در چینش کابینه کمتر به اصلاحطلبان توجه شد /حرکتهای افراطی را نمی پسندیم
تاریخ انتشار: ۲۳ مرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۳۸۱۲۴۸
به گزارش جماران، روزنامه اعتماد در گفت و گو بامحسن رهامی نوشت:
آن زمان جریان اصلاحات به حدی از عسرت و دوری از قدرت رسیده بود که سعی کرد برای بازگشت به آن چارهای بیندیشد. این راهحل تا امروز نتایج مثبتی برای اصلاحطلبان داشته است.
آیا وزرای پیشنهادی روحانی قابلیت و توان تحقق برنامهها و اهداف رییسجمهور را دارند؟
با توجه به شرایط موجود در کشور و معذوریتها و محدودیتهایی که آقای روحانی در معرفی و گزینش افراد کابینه دارد، باید به ارزیابی کابینه پرداخت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یعنی شما معتقدید که آقای روحانی در چینش کابینه به اصلاحطلبان کم توجهی کرده است؟
کمتر توجه شده است. در برخی از استانها و شهرستانها، علت اینکه رای آقای رییسی نسبت به آقای روحانی بیشتر بود، به گزینش مدیران در آن محل بر میگشته است. برخی از مدیران دولت گذشته همچنان سر کار بودند. مردم هم به این موضوع انتقاد داشتند. وعده اصلاح و تغییر در برخی از استانها عملی نشد. این نکته مهم را باید در نظر داشت که نظر رایدهندگان باید در دولت لحاظ شود. مساله دیگر حضور اقلیتهای قومی و به خصوص برادران اهل سنت و زنان در کابینه است. حدود ١٠ تا ١٥ میلیون از اهل سنت در کشور ما زندگی میکنند. آنها در حمایت از دولت سنگ تمام گذاشتند. کردستان و بلوچستان بیشترین درصد آرا را نسبت به آقای روحانی به صندوقهای رای ریختند. برای اینکه پیامی از کشور ما به خاورمیانه ارسال شود، خوب بود که از اهل سنت در کابینه استفاده شود. البته چینش کابینه نباید تحت تاثیر تفکرات قومی و مذهبی قرار بگیرد اما به هر حال میتوانست نمودی از تکثر در کشور باشد. در منطقهای که میخواهیم پیام برادری بدهیم خوب بود که از اهل سنت استفاده میکردیم. این امر به شکلی میتوانست پیامدهنده به دنیا نیز باشد.
حضور زنان در کابینه چرا محقق نشد؟
آقای روحانی به سه نفر از زنان در سمت معاونت حکم داده است و زنان توانایی را دعوت به کار کرده است اما خوب بود که در وزارت نیز چنین توجهی وجود داشت. از مدیریت زنان در بسیاری از کشورها در سطح کلان به نیکی یاد میشود. علاوه بر کشورهای غربی، کشورهایی همچون هندوستان، پاکستان و بنگلادش در منطقه ما زنان در حد نخستوزیر حضور دارند. زنان همیشه توانایی خود را در به دستگیری این مسوولیتها نشان دادهاند و چیزی کمتر از آقایان ندارند. بودن زنان در کابینه میتواند پیامی از آرامش و صلح و برابری جنسیتی در کشور اسلامی ایران داشته باشد. ما تعجب کردیم وقتی که دیدیم هیچ زنی به عنوان وزیر معرفی نشده است. انتظار این بود که آقای روحانی که فردی روشن و آشنا به مسائل جهانی است از زنان در کابینه استفاده کند. با اینحال از این پس اصلاحطلبان تمام تلاششان را در حمایت از آقای روحانی و کابینه خواهند کرد. احترام و حمایت اصلاحطلبان از روحانی، البته به معنای نقد نکردن نیست. باید اصلاحطلبان به این مسائل تاکید کنند تا زمینه برای حضور زنان و برادران اهل سنت در سمتهای کلان باز شود. فرصت خوبی است که مجلس شورای اسلامی به این موضوع رسیدگی کند. آقای روحانی باید به مطالبات بحق مردم در ٤ سال آینده رسیدگی کند. در حوزه معیشتی و رکود دولت باید اقداماتی را انجام دهد.
