هیچگاه به مردم نگفتم بیایید نماز بخوانید/ فکر کنید در یک هیئت کشک بادمجان بدهند؛ باید غذایی به مخاطب بدهم که دوست دارد
تاریخ انتشار: ۲۶ تیر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۰۶۱۵۹۵
صراط: کاظم احمدزاده گفت: شاید پر پارتنرترین مجری ایران من باشم و تا به حال هیچ کس به اندازه من تنوع در تعداد پارتنر نداشته است و به اصطلاح و طبق گفتهها شنیدم که پارتنر خوبی هستم.
«سیدکاظم احمدزاده» مجری برنامههای تلویزیونی در گفتوگو با فارس گفت: در این سالها سلیقههای مدیران سازمان صدا و سیما تغییر کرده است و این دست برنامهها کمتر در قاب تصویر دیده میشوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی درباره اینکه نباید برای مجریهایمان خط کشی ژانری تعیین کنیم، بیان داشت: برخلاف عقیده برخیها، من مجری برنامههای صرفا مذهبی نیستم بلکه مجری اجتماعی هستم و مذهبم اجتماعی است. اگر از مذهب میگویم در اصل از موضوعی اجتماعی حرف میزنم و این خط کشیها اشتباه است. برای مثال یک ماه در حرم امام رضا (ع) اجرا کردم، اما هیچگاه به مردم نگفتم بیایید نماز بخوانید! بلکه از اخلاقمداری برایشان صحبت کردم. از طرفی هیچ برنامه اجتماعی نداریم که دینی نباشد و دین آمده تا انسان را اجتماعی بار بیاورد. برخلاف عقیده بسیاری که دینداری را با پوشیدن لباسای رنگی در تضاد میدانند، با لباس رنگی اجرا کردم و هم مردم را خنداندم و هم گریاندم. این خط کشیها را قبول ندارم که برخی میگویند فلانی فقط مجری برنامههای مذهبی است! این تفکیکها در ذهن جوان ما تاثیر میگذارد و نگاهشان را تغییر میدهد، این در شرایطی است که ما خودمان را از جامعه جدا نکردیم.
وی ادامه داد: فکر میکنم تنها مجری هستم که اغلب مخاطبان اجرایم را دوست دارند چراکه از جنس مردم اجرا میکنم. من زندگی خودم را میکنم و اهل این نیستم که سوادم را به رخ کسی بکشم. قطعا این را میدانید که در هیئتها چه غذایی بیش از بقیه طرفدار دارد؟ قیمه را همه دوست دارند، حالا فکر کنید در یک هیئت سه هزار نفری کشک بادمجان بدهند، تعدادی از افراد این غذا را دوست ندارند، اما همه قیمه را دوست دارند. بر همین اساس من هم که مخاطب عام دارم باید غذایی به او دهم که مطمئن هستم دوست دارد و این غذا همان سادگی است.
تهیه کننده و مجری برنامه «شهر عزیز» با اشاره به اجرا در کنار پارتنر ادامه داد: شاید پر پارتنر ترین مجری ایران من باشم و تا به حال هیچ کس به اندازه من تنوع در تعداد پارتنر نداشته است و به اصطلاح و طبق گفتهها شنیدم که پارتنر خوبی هستم. در اجراهای دو نفره هنر مجریها پاسکاری خوب است و پاسوریام بد هم نیست و هیچوقت پارتنرهایم اذیت نشدند. این سبک اجرا هم ساختار خاص خود را دارد و از آنجایی که برخی برنامهها این قابلیت را ندارد که دو نفره اجرا شوند اما خودم اجرای دو نفره را خیلی دوست دارم و نمیگویم که کسی نیست تا بتواند در کنارم قرار بگیرد و به لطف امام رضا (ع) هر فردی باشد میتوانم در کنارش قرار بگیرم. اما خب مدتی است که اینگونه اجراها به من پیشنهاد نشده است.
وی در ادامه با اشاره به ویژگی یک پارتنر خوب بیان داشت: پارتنری خوب است که بتواند به روند برنامه کمک کند و من نوعی نمیتوانم بعد از 23 سال کار، به مجری کنارم پاس دهم و او نتواند پاسم را جواب دهم.
احمدزاده در پایان نیز گفت: اینکه اجرای تک نفرهام بهتر است و یا اجرای دو نفره، بستگی به برنامه دارد. من هر دوی این اجراها را دوست دارم و خدارا شکر توانستم وظیفه رسانهای، اخلاقی و قلبیام را انجام دهم و وجدانم از این بابت راحت است.
منبع: صراط نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.seratnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «صراط نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۰۶۱۵۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حرفهای جنجالی بازیگر مشهور که صداوسیما اصلا قبول ندارد
اعتماد نوشت: بهنام تشکر بهتازگی در برنامه «زودیاک» که در شبکه نمایش خانگی پخش میشود، حضور یافته و از بازیگران اصلی است.
