Web Analytics Made Easy - Statcounter

برنامه تلویزیونی «چشم شب روشن» در شامگاه چهارشنبه (۲۵ مرداد) به بررسی مسائل مربوط به پخش فیلم و مافیای آن پرداخت. «اکبر نبوی»، مجری کارشناس سینمایی «چشم شب روشن» در ابتدا شهادت شهید مدافع حرم، «محسن حججی» را تسلیت گفت و سپس به گفتگو درباره پخش فیلم در سینمای ایران، با مرتضی شایسته و غلامرضا موسوی تهیه کنندگان سینما پرداخت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هم رشد داشته‌ایم و هم دچار ایست شده‌ایم

موسوی، درباره وضع اکنون سینمای ایران گفت: سینمای ایران با توجه به ویژگی‌هایی که دارد، توانسته بعد از انقلاب رشد رو به بالایی در همه زمینه‌ها مانند تولید و محتوا و... پیدا کند؛ با این ‌حال در بعضی از سال‌ها دچار ایست شدیم و نتوانستیم سیر صعودی را با ‌سرعت بیشتری طی کنیم.

وی ادامه داد: با نگاه به فیلم‌سازان برجسته می‌توان دریافت که علی‌رغم داشتن آثار شاخص، فیلم‌ساز نمی‌تواند تا آخر عمر فیلم‌های درجه ‌یک و خوبی ارائه دهند.

سینمای ایران در دنیا حرف برای گفتن دارد

تهیه‌کننده «گل یخ» اظهار کرد: سینما به دلیل ویژگی‌هایی که دارد، هنر- صنعت است، طبیعتاً شرایط متعددی برایش به وجود می‌آید و به عقیده من در شرایطی قرار داریم که سینمای ایران در دنیا حرفی برای گفتن دارد. شاید اگر از اوایل انقلاب در بخش بین‌الملل برنامه‌ریزی دقیق‌تری وجود داشت، سینمای ایران در بسیاری از کشورها حرف بیشتری برای گفتن داشت.

موسوی در تکمیل حرف‌هایش گفت: توانستیم بسیار در جشنواره‌های خارجی بدرخشیم، اما باید بتوانیم مانند هر اتفاق دیگری در سینمای جهان تماشاگر جذب کنیم و این امر سبب می‌شود که سینمای ما ازنظر اقتصادی قدرت و رشد بیشتری پیدا کند.

افزایش ۳ برابری تماشاچی و فروش فیلم‌ها از ابتدای سال ۹۵

وی عنوان کرد: از ابتدای سال ۹۵ استقبال فوق‌العاده‌ای از فیلم‌های ایرانی داشتیم که تماشاچی دو و نیم تا سه برابر و فروش فیلم‌ها نیز سه تا چهار برابر افزایش پیداکرده است و اگر ما بتوانیم آثار خود را به مخاطبان خود از طریق تبلیغات ارائه کنیم، فروش بیشتری خواهیم داشت.

تهیه کننده «من مادر هستم» فروش را به ‌عنوان شاخصی برای استقبال مردم دانست و افزود: در سال جاری فیلم‌هایی همچون «نهنگ عنبر۲» و «گشت ارشاد۲» توانستند با استقبال فراوان مردم، حدود ۲۰ میلیارد تومان فروش داشته باشد. ما توانسته‌ایم تماشاچیان زیادی به سینما جذب‌ کنیم و این نشان‌ می‌دهد که سینمای ایران مورد توجه مخاطبان داخلی است؛ حضور آثار افرادی چون مجید مجیدی و اصغر فرهادی و... در اسکار و جشنواره‌های کن و برلین و ونیز نشان‌دهنده توجه به سینمای ایران در خارج از کشور است.

پاک‌ترین و شریف‌ترین سینمای دنیا را داریم

موسوی ادامه داد: ما با توجه به اینکه پاک‌ترین و شریف‌ترین بخش سینما را در دنیا داریم باید بتوانیم در خارج از کشور تماشاچی به آثار خود جذب کنیم.

در ادامه مرتضی شایسته، تهیه‌کننده «بوتیک»، درباره اوضاع کنونی سینمای ایران گفت: با توجه به فروش خوب فیلم‌ها در سال ۹۵ و ۹۶، سینمای ایران روزهای خوبی را پشت سر گذاشته و حال خوبی دارد و از سال ۹۲ تاکنون روند فروش فیلم‌ها رو به صعود بوده است.

