کسي براي جدايي تو گريه نخواهد کرد
تاریخ انتشار: ۹ مرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۲۲۱۸۷۸
خبرگزاري آريا - نيمار همان راه و روش هميشگي را انتخاب کرده است؛ انگار برزيلي هاي بارسلونا ناگزير به تکرار اشتباهات خود در قاره سبز هستند.
به گزارش "ورزش سه"، شايعات جدايي نيمار در روزهاي اخير و رفتارهاي متناقض اين بازيکن تبديل به تيتر يک رسانه هاي دنيا شده و همگان در انتظار تصميم نهايي اين مهاجم 25 ساله هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نيمار در فصلي که گذشت تنها موفق به زدن 13 گل براي بارسلونا شد که نسبت به 2 فصل قبل که وي 24 و 22 گل در لاليگا به ثمر رسانده بود، نشانگر افت اين ستاره برزيلي بود.
اگرچه نمي توان کتمان کرد که نقش اصلي بزرگترين بازي فصل يا شايد سالهاي اخير بلوگرانا برابر پاري سن ژرمن را ستاره برزيلي و 25 ساله ايفا کرد، اما تنها چند هفته بعد و با اخراج بچه گانه برابر مالاگا و پذيرفتن 3 جلسه محروميت در حساس ترين مقطع لاليگا، نيمار نشان داد که براي از زير سايه مسي درآمدن به چيزي بيشتر از مهاجرت به يک تيم جديد نياز دارد.
طي 25 سال اخير، سکانس هايي همانند نيمار براي مهاجران برزيلي به نوکمپ بارها تکرار شده و تاريخ مويد آن است که ستارگان جدا شده از بارسا ديگر هرگز قادر به تکرار روزهاي درخشان خود نبوده اند.
از همان ابتدا، يکي از دلايل اصلي جدايي نيمار را از زير سايه مسي خارج شدن و تلاش براي کسب عنوان مرد سال فوتبال جهان دانستند اما در ادامه خواهيم ديد که سرنوشت روشني در انتظار برزيلي هايي که از بارسا جدا شده اند نبوده است؛
روماريو: 1995-1993
فوق ستاره ريزنقش و تکنيکي سلسائو، درخشان ترين روزهاي دوران ورزشي خود را در نوکمپ سپري کرد و در خلال همان سالها موفق شد با درخششي فوق تصور در جام جهاني 1994 ايالت متحده، برزيل را بعد از 24 سال دوباره به قله فوتبال رسانده و تحت نظر کارلوس آلبرتو به بهترين بازيکن جهان تبديل شود.
روماريو طي 2 سال حضور در نوکمپ قهرماني در لاليگا، عنوان ال پي چي چي و فينال ليگ قهرمانان را نيز تجربه کرد و به عنصري مهم در تيم رويايي کرايف تبديل شده بود.
بعد از جدايي از بارسا، روماريو ديگر هرگز قادر به تکرار دوران درخشان خود نشد و بازگشت به برزيل مصادف با افت ستاره اول سلسائو در راه قهرماني جهان در سال 94 بود.
رونالدو: 1997-1996
پديده اول فوتبال جهان ملقب به مريخي، در سال 1996 و از آيندهوون راهي نوکمپ شد و توانست رکورد به يادماندني 34 گل در 37 بازي را براي بلوگرانا به ثبت برساند.
رونالدو طي تنها يک فصل حضور در ترکيب بارسا موفق به فتح عنوان آقاي گلي لاليگا، کوپا دل ري و البته جام برندگان با درخشش برابر پاري سن ژرمن در فينال شد اما در نهايت پيشنهاد اغواکننده موراتي باعث شد تا اين ستاره برزيلي هم خيلي زود راه جدايي از بارسا را در پيش بگيرد.
مصدوميت هاي تلخ و پياپي مريخي باعث شد تا او چند سال از سطح اول فوتبال به دور باشد و اگرچه بعدها موفق شد با تيم ملي برزيل و رئال مادريد بخشي از روزهاي شيرين خود را تکرار کند، اما ديگر هرگز تبديل به رونالدوي فصل درخشان خود در نوکمپ نشد.
ريوالدو: 2002-1997
ستاره اي با پاهاي نامساوي با يکديگر ناشي از سوء تغديه دوران کودکي، بعد از يک فصل خوب در لاکرونيا در سال 1997 راهي نوکمپ شد و شيرين ترين دوران فوتبالي خود را در اين تيم سپري کرد.
طي 5 فصل درخشش، ريوالدو موفق به فتح 2 لاليگا و يک کوپا دل ري با بلوگرانا شد و اگرچه اواخر روزهاي حضور وي در اين تيم مصادف با يکي از بدترين دوران تاريخ اين باشگاه بود، اما تکنيک ناب و گلهاي به يادماندني به رئال، يونايتد و والنسيا اين ستاره گلزن، بي شک بخش تفکيک ناپذير خاطرات هواداران بارسا طي آن سالها خواهد بود.
اما بعد از فتح جام جهاني 2002، ريوالدو با يک تصميم عجيب از نوکمپ راهي سن سيرو شد تا زير نظر آنچلوتي، به يکباره از سطح اول فوتبال محو شده و ديگر قادر به بازگشت به روزهاي اوج نباشد.
رونالدينيو: 2003-2008
ستاره خوش تکنيک برزيل ملقب به شاعر فوتبال، بعد از درخشش در جام جهاني 2002 و يک فصل ديگر بازي در پاريس، همانند بسياري از برزيلي هاي ديگر راهي بارسا شد و در اين تيم به انواع افتخارات فردي و تيمي دست يافت.
2 بار فتح لاليگا، ليگ قهرمانان 2006 و کسب 2 عنوان مرد سال فوتبال جهان بخشي از افتخارات ستاره خوش تکنيک و محبوب بلوگرانا در هزاره جديد بود.
اما با حضور گوارديولا و البته افت محسوس ستاره برزيلي، در سال 2008 ميلان تبديل به مقصد بعدي بازيکني شد که ديگر هرگز موفق به تکرار درخشش خود در نوکمپ نشد.
آريا فاطمي مقدم
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۲۲۱۸۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روضه| آزار و اذیت‌هایی که بر امام صادق(ع) روا داشتند+صوت
امام صادق (علیه السلام) در سال ۱۴۸ قمری به دست عوامل منصور دوانقی مسموم شد و بر اثر آن، به شهادت رسید. درباره روز شهادت امام جعفرصادق علیه‌السلام ۲ روایت ذکر شده است: روایت نخست دلالت دارد که آن حضرت در ۲۵ شوال به شهادت رسید و روایت دوم می‌گوید آن حضرت در نیمه رجب سال ۱۴۸ قمری به شهادت رسید اما نظر مشهور و معروف علمای شیعه روایت نخست است.
به گزارش ایسنا، حجت‌الاسلام والمسلمین مسعود عالی -استاد حوزه علمیه- با اشاره به اذیت و آزارهایی که بر امام صادق(ع) روا داشتند، اظهار کرد: امام را خیلی اذیت کردند، سن ایشان را تا ۷۱ سالگی نوشتند و کمترین نقل از سن ایشان ۶۵ سالگی است، به همین منظور به امام صادق(ع) شیخ الائمه می‌گفتند زیرا سن ایشان زیاد بود.
وی ادامه داد: امام صادق(ع) را چندین بار پشت مرکب دواندند. امام سن‌شان بالا بود اما آن نانجیب رعایت امام را نمی‌کرد. در همین شرایط حضرت چندین بار بر روی زمین نشست و گفت بزارید من نفس بگیرم.
این استاد حوزه علمیه تصریح کرد: همانطور که در روضه‌ها شنیدید چندین مرتبه به خانه امام آتش پرتاب کردند که یکبار امام صادق(ع) وقتی به کمک همسایه‌ها آتش را خاموش می‌کرد یک گوشه‌ای نشست و گریه کرد.
حجت‌الاسلام والمسلمین عالی ابراز کرد: همه به سراغ امام آمدند و گفتند آقا دیگر تمام شد و شکر خدا به کسی همه لطمه وارد نشد دیگر گریه نکنید.
وی افزود: امام فرمودند «گریه من برای این‌چیزا نیست، وقتی که خانه را آتش زدند، با وجود اینکه من و چند تا از همسایه‌ها که مردها بودند، حضور داشتیم بچه‌ها با دیدن این صحنه وحشت می‌کردند و به این طرف و آن طرف می‌رفتند، در حالی که من آرامشان می‌کردم.»
این استاد حوزه علمیه یادآور شد: امام در ادامه سخن خود یادآور شد که دراین لحظه یاد جدم اباعبدالله(ع) افتادم که عصر عاشورا بچه‌هایش بودند اما هیچ مردی نبود جز امام سجاد(ع) که ایشان داخل خیمه بود و کسی نبود که بچه‌ها را تسلی بدهد، گریه‌ام برای این بود که آن روز بچه‌ها چه کردند.
انتهای پیام
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