به نقل از «ایرنا»

محیط زیست و اهمیت حفظ منابع طبیعی

تاریخ انتشار: ۳۱ تیر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۱۱۱۹۴۰

مطبوعات کشور به طور روزانه مهمترین و برجسته ترین رخدادهای داخلی و خارجی را پوشش می دهند. این در حالی است که بخش زیادی از خبرها، یادداشت ها، گزارش ها، گفت وگوها و ... به انعکاس شرایط اجتماعی و فرهنگی جامعه اختصاص می یابد؛ موضوعی که توجه ویژه به آن اهمیتی فزاینده دارد.

گروه اطلاع رسانی ایرنا؛ موضوع های یادشده را که انعکاس قابل توجهی در روزنامه های صبح شنبه 31تیر 1396 داشت؛ با هدف آگاهی بخشی و اطلاع رسانی بررسی کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

** چالش های ناشی از تاثیر مسایل زیست محیطی بر جغرافیای طبیعی
بسیاری از تهدیدهای مطرح علیه جوامع بشری از مسایل زیست محیطی سرچشمه می گیرند. این تهدیدها، هرچند ظاهری غیر امنیتی داشته وطبیعی جلوه می کند، لیکن در عمل امنیت را تحت تاثیر قرار داده و گاهی آثار و تبعات بسیار بیشتر و چشمگیرتری از جنگ ها را به همراه می آورند. شناخت چالش های ناشی از تاثیر مسایل زیست محیطی بر جغرافیای طبیعی و انسانی کشورها و به تبع آن تسری و تاثیرگذاری تبیین این آثار بر جغرافیای امنیتی و سیاسی آنها، مساله اصلی است که باید همواره از توجه خاصی برخوردار باشد.

روزنامه«جوان» در گزارشی با عنوان«محیط زیست ایران؛ قربانی بی توجهی ترکیه به تعهدات بین المللی» نوشت: چند وقتی است که موضوع سد سازی ترکیه روی رودخانه های دجله و فرات و تاثیرات منفی آن روی محیط زیست ایران به یکی از دغدغه های مسوولان کشور تبدیل شده است. این موضوع وقتی اهمیت پیدا کرد که کارشناسان عنوان کردند با این اقدام ترکیه شرایط زندگی در استان های شمالی و غربی ایران که به عنوان سرسبزترین استان ها مطرح هستند به قدری سخت و دشوار می شود که باید از هم اینک آنها را جزو مناطق خشک به شمار آورد و به تبع آن تمام ایران درگیر این مساله و کم آبی و گرد و غبار می شوند.

در ادامه آمده است: گروهی از فعالان محیط زیست کشور کمپینی به نام میان رودان تشکیل دادند و اعتراض و مطالبات خود را نسبت به سیاست های دولت ترکیه در مورد احداث سد سازی دو رود دجله و فرات آغاز کردند. آنها ابتدا نامه ای خطاب به دبیر کل سازمان ملل نوشتند و خواستار ورود جدی این نهاد بین المللی در موضوع عدم رعایت حقابه کشورهای پایین دست دجله و فرات از سوی ترکیه شدند. همزمان با تدوین این نامه از علاقمندان به محیط زیست خواسته شد تا با امضای این درخواست در پیگیری یک مطالبه زیست محیطی شرکت کنند.

این روزنامه همچنین در مطلبی دیگر با عنوان««طرح تنفس» راهکاری برای حفظ یا رها کردن جنگل ها؟!» آورده است: اگر چه بیش از یک دهه از زمان مطرح شدن ممنوعیت قطع درختان جنگلی به عنوان راهکاری برای حفظ این سرمایه های ملی می گذرد اما اوایل دهه 90 این موضوع به طور جدی با عنوان طرح تنقس یا استراحت جنگل در دستور کار سازمان های مربوطه قرار گرفت. در حالی که برخی از فعالان محیط زیست معتقدند ممنوعیت قطع درختان جنگلی برای حفاظت از این سرمایه ها ضرورتی اجتناب ناپذیر است امام بسیاری از کارشناسان منابع طبیعی و جنگلداری معتقدند اجرای طرح استراحت جنگال مغایر با مصالح رویشگاه های جنگلی است.

