مرکز کارآفرینی دست آفرین در منطقه 11 افتتاح شد

ساعتی پیش با حضور حمید کلانتری معاون وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی؛ مرکز کارآفرینی دست آفرین در منطقه 11 افتتاح شد.

به گزارش ایسنا، سید حمید کلانتری معاون تعاون وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در حاشیه بازدید از مرکز کار آفرینی دست آفرین که از سوی معاونت اجتماعی و فرهنگی این منطقه راه اندازی شده است؛ گفت: قرار گرفتن این مجموعه در بزرگراه نواب و پوشش دادن ساکنان محلات منطقه 11 و 10 می تواند منشأ آثار بسیار مثبتی در حوزه اشتغال و کارآفرینی در شهر تهران باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کلانتری افزود: اگر کارآفرینان شاغل در این بخش به خصوص معلولان جسمی که در این مجموعه مشغول به کار هستند به سمت تأسیس شرکت های تعاونی سوق داده شوند؛ می توان در قالب تسهیلات بانکی؛ خدماتی به این افراد ارائه کرد.
همچنین وحید محمدی قائم شهرداری منطقه 11 در ارتباط با مرکز دست آفرین گفت: در راستای حمایت از کارآفرینانی که نیازمند حمایت هستند مرکز خدمات اجتماعی منطقه 11 به شکل رایگان یک مجموعه در اختیار کارآفرینان قرار داده است که به عرضه و فروش محصولات خود بپردازند.

محمدی افزود: در ازای فضای رایگانی که در اختیار کارآفرینان گذاشته شده است؛ آن ها به توانمند سازی زنان سرپرست خانوار، بد سرپرست و کودکان کار و آموزش مهارت ها در حوزه هایی چون معرق، سفال، سرامیک و چرم به اقشار آسیب دیده می پردازند که با تعامل های صورت گرفته پس از سپری شدن دوره های آموزشی از سوی دو مرکز فنی و حرفه ای و جهاد دانشگاهی برای تسهیل ورود این افراد به کسب و کارهای خانگی مدرک پایان دوره ارائه می شود.

قائم مقام شهرداری منطقه 11 همچنین در ارتباط با کارآفرینان گفت: حمایت از کسب و کار و مشاغل خانگی و مهارت آموزی اقشار آسیب دیده از اهداف شهرداری منطقه 11 است که در میان کارآفرینان مجموعه دست آفرین هم زنان سرپرست خانوار فعال هستند و هم افراد دارای معلولیت های جسمی به ارائه محصولات ساخته دست خود می پردازند.

وی از رایزنی با مراکز حمایتی دولت و بخش خصوصی برای برپایی نمایشگاه آثار کارآفرینان مجموعه دست آفرین خبر داد و ابراز امیدواری کرد تا مجموعه دست آفرین هم در زمینه تولید و فروش محصولات و هم در زمینه آموزش مهارت ها به اقشار آسیب دیده به موفقیت دست یابد.

در این مجموعه محصولات ساخته دست شامل معرق، زیورآلات، چرم، سفال ،سرامیک و پوشاک از سوی کارآفرینان ارائه می شود.

بر اساس گزارش روابط عمومی شهرداری منطقه 11، علاقه مندان برای بازدید از این مجموعه می توانند به بزرگراه نواب، بالاتر از بریانک شرقی،نبش خیابان جوانمرد،ساختمان الوند 3،طبقه همکف،بال جنوبی مراجعه کنند.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۰۵۰۸۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ترومای اجتماعی، طوفان خاموش

وحید محمود قره باغ؛ "شاید بتوان کشته شدن یک یا حتی ۱۰ انسان را در فهم گنجاند، اما کشته شدن هزاران و میلیون‌ها انسان از حدود امکان هرگونه ادراک و پنداری خارج است. " این جملات گونتر آندرس، فیلسوف و شاعر بزرگ آلمانی است؛ زمانی که می‌خواست عمق فاجعه بمباران هسته‌ای هیروشیما را به تصویر بکشد. کسی که توانسته بود از آلمان نازی فرار کند و این کلمات او به خوبی می‌تواند در قالب یک موضوع و یا به عبارتی فاجعه، تروما اجتماعی را تبیین کند.

تروما واژه‌ای یونانی به معنای زخم است و اصطلاحا به هر ضربه و شوکی گفته می‌شود که از بیرون بر بدن و یا روان شخص وارد شود. در ابتدا تروما تنها مختص به پزشکی و جراحی بود و به زخم یا جراحتی اطلاق می‌شد که عامل خارجی داشت. به مرور این واژه وارد حوزه روانشناسی شد و از این رو یکی از انواع گونه‌های تروما، ترومای روانی (روان زخم) و همچنین ترومای اجتماعی است. فراموش نکنیم، غالب بیماری‌هایی که انسان را دچار می‌کند، ریشه روانی دارد.

