Web Analytics Made Easy - Statcounter

خبرگزاري آريا - اگر پيش از اين تا به حال تجربه کار با دستگاه هاي مجازي يا همان Virtual Machine ها را نداشته ايد، بايد بدانيد که آن ها در نگاه اول مي توانند گيج کننده باشند و با وجود مزاياي متعدد ممکن است به همين خاطر سمت شان نرويد. البته اين مسئله به کارکرد سخت ماشين هاي مجازي بر نمي گردد.
بلکه علت اصلي، عدم آشنايي خيلي ها با ماشين هاي مجازي بوده که فوبياي استفاده از اين اپ ها را به جان کاربران انداخته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در صورتي که آن ها ضمن سادگي، داراي کاربردهاي مختلفي هستند. ماشين هاي مجازي دو قابليت مهم دارند. يکي اينکه به واسطه اين برنامه ها مي توانيد يک سيستم عامل ديگر را به صورت مجازي روي سيستم عامل تان اجرا کنيد.
همچنين يکي ديگر از کاربردهاي ماشين هاي مجازي اين است که توانايي اجراي برنامه هايي که براي يک سيستم خاص طراحي نشده اند را فراهم مي کنند. مثلا کافيست روي مک خود يک ماشين مجازي نصب کرده و به کمک آن از نرم افزارهاي مختص ويندوز استفاده کنيد. اما آشنايي با ماشين هاي مجازي تنها يک طرف قضيه است.
بخش دوم ماجرا اينجاست که از کدام استفاده کنيم. براي مطلب پيش رو تصميم گرفتيم روي دو تا از معروف ترين برنامه هاي Virtual Machine به نام هاي VirtualBox و VMware Workstation Player دست گذاشته و مقايسه اي بين آن ها انجام بدهيم. بنابراين اگر تمايلي براي استفاده از ماشين هاي مجازي پيدا کرديد، مقايسه پيش رو را از دست ندهيد.
قيمت
در حالي که VMware Workstation Player و VirtualBox هر دو رايگان هستند اما تجربه ثابت کرده که گاهي اوقات هزينه هايي که بايد براي دسترسي داشتن به بعضي قابليت ها بدهيد بيش از يک برنامه پولي است. هسته اصلي برنامه VirtualBox تحت ليسانس GPLv2 بوده و از طرفي نرم افزاري متن باز به حساب مي آيد.
اما «بسته هاي اضافه شونده» تحت ليسانس Oracle هستند و تنها براي مطالب آموزشي، اهداف بازاريابي يا کارهاي خاصي مي توان به صورت رايگان از آن ها استفاده کرد. در آن سوي ميدان VMware Workstation خودش داراي دو نسخه رايگان و پولي است که VMware Workstation Player را مي توانيم ورژن رايگان VMware Workstation Pro بناميم.
اين نسخه از برنامه بيشتر براي سازمان هاي غيرانتفاعي، مدارس، دانش آموزان يا استفاده هاي خانگي کاربرد دارد. اما اگر مي خواهيد استفاده تجاري يا حرفه اي از VMware Workstation داشته باشيد، بايد حتما ورژن Pro را بگيريد. براي کاربران مبتدي نسخه رايگان هر دو برنامه براي انجام کارهايي که در ابتداي مطلب گفتيم کفايت مي کند.
راحتي هنگام استفاده

براي مقايسه، نويسنده وب سايت Makeuseof تصميم گرفت تا نسخه 0.4.1 سيستم عامل Elementary را روي هر دو برنامه نصب کرده و اجرا کند. VirtualBox داراي بخش Setup Wizard [اطلاعاتي که نياز داريد را مي دهد] بوده و پيش از راه اندازي [بسته به سيستم تان] پيشنهاد مي دهد که چه مقدار از رم و حافظه بايد استفاده شود.
راه اندازي ماشين مجازي با VirtualBox هم به سادگي کليک کردن روي دکمه استارت و طي کردن مراحلي هست که هنگام نصب بقيه برنامه ها انجام مي دهيد. بعد از چند دقيقه مي توانيد از ماشين مجازي که نصب کرده ايد به راحتي استفاده نماييد.