در ادامه این گزارش می خوانیم: تغییر کاربری اراضی جنگلی، بهره برداری بی رویه از ذخایر این مناطق، تجاورز دامداران و روستاییان به حریم جنگل ها سند سازی برای ساختن ویلا، جاده سازی، اتش سوزی و قاچاق چوب از مهمترین عوامل تخریب و نابودی محیط زیست جنگل های شمال به شمار می رود. عواملی که بنا به اظهارات مخالفان طرح تنفس جنگل با اجرای این طرح متوقف نخواهد شد و تنها راهکار مقابله با آن اجرای طرح های جنگلداری در این مناطق است.

روزنامه«شرق» در مطلبی با عنوان«محاصره دریاچه ارومیه با ٣٠ هزار چاه غیرمجاز»‌ به گفت وگو با علیرضا دایمی قائم مقام وزیر نیرو پرداخت و نوشت: بیشترین چاه‌های غیرمجاز بالطبع در بخش کشاورزی و باغات هستند؛ از اساس در ایران در بخش‌های صنعت و مصارف خانگی، حجم چاه‌ها به اندازه بخش کشاورزی و باغات نیست و نه‌تنها تعداد آنها به سطح کشاورزی نمی‌رسد، بلکه حجم برداشت از آنها هم به ‌هیچ‌ روی به اندازه بخش‌های کشاورزی و باغبانی نیست.

در ادامه این گفت وگو می خوانیم: درباره بیشترین چاه‌های غیرمجاز حفرشده براساس مناطق مختلف کشور باید گفت که نمی‌توان براساس استان چاه‌های غیرمجاز را تقسیم‌بندی کرد؛ اما می‌توان گفت که فلات مرکزی ایران بیش از هر بخش دیگری درگیر این موضوع است. با این حال بیش از ٣٠‌ هزار چاه غیرمجاز در حوزه دریاچه ارومیه تا پایان دولت قبل حفر شده است. در استان‌هایی هم که پیش‌تر به آنها اشاره شد، بیشترین چاه غیرمجاز حفر شده است. در واقع هر کجا که ارزش آب به گونه ‌ای است که خطرپذیری حفر چاه غیرمجاز را داشته‌اند، چاه بیشتری حفر شده است. البته در استان‌های تهران و البرز هم تعدادی چاه‌های غیرمجاز حفر شده‌اند که بیشتر در سطح خانگی و باغات است. این میان نکته مهم این نیست که چند‌ هزار چاه غیرمجاز در کشور وجود دارد، مهم این است که بیلان آب زیرزمینی کشور نشان می‌دهد در سال چیزی حدود هشت تا ١٠‌ میلیارد مترمکعب برداشت بیش از حد مجاز انجام می‌شود. این نکته مهم ماجراست.

روزنامه«اطلاعات» با انتخاب گزارشی با عنوان« نبرد نا برابر با آتش» می نویسد: خوشبین‌ها مانند دیگر مردمان، برای ثروتی که آتش جنگل، دود می‌کند و به هوا می‌فرستد، اشک افسوس نمی‌ریزند و بر این باورند که در شناخت آتش باید بازنگری شود و سودمندی‌هایش بر روی طبیعت دیده شود؛ که زادآوری(تولیدمثل) برخی گونه‌های گیاهی بسته به زبانه‌کشیدن شعله‌های آتش در جنگل‌ها است! کارشناسان سازمان‌های محیط‌زیستی، گاهی با آتش کنترل‌شده، بخشی از جنگل را به آتش می‌کشند تا بیماری‌ها و قارچ‌ها از میان بروند و به مواد آلی خاک جنگل افزوده شود و گونه‌های برتر و پایدار و خوش‌رشد، جایگزین شود. گاهی نیز قُرق‌بانان با برپایی آتش‌سوزی‌های کوچک در جنگل‌ها می‌کوشند از بروز آتش‌سوزی‌های بزرگ احتمالی بکاهند. موادی مانند برگ‌ها و شاخه‎های خشک که می‎توانند آتش‌بیار معرکه شوند، از میان برداشته و ‏‎سوزانده می‌شوند؛ چون حتی از آذرخشی، شعله‌ور می‌شوند و آتش را تا ژرفای جنگل‌ها می‌برند. ‏