در عین حال که اصلاحطلبان انتقاداتی را به کابینه دارند، قاعدتا نقدهایی در بدنه اجتماعی این جریان نیز وجود دارد. در چنین شرایطی اصلاحطلبان چگونه میخواهند در سال ١٤٠٠ از مردم بخواهند پای صندوق رای بیایند؟
رای جامعه ایرانی به اصلاحطلبان به دو نوع ایجابی و سلبی تقسیم میشود: بخش ایجابی به این باز میگردد که چه اندازه دولت روحانی و مجلسی که اکثریت خوبی از اصلاحطلبان در آن حضور دارند به وعدههایشان عمل کنند و پاسخ انتظارات مردم را بدهند. رونق بازار کار، اشتغال و مبارزه با فساد باید در اولویت دستور کار قرار گیرد. در شورای شهر اصلاحطلبان باید نمونه مدیریت شهری کارآمد را به نمایش بگذارند. در واقع عملکرد اصلاحطلبان است که رای ایجابی آنها را تامین میکند. بخش دیگری از رای اصلاحطلبان سلبی است. یعنی چون اصولگرایان نتوانستند به وعدههایشان عمل کنند و در انتخابات گذشته و اخیر ریاستجمهوری، کاندیدای قویتری که شیوه برخورد بهتر از اصلاحطلبان داشته باشد به صحنه نیاوردند، این رای سلبی از آن اصلاحطلبان شد. این امر در سال ١٤٠٠ نیز صادق است. اگر اصولگرایان بتوانند کاندیدای قویتری معرفی کنند و برنامه بهتری بدهند، رقابت برای اصلاحطلبان سختتر خواهد بود. البته تا سال ١٤٠٠ مسائل زیادی پیش خواهد آمد. در هر انتخابات ما وعدههایی دادهایم که باید به آنها عمل کنیم تا از مردم توقع حمایت داشته باشیم. مردم با هیچ جریان عقد اخوت نبسته و چکسفید امضا به آن جریان نداده است. مشکلات زیادی گریبانگیر مردم است و عمل به وعدهها و رفع مشکلات مردم در اقبال آنها بسیار مهم است. در شورای پنجم تمام کرسیهای شورای شهر در اختیار اصلاحطلبان است و مردم دیگر عذر و بهانهای برای عمل به وعدهها را نمیپذیرند. اگر بتوانیم خواستههای مردم را برآورده کنیم و معضلات کشور را حل کنیم، مردم توجه بیشتری به ما خواهند داشت. اقبال و عدم اقبال مردم به عملکرد اصلاحطلبان و بخشی هم به رقبای ما بستگی دارد. ما باید مرتبا عملکرد رقبا را رصد کنیم. همانطور که آنها رفتار همه ما را رصد میکنند. این مساله در هر دو انتخابات سالهای ٩٨ و ١٤٠٠ موثر خواهد بود.
ادامه شراکت سیاسی با معتدلین را به نفع اصلاحطلبان میدانید؟
برای حرکت سیاسی و پیدا کردن اکثریت در مجلس و ریاستجمهوری باید به سمت ائتلاف و همکاری برویم. در مجلس دهم اصلاحطلبان اکثریت مجلس را در اختیار ندارند. دلیل آن نیز رد صلاحیت نیروهای اصلاحطلب بود و به نظر میرسد این امر ادامهدار باشد. لذا همکاری با معتدلین و ائتلاف سیاسی نانوشته ما ضرورت زمان و کشور ما است. فضای عمومی کشور نیز مساعد برای همین موضوع است. ما باید تلاش کنیم نیروهای اصلاحطلب و معتدل را به هم نزدیک کنیم تا نیروهای افراطی میانداری نکنند. افراط در هر دو جریان کشور وجود دارد. جریانهای افراطی هردو طرف آسیبهای جدی به کشور زده و خواهد زد. ما در آینده نیز ائتلاف اصلاحطلبان و معتدلین را لازم میبینیم. مگر اینکه احزاب فراگیر داشته باشیم. حرکتهای افراطی آفتی برای همه جوامع سیاسی است که برای جلوگیری از آن باید همیشه تلاش و راهحل مناسبی پیدا کرد.
