مذاکره هسته اي سخت تر است يا مذاکره زناشويي؟
تاریخ انتشار: ۲ مرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۱۳۷۱۰۷
خبرگزاري آريا -
مذاکره کردن يکي از مهارت هاي اساسي در زندگي زناشويي است
مذاکره کردن يکي از مهارت هاي اساسي در زندگي زناشويي است که زوجين بايد آن را بياموزند و در زندگي به کار بگيرند.
سال هاي سال است که واژه «مذاکره» در سرخط اخبار کشورمان قرار دارد. سال هاي طولاني بحث و رايزني در مورد مسئله هسته اي واژه هايي مثل «رايزني»، «گفت و گوي سازنده» و از همه پرکاربردتر، «مذاکره» را به لغت هاي آشنا در فرهنگ ما تبديل کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مذاکره در خانواده را ياد بگيريد
مذاکره در بعد سياسي ويژگي ها، پروتکل ها و مختصات خاص خود را دارد که مي توان در فرصت مناسب به کليات آن پرداخت. اما براي بسياري از مردم، گونه مهم تري از مذاکره وجود دارد و آن مذاکره در محيط خانواده و اصطلاح مذاکرات «زناشويي» است. اين که چطور يک فرد مي تواند با همسر خود وارد يک «مذاکره» سازنده شود و به جا استفاده از گزينه هاي مخرب، با گفت و گو و فهم متقابل مشکلات را از پيش رو بردارد. اين که از اساس مذاکره زناشويي چه ماهيتي دارد و تفاوت آن با گفت و گوهاي روزمره چيست و اين که چه آسيب هايي پيش رو اين مسير قرار دارد؟در يکي از روزهاي گرم مرداد، با يکي از روان شناسان برجسته حوزه خانواده، يعني سرکار خانم ديني به بحث و گفت و گو پيرامون سوالات بالا نشستيم و سعي کرديم در حد بضاعت مفهوم «مذاکره» را واکاوي کنيم. لطفا تا پايان اين گفت و گو همراه ما باشيد.
بعد از به نتيجه رسيدن مذاکرات هسته اي، اين روزها «مذاکره» کردن، کم کم دارد به يکي از اصطلاحات جاافتاده در فرهنگ ما تبديل مي شود.
آيا مفهوم مذاکره را مي توان به بستر خانواده و زندگي زناشويي تعميم داد؟
بله، مذاکره کردن يکي از مهارت هاي اساسي در زندگي زناشويي است که زوجين بايد آن را بياموزند در زندگي به کار بگيرند. اين روزها در بين مراجعينم زياد مي بينم زوج هايي که توانايي برقراري تعامل و گفت و گو با يکديگر را ندارند و هرگاه که مي خواهند با همديگر صحبت کنند، بعد از چنددقيقه کارشان به جدال و مناقشه مي کشد. در اين خانواده ها کمبود توانايي «مذاکره» آشکارا به چشم مي خورد.
در خانواده مذاکره با گفت و گوي عادي و روزمره چه فرقي دارد و چه عاملي آن ها را از يکديگر جدا مي کند؟
مذاکره گونه خاصي از گفت و گو است که در يک بستر ثابت و با يک هدف مشخص صورت پذيرد. براي مثال ممکن است زوجين در طول روز با يکديگر در مورد موضوعات مختلفي گفت و گو کنند که اين گفت و گوها مي توانند جنبه خبررساني، تعامل عاطفي، اغناي نيازهاي اجتماعي و... را داشته باشند. اما هنگامي که زوجين بر سر يک موضوع خاص با يکديگر گفت و گو مي کنند که در آن اختلاف نظر دارند، آن زمان است که مفهوم «مذاکره» شکل مي گيرد. براي مثال، ممکن است زن و شوهر بر اسر انتخاب رشته تحصيلي فرزندشان در دبيرستان با يکديگر اختلاف نظر داشته باشند. حال اگر زوجين اين توانايي را داشته باشند که براي مثال به مدت يک ساعت تنها روي همين موضوع متمرکز شوند و محمل بحث را تغيير ندهند، مي توان گفت که آن ها دارند بر سر اين موضوع مذاکره مي کنند.
ولي متاسفانه غالبا شاهديم که وقتي زوجين با يکديگر بر سر موضوعي اختلاف نظر دارند، سعي مي کنند از هر وسيله اي براي محکوم کردن طرف مقابل استفاده کنند!
