۶ توصیه برای در امان ماندن کودکان از بیماری‌های تابستانی
تاریخ انتشار: ۱ مرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۱۲۵۶۵۴
کودکانی که اسهال و استفراغ را باهم دارند باید غذا را در مقدار کم اما تعداد وعده متعدد مصر کنند. دوغ، ماست، کته ماست، هویج، سیب زمینی و مرغ از بهترین خوراکی‌ها برای کنترل عارضه‌هایی چون اسهال و استفراغ هستند. همچنین پوره سیب و موز نیز بسیار مفید است.
سرویس سبک زندگی فردا:عضو انجمن کودکان ایران گفت: دوغ، ماست، کته ماست، هویج، سیب زمینی و مرغ از بهترین خوراکی‌ها برای کنترل عارضه‌هایی چون اسهال و استفراغ هستند.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دکتربهروز مقدادی متخصص نوزادان، کودکان در گفت و گو با جام جم آنلاین بیان کرد: در فصل تابستان بیشترین مراجعه کنندگان به مطب‌ها در رابطه با درگیری با عارضه گرمازدگی است که بیشتر در اطفال رخ می‌دهد. علت آن هم به دلیل آموزش ناصحیح و اعتقادات سنتی اشتباه در خانواده‌هاست. بیشترین صدمه‌ای که فصل گرما به کودکان وارد می‌کند عارضه گرمازدگی بوده مخصوصا کودکان زیر ۲ سال که به دلیل پوشاندن لباس بیش از حد و رعایت نکردن دمای زیست بیولوژیک طبیعی یک نوزاد بوجود می‌آید.وی در ادامه افزود: دمای زیست بیولوژیک بدن نوزادان ۱۹ درجه در روز و ۲۲ درجه در شب است که این درجات به دلایل سنتی و اشتباه به ۳۰ تا ۳۳ درجه افزایش می‌یابد. بی‌حالی، بی‌قراری و نخوردن شیر از علائم هشدار دهنده گرمازدگی محسوب می‌شوند. اشتباه رایج دیگری که بسیاری از خانواده‌ها مکررا آن را مرتکب می‌شوند این است که به کودکان زیر ۶ ماه آب نمی‌دهد که این اقدام بسیار اشتباه و البته خطرناک است و کودک را دچار بی‌آبی و بی‌حالی شدید می‌کند و دیگر توان نوشیدن شیر را از او می‌گیرد. لذا توصیه می‌شود آب را برای ۵ الی ۶ دقیقه بجوشانید و بگذارید خنک شود پس آن را به کودک بدهید.مقدادی به والدین توصیه کرد: اگر کودک بی‌قرار یا بی‌حال است در ابتدا لباس‌های او را کم کنید، دمای اتاق اگر از ۲۴ درجه بالاتر بود به تدریج آن را کاهش دهید و سپس کمی آب سالم به کودک دهید تا اختلالات الکترولیتی در بدن او از بین برود. لازم به ذکر است از آب معدنی برای کودکان زیر ۲ سال استفاده نشود چرا که دارای املاح بوده و سدیم خون را افزایش می‌دهد.به گفته این متخصص، گرمازدگی جزء یکی از خطرناک‌ترین عارضه‌های تابستان محسوب می‌شود که می‌تواند برخی از کودکان را درگیر کند. چرا که در مواقع شدید کودک دچار تشنج و خونریزی کلیه می‌شود. کاهش حجم ادرار نیز از علائم دیگر گرمازدگی در نوزادان است.عضو انجمن کودکان ایران هشدار داد: کودکان را زیر نور آفتاب در ماشین نگه ندارید. این دسته از بچه‌ها اکثرا دچار گرمازدگی‌های شدید شده و تشنج، مشکلات مغزی، کلیوی و از کار افتادن آن ها را به همراه دارد. کنترل نکردن گرمازدگی در شیرخواران و کودکان کم سن از علل مرگ و میر بدنبال گرمازدگی در این گروه سنی است.این متخصص در خصوص شایع‌ترین بیماری‌های فصل گرما که گریبان گیر کودکان نوپا می‌شود گفت: کودکانی که زیاد به مسافرت نمی‌روند و در محیط زندگی خودشان دچار عارضه هایی چون اسهال و استفراغ می‌شوند، به علت انگل « ژیاردیا » است. بیماری ژیاردیا عفوتنی است که از راه آب و غذای آلوده منتقل می‌شود. این انگل در همه جا یافت می‌شود، به خصوص در مناطقی که وضعیت بهداشتی ضعیف‌تری دارند و آب سالم در آنجا به سختی به دست می‌آید. همچنین این انگل می‌تواند در منابع آب شهری، استخر های شنا، چشمه‌های آب‌های معدنی و آب چاه وجود داشته باشد.