قالیباف عملگرا است/ ماجرای کناره گیری احمدی نژاد به نفع هاشمی در انتخابات ۸۴
تاریخ انتشار: ۶ مرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۱۹۲۷۶۸
برنامه دستخط این هفته میزبان محسن هاشمی رفسنجانی، منتخب شورای شهر پنجم شهر تهران و فرزند آیت الله هاشمی رفسنجانی بود.
به گزارش مشرق، محسن هاشمی رفسنجانی منتخب شورای پنجم شهر تهران مهمان این هفته برنامه دستخط بود. ماجرای کناره گیری احمدی نژاد به نفع هاشمی در انتخابات ریاست جمهوری ۸۴ و نظر او در خصوص اختلافات وزارت علوم و دانشگاه آزاد از جمله موضوعات مطرح شده این برنامه بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مشروح گفتگوهای این برنامه را در متن ذیل آمده است:
فکر میکردید در تهران نفر اول شوید؟
البته در گذشته خیر، ولی بعد از اتفاقاتی که رخ داد و در یک ماه اخیر نظرسنجیها چنین چیزی را نشان میداد.
در مقدمه هم گفتم که بخشی از اعتبار شما متعلق به حاج آقا است. بخشی هم خدمات شماست. فکر میکنید نسبت این دو چطور است؟
هاشمی: شما گفتید بخشی از اعتبار و من می گویم همه اعتبار من از تلاش ایشان است.
آقای محسن هاشمی بیشتر شبیه پدر هستند یا مادر؟
در عصبانیت و پیگیری کارها گهگاهی شبیه مادر هستیم. مادر در کارها جدیتر هستند. اگر کاری انجام نشود پیگیری میکنند و پیگیریها مجدانه است و گهگاهی برای اجرای آن کار عصبانی میشوند و از این جهت به ایشان رفتیم. البته خصلتهای ابوی که صبر جزو شاخصه اصلی ایشان بود را داریم. البته این امر را مردم یا نزدیکان بگویند.
نخستین تبریک را بعد از اول شدن در شورای شهر چه کسی به شما گفت؟
میتوان گفت کسی به ما تبریک نگفت. تبریک ویژهای که شاخص باشد مطرح نبود.
واکنش برادران و خواهران چطور بود؟
آنها از این جهت تبریک میگفتند که وقتی ابوی در انتخابات شرکت میکردند پیش آمده بود اول شده بودند یا معمولا شاخص بودند و انتخاباتی هم فائزه شرکت کرده بود و دوم شده بود... البته شایعه شده بود که اول شده است.
پیش آقای بشارتی وزیر کشور دولت دوم آیتالله هاشمی، بودیم. ایشان به آیتالله خیلی ارادت داشتند و دارند. صحبت همان انتخابات مجلس شد و میگفتند خانم فائزه هاشمی دوم شد و آقای ناطق در تهران اول شد. میگفت هر زمانی نزد آقای هاشمی میرفتیم و حاج خانم هم بودند یکسره به من میگفتند شما درست عمل نکردید و در آرا دست بردند و فائزه دوم شد. تا اندازهای به من میگفتند و من یک بار ناراحت شدم و گفتم حاج خانم اینطور نیست؛ به حاج اقا گله کردم و ایشان از ما دلجویی کرد.
حاج خانم گهگاه این ذهنیت را داشت و افراد همیشه گمان میکنند اول هستند.
من فکر میکنم حاج خانم روی فرزندان خود حساس هستند.
بله. مادران اکثرا چنین هستند و برخی بروز بیرونی دارند و برخی ندارند. توقع از این بود که اینجا هم ما اول شویم.
اگر شما اول نمیشدید ممکن بود این ماجرا اتفاق بیفتد؟
توقع این بود که این رکورد را در خانواده از دست ندهیم. از ما این توقع وجود داشت. البته رکورد بدی نبود. چون نسبت به تهران عدد مناسبی بود.
چه میزان بود؟
یک میلیون و ۷۵۶ هزار رای بود.
رای قابل توجهی بود؛ به شما تبریک میگوییم. سراغ این روزها برویم. این روزها شما به شدت درباره شهرداری تهران زیر ذرهبین هستید.
موضوع شورای شهر بعد از انتخاب اعضا، تصمیم با اعضای شورای شهر است.
