به نقل از «مهر»

واستعینوا بالصبر و الصلاه یعنی چه؟/نماز؛ راه حل مشکلات

تاریخ انتشار: ۳۰ تیر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۱۰۴۶۶۸

اگر کسی بگوید خدایا یک پناه گاه خصوصی به من نشان بدهید که من هر موقع یک گرفتاری برایم بوجود می آید زود به آن پناهنده شوم خداوند برایش صلاه را نمایان می کند.

به گزارش خبرگزاری مهر، ستاد اقامه نماز سلسله جلساتی گفتار پژوهی با حضور اساتید و کارشناسان با هدف دستیابی به راهکارهای کاربردی ترویج نماز برگزار می کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در دهمین جلسه از این گفتار پژوهی، حجت الاسلام علی اکبر وحیدی از اساتید حوزه و مرکز تخصصی مرکز نماز سخنانی ایراد دکردند که در ادامه می آید؛

بحث ما درباره آیات نماز و نگاه خداوند تبارک و تعالی در نماز با نگاه ترویجی اگر بخواهیم نگاه بکنیم می بینیم از آنچه که لازم و ضروری هست برای ترویج نماز خداوند تبارک و تعالی از همه آن راه ها در آیات قرآن استفاده کرده است مثلا از جمله چیزهایی که ما در بحث ترویج استفاده می کنیم می گوییم انسان باید زمینه سازی کند مثلا زمینه سازی چه چیزی؟ در بحث های اخلاقی می گوییم که حضرت ابراهیم (علی نبینا و اله و علیه الصلاه و السلام ) حاضر شدند برای این که زمینه سازی کنند برای نماز خوان شدن خودشان و خانواده خودشان بیش از هزار و دویست کیلومتر راه را از فلسطین می آیند تا مکه بعد آنجا با همه سختی هایی که تحمل می کنند آنجا می فرماید در آیات قرآن ««ربنا إِنِّی أَسْکَنْتُ مِنْ ذُرِّیَّتی‏ بِوادٍ غَیْرِ ذی زَرْعٍ عِنْدَ بَیْتِکَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنا لِیُقیمُوا الصَّلاةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوی إِلَیْهِمْ وَ ارْزُقْهُمْ مِنَ الثَّمَراتِ لَعَلَّهُمْ یَشْکُرُون‏»» یعنی فضا را، زمینه را آماده می کنند که یک درس خوبی است برای پدر و مادر که باید زمینه را فراهم کنند از جمله مدرسه، محله، گاهی اوقات شهر و هر چیزی که باشد و آن زمینه باید فراهم شود و حضرت ابراهیم این کار را کرد.

ما نگاهمان به آیات قران این است که خداوند تبارک و تعالی هم همین کار را کرده است و بعد امر به نماز کرده است یعنی چه؟ یعنی مثلا در آیاتی که طبق شان نزول آیات که ما نگاه می کنیم ابتدا خداوند امر به نماز نمی کند مثلا در آیاتی که در مکه نازل می شود ابتدا مثلا عواقب را می گوید مثلا مثل سوره مدثر ««مَا سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ قَالُوا لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ»» مثلا به همین اندازه اشاره می کند که بهشتی ها از جهنمی ها سوال می کنند که چی شد شما جهنمی شدید آنها چهارتا علت می آوردند و ا ول این که ما اهل نماز نبودیم بیست سوره که بر پیامبر نازل شده است فقط آثار بوده است و عواقب بعد از بیست سوره بیان شده است. از همان آیات ابتدایی ما اقیموا الصلاه نداریم و این خودش نشان دهنده زمینه سازی است؛

