به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

فضای مناسبی برای ایجاد تفاهم اصحاب هنر با روحانیت وجود دارد

تاریخ انتشار: ۲۳ مرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۳۸۳۰۸۷

به گزارشحوزهمجلسگروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان،عباس صالحی وزیر پیشنهادی فرهنگ و ارشاد اسلامی صبح امروز (دوشنبه ۲۳ مرداد) با حضور در فراکسیون ورزش مجلس شورای اسلامی درخصوص برنامه‌های کاری خود توضیحاتی را ارائه کرد.

وزیر پیشنهادی فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت دوازدهم ضمن تاکید بر اینکه یکی از فرازونشیب‌ها و به نوعی پاشنه آشیل وزارت فرهنگ، نبود معدل انتظارات است، گفت: در دستگاه‌ها و مجموعه‌های دیگر انتظارات روشن است؛ حتی اگر امکانات محدود باشد، اما در وزارت فرهنگ معدل انتظارات و تفاهم در این خصوص وجود ندارد لذا در صورتی که این مهم رفع نشود، نمی‌توان شاخص معینی را برای ارزیابی اقدامات صورت گرفته تبیین کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با بیان اینکه آشتی فرهنگی تصویری است که باید توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایجاد شود، اظهار کرد: مسیر تحقق این مهم از طریق گفت: وگو هموار می‌گردد و بر این اساس می‌توان انتظارات حوزه فرهنگ را مشخص کرد.

صالحی ضمن یادآوری اقدامات صورت گرفته و ارتباطات خویش در حوزه و دانشگاه افزود: با توجه به شناختی که از فضای فرهنگ و هنر و حوزه و روحانیت دارم، می‌توان اذعان کرد هم اکنون فضای مناسبی برای گفت: وگو و ایجاد تفاهم با اصحاب فرهنگ و هنر و حوزه و روحانیت وجود دارد تا بتوان به آشتی فرهنگی دست یافت.

وزیر پیشنهادی فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت دوازدهم ضمن تاکید بر اینکه پروژه آشتی فرهنگی با ایجاد دایره فهم مشترک محقق خواهد شد، ادامه داد: خوشبختانه در این راستا ارتباط موثری طی دهه‌های گذشته با سازمان‌ها و نهاد‌های فرهنگی توسط اینجانب صورت گرفته است و امیدوارم در صورت اخذ رأی اعتماد از نمایندگان مجلس، طی ۴ سال آینده شرایط رضایت در حوزه فرهنگ را ایجاد کنیم.

وی بهبود کسب و کار اصحاب فرهنگ و هنر در راستای اقتصاد مقاومتی را از اولویت‌های مهم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت دوازدهم دانست و گفت: اقتصاد فرهنگ و هنر با سرمایه کم شکل می‌گیرد، در حالی که بسیاری از حوزه‌ها برای فعال شدن نیاز به سرمایه گذاری زیاد دارند.

صالحی فعال کردن دیپلماسی فرهنگی را از دیگر اولویت‌های مهم وزارت فرهنگ عنوان کرد و افزود: ایران در دنیا به فرهنگ و هنرش شناخته می‌شود، لذا در صورت معرفی خوب این حوزه می‌توان شاهد شکوفایی اقتصاد و تضمین امنیت کشور بود.

وزیر پیشنهادی فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت دوازدهم با اشاره به اینکه الهام بخشی فرهنگی در سطح منطقه و جهان از دیگر اهداف پیش بینی شده برای حوزه فرهنگ در دولت دوازدهم است، افزود: باید یادآور شد که فرهنگ صرفاً منوط به تاریخ گذشته نیست و هنوز هم با پویایی خود ادامه دارد، لذا باید این موضوع در پیگیری امور منطقه‌ای و جهانی مورد توجه قرار بگیرد.

وی با اشاره به رابطه فرهنگ و حوزه ورزش تصریح کرد: برای توسعه ورزش در کشور باید اقدامات مناسبی در راستای فرهنگ سازی صورت بگیرد، از این رو می‌توان از تمام ظرفیت‌های فرهنگی مانند رسانه‌های مکتوب، تصویری، هنر‌های نمایشی و تجسمی و... استفاده کرد.