جایی شنیدم که گفتید به این شرط استعفا میدهم که اول اجماع روی من باشد بعد استعفا بدهم؛
بحث شخص من نیست. پستهای سطح بالا پستهایی نیست که برای آن تلاش کنید.
قطعا چنین است. تلاش شما را نمیگویم. فشارهایی را میگویم که از جاهای مختلف وارد میکنند تا شما حتما این را بپذیرید.
معمولا این گونه پستها واقعا زحمت زیادی میطلبد و نگاهها روی شما است. باید به دلایلی که نسبت به من این لطف وجود داشت توجه داشت. در گذشته من نامزد شورای شهر شدم و با آقای قالیباف رقابت کردیم.
دلیل این که ان زمان من انتخاب شدم فکر میکنم هنوز هم بتوان آن را مطرح کرد، این بود که وقتی از مردم تهران سوال میشود مشکل تهران چه است اولویت یک آلودگی هوا و ترافیک است، عمده این کار جزو تخصصهای من بود، چون عمده این کار راه آهن شهری بود و جزو تخصصهای من بود، اگر شهرداری و شورای شهری باشد که برنامههایش را بر اساس حل معضل ترافیک و مسائل مربوط به آلودگی هوا بگذارد من آلترناتیو مناسبی در دوره قبل بودم که وارد رقابت هم شدم. این دوره شاید بتوانند فرد دیگری را پیدا کنند که چنین خصوصیاتی شبیه به خصوصیات من داشته باشد یا اولویت شورای شهر برای این مسائل نباشد.
مثلا ممکن است ذهن شورای شهر به این سمت برود که باید مسائل شهرسازی و بافت فرسوده را اولویت قرار دهیم و شهر را از نظر شهرسازی به سیتسم مناسبی بازگردانیم.
اینکه می گویند اختلاف نظرها در شورای شهر تهران قدری بین اعضای شورا زیاد است و یکسری سمت طیف کارگزاران رفتند و یکسری سمت حزب دیگری رفتند. چنین چیزی صحت دارد؟
معمولا در مسائل سیاسی کسانی که جبههای تصمیم میگیرند در عمل وقتی افراد مختلف و احزاب مختلف وارد کار میشوند، ممکن است هماهنگیهای اینها آنطور که گمان میکنند مناسب نباشد. لذا طبیعی است که احزاب مختلفی که عضو جبهه اصلاحات هستند نظرات متفاوتی نسبت به شهردار داشته باشند.
شورای اصلی که اینها را چیده است ورود نمیکند؟
شورای اصلاحات سعی اش بر این است که تصمیمگیری در مورد شهردار را جبههای ادامه دهد. این کار سختی است. زیرا تصمیم با شورا نیست و با افرادی است که در شورای شهر الان حضور یافتند و معمولا این گونه رای دادنها رای مخفی است ولی من فکر میکنم اختلاف در آن حد نباشد.
با توضیحاتی که شما میگویید الزاما تصمیمات اعضای منتخب شورای شهر نمیتواند آن جبههای که آمده این لیست را تنظیم کرده است راضی نگاه دارد.
این هنر سیاسی افراد است. در سیاستمداری هنر شما در این کارها است. اینها اگر بتوانند مجددا جبههای عمل کنند و تصمیم را جبههای بگیرند این موضوع میتواند منجر به تصمیم خارج از جبهه اصلاحات نشود. ولی اگر نتوانند دور هم جمع شوند و تصمیم را بدون اختلاف بگیرند میتواند تبعات اختلافی از همین الان بروز کند و امیدواریم چنین نشود.
تجربه تلخی در دوره اول شوراها داریم که در اختیار طیف اصلاحطلبان بود، انحلال شورا بود. مردم امیدوارند چنین نشود.
تهران مرکز ایران است و اگر این اختلافات در آن شکل گیرد مردم و کشور ضرر خواهند کرد. دولت هم دچار مشکل می شود.
چون مردم با یک امیدی به این طیف رای دادند.
امیدواریم به سمتی برویم که بتوانیم تصمیمات با اتحاد بگیریم که در نتیجه مشکلات مردم را حل کنیم.
