به نقل از «مهر»

دیوارهای مات دولت شیشه ای در کرمان/ خواب مسئولان در روز خبرنگار

تاریخ انتشار: ۲۳ مرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۳۸۷۲۵۵

کرمان – روز خبرنگار در حالی در سایر استانها با توجه ویژه مسئولان مواجه شده است که در سال جاری رسانه های کرمان در بی توجهی مسئولان این روز را سپری کردند.

خبرگزاری مهر – گروه استان ها: رسانه به عنوان رکن چهارم دموکراسی در اکثر جوامع نقشی تاثیر گذار در توسعه و پیشرفت اقتصادی و بالا رفتن سطح فرهنگ و آگاهی های اجتماعی برعهده دارند، نقش رسانه ها در جامعه و تاریخ معاصر کرمان نیز پر رنگ بوده است و هم اکنون قدیمی ترین روزنامه در حال انتشار کشور در شهر کرمان منتشر می شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هر چند که موزه مطبوعات استان کرمان نیز مانند سایر زیر ساخت ها و برنامه ریزی ها و حمایت های رسانه ای در کرمان پایش لنگ می زند و در مکانی کوچک به فراموشی سپرده شده است اما اگر سری به این موزه کوچک بزنید افکار بزرگ و عمق سبقه روزنامه نگاری در کرمان را شاهد خواهید بود.

مطابق با آماری که اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی کرمان منتشر کرده است این استان رتبه دوم تعداد نشریات محلی را دارد ضمن اینکه تعداد قابل توجهی پایگاه خبری محلی و همچنین ده ها نمایندگی روزنامه های سراسری و خبرگزاری های رسمی کشور در استان کرمان فعال است. پتانسیل های بالقوه و بالفعل و توانمندی که در رسانه های کرمان وجود دارد بدون شک می تواند محرکی غیر قابل انکار در مسیر توسعه و پیشرفت استان کرمان محسوب شود.

محرکی که با وجود تمام قدرتی که در اختیار دارد کمتر به کار گرفته می شود، پتانسیل های مستقل و غیر سیاسی، توان بخش خصوصی و سرمایه گذاری ها در این بخش منفعل مانده است و هر گاه نیز که به بازی گرفته می شود مطابق با نیازها و نگاه های سیاسی است. نمود این ادعا بی توجهی مسئولان اجرایی استان کرمان به رسانه های استان در روز خبرنگار سال جاری و همچنین رویه برخورد گزینشی آنها با رسانه ها ست.

در حالیکه در سایر استانها مدیران به صورت گسترده و بدون توجه به گرایش های سیاسی خود، در دفاتر رسانه ها حضور می یابند و به احترام این روز در کنار خبرنگاران رسانه ها به بررسی و تحلیل وضعیت رسانه ها می پردازند در استان کرمان تنها دو نفر از مدیران به یک رسانه دولتی و برخی رسانه های هم سو رفته و استاندار کرمان نیز سری به صدا و سیمای این استان زده است.

سوال این است که چرا جایگاه رسانه ها در ذهن مدیران دستگاه های اجرایی کرمان مانند سایر استانها تعریف نشده است. و جالب اینکه در استان کرمان ادعای وجود دولت شیشه ای هم وجود دارد.

وابسته شدن برخی رسانه ها به آگهی های دولتی و دلبستگی غیر مستقیم اقتصاد رسانه ها به ادارات، عملا مسیر اطلاع رسانی نقادانه را تحت تاثیر قرار داده است و اگر هم در برخی از رسانه ها نقدی به دستگاهها دولتی شود با منشاء اختلاف نظرهای سیاسی صورت می گیرد.

در حالیکه مدیران سایر استانها در راستای توسعه کیفی رسانه ها برنامه ریزی جدی و ویژه کرده اند اما در کرمان رسانه ها به حال خود رها شده است و به جای اینکه رسانه از مدیران نقد کنند مدیران به نقادان رسانه ها تبدیل شده اند.

دردهای رسانه های استان با بازدید مسئولان و توجه های نمادین در روز خبرنگار التیام نمی یافت اما این حرکتهای نمادین می توانست انگیزه ای برای رسانه ها و به خصوص خبرنگاران محسوب شود.

حمایت نشدن علمی از رسانه ها در کرمان در حالی طی سالها روی داده است که در حال حاضر اکثر استانها حداقل یک رشته مرتبط با روزنامه نگاری را در دانشگاههای استان راه اندازی کرده اند.

