فرگوسن گفت در ایران فقط وقتت را هدر میدهی /ایران بدترین شرایط کاری در جهان را دارد
تاریخ انتشار: ۱۸ مرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۳۳۲۰۰۶
رویداد۲۴- سرمربی تیم ملی فوتبال ایران از تجربیات چند سال اخیرش در ایران و اظهارنظر جالب سرالکس فرگوسن سخن گفت.
کارلوس کیروش پس از گذراندن چند روز تعطیلات در پرتغال و آفریقای جنوبی، همچنان از صعود تیم ملی ایران به جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه - جایی که او و شاگردانش خود را آماده این میکنند که سرانجام به مرحله حذفی این رقابتها برسند - لذت میبرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
* در ایران چه کار میکنید؟ چطور شد که مربیای در سبک شما به یکباره از آنجا سر در آورد؟من در جریان فرایند تاریخی پرونده مربوط به دوپینگ بودم و در حالی که کمیته انضباطی و شورای عدالت من را تبرئه کرده بودند، در نهایت از طریق مراجع مربوطه با هشت ماه محرومیت مواجه شدم. میخواستم درخواست تجدیدنظرخواهی بدهم، اما بهعنوان یک شهروند پرتغالی نمیتوانستم این کار را بکنم. به هر حال نگرانیام خیلی روشن بود، اگر محکوم به نقض قوانین دوپینگ میشدم، چهره بینالمللیام خدشهدار میشد و دیگر هرگز نمیتوانستم جایی کار کنم. برای دفاع از خودم و پاک کردن اتهامات مربوطه باید به دادگاه اروپا میرفتم. در حالی که پیگیر این موضوع بودم، چندین پیشنهاد همکاری دریافت کردم از جمله واسکودوگاما و قطر. زمانی هم که در قطر بودم، پیشنهاد ایران پدیدار شدکهبه آنها هم گفتم درگیر پروندهام هستم و باید منتظر رأی دادگاه اروپا باشم که ممکن است حکم محرومیت من را تأیید کنند. سپس رئیس فدراسیون فوتبال ایران به من گفت: «شما مربیای هستید که ما به دنبالش هستیم، اگر نتیجه دادگاه طبق خواسته شما باشد که چه بهتر، اگر اینطور نبود که ما مربی دیگری را (به طور سمبلیک) روی نیمکت تیم ملی ایران خواهیم گذاشت، اما در واقع شما همه کاره و مسئول تیم خواهید بود». این در واقع اعتماد خاص آنها را نشان میداد و اگر اینطور نبود من در خانه مینشستم و کار نمیکردم.
* فقط همین؟خیر. من به ویروس قهرمانی جهان آغشته شده بودم و در سن ۳۷ سالگی و در سال ۱۹۹۰ بهعنوان سرمربی، تیم جوانان پرتغال را به قهرمانی جام جهانی جوانان رساندم. با تمام احترامی که برای تورنمنتهای دیگر قائل هستم، هیچ تورنمنتی به غیر از لیگ قهرمانان اروپا قابل قیاس با مسابقات جام جهانی نیست. این مسابقات هر چهار سال یکبار طعمی زیر زبان شما به وجود میآورد که نمیتوانید جای دیگر آن را تجربه کنید. دلیل اولی که ایران را برای کار انتخاب کردم این بود که در این تیم میتوانستم فرضیه به همپیوستگی که داشتم را به اجرا بگذارم. دوم اینکه با تیم ملی ایران این فرصت را داشتم تا به جام جهانی برزیل بروم، درست همان اتفاقی که در مورد تیم ملی پرتغال افتاد و به خاطر جام جهانی آفریقای جنوبی قید ادامه حضور در منچستریونایتد را در سال ۲۰۰۸ زدم، این در حالی بود که همچنان با منچستریونایتد قرارداد داشتم و قرار بود جانشین سرالکس فرگوسن شوم، اما فرصت حضور در جام جهانی آن هم در سرزمینی (آفریقای جنوبی) که در آنجا متولد شده بودم، روی تصمیمی که در نهایت گرفتم، خیلی تأثیرگذار بود. در مورد ایران هم فرصت حضور در جام جهانی برزیل، مهد فوتبال را داشتم. در کنار اینها با توجه به سابقه مربیگریام با خودم گفتم که آیا جایی بهتر (از ایران) است که بتوانم وجهه خودم را به عنوان سرمربی تیم ملی بهبود ببخشم؟