آقای محسن هاشمی رفسنجانی میان احزاب مختلف موجود کشور که دو دسته مشخص اصولگرا و اصلاحطلب را داریم، به کدام طرف خود را متمایل میبیند؟
اصولا خانوادگی از معتدلین سیاسی کشور هستیم و سعی ما بر این است که اعتباری که گفتید از ابوی به ما دادند، فراجناحی عمل کنیم ولی از نظر جایگاهی من به عنوان یکی از اعضای حزب کارگزاران سازندگی فعال هستم و سمت ریاست شورای مرکزی آنجا را دارم. در همین حزب هم سیاست اعتدالی داریم.
عملا سیاست این حزب زیرمجموعه اصلاحطلبان محسوب میشود.
بله. کارگزاران الان جزو جبهه اصلاحات قرار گرفتند. به نظرم عملکرد اصولگرایان و یا تبلیغات کاذب بوده که اینها را به آن سمت فشار میدهد. برخی از افراد نمی خواهند در یک جبههای قرار گیرند که بعدا... همه میخواهند در جبهه اعتدالی باشند.
آقای محمد هاشمی عموی شما حالشان بهتر است؟
بله. خیلی بهتر هستند، رفع شده است.
از بنیانگذاران کارگزاران سازندگی بودند.
بله. هیات موسسی داشتند که ایشان هم جزو آن بودند.
ایشان جدا شدند. علت را میدانید؟
مواردی مطرح شد و من هم دلایلی را میدانم ولی صلاح نمی دانم الان مطرح کنم.
مهمترین انتقادشان را هم نمیتوانید بگویید؟
خیر. اصلا نمیخواهم وارد این موضوع شوم.
آقای قالیباف را می توان گفت شیخالشهرداران است. ۱۲ سال سابقه شهرداری دارند. عملکرد ایشان را چطور میبینید؟ نقاط قوت و ضعف ایشان چه بوده است؟
آقای قالیباف نقطه مثبت اش در عملگرایی است. این یک نقطه مثبت در یک مدیر است که خود را در اتاق در بسته حبس نکند و کارها را به دیگران واگذار نکند و تنها به خود توجه نداشته باشد. پای کار بیاید و این از حسنهای آقای قالیباف است که مدیر عملگرا است. در برخی موارد واقعگرایی را میتوان در او به وضوح دید و می توان گفت...
مشاوره پذیر بود؟
در موضوع مترو همیشه ایشان برنامهمحور بود. وقتی برنامهها را اعلام میکردیم ایشان سعی نمیکردند برنامه را برهم بزنند. مثلا آقای احمدینزاد همان دو سالی که آمدند موضوع مونوریل و قطار هوایی را به گونهای مطرح کردند که وضعیت مترو را به هم میریخت و من مقاومت شدیدی کردم و اجازه ندادم.
که آخر هم شورای شهر اصولگرا به نظر شما رای دادند.
بله. در جلسه رفتم و محکم ایستادم. از نظر کارشناسی بحث زیادی شد و خوشبختانه طرح آقای احمدینزاد رای نیاورد، در شورای شهری که آقای چمران رئیس بود. خود ایشان – احمدینژاد – هم آمد و توضیح داد...
همان موقع طرح مونوریل به قم رفت؟
خیر. وقتی آقای احمدینژاد رئیس جمهور شدند از ابزار وزارت کشور استفاده کردند و شورای عالی شهرسازی و مونوریل را به قم تحمیل کردند.
الان هم همین طور باقی مانده است؟
بله. روی هوا مانده، البته مونوریل بر تهران هم تحمیل شد البته آقای قالیباف پایه را چیدند و جمع کردند ولی مونریل قم چون پیشرفتهتر است نمیتوان برید و دور انداخت و باید فکر اساسی درباره آن شود.
همینجور افتاده است؟
بله. روی آن کار نمیشود. البته میگویند به دلیل مشکلات اعتباری است ولی خود مونوریل از نظر طراحی دچار مشکل است، چرا که وسط آن به هم وصل نشده است و هنوز اجازه عبور از جلوی حرم به آن نداده اند.
و نقطه ضعفی که آقای قالیباف دارند یا انتقادی که میتوانید به ایشان داشته باشید؟
در مورد موارد منفی اگر بخواهم بگویم، البته ایشان در این ۴ سال اخیر تاحدودی برطرف کرده است، ولی نکته این بود که من همیشه میگفتم در برنامههای حمل و نقل ترافیک تهران این طور بود که ما تا آن تاریخ باید مثلا حدود ۴۰۰ کیلومتر مترو میداشتیم و از آن سو هم باید ۵۰۰ کیلومتر اتوبان هم باید میداشتیم، اتوبانها ساخته شد ولی مترو روی ۱۲۰، ۱۳۰ و نهایتا ۲۰۰ کیلومتر باقی ماند.