خداوند ابتدا فکر را آماده می کند و بعد امر می کند و همین جریان شما در داستان حضرت لقمان هم می بیند و در داستان حضرت لقمان در ایه هفده می فرماید اقیموا الصلاه ولی زمینه سازی اش قبل است یعنی زمینه سازی از آیه سیزده شروع می شود که تصحیح اعتقادات توحیدی هست، بحث موعظه هست، تصحیح معاد باوری هست، یعنی از آیه سیزده شروع می کند و بچه اش را آماده می کند و در آیه هفده امر به نماز می کند و این همان چیزی هست که ما پدر و مادر معمولا رعایت نمی کنیم یعنی ما فقط یاد گرفته ایم بگوییم نماز بخوان، چادر سرت کن، امر و نهی را بلدیم، یا بنی اقم الصلاه را بلدیم ولی غافل از این که این یا بنی اقم الصلاه یک زمینه سازی داشته که آن زمینه سازی مورد غفلت ما پدر و مادرها قرار می گیرد به هر حال هم در داستان های حضرت لقمان که الان یادم آمد، داستان حضرت ابراهیم زمینه سازی هست، تو کلام خود خداوند هم این زمینه سازی هست. این یکی از اصول ترویج نماز است که خداوند تبارک و تعالی رعایت کرده است.

معرفی انسانهای برگزیده، یک شیوه دعوت قرآنی

یکی دیگر از چیزهایی که خدا رعایت کرده است و می شود در واقع برای ترویج نماز از آن بهره مند شد این است که خدا بعضی از آدم های خوب را در آیات قرآن معرفی می کند مثلا متقین را معرفی می کند، محسنین را معرفی می کند، مومنون را یا افراد دیگری را به طرق مختلفی در چند سوره معرفی می کند جالبش این است که این یکی دیگر از راه هایی که خدا استفاده می کند آدم ها را اینطور تحریک می کند یعنی مثلا می گوید تو می خواهی جزء کدام گروه باشی؟ میخواهی جزء متقین باشی؟ متقین چه کسانی هست در سوره بقره ایه دو و سه همان اول قران می فرماید ««ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فیهِ هُدیً لِلْمُتَّقین‏ الَّذینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُون‏»» یعنی در واقع در تمامی آیات قرآن اولین ویژگی رفتاری را با قید رفتاری می گویم چون یومنون بالغیب و بعضی از جاها قبلش هست، ایمان و اعتقادات و آنچه مربوط به دل و روح است داریم که مثلا قبلش است ولی اولین ویژگی رفتاری را خداوند تبارک و تعالی در تمام آیه اقامه صلاه قرار داده است یعنی یک نحوه تحریک انسان ها است یعنی تو میخواهی چه کسی بشوی، می خواهیم جزء متقین باشی میگوید یقیمون الصلاه، می خواهی جزء مومنین باشی سوره مومنین جزء دو و سه، اینجا پنج تا ویژگی می گوید که سه تای اولی روحی است که باز کار نداریم ««إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذینَ إِذا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَ إِذا تُلِیَتْ عَلَیْهِمْ آیاتُهُ زادَتْهُمْ إیماناً وَ عَلی‏ رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُون‏»» بعد اولین ویژگی رفتار را می گوید ««الذین یقیمون الصلاه و مما رزقناهم ینفقون»» یا مثلا سوره مومنون ««قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُون‏ الَّذینَ هُمْ فی‏ صَلاتِهِمْ خاشِعُون»»‏ یعنی مومنونی را که می خواهد تعریف کند مومنون ایمان در داخلش دارد و ویژگی های رفتاری که می خواهد بگوید مثلا هفت تا یا هشت تا می گوید اولین ویژگی رفتاری را باز الذین هم فی صلاتهم خاشعون قرار می دهد یا مثلا در بعضی از آیات دیگر ما این اقامه صلاه را داریم مثلا اینجا در سوره لقمان آیه سه ویژگی محسنین قرار گرفته است ««هُدیً وَ رَحْمَةً لِلْمُحْسِنین الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ یُوقِنُون»»یعنی حالا به عناوینش که چهار یا پنج تا عرض کردم و عناوین شاید بیشتر از این هم باشد به هر حال مومنین، محسنین، متقین، شما جزء چه کسانی می خواهی باشی جزء هر کدام که می خواهید باشید این اقامه صلاه جزء ویژگی آنهاست یعنی مفری نداری جز این که اقامه صلاه داشته باشید در واقع یک گونه دارد تحریک می کند.