در ادامه می خوانیم: بی‌گمان وجود زیست ‌بوم بدون جنگل، شدنی نیست. همان‌گونه که از نسبت دامداری و تولید گوشت و لبنیات و سوخت فسیلی و گازهای گلخانه‌ای با آتش‌ سوزی جنگلی گفتم، باید از گرمایش جهانی نیز بگویم که بی‌بستگی آتش‎سوزی‌های جنگل‎ها نیست و بی‎گمان یک پیامد دگردیسی آب‎وهوایی این سال‌ها، نابودی جنگل‌ها در آتش است؛ چون میزان بسیار زیادی دی‌اکسیدکربن به اتمسفر منتشر می‌شود و تراز بازتاب کره‌زمین را به دگرگونی می‌کشاند. انسان، نخستین فرودهنده(بلعنده)جنگل‌هاست و در کنار او آتش نیز در هر سال، میانگینِ 40 میلیون هکتار از جنگل‌های جهان را به کام خود می‎کشد.

** ریشه کنی فقر فرهنگی و اقتصادی راهکاری برای مقابله با آسیب های اجتماعی
انحراف از هنجارهای پذیرفته شده را آسیب های اجتماعی گویند. داشتن سلامت روانی، پرهیز از ریا و دروغ، اعتماد شهروندان به یکدیگر، تحصیل تا حداقل سطوح آموزش متوسطه، احترام به حقوق دیگران و ... از جمله مسایلی است که در یک جامعه سالم به آنها هنجارهای اجتماعی می گویند که هر گونه مغایرت با آنها سبب پدید آمدن آسیب های اجتماعی غیرقابل جبران در کشور می شود.

روزنامه«جام جم» با انتخاب گزارشی با عنوان«آسیب های اجتماعی در کمین زنان روستایی» نوشت: رانده از سنت، بازمانده از مدرنیته، جایی میان این دو روزگار می گذرانند زنان روستایی؛ در این گذار عدم آگاهی ازشرایط جدید و فقدان زیرساخت فرهنگی، به تدریج فرصتی برای جولان آسیب ها می شود. آغاز داستان از آنجا بود که امورات روستانشینان ماشینی شد، زندگی روستایی شکل و شمایل شهری به خود گرفت، فناوری به روستاها راه یافت و روستانشینان که در روزگار گذشته تمام ساعات شبانه روز را مشغول فعالیت های جسمی همچون کشاورزی و... بودند، امروز با کم شدن فعالیت های کشاورزی، خشکسالی و عوامل دیگر، خانه نشین شده و با بیکاری دست و پنجه نرم می کنند.

در ادامه آمده است: طی سال های اخیر، برنامه ریزی های توسعه و نوسازی در کشور با وجود دستاوردهای بسیار نتوانست بهبود پایداری در شرایط بانوان روستایی پدید آورد و به رفع محرومیت و برخورداری این قشر از حقوق و خدماتی که در نقاط شهری برای زنان وجود دارد کمک درخور توجهی داشته باشد.نادیده گرفتن مشکلات زنان که نیمی از جمعیت روستایی 360 هزار نفری استان مرکزی را تشکیل می دهند، به تدریج بستری برای بروز آسیب های اجتماعی را در زنان روستایی فراهم می کندفراموشی و نادیده گرفتن مشکلات این قشر، آرام آرام شرایط را به سمت ایجاد بستری برای بروز آسیب های اجتماعی در زنان روستایی فراهم کرده و امروز این بانوان با مشکلاتی از جمله ازدواج دیرهنگام، فقدان شرایط اشتغال و کسب درآمد، محرومیت از تحصیلات دانشگاهی، رفاه اجتماعی و امکانات تفریحی و ورزشی و... دست و پنجه نرم می کنند.