در صورتی که در شهر باید اولویت را به حمل و نقل عمومی بدهیم. باید شهر انسانمحور شود و حمل و نقل عمومیمحور شود؛ البته دولتها نقش مهمی دارند چون مترو پدیدهای گران است و دولتها باید به مترو کمک کنند. شاید آقای قالیباف بگویند سعی بر این بود که در بعد زیرساختها این کار را انجام دهم اما دولت آقای احمدی نزاد یا دولت آقای روحانی کمکی که باید به مترو کنند را نمیکردند و در نتیجه ما نتوانستیم پیشرفت کنیم.
ولی فرض من بر این بود که باز از اعتبارات موجود شهرداری بیشتر میتوانیم استفاده کنیم.
نسبت به بدهیهای شهرداری تهران ارقام مختلفی بیان میشود، شما آمار قطعی دارید؟
فرض کنید میگویید بدهی به سیستم دولتی که معمولا به سازمانهایی همانند تامین اجتماعی و بیمهها و مالیات و غیره گفته میشود که حجم وسیعی بدهی وجود دارد. یک بدهی هم به پیمانکارانی است که برای شهرداری کار میکنند وجود دارد و از این منظر هم پیمانکاران خود را مدعی میدانند و این عدد بالایی را مطرح میکند. یک بدهی هم در شهرداری معروف به بدهی هلوگرامی یا بدهی تراکمفروشی یا شهرفروشی است که این در اختیار یکسری افراد است یعنی به جای این که زمینی را تملک کرده اند پول به آن بدهند یک هلوگرامی به او دادند که هلوگرام یک پول در شهرداری است. یعنی پیشخور کردن شهر است. این هم جزو بدهی فرض میکنند.
اگر اینها را با هم جمع کنیم بدهیهایی که میتوان گفت بدهی فرض شود عددش حدود ۲۰ هزار میلیارد تومان خواهد شد.
بحث رشوه را در شهرداری تا چه اندازه واقعی میدانید و برنامهای برای از بین بردن این امر دارید؟
بله. می دانید که این گونه فسادها که در شهرداری بر اساس کارچاقکنی شکل میگیرد، ما دو نوع فساد داریم. یک نوع فساد این است که افراد پول میگیرند تا پیمانکاری را به ناحق برنده کنند. حق دیگران را میخورند یا پول میگیرند یک کارشناسی غیراصولی میکنند. زمینی را کع ۱۰ میلیارد است، ۲۰ میلیارد قیمت میگذارند و یک بخشی از آن را میگیرند، اینها فسادهای سازماندهی شده است که باید با کمک نیروهای امنیتی و اطلاعاتی و حراست ها با آنها به شدت برخورد شود.
یکسری فسادها هم که خیلی بین مردم رایج شده است و شهرداریها را از این جهت فاسد فرض میکنند بحث کارچاقکنیها و زیرمیزی است که برای سرعت دادن به کار مردم است. اینجا از این منظر باید به این نگاه کنیم که مثلا قوانین و بخشنامهها تا اینقدر زیاد شده است که مجریان برای اجرای اینها راهکارهای مختلفی را میتوانند در نظر بگیرند. من فکر میکنم با شفاف کردن و مکانیزه کردن و هوشمندسازی شهرداری و با از بین بردن تمام این تفسیرهایی که نسبت به بخشنامهها عمل میشود، اینها را هرچه کمتر کنیم، این گونه فسادها کمتر میشود.
یک امیدواری نسبت به این شورای شهر و شهرداری وجود دارد که با دولت همسویی دارند. چون همیشه در ۱۲ سال اخیر به خصوص این مشکل را داشتیم که شهرداران تهران با دولتها مشکل داشتند. آقای احمدینژاد آمد و حضورش در هیات دولت اصلاحات منتفی شد و بعدش هم مشکلات مالی، بعد ایشان وقتی رئیسجمهور شد چون گزینه اش برای شهرداری رای نیاورد، پول هم نداد، آقای قالیباف هم امد با دولت روحانی این مشکلات را داشت. فکر می کنید با این همسویی این مشکلات حل شود؟
نخیر، این گونه حل نمیشود. تنها دورهای که میتوان گفت شهرداری با دولت خیلی همگن و خوب عمل کرد دوره آقای کرباسچی و ریاست جمهوری آقای هاشمی بود. حتی طوری شد که ایشان اجازه دادد شهردار عضو هیات دولت شود. این هماهنگی تا اندازهای زیاد بود که برخی جاها نسبت به این هماهنگی اعتراض میکردند.