عدم وجود یک تشکل غیر دولتی رسانه ای یکی دیگر از مشکلات موجود در استان کرمان است که البته در جنوب استان کرمان با انسجام رسانه ای تا حدود این نقص جبران شده است اما در شمال کرمان خانه مطبوعات عملا بر پایه اساسنامه ای دولتی بنا شده است که هر گونه فعالیت رسانه ای را به ناچار متاثر از سیاستهای دولتی می کند که البته این مشکل مختص دولت فعلی نیست و از ابتدای تشکیل خانه مطبوعات در دولت های مختلف این مشکل وجود داشته است.

خبرنگاران استان کرمان که خود رسالت اطلاع رسانی مستقل و اشاعه ارزشهای انقلابی و فرهنگی را برعهده دارند و در راستای توسعه استان گام برمی دارند اما خودشان در اوج بی توجهی مسئولان به فراموشی سپرده شده اند. رسانه ها هر چند جایی در اضلاع سیاستهای سیاست گذاران استان کرمان ندارند اما همچنان در راستای انجام وظایف خود از هیچ تلاشی فروگذار نخواهند بود و نقادانه در راستای بیان مشکلات مردم و دستاوردهای مثبت مسئولان تلاش خواهند کرد.

منبع: مهر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۳۸۷۲۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ضرورت احداث تهران جدید

بدون مقدمه باید گفت دو-سوم دغدغه خانواده‌های شهری ما مسئله مسکن است خصوصا در شهر‌های بزرگ این قضیه کاملاً مشهود است. در مسئله تامین مسکن هم بیشتر از اینکه موضوع مصالح مهم باشد موضوع زمین مرغوب مهم است؛ بنابراین سیاست دولت در تامین مسکن باید ایجاد زمین مرغوب باشد و ایجاد زمین در حاشیه کلان شهر‌ها به نوعی یعنی تامین تاسیسات زیر بنایی در یک زمین موجود در اراضی ملی است.

به گزارش فرارو، اما این زمین برای اینکه از دید مصرف کننده مرغوب باشد باید بخشی از ساختار اداری دولت در آن شهر جا داده شود. به عبارت دیگر اگر بخواهیم یک کالایی مانند زمین در یک شهر جدید صد هزار نفری تا یک میلیون نفری در حاشیه کلان شهری مانند تهران تولید کنیم که برای مصرف کنندگان هم همان مطلوبیت نسبی شهر تهران را داشته باشد باید حداقل یک درصد تا ده درصد از ساختار اداری دولت درآن شهر مستقر شود تا این شهر جدید صرفا یک شهر خوابگاهی نباشد.

به عبارتی در طراحی شهری باید ذخیره زمین مورد نیاز برای انتقال یک درصد تا ده درصد از دستگاه‌های دولتی به آن شهر پیش بینی شود. با انجام این کار دو اقدام مثبت اتفاق می‌افتد یکی آنکه آن شهر جدید پتانسیل درامدی را پیدا میکند چراکه مسیر تزریق هزینه‌های جاری دستگا‌ها دولتی به یک جامعه از طریق همین تشکیلات ستادی و اداری هست و دوم اینکه چند درصد از فشار جمعیتی شهر تهران که عموما به دلیل تمرکز ادارات دولتی هست کاسته میشود.

در واقع آنچه موجب کمیابی زمین و گرانی زمین در بسیاری از کلان شهر‌هایی میشود وجود دستگا‌های دولتی است که جمعیت زیادی را بخود جذب می کند. در دولت آقای احمدی نژاد بنابود بخشی عمده از دستگاه‌های دولتی از تهران به سمت شهرستان مورد هدف خارج شوند که یک طرح ایده آل و شاید سنگ بزرگ بود، ولی عملی نشد، ولی انتقال دستگا‌های دولتی به شهر‌های جدید قابل انجام هست. در این صورت هست که هم کلان شهر بار جمعیتی اش تعدیل میشود و هم آن شهر جدید هم یک شهر پویا و واقعی خواهد بود.

یکی از نقاط پیشنهادی ایجاد شهر جدید حداقل با ضرفیت یک میلیون نفر در حوالی چرم شهر در جنوب ورامین هست؛ و دستگاه‌های اداری دولتی مورد هدف مینتواند همین شرکت‌های نفتی باشد که در یک طراحی شهری ذخیر زمین مورد نیاز جهت انتقال ستاد شرکت‌های نفتی مستفر به آنجا فراهم باشد. شاید حالت ایده ال این است که ستاد شرکت‌های نفتی و گازی در استان‌های جنوبی مستفر گردد، ولی حال که به دلایل امنیتی و ... این حالت میسر نیست باید به گزینه جایگزین فکر کرد که حداقل نسبتا ایده آل باشد و این یعنی انتقال این دستگاه ها به شهر‌های جدید.