حال سینمای ایران خوب است

وی افزود: از لحاظ کیفی حال سینمای ایران با توجه به ساخت فیلم در ژانرهای مختلف خوب است و موانع کمتری برای فیلم‌سازان وجود دارد.

درصد حضور دولت در سینما در حال رسیدن به صفر است

تهیه‌کننده «ساقی» با اشاره به صحبت‌های شاهسواری، مدیرعامل خانه سینما، گفت: درصد حضور دولت در سینما آرام‌آرام در حال رسیدن به صفر است.

وی اضافه کرد: آمار فروش فیلم‌ها در سینمای تهران و سینمای شهرستان‌ها به نصف- نصف (۵۰-۵۰) رسیده است.

شایسته درباره تعداد سالن‌های سینما در تهران و شهرستان‌ها گفت: ساخت سینما در تهران و شهرستان‌ها رو به افزایش است و تعداد سینمای ایران از ۴۵۴ سالن به ۵۵۴ خواهد رسید و این نشان‌دهنده این است که سینمای ایران رونق دارد و می‌تواند روی پای خود بایستد.

در ادامه بحث موسوی درباره پخش فیلم در سینمای ایران گفت: بیشتر از ۵۵ فیلم در گروه‌های حرفه‌ای سینمای بدنه نمی‌توانیم اکران کنیم که این برمی‌گردد به تعداد و ظرفیت سینمای ایران، منهای شهرستان هایی که سینما ندارد و ما باید مجموعاً ۵۰۰۰ هزار سالن در تهران و شهرستان‌ها داشته باشیم.

رغبت به ساخت سالن سینما در پاساژهای تجاری بعد از افتتاح پردیس کوروش

وی اشاره کرد: بعد از افتتاح پردیس کوروش بسیاری از مغازه‌دارها در تهران رغبت به ساخت سالن سینمایی در پاساژ تجاری پیدا کرده‌اند، چراکه آن‌ها به این باور رسیده‌اند که سالن سینمایی در این مکان‌ها پاخور مغازه‌ها را زیاد می‌کند.

شایسته نیز در این‌باره گفت: کار پخش فیلم بسیار سخت بوده و بالا رفتن سن مسئولان پخش فیلم، عاملی برای تسلط نداشتن این افراد برای پخش آثار است. از بین ۲۹ دفتر پخش فیلم حدود ۱۵ دفتر فعالیت زیادی دارند و ۱۰ دفتر نیز بیشترین فعالیت را نسبت به بقیه دفاتر دارند.

این سرمایه‌گذار سینما در رابطه با معضل سالن‌های سینما گفت: ۱۳۶ سالن در بخش خصوصی در حال ساخت است که در ۶ ماه آینده به سینماهای موجود اضافه خواهد شد.

شکی در آمار فروش فیلم‌ها وجود ندارد

تهیه‌کننده «رخساره» درباره آمار فروش واقعی فیلم‌ها بیان کرد: با وجود فروش الکترونیکی، می‌توانید به سامانه سینماتیکت رفته و از درصد فروش فیلم‌ها آگاهی یابید؛ پس شکی در آمار فروش فیلم‌ها وجود ندارد.

وی ادامه داد: باید یاد بگیریم بعضی فیلم‌ها را برای گروه مخاطب خاص و گروه هنر و تجربه نمایش بدهیم و با توجه به این نوع فیلم‌ها نزدیک ۹۱ درصد فیلم‌ها به نمایش درمی‌آید.

افرادی که درباره مافیا در سینما حرف می زنند نمی دانند مافیا چیست!

موسوی در رابطه با مافیای سینمای ایران گفت: به نظر من برخی از افرادی که به مافیا اشاره می‌کنند نمی‌دانند مافیا چیست و قانونمندی مافیا را به وجود می‌آورد.

فروش ۴۰ میلیاردی دو فیلم در نوروز ۹۶ دلیلی بر وجود مافیا نیست

همچنین شایسته درباره وضعیت نمایش فیلم‌ها و مافیای آن‌ها گفت: امسال ۲ فیلم در عید داشتم که حدود ۴۰ میلیارد فروخت و این دلیلی بر وجود مافیا نیست.

مافیایی در سینمای ایران وجود ندارد

تهیه کننده «من همسرش هستم» افزود: با توجه به آمار و ارقام و روابطی که در سینمای ایران موجود است، دفاتر پخش که کانون پخش دارند و تهیه‌کنندگان که در شورای عالی تهیه‌کنندگان هستند، مافیایی وجود ندارد و برخی از افراد در این عرصه وقتی با مشکل روبرو می‌شوند لب به اعتراض می‌گشایند.