روزنامه«ایران» در گزارشی با عنوان« فرهنگ «هیس!»، سنگر کودک آزارها» می نویسد: اتفاقات تلخ مشابه آتنا مختص کشور ما نیست و در همه کشورهای دنیا شاهد این اتفاقات هستیم. بیمار زیاد است و کشور ما هم مستثنی از کشورهای دیگر نیست اما ما برای مقابله با آن چه کرده‌ایم. تک تک ما از مسئولان و تصمیم‌گیرندگان تا عامه مردم برای مقابله با این اتفاق چه کرده‌ایم. ما نمی‌توانیم همه انتظارات را از دولت و جامعه داشته باشیم. درست است که دولت نقش مهمی دارد اما حالا که نیست ما چه نقشی داریم؟! یا اصلاً در کنار دولت پدر و مادرها چه نقشی دارند؟! چند درصد از زنان و مردان جامعه ما وظیفه پدری و مادری خود را در این خصوص درست انجام می‌دهند.

در ادامه این گزارش آمده است: اگر فشار اجتماعی کمتر شود و نقاب‌ها کنار رود، خواهیم دید که آدم‌های بالقوه دیگری هستند که به همین میزان آسیب دیده‌اند یا می‌توانند به دیگران آسیب برسانند اما در جامعه ما این خواسته بخصوص در بخش حکومتی و دولتی وجود دارد که ویترینی شسته و رفته و شیک از جامعه ارائه شود و بگوییم که ما مردمی با اخلاق هستیم. در اختلالات رشدی هر ماجرا دو قربانی دارد؛ یکی فردی که مورد تعرض قرار می‌گیرد و دیگری فردی که تجاوز را مرتکب شده است. نه تنها برای آن کودک یا زن و مرد آسیب‌دیده فضای اعتماد وجود ندارد که کمک بخواهد و برچسب نخورد بلکه برای فرد دچار اختلال هم قبل از اینکه به آن حد از نمودهای رفتارهای اختلالی برسد فضای اعتماد و آگاهی و طلب کمک مهیا نیست.

روزنامه«آرمان» با درج گزارشی با عنوان« آسیب ‌اجتماعی پنهان» آورده است: جمله معروف زن با رخت سفید به خانه شوهر می‌رود و با کفن از خانه او بیرون می‌آید سبب می‌شود اکثر زنان به ویژه زنان در مناطق محروم و حاشیه شهرها به دلایل مختلفی مانند کمبود آگاهی، تحصیلات و به دلیل شرم، حیا و تلا‌ش به منظور جلوگیری از ازهم‌گسیختگی خانواده، آزارها را تحمل می‌کنند. به گفته کارشناسان ریشه‌های همسر آزاری علا‌وه بر اختلا‌لا‌ت روحی و روانی زوج‌ها به فشارهای محیطی، فشارهای اقتصادی و اجتماعی و عدم قدرت فرد در تامین مناسب زندگی برمی‌گردد و به صورت خودآگاه یا ناخودآگاه باعث به وجود آوردن آزار برای همسر خود می‌شود. همچنین اختلا‌لا‌ت شخصیتی و زمینه‌‌های ژنتیکی هم از دیگر عوامل همسر آزاری به شمار می‌روند. گاهی زن و شوهر پیش‌زمینه ذهنی خاصی از هم دارند و به همین دلیل بسیار تحریک‌پذیر می‌شوند. در این شرایط آنها از نظر فکری منتظر جرقه‌ای هستند تا شروع به آزار یکدیگر کنند.

در ادامه می خوانیم: خشونت‌ علیه‌ همسر نسبی است و به فرهنگ یک جامعه بستگی دارد. اصولا‌ هرچه فرهنگ ضعیف‌تر و سواد افراد کمتر باشد، آزار همسران نسبت به هم بیشتر و به صورت آزار‌جسمی‌ شایع‌تر می‌شود. البته در طبقات مرفه و تحصیلکرده این معضل بیشتر به صورت آزار روانی دیده می‌شود. بر اساس پژوهش‌های انجام‌شده، زنانی که مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند به‌طور تقریبی 21‌درصد بی‌سواد، 48‌درصد دارای سواد ابتدایی، 38‌درصد دیپلم و سه‌درصد بالا‌تر از دیپلم بوده‌اند. همسر آزاری آسیبی است که به آسانی می‌تواند مقدمه‌ای برای ابتلا‌ به بیماری‌های صعب‌العلا‌ج روحی و روانی باشد. هر چند که در جامعه امروز همسرآزاری از نوع جسمی ‌رو به کاهش است، اما نوع آزار روحی و روانی آن بین زوج‌ها روزبه‌روز بیشتر می‌شود.