یکی دیگر از اصولی که در آیات قرآن می شود استفاده کرد که خیلی هم زیبا هست استفاده از نیازها است یعنی هر کسی که در زندگی خود یک مشکلاتی و گرفتاری هایی دارد راه برون رفت از این مشکلات را خداوند تبارک و تعالی پناهنده شدن به نماز قرار داده است و بنده در این وادی به دو تا بحث اشاره می کنم یکی بقره چهل و پنج است که ««وَ اسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ وَ إِنَّها لَکَبیرَةٌ إِلاَّ عَلَی الْخاشِعین‏»» که البته بقره صدو پنجاه و سه هم هست یعنی دو تا آیه دارد که تعبیر استعینوا باصبر و الصلاه در هر دو ایه آمده است؛ یکی عنوان است که با یک روایت می توان بیان کرد و یکی هم داستان حضرت موسی.

در واستعینوا بالصبر و الصلاه یک روایتی از امام صادق هست به یکی از اصحاب خودشان فرمودن««یا مسمع ما یمنع احدکم اذا دخل علیه غم من غموم الدنیا»» چه چیز مانع یکی از شما می شود که وقتی غمی در دلتان قرار بگیرد، کوچک و بزرگ، مادی و معنوی، جسمی و روحی، یک دستور العمل چهار ماده ای برای برون رفت از مشکلات دارند، یکی مریض دارد یکی قرض دارد حتی مشکلات بین المللی مثلا تحریم ها فشار آورده راه حلی امام صادق می دهند می فرماند ان یتوضع ثم یدخل المسجد، فیرکع رکعتین فیدع الله فیها وارد مسجد شوید حال محل عبادت یا مسجد، دو رکعت نماز بخوان، بعد از نماز خواندن بر آن غم و غصه ات دعا کن امام صادق دارند تشر می زنند می فرمایند چرا این کار را نمی کنید ««اما سمعت الله یقوم استعینوا باصبر و الصلاه»» نشنیدید خدا می فرماید که به نماز پناهنده شوید چرا شما به همه پناهنده می شود اما به خدا پناهنده نمی شوید. یعنی در واقع از آن نیازهایی که ما داریم، مشکلاتی که داریم از این هم خداوند تبارک و تعالی استفاده کرده است و این که شما در استعینوا باصبر و الصلاه دو تا پناه گاه به ما معرفی می کند که یکی از پناه گاه ها عمومی است.

استعینوا باصبر، اگر کسی بگوید خدایا یک پناه گاه خصوصی به من نشان بدهید که من هر موقع یک گرفتاری برایم بوجود می آید زود به آن پناهنده شوم خداوند برایش صلاه را نمایان می کند به تعبیر ما عطف خاص بر عام می کند برای این که بگوید این هم پناه گاه خصوصی یعنی برای راه برون رفت از مشکلات که گره را باز می کند بیان می کند. آن حدیث قدسی هم که زیباست اگر کنار این بیاوریم ««من احدث و من یتوضع»» کسی که وضویش بهم خورده است و وضو نگیرد به من جفا کرده است و اگر وضو گرفت و نماز نخواند به من جفا کرده است و اگر وضو گرفت و نماز خواند و دعا نکرد در حق من به من جفا کرده است سیر همان روایت امام صادع (ع) است ولی اگر کسی وضو گرفت ولی اگر نماز خواند و دعا کرد من دعایش را مستجاب نکردم من در حق او جفا کرده ام ولی بدانید که من جفا کار نیستم یعنی این در واقع نشان دهنده این است که هر کس در بعد از نمازهایش حداقل یک دعای مسجاب دارد.

