به نقل از «خبرگزاری آریا»

بعد از يک سال و نيم، هنوز براي تجربه «رينبو سيکس: سيج» دير نيست

تاریخ انتشار: ۲۶ مرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۴۲۷۸۶۳

خبرگزاري آريا - تقريباً يک ماه و نيم پيش، يکي از دوستان Rainbow Six: Siege را به عنوان کادوي تولد به من هديه داد؛ يک شوتر رقابتي تمام عيار که گرچه مي دانستم چقدر سرگرم کننده است، اما هيچوقت فرصتي پيدا نکرده بودم تا به سراغش بروم.
دلايل ديگري هم بود که باعث مي شد بعد از نزديک به دو سال از زمان عرضه بازي، ديگر ميلي به تجربه Rainbow Six: Siege نداشته باشم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اول از همه، يوبيسافت طي چند سال گذشته با بازي هايي مثل The Division -و يا For Honor و Ghost Recon: Wildlands که مثال هايي تازه به حساب مي آيند و گرچه بسيار سرگرم کننده هستند، اما جامعه آنلاين محدودي دارند- تجربيات تلخي برايمان پديد آورده است.
در همين حال، وقتي براي يک بازي دو سيزن پس عرضه شده و قيمت پايه، تنها با اندکي کاهش به 50 دلار رسيده است، به نظر نمي رسد که زمان خوبي براي خريد بازي باشد. اين دست از بازي ها، معمولاً براي مدت هاي طولاني توسط ساير گيمرها تجربه شده اند و هزينه هاي چند ده دلاري برخي از آنها براي محتويات اضافه، غالباً به معناي برتري شان نسبت به شماست.

رينبو سيکس اگرچه کاملاً عاري از اين مشکلات نيست، اما ويژگي هايي دارد که شما را از نظر قبلي تان منصرف مي کند؛ همانطور که من را منصرف کرد. پيش از هرچيز، مهم ترين مسئله اينست که هيچ الزامي به خريد سيزن پس وجود ندارد. سيزن پس ها، جدا از برخي آيتم هاي اضافه، به خريداران اجازه مي دهند تا به اپراتورهاي بازي (که جلوتر بيشتر در موردشان توضيح مي دهم)، زودتر از سايرين دسترسي داشته باشند.
اما اگر به هر دليلي حاضر به پرداخت پول نيستيد يا اصلاً مي خواهيد تجربه اي چالش برانگيزتر داشته باشيد، مي توانيد نسخه استاندارد را تهيه کنيد و سپس با لول آپ و کسب توکن هاي بيشتر، همان اپراتورها را آزاد کنيد؛ هرچند که بايد مسيري بسيار سخت و گاه غيرمنصفانه را طي کنيد. نقشه هاي بازي هم از طرف ديگر به صورت رايگان عرضه مي شوند و بنابراين خبري از دو دستگي ميان گيمرها نيست: گيمرهايي که بابت نقشه هاي تازه پول داده اند و گيمرهايي که پول نداده اند - مشکل رايج سري بازي بتلفيلد.
همين مسئله، يکي از اصلي ترين نقاط قوت رينبو سيکس به شمار مي آيد که مشتري را از خريد بازي پشيمان نمي کند. R6: Siege برخلاف خيل عظيم بازي هاي چند سال اخير که از طريق ميکروترنسکشن و فروش بسته هاي گسترش دهنده پول پارو مي کنند، به مشتري سخت نمي گيرد و در عوض با انتخاب دادن به مشتري (که باز هم اشاره مي کنم شايد انتخاب چند منصفانه اي نباشد) مشکل نارضايتي را حل کرده و درآمدي که بايد را، از رضايت مندي مشتريان کسب مي کند.

اپراتورها مهم ترين عنصر گيم پلي در دنياي R6: Siege به شمار مي آيند. اين اپراتورها، در واقع سربازاني با مهارت ها و گجت هاي گوناگون هستند که با استفاده صحيح از توانايي هاي خود، مي توانند جريان رقابت را به نفع خود تغيير دهند. يک اپراتور سنسور ضربان قلب دارد، ديگري ديوارها را با پتک فرو مي ريزد، يکي در محيط تله کار مي گذارد و ديگري با يک درون، ديوايس هاي الکترونيکي رقيب را از بين مي برد.
مسلماً بسته به شيوه بازي گيمر، انتخاب اين اپراتورها مي تواند متغير باشد و سبک بازي را دستخوش تغيير کند. اپراتورهايي که به صورت پيش فرض در نسخه استاندارد قرار داشته اند، با قيمت حدودي 500 الي 2000 توکن قابل خريد هستند که معمولاً اين تعداد توکن را مي توان با پشت سر گذاشتن 5 الي 10 دست خوب به دست آورد؛ مسئله چندان مهمي نيست.
اما مسئله زماني مهم مي شود که اپراتورهاي سال اول و دوم (که در واقع با دو سيزن پس به بازي اضافه شده اند)، حداقل 25 هزار توکن برايتان آب مي خورند و شرايط را سخت مي کنند. در حالي که مدتي طولاني از تجربه رينبو سيکس مي گذرد، اعتراف مي کنم هنوز نتوانسته ام حتي يکي از آن اپراتورهاي گران قيمت را خريداري کنم؛ اما برايم اهميتي دارد؟ البته که نه.

