تخریب شهر ثروتمند شیعیان به دست آل سعود/ ۱۸۰۰ نیروی نظامی برای به زانو در آوردن ۱۸ نفر+تصاویر
تاریخ انتشار: ۴ شهریور ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۵۱۵۶۶۷
ساکنان العوامیه میگویند رژیم سعودی مانع جمع آوری اجساد شهدا از خیابانها میشود و این درحالی است که در پی استقرار تک تیراندازان این رژیم بر پشت بامها، امکان رفت و آمد مردم در سطح شهر وجود ندارد. به گزارش مشرق، عربستان سعودی، با ۲ میلیون و ۱۴۹ هزار کیلومتر مربع مساحت بزرگترین کشور منطقه غرب آسیا بوده و این کشور بخش عمده شبه جزیره العرب را نیز دربر می گیرد و از لحاظ موقعیت جغرافیایی از شمال با عراق، اردن و کویت، از شرق با امارات متحده عربی، قطر و خلیج فارس، از جنوب شرقی با عمان، از جنوب با یمن و از غرب با دریای سرخ هم مرز است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
عربستان از لحاظ تقسیمات کشوری به ۱۳ امارت یا استان تقسیم می شود که عبارتند از : باحه، تبوک، جازان، جوف، حائل، ریاض، عسیر، قصیم، مدینه، مکه، نجران، مرزهای شمالی و الشرقیه.
این کشور با در اختیار داشتن یک پنجم کل ذخایر نفتی ثبت شده در جهان، از بزرگترین تولید کنندگان و صادر کنندگان نفت خام دنیا است. ذخایر نفتی عربستان به شکل عمده در استان الشرقیه، در شرق این کشور واقع شده است. عربستان همچنین ششمین ذخایر گاز طبیعی جهان را هم در اختیار دارد.
نفت ۹۵ درصد از صادرات و ۷۰ درصد از درآمد سرانه عربستان را تشکیل می دهد. اگرچه گفته می شود، ثروت نفت باعث تبدیل این کشور بیابانی به یکی از ثروتمندترین کشورهای دنیا شده، اما حقایق امر چیز دیگری می گویند، به گونه ای که در برخی شاخص های اقتصادی دارای بالاترین میانگین هاست.
در این راستا، صندوق بین المللی پول، رشد اقتصادی عربستان در سال ۲۰۱۷ را به دلیل کاهش درآمدهای نفتی این کشور «نزدیک به صفر» و کسری بودجه سعودی ها را ۹.۳ درصد پیش بینی کرد. براساس جدیدترین گزارش ها میانگین فقر در عربستان طی سال جاری میلادی بین ۱۵ تا ۲۵ درصد و میانگین در ۳ ماهه اول سال ۲۰۱۷ میلادی از سوی اداره کل آمار و اطلاعات عربستان ۷/۱۲ درصد اعلام گردید.
از لحاظ بهره مندی از مسکن شخصی، سال گذشته «محمد الجاسر»، وزیر پیشین اقتصاد و برنامه ریزی عربستان طی تصریحاتی گفته بود که ۶۰ درصد مردم عربستان دارای مسکن شخصی هستند، این بدین معنا است که ۴۰ درصد مردم عربستان فاقد مسکن شخصی هستند. همچنین بر اساس آمار رسمی نرخ بیکاری در این کشور حدود ۸/۱۱ درصد اعلام شده که این نرخ در میان جوانان فارغ التحصیل عربستانی به ۳۰ درصد می رسد.
در این شرایط و بر اساس گزارش های رسمی مرکز آمار عربستان حدود ۱۰میلیون تبعه خارجی به عنوان نیروی کار در این کشور اقامت دارند.
ساختار سیاسی کشور عربستان
ساختار سیاسی کشور عربستان سعودی پادشادهی مطلق است که در سال ۱۹۳۲ میلادی به دست «عبد العزیز آل سعود» بنا نهاده شد و از آن زمان تاکنون پسران ملک عبد العزیز بر عربستان حکومت می کنند و مناصب مختلف حکومتی نیز بین دیگر اعضای این خاندان تقسیم شده است.
بر اساس گزارش های رسمی، جمعیت عربستان در سال ۲۰۱۵ میلادی بیش از ۳۱ میلیون نفر اعلام شد که بیش از ۱۰ میلیون نفر آنها را اتباع خارجی مقیم تشکیل می دهند.
بافت و ترکیب اجتماعی عربستان، بافتی قبیله ای - سنتی است. بیشتر جمعیت این کشور در روستاها زندگی می کنند. جامعه عربستان، بر پایه روابط قبیله ای استوار است. قبیله پایه و اساس فرهنگ جامعه عربستان را تشکیل می دهد و مردم این کشور تعصب و وابستگی شدیدی به قبیله و مذهب دارند .