Setup Wizard مربوط به VMware Workstation حتي کاربردي تر است و بعضي اطلاعاتي که تازه بعد از نصب VirtualBox متوجه مي شويد [مثلا چه تعداد از هسته هاي سي پي يو به سيستم مجازي اختصاص داده خواهد شد] را مي توانيد از همان ابتداي نصب ببينيد.
اما برخلاف VirtualBox که پيش از راه اندازي براي مقدار رم و حافظه به مخاطبينش پيشنهاداتي مي دهد، VMware Workstation داراي اين قابليت نبوده و به همين خاطر ابتداي نصب آن ممکن است شک و ترديدهايي داشته باشيد. با اين وجود رابط کاربري VMware Workstation به نسبت ساده تر است و مطمئناً با اين برنامه راحت تر ارتباط برقرار مي کنيد.
عملکرد

VirtualBox يکي از آهسته ترين برنامه هاي ماشين مجازي است. ولي اگر بخواهيم منصف باشيم، به صورت کلي اجراي ماشين هاي مجازي بايد روي کامپيوترهاي قوي صورت بگيرد. عمل مجازي سازي به خودي خود کند بوده و اگر رايانه قدرتمندي داشته باشيد متوجه سرعت کم VirtualBox نمي شويد.
در آن طرف VMware Workstation Player پرفورمنس خيلي خوبي دارد. نويسنده Makeuseof هنگامي که يک سيستم عامل مجازي را روي هر دو نرم افزار، آن هم با يک سخت افزار يکسان نصب کرد متوجه شد که VMware بدون هيچگونه ترديدي سرعتي به مراتب بهتر از VirtualBox دارد.

بنابراين اگر داراي يک سيستم متوسط هستيد يا تصميم داريد روزانه وقت زيادي را صرف ماشين هاي مجازي بکنيد، طبيعتا VMware Workstation Player با سرعت خوبش گزينه به مراتب بهتري براي شما به شمار مي رود. در غير اين صورت مي توانيد نيم نگاهي هم به VirtualBox داشته باشيد.
سازگاري و پايداري
يکي ديگر از کاربردهاي جالب ماشين هاي مجازي اين است که به کاربران اجازه مي دهند تا يک کلون [نمونه مشابه] از سيستم عامل هاي موجود ساخته و آن را به صورت مجازي روي بقيه کامپيوترها اجرا کنند. مثلا برنامه نويس ها مي توانند محيط توسعه دهنده لينوکس خود را کلون کرده و با راه اندازي آن روي ويندوز، ادامه کارشان را انجام دهند.
اما براي اين ويژگي، ماشين هاي مجازي بايد ابتدا از سيستم عامل هايي که مي خواهيد پشتيباني کنند. اگر در بخش «عملکرد» VMware توانست گوي رقابت را از VirtualBox بدزدد، اينجا جايي است که VirtualBox به سادگي مي تواند بر رقيب خود پيروز شود.
با VirtualBox مي توانيد يک ماشين مجازي ساخته، اصطلاحا از آن Snapshot بگيريد [بازي هاي ويديويي را ببينيد، وقتي سيو مي کنيد مي توانيد از همان جا بازي را ادامه دهيد. Snapshot عملکردي مشابه دارد]، ديتاهاي مجازي را انتقال دهيد و به راحتي آن را روي يک کامپيوتر ديگر اجرا کنيد.
متأسفانه Snapshot و قابليت ساخت کلون در نسخه رايگان VMware موجود نيستند. با اين وجود، هنگامي که حرف از «پايداري» به ميدان مي آيد دوباره VMware خودش را نشان مي دهد. وقتي از VirtualBox استفاده مي کنيد، شاهد باگ و گليچ هاي مختلفي هستيد. ولي از سوي ديگر VMware ثبات بيشتري داشته و اين مشکلات در آن خيلي کم به چشم مي آيند.
بقيه قابليت ها
اگر همچنان نسبت به استفاده از يکي از نرم افزار ها دو دل هستيد، ويژگي هاي پايين که به نوعي قابليت هاي کليدي هر دو برنامه به شمار مي روند مي توانند به شما در انتخاب بين VirtualBox يا VMware Workstation کمک کنند.
مزيت هاي VirtualBox 
Snapshotsوقتي يک Snapshot مي گيريد، همه حالت يک ماشين مجازي در لحظه سيو شده و آن را مي توانيد به کامپيوتر ديگري انتقال دهيد، مشابه مکانيزم سيو کردن در بازي هاي ويديويي. اين ويژگي تنها در نسخه پولي VMware موجود است.
Extension Packبه کمک بسته اضافه شونده VirtualBox توانايي اضافه کردن ويژگي هاي مختلفي همانند پشتيباني از يو اس بي 2 و 3، رمزگذاري ديسک هاي مجازي و قابليت هاي ديگري را داريد.
مزيت هاي VMware
Encrypted Virtual Machines
VMware داراي قابليت رمزگذاري ماشين هاي مجازي است. يعني در صورت گذاشتن کد، تنها در صورتي مي توانيد از آن ها استفاده کنيد که رمز را داشته باشيد. همچنين مي توانيد محدوديت گذاشته و توانايي ويرايش ماشين مجازي را از کاربر سلب کنيد.
ويژگي هاي مشترک
اشتراک گذاري فايل هااين ويژگي به شما اجازه مي دهد تا ديتا را بين دو سيستم عامل به اشتراک بگذاريد.
به اشتراک گذاشتن انتقال داده هاجدا از به اشتراک گذاري فايل ها، حتي مي توانيد فايل ها را کشيده و بين سيستم عامل مهمان و ميزبان جا به جا کنيد. جدا از اين، قابليت کپي کردن در کليپ بورد روي يکي و انتقال آن روي ديگري را هم داريد.
حالت Seamless [براي VirtualBox] و حالت Unity براي [VMware]اين امکان را به شما مي دهد تا همزمان از دو سيستم عامل استفاده کنيد.
VirtualBox در برابر VMware؛ برنده کدام است؟
احتمالا با خواندن مطلب متوجه شده ايد که هيچکدام از برنامه ها داراي برتري مطلق نسبت به يکديگر نبوده و هر کدام بسته به کارايي شان مي توانند انتخاب شوند. اگر براي تان قيمت مهم بوده، برنامه اي مي خواهيد که سازگاري زيادي با بقيه سيستم عامل ها داشته باشد يا حتي به نرم افزارهاي متن باز اهميت مي دهيد، بهترين گزينه VirtualBox است.
دليل اين تصميم نيز مشخص است؛ همانطور که گفتيم برخي از قابليت هاي موجود در VirtualBox در ماشين مجازي VMware پولي بوده و براي داشتن آن ها بايد دست به جيب شويد. اما اگر نگران هزينه نيستيد، يک کامپيوتر رده متوسط داريد و همچنين سرعت و عملکرد برنامه براي تان مهم است، VMware گزينه بهتري براي شما خواهد بود.