از این نیازها و مشکلاتی که ما داریم از این دارد استفاده می کند برای ترویج نماز؛ مثلا می گوییم که اثر نماز چیست، یاد خداست؛ اقم الصلاه لذکری لام، لام غایت است یا لام تعلیل است. جایگاه اقم الصلاه لذکری در داستان حضرت موسی زیباست و خداوند در چه موقعیتی این را به حضرت موسی فرمود؟ زمانی است که حضرت موسی از مدین حرکت کرده اند با خانواده اش بر می گردند به مصر، فضا خیلی فضای زیبایی هست یعنی در این وسط راه شب هست، هوا هم سرد هست، حضرت موسی راه را هم گم کرده اند، غذایی هم ندارند، ظاهرا خانواده اش هم حامله هست یعنی مشکلات و گرفتاری ها همه اش بر سر حضرت موسی ریخته است، در این فضای مملو از گرفتاری ها و مشکلات، هر نوع مشکلی که بگویید، یک مرتبه خداوند در سوره طه اشاره می کنند، در سوره قصص هم اشاره می کنند که یک مرتبه نوری می آید و نوری پیدا می شود و حضرت موسی هم می گویند««انی آنست نارا»» یک نوری را میبینم بگذارید ببینم این نور چیست؟ بروم اگر کسی است راه را سوال کنم اگر آتشی است تکه ای از آن بیاورم تا شما گرم شوید بروم و برایتان خبری بیاورم بعد این فضا حضرت موسی می روند و آن آیات خیلی زیبا که من اختیارت کردم و اننی انا لا اله الا انا، این جملات ««فَلَمَّا أَتاها نُودِیَ یا مُوسی‏ إِنِّی أَنَا رَبُّکَ فَاخْلَعْ نَعْلَیْکَ إِنَّکَ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُوی‏ ‏»» من انتخابت کرده ام و یک مرتبه می رسد به اینجا که ««إِنَّنی‏ أَنَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ أَنَا فَاعْبُدْنی‏ وَ أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْری»»‏ گاهی اوقات ما بلافاصله اقم الصلاه لذکری مخاطب که نمی فهمد یعنی چه ولی اگر ملموس باشه و خدا دارد ملموسش می کند یعنی اقم الصلاه لذکری را در اوج تنهایی و گرفتاری می گوید گاهی اوقات در زندگی به جایی می رسید که هیچ کس غیر از خداوند به درد ما نمی خورد، می فهمید که پول ، قدرت و مقام به دردت نمی خورد، حتی علمت به دردت نمی خورد، الا این که خداوند بیاید بگوید اننی انا الله لا اله الا انا فاعبدنی و اقم الصلاه لذکری بیا در خانه خودم و به یاد من باش که آن اثرات و آثار و برکات هم دارد.

استفاده از احساسات در دعوت به نماز

یکی دیگر از آنهایی که خداوند از آنها استفاده کرده است استفاده از احساسات است. همه آدم های روی زمین از امید خوششان می آید امیر المومنین (ع) به اصحاب خودشان می فرمایند که به نظر شما امیدبخش ترین آیات قرآن کدام آیه است؟ خوب چهار نفر هستند و صحابی پیامبر هستند و تمام مسلط به قرآن کنار پیامبر هم بوده ، اولی می گوید: ««إِنَّ اللَّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ لِمَنْ یَشاءُ وَ مَنْ یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَری‏ إِثْماً عَظیما»» امیر المومنین می گویند فرمود خوب است ولی این که من می گویم این نیست نفر دوم می گوید: ««وَ مَنْ یَعْمَلْ سُوءاً أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللّ

منبع: مهر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۱۰۴۶۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تاریخ شهادت امام جعفر صادق(ع) ۱۴۰۳ + زندگینامه و احادیث

25 شوال مصادف با شهادت امام جعفر صادق (ع) و تعطیل رسمی است.

به گزارش ایمنا، امام جعفرصادق (ع)، ششمین پیشوای شیعیان جهان و فرزند امام محمد باقر (ع) هستند.