درباره اکران و پخش فیلم‌ها، ۵۰ درصد سینماداران تصمیم‌گیر هستند

تهیه‌کننده هم‌نفس در پایان خاطرنشان کرد: در رابطه با اکران و پخش فیلم‌ها،۵۰ درصد سینما داران، باید تصمیم بگیرند که فیلمی اکران شود یا نشود!

«چشم شب روشن» به تهیه‌کنندگی امیر قمیشی شنبه تا چهارشنبه ساعت ۲۳ به مدت ۹۰ دقیقه با اجرای محمد صالح علا به‌صورت زنده روانه آنتن شبکه چهار می‌شود.

منبع: افکارنيوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۴۲۲۳۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ماندن در سینما اهمیت دارد/ عکاسی فیلم هیچ‌گاه نمی‌میرد

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی موزه سینما، امیر عابدی در ابتدای کارگاه «آشنایی با عکاسی در فیلم و سینما» گفت: در سینمای ایران حضور در سمت‌های مختلفی را تجربه کردم تا بدانم زمانی که می‌خواهم در یک فیلم سینمایی کار کنم به دلیل روابط مختلفی که میان صنوف وجود دارد، باید چگونه عمل کنم؛ به عنوان مثال یک برنامه ریز زمانی موفق است که بداند هر گروه کاری باید در چه ساعتی در صحنه حضور پیدا کند.

وی ادامه داد: من در دوره تجربه اندوزی تلاش کردم حرفه‌های مختلفی را در سینما بیاموزم و تجربه کنم و به دیگران هم توصیه می‌کنم که ابتدا عکاسی را با فیلم‌های کوتاه تجربه کنند تا روابطی را که میان گروه‌های مختلف وجود دارد، یاد بگیرند.

کار در سینما طاقت فرسا است

عکاس فیلم «شب یلدا» افزود: فعالیت در سینما کاری طاقت فرسا است و ممکن است مراحل فیلمبرداری برخی از پلان‌ها بارها تکرار شود. برخی فکر می‌کنند عکاسی فیلم کار ساده‌ای است. عده‌ای نیز تصور می‌کنند که ما فقط قاب فیلمبردار را لحاظ می‌کنیم، در صورتی که همیشه اینطور نیست. در بسیاری از مواقع، عکاس زاویه مورد نیاز خود را از قبل انتخاب می‌کند. در واقع من شیوه ثبت بسیاری از عکس‌ها را در هنگام خواندن فیلمنامه در ذهن خود مرور می‌کنم. برخی از همکاران ما در حوزه عکاسی فیلم با فیلمنامه آثاری که در آن حضور پیدا می‌کنند، آشنایی ندارند و این مساله به هیچ وجه مورد قبول نیست. زمانی که فیلمنامه را می‌خوانید، کاراکترها را آنالیز کرده و به ایده‌هایی جدیدی می‌رسید.

شخصیت منفی نیاز به لنز واید دارد

عابدی با بیان این‌که گاهی پیش آمده که یک کارگردان از قاب‌های او تاثیر گرفته است، افزود: مثلا می توان‌ برای گرفتن کلوز آپ از شخصیت منفی با لنز واید و برای شخصیت مثبت از لنز تله استفاده کرد و این مساله به دلیل تاثیرات روانشناسی موجود در لنزها است. این موارد زمانی کاربرد خواهد داشت که فیلمنامه اثر را به خوبی مطالعه کنید. جزو وظایف یک پروژه است که با عکاس کاملا همراهی کند.

وی ادامه داد: ارتباطاتی که بین عوامل وجود دارد مانند چرخ دنده به صورت ارگانیک عمل می‌کند، سینما و تئاتر به هیچ عنوان هنر فردی نیست. برقراری تعامل و روابط عمومی بالا بخشی از وظیفه یک عکاس است. بازیگر مقابل دوربین، پارتنر یک عکاس به شمار می‌رود و باید بتوان با او تعامل مناسبی داشت.

عکاس فیلم «قرمز» در ادامه این نشست گفت: سال‌ها پیش یک دوره یکساله کلاس بازیگری گذراندم تنها برای اینکه بدانم یک بازیگر چگونه رفتار می‌کند و چگونه حس خود را به صورت فیزیکی یا میمیک صورت به شکل بیرونی بروز می دهد. در بازیگری رویکردهای متفاوت وجود دارد؛ عده ای کاملا حسی و برخی مبتنی بر تکنیک بازی می کنند، برخورد عکاس در یک پروژه باید با هر کدام از اینها متفاوت باشد.

