به نقل از «مشرق»

لغو ناگهانی انتخابات الکترونیکی نظام پزشکی و اعتراضات گسترده جامعه پزشکی

تاریخ انتشار: ۳۰ تیر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۱۰۸۰۶۳

حالا و با لغو ناگهانی امکان الکترونیکی رأی دادن در انتخابات نظام پزشکی کل کشور که تحت تأثیر سوء مدیریت برگزار کنندگان این انتخابات رخ داد، خواسته و یا ناخواسته شانس گروه یا افراد خاصی بالا می رود.

به گزارش مشرق، هفتمین دوره انتخابات سازمان نظام پزشکی کل کشور برای معرفی اعضای جدید هیات مدیره های نظام پزشکی، از صبح امروز و در ۱۹۹ حوزه انتخابیه در کل کشور در حالی آغاز شد که بر اساس اطلاعیه های پیشین قرار بود این انتخابات به دو شکل الکترونیکی و حضوری برگزار شود اما امکان رأی گیری الکترونیکی بنا به دلایل نامعلوم فراهم نشد و در نهایت ساعت 14 امروز به کلی لغو شد؛ شرایطی که باعث شد بسیاری از واجدین شرایط نتوانند در این انتخابات شرکت کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در حالی که از چند هفته گذشته انتخابات نظام پزشکی کل کشور تحت تأثیر فضاسازی تبلیغاتی و رسانه ای ایجاد شده با شور و نشاط خاصی وارد دوره تبلیغات انتخاباتی شد و تعداد زیادی از پزشکان و دستیاران به حضور در این انتخابات و احتمالاً پیروزی در آن امیدوار شدند، انتخابات روز جمعه (30 تیر) به گونه ای در حال برگزاری است که نه تنها موجی از اعتراضات را به همراه دارد، بلکه به دلیل لغو ناگهانی انتخابات الکترونیکی، تعداد زیادی از واجدین شرایط امکان شرکت در انتخابات را از دست داده اند.

بر اساس آنچه که ستاد برگزاری انتخابات نظام پزشکی کل کشور در ایام رقابت های انتخاباتی و پیش از زمان برگزاری انتخابات اعلام کرد، همه واجدین شرایط شرکت در انتخابات نظام پزشکی قادر بودند به دو روش الکترونیکی و نیز حضوری در این انتخابات شرکت کنند و به نامزد مورد نظر خود رأی دهند.

ایجاد امکان شرکت الکترونیکی در انتخابات سبب شد تا بسیاری از پزشکان و دستیاران دوره های تخصصی با لحاظ کردن برنامه های شخصی خود این روش را برای شرکت در انتخابات انتخاب کنند و لزومی برای حضور در نزدیکی شعبه های اخذ رأی در روز برگزاری انتخابات نداشته باشند؛ شعبه هایی که البته تعدادش بسیار کم و شرکت در انتخابات از این روش مستلزم صرف زمان زیاد است.

با اینکه از صبح روز جمعه که هنوز انتخابات برگزار نشده بود، هنوز اطلاعیه های ستاد برگزاری انتخابات تأکید بر وجود دو روش الکترونیکی و حضوری برای شرکت در انتخابات داشت، اما با آغاز فرایند رأی گیری حضوری از ساعت 8 صبح، شرایط اخذ رأی به صورت الکترونیکی فراهم نشد.

فراهم نشدن شرایط رأی گیری الکترونیکی از ساعت 8 صبح از یک سو و از سوی دیگر اطلاعیه های پیاپی که تأکید بر تلاش برای رفع عیب و باز شدن سیستم الکترونیکی داشت، بر بلاتکلیفی علاقمندان شرکت در این انتخابات، به ویژه کسانی که به دلیل دوری مسافت امکان حضور در شعبه های اخذ رأی را نداشتند، اضافه کرد. از این جهت می گوییم بلاتکلیفی که این دسته از پزشکان همچنان به امید اصلاح سیستم اینترنتی و فراهم شدن امکان رأی دادن الکترونیکی تا ساعت 14 منتظر ماندند.