منبع: جماران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۳۸۱۲۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طعنه سنگین هاشمی طبا به رئیسی و کابینه اش: دائما برای هم نوشابه باز می کنید، فکر می کنید روز عروسی تان است /مغرور به «روز عروسی» نباشید!
به گزارش خبرآنلاین مصطفی هاشمی طبا در روزنامه شرق نوشت:
مگر نه اینکه باید با حسن ظن با آدمها روبهرو شد و مگر اصل بر برائت نیست؟ مگر میشود مردم آدمهایی را انتخاب کنند که خوب نباشند و مراکز نظارتی آدمهایی را تأیید کنند که خوب نباشند؟
با تأیید اصل خوبی آدمها فقط میخواهیم ببینیم این وعدهها چه سرانجامی یافته است.
۱- ساخت چهار میلیون مسکن در چهار سال
۲- ایجاد سالانه یک میلیون شغل
۳- اصلاح نظام بانکی کشور
۴- تکرقمیشدن تورم
۵- توجه به معیشت و حقوق پزشکان و پرستاران
۶- اجرای خصوصیسازی واقعی
۷- استفاده از ۷۰ درصد ظرفیت خالی اقتصاد کشور
۸- مداخلهنکردن دولت در بازارها
۹- حل مشکل حاشیهنشینان
۱۰- نظارت دقیق در زنجیره تأمین، تولید و توزیع کالا
۱۱- جذابیتزدایی از سرمایهگذاری در حوزههای غیرمولد
۱۲- جلوگیری از هدایت سرمایهها به سمت بازار ارز، طلا و زمین
۱۳- اصلاح چندنرخیبودن ارز
۱۴- تولید نهادههای دامی مورد نیاز در داخل کشور
۱۵- قطع وابستگی سفره مردم به خارج
۱۶- وعدههای وزیر ارتباطات و فناوری (۶ مورد)
۱۷- وعدههای وزیر امور اقتصادی و دارایی (۵ مورد)
۱۸- وعدههای وزیر امور خارجه (۲ مورد)
۱۹- وعدههای دیگر وزرا چند ده مورد
البته فهرست وعدهها بسیار است و در نگاه اول هم میتوان آنهایی را که کلی گفته شده، غربال کرد؛ ولی برخی وعدهها آنقدر با استحکام لفظ و عدد دقیق گفته میشود که جای تردید باقی نمیگذارد. فقط از این تعجب میکنم که ظرفیت دهان ما تا چه اندازه بزرگ است که اینهمه امر مهم و با حجم وسیع در آن جای میگیرد.
اینکه میگویند آیا میتوان ظرفی پیدا کرد که هرچه در آن بریزیم، پر نشود، ظاهرا مصداق آن دهان ماست؛ مثلا دبیر مناطق آزاد چندی پیش گفتند که اماراتیها صد میلیارد دلار سرمایهگذاری در کیش میکنند و چینیها رقم بسیار بیشتر (البته عدد را هم گفتند) حال در ۱۴۰۳/۰۲/۰۹ مراسمی از بستههای امکان سرمایهگذاری در مناطق آزاد بهرهبرداری کردند. این کار مثل آن است که انسان نیازهای زندگی را ردیف کند و بگوید چه کسی حاضر است این کارها را برای من انجام دهد. این کار ایشان یعنی تکذیب همه سرمایهگذاریهایی که قبلا گفته بودند، بهعلاوه سرمایهگذار خود باید بداند چه کاری میخواهد بکند و نه آنکه بسته طرح به او بدهیم و بگوییم تشریف بیاورید و با مراسم رسمی و پردهبرداری این بستههای نهچندان مورد علاقه سرمایهگذاران را رونمایی کنیم. مگر نمیشود بدون پردهبرداری آنها را منتشر کرد. ظاهرا اصل بر پردهبرداری است و نه عمل.