نژاد مردم عربستان سامی است و به زبان عربی صحبت می کنند. در عربستان حدود ۴ هزار قبیله وجود دارد که دارای روابط متفاوت و مناسبات مختلفی با خاندان حاکم هستند. این ۴ هزار قبیله با توجه به مشترکات اعتقادی و انتساب طایفه ای به چهار گروه تقسیم می شوند:
یک: قبایل نجد که در مرکز عربستان سکونت دارند
دو: قبایل حجاز که در مکه، مدینه و جده سکونت دارند و به اعتقاد آل سعود، چون بازماندگان زوار عتبات عالیات هستند، شایستگی پذیرش مناصب حکومتی و رسمی را ندارند، به همین علت حضور کم رنگی در ساختار سیاسی و حکومتی دارند
سه: شیعیان، اغلب در مناطق شمالی عربستان مثل القطیف سکونت دارند و آل سعود همیشه آنها را خطری جدی برای بقای حکومت خود می داند. اغلب جنبش ها و فعالیت های اعتراضی در طول تاریخ عربستان علیه خاندان سعودی توسط این قبایل شکل گرفته است
چهار: آسوری ها اقلیتی که بیشتر در مناطق کوهستانی جنوب غرب عربستان سکونت دارند
وجود اقلیت های مذهبی که همیشه احساس می کنند، مورد ستم و ظلم قرار گرفته اند و هم چنین کارگران فراوان خارجی و تأثیری که به طور آرام، ولی مستمر بر فرهنگ و اقتصاد این کشور می گذارند، یک بافت ناهمگون اجتماعی در عربستان به وجود آورده است.
به لحاظ مذهبی و آنگونه که نظام حاکم عنوان کرده، بیشتر مردم عربستان را وهابی ها تشکیل می دهند. این مذهب، یکی از فرقه های متعصب و افراطی اهل تسنن است که هیچ گونه انعطافی در برابر پیروان ادیان دیگر چه مسلمان و چه غیر مسلمان نشان نمی دهد و همه آنها را مرتد یا کافر می داند.
بنابراین، اقلیت هایی چون شیعیان که عموماً در مناطق شرقی عربستان و حوالی مکه و مدینه زندگی می کنند، به دلیل نفوذ گسترده ی اندیشه های وهابی، در تنگنا قرار دارند.
حضور شیعه در عربستان، به قرن اول هجری، زمانی که پیروان پیامبر(ص) جانشینی ابوبکر را رد کرده، خواستار عمل به وصیت پیامبر شدند که صراحتا حضرت علی (ع) به جانشینی خود برگزیده بود.
شیعیان عربستان بر اساس منابع مختلف ۱۰ تا ۱۵ درصد جمعیت کل این کشور را تشکیل می دهند (حدود ۴میلیون نفر) که اغلب شیعیان اثنی عشری هستند، اما اقلیتی مانند شیعیان اسماعیلی را نیز در برمیگیرند. البته در میان شیعیان عربستان شماری شیعه «زیدی» هم وجود دارد که در واقع یمنیهایی هستند که برای کار به عربستان مهاجرت کرده و سال هاست، در این کشور اقامت دارند.
از لحاظ پراکندگی جغرافیایی، شیعیان اسماعیلی اغلب در استان نجران، در منطقه مرزی نزدیک به یمن و حومه این استان و شیعیان زیدی نیز در شهرهای جنوبی نجران، جده، ینبوع و عصیر سکونت دارند و همان گونه که گفته شد، وابستگی شان بیشتر به زیدی های یمن است.
شیعیان اثنی عشری عربستان عمدتا در استان «الشرقیه»، واقع در شرق عربستان سکونت دارند و در همانجا نیز مشغول به کارند. در حالی که تعداد کمی از این شیعیان در شهر «دمام»، مرکز استان الشرقیه و بزرگ ترین شهر این استان ساکن هستند، اکثر قریب به اتفاق آنها در شهرها و روستاهای بین دو واحه بزرگ «القطیف» و «الاحساء» زندگی می کنند.
منطقه الاحساء دو شهر بزرگ به نام های «هفوف» و «مبرز» دارد که علاوه بر سنی ها، شیعیان نیز در آنها سکونت دارند. شیعیان اثنی عشری عربستان، علاوه بر استان الشرقیه در شهرهایی چون «مکه مکرمه»، «مدینه منوره» و «وادی فاطمه» دارای جمعیت قابل توجه هستند و در «جده» و «ریاض» نیز گروه های کوچکی را تشکیل داده اند. علاوه بر این مناطق، شیعیان در دیگر شهرها و استان های عربستان نیز پراکنده شده اند، اما به شرایط امنیتی و فشارهای حکومتی در شهرهای سنی نشین در تقیه زندگی می کنند و از اعلام مذهب خود اجتناب می ورزند.