براي اينکه اين مسئله را آسيب شناسي کنيم، بايد يک مقداري دقيق تر بشويم. امروز در کشور ما، غالب افراد سعي مي کنند حداقل در ظاهر خود را منطقي نشان بدهند و اين طور وانمود کنند که مي توانند موضوعات را با گفت و گو حل کنند. اما متاسفانه در بسياري از موارد، اين ويژگي تنها در حد يک ادعا و ژست ظاهري مي ماند و درون فرد نهادينه نمي شود. فردي که مي خواهد مذاکره کند، بايد اين را بداند که مذاکره نوعي تعامل متقابل است و شما براي رسيدن به فهم مشترک با طرف مقابل، بايد از بعضي مواضع خود عقب نشيني کنيد.
بعضي افراد فکر مي کنند که «مذاکره» يعني اينکه شما بتوانيد تمامي اهداف و مواضعتان را از طريق گفت و گو به طرف مقابل تحميل کنيد! اين عاملي است که باعث مي شود بسياري از مذاکرات در محيط خانواده قبل از شروع محکوم به شکست شوند. فردي که مي خواهد باب مذاکره را در خانواده باز کند، بايد قبل از آن اصول و شرايط پيش نياز آن را بپذيرد!
اصول اساسي مذاکره در خانواده از چه مواردي تشکيل مي شود؟
همسران چند نکته را بايد به عنوان پيش فرض و اصول ابتدايي مذاکره پپذيرند. اول اينکه بايد با اين ديد وارد مذاکره شوند که لزوما در پايان نظر آن ها، نظر نهايي نخواهدبود. يک مذاکره مثبت بايد به تصميمي مبتني بر منطق سازنده ختم شود. منطق سازنده، مجموع دلايلي است که براساس آن، طرفين به اين نتيجه مي رسند که تصميم اتخاذشده بيشترين فايده را به همه اعضاي خانواده مي رساند.
اصل دومي که بايد رعايت شود، اين است که موضوع مورد مذاکره بايد روشن باشد و تنها بر سر آن مورد، گفت و گو انجام شود. به مثال انتخاب رشته برگرديم. اگر زوجين سر اين موضوع اختلاف دارند و براي مثال پدر اصرار دارد که فرزند خانواده رشته رياضي بخواند و مادر روي رشته تجربي تاکيد دارد، بايد در ابتداي بحث تعيين شود که باري مثال تا نيم ساعت بعد، تنها بر سر همين موضوع گفت و گو شود. اما متاسفانه ما شاهد اين هستيم که در بسياري از موارد زوجين، هنوز چند دقيقه از شروع صحبت نگذشته که بحث از موضوع اصلي منحرف شده و مثلا به رفتار بد مادرشوهر در فلان مهماني مي رسد! درواقع اين موضوعات، به شدت بستر مذاکره را تهديد مي کنند.
زوجين بايد مهارت مذاکره کردن را بياموزند و در زندگي به کار بگيرند
فکر نمي کنيد رعايت اين اصل با توجه به فرهنگ احساسي و هيجاني ايراني کمي غيرقابل دسترس باشد؟
قطعا براي افرادي که تمام عمر در فضايي بزرگ شده اند که حرف، حرف يک نفر بوده و بحث معنايي نداشته، در شروع کار مسئله کمي مشکل باشد. اما تجربه ثابت کرده که در صورت مداومت و تمرين مي توان به مهارت مذاکره دست يافت. براي راحت تر شدن کار مي توان از قراردادهاي داخلي استفاده کرد. به چه معنا؟ به اين معنا که قبل از شروع يک بحث، طرفين موضوع مورد بحث را روي يک ورق کاغذ يا روي يک تخته وايت برد بنويسند و آن را در معرض ديد قرار دهند. نوشتن بعضي موارد تاثير شگفت انگيزي در رعايت حدود و مرزهاي بحث دارد.
اصل بعدي که بايد در مذاکره رعايت شود، چه اصلي است؟
يکي ديگر از اصولي که بايد در مذاکره مورد توجه قرار بگيرد، اصل «شنيدن» است. هر کس که وارد مذاکره مي شود، بايد اين اصل را بپذيرد که در يک گفت و گوي دونفره، نمي توان هميشه گوينده بود و گاهي نيز بايد سکوت کرد و به حرف هاي طرف مقابل گوش سپرد.
گوش کردن هم صرفا ساکت بودن نيست. شايد همه ما اين تجربه را داشته باشيم که هنگامي که اصطلاحا در يک بحث مشغول «گوش دادن» به صحبت هاي طرف مقابل هستيم، کلا ذهنمان معطوف به فضاي ديگري است. يعني اصطلاحا يک گوشمان در است و ديگري دروازه. به جاي اينکه ببينيم طرف مقابل از ما چه مي خواهد، مدام در فکر اين هستيم که چگونه جمله جديدي را عليه او تدارک ببينيم. اگر بخواهيم وارد «مذاکره»اي سازنده شويم، بايد بدانيم تا وقتي ذهنمان را براي شنيدن حرف هاي طرف مقابل آماده نکنيم، قطعا نتيجه مطلوبي در کار نخواهدبود.