یا جناب وزیر صمت در شهریورماه در حضور مقام محترم ریاستجمهوری گفتند صد هزار اتومبیل برقی در راستای کاهش آلودگی هوا تا پایان سال ۱۴۰۲ تولید و به مردم عرضه میشود. صرفنظر از اینکه با ۱۵ میلیون اتومبیل موجود درون بدسوز و سالی یک میلیون تولید اتومبیل درون بدسوز داخلی این وعده کمکی به تلطیف هوا نمیکند؛ ولی به هر حال بازشدن پای اتومبیل برقی به کشور خوب است؛ ولی آن صد هزار اتومبیل برقی کجاست؟
البته ما و مردم به شنیدن این وعدههای بیانتها عادت کردهایم و مردم هم باور ندارند که بتوان اینهمه کار انجام داد؛ ولی از نظر روانشناختی مردم دوست دارند وعدههای شیرین بشنوند و بههمیندلیل رأی آنها به هرکسی که بیشتر وعده کلان و شیرین بدهد، تعلق میگیرد. جالب است که نه رئیسجمهور، نه معاون اول و نه هیچکدام از وزرا توجهی به آینده کشور از لحاظ زیستمحیطی و زوال کشور از لحاظ زیربناهای تولیدی نکردهاند و این میرساند که اگر چند درصد به وعدههای خود اعتقاد داشتند، در این مورد کلا خود را عاجز میبینند و عدد صفر را در مقابل این کار گذاشتهاند. از طرفی پیچیدگی مسائل کشور به حدی رسیده است که ادعا برای حل آن جرئت بسیار میخواهد و ناگفته پیداست که این جرئت نمیتواند بر حسب تعقل باشد. متأسفانه تعریف مسائل و مشکلات کشور هم از سوی خوبان مشاغل و حکمرانی و هم از سوی منتقدان بهدرستی انجام نمیشود و حسب فریادهای روز اظهار نظر میکنند.
چه خوب است که مسئولان کلاهشان را قاضی کنند که واقعا قادر به چه کاری هستند و مردم هم کلاهشان را قاضی کنند که بدانند چه چیز دارند و چه چیز میتوانند داشته باشند. مسئولان جهاد تبیین را در شیرین نشاندادن حوادث یافتهاند و نه بیان واقعیتهای روز کشور که مردم به آنها آگاه شوند.
بحمدالله اینک کشور در دست خوبان افتاده است و ناخوبان پاکسازی شدهاند و به کناری رفتهاند. خوبان هم فکر میکنند روز عروسیشان است و برای یکدیگر نوشابه باز میکنند؛ هرچند خودشان در ضمیرشان اعتراف دارند کاری نمیتوانند انجام دهند، چه رسد به کارهای پیچیده زمینمانده که کارستان است و البته هرازچندگاه همین خوبان به این نتیجه میرسند که فقط خودشان خوب هستند و دیگر همفکران را طرد میکنند.
به نظر میرسد گروهی به این باور رسیدهاند که اینک «عروسی خوبان» است؛ همان خوبانی که وعدههایشان صرفا وعده است و اگر وعده نبود که به آن نمیگفتند «وعده». اگر خیلی فکر میکنند که روز عروسیشان است، به گفته سعدی روی آورند که فرمود: «محال است که هنرمندان بمیرند و بیهنران جای ایشان بگیرند»؛ ولی آنان «یعلمون ظاهر الحیوه الدنیا» هستند؛ درحالیکه گفته سعدی در تاریخ اثبات شده است؛ پس خوبان بدانند از زمره «و هم عن الاخره هم غافلون» نباشند. مغرور به امروز، «روز عروسی» نباشند. ما هیچکدام ابرمرد و قهرمان بیانتها نیستیم. اگر همان امت وسط باشیم و منصف، کارمان بیشتر پیش میرود. خوبان اندکی تواضع کنند و تجربه سه سال گذشته را مرور کنند و صادقانه بر خود ملاحظه کنند که کدام کار را میتوانند انجام دهند و بگویند. بیشازاین از آنها توقع نداریم.
۲۷۳۰۲
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901961