با انتقال شرکت‌های نفتی بسیاری از شرکت‌های پیمانکاری بخش خصوصی و بسیاری از بانک‌ها بساط خود را جمع میکنند به آنجا میایند و وزارت نفت هم چون منابع خوبی دراختیار دارد در ایجاد تاسیسات شهری کمک خواهد کرد. قرار گرفتن در موقعیت کنارگذر جنوبی تهران، دسترسی به فرودگاه بین المللی امام خمینی، دسترسی به استان‌های شرقی و غربی و جنوبی از محاسن این اراضی ملی می‌باشد.

یادمان باشد ایجاد شهر‌های جدید بدون انتقال بخشی از دستگاه‌های دولتی نمیتواند یک شهر پویا را ایجاد کند که فشار جمعیتی کلان شهر‌ها و شهر تهران را کم کند تا قیمت زمین مسکن که دغدغه اصلی مردم هست تعدیل گردد. در واقع دولت بعنوان متولی بخش مسکن باید کاری کند که یک خانواده شهری به همان دلیلی که شهر تهران را بعنوان سکونت انتخاب کرده حالا بیاید همان شهر جدید را برای سکونت انتخاب کند. چرا که درحال حاضر ده‌ها هزار مسکن خالی در شهر‌ها وشهرک‌های اطراف پایتخت (دماوند، هشگرد و پرند و...) وجود دارد که نمیتواند کمیابی مسکن تهران را جبران کند.

خرید زمین متری یک میلیارد تومانی توسط دستگاه دولتی

اخیراً رسانه با خبر شدیم یک از وزارت خانه‌ها در حال خرید برجی دوقلو درحوالی شمال شهر تهران با مساحت زیربنای طبقات ۱۶۵ هزار متر مربع و به ارزش ۲۳ هزار میلیارد تومان می‌باشد که مساحت زمین این ساختمان ۱۶ هزار متر مربع می‌باشد. براساس محاسبات سرانگشتی اولیه پولی که این وزارت خانه می‌پردازد حداکثر ۵ هزار میلیارد آن مربوط به فضای ساختمانی ساخته شده (۱۶۵ هزار متر با قیمت ۳۰ میلیون تومان در هرمتر) و بقیه مبلغ یعنی ۱۸ هزار میلیارد تومان مربوط به هزینه زمین ۱۶ هزار مترمربعی هست که هر متر آن بیش از یک میلیارد برای دولت و وزارت آب میخورد.

آیا موقع آن نشده است که دولت هزینه کردن و تغذیه پول به شهر تهران دست بردارد و چرخه تورمی زمین و مسکن تهران را آسوده بگذارد.

آیا نمیشود با در اختیار دادن زمین رایگان مربوط به اراضی ملی را به وزارت خانه‌ها و احداث ساختمان مثلا ۵ هزار میلیارد تومانی در این مورد خاص بقیه مبلغ (دراین مورد خاص ۱۸ هزار میلیارد تومان) صرف انجام تاسیسات زیر بنایی شهری در یک شهر جدید (تهران جدید) در جنوب تهران (نقطه برخورد سه استان قم تهران و سمنان) گردد.

چرا بااین کار نه تنها تورم مسکن تشدید نمیشود و عرصه بر مردم شهر تهران تنگ نمی‌شود بلکه مقدمه سکونت چند صد هزار نفر هم در تهران جدید فراهم میشود. چراکه تا زمین رایگان هست خرید زمین متری یک میلیارد تومانی تزریق معضل به جامعه شهری و خصوصا شهر تهران خواهد بود.

ضمنا هدف از ارائه این مطلب صرفا ایجاد تهران جدید در جنوب تهران می‌باشد و هدف آن یک لج بازی سیاسی نیست که یک دستگاه دولتی خاص از نوسازی ساختمان‌های قدیمی خود باز ماند بلکه هدف آن است که هزینه‌های دولت جهت دهی شود تا نفع اجتماعی و اقتصادی عمومی هم برای همه اقشار جامعه داشته باشد.

محسن ابوالحسنی کارشناس عمران و اقتصاد

کانال عصر ایران در تلگرام