در نهایت و در ساعت 14 روز جمعه در حالی که بسیاری از واجدین شرایط شرکت در انتخابات بر اساس اطلاعیه های پیشین همچنان امیدوار به شرکت در انتخابات به روش الکترونیکی بودند، اطلاعیه ای از سوی ستاد برگزاری انتخابات صادر شد که در آن بر لغو امکان شرکت در انتخابات به صورت الکترونیکی، اشاره شد؛ تصمیمی که در ساعات پایانی اخذ رأی شائبه و نگرانی های فراوانی را در رابطه با این انتخابات ایجاد کرد.

مسئولان برگزاری انتخابات نظام پزشکی کشور، ماه ها فرصت داشتند تا با آزمون و خطا امکان الکترونیکی برگزار شدن انتخابات را پیش از آغاز رأی گیری بررسی و در صورت فراهم نبودن شرایط این مهم را پیشتر به پزشکان و دستیاران آنها اعلام کنند؛ موضوع مهمی که می توانست در برنامه ریزی بسیاری از علاقمندان برای شرکت در انتخابات به صورت حضوری موثر باشد.

به محض آغاز زمان رأی گیری حضوری و مشاهده عدم کارایی سامانه الکترونیکی این امکان وجود داشت که بلافاصله مسئولان برگزاری انتخابات رأی گیری اینترنتی را لغو کنند و از پزشکان بخواهند برای رأی دادن به شعبه های حضوری مراجعه کنند؛ اقدامی که صورت نگرفت و بسیاری از افراد با امید فراهم شدن امکان رأی دادن مجازی تا ساعت 14 معتل شدند.

با شرایط کنونی بسیاری از رزیدنت ها و پزشکان تخصصی که در حال حاضر در شهر و روستاهای دور افتاده و مناطقی که شعبه رأی گیری حضوری ندارد، در حال سپری کردن دوره های طرح خود هستند با لغو شدن امکان رأی دادن اینترنتی عملاً‌ از چرخه رأی دادن به صورت ناگهانی حذف شدند و انتخابات بدون شرکت اثر گذار آنها در حال پایان یافتن است.

حالا و در شرایطی که در برخی مناطق کشور از جمله شهر تهران تنها یک شعبه برای رأی گیری حضوری وجود دارد، جمع زیادی از پزشکان و دستیاران باید تا ساعت 22 تنها از روی حضوری و مراجعه به تنها شعبه های شلوغ شهرها رأی خود را به صندوق بیاندازند.

«م. ظهوری» یکی از پزشکان عمومی استان فارس در این باره گفت: با وجود اعلام یکماه قبل سازمان نظام پزشکی مبنی بر برگزاری انتخابات به دو صورت الکترونیکی و حضوری انتخابات الکترونیک امروز به طرز کاملا ناگهانی و بعلت ناکارآمدی سوال برانگیز، سیستم الکترونیکی انتخابات را لغو کردند.

وی افزود: سوال اینجاست که این تمهیدات برای چه کسانی اندیشیده شده بود؟ بجز افرادی که به دلایلی همچون کشیک، طرح، مسافرت اجباری در زمان گفته شده در شهر محل حوزه امکان حضور نداشتند؟ آیا لغو ناگهانی این انتخابات قانونی است و مشروعیت آن را زیر سوال نمیبرد؟

این پزشک معترض تأکید کرد: در رأی گیری الکترونیک قبلی سیستم الکترونیک ایرادات جدی داشت که باید اصلاح می شد و یا اگر اصلاح پذیر نبود چرا رأی گیری الکترونیک برای این انتخابات از قبل کنسل نشد؟ آیا این شرایط چیزی جز ناکارآمدی برگزار کنندگان و یا مهندسی شده بودن این اتفاق را نشان می دهد؟

«اعظم جعفری» یکی دیگر از پزشکان معترض نیز گفت: تمهیدات لازم برای برگزاری انتخابات به هر نحو باید از قبل تنظیم می شد و مسئولان باید از قبل عملیاتی بودن برگزاری انتخابات به صورت الکترونیکی را آزمایش می کردند. آنها با این کار باعث شدند جمع زیادی از پزشکان مثل من از حضور در انتخابات منصرف شویم.