روزنامه«شرق» در یادداشتی با عنوان« مهار خشونت با سرمایه‌گذاری در آموزش» نوشت: چندی پیش نوشته‌ای را خواندم با این مضمون «در جهانی زندگی می‌کنیم که پنهانی عشق‌بازی می‌کنیم و آشکار خشونت به خرج می‌دهیم» درواقع این جمله اگر هیچ جای دنیا مصداق نداشته باشد، در ایران قطعا صادق است. پدر و‌ مادر‌هایی که عشق‌ورزی و محبت‌کردن را در مقابل کودک خود ممنوع و زشت می‌دانند اما به‌راحتی در مقابل کودک خود دعوا و مرافعه راه می‌اندازند و حتی بی‌توجه به گریه‌های کودک به کار زشت خود ادامه می‌دهند. چنین الگویی احتمالا از یک نظام آموزشی خاص اقتباس می‌کند؛ الگویی که شاید ریشه در گذشته افراد دارد یا شاید محیط‌های اجتماعی در آن مؤثر بوده‌اند.

عباس فرجی کارشناس مشاوره در ادامه این یادداشت می نویسد: اگر زمانی والدین تحت‌تأثیر یک نظام آموزشی درست قرار بگیرند، می‌توانند در سلامت روانی کودک خود نقش داشته باشند؟ یعنی اگر یک سیستم آموزشی بیاید و به والدین بیاموزد که در مقابل کودکان خود خشونت به خرج ندهند، آیا میزان خشونت یا هر رفتار مشابه‌ای در کودکان کاهش پیدا می‌کند؟ بی‌شک ارتباط مؤثری بین سطح سواد والدین و سلامت روانی کودکان می‌تواند وجود داشته باشد؛ ارتباطی که شواهد زیادی دال بر درست‌بودن این فرضیه دارد. به‌طور مثال، در یک مطالعه که در سال ٢٠٠٦ در اسپانیا صورت گرفته، نشان داده شد دانش‌آموزانی که از والدین تحصیل‌کرده برخوردار هستند از سلامت روانی بهتری بهره برده‌اند.

روزنامه«تعادل» با انتخاب گزارشی با عنوان«تعطیلی کارخانه‌ها، اعتیاد و فقر علت اصلی افزایش کودکان کار»‌آورده است:‌ وضعیت رسیدگی به درمان کودکان کار که عمدتا فاقد کارت مهاجرتند به یکی از مشکلات عمده انجمن‌های فعال حوزه کودکان کار و خیابان تبدیل شده است. ضمن اینکه در حالی که انتظار می‌رود درمان این کودکان رایگان باشد، اما تعرفه‌های درمان کودکان غیرایرانی بیشتر است. تعداد کودکان تحت پوشش شبکه یاری کودکان کار و خیابان را 12هزار تن است که آمار واقعی کودکانی که در کارگاه‌های زیرزمینی و بازار تهران مشغول به کارند در دست نیست. باید خانواده‌های غیرایرانی شناسایی و پرونده مددکاری برای آنها تشکیل شود، وقتی ایران پیمان‌نامه حقوق کودک را پذیرفته یعنی آنکه دولت موظف است تمام کودکانی که در خاک کشور زندگی می‌کنند اعم از ایرانی و غیرایرانی، مهاجر و غیرمهاجر را تحت حمایت قرار دهد.