* شما توضیح دادید که چرا تیم ملی ایران را بهعنوان سرمربیگری انتخاب کردید، اما توضیح ندادید که چرا همچنان با گذشت هفت سال در این تیم هستید ...پس از سه سال سرمربیگری تیم ملی ایران، (پس از جام جهانی ۲۰۱۴) تصمیم به ترک این کشور گرفتم، اما در ادامه نظرم تغییر کرد. به خاطر فدراسیون فوتبال و بازیکنان تیم ملی ایران از جمله بازیکنان جوانی که خودم به تیم ملی دعوت کرده بودم، تصمیم گرفتم که به کارم در این تیم ادامه بدهم و حالا هم حس خوبی دارم که روی نیمکت تیم ملی ماندم و دانش و تجربهام را به بازیکنانی که در طولاین هفت سال در اختیار داشتم و دردسری برایم نداشتند، انتقال دادم. آنها بازیکنانی هستند که زود یاد میگیرند و همان کاری را میکنند که من از آنها میخواهم. وقتی هدایت تیم ملی ایران را بر عهده گرفتم، تیم ملی تنها یک بازیکن شاغل در فوتبال اروپا داشت، اما در طول این سالهایی که من روی نیمکت ایران بودهام، تعداد ملیپوشان شاغل در اروپا به ۱۴ بازیکن رسیده است. من حالا در تیمم بازیکنانی ۱۸ ساله دارم. زمانی که سرمربی تیم ملی شدم، بازیکنان باتجربهتر و مسنتری داشتم و سپس شروع به دعوت از بازیکنان جوانتر کردم، چون در تیم ملی چیزی به نام بازیکن جوان و دونپایه نداریم. دلیل دومی که تصمیم به ماندن در تیم ملی ایران گرفتم این بود که اگر من از بازیکنان ایرانی استفاده کردم و به جام جهانی برزیل رسیدم، پس باید میماندم و خودم را وقف آنها و پروژه مدنظرم میکردم.
* آیا این باورش سخت نیست که شما به خاطر قدردانی از ایرانیها در تیم ملی ماندید؟این عجیب است؟
* عجیب این است چون در گذشته چیزهای دیگر روی شما تأثیرگذار نبود...اما من فرصت آمدن به فوتبال اروپا را داشتم که برخی از آن پیشنهادها خوب بودند. زمانی که تصمیم گرفتم تا به کارم با تیم ملی ایران ادامه بدهم از چهار تیم ملی پیشنهاد داشتم که آفریقای جنوبی و الجزایر از آن جمله بودند. تصمیم گرفته بودم که به کارم در ایران ادامه ندهم، اما با خودم فکر کردم اگر به آفریقای جنوبی بروم باید با رئیس فدراسیون جدیدی طرف شوم و تجربه منفی هم از حضورم در آنجا داشتم. سپس الجزایر سعی در استخدام من کرد و با مسئولان این فدراسیون در لیسبون پرتغال ملاقات کردم و حتی پیشقراردادی هم بین خودمان نوشتیم و همه چیز هم خوب بود، اما در نهایت تصمیمی احساسی گرفتم. اولین باری که به آنجا (ایران) رفتم به عنوان پناهنده بود، چون در آن مقطع فکر میکردم همه دنیا علیه من است. سرآلکس گاهی با من تماس میگرفت و میگفت «چه کار میکنی آنجا؟ تو داری وقت و استعدادت را هدر میدهی؟». من هم با یادآوردی خاطرهای از رئال مادرید پاسخ او را دادم، زمانی که کارم را با رئال مادرید شروع کردم، پس از شکست خانگی مقابل مایورکا که به دنبال شکست از لاکرونیا رقم خورد، زیدان با ضربه سری که به حریف زد، همه چیز را خراب کرد. سرآلکس روز یکشنبه بود که به من زنگ زد و گفت که «فردا چه کارهای؟»