«الف خاکباز» متخصص جراحی فک و صورت و یکی نامزدهای انتخابات نظام پزشکی نیز در رابطه با اقدام هیئت برگزاری مبنی بر لغو امکان برگزاری انتخابات الکترونیکی آن هم در ساعات پایانی گفت: بسیاری از همکاران و دوستان من قرار بود از راه دور و به صورت الکترونیکی به بنده رأی دهند ولی متأسفانه مسئولان وزارت بهداشت با این اقدامشان به شعور همه ما توهین کردند.

«ع معظمی پور»، نیز در رابطه با اتفاق پیش آمده در انتخابات نظام پزشکی گفت: به نظر ما این کاملاً مهندسی شده بود و مورد اعتراض خیلی از کاندیداها قرار گرفته است. چرا که رأی گیری بصورت حضوری، مانع شرکت بسیاری از پزشکان جوان و رزیدنت هایی می شود که امکان حضور در تنها محل رأی گیری را ندارند و این یعنی انتخاب افراد مورد نظر خود سازمان نظام پزشکی و همان افرادی که قبلاً نیز در این سازمان حضور داشتند.

با توجه به آنچه آمد، حالا و با لغو ناگهانی امکان الکترونیکی رأی دادن در انتخابات نظام پزشکی کل کشور که تحت تأثیر سوء مدیریت برگزار کنندگان این انتخابات رخ داد، خواسته و یا ناخواسته شانس گروه و یا افراد خاصی برای پیروزی در انتخابات افزایش خواهد یافت؛ اتفاقی که بسیاری از پزشکان به آن اعتراض دارند و شبهات نگران کننده ای را پیرامون نتایج نهایی آن ایجاد می کند.

منبع: تابناک

منبع: مشرق

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۱۰۸۰۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خودکشی از رزیدنت‌ها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آل‌سعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان به‌مثابه یک انتحار اجتماعی است»

الهه جعفرزاده: اواخر هفته گذشته (پنج‌شنبه ۶ اردیبهشت)، با انتشار خبر درگذشت خانم دکتر سمیرا آل‌سعیدی، دانشیار روماتولوژی و عضو مرکز تحقیقات روماتولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران، جامعه پزشکی برای بار دوم در سال جاری به سوگ نشست. مواجهه نخست با بحران خودکشیِ یکی دیگر از اعضای کادر درمان در سال جاری، به چهارم فروردین ماه بازمی‌گردد؛ که مربوط به درگذشت خانم دکتر پرستو بخشی، متخصص قلب و عروق در بیمارستان دلفان بود.

دکتر هادی یزدانی، پزشک و دکترای حرفه‌ای پزشکی، در گفت‌وگو با خبرآنلاین، پیرامون این مسئله می‌گوید: «چندی است که در جامعه فعلی سرفصلی داریم تحت عنوان «خودکشی پزشکان»؛ و طی همین مدتی که من به‌شخصه مباحث پیرامون این موضوع را به طور دقیق‌تر بررسی می‌کنم، می‌بینم همین عنوان و سرفصل منتقدانی دارد با این طرز تفکر که «پدیده خودکشی در تمام جوامع وجود دارد و ارتباطی با شغل افراد ندارد. پزشکان نیز قشری از یک جامعه هستند و چندان تفاوتی میان خودکشی این گروه با سایر گروه‌های موجود در یک اجتماع حاکم نیست و نباید گروه پزشکان در ذیل این پدیده پررنگ شوند؛ که این تفکر درستی نیست.»