وی ادامه داد: اما در رابطه با کودکانی که در سفر دچار این دسته از عارضه‌ها می‌شوند اکثرا به علت میکروب‌های «ای کولای» و به ندرت میکروب «وبا» است. به همین دلیل اسهال و استفراغ کودک در تابستان از اهمیت جدی برخوردار است. والدین دقت داشته باشند اسهال نشانه دندان در آوردن نیست چرا که خیلی از والدین این موضوع را به حساب دندان در آوردن می‌گذارند و به پزشک مراجعه نمی‌کنند و این اقدام باعث درگیری کودک به اسهال‌های مزمن و تبدیل میکروب و انگل‌ها به «کیست انگلی» در روده می‌شود.به گفته مقدادی، نکته دیگر در مورد کودکانی هست که در مسافرت درگیر اسهال‌های مسافرتی می‌شوند. شروع این نوع از اسهال‌ها ۳ روز بعد از وارد شدن به مکان جدید است. عامل اسهال‌های مسافرتی اکثرا میکروب‌های ای کولای هستند. در طول سفر، کودکان باید بیشتر از زمانی که در منزل هستند، آب مصرف کنند و باید توجه داشت که سرعت از دست دادن آب بدن کودکان خیلی بیشتر از بزرگسالان است. برای بهبود اسهال‌های مسافرتی به سرعت کم آبی بدن کودک جبران شود، زیرا یادتان باشد اگر آب و املاح بدن کودک شما از دست برود و جبران نشود، می‌تواند عواقب خطرناکی برای او در پی داشته باشد. اگر فکر می‌کنید کودکتان به دلیل مصرف غذای فاسد و آلوده دچار اسهال شده است، حتما کودک را نزد پزشک ببرید. اسهال ناشی از مسمومیت غذایی اغلب با دل درد شدید همراه بوده و ممکن است خون هم در مدفوع دیده شود.عضو انجمن کودکان ایران توصیه کرد: بهترین درمان اسهال و استفراغ کودکان، در اصل درمان خانگی است که شامل رژیم غذایی و نحوه پرستاری از اوست. در مرحله اول، رعایت بهداشت فردی کودک حائز اهمیت است، چرا که با رعایت این اصل از بسیاری مسمومیت‌ها و عارضه دور می‌شود. والدین در خصوص میوه و سبزیجات دقت داشته باشند تاجایی که می‌شود پوست این دسته از خوراکی را کنده و سپس به کودک بدهند. میوه‌هایی چون گیلاس، آلبالو و... که امکان پوست گیری ندارند باید در ۲ مرحله ضدعفونی شوند. بهترین ضدعفونی کننده برای میوه و سبزیجات مخلوط سرکه و نمک است.وی مصرف دوغ را بهترین پیشنهاد برای کودکانی که درگیر اسهال هستند دانست و گفت: کودکانی که اسهال و استفراغ را باهم دارند باید غذا را در مقدار کم اما تعداد وعده متعدد مصر کنند. دوغ، ماست، کته ماست، هویج، سیب زمینی و مرغ از بهترین خوراکی‌ها برای کنترل عارضه‌هایی چون اسهال و استفراغ هستند. همچنین پوره سیب و موز نیز بسیار مفید است. در رابطه با کودکانی که با شیر پاستوریزه تغذیه می‌کنند حتما به والدین توصیه می‌شود شیر بدون لاکتوز برای کودکشان تهیه کنند.این متخصص نوزادان در پایان خاطرنشان کرد: پروبیوتیک‌ها باکتری‌های هم‌زیست بدن هستند، به عبارتی محافظان سیستم گوارشی محسوب می‌شوند و توان سیستم ایمنی را نیز بالا می‌برند. ماست و دوغ دارای پروبیوتیک برای کودکان بسیار مفید است. اما اگر والدین با انجام این قبیل کارها بهبودی را در فرزندشان مشاهده نکردند و بعد از ۳ روز تب، اسهال و استفراغ او شدیدتر شد و علائمی دارای تشنج، لرز و کاهش سطح هوشیاری داشتند سریعا به پزشک مراجعه کنند.