، که من در پاسخ گفتم «بعد از نتیجه امروز به نظرت باید چه کار کنم؟ من حتی نمیتوانم از خانهام خارج شوم». فرگوسن هم در پاسخ به من گفت «صبحانه خوبی آماده کن که فردا میآیم پیشت». فردا به فرودگاه رفتم و او را به خانهام آوردم و صبحانه را با هم خوردیم و با یکدیگر صحبت کردیم. سرآلکس سپس به من گفت «اینجا آمدم تا بگویم اگر اتفاقی برای تو بیفتد، ما همچنان منتظر تو هستیم». سپس پیشنهادی از تاتنهام دریافت کردم، جایی که میتوانستم درآمد بهتری داشته باشم، اما نمیتوانستم به تیمی بروم که مقابل سرآلکس قرار بگیریم، آن هم پس آن رفتاری که با من داشت. همین یک ماه پیش بود که دوباره فرگوسن به من گفت که داری وقت و استعدادت را در ایران هدر میدهی.
* در تیم ملی ایران شما روحیه اتحاد و همبستگی را جا انداختهاید. این تیم در جام جهانی ۲۰۱۸ چه کار خواهد کرد؟احتمالاتی پیشروی ماست. من با وجود داشتن ۱۴، ۱۵ بازیکنی که در فوتبال اروپا بازی میکنند، خیلی امیدوار هستم. ما حالا کمی جاهطلبتر هستیم. این در حالی است که در هر چهار جام جهانی قبلی ایران موفق به صعود از مرحله گروهی نشده است، بنابراین باید تلاش کنیم تا با کنار زدن موانع به مرحله حذفی جام جهانی برسیم. این پذیرفته نیست که ایران تنها برای حضور در مرحله گروهی به مسابقات جام جهانی برود و باید با برنامه به روسیه برویم. تیم ملی حالا باتجربهتر است، به بلوغ لازم رسیده و نسبتاٌ تیمی بهتر نسبت به چهار سال پیش داریم. این تغییر درست مثل این است که از شب به روز آمدهایم. امروز من در هر پست دو بازیکن دارم، اما در نهایت موفقیت ما در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه به دو چیز بستگی دارد یکی برنامه آمادهسازی جاهطلبانه است، چون اگر میخواهیم که در سطح جهانی بهتر باشیم، باید در برنامه آمادهسازی هم بهتر عمل کنیم. دوم هم امیدواریم به اینکه قرعه خوبی نصیبمان شود. اگر در گروه متعادلی قرار بگیریم، شانس صعود به مرحله بعد را خواهیم داشت.
* شرایط کار در ایران هم آسان نیست ...یکی از بدترین شرایط کاری در جهان. حتی تیمهایی که در نیمه پایین جدول ردهبندی فیفا هستند نیز شرایط بدی به مانند ما ندارند. زمینهای بد، مشکلات مالی و زمین تمرین. همه اینها را در کنار تحریمهایی که علیه ایران وضع شده را در نظر بگیرید که کل جامعه ایران از جمله ورزش را تحتتأثیر قرار داده است. در سوی دیگر اما شور و شوقی ایرانیان به فوتبال و بلندپروازی آنها و در دسترس بود مسئولان کشور برای فراهم آوردن شرایط، اوضاع را کمی تغییر میدهد، اما در مجموع سرمربیگری ایران یک چالش است.
* در طول سال چه مدت در ایران هستید؟نیمی از سال. ویژگیهای سرمربیگری در تیم ملی ایجاب میکند که من همواره در رفت و آمد باشم تا بازیهای رقبا و بازیکنانم را ببینم. در طول دو سال گذشته اما بیشتر در خارج از ایران بودهام چون بازیکنان بیشتری در خارج از ایران داشتهام. به هر حال من برعکس مربی باشگاهی، ساکنی تمام وقت نیستم.