تاریخ دقیق شهادت امام جعفر صادق (ع) تاریخ دقیق شهادت امام جعفر صادق (ع) در تقویم شمسی برابر با شنبه ۱۵ اردیبهشت سال ۱۴۰۳‌ است. تاریخ دقیق شهادت امام جعفر صادق (ع) در تقویم قمری برابر با ۲۵ شوال سال ۱۴۴۵ است. تاریخ دقیق شهادت امام جعفر صادق (ع) در تقویم میلادی برابر با ۴ می سال ۲۰۲۴ است. زندگینامه امام جعفر صادق (ع)

امام جعفر صادق (ع) ششمین پیشوای شیعیان جهان در ۱۷ ربیع الاول سال ۸۳ هجری قمری در مدینه متولد شد. نام مبارکشان «جعفر» و مشهورترین کنیه آن حضرت «ابوعبدالله»، و مشهورترین لقبشان، «صادق» است. پدر ایشان امام باقر (ع) و مادرش ام فروه است. امام صادق (ع) در سال ۱۱۴ هجری قمری پس از شهادت پدرش در سن ۳۱ سالگی به امامت رسید. دوران امامت ایشان مصادف با اواخر حکومت بنی‌امیه و اوایل حکومت بنی‌عباس بود. سرانجام در سال ۱۴۸ هجری قمری منصور دوانیقی به‌وسیله انگوری که آن را به زهر آلوده کرده بود، امام صادق (ع) را مسموم و به شهادت رساند. ایشان در سن شصت و پنج سالگی به شهادت رسید و پیکر پاکش را در قبرستان بقیع کنار قبر پدرش امام محمدباقر (ع) به خاک سپردند.

مهمترین القاب امام جعفر صادق (ع)

امام صادق (ع) القاب زیادی داشت که مهم‌ترین و معروف ترین آنها صادق به معنی راستگو است. از آنجا که امام ششم در گفتار و رفتار راستگو بود لقب صادق را به ایشان داده اند. از دیگر لقب‌های امام جعفرصادق (ع) می‌توان طاهر، صابر و فاضل را نام برد.

احادیث امام جعفر صادق (ع)

بیشترین احادیث از امام صادق (ع) نقل شده است، اولین علت این امر مربوط به شرایط خاص زمان امامت ایشان و دومین دلیل این است که ایشان از دیگر امامان بیشتر عمر کردند و به همین علت ایشان را شیخ الائمه نیز می‌نامند. همچنین فقه شیعه امامیه که به فقه جعفری مشهور است منسوب به امام جعفر صادق (ع) است، زیرا بخش عمده احکام فقه اسلامی بر طبق مذهب شیعه امامیه از ایشان است و آن اندازه که از آن حضرت نقل شده است از هیچیک از ائمه نقل نگردیده است. برخی از احادیث ایشان عبارتند از:

چه دعایی به آسمان می‌رود

عنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: کُلُّ دُعَاءٍ یُدْعَی اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ مَحْجُوبٌ عَنِ السَّمَاءِ حَتَّی یُصَلَّی عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ.

امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: هر دعایی که از خدای عزوجل خواسته می‌شود، به آسمان راه ندارد “مستجاب نمی‌شود” تا اینکه بر محمد و آل محمد #صلوات فرستاده شود.

منبع: کافی، ج ۲، ص ۴۹۳

آرامش در زندگی

امام صادق علیه السلام طی حدیثی درباره آرامش در زندگی می‌فرمایند:

فَوْتُ اَلْحَاجَةِ خَیْرٌ مِنْ طَلَبِهَا مِنْ غَیْرِ أَهْلِهَا وَ أَشَدُّ مِنَ اَلْمُصِیبَةِ سُوءُ اَلْخُلُقِ مِنْهَا.

برآورده نشدن نیاز نیکوتر از خواهش آن از نااهل است؛ و سخت‌تر از گرفتاری، بدخلقی و صبر نکردن بر آن گرفتاری است.

منبع: تحف العقول، جلد ۱، صفحه ۳۵۹

روزی که همه آرزو می‌کنند کاش زائر حسین علیه السلام بودند

امام جعفر صادق علیه السلام در روایتی در خصوص زیارت حرم امام حسین علیه السلام می‌فرمایند:

عبدالله الطحان، عن أبی عبدالله علیه السلام قال: سمعته یقول: ما من أحد یوم القیامه إلاّ و هو یتمنّی أنّه زوار الحسین بن علی (علیهما السلام) لما یری لما یصنع بزوار الحسین بن علی من کرامتهم علی الله.