صالحی ضمن تاکید بر اینکه برگزاری جلسات مستمر با فراکسیون ورزش شورای اسلامی می‌تواند راهبرد مناسبی برای انجام اقدامات در راستای فرهنگ سازی ایجاد کند، خاطرنشان کرد: در این میان تعامل مناسب حوزه فرهنگ با وزارت ورزش و جوانان می‌تواند سبب سالم سازی محیط‌های ورزشی از لحاظ فرهنگی شود.

تابش: ورزش‌های اصیل در حال فراموشی

در ادامه محمدرضا تابش رئیس فراکسیون ورزش مجلس شورای اسلامی ضمن تاکید بر اینکه انتظار جدی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حوزه فرهنگ سازی به منظور توسعه ورزش وجود دارد، گفت: امروزه خیلی از ورزش‌های اصیل مانند کشتی و ورزش زورخانه‌ای در حال فراموشی هستند و این در حالی است که این ورزش‌ها منش پهلوانی و روح آزادگی را در جامعه تقویت می‌کنند، از این رو باید با تغییر فضای فرهنگی کشور به سمت تقویت و توسعه ورزش حرکت کنیم.

فاطمه ذوالقدر: ورزش بانوان در وزارت فرهنگ مورد توجه بیشتر قرار گیرد

فاطمه ذوالقدر عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی ضمن تاکید بر نقش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حوزه توسعه بُعد فرهنگی ورزش گفت: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دارای امکانات ورزشی متعددی است که می‌تواند آن‌ها را در اختیار سایر مجموعه‌ها قرار دهد، در این میان انتظار می‌رود ورزش بانوان نیز در وزارتخانه مذکور مورد توجه بیشتر قرار بگیرد.

موسوی: وزارت فرهنگ دولت دوازدهم باید با ادوار گذشته وجه تمایز روشنی داشته باشد

سید فرید موسوی سخنگوی فراکسیون ورزش مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت دوازدهم باید با دوره‌های قبلی خود وجه تمایز مناسبی داشته باشد، از این رو ضرورت دارد آقای صالحی برنامه مناسبی در این راستا تدوین کند.

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۳۸۳۰۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بودجه دولتی برای حوزه‌های علمیه | جمع مبلغ نهاد‌های فرهنگی و مذهبی ۶۷ هزار میلیارد تومان!

روزنامه جمهوری اسلامی به انتقاد از تخصیص بودجه دولتی برای حوزه های علمیه و حرم امام خمینی پرداخت.

این روزنامه نوشت: به مناسبت بررسی بخش هزینه‌های لایحه بودجه کل کشور سال ۱۴۰۳ فهرستی از بودجه‌های پیشنهادی دولت برای نهاد‌های فرهنگی و مذهبی در فضای مجازی و رسانه‌ها منتشر شد که با اعتراض‌هائی همراه است.

اعتراض‌ها عموماً بر این محور‌ها متمرکز هستند که در شرایط دشوار اقتصادی کشور چرا به این نهاد‌ها بودجه تعلق می‌گیرد و یا چرا چنین مبالغ زیادی برای آن‌ها پیشنهاد شده است؟ محور دیگر اعتراض نیز اینست که این نهاد‌ها تأثیر ملموسی بر زندگی مردم ندارند و به همین دلیل تخصیص چنین بودجه‌هائی به آن‌ها منطقی نیست.

طبق آنچه در فهرست منتشرشده آمده، جمع مبلغ پیشنهادی برای نهاد‌های فرهنگی و مذهبی ۶۷۰ هزار میلیارد ریال است که البته رقم قابل توجهی است.

بدون اینکه درباره محور‌های اعتراضات یادشده قضاوتی داشته باشیم، بر این نکته تأکید می‌کنیم که بعضی از نهادهائی که نامشان در فهرست آمده اصولاً وجودشان ضرورتی ندارد، بعضی دیگر از آن‌ها خاصیتی ندارند، تعدادی نیز به میزان بودجه‌ای که برای آن‌ها پیشنهاد شده اثربخشی ندارند و در مورد حرم امام خمینی نیز همانطور که در سال‌های گذشته بار‌ها تذکر دادیم اصولاً اینهمه توسعه و خرج‌تراشی خلاف مشی خود امام است. باقی می‌ماند بودجه‌ای که برای حوزه‌های علمیه پیشنهاد شده که اشکال اساسی آن مربوط به استقلال روحانیت است.