عابدی با بیان این‌که در گذشته عکاسی با نگاتیو انجام می‌گرفت و به همین دلیل با دشواری‌های بیشتری همراه بود، ادامه داد: به دلیل وجود نگاتیو، در آن زمان من با دقت بیشتری به رصد کردن شرایط برای تهیه عکس ها می‌پرداختم. به صورت اصولی در همه فیلم‌ها، تمرین نهایی وجود دارد که باید همه چیز از جمله گریم و لباس مانند اجرای نهایی باشد و در این شرایط می‌توان بخش زیادی از عکس ها را در تمرین تهیه کرد. یاد گرفتن سینما از صفر تا صد و شناخت کامل پروسه تولید بسیار مهم است. یادگیری این موارد در طول دوران کاری برای من بسیار مفید بوده و خصوصا حضور در کلاس بازیگری تاثیر زیادی در زندگی حرفه‌ای من داشته است.

یکی از وظایف عکاس کنجکاو کردن مخاطب است

عابدی عنوان کرد: یکی از وظایف عکاس فیلم، وسوسه کردن و ایجاد کنجکاوی در مخاطبان است. مثلا در فیلم «ساکن طبقه وسط»، شهاب حسینی ۳۸ نقش متفاوت را برعهده داشت که عکس‌های مربوط به آن شخصیت‌ها می‌توانست تبلیغات مثبت فراوانی را باعث شود. در صورتی که تنها به استفاده یک عکس از آن فیلم به عنوان تبلیغ در سطح شهر بسنده شد.

عکاس فیلم «آلزایمر» افزود: برخی عقیده دارند عکاسی فیلم دیگر مرده است ولی این باور اشتباه است؛ یادم می آید در اواسط دهه هشتاد برای اولین بار در فیلم «مزرعه پدری» از دوربین دیجیتال استفاده کردم که برای من ریسک بزرگی به شمار می‌رفت.

وی ادامه داد: باید توجه داشت همه زوایایی که عکاس تدارک می‌بیند، عیناً مشابه فیلم نیست. به علاوه که او بخش مربوط به پشت صحنه را هم پوشش می‌دهد. افزون بر این، خلاقیت در حیطه عکاسی بسیار مهم است و به این دلایل است که اعتقاد دارم عکاسی فیلم هیچ‌گاه نمی‌میرد.

عکاس فیلم نمایانگر تجربه تهیه کننده

عابدی افزود: دلیل اهمیت خواندن فیلمنامه برای من این است که از کلیت فیلم و کاراکترها به تحلیل برسم و متوجه شوم برای هر کدام به چه میزان تمرکز نیاز دارم. ضمن این‌که زمانی که فیلمنامه‌ای را مطالعه می‌کنم، متوجه می‌شوم کدام قسمت‌ها نیاز به عکس دارد.

وی با یاد کردن از اکبر عالمی بیان کرد: عالمی در این زمینه دریای دانش بود و همواره از او می‌آموختم. متاسفانه او را در دوران کرونا از دست دادیم. اگر امروز عالمی در جمع ما حاضر بود من بسیار از دانش او استفاده می‌کردم.

وی با اشاره به اهمیت نگاه تهیه کننده‌ها، بیان کرد: برای اینکه متوجه میزان حرفه ای بودن یک تهیه کننده شویم کافی است ببینم عکاس انتخاب شده برای یک فیلم چه میزان حرفه ای و با تجربه است چرا که این انتخاب نشان دهنده این امر است که تهیه کننده چه میزان به فکر تبلیغات اکران است.

ماندن در سینما اهمیت دارد

وی درباره چگونگی ورود به سینما گفت: ورود پیدا کردن به سینما چندان دشوار نیست، بلکه باقی ماندن در این فضا است که اهمیت دارد. بارها افرادی را به پروژه‌های مختلفی معرفی کرده‌ام، چراکه دارای توانمندی و استعدادی ویژه بودند. اما اکثرا نتوانستند بیش از حضور در یک پروژه را تجربه کنند. بسیاری در شرایط کاری نمی‌توانند موفق عمل کنند. مسیر من چنین بوده است که ابتدا به دنبال آموختن سینما بودم و سپس حضور در فیلم کوتاه و پروژه‌های مختلف این عرصه را تجربه کردم.