در ادامه آمده است: این کودکان به ناچار مجبورند در کنار بزرگسالان غیروالد و در در برخی موارد درمکان‌های زیرزمینی یا انباری مغازه‌ها زندگی می‌کنند که این خود آسیب‌زا است و این کودکان به علت حضور زود هنگام در بازار کار و نبود خانواده، دوست داشتن و دوست داشته شدن را یاد نمی‌گیرند که همین امر ممکن است در آینده آنها را با مشکلات زیادی مواجه کند. ترک تحصیل، شرایط بد اقتصادی خانواده‌ها، تعطیلی کارخانه‌ها و کارگاه‌های کوچک و خرد، اعتیاد و فقدان سرپرست را از علل مهم افزایش تعداد کودکان کار است.

** توجه به کودکان در سایه حمایت قانونی
در مقدمه لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان آمده است؛ «عدم توانایی کودک در رویارویی و مقابله با خطرات و موقعیت‌های خطرزا و حتی گاه عدم شناخت وی از خطرات اجتماعی، علاوه بر تضییع حقوق کودک، ممکن است بزه‌دیدگی یا بزهکاری ثانویه کودک و نوجوان در معرض خطر یا بزه شود». بنابراین توجه به حمایت قانونی از کودکان و نوجوانان بیش از پیش باید مد نظر همه افراد قرار گیرد تا جامعه از آسیب های احتمالی مصون بماند.

روزنامه«آرمان» با انتخاب یادداشتی با عنوان«آشنایی کودکان با مهربانی‌های دروغین» نوشت: بنده به عنوان یک شهروند ایرانی و یک فرد آذری از فاجعه پیش آمده برای آتنا اصلانی و احساس خطر برای آتناهایی که هر لحظه در جهان امکان بروز چنین حادثه‌ای برایشان وجود دارد، متاسف هستم. با بررسی اخبار باید تاکید کرد که اغلب کودک آزاری‌ها توسط خویشاوندان درجه یک به وقوع می‌پیوندد. در این شرایط دیگر بروز چنین بزهی از سوی فرد بیگانه چندان دور از ذهن نیست. قبل از هر اقدام باید دلایل بروز کودک آزاری مورد بررسی قرار گیرد. باید به سیاست‌های کلان ابلاغی مقام معظم رهبری در برنامه ششم و بخش مربوط به آسیب‌ها و گرفتاری‌های اجتماعی از سوی نهادهای مسئول توجه شود.

محمد زاهدی اصل در ادامه این یادداشت می نویسد:‌ پیشگیری از پدیده کودک آزاری نیازمند ساز و کارهای وسیع در حوزه‌های مختلف فردی، خانوادگی و اجتماعی است. باید سازمان‌های مختلف با هم هماهنگ شده تا بتوانند خدمات پیشگیرانه را به جامعه ارائه دهند.کاهش عوامل خطر از طریق آموزش همگانی، بهبود روش‌های فرزندپروری، درمان بیماری‌های روانی و پیشگیری از بروز این بیماری‌ها، آموزش مهارت‌های اجتماعی به کودکان، پیشگیری از گسترش مصرف مواد مخدر و درمان مبتلایان، بهبود عملکرد خانواده‌ها، کاهش مشکلات اجتماعی افراد، بهبود وضعیت مسکن و وجود فضاهای کافی برای زندگی افراد در کنار هم از جمله مداخلات پیشگیرانه‌ای هستند که در سطح اجتماعی می‌توانند موثر باشند. همچنین خانواده‌ها می‌توانند تمهیدات لازم را برای پیشگیری از وقوع آزارجنسی برای کودکانشان اتخاذ کنند. وقتی خانواده از استحکام لازم برخوردار باشد به نسبت درباره چگونگی نگهداری از فرزندان خود دغدغه‌مند است. این در حالی است که وقتی در هر یک از جوامع مساله رسیدگی به آسیب‌های اجتماعی مطرح می‌شود در مقابل یکی از راهکارهای آن استحکام، تفاهم، دوام و بقای خانواده عنوان می‌شود. خانواده با تفاهم و همدلی می‌تواند در مقابل بسیاری از آسیب‌های اجتماعی مصون باشد.