چرا برايم اهميتي ندارد؟ چون استوديوي يوبيسافت مونترال ميان خريداران سيزن پس و گيمرهاي معمولي تفاوتي نگذاشته و براساس تجربه، هيچ اپراتوري به اپراتور ديگر برتري ندارد؛ موضوع فقط به چگونگي استفاده از قابليت هاي آنها بر مي گردد. با وجود 20 اپراتور به صورت پيش فرض و اضافه شدن 10 اپراتور ديگر با بسته هاي گسترش دهنده، اينطور نيست که چندان نيازي به اپراتورهاي تازه تر داشته باشيد.
البته طبيعي است که هرکسي 50 دلار بابت يک بازي پول مي دهد، مي خواهد تمام محتويات آن را نيز داشته باشد؛ اما به هر حال در دوره و زمانه اي که سيزن پس ها به حرکتي عادي تبديل شده اند، رويکرد يوبيسافت جاي تقدير دارد. ضمناً بايد اشاره کرد که 50 دلار، هزينه نسخه ديجيتالي بازي است و همين حالا در بازار، مي توانيد نسخه پلمب يا سي دي کي بازي را با قيمت به مراتب پايين تري تهيه کنيد.
گذشته از قيمت بازي که حالا به حد معقولي رسيده و البته سياست هاي يوبيسافت که مي تواند به صرفه جويي در هزينه ها کمک کند، رينبو سيکس سيج از لحاظ گيم پلي هم بازي بسيار متفاوتي است و خوشبختانه هنوز ارزش تجربه را دارد؛ خصوصاً الان که در تابستان به سر مي بريم و به جز يکي دو بازي خوب، خبري از عناوين قابل توجه نيست.

R6: Siege الماسي است در ميان خيل عظيم بازي هاي شوتر رقابتي و به قدري ماهرانه گيم پلي کژوال شوترهاي معمولي را با ساختار تاکتيکال خود ادغام کرده که هرکسي مي تواند از آن لذت ببرد. مهم ترين ويژگي بازي اينست که ياد گرفتن گيم پلي کار سختي نيست، اما دست گيمر به قدري در رويکردهاي متفاوت باز است که مهارت يافتن در آن مي تواند چالش برانگيز باشد.
در هر بازي، دو تيم 5 نفره مقابل يکديگر قرار مي گيرند؛ يک تيم نقش تروريست را ايفا مي کند که شخصي را گروگان گرفته يا بمبي کار گذاشته و تيم ديگر، در نقش گروه نظامي ظاهر مي شود که بايد به محيط رخنه کرده و تروريست ها را از پاي در بياورد. همين ساختار ساده که بارها و بارها در بازي هاي مختلف ديده ايم، به لطف مهارت هاي اپراتورها و تخريب پذيري عالي بازي چنان دستخوش تغيير شده که احتمالاً براي همه ما تازگي دارد.
در واقع تصور کنيد گيم پلي کانتر استرايک را با تخريب پذيري بتلفيلد ادغام کرده ايد و همه چيز در محيطي بسته، مانند برخي نقشه هاي سري کال آو ديوتي دنبال مي شود. تو در تو بودن نقشه ها در کنار قابليت شکستن ديوارها، بام ها و زمين، به توليد يک شوتر تاکتيکال سريع منجر شده که مي تواند در کسري از ثانيه، چندين تلفات داشته باشد.

گستره فعاليت ها به قدري زياد است که در ابتدا حتي تصورش را هم نمي کنيد. تقريباً از هر سمتي که بخواهيد مي توانيد وارد ساختمان و محل پناه گيري تروريست ها شويد؛ از پنجره، از سقف يا از پايين. ديوارها هم لزوماً جان پناه خوبي نيستند و با عبور گلوله ها از ميان شان، هيچوقت کاملاً در امان نيستيد.
همراه ماندن با ضرباهنگ سريع گيم پلي، هميشه کار آساني نيست اما هنگامي که ماهيت تيمي بازي را درک کرده باشيد، عمق گيم پلي و احتمالات بي شمارش به چشم تان مي آيند. لازمه لذت از R6: Siege صبوري طي چند ساعت ابتدايي است تا ساختار گيم پلي، جزييات نقشه ها و توانايي هاي اپراتورها دست تان بيايد. از آن به بعد قطعاً شدت دشواتري کمتر شده و با احساس اعتماد به نفس بيشتري به سراغ دشمنان تان مي رويد.
Rainbow Six: Siege در کمال تعجب بعد از گذشت نزديک به دو سال، همچنان بازي خوبي است و اثبات مي کند يوبيسافت در اعماق قلب خود مي داند چطور بايد خريداران يک بازي را راضي نگه دارد، اما اي کاش اين موضوع تنها به R6 محدود نبود. گيم پلي بازي آنقدر نوآورانه هست که به اين زودي ها رقيبي پيدا نکند و چنان فرمول موفقي از آب درآمده که روز به روز به بازيکنان اش اضافه مي شود و لازم نيست به اين زودي نگران خالي شدن سرورها باشيد.