عابدی، گفت: این فرآیند سه سال به طول انجامید. امروزه با یک موبایل هم می‌توان فیلم ساخت در صورتی که فیلمسازی و عکاسی با نگاتیو بسیار دشوار بود. جوان‌ترها چندان دنبال تجربه‌های تازه نیستند در صورتی که فردی همچون علیرضا داوودنژاد فیلم «روغن مار» را با یک گوشی آیفون فیلمبرداری کرد.

وی ادامه داد: عکاس خوب فیلم باید علاوه بر داشتن اطلاعات کافی در زمینه عکاسی، مدیوم سینما و اجزای آن را نیز به خوبی بشناسد. من هنوز هم در آموزشگاه‌های سینمایی دوره‌هایی را برای افرادی برگزار می‌کنم که در رشته بازیگری و کارگردانی تحصیل کرده‌اند و دوره‌های مختلف آن را گذرانده‌اند. در این کلاس‌ها درباره ارتباط میان بازیگری با دیگر حوزه‌ها و خصوصا عکاسی صحبت می‌کنم. در گذشته بازیگران پیش از بستن قرارداد نام عکاس را جویا می‌شدند و این مساله برای آن‌ها اهمیت زیادی داشت زیرا عکس‌ها بسیار دیده می‌شدند. البته امروزه عکس فیلم اهمیت بیشتری به لحاظ میزان دیده شدن پیدا کرده زیرا محیط ارایه آن بسیار گسترده‌تر شده است.

خلاقیت بزرگترین عنصر یک عکاس است

عابدی درباره شاخص‌های یک عکس خوب گفت: اکسپوز درست، اولین مساله است و نورسنجی نیز باید به درستی انجام بگیرد و این الفبای هنر عکاسی است. نکته بعدی کمپوزیسیون یا کاربندی مناسب است و بعدی مجموعه‌ای از اکت بازیگر، نورپردازی، صحنه آرایی و شکار آن یک لحظه است که باعث ماندگار شدن یک عکس می‌شود.

وی ادامه داد: مجموعه‌ای از عناصر زیبایی شناسانه باعث ساخته شدن یک عکس خوب می‌شود. ضمن این‌که نورپردازی در عکاسی فیلم، توسط نورپرداز پروژه انجام می‌شود و به همین علت فرآیند عکس‌برداری چندان وقت گیر نیست.

این هنرمند در پایان یادآور شد: بزگترین عنصری که هر عکاس می‌تواند در کار خود به آن متکی باشد، بهره‌گیری از خلاقیت است. عکاس رایگان و ارزان یکی از معضلات این حرفه است. میانگین تعداد عکس‌ها در گذشته ۴۰ حلقه سی و شش تایی بود در صورتی که امروز بسیاری از عکاسان برای هر جلسه از فیلم تعداد زیادی عکس تهیه می‌کنند. در ابتدای ورود فناوری دیجیتال به سینما، نسبت به آن اعتماد کافی وجود نداشت و به همین دلیل من هم به صورت دیجیتال و هم نگاتیو عکس‌هایی را تهیه می‌کردم. متاسفانه امروزه روی عکس ویرایش بسیار زیادی انجام می‌شود و حتی اندازه قاب را تغییر می‌دهند که اتفاقی بسیار غیرحرفه‌ای است.

کد خبر 6093813 سید امیر شایان حقیقی

دیگر خبرها

  • کدام فیلم‌های سینما به جامعه کارگری ادای دین کردند؟
  • ماندن در سینما اهمیت دارد/ عکاسی فیلم هیچ‌گاه نمی‌میرد
  • سینما به روایت «آپاراتچی»
  • سرگذشت غم‌انگیز نخستین زن بازیگر سینمای ایران؛ صدیقه سامی نژاد که بود؟ (+عکس)
  • کانون «نگاره و سینمای» دانشگاه آزاد بروجرد گشایش یافت
  • سینما بدون چهره کارگر ایرانی
  • «مست عشق» ، زمانی برای مستی سالن های سینما / روایت مولانا و شمس ، پدیده ای فراتر از اکران
  • سرگذشت غم‌انگیز نخستین زن بازیگر سینمای ایران
  • اولین هنرپیشه زن سینما و یک سرگذشت تلخ پرتکرار
  • (ویدئو) ماجرای خدمتی که عباس کیارستمی در دهه ۷۰ به سینمای ایران کرد چه بود؟