روزنامه«قانون» با درج گزارشی با عنوان«بی پناهی کودکان را پایان دهیم» آورده است:‌ در لابه لای انبوه خبرهایی که هر روز مخابره می شود، برخی پیام ها هرگز از خاطر نمی روند و خبر تاسف آور «کیمیا» دختر هفت ساله ای که از سوی ناپدری اش مورد تجاوز قرار گرفته، از این جنس بود . تلخ تر اینکه آنچه شنیدم، پایان ماجرای تلخ آزار جنسی کودکان نیست و در صحبتی که با فاطمه دانشور، مدیر عامل موسسه نیکوکاری مهرآفرین داشتم، مطلع شدم دختر هشت ساله دیگری در دادگاه است که مورد تجاوز پدربزرگ خودش قرار گرفته و به شدت آسیب دیده است ! این‌ها گزارش های تلخی هستند که گویاپایانی بر آن‌ها نیست و مرگ آتنا، فریاد خاموشی بود که موجب شد تا بار دیگر با برداشتن انگ سیاه نمایی از بیان پدیده شومی که فراگیر شدنش هشداری برای جامعه است، به بازگویی آن‌ها برای حساسیت زایی جهت ریشه کنی آن بپردازیم .

در ادامه آمده است: این نکته قابل تامل است که هر گاه چنین اخباری منتشر می شود، دو رویکرد را از مسئولان شاهد هستیم ؛ برخی اصل اتفاق را تکذیب می کنند ( در حالی که مستند است ) و برخی دیگر به بازگویی مراحل پیگیری طرح‌ها و لوایحی می پردازند که سال‌هاست در کمیسیون های مربوطه در نوبت بررسی قرار دارد ! و حال اینجا این پرسش اساسی مطرح می شود که آیا این نوع مواجهه با بحرانی اجتماعی که دیگر با پنهان کاری نمی توان ابعاد آن را در زیر پوست شهر مخفی ساخت ، توانسته است به حل آن کمک کند ؟ ب ه نظر می رسد که حل معضلات اجتماعی بیشتر به جلسات کارشناسی محدود شده که خروجی آن‌ها جز تعدادی مصوبه برای ارائه طرح های موازی با اقداماتی که قبلا شده است، نیست ؛ که در غیر این‌صورت هرگز چنین طعم روزمر گی هایمان به تلخی آغشته نمی شد و البته باید منصفانه گفت که چنان آمارها عجیب و غریب شده اند که شورای عالی اجتماعی هنوز نتوانسته است در طول عمر تشکیلش به تصمیم جامع و مدونی برای کنترل آن و سپس کاهش برسد.

روزنامه«فرهیختگان» با درج یادداشتی با عنوان«کودکان؛ قربانیان بی‌دفاع» که به قلم طاهره میرساردو دکترای جامعه شناسی نگاشته شد، آورده است:‌ یکی از انواع خشونت علیه کودکان به ویژه دختران، تجاوز جنسی است. خشونت جنسی علیه کودکان مشکلی جهانی است و سطح بالای خشونت جنسی علیه کودکان و همچنین کم بودن میزان حمایت بعد از آن می‌تواند منجر به مشکلات طولانی‌مدت از جمله بارداری ناخواسته، افسردگی و بیماری شود. بیماری‌های روانی مانند افسردگی یا سایر تغییرات روانی مانند روابط اجتماعی ضعیف و عزت نفس پایین از دیگر پیامدهای تجاوز جنسی علیه کودکان است که باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن می‌شود.

در ادامه یادداشت می خوانیم: شناخت شیوع خشونت جنسی آسان نیست چرا که بسیاری از سوءاستفاده‌های جنسی از کودکان به دلایل مختلف گزارش نمی‌شود. خشونت جنسی علیه کودکان نقض گسترده حقوق کودکان و تجاوز و دیگر اشکال خشونت جنسی علیه کودکان نقض حقوق بشر است، با این حال، این آسیب اجتماعی، واقعیتی جهانی است که در همه کشورها و گروه‌های اجتماعی رخ می‌دهد. خشونت جنسی می‌تواند به شکل سوءاستفاده جنسی، آزار و اذیت، تجاوز جنسی یا استثمار جنسی به صورت فحشا یا پورنوگرافی کودکان بروز کند. خشونت جنسی می‌تواند در خانه، مؤسسات، مدارس، محل‌های کار و سایر مکان‌ها، در جوامع در حال توسعه و توسعه‌یافته اتفاق بیفتد.

