به نقل از «دانا»

خبر مدیرعاملی نعمت زاده بر شستا از اساس کذب است/ ربیعی بهتر است افراد سالم تر و پاک دست تری را بر شستا منصوب کند

تاریخ انتشار: ۳۰ مرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۴۶۸۷۶۸

رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس در واکنش به این موضوع اظهارداشت: با توجه به روحیه ای که از اقای نعمت زاده با سراغ دارم نمی تواند با آقای ربیعی در شرکت شستا کار کند و این موضوع پیش از این هم از سوی آقای نعمت زاده و همچنین اقای ربیعی تکذیب شده است و نعمت زاده تمایلی برای نشستن بر کرسی ریاست شرکت شستا ندارد.

به گزارش خبرنگار اقتصادیشبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ گمانه زنی های برای مدیر عاملی نعمت زاده در شرکت شستا این روزها در رسانه ها قوت گرفته است این در حالی است که خود نعمت زاده این موضوع را تکذیب کرده است و تمایلی برای این پست ندارد، همچنین وزیر کار نیز این موضوع را تکذیب کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

براساس شنیده ها قرار است پست جدید نعمت زاده مدیریت شرکت سرمایه گذاری تأمین اجتماعی(شستا) باشد اما هنوز این موضوع به صورت رسمی تأیید نشده است.

سلمان خدادادی، رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی در گفت وگو با خبرنگار اقتصادیشبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ در واکنش به این موضوع اظهارداشت: با توجه به روحیه ای که از اقای نعمت زاده با سراغ دارم نمی تواند با آقای ربیعی در شرکت شستا کار کند و این موضوع پیش از این هم از سوی آقای نعمت زاده و همچنین اقای ربیعی تکذیب شده است و نعمت زاده تمایلی برای نشستن بر کرسی ریاست شرکت شستا ندارد.

وی ادامه داد: آقای نعمت زاده مخالفان زیادی را در مجلس دارد و اگر حکم وی برای ریاست شرکت شستا امضا شود حتما نمایندگان نسبت به این موضوع واکنش نشان می دهند و از این امر جلوگیری می کنند؛ بهتر است اقای ربیعی شخصی کارآمد تر ، سالم تر و پاک دست تری را برای ریسات این شرکت منصوب نماید.

رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی همچنین تصریح کرد: نعمت زاده توان اداره چنین سازمان و شرکت عریض و طویلی را ندارد و نمی تواند ان را اداره کند و بهتر است افراد شایسته تری را در این سازمان انتصاب نماید و این خبرها که در رسانه ها درباره مدیرعاملی نعمت زاده بر شستا مطرح می شود از اساس کذب است.

خدادادی در پایان گفت : روز گذشته اقای روحانی این موضوع را در صحن علنی مجلس مطرح کردند اما بعید است اقای ربیعی تن به چنین تصمیمی دهد، چرا که نعمت زاده و ربیعی نمی توانند با هم دیگر کار کنند.

لازم به ذکر است، شرکت سرمایه گذاری تأمین اجتماعی (شستا) متعلق به سازمان تأمین اجتماعی ایران است، که در زمینه مدیریت سرمایه‌گذاری، تجارت و بازرگانی، مدیریت دارایی و مبادلات سهام شرکت‌ها، فعالیت می‌کند.

شرکت شستا در سال 1365 در قالب یک شرکت سهامی خاص، با سرمایه اولیه 2 میلیارد تومان، از دارایی‌های سازمان تأمین اجتماعی ایران تأسیس گردید. در حال حاضر، 10 درصد ارزش بورس اوراق بهادار تهران، متعلق به شستا می‌باشد.هدف اصلی شستا مدیریت کارآمد منابع مالی تخصیص یافته با رویکرد سودآوری و ارزش افزوده حداکثری در بازارهای سرمایه داخلی و خارجی از طریق فعالیت های تولیدی، خدماتی و بازرگانی می‌باشد. امروز پس از 5/2 دهه فعالیت مستمر ، شستا به یکی از شرکت‌های بزرگ اقتصادی در سطح خاورمیانه تبدیل شده است و با تدوین چشم انداز و افق های آرمانی خود و برنامه ریزی استراتژیک می رود تا در آینده ای نه چندان دور به یک بنگاه اقتصادی تراز اول در سطح جهانی تبدیل شود.

شرکت شستا مالک شمار زیادی شرکت می‌باشد، که برای نمونه می‌توان به: شرکت کارخانجات داروپخش، داروسازی اکسیر، داروسازی فارابی، شرکت داروسازی زهراوی، داروسازی ابوریحان، داروسازی دانا، لابراتوارهای رازک، پارس دارو و شرکت ژلاتین کپسول ایران اشاره کرد.

انتهای پیام/

منبع: دانا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۴۶۸۷۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شک و تردید سالم است، اما در پزشکی می‌تواند خطرناک باشد!