يعني به تعبيري بايد بدون جهت گيري وارد مذاکره شويم؟
دقيقا يکي از اصول ديگر مذاکره که در تکميل بحث بالا مطرح مي شود، همين نکته است. ممکن است شما از فردي سر قضيه اي دلگير باشيد و به اصطلاح از او کينه به دل گرفته باشيد. بايد بدانيد که اگر مي خواهيد با او وارد «مذاکره» سازنده شويد، کنارگذاشتن اين کينه و جهت گيري پيش فرض ذهني ولو به طور موقت اهميت زيادي دارد. شما بايد با ضمير سفيد مذاکره کنيد، نه با دروني پر از کينه و نفرت نسبت به طرف مقابل.
زياد پيش مي آيد که افراد، حال چه در نقش همسري و چه در ساير نقش هاي اجتماعي، با يکديگر وارد گفت و گو مي شوند اما به قدري از قبل از يکديگر کينه به دل دارند و فضاي بحث از همان ابتدا به قدري تيره و تار است، که بعد از چند دقيقه کار به درگيري و دارد و فرياد مي رسد. قبل از شروع يک مذاکره ولو به طور موقت و تکنيکال، بايد ذهتنان را از اين پيش فرض ها خالي کنيد.
دليل شکل گرفتن اين کينه هاي پنهان، به طور خاص در بعد زناشويي چه مواردي است؟
دلايل مختلفي دارد: تابوهاي غلط اجتماعي و قوانين نانوشته جامعه که اصطلاحا به آن ها «آرکي تايپ» مي گوييم، عدم وجود درک متقابل، وجود عقده هاي بلندمدت و...
براي مثال فردي در طول دوران جواني مدام از سوي پدرش تحقير و ناديده گرفته شده است يا همواره در فضاي خانه هر چه پدر مي خواست، همان بوده است.اين فرد در بسياري از موارد در اين حوزه دچار عقده رواني مي شود و مي خواهد به طور خواسته يا ناخواسته آن را سر ديگران تخليه کند. يعني اصطلاحا به «توتلياريسم» روي مي آورد و مي خواهد هميشه حرف، حرف خودش باشد.
براي اينکه يک مذاکره سازنده باشد، بايد عقده هايي که مانع گفت و گو و نتيجه گيري مي شود، با کمک مشاور و افراد دلسوز گشوده شود تا مسير رسيدن به نتيجه به بهترين شکل، هموار شود.
منبع: مجله موفقيت
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۱۳۷۱۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
قطعی: آرنه اسلوت وارث میراث یورگن کلوپ شد
به گزارش "ورزش سه"، در روزهای گذشته نام آرنه اسلوت، سرمربی فاینورد، به شکلی ناگهانی و غیرمنتظره به عنوان گزینه اول لیورپول برای جانشینی یورگن کلوپ مطرح شد.
خیلی زود مشخص شد که این انتقال نزدیک به قطعی شدن است و خود اسلوت به صورت تلویحی گفت که سرمربی لیورپول خواهد شد هر چند اعلام کرد مذاکره دو باشگاه ادامه دارد.
دقایقی پیش فابریتزیو رومانو و چند خبرنگار معتبر اروپایی اعلام کردند مذاکره دو باشگاه به توافق نهایی رسید و از این لحظه باید اسلوت را سرمربی فصل آینده لیورپول دانست. او به زودی رسما به عنوان سرمربی جدید لیورپول معرفی خواهد شد.
در ساعتهای گذشته برخی رسانه‌ها گفتند که تنها مانع بر سر قطعی شدن انتقال اسلوت، اختلاف دو باشگاه بر سر مبلغ این انتقال است. گفته می‌شد که لیورپول پیشنهادی 10 میلیون یورویی داده ولی فاینورد حاضر نیست از مبلغ مد نظر خود 15 میلیون یورو کوتاه بیاید.
بعد از اعلام خداحافظی یورگن کلوپ ابتدا نام ژابی آلونسو به عنوان گزینه اول باشگاه اعلام شد. ولی آلونسو به صراحت گفت که می‌خواهد دست کم فصل آینده را روی نیمکت بایر لورکوزن بنشیند.
روبن آموریم، سرمربی اسپورتینگ، دیگر گزینه مد نظر لیورپولی‌ها بود ولی در روزهای گذشته مشخص شد که لیورپول او را از فهرست خارج کرده و بعد نام اسلوت به عنوان گزینه اصلی مطرح شد.
ام فهد، زن مشهور عراقی کیست و چرا کشته شد؟