روزنامه«وقایع اتفاقیه» در یادداشتی با عنوان«حرف زدن نیاز کودکان است» می نویسد: تصور ما از کودکی و دنیای زیبای پیرامون آن درست زمانی تغییر می‌کند که حصارهای امنی که کودک را در بر گرفته‌اند، شکسته شود و حریم کودک به هر طریقی مورد تعرض قرار گیرد. فاجعه بارترین این تعرضات را می‌توان در آزارهای روانی، جسمانی و آزارهای خشونت‌بار جنسی که گاهی از سوی بزرگسالان علیه کودکان اعمال می‌شود، مشاهده کرد. روانِ کودکانی که از این تعرضات جان سالم به در می‌برند در نتیجه همین خشونت‌ها، دچار چنان تَرک عمیقی می‌شود که حتی گذر عمر هم قادر به ترمیم آن نیست.

در ادامه آمده است: متأسفانه مسائل کودکان جزء سیاست‌های همیشگی نهادهای رسمی نیست باوجوداین دست‌اندرکاران، ایجاد تحول در این حوزه و سیاست‌گذاری اجتماعی وقوع چنین حوادثی را زمینه‌ مناسبی برای طرح ایده‌ها و راهکارها دانسته و آنها را پنجره‌های فرصت می‌دانند. اگر کسی بتواند از این شرایط برای پاسخ به نیازهای جامعه استفاده کند، می‌تواند منجر به تصویب قوانین رسمی و ایجاد ساختارهای جدید شود.اما باوجوداین زمانی که بلافاصله بعد از وقوع این حوادث، فضایی از ضرورت و فوریت ایجاد می‌شود، سیاست‌ها و برنامه‌های مطرح شده مبتنی‌ بر درک علمی از کودک‌آزاری نیستند.

*گروه اطلاع رسانی
خبرنگار: مریم همتی**انتشار دهنده: شهربانو جمعه
پژوهشم**9117**9131
ایرنا پژوهش، کانالی برای انعکاس تازه ترین تحلیل ها، گزارش ها و مطالب پژوهشی ایران وجهان، با ما https://t.me/Irnaresearchهمراه شوید.

منبع: ایرنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۱۱۱۹۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اطلس جامع منابع آلاینده در منطقه ۲ تهران تدوین شد

به گزارش خبرگزاری مهر، علی اصغر طاهری، معاون خدمات شهری و محیط زیست شهرداری منطقه با بیان اینکه پروژه با هدف به حداقل رساندن اثرات زیست محیطی ناشی از منابع آلاینده اجرا شد، اظهارداشت: این پروژه علاوه بر شناسایی منابع آلاینده زیست محیطی رصد و نظارت منطقه‌ای بر وضعیت منابع آلاینده، ارائه راه کارهای مدیریتی کاهش پیامدهای محیط زیستی، ایجاد بستری مناسب برای تصمیم گیری بهتر و ارتقای آگاهی‌های عمومی در رابطه با مسائل زیست محیطی را در پی خواهد داشت.

وی مراحل انجام پروژه را شامل فاز مطالعات و بررسی کلیات وضعیت محیط زیستی منطقه، شناسایی منابع آلاینده سطح منطقه، تهیه بانک اطلاعاتی، ارائه راهکارهای کاهش آلاینده‌ها، تهیه اطلس زیست محیطی منطقه و ارائه راه کارهای مدیریت محیط زیست در منطقه عنوان کرد.

طاهری بابیان اینکه در این اطلس منابع آلاینده هوا، خاک، نور، انرژی، امواج و.. شناسایی شده است، افزود: در گام دوم براساس داده‌های احصا شده، برنامه ریزی برای به حداقل رساندن آلودگی ناشی از مراکز آلاینده آغاز خواهد شد.

کد خبر 6089935