اعتراض از کجاها بود؟
نمیتوان نام برد، ولی میتوان گفت این هماهنگی طوری شد که برخی میگفتند حق مردم ضایع میشود یا اتفاقاتی در شهرداری رخ میدهد که دولت بیش از حد از شهرداری حمایت میکند.
بعد از این دوره اتفاقی که افتاد این بود که شورای شهر نتوانست یک شهردار قاطع و خوبی برای درازمدت انتخاب کند. همان دوره شورای اول که مشکلات شهر به دلیل تعدد شهرداران خیلی تنظیم شده پیش نرفت، در نهایت به تشکیل شورای شهر جدید و شهردار شدن آقای احمدینزاد منتهی شد.
از همان دوره این اتفاق افتاد که افراد به این فکر افتادند که اینها به فکر ریاست جمهوری هستند. اگر این فکر در دولت شکل گیرد که شهردار هر حرکتش برای ریاست جمهوری است این اختلافات همواره تشدید میشود. پس من اولین نکتهای که میگویم این است که شهردار باید این را از گوش خود بیرون کند و نباید فعالیتهای خود را برای رشد خودش در نظر گیرد. برای رشد شهر خدمت میکند.
هر ایکسی که خوب کار کند این را به او می بندند!
خیر. شهرداری که تصمیم میگیرد فورا می فهمید آیا تصمیمات او خدمترسانی است یا تصمیمات برای رئیسجمهور شدن است.
ممکن است در تعاملاتی که دارید دوباره شهردار را عضو هیات دولت کنید؟
یکی از خواستههای شورای شهر همین است. در بحثهایی که در شورای شهر داشتیم و خدمت برخی بزرگان رسیدیم این را مطرح کردیم که شهرداری که انتخاب میکنیم بتواند به عنوان یکی از اعضای هیات دولت در جلسات شرکت کند.
این که این اتفاق بیفتد یا خیر را من نمیدانم. من خودم نظرم این است که این اتفاق رخ میدهد.
با ۶ شهردار کار کردید؛ آقایان کرباسچی، الویری، ملکمدنی، مقیمی، احمدینژاد و قالیباف. کدام را قویتر دیدید؟
اجازه دهید قضاوتی بین اینها نکنم ولی همانطور که گفتم چون سالهای زیادی با آقای قالیباف کار کردم و همانطور سالهای زیادی هم با آقای کرباسچی به دلیل حضورم در دولت آقای هاشمی کار کردم احساسم این است که این دو بزرگوار در مورد عملگرایی برای مسائل شهر تهران مثبت عمل کردند.
مترو را در زمان وزارت کشور آقای عبدالله نوری جدا کردید و برای شهرداری بردید. درست است؟
قانون مترو این گونه است که به شهرداری تهران اجازه داده شد.
بله. بعد از انقلاب میخواستند مترو را بخوابانند، امدند کلمه را عوض کردند و گفتند به دولت اجازه داده میشود و بعد هم مترو را خواباندند.
از شما خوانده بودم که اول انقلاب خیلیها با مترو مخالف بودند ولی شخص آیتالله هاشمی خیلی پیگیری کرد و برخی گفتند این مترو با اولویتهای انقلابی ما تداخل دارد. آقای هاشمی به عنوان رئیس مجلس در دولت مصوبه گرفت و کار را شروع کرد. چه کسانی مخالف بودند؟
آن زمان دلواپسان همان زمان بودند.
اسم آنها را بگویید.
نمیخواهم اسم بگویم. فرقی نمیکند، اینطرفی ها هم دلواپس دارند، حالا بعدا هم میبینید که چه دلواپسیهایی اینطرف پیش می آید.
این هم نکته مهمی هست که سربسته گفتید؛ حالا من می گذرم! (میخندد)
بله، این طرف هم دلواپس زیاد است
نکته این است که یک عده میگفتند برای مترو، چرا پول برای تهران خرج کنیم و مردم از شهرستان به تهران بیایند. ما همین پول را در شهرستان خرج کنیم تا مردم در شهرستان بمانند. جلوی هجرت مردم به تهران را بگیریم.