متن کامل این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:

دغدغه و رویکرد جامعه پزشکی در مواجهه با خودکشی اعضای کادر درمان چیست و چطور به آن می‌پردازد؟

نگاه نقادانه‌ای که بر این مسئله حکم‌فرماست، چندان صحیح نیست؛ در واقع دغدغه جامعه پزشکی در پی مرگ اعضای کادر درمان، این نیست که با به پا کردن سر و صدا در جامعه، توجه‌ها را به سمت خود جلب کند و در نهایت هم بی‌حاصل باشد. بلکه دغدغه تمام همکاران ما در این حوزه، تلاش در راستای «به رسمیت شناختن» این مسئله از سوی اجتماع است؛ اینکه جامعه آگاه شود سرفصلی با عنوان خودکشی پزشکان وجود دارد. پس از شناخت و پذیرش این سرفصل، در مراحل بعد می‌توان علل و عوامل دخیل در وقوع این پدیده را به درستی مورد بررسی قرار داد.

مرگ دکتر آل سعیدی، از ابتدای امسال تا کنون، دومین خودکشی در جامعه پزشکی ایران است. این مورد به لحاظ علّی و کیفی چه تفاوتی با خودکشی دکتر پرستو بخشی در فروردین ماه سال جاری دارد؟

در سال جدید، ما دو مورد خودکشی در جامعه پزشکان داشتیم؛ یکی خودکشی دکتر پرستو بخشی پزشک متخصص قلب، و دیگری خودکشی اخیر دکتر سمیرا آل سعیدی. دو موردی که از دو جنسِ متفاوت هستند و علل عینی حاکم بر هر یک از این موارد مجزا و مختلف‌اند.

در مورد خانم دکتر بخشی، ما شاهد یک «ظلم و تحقیر سیستماتیک» هستیم که طی یک ماه اخیر بارها روی این موضوع تأکید کردیم و درباره آن نوشتیم؛ که عده بسیاری در این‌باره، موضع‌گیری کردند و طبق معمول سعی داشتند که ماجرا مشمول مرور زمان شده و فراموش شود. مرحومه بخشی، علاوه بر شرایط روحی نامساعد و افسردگی ناشی از مرگ والدین، در دوران طرح، انواع و اقسام تحقیرها، مضیقه‌ها و کمبودها را متحمل شده بود؛ که مجموعه این عوامل، ایشان را پله پله به سمت خودکشی سوق داد.

در مورد خانم دکتر آل سعیدی با توجه به شواهد و اطلاعات موجود می‌توان ادعا کرد که مرگ و خودکشی ایشان از جنس دیگری است. اگر از منظر بیرونی بخواهیم به موضوع بنگریم، دکتر آل سعیدی در منتهی‌الیه موفقیت و جایگاه علمی و مدیریتی کشور قرار داشتند و به عبارتی تمام چیزهایی که سمبل موفقیت تلقی می‌شوند، در ایشان جلوه‌گر بود. در واقع مسئله‌ای که جنس خودکشی خانم دکتر آل سعیدی را متمایز می‌کند [با استناد به گفت‌وگوهای منتشرشده از دکتر آل سعیدی با دیگر همکارانشان]، این است که ایشان همواره از یک «ناامیدی اجتماعی» صحبت می‌کردند؛ شرایطی که در آن هیچ امیدی به آینده و پیشرفت نیست و همه‌چیز رو به افول می‌رود.

رسیدن به ناامیدی اجتماعی شاید حس آشنایی برای اکثر افراد در هر جایگاهی باشد؛ که مسلماً علل متعددی دارد. «شغل» افراد در رسیدن به این بن‌بست چه نقشی دارد؟

قطعاً همینطور است؛ شاید این یک تجربه مشترک برای اکثر افراد در هر جایگاهی باشد، اما در موردِ دکتر آل سعیدی، این یأس فلسفی و ناامیدی اجتماعی به طور ویژه همزمان شده بود با شغل ایشان؛ که یک زمینه کاری پراسترس با فرسودگی بالا به شمار می‌آید. این اتفاق به خوبی نشان می‌دهد که «مشاغل» چقدر در ایجاد احساسات و اتخاذ تصمیمات نقش پررنگی دارند. همانطور که در مورد مذکور، فردی با وجود مرتبه بالای علمی، موفقیت‌های قابل توجه و شرایط اقتصادی مطلوب به نقطه‌ای می‌رسد که تصمیم بگیرد به زندگی خود پایان دهد و یک «چرا»ی بزرگ و بی‌پاسخ را در ذهن مخاطب ایجاد کند.