هیچکس نیست در روز قیامت مگر اینکه آرزو می‌کند، ای کاش امام حسین علیه السلام را زیارت کرده بودم آن هنگامی که می‌بیند که با زوار امام حسین علیه السلام چه می‌کنند، چقدر نزد خداوند مورد کرامت واقع می‌شوند.

منبع: وسایل الشیعه، جلد ۱۴، صفحه ۴۲۴

کارهایی که فقر را می‌برد و روزی را زیاد می‌کند

امام صادق علیه السلام درباره کارهایی که فقر را می‌برد و روزی را زیاد می‌کند فرموده‌اند:

إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْجَمَالَ وَ التَّجَمُّلَ وَ یَکْرَهُ الْبُؤْسَ وَ التَّبَاؤُسَ وَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ إِذَا أَنْعَمَ عَلَی عَبْدِهِ نِعْمَةً یُحِبُّ أَنْ یَرَی أَثَرَ نِعْمَتِهِ عَلَیْهِ قِیلَ وَ کَیْفَ ذَلِکَ قَالَ یُنَظِّفُ ثَوْبَهُ وَ یُطَیِّبُ رِیحَهُ وَ یُحَسِّنُ دَارَهُ وَ یَکْنُسُ أَفْنِیَتَهُ حَتَّی إِنَّ السِّرَاجَ قَبْلَ مَغِیبِ الشَّمْسِ یَنْفِی الْفَقْرَ وَ یَزِیدُ فِی الرِّزْق.

خداوند زیبایی و خودآرایی را دوست دارد و از فقر و تظاهر به فقر بیزار است. هرگاه خداوند به بنده‌ای نعمتی بدهد، دوست دارد اثر آن را در او ببیند. عرض شد: چگونه؟ فرمودند: لباس تمیز بپوشد، خود را خوشبو کند، خانه اش را گچکاری کند، جلوی در حیاط خود را جاروکند، حتی روشن کردن چراغ قبل از غروب خورشید فقر را می‌برد و روزی را زیاد می‌کند.

منبع: ارشادالقلوب، جلد ۱، صفحه ۱۹۵

توصیه کوتاه امام صادق علیه السلام به شیعیان

امام جعفر صادق علیه السلام در توصیه‌ای کوتاه و ماندگار به شیعیان فرموده‌اند همچنان که خداوند دستور داده برای هم برادرانی نیکوکار باشید.

تَواصَلوا و تَبارُّوا و تَراحَموا و کُونُوا إخوَةً بَرَرَةً کَما أمَرَ کُمُ اللّه.

امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: با یکدیگر پیوند داشته باشید و به هم نیکی کنید، و با یکدیگر مهربان باشید و همچنان که خداوند به شما دستور داده است، برادرانی نیکوکار باشید.

منبع: اصول کافی، جلد ۲، صفحه ۱۷۵

برای دعا هیچگاه دیر نیست

امام جعفر صادق علیه السلام در حدیثی پیرامون اینکه برای دعا هیچ گاه دیر نیست می‌فرمایند:

عنْ مُیَسِّرِ بْنِ عَبْدِ الْعَزِیزِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام. قَالَ قَالَ لِی یَا مُیَسِّرُ ادْعُ وَ لَا تَقُلْ إِنَّ الْأَمْرَ قَدْ فُرِغَ مِنْهُ إِنَّ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ مَنْزِلَةً لَا تُنَالُ إِلَّا بِمَسْأَلَةٍ وَ لَوْ أَنَّ عَبْداً سَدَّ فَاهُ وَ لَمْ یَسْأَلْ لَمْ یُعْطَ شَیْئاً فَسَلْ تُعْطَ یَا مُیَسِّرُ إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ بَابٍ یُقْرَعُ إِلَّا یُوشِکُ أَنْ یُفْتَحَ لِصَاحِبِهِ.