منبع: رویداد24
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۳۳۲۰۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مسجد کبود تبریز؛ معماری زیبا و تاریخی ایران
در بافت تاریخی تبریز، یکی از جذابترین جاذبه های تاریخی کشور، با نام مسجد کبود قرار گرفته است. مسجدی با نمای خیره کننده که با هزاران کاشی فیروزهای درخشان تزیین شده است. معماری بینظیر این بنا که تلفیقی چشمنواز از سبکهای معماری ایرانی، آناتولی و دوره تیموری است، جلوه ای ویژه به این مسجد بخشیده است. در ادامه بیشتر با دیدنی های مسجد کبود تبریز آشنا خواهید شد.
آشنایی با تاریخچه مسجد کبود تبریزمسجد کبود تبریز، با معماری بینظیر و قدمت حدودا ششصد سالهاش، همچون نگینی فیروزهای در قلب تاریخ ایران زمین میدرخشد. این مسجد، یادگاری از سلسله آق قویونلو است و ساخت آن در سال 1465 میلادی به دستور جهانشاه، حاکم این سلسله، آغاز شد. اگر برای مسافرت با قطار از تهران به تبریز می روید، بازدید از مسجد کبود به هیچ وجه نباید از برنامه شما حذف شود. هنگام گشت و گذار در حیاط و تحسین کاشیکاریهای ظریف آن، اجازه دهید تخیلتان شما را به دوران عظمت و شکوه هنری گذشته ببرد. مسجد کبود صرفاً یک مکان مذهبی نیست، بلکه گواهی بر قدرت ماندگار خلاقیت انسانی و زیبایی هنر است. مسجد کبود تبریز که در وقفنامه و شناسنامهی بنا از آن با نام «عمارت مظفریه» یاد شده است، در زلزله ویرانگر سال 1778 میلادی آسیب جدی دید که فروریختن گنبدش انجامید. با وجود این آسیب ها، مسجد کبود همچنان نمادی از پویایی و میراث فرهنگی تبریز به شمار می رود. تلاشها برای مرمت، به طور دقیق هویت معماری آن را حفظ کرده و اطمینان حاصل شده است که شکوه و جلال آن همچنان نسلهای آینده را مسحور خود کند.
معماری مسجد کبود تبریز: شاهکاری از تناسب و ظرافتمسجد کبود تبریز، با معماری منحصر به فرد و ویژگیهای خاص خود، در میان دیگر مساجد همدوره خود برجسته است. این مسجد، در سه جنبه، تمایز خود را به نمایش میگذارد:
کاشیکاری و ترکیب رنگ بینظیر: استفاده از کاشیهای فیروزهای و آبی کبود در کنار آجرها، زیبایی خیرهکنندهای به مسجد کبود بخشیده است. این مسجد، یکی از چهار مسجد آبی دنیا است که رنگ آن، نمادی از آسمان و معنویت است. ترکیب هنرمندانه آجر و کاشی در قوسها، ستونها، کتیبهها و دیوارهها، ظرافت و دقت معماران ایرانی را به نمایش میگذارد. تناسب با اقلیم و آبوهوای تبریز: معمار مسجد کبود، با ظرافت تمام، بنا را با شرایط آبوهوایی تبریز سازگار کرده است. طراحی خاص پنجرهها، نور و گرما را به داخل مسجد هدایت میکند. وجود گنجههایی برای قرار دادن کفشها، نشان از توجه معمار به نیازهای نمازگزاران دارد. نقشه و پلان منحصر به فرد: مسجد کبود، برخلاف بسیاری از مساجد، ایوان فرعی ندارد. پس از گذر از سردر و رواقها، وارد صحن اصلی مسجد میشوید که توسط چهار ستون بزرگ و گنبد مسجد محافظت میشود. ستونهای موازی و صحنهای مربعی، از ویژگیهای تکرارشونده در معماری این مجموعه هستند. ساخت گنبد بزرگ مسجد بر روی چهار ستون، نشان از مهارت و خلاقیت معمار دارد.آسیبهای مسجد کبود:
متاسفانه، بخشهای زیادی از مسجد کبود، بهویژه سردر آن، در اثر زلزله و شرایط اقلیمی تبریز آسیب دیده است. بیتوجهی به حفظ و نگهداری این بنای تاریخی، از دیگر عوامل آسیب به مسجد کبود است. دزدیده شدن طلاهای کتیبه داخل مسجد، نمونهای از این بیتوجهیها است.مسجد کبود تبریز، با وجود آسیبهای فراوان، هنوز هم شاهکاری از معماری ایرانی است. حفظ و مرمت این بنای تاریخی، وظیفهای همگانی است تا این نماد ارزشمند فرهنگ و تمدن ایران، برای نسلهای آینده به یادگار بماند.