منبع: فردا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۱۲۵۶۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مداخله به‌هنگام، راه کنترل نشانه‌های اوتیسم
در حال حاضر هیچ درمان قطعی و مشخصی برای اوتیسم شناسایی نشده است، اما روش‌های زیادی برای کاهش علائم و افزایش توانایی‌های فرد مبتلا وجود دارد، اگر اطرافیان کودک با نشانه‌های رفتاری آغازین اختلال اوتیسم آشنا باشند، با انجام مداخلات به‌هنگام می‌توانند از تشدید علائم آن جلوگیری کنند.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، اوتیسم که به علت وجود نقص‌هایی در برقراری ارتباط اجتماعی، ارتباط چشمی، مناسبت‌های اجتماعی و فرو رفتن فرد مبتلا در خود است، به معنای لغوی در خود ماندگی نیز شناخته می‌شود و در گروه اختلالات عصبی-رشدی قرار دارد، زیرا بر رشد عصبی و عملکرد مغز تأثیر می‌گذارد و از ابتدای دوره رشد کودک آغاز می‌شود و تا پایان عمر او ادامه خواهد داشت.
برای درمان اختلال اوتیسم داروی خاصی وجود ندارد و تنها با مداخله‌های آموزشی و رفتاری طولانی مدت می‌توان از شدت علائم آن کاست، این اختلال در سه سال اول زندگی کودک آغاز می‌شود که اگر اطرافیان کودک با نشانه‌های رفتاری آغازین آن آشنا باشند، با انجام مداخلات به‌هنگام مانند رفتاردرمانی، کار درمانی و آموزش ویژه می‌توانند از تشدید علائم آن جلوگیری کنند.
در حال حاضر هیچ درمان قطعی و مشخصی برای اوتیسم شناسایی نشده است، اما روش‌های زیادی برای کاهش علائم و افزایش توانایی‌های فرد مبتلا وجود دارد، به نظر می‌رسد تشخیص زودهنگام بیماری و شروع روش‌های درمانی تأثیرات مثبت بیشتری بر بهبود وضعیت فرد داشته باشد.
امیر سالار شریفی، روان‌شناس و مشاور خانواده و دانشجو دکتری روانشناسی کودکان استثنایی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا در خصوص غربالگری اوتیسم اظهار می‌کند: اولین افرادی که می‌توانند به صورت آگاهانه و با مداخله زودهنگام متوجه وجود این اختلال شوند، خانواده‌ها هستند.
وی با بیان اینکه خانواده‌ها باید در صورت تشخیص این اختلال آن را بپذیرند و دست به انکار نزنند، می‌افزاید: والدین باید آگاهانه، بدون تعصب و با پذیرش بالا با مشاهده رفتارها و نشانه‌هایی که نسبت به رشد فرزندشان متفاوت است، به متخصصانی که صلاحیت تشخیص این اختلال را دارند مراجعه و مراحل آزمون و مصاحبه را طی کنند تا بتوانند بروز قطعی این اختلال را تشخیص دهند.
این آهنگ‌ساز و فعال حوزه موسیقی درمانی با اشاره به اینکه پس از تشخیص قطعی فرد متخصص نسبت به بروز اختلال طیف اوتیسم باید سعی بر بهبود و کاهش علائم اختلال داشته باشیم، ادامه می‌دهد: به‌طور معمول علائم اختلال طیف اوتیسم در بازه سنی دو تا پنج سال بروز پیدا می‌کنند و فقدان انجام فعالیت‌های معمول می‌تواند هشدار دهنده این موضوع باشد، برای مثال کودک در زمانی که به نسبت همسالان باید توانایی سخن گفتن داشته باشد، اما سخن نمی‌گوید، می‌تواند نشانه‌ای برای ابتلاء به اختلال طیف اوتیسم باشد.
شریفی عنوان می‌کند: دوری کردن از برقراری ارتباط چشمی با دیگر افراد، درگیری‌های حسی مانند بال بال زدن، مشکلات تغذیه و گوارشی، گریه و بی‌تابی بسیار زیاد ناشی از اضطراب بالا، بازی با وسایل محدود یا دوری کردن از انجام بازی‌هایی که اقتضای سن فرزندان است، می‌تواند از دیگر نشانه‌های اولیه تشخیص اختلال طیف اوتیسم باشد.