گفتوگوی زیر به این مناسبت با او انجام شده است.
دلیل حضورتان در برنامه زودیاک، علاقه به بازی مافیاست یا حضور در یک گیم شو به عنوان یک تجربه متفاوت در قالب تصویر؟
من بازی مافیا را دوست دارم و از اولین نفراتی بودم که در تلویزیون مافیا اجرا کردم و گاد بازی بودم. هرچه سریهای جدیدتری از مافیا تولید شد، نقشهای بیشتری روی کار آمد که برای من جذاب بود. زودیاک هم سناریوی جذاب و متفاوتی داشت و وقتی دوستان دعوت کردند تصمیم گرفتم که در برنامه زودیاک باشم.
گرداندن بازی مافیا را بیشتر دوست دارید یا بازی کردن را؟
گرداندن بازی را بیشتر دوست دارم. اینکه سفید باشم برایم لذتبخشتر است.
نظرتان در مورد مدل اجرا و گردانندگی محمد بحرانی در زودیاک چیست؟
محمد را خیلی زیاد دوست دارم و به نظرم در هر جایی که قرار میگیرد، مخاطب همراهش است. فکر میکنم در فصل اول زودیاک، کمی با احتیاط گرداندن بازی را پیش میبرد و مراعات بازیکنها را میکرد. اطمینان دارم که خودش هم به این فکر کرده و در فصل دوم، به تغییر مدل گردانندگی بازی فکر کرده است.
از تجربه کار در نمایش خانگی و تفاوتش با تلویزیون بگویید؟
من تقریبا جزو اولین نفراتی بودم که نمایش خانگی را با سریال ساخت ایران تجربه کردم. ساخت ایران اولین سریالی بود که به صورت دی وی دی منتشر شد. این دو مدیا، تفاوتهای مشخصی دارند. محدودیتهای صدا و سیما، فیلمنامههایی که تثبیت میکند، ناظران پخشی که دارد با نمایش خانگی متفاوت است. فضای کار در پلتفرمها راحتتر است و به این واسطه، کارگردانها، نویسندهها به تبع آن بازیگران دستشان در کار بازتر است. اینها مواردی است که همه میدانند و البته خیلی هم پیچیده نیست.
به عنوان کسی که بخش زیادی از تجربیات کاریاش را به نقشآفرینی در سریالهای تلویزیون اختصاص داده، ممکن است که شما هم مثل خیلیها، نگران حال این روزهای تلویزیون باشید. از نظر شما تلویزیون چطور میتواند به وضعیت سابقش برگردد؟
تلویزیون باید به همه نظرات مردم توجه کند و برای همه اقشار مردم برنامه بسازد، نه فقط برای عدهای خاص. مدیران تلویزیون فعلی، تمرکزشان را بر چیزهایی گذاشتهاند که فقط و فقط خودشان قبول دارند در حالی که خودشان هم خیلی خوب میدانند که بخش زیادی از مخاطبشان را از دست دادهاند و به نظر میرسد که با این شیوهای که پیش میروند، خیلی هم برایشان مهم نیست. امیدوارم که این مدیران عزیز، تجدیدنظری در روند سیاستگذاریشان داشته باشند که تلویزیون مثل دهه هشتاد یا حتی اوایل دهه نود، دوباره به اوج خودش برگردد و با سریالهای پرطرفداری مثل ساختمان پزشکان و دودکش و باقی سریالهای خوب و موفق، مردم و مخاطب را برای خودش حفظ کند. من فکر میکنم مردم هنوز هم انتظار دارند تلویزیون به رسانه اصلی و ملی همه افراد جامعه تبدیل شود.
به سریال ساختمان پزشکان اشاره کردید؛ تیم سازنده این سریال، تجربیات خوبی در تلویزیون رقم زدند. به نظرتان جای خالی چهرههای دهههای قبل چقدر در تلویزیون احساس میشود؟
به نظرم بیشتر از جای خالی کسانی که در آن سریالها یا برنامهها کار میکردند، جای خالی برنامههایشان احساس میشود. این وضعیت، نتیجه مدل تصمیمگیری فعلی است. اتفاقا همان عوامل الان تجربیاتشان بیشتر شده و ممکن است در شرایط مطلوب، خیلی بهتر از قبل کار کنند. باز هم تأکید میکنم که تصمیمات تلویزیون مهم است و به نظرم خیلی هم جرات و جسارت ویژهای نمیخواهد. به هر حال آن برنامهها و سریالهای خیایان خلوت کن در همین تلویزیون، تولید و پخش شدهاند.
ترجیحتان کار در فضای کمدی است یا جدی؟
در حال حاضر به فضای کمدی نمیتوانم فکر کنم و راستش اصلا کمدی در من گم شده و دلایلش را هم همه میدانیم. اما به دور از شرایط فعلی، فضای جدی و درام را بیشتر دوست دارم.