مسجد کبود تبریز کجاست؟مسجد کبود که به مسجد جهانشاه نیز معروف است، در مرکز شهر تبریز، در خیابان امام خمینی، روبروی بازار بزرگ تبریز واقع شده است. این مسجد در محلهای به نام گوی مسجد قرار دارد.
مسجد کبود از طریق وسایل حمل و نقل عمومی به راحتی قابل دسترسی است.
مترو: نزدیکترین ایستگاه مترو به مسجد کبود، ایستگاه میدان ساعت است که حدود 10 دقیقه پیادهروی دارد. اتوبوس: خطوط اتوبوس 1، 2، 3، 4، 7، 10 و 11 در نزدیکی مسجد کبود قرار دارند. تاکسی: تاکسیها به راحتی در دسترس هستند و میتوانند شما را به مسجد کبود ببرند.ساعت بازدید مسجد کبود تبریز همه روزه از ساعت 8 صبح تا 5:30 بعد از ظهر است؛ البته ممکن است این زمان در روزهای خاص و فصلهای مختلف قدری متفاوت باشد.
جاهای دیدنی مسجد کبود تبریزدر جای جای مسجد کبود تبریز، جاذبههای دیدنی و منحصر به فرد به چشم میخورد.
برخی از دیدنی های این مسجد عبارتند از:
سردر مسجد: سردر مسجد کبود یکی از زیباترین بخش های مسجد است که با کاشی کاری های معرق و خطوط اسلیمی جلوهای ویژه را از همان ابتدای ورود به گردشگران ارائه میدهد. گنبد مسجد: گنبد مسجد کبود به رنگ فیروزهای است و با کاشی کاری های معرق تزئین شده است. محراب مسجد: محراب مسجد کبود از سنگ مرمر ساخته شده است و با نمایی زیبا چشمها را مزین میکند. مناره های مسجد: مسجد کبود چهار مناره دارد که با کاشی کاری های تماشایی تزئین شده است. حیاط مسجد: در بخشهای مختلف حیاط مسجد کبود درختان و گلکاریهای زیبایی به چشم میخورد که زیبایی این مسجد را دوچندان کرده است.علاوه بر این، مسجد کبود دارای چندین بخش دیگر نیز هست که عبارتند از:
کتابخانه: کتابخانه مسجد کبود در زمان خود یکی از بزرگترین کتابخانه های ایران بود. مدرسه: مدرسه مسجد کبود در زمان خود یکی از مهمترین مراکز آموزشی ایران بود. خانقاه: خانقاه مسجد کبود محل سکونت درویشان بود.سخن پایانی
مسجد کبود به عنوان یکی از زیباترین جاذبههای تاریخی و گردشگری کشور، تنها یکی از مقاصدی است که میتوانید در سفر به تبریز از آن بازدید کنید. تجربه جاهای دیدنی تبریز و حضور در کنار مردمان خونگرم این شهر تا مدتها در خاطر شما باقی خواهد ماند. اگر شما نیز به دنبال این تجربه منحصر به فرد هستید، تنها کافی است همین حالا به سایت یوتراوز مراجعه کرده و بلیط سفر خود را با بهترین قیمت تهیه کنید.
کانال عصر ایران در تلگرام