت میداند.
فعالیتهای فوق برنامه ابراهیم عزیزی در مدرسه نظیر آموزش کامپیوتر با قرض گرفتن لپتاپ و دعوت دانشجو معلمان، جمع کردن کاغذ باطلهها و تهیه لوازم تحریر برای دانشآموزان از قِبَل فروش آن و آموختن درس مشارکت، همدلی و همکاری و احترام و آداب زندگی، نشان میدهد اراده برای پیشرفت و تحول حرف اول را میزند و میتوان در دل محرومیتها، تهدید را تبدیل به فرصت کرد.
کد خبر 749959