عدهای میگفتند از نظر فنی نمیتوانیم مترو بسازیم و اینهمه خاک را از تهران چطور بیرون ببریم. عدهای میگفتند چون تهران فاضلاب ندارد نمیتوانیم مترو بسازیم. در فاضلاب گیر میکنیم. هر کسی به یک موضوعی اشاره میکرد و کسانی که این مسائل را مطرح میکردند، قدرت عملی و اجرایی بیشتری داشتند و در نتیجه مترو را خواباندند.
در آن تاریخ ابوی نماینده تهران و رئیس مجلس بود. در مجمع نمایندگان تهران این موضوع بحث شد و اینها رای دادند که مترو تهران میخواهیم و فاضلاب شهری هم می خواهیم. با دولت همان زمان صحبت کردند ولی نتوانستند در دولت آن زمان بقبولانند که مترو را فعال کنند و به همین دلیل ابوی مجبور شدند خطبه ای در نماز جمعه بخوانند که معروف به «خطبه مترو» شد و پخش هم شد.
گفتند همه شهرهای بزرگ ما مترو میخواهد.
این جمله دوراندیشانه ایشان بود که گفتند من اینجا به تهران میگویم و به تمام کلان شهرها میگویم که نه تنها تهران که بقیه کلان شهرها هم میخواهند و انها هم باید به فکر ساخت مترو باشند.
سال ۸۹ از مترو استعفا دادید. دلیل استعفا آقای احمدی نزاد بود؟
خیر. اسم این را دلیل استعفا نمیگذارم.
قبلش این را بپرسم، رویه شما با این شهرداران این بود که هر کدام میامدند استعفا میدادید که دست انها باز باشد. برای آقای احمدی نژاد هم استعفا دادید. موافقت نکردند؟
خیر.
چه گفتند؟
ایشان خیلی رفتار مثبتی با من داشتند. در تمام مدت شهرداری خود چنین بود فقط اواخر که کاندید شدند قدری بداخلاقی میکردند ولی هیچوقت نظرش در مورد من منفی نشد.
آن زمان هم با استعفا مخالفت کردند؟
بله. آقای قالیباف هم آمدند من استعفا دادم و بعد از ۱۵-۱۰ روز گفتند به کار خود ادامه دهید. در مورد شهرداران قبلی هم چنین پیش میامد. من نزد آنها میرفتم و الزاما کتبا استعفا ندادم. میگفتم من حاضرم چنین کنم و برای برخی کتبی هم استعفا دادم تا دستشان باز باشد.
درباره آن استعفا (سال ۸۹) بگویید.
آن استعفا آن زمان این گونه بود که این احساس در شهرداری ایجاد شد که هیچگاه علنی گفته نشد و من هم علنی نفهمیدم ولی این احساس ایجاد شد که اگر من مدیر عامل مترو نباشم شاید دولت کمک کند. ولی نظرم آن زمان همین بود. آن زمان میگفتم مشکل اصلی آقای احمدی نزاد من نیستم مشکل خود آقای قالیباف است. من همیشه به شوخی به آقای قالیباف میگفتم مشکل من نیستم و مشکل اصلی خود شما هستید.
نظر آقای قالیباف چه بود؟
ولی اینجور وانمود شد که ما برای گرفتن اعتبارات از دولت... البته یک اتفاقی هم رخ داد که موقعی که من عضو هیات مدیره شدم همان اعتبار اسنادی خط چهار باز شد که تا قبل آن باز نمیشد. این نشانه مثبتی بود.
ولی ادامه پیدا نکرد. میگویند آقای محسن هاشمی رفسنجانی خیلی محافظهکار است و خیلی در مسائل سیاسی جسارت ندارد. قبول دارید؟
خیر. اتفاقا من به نظرم چون با عقلانیت حرف میزنم این احساس دست میدهد. یعنی فرض من بر این است که اولا مسائلی که مطرح میشود همیشه آن طوری که مطرح میشود نیست. آدم باید همیشه پشت پرده مسائل را دقیق بررسی کند و دلایل طرح این مسائل را به خوبی بفهمد، اگر میخواهد خود را در معرض این موضوع قرار دهد روی آن نظر دهد.