میسر بن عبدالعزیز روایت کرد که امام جعفر صادق علیه السلام به من فرمود: ای میسر دعا کن و نگو کار از کار گذشته است، زیرا نزد خدای متعال جایگاهی هست که جز با دعا به آن نتوان رسید، اما اگر بنده‌ای دهان خود را ببندد و از خدا درخواست نکند، چیزی به او داده نمی‌شود پس دعا کن تا به تو ارزانی شود. ای میسر هیچ دری کوبیده نمی‌شود مگر اینکه روزی به روی کوبنده آن باز می‌شود.

منبع: کافی، ج ۲، ص ۴۶۶

پاداش قرض دادن

امام جعفر صادق علیه السلامدر خصوص پاداش قرض دادن در زندگی می‌فرمایند:

عنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلوات الله علیه: مَنْ أَقْرَضَ مُؤْمِناً قَرْضاً یَنْتَظِرُ بِهِ مَیْسُورَهُ کَانَ مَالُهُ فِی زَکَاةٍ وَ کَانَ هُوَ فِی صَلَاةٍ مِنَ الْمَلَائِکَةِ حَتَّی یُؤَدِّیَهُ إِلَیْهِ.

امام جعفر صادق علیه السلام از پیامبر صلوات الله علیه روایت کرد که فرمود: هرکس به مؤمنی قرضی بدهد تا هنگام توانایی به او بازگرداند؛ گویی مال خود را صدقه داده و تا زمانی که قرض گیرنده آن مال را به او بازگرداند، فرشتگان بر او درود می‌فرستند.

منبع: ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، شیخ صدوق، ص ۱۳۸

پاداش عیادت مؤمن

امام جعفر صادق علیه السلام درباره پاداش عیادت مؤمن می‌فرمایند:

عنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: أَیُّمَا مُؤْمِنٍ عَادَ مُؤْمِناً فِی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی مَرَضِهِ وَکَّلَ اللَّهُ بِهِ مَلَکاً مِنَ الْعُوَّادِ یَعُودُهُ فِی قَبْرِهِ وَ یَسْتَغْفِرُ لَهُ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ.

امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: اگر مؤمنی برای رضای خدای عزوجل به عیادت مؤمن دیگر برود، خداوند فرشته‌ای از فرشتگان عیادت کننده بر او می‌گمارد که در قبر به عیادت او بیاید و تا روز قیامت برای او طلب آمرزش کند.

منبع: کافی، ج ۳، ص ۱۲۰

سه چیز که با وجود آنها ضرری به انسان نمی‌رسد

امام جعفر صادق علیه السلامدر خصوص سه کار ایمنی‌بخش در زندگی می‌فرمایند:

عن أَبی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: ثَلَاثٌ لَا یَضُرُّ مَعَهُنَّ شَیْ‌ءٌ الدُّعَاءُ عِنْدَ الْکَرْبِ وَ الِاسْتِغْفَارُ عِنْدَ الذَّنْبِ وَ الشُّکْرُ عِنْدَ النِّعْمَةِ.

امام جعفر صادق علیه السلامفرمود: سه چیزند که با وجود آنها ضرری به انسان نمی‌رسد:

۱. دعا هنگام اندوه

۲. طلب آمرزش هنگام گناه

۳. شکر هنگام برخورداری از نعمت.

منبع: کافی، ج ۲، ص ۹۵

سه کار نجات بخش

امام جعفر صادق علیه السلامدرخصوص سه کار نجات بخش برای انسان فرموده است:

عنِ الصَّادِقِ علیه السلام قَالَ الْمُنْجِیَاتُ ثَلَاثٌ إِطْعَامُ الطَّعَامِ وَ إِفْشَاءُ السَّلَامِ وَ الصَّلَاةُ بِاللَّیْلِ وَ النَّاسُ نِیَام.

امام جعفر صادق علیه السلامفرمود: نجات دهندگان سه چیزند:

غذا دادن، بلند سلام کردن، خواندن نماز شب زمانی که مردم در خوابند

کد خبر 747745