در ابتدای صحبت، «به رسمیت شناساندن پدیده خودکشی پزشکان» را به‌عنوان دغدغه اصلی در جامعه پزشکی مطرح کردید؛ از نگاه شما جامعه‌ فعلی چقدر پذیرای این دیدگاه است؟

در جامعه‌ای که دین در معادلات آن یک متغیر قوی و حکومت آن متظاهر به دین است، پدیده خودکشی یک عمل حرام و غیرشرعی محسوب می‌شود و بنا بر همین باورهای دینی، سعی جامعه همواره بر این بوده که سکوت کند یا برچسب خودکشی را کنار بزند و ماجرا را با عناوین دیگری همچون «مرگ خودخواسته» روایت کند. در چنین شرایطی، صحبت از این ماجرا و به رسمیت شناختن آن دغدغه اصلی ماست. خودکشی، نام دیگری ندارد، فراتر از یک آسیب اجتماعی است هم‌رده‌ی یک «انتحار اجتماعی» باید مورد شناخت و بررسی قرار بگیرد.

خودکشی «رزیدنت‌ها» نیز مشمول این دغدغه است؟

صد البته؛ این دغدغه فقط معطوف به خودکشی پزشکان نیست، بلکه در زمینه خودکشی رزیدنت‌ها نیز روال به همین شکل است. عدم پرداخت حقوق مادی و معنوی در این گروه از کادر درمان، تنها یک جنبه از مشکلات حاکم بر این قشر است. ساعات کاری طاقت‌فرسا، شرایط تحقیرآمیز، عدم حمایت و روابط پادگانی بین اساتید و رزیدنت‌ها نیز از مشکلات قابل توجه این حوزه است که به اشکال گوناگون منجر به خودکشی‌های زنجیره‌ای می‌شود و ماهیت این ماجرا برای جامعه خطرناک است. هرچند این موضوعات قابلیت حل و فصل دارد، فقط عمده هدف ما این است که چنین مسائلی به رسمیت شناخته شود.

فکر می‌کنید تداوم اطلاع‌رسانی در راستای به رسمیت شناختن دومینوی خودکشی در جامعه پزشکی چقدر مثمر ثمر واقع خواهد شد؟

اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی در این زمینه، فقط به سود جامعه پزشکی نیست و باید به‌صورت کلان به آن نگاه کرد؛ چرا که سلامت جسم و روان تک‌تک اعضای یک جامعه در گروی سلامت سیستم بهداشت و درمان است. سیستم حاکمیتی کشور نیز موظف است صدای مظلومیت این قشر از جامعه را بیش از پیش بشنود. جامعه پزشکی و کادر درمان همواره در این راستا ثابت‌قدم بوده و می‌کوشد با صدای بلندتر و در ابعاد گسترده‌تری، اهمیت پدیده خودکشی در جامعه پزشکی را به گوش آحاد جامعه برساند.

بیشتر بخوانید:

خودکشی یک پزشک دیگر؛ جزئیات بیشتر از درگذشت این پزشک زن ۱۵ شب کشیک در ماه؛ آموزش یا کار ارزان؟/ «درآمد یک پزشک متخصص طرحی در ایران کمتر از یک آرایشگر است» افزایش ۵ برابری نرخ خودکشی در جامعه پزشکی؛ «سالانه ۱۳ خودکشی در جمعیت رزیدنتی کشور داریم»/ یک راه‌حل مهم:«کمک روانی» خودکشی رزیدنت‌ها؛ مرگ خودخواسته در پناه انتخاب رشته اجباری

۴۷۲۳۲

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900289