فرارو- وقتی صحبت از اعتماد عمومی به میان می‌آید در پزشکی بر سر دوراهی قرار داریم. پس از وقوع پاندمی کووید که علم را تحت الشعاع سیاست قرار داد جای تعجبی نیست که اعتماد به علم پزشکی روندی فرسایشی را طی می‌کند. در واقع، اعتماد به پزشکان از ژانویه ۲۰۱۹ میلادی به این سو به پایین سطح خود رسیده است. در نتیجه، افراد بیش تری به دنبال صدا‌های کم‌تر متعارفی در عرصه سیاست هستند که به باور‌های آنان نزدیک‌تر است و تمایل دارند آن صدا‌ها را بپذیرند. برای مثال، "رابرت اف کندی جونیور" از نامزد‌های انتخابات ریاست جمهوری باوری به واکسن ندارد و از جمله افراد بدبین نسبت به این موضوع قلمداد می‌شود. نتیجه برخی از نظرسنجی‌ها از حمایت دو رقمی از او حکایت دارد. این می‌تواند زنگ خطری برای علم پرشکی باشد.

به گزارش فرارو به نقل از نیویورک تایمز، این در حالیست که سیستم پزشکی در جلسات حضوری و هم چنین بولتن‌های بهداشت عمومی به اعتماد متکی است. بی اعنمادی می‌تواند پزشکان را به سوی فرسودگی شغلی سوق دهد و باعث بروز نتایج منفی‌ای برای بیماران شود که در صورت وجود اعتماد قابل اجتناب خواهند بود. زوال اعتماد به علم پزشکی و پزشکان تا حدی عامل  افزایش نرخ سرخک در بین کودکان واکسینه نشده، عدم رعایت غربالگری سرطان توصیه شده و امتناع از مصرف دارو‌های پیشگیری کننده است. هیچ راه حل آسانی در این مورد وجود ندارد. اگر راه‌هایی برای بازگرداندن و تقویت اعتماد به بیماران پیدا نشود جان افراد بیش تری از دست خواهد رفت.

در مورد پزشکان امریکایی این بی اعتمادی فضای نسبتا تازه‌ای می‌باشد و پیش‌تر چندان موضوع بی اعتمادی به پزشکان مطرح نبود.

تردید نسبت به پزشکی معادل نیهیلیسم پزشکی نیست. داده‌های پشت دارو‌هایی که پزشکان تجویز می‌کنند و تصمیماتی که می‌گیریم نباید تنها در اختیار ما باشد. افراد حق دارند اعداد را بررسی کنند و در مورد ریسک و منافع خود تصمیم بگیرند. با این وجود، زمانی که این شک و تردید به ناباوری مذموم و جبران ناپذیر تبدیل می‌شود می‌بینیم که برخی از بیماران تصمیمات خطرناکی اتخاذ می‌کنند و زمانی که پزشکان با ناامیدی پاسخ می‌دهند این موضوع صرفا باعث جدایی و فاصله بیش‌تر بین  پزشک از بیمار می‌شود.

اعتماد گاهی اوقات با ارائه واضح حقایق و ارقام قابل ترمیم است واقعیت آن است که اعتماد چیزی فراتر از  توضیح اعداد است. پزشکان چیز‌هایی در مورد بدن به بیماران می‌گویند که قابل مشاهده نیستند. پزشکان تغییرات سبک زندگی و دارو را برای درمان یا پیشگیری از مشکلاتی که ممکن است توسط بیمار احساس نشوند توصیه می‌کنند. جراحان به نسخه عمیقی از اعتماد به نام قرارداد جراحی اشاره می‌کنند: این ایده که وقتی افراد زیر چاقو می‌روند به جراح خود اجازه می‌دهند که بدن شان را باز کند تا آنان را بهتر کند. این اعتماد را باید به دست آورد.

در مواقع اضطراری بیماران این فرصت را ندارند که انتخاب کنند به چه کسی اعتماد کنند و تصمیمات پزشکی باید عجولانه و حتی در کسری از دقیقه اتخاذ شوند. بنابراین، بخشی از کار پزشکان ایجاد رابطه سریع است. این تصمیم گیری زمانی که اعتمادی که پیش‌تر بین بیمار و پزشک وجود داشته اکنون از بین رفته دشوارتر می‌شود.

در پزشکی به ایده تصمیم گیری مشترک اشاره می‌شود که در آن تصمیمات پزشکی به طور مشترک توسط پزشک و بیمار برخلاف لحن پدرانه سالیان گذشته گرفته می‌شوند. در نتیجه، پزشک به بیمار خود نمی‌گوید چه کاری را انجام دهد در عوض اطلاعات لازم را به او ارائه می‌دهد تا بیمار بتواند مسیری را که برایش مناسب است انتخاب کند. اگر بیمار نخواهد یا نتواند آن چه را که پزشک مطرح می‌کند باور کند دانش پزشکی بی فایده می‌شود.