ترومای روانی ضربه‌ای است که بر روح و روان انسان وارد می‌شود که به دنبال خود اثرات سوء و ویرانگری را به دنبال دارد. از سویی ترومای اجتماعی حوزه بیشتر و وسیعتری را درگیر می‌کند؛ چرا که انسان موجودی اجتماعی است و نمی‌تواند مستقل از محیط و اطرافیان زندگی کند. در واقع اتفاقاتی ناگواری که برای جوامع رخ می‌دهد، نمونه بارزی از ترومای اجتماعی است. از جمله این موارد می‌توان به تلاطم و تشنج‌هایی اشاره کرد که گاه به کشتار نیز منجر می‌شود.

همچنین جنگ، قحطی، خشونت، سرکوبی، بی عدالتی و بیماری از عوامل ترومای اجتماعی هستند. متاسفانه آثار و عواقب مربوط به تروما، ماندگار بوده و شخص و جامعه دیگر جامعه قبلی نخواهد بود. ضمن اینکه ترومای اجتماعی، تالمات خود را به نسل‌های آتی نیز سرایت می‌دهد. ناگفته نماند افسردگی، اختلال خواب، هراس، پوچ انگاری، بی تفاوتی، بی اعتمادی به دیگران، عدم تمرکز و عدم اعتماد به نفس از نشانه‌های تروماست.

هر چند ترومای اجتماعی قابل درمان است، ولی شرایط و ملزومات خاص خود را می‌طلبد. امید بخشی به منظور افزایش روحیه یکی از مهمترین عوامل جهت برون رفت از ترومای اجتماعی است. همچنین نگرش گذرا نسبت به گذشته نیز می‌تواند در این مقوله کارساز باشد. هر چند این مهم نیاز به مهارت و حتی آموزش‌های خاص است. از سویی هر چند برخی جوامع با مهارت و مقاومت می‌توانند از شرایط تروما خارج شده و حتی آن را تبدیل به یک برتری کنند، ولی غالب جوامع نیز قادر نیستند و به ناچار از آسیب‌های عمیق، ماندگار و جدی آن در امان نخواهند بود.

شکل ۱. برخی مجموعه‌ها با مهارت و مقاومت می‌توانند از شرایط تروما خارج شده و حتی آن را تبدیل به یک برتری کنند.

ترومای اجتماعی درد و رنجی همگانی است و همت و بینش جمعی می‌طلبد. در نهایت به همان گونه که در روان شناسی یک انسان بالغ گاهی حتی از یک کودک نیز آسیب پذیرتر است، جامعه نیز نسبت به ترمای روانی شخصی می‌تواند بسیار آسیب پذیرتر باشد، صدمه‌های که در نهایت فرد فرد جامعه را متاثر می‌کند. ترومای اجتماعی همچون فرهنگی غلط است به مانند هوای آلوده‌ای می‌ماند که جامعه تنفس می‌کند. وقتی شخصی دچار ترومای روانی می‌شود، نه تنها خود که جامعه را نیز درگیر می‌کند. حال تصور کنید که افراد کثیری به این بیماری دچار شوند و در واقع تاثیرات سو آن به صورت تصاعدی افزایش خواهد یافت. این وضعیت بی شباهت به تکثیر ویروس‌ها برای بیماری یک مجموعه نیست.

در ترومای اجتماعی، اشخاصی بیشترین تاثیر را دارند که نه تنها تعادل خود را حفظ می‌کنند بلکه جامعه را به سوی ثبات سوق می‌دهند. تاثیر این افراد به مانند نوشدارویی برای جوامع است. در ترومای اجتماعی افراد می‌بایست به جای بغرنج کردن شرایط به بهبود آن فکر کنند و به جای اینکه انگشت اتهام را به سوی اشخاص و یا برخی مجموعه‌ها بگیرند، باید به فکر همگرایی باشند.

هر چند مهربانی، عطوفت، همدلی و همزبانی در همه مواقع کارساز نیست، ولی در برخی شرایط و موقعیت‌های حاد راهگشاست. ترومای اجتماعی مستقل از اینکه در مدت کوتاه و یا زمان طولانی بر جامعه عارض شود، برای درمان نیاز به زمان دارد و به مانند بیماری می‌ماند که هر چند آمدنش لحظه‌ای است، ولی مدت‌های مدیدی جوامع را درگیر می‌کند. امید که مجموعه ها، مهارت‌ها و مقاومت‌های لازم برای غلبه بر این چالش بزرگ را کسب کرده و بهره ببرند.