در سال‌های گذشته هنگامی که به تخصیص بودجه دولتی برای حوزه‌های علمیه و نهاد‌های مرتبط با آن‌ها انتقاد می‌کردیم، بعضی از طلاب و علما در قالب گلایه به ما می‌گفتند مگر از وضع شدیداً فلاکت‌بار طلاب و روحانیین از نظر معیشت خبر ندارید که به بودجه مربوط به حوزه‌های علمیه اعتراض می‌کنید؟

جواب این بود و اکنون نیز اینست که می‌دانیم بسیاری از طلاب و فضلای حوزه‌های علمیه و حتی علمای شهرستان‌ها با فقر و ناداری دست و پنجه نرم می‌کنند و تعداد زیادی از آن‌ها بخش قابل توجهی از وقت خود را به کار‌های خدماتی از قبیل پیک موتوری، مسافرکشی و تمیز کردن خانه‌ها و شرکت‌ها مشغولند تا بتوانند از عهده حداقل هزینه زندگی برآیند. با اینحال به دلایل متعدد معتقدیم روحانیت نباید از بودجه دولتی ارتزاق کند.

ممکن است افرادی به دلایل خاصی که دارند، اعتقادی به آنچه ما به عنوان دلایل متقن برای ضرورت اجتناب روحانیت از پذیرش بودجه دولتی مطرح می‌کنیم نداشته باشند. این، حق طبیعی آنهاست که اینگونه فکر کنند و از تخصیص بودجه دولتی به حوزه‌های علمیه دفاع نمایند. می‌بینیم که در عمل نیز تفکر آن‌ها بر کشور حاکم است و متولیان امور به آنچه دیگران با نیت خیرخواهی و مصلحت‌اندیشی برای روحانیت می‌گویند اعتنائی نمی‌کنند و ترتیب اثر نمی‌دهند.

مهم‌ترین دلیل برای این تفکر که حوزه‌های علمیه و دستگاه‌های مرتبط نباید از بودجه دولتی ارتزاق کنند اینست که وابسته شدنشان به بودجه دولتی آن‌ها را به دولت و حکومت وابسته می‌کند و استقلال را که سرمایه اصلی روحانیت است از آن سلب می‌نماید.

هیچکس نمی‌تواند ادعا کند که روحانیت می‌تواند به بودجه دولتی وابسته باشد و در عین حال استقلال خود را هم حفظ کند. علت اینکه امام خمینی هرگز اجازه استفاده حوزه‌های علمیه از هیچ بودجه‌ای غیر از آنچه مردم با طیب خاطر به آن‌ها می‌دهند را ندادند، همین بود که آن را با استقلال روحانیت در تضاد می‌دانستند.

تجربه چند دهه اخیر نیز بر صحت نظر امام خمینی مهر تأیید گذاشته است. مراجع صاحب‌نام و ذی‌نفوذی مانند مرحوم آیت‌الله فاضل لنکرانی و آیت‌الله صافی گلپایگانی نیز بر همین عقیده بودند و همین مسیر را ادامه دادند.

نکته دیگری که باید مورد توجه روحانیت قرار گیرد اینست که تنگنا‌های معیشتی در حال حاضر به آن‌ها اختصاص ندارد. این، گرفتاری بزرگی است که ده‌ها میلیون نفر از مردم کشورمان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. افتخار روحانیت در طول تاریخ این بود که مانند ضعیف‌ترین اقشار جامعه زندگی می‌کرد و به همین دلیل، خودش محبوب و کلامش نافذ بود.

حالا هم باید مانند مردم عادی زندگی کند تا مردم پذیرایش باشند. مردم وقتی استقلال روحانیت را ببینند و احساس کنند که حامی آن‌ها و زبان گویای آنهاست، حاضرند هرچه دارند را با روحانیت تقسیم کنند تا این نهاد باقی بماند و بتواند در مقاطع حساس در برابر ظلم و ناروا بایستد.

خوبست این را هم به عنوان نکته پایانی بگوئیم که بودجه‌های دریافتی حوزه‌ها بیش از آنکه صرف طلاب نیازمند شود به پشت‌میزنشینانی می‌رسد که حوزه‌های علمیه بدون آن میز‌ها هم می‌توانند ادامه حیات بدهند و چه بسا حیات بهتر. با توجه به این واقعیت‌ها آیا بهتر نیست روحانیت خودش پیش‌قدم شود و از گرفتن بودجه دولتی خودداری کند؟