بر این اساس مهمترین مناطق سکونت شیعیان اثنی عشری عربستان شهرهای القطیف، الاحساء، سیهات، الصفوی و العوامیه و روستاهای اطراف آن است.
موقعیت جغرافیایی و سیاسی استان الشرقیه
استان الشرقیه، با مساحت ۵۴۰ هزار کیلومتر مربع، یک چهارم مساحت عربستان را تشکیل داده و بزرگترین استان این کشور محسوب و از لحاظ تقسیمات اداری به ۱۱ شهرستان و مرکز شامل دمام، القطیف، احساء، حفر الباطن، الخبر، النعیریة، الخفجی، رأس تنورة، العدید، قریة العلیا، بقیق و الجبیل تقسیم می شود.
استان الشرقیه از ابعاد مختلف دارای اهمیت استراتژیک است. این استان با در برگرفتن حدود ۲۲ درصد از ذخایر کشف شده نفت جهان، بزرگترین ذخایر طبیعی نفت دنیار را در اختیار دارد. همچنین ۹۸ درصد ذخایر نفت و گاز عربستان، در این منطقه قرار دارد.
از لحاظ جغرافیایی استان الشرقیه با مساحتی بالغ بر ۷ هزار کیلومتر مربع بزرگترین استان عربستان محسوب می شود. این استان بر کرانه خلیج فارس واقع شده و بنادر متعددی برای صادرات و واردات در این استان احداث شده است. عربستان فقط از طریق استان الشرقیه است که امکان دسترسی به آب های خلیج فارس و کشورهای قرار گرفته بر سواحل خلیج فارس را می یابد.
این در حالی است که استان الشرقیه از سمت جنوب و شرق با کشورهای یمن، عمان، امارات متحده عربی، قطر، بحرین، کویت و عراق دارای مرزهای مشترکی است و از این لحاظ دروازه شرقی عربستان محسوب می شود.
اهمیت اقتصادی استان الشرقیه
به دلیل وجود ذخایر نفت و گاز در استان الشرقیه، این منطقه دارای تاسیسات و مراکز متعدد اکتشاف، استخراج، پالایش و پایانه های صادرات نفت و همچنین تاسیسات پتروشیمی و صنایع وابسته به آن است.
شهر الاحساء، یکی از مهمترین کانون های تولید و صدور نفت و گاز جهان است. چاه «الغوار»، بزرگترین چاه نفت جهان در این شهر واقع است. بین سال های ۱۹۴۸ تا ۲۰۰۰میلادی ۶۰ تا ۶۵ درصد تولید نفت عربستان فقط از همین چاه بود. تا سال ۲۰۰۵ شصت میلیارد بشکه نفت از این چاه استخراج شد و کارشناسان تخمین می زنند، ذخایر چاه الغوار به ۷۱ میلیارد بشکه نفت برسد.
شرکت «آرامکو»، با استخراج ده میلیون بشکه نفت و تولید چهار میلیون بشکه نفت در روز، به عنوان بزرگترین شرکت نفتی جهان در شهر ظهران، در استان الشرقیه قرار دارد. ارزش این شرکت بین هفت تا ده هزار میلیارد دلار تخمین زده شده است.
قطب اول تولید خرما در عربستان
اغلب شیعیان ساکن استان الشرقیه به کشاورزی از جمله تولید خرما مشغول هستند، به ویژه منطقه الاحساء که بیش از ۱۰ هزار هکتار از اراضی کشاورزیش را نخلستان ها پوشانده است. این نخلستان ها علاوه بر تامین ۲۵ درصد از خرمای صادراتی عربستان، از لحاظ کیفیت شهرت جهانی دارد و شرکت های متعددی مانند الخلاص، الرزیز، الشیشی و الغر در حوزه بسته بندی و صادرات خرما در این منطقه فعالیت می کنند.
افزون بر آن بهره مندی از سفره های آب زیر زمینی و وفور منابع آبی در منطقه الشرقیه موجب شده، محصولات دیگری مانند برنج و انواع میوه و سبزیجات نیز در این منطقه کشت و تولید شود.
در کنار کشاورزی، ماهیگیری و صید انواع آبزیان نیز در منطقه الشرقیه رونق بسیاری دارد. در این خصوص جزیره «تاروت» با مساحت ۳۲ کیلومتر مربع، بزرگترین جزیره بعد از جزیره «بحرین» در خلیج فارس، مهمترین منطقه صید انواع آبزیان در الشرقیه شمرده می شود. اغلب ساکنین جزیره تاروت در ماهگیری اشتغال دارند.