وی با تاکید بر اینکه اختلال اوتیسم شامل طیف‌های گوناگون است و امکان دارد فرد اوتیسم تنها تعداد محدودی از نشانه‌های این اختلال را دارا باشد، اضافه می‌کند: هرچه بروز و ظهور نشانه‌ها در فرد کمتر باشد، با طیف خفیف‌تری از اوتیسم مواجه خواهیم بود و هرچه تعداد و شدت بروز علائم بیشتر شود، با طیف شدیدتری از اختلال اوتیسم روبه‌رو خواهیم بود.
این روان‌شناس با یادآوری این نکته که بهترین برخورد خانواده‌ها در مواجهه با بروز اختلال طیف اوتیسم در فرزندان، پذیرش است، خاطرنشان می‌کند: افراد اوتیسم در یک بازه زمانی طلایی که به طور معمول کمتر از سن ۱۱ سالگی است، می‌توانند دست به اقدام برای بهبود عملکرد و کاهش علائم بزنند، اما با انکار والدین اقدامی برای بهبود صورت نمی‌گیرد و این زمان طلایی از دست می‌رود.
شریفی می‌افزاید: با توجه به اینکه اعصاب و نورون‌های کودکان اوتیسم در سن طلایی تشخیص، قابلیت بازسازی خود و باز ارتباط‌گیری با دیگر اعصاب را دارند و انعطاف‌پذیری عصبی در سیستم عصبی کودکان اوتیسم اتفاق می‌افتد که سبب بهبود عملکرد آن‌ها می‌شود، نیاز است با مداخله‌های زودهنگام و اقدامات برنامه‌ریزی شده فرد اوتیسم تحت درمان قرار بگیرد.
وی در خصوص مراحل غربالگری و تشخیص اوتیسم بیان می‌کند: سازمان بهزیستی کشور و بعضی از سازمان‌های خصوصی آزمون‌هایی مجازی را در صفحه موتورهای جست‌وجوگر ایجاد کرده‌اند که خانواده‌ها می‌توانند با شرکت در این آزمون‌ها و پاسخ به سوالات آن تشخیص اولیه نشانه‌های اوتیسم را انجام دهند، اما باید برای تشخیص قطعی به متخصص مراجعه کنند.
دانشجو دکتری روانشناسی کودکان استثنایی با تاکید بر اینکه نباید برای تشخیص قطعی به نتایج آزمون‌های مجازی اکتفا کرد، می‌گوید: غربالگری اختلال اوتیسم در سنین متفاوت به علت ویژگی‌ها و رفتارهای هر دوره سنی، سوالات متفاوتی دارد و نیاز است برای تشخیص قطعی و دقیق‌تر این اختلال به افراد متخصص مراجعه شود.
شریفی در خصوص هزینه‌های غربالگری عنوان می‌کند: استفاده از آزمون‌های مجازی برخط برای تشخیص خانگی و مراجعه به سازمان بهزیستی برای انجام غربالگری رایگان است و هزینه‌ای برای خانواده‌ها ندارد، اما مراجعه به مراکز خصوصی، خانواده‌ها باید هزینه‌ای را پرداخت کنند.
معصومه یزدانی‌پور، پژوهشگر حیطه کودکان با نیازهای خاص و مدرس دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به اینکه فرد اوتیسم نمی‌تواند به صورت اختیاری علائم و نشانه‌های اختلال اوتیسم را کنترل کند، اظهار می‌کند: نداشتن توانایی کنترل کردن نشانه‌ها مربوط به مسئله‌های عصب شناختی است که باعث می‌شود فرد اوتیسم رفتارهایی را از خود بروز دهد که اختیاری نبوده و کنترل آن در توان او نیست.
وی با بیان اینکه انجام غربالگری، مرحله اولیه تشخیص اختلال اوتیسم است و نمی‌تواند سبب کنترل نشانه‌های اوتیسم در افراد شود، می‌افزاید: هرچه غربالگری تشخیص اوتیسم زودتر انجام شود، مؤثرتر خواهد بود، چراکه فرد اوتیسم سریع‌تر وارد فرایند درمان می‌شود و مراحل آن را طی می‌کند.
این دانشجو دکتری روانشناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص با اشاره به اینکه شرایط گوناگونی برای تشخیص اختلال اوتیسم در افراد به‌ویژه کودکان وجود دارد، ادامه می‌دهد: هنگامی که والدین متوجه وجود تفاوت‌های رفتاری میان فرزند خود و دیگر همسالانش شوند، باید برای تشخیص قطعی به متخصص مراجعه کنند، برای مثال اگر فرزندشان در برقراری ارتباط عملکرد ضعیفی داشته باشد و از تماس چشمی با دیگران خودداری کند یا در مواجهه با نور شدید شروع به جیغ زدن کند، می‌تواند نشانه‌هایی از اختلال اوتیسم باشد.