اگر نقدي بزرگ به بازي وارد باشد، مشکلات گاه و بيگاه سرورها است که هر از چندگاهي با قطعي مواجه مي شوند. حداقل انتظار از عنواني با چندين ميليون بازيکن اين است که بعد از يک سال و نيم، سرورهايي پايدار داشته باشد. البته در اکثر مواقع، مشکلي در اتصال وجود ندارد و با اينترنت هاي کم سرعت تر هم مي توان به راحتي متصل شد؛ اما هيچ چيز بدتر از موقعي نيست که مي خواهيد به پاي دو سه دست از بازي در وقت استراحت يا براي تخليه انرژي بنشينيد و سرورها ممانعت مي کنند.
البته R6: Siege اخيراً فازي به نام Operation Health را پشت سر گذاشته که در جريان آن، توسعه دهندگان به برطرف سازي بسياري از مشکلات پرداختند؛ چه مشکلات سرور، چه مشکلات نورپردازي و چه باگ هاي گزارش شده از سوي کاربران. نتيجه نهايي اگرچه در زمينه گرافيک و گيم پلي خارق العاده بوده، اما نمي توان گفت که تاثير چنداني روي سرورها گذاشته و کمابيش با قطعي آنها مواجه هستيم.
مطمئناً در اين برهه زماني که کنسول گيمرها و پي سي گيمرها دوران سختي را پشت سر مي گذارند، Rainbow Six: Siege گزينه اي ايده آل براي گذران وقت و کسب تجربيات تازه به حساب مي آيد و حداقل تا اواسط مهرماه که موج بازي هاي تازه از راه مي رسد، مي تواند سرگرم نگهتان دارد. ساخته جديد يوبيسافت مونترال را از دست ندهيد؛ به طرز عجيبي با ساخته ديگر استوديوها فرق دارد.

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۴۲۷۸۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شمسایی: مشتاقانه منتظر فینال و هواداران تایلندی هستم

به گزارش ورزش سه، تیم ملی فوتسال ایران با پیروزی در ضربات پنالتی مقابل ازبکستان به فینال جام ملت‌های آسیا صعود کرد تا وحید شمسایی برای دومین بار متوالی در عرصه مربیگری دیدار پایانی قاره کهن را تجربه کند. سرمربی تیم ملی در نشست خبری پس از بازی با ازبک‌ها به خبرنگاران حاضر گفت: قبل از هر چیز این پیروزی را به مردم تبریک می‌گویم، ما الان در فینال هستیم و منتظر هواداران تایلندی تا یک بازی پرشور را مقابل هم برگزار کنیم.

وی گفت: ما بازی را خودمان برای خودمان سخت کردیم، در شرایطی که برتری داشتیم گل خوردیم، این قشنگی این رشته است و نشان می‌دهد که چقدر فوتبال در آسیا سخت و نزدیک شده است.

شمسایی با اشاره به نقش سرمربی ازبکستان گفت: وقتی ازبکستان یکی از بهترین مربیان جهان را به خدمت می‌گیرد، سرمایه‌کذاری می‌کند و میزبان جام جهانی می‌شود یعنی باید بپذیریم همه دنبال بهترین موقعیت در فوتسال آسیا هستند.

وی در پاسخ به این سوال که چه احساسی دارد که به عنوان بازیکن و سرمربی فینال جام ملت‌ها را تجربه کرده، گفت: تجربه خوشایندی است، ما دو سال پیش در عین شایستگی قهرمانی را از دست دادیم ولی همیشه از اینکه بازی به پنالتی کشیده شود حس خوبی ندارم، برای همین طبیعی بود که حساسیت بسیار زیاد بازی را تجربه کنم. اما مهم این است که حالا در فینال هستیم.

شمسایی ضمن تحسین بازیکنان ازبکستان گفت: نکته عجیبی که برای اولین بار در فوتسال دیدم این بود که بازیکنان ازبک خودشان را روی زمین می‌انداختند، در فوتبال دیده بودم ولی در فوتسال نه. تعجب کردم وقتی بازیکنان این تیم می‌توانند به این خوبی بازی کنند، چرا این کار را کردند.