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۴۷۱۷۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عکس| دو تصویر ناب از «ماشین دودی»؛ نخستین لوکوموتیو ایران

نخستین قرارداد راه‌اندازی راه‌آهن در ایران، مربوط به راه‌آهن تهران به شهر ری، به طول ۸۷۰۰ متر بود که در سال ۱۲۶۱ش از سوی ناصرالدین شاه قاجار به فابیوس بوآتال فرانسوی واگذار شد. اما بوآتال چند سال بعد، قرارداد خود را به شرکت بلژیکی «آتلیرز دِ توبیز» واگذار کرد و این شرکت بر اساس قراردادی ۹۹ ساله، دست به احداث خط آهنی زد که زائران تهرانی را به شهر ری و زیارت حضرت عبدالعظیم می‌برد. شرکت همه ادوات مورد نیاز خود را از بلژیک وارد کرد؛ حتی ریل‌ها را از بندر «آنتورپ» بار کشتی کردند و به ایران آوردند.

برای راه‌اندازی قطار، چهار لوکوموتیو بین سال‌های ۱۲۶۵ تا ۱۲۸۳ش وارد ایران شد که اولین لوکوموتیو را «پارس» نامگذاری کرده‌بودند. این خط آهن تا اوایل دوره رضاشاه فعال بود و کار می‌کرد و بعد، برای همیشه از دور خارج شد و فقط بقایای آن در معدود بخش‌های مسیر تهران به شهر ری باقی است.

امروزه نخستین لوکوموتیو وارداتی را که به «ماشین دودی» شهرت داشت در سالن مترو شهر ری نگهداری می‌کنند. تصاویری که مشاهده می‌کنید، هر دو متعلق به همان قطار قدیمی یا «ماشین دودی» است. یکی آن را در حال عبور از دروازه شهر ری نشان می‌دهد و دیگری، قطار متوقف شده در ایستگاه تهران را به نمایش می‌گذارد.

تصویری از اولین لوکوموتیو ایران

عکس: آنتون سوروگین

اولین لوکوموتیو ایران اولین لوکوموتیو ایران

دیگر خبرها

  • باج‌افزارها چطور باج می‌گیرند؟
  • شعر «موسی عصمتی» در فضای مجازی ۱۰ میلیون بازدیدکننده داشت
  • دستگاه‌های فرهنگی برنامه‌های شاخص خود را برای سال جاری تعیین کنند
  • باج‌افزارهای جدید چطور حمله می‌کنند؟
  • منشور رسانه‌ای طی آینده‌ای نزدیک در اردبیل رونمایی می‌شود
  • خلاقیت در طراحی کیک تولد با ویندوز 11 (فیلم)
  • ماشین مغزشویی صهیونیست‌ها به دیوار خورد!
  • اجرای بیش از ۱۰ عنوان برنامه در هفته عقیدتی و سیاسی مهرستان
  • خسارت ۵۲۰ میلیاردی سیل به اردستان
  • عکس| دو تصویر ناب از «ماشین دودی»؛ نخستین لوکوموتیو ایران