یزدانی‌پور عنوان می‌کند: با افزایش سن فرد اوتیسم، روزهای بیشتری برای مداخله به‌هنگام از دست می‌رود و امکان دارد نتوانیم از دوران طلایی تشخیص اوتیسم به خوبی استفاده کنیم؛ هنگامی که والدین اطلاعات کافی در خصوص تشخیص اختلال اوتیسم در فرزند خود را نداشته باشند، تشخیص اختلال اوتیسم در تعامل فرزند با دیگران صورت می‌گیرد.
وی اضافه می‌کند: با افزایش سن کودک اوتیسم و ورود او در جمعی از افراد هم‌سن و برقراری ارتباط با آن‌ها در قالب کلاس‌های آموزشی سبب بروز تفاوت رفتار فرد اوتیسم با دیگر هم‌سن‌وسالان می‌شود، اما به‌طور معمول در این شرایط مقداری از زمان طلایی تشخیص را از دست داده‌ایم و باید در صورت تشخیص، مداخله به‌هنگام صورت گیرد.
پژوهشگر حیطه کودکان با نیازهای خاص خاطرنشان می‌کند: منظور از مداخله به‌هنگام، برگزاری دوره‌های درمانی برای کودکان زیر شش سال است، زیرا در این سن مغز کودکان انعطاف‌پذیری بیشتری دارد و با انجام تمرین‌های درمانی مانند کار درمانی، بازی درمانی و توانبخشی شناختی، ارتباط بیشتری میان اعصاب مغزی کودک برقرار می‌شود که سبب بهبود عملکرد او خواهد شد.
یزدانی‌پور با اشاره به اینکه گاهی تشخیص اختلال در برخی از افراد اوتیسم در طرح سنجشی که برای ورود کودکان به مدرسه برگزار می‌شود، صورت می‌گیرد، می‌افزاید: به صورت کلی در تشخیص اختلال اوتیسم در کودکان، اطرافیان کودک شامل والدین، خانواده، معلم و مربی متوجه بروز رفتارهای متفاوت کودک می‌شوند و با ارجاع دادن او به متخصص روان‌شناس و روان‌پزشک فرایند تشخیص قطعی کودک انجام می‌گیرد.
وی با بیان اینکه مهمترین ابزار روان‌شناس‌ها برای تشخیص اختلال اوتیسم، بررسی تاریخچه خانوادگی، مصاحبه و مشاهده است، تصریح می‌کند: به طور معمول با بررسی تاریخچه خانوادگی در ابتلاء به اختلال اوتیسم و مصاحبه با والدین فرد مبتلا می‌توانیم بروز اختلال اوتیسم را تشخیص دهیم، همچنین برای بررسی عملکرد و توانمندی‌های فرد اوتیسم نیاز است تا این افراد در یک آزمون هوشی شرکت کنند، اگرچه آزمون‌های دیگری برای تشخیص اختلال اوتیسم وجود دارد، اما بیشتر جنبه پژوهشی دارند و کمتر در تشخیص‌های بالینی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
بر این اساس، هنگامی که از درمان اختلال طیف اوتیسم صحبت می‌کنیم، منظور مداخله‌های به‌هنگام است که سبب کنترل شدت بروز علائم و نشانه‌های این اختلال می‌شود، برای مثال با مداخله زودهنگام می‌توان بیش‌تحریکی و کم‌تحریکی افراد اوتیسم را کنترل کرد، اما نمی‌توان به صورت کامل شدت نشانه‌های فرد اوتیسم را به صفر رساند و از بین برد.
تشخیص به موقع اختلال اوتیسم توسط والدین در بهبود و کنترل علائم فرد اوتیسم نقش بسزایی دارد، بنابراین والدین باید با مطالعه و کسب آگاهی در خصوص مراحل رشد کودک، فرزند خود را در ابعاد مختلف فردی، اجتماعی، رفتاری و ذهنی مورد بررسی قرار دهند و در صورت وجود ناهماهنگی، از انکار دوری کنند و به شناسایی و درمان اختلال بپردازند تا با استفاده از زمان طلایی تشخیص بتوانند شدت نشانه‌های این اختلال را در فرزند خود کاهش دهند.
کد خبر 747069
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلاله‌ای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت