45 درصد زنان فاقد درآمد هستند/نرخ بیکاری زنان تحصیلکرده دو برابر مردان است
تاریخ انتشار: ۱۰ مرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۲۴۶۰۱۳
به گزارش بولتن نیوز، فهیمه فرهمندپور در نشست هم اندیشی زنان فعال اقتصادی با انتقاد از اینکه نرخ مشارکت زنان در سالهای ٩٠ تا ٩٢ نیز با کاهش رو به رو بوده است افزود: نرخ مشارکت اقتصادی زنان در سال ٩٢ ،١٢/٤ درصد بوده است، این درحالیست که اشتغال در بخش غیر رسمی با 25 درصد هم فرصت و هم چالش برای زنان محسوب می شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
فرهمند پور در ادامه توزیع جمعیت زنان در بخش خدمات را ٥١/٦ ، کشاورزی ٢٢/٤ و صنعت را ٢٥ درصد اعلام و اظهار کرد: متاسفانه این میزان از جمعیت زنان عمدتا در سطوح پایین تر تصمیم گیری و تصمیم سازی هستند. برای مثال در استان گیلان ٦٠ درصد زنان در به شکل مستقیم در بخش کشاورزی فعال هستند اما نرخ مشارکت آنها در تبادل مالی کمتر از ١٥ در صد است. به این ترتیب زنان بیشتر در قاعده هرم شاغلان هستند.
وی با اشاره به اینکه زنان در بخش اشتغال روستایی در سال ٩٠ با ١١ میلیون جمعیت، ٢٥ درصد شاغلان کشاورزی را تشکیل می دادند تصریح کرد: 85 درصد فعالیتهای دامی و بخش عمدهای از صنایع تبدیلی نیز با حضور زنان انجام شده است.
نرخ بیکاری زنان با تحصیلات عالی دو برابر مردان است
بیش از ٨٠ درصد زنان سرپرست خانوار بالای ٥٠ سال سن دارند
فرهمند پور با انتقاز از اینکه نرخ بیکاری زنان با تحصیلات عالی ٢٣ درصد است درحالیکه این نرخ در میان مردان ١١ در صد است افزود: با وجود اینکه این فاصله درحال کاهش است اما شاخص بیکاری زنان دو برابر مردان است.
وی در ادامه با تاکید بر ضرورت توجه به زنان سرپرست خانواد گفت: جمعیت زنان سرپرست خانوار ٦٢/٩ درصد و دو برابر مردان است. نسبت خانوارهای تک سرپرست ٨٥ درصد است که این میزان در مردان تنها ١٥ درصد اعلام شده است. اما مساله قابل توجه این است که شاخص سنی زنان سرپرست خانوار ٥٠ سال و کمتر تنها ١٦ درصد است. این رقم نشان می دهد بیش از ٨٠ درصد زنان سرپرست خانوار بالای ٥٠ سال سن دارند که این مساله ضرورت توجه به ارائه خدمات به این جمعیت را پر رنگ تر می کند.
45 درصد زنان فاقد درآمد هستند
فرهمندپور در ادامه بابیان اینکه ٤٥ درصد زنان فاقد درآمد، ١٨ درصد درآمد زا و نسبت کل زنان سرپرست خانوار به کل خانوارها ١٢/١ درصد است تصریح کرد: از جمله اهداف اقتصاد مقاومتی میتوان به ارتقای زمینههای شغلی زنان، ارائه الگوی اشتغال مبتنی بر کرامت انسانی، حمایت و توانمندسازی زنان و توانمند سازی زنان عشایر و روستایی اشاره کرد.
وی در ادامه گفت: بسته زنان و اقتصاد مقاومتی در سال ٩٠ به ٣٠ استان ابلاغ شده و از ٢٠ استان گزارشهایی دریافت شده است. این بسته دارای ١٠ بند شامل راه اندازی مرکز رشد و شتابدهی فعالیت زنان، در اولویت قرار گرفتن بررسی طرح های پیشنهادی زنان، تخصیص سهم مشخص از تمام تسهیلات به عنوان کف سهم زنان، پیگیری موکد ستادهای اقتصاد مقاومتی درباره بندهای قانون مشاغل خانگی، توجه به بازاریابی و اختصاص حداقل دو مرکز عرضه و فروش محصولات در هر استان، الزام واحدهای صنعتی و تولیدی به اختصاص سهم مشخص به زنان سرپرست خانوار، اولویت بخشی به مصوبات گذشته، تسریع روند اعطای مجوز به فعالیتهای زنان به ویژه طرح های اشتغال زایی خصوصا با رویکردهای فرهنگی و تفریحی است.
فرهمندپور در ادامه به فعالیتهای دولت یازدهم در اشتغال زنان اشاره و تصریح کرد: فعالیتهایی نظیر برگزاری نمایشگاه های ملی، منطقه ای،استانی، طرح های توانمندسازی زنان روستایی و عشایری ، پیگیری مسائل زنان سرپرست خانوار ، اجرای طرحهای پایلوت، پیگیری شاخصها، برگزاری دورههای آموزشی و جلسات هم اندیشی از جمله این فعالیتها در عمر ٤ ساله دولت یازدهم بود.
منبع: بولتن نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.bultannews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «بولتن نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۲۴۶۰۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
توهین در آزادی، فرصتی دوباره برای احیای حقوق زنان در ورزشگاهها
توهین یک مرد به خانمهای حاضر در ورزشگاه آزادی، فرصت اعتراض دوبارهای به مخالفان حضور زنان در استادیومها داده است.
به گزارش خبرورزشی، حواشی دیدار پرسپولیس و سپاهان کماکان ادامه دارد و بیش از همه حول توهینهای مردی میگذرد که سخنان او هیچ خریداری نداشت.
اما اگر از حکم کمیته انضباطی (ممنوعیت ۱۰ ساله برای ورود به ورزشگاهها) و اینکه چهقدر قابلیت اجرایی دارد بگذریم، موضوع از ابعاد دیگری نیز قابل بررسی است:
اول اینکه چرا صحبتهای یک تماشاگر پای دیگر تماشاگران و حاضران نوشته میشود؛ مگر در برخورد با راننده متخلف باید شرایط را برای دیگر رانندگان تنگ کرد یا جُرمِ ورزشکار خاطی را همه ورزشکاران گردن میگیرند که حالا برای این خطا و بیحرمتی، عدهای دوره افتادهاند که مسئله را با محوریت هوادار و تماشاگر و کلیت فوتبال بررسی کنند؟
دوم آنکه مگر حرمت و کرامت انسانی محدود به زنان است که بسیاری برای پیشبرد اهداف و دغدغههای خود، جایگاه زن را بهانه کردهاند و بهطور هماهنگ مسئله را از این زاویه بررسی میکنند؟ مگر توهین وابسته به جنس و نقش توهیندیده است که عدهای به اسم حمایت از زن و حراست از جایگاه او، جلو افتادهاند و تازه برای همین بهانه هم به فکر حذف زنان از استادیوم هستند؟ یعنی اگر بیحرمتیِ مشابهی بهجای زن، به گروه عظیم دیگری مثلن قشر کارگر اتفاق افتاده بود، دلواپسان ابتدا غم نان کارگر را به سینه میزدند و در مرحله چارهجویی، حذف کارگران از استادیوم را تجویز میکردند؟ هرچهقدر واکاوی اتفاق پیشآمده با محوریت «توهیندیده» عجیب است، جستوجوی راهحل در همین سمت ماجرا عجیبتر و چه بسا خندهدار به نظر میرسد! من خطا کنم و تو مجازات شوی در کدام عدالتخانهای تعریف شده؟
سوم و مهمترین، بررسی موضوع در بعد کلان و از زاویه فرهنگی و اجتماعی است؛ اینکه چرا مردی چنین افکار و ادبیاتی دارد، جدای آنکه از مسئولیت او در این بیحرمتی ذرهای نمیکاهد، برگرفته از فرهنگ مردسالار و زنستیزی است که متاسفانه کماکان در جامعه وجود دارد. البته که ارتقای فرهنگی در مسئله برابری زن و مرد، نه آسان است، نه در کوتاهمدت قابل انجام و نه موضوع این نوشتار، اما نقش ورزش، فوتبال و استادیومها در همین فقره قابل بررسی است؛ وقتی مردان در استادیوم سهم بیشتری دارند، جایگاه بهتری دارند و نزدیکتر مینشنیند، بدون حسابوکتابِ خاصی مشمول شرایط بهتری شدهاند که در ادامه همان تفکر جنس دوم(!) است.
هرچهقدر بدبینیمان نسبت به بهانه تازهمتولدشدهای به نام «مشکلات زیرساخت» را کاهش دهیم، باز هم میتوان در همین شرایط تفکیکِ جایگاه زنان، وضعیت برابر و بهتری برای آنان بهوجود آورد. اگر خانوادهها نمیتوانند کنار یکدیگر تماشاگر مسابقه موردعلاقهشان باشند، میتوان لااقل سهم یکسانی برای زن و مرد در نظر گرفت. اینکه از یک ورزشگاه مثلن ۵۰هزار نفری، ۴۸هزار بلیت را به مردان تخصیص دهیم و فقط ۲هزار بلیت برای خانمها آزاد کنیم و ایشان را در بدترین سکوها بنشانیم، جز اینکه ادعا کنیم مجوز حضور زنان را صادر کردهایم چه حاصلی داشته است؟
یادآور میشود استقبال پرتعدادتر مردان برای تماشای فوتبال حق بیشتری برای آنان ایجاد نمیکند. در وضعیت تفکیکشده فعلی، تصمیمگیرندگان باید با شمالی و جنوبی (یا شرقی و غربی) کردن استادیوم و ورودیها، مساوات را برای زنان در فرصت و حق انتخاب فراهم کنند تا هم برای تهیه بلیت با مشکلات عدیده کنونی مواجه نباشند و هم همانند مردان امکان انتخاب بلیت با توجه به جایگاه و فاصله از زمین داشته باشند.
و در پایان؛ این تاکیدِ یادداشت روزنامه کیهان که شرایط ورزشگاهها به گونهای است که بسیاری از خانوادهها نه خود به ورزشگاه میروند و نه اجازه حضور فرزندانشان را میدهند، نکته دقیقی است که چارهاش نه در حذف زنان یا گوشهنشینیِ آنها، که اقدام فوری جهت فراهم کردن فرصت برای همین خانوادههای علاقهمند مورداشاره کیهان است. اینکه میگویند مگر نگفتید ورود زنان جو ورزشگاه را بهتر میکند اما دیدید که نکرد و گفتیم که نمیکند، ماهیگرفتن از آب گلآلودی است که فدراسیون فوتبال با مدلی که برای حضور زنان در پیش گرفته مسبب آن است. فراموش نکنیم آنهایی که مدعی بودند حضور زنان میتواند موجب بهبود وضعیت فرهنگی استادیومها شود، سینما و شهربازی و بازار و دهها مثال دیگری را نشان میدادند که روش کنونی جانمایی زنان هیچ شباهتی به آن مثالها ندارد! البته که ورزشگاهها بهخاطر چنددهه مردانه بودن شرایط متفاوتی دارند، اما راه اصلاح، در استمرار این وضعیت یا تغییر معیوب آن نیست.
کانال عصر ایران در تلگرام