لذا در همه زمینه ها اعلام نظر نمیکنم. سعی دارم در زمینههایی که تخصص دارم و در آن زمینه حرفی بزنم این اثرگذاری را دارم. مثلا بحث خط ۷ که شد طبیعی است مردم انتظار دارند من یک کلمه در این باره بگویم. در حد یک جمله و دو جمله گفتم و اثرگذاری آن را دیدم. در همان حدی که لازم بود گفتم.
شما دومین فرزند آیتالله هاشمی هستید.
بله. حضرت آیتالله هاشمی رفسنجانی متولد ۱۳۱۳ هستند و در ۱۴ سالگی به قم آمدند که سال ۱۳۲۷ بود. سال ۱۳۳۸ ازدواج کردند و من در سال ۱۳۴۰ در ایام فاطمیه به دنیا آمدم. برای همین اسمم محسن شده است. فرزند دوم هستم. ایشان ۱۳۳۹ فاطمه را به دنیا آوردند و بعد من بودم.
فاطمه خانم یک سال از شما بزرگتر هستند.
بله. فائزه هم یک سال از من کوچکتر است. به دوران بچه کمتر رفتیم و مهدی ۸ سال با من فاصله دارد و یاسر ده سال با من فاصله دارد.
از میان خصلتهای پدر صبر به شما رسیده است. نخستین خاطرهای که از پدر در کودکی دارید چیست؟
اولین خاطره این است که حدود ۴ سال داشتیم که قدری در گوشه ذهن من است و به درستی به یاد ندارم، از بس مادر تعریف کردند این خاطره ذهن من شده است، ابوی را زندان کرده بودند و مورد شکنجه بودند و ملاقات نمیدادند. روزی که ملاقات دادند برای ملاقات رفتیم و من همراه مادر بودم و پدر وقتی آمد من دویدم به بغل پدر و دیگر از بغل ایشان پائین نمیآمدم. عناصر ساواک سعی بر جدا کردن ما داشتند. این اتفاق نمیافتاد و این باعث شد هم آنها گریه میکردند و هم حاج آقا گریه میکردند و هم ما گریه کردیم.
درگیری کارهای انقلابی نشدید؟
نمیتوان گفت درگیر نبودیم. از سال ۱۳۵۴ حاج آقا زندان طولانی رفتند و من آن زمان ۱۴ ساله بودم. به یک سبکی مسئولیت خانه گردن من هم بود. البته مادر مدیریت میکردند.
شما دست راست بودید.
منبع: مشرق
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۱۹۲۷۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زاکانی: واردات واگنهای مترو امسال انجام میشود
شهردار تهران در حاشیه جلسه امروز هیات دولت، خبر داد: امسال واردات واگن های مترو از چین انجام خواهد شد و در مدت چهار سال واردات به اتمام میرسد.
به گزارش مشرق، علیرضا زاکانی شهردار تهران در حاشیه جلسه امروز (چهارشنبه ۲۹ فروردین ماه) هیات دولت، گفت: امسال واردات واگن های مترو از چین انجام خواهد شد و در مدت چهار سال واردات به اتمام میرسد.
وی همچنین با اشاره به خصوصی سازی فروشگاه شهروند، گفت: فروشگاه شهروند برای خصوصیسازی در بورس عرضه میشود.
شهردار تهران تاکید کرد: سال گذشته ۶۰ دستگاه پله برقی تولید داخل برای مترو خریداری و نصب آنها آغاز شده است.
شهردار تهران همچنین طی سخنانی در پاسخ به سوالی درباره مرحله دوم انتخابات مجلس شورای اسلامی و اینکه این امر در تهران به دلیل حضور تعداد قابل توجهی از داوطلبان در این مرحله اهمیت خاصی دارد،گفت: موضع شهرداری تهران در انتخابات موضع پشتیبانی است.
وی افزود: در شهرداری هم در دور اول انتخابات از دستگاههای اجرایی و نظارتی به اقتضای ظرفیتها و توانمان پشتیبانی کردیم و هم در دور دوم انتخابات مجلس این وظیفه را داریم.
زاکانی تاکید کرد: ظرفیتهای خودمان را برای حضور فعال در دور اول به کار گرفتیم و قطعا در دور دوم انتخابات هم این کار را خواهیم کرد.