صنعت حمل و نقل در استان الشرقیه
شهر الدمام در زمینه حمل و نقل دریایی و هوایی شاهد پیشرفت های بسیاری بوده و از جهت تسهیل تردد در استان از اهمیت زیادی برخوردار است. بندر الدمام، به عنوان یکی از بزرگ ترین بنادر خلج فارس در استان الشرقیه قرار دارد و بسیاری از کالاهای مورد نیاز شهرهای شرقی و مرکزی عربستان از طریق این بندر تامین می شود.
هم چنین یکی از فرودگاه های بزرگ عربستان نیز در شهر الدمام است. فرودگاه بین المللی «ملک فهد» الدمام روزانه به ده ها مقصد داخلی و خارجی پرواز دارد.
شیعیان عربستان در طول تاریخ
به طورکلی شیعیان عربستان از قرن چهاردهم تا اوایل قرن بیستم میلادی، در شبه جزیره عربستان، تحت تسلط مداوم کشورهای بیگانه قرار داشتند. این طایفه تا پیش از به قدرت رسیدن آل سعود، مناصب عالی دینی و مذهبی را در اختیار داشتند و موسسات مهم دینی آنها، مانند مساجد و حسینیه ها فعال بودند.
شیعیان عربستان تا سال ۱۹۳۲ میلادی و روی کار آمدن آل سعود در عربستان، در ملاء عام و آزادانه فرایض دینی و مذهبی خود را برگزار می کردند و در حوزه های علمیه منطقه، به فراگیری علوم دینی می پرداختند. این پویایی تا دهه ۴۰ میلادی قرن گذشته به اندازه ای بود که منطقه «القطیف» به «نجف کوچک» شهرت یافته بود.
با به قدرت رسیدن آل سعود در عربستان و سیاست های خصمانه و کینه توزانه ای که در پیش گرفتند و اقدامات آنها علیه شیعیان، در عمل شیعیان عربستان جایگاه و موقعیت اجتماعی - اقتصادی خود را از دست داده و در تمام طول این سال ها، آنها نتوانستند، مناصب و پست های مدیریتی گذشته را به دست گیرند و در آنها مشغول به کار شوند.
شیعیان عربستان در تمام طول این سال ها در معرض فشارها، تبعیض ها و ظلم و ستم هایی قرار داشتند که امکان هرگونه فعالیت مدنی و سیاسی را از آنها می گرفت. روحانیون شیعی عربستان در این دوره، سیاست انعطاف را پیش گرفتند تا از تشدید اوضاع و افزایش فشارها بر شیعیان جلوگیری کنند.
پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و رهنمودهای امام راحل(ره) ساختار و رهبری سیاسی شیعیان عربستان را متحول نمود و به تدریج موجب ازسر گیری فعالیت سیاسی و اجتماعی شیعیان این منطقه شد. در این مرحله شیعیان عربستان جرات یافتند، مطالبات خود را بر زبان آورند.
مطالبات شیعیان عربستان در آن زمان، به حق برگزاری مراسم مذهبی، پایان بخشیدن به تبعیض، سهم طلبی بیشتر از درآمدهای نفت محدود می شد. اما مشارکت گسترده شیعیان در اعتراض های نوامبر سال ۱۹۷۹ ماهیت تحول سیاسی شیعیان عربستان را نمایان ساخت و نشان داد، صفحه جدیدی در تاریخ سیاسی شیعیان مشتمل بر تشدید اعتراض ها و واکنش فعالانه و آشکار به اقدامات رژیم سعودی باز شده است.
این تحول «فهد بن عبدالعزیز»، پادشاه وقت سعودی را واداشت تا در سال ۱۹۹۳ از چهار روحانی شیعی منطقه الشرقیه برای گفت و گو درباره موضوعات مورد اختلاف و مطالبات اشان دعوت کند.
رژیم سعودی همچنین به ظاهر به برخی از ارگان های دولتی دستور داد تا به برخی اقدامات تبعیض آمیز و اعمال فشار پایان دهند.
با توجه به نقش و جایگاه تأثیرگذار انقلاب اسلامی، شیعیان عربستان با رهبری روحانیت منطقه، اقدام به سازماندهی و جهت دهی فعالیت های سیاسی و اجتماعی اعتراض آمیز خود علیه رژیم سعودی کردند.
این سازماندهی و جهت دهی، در کنار برخی تحولات داخلی و بین المللی از جمله حملات ۱۱ سپتامبر، مبارزه با القاعده در داخل عربستان و جنگ های خلیج فارس عراق موجب شد، حکومت وقت سعودی اندکی از فشارها روی شیعیان را بکاهد.
در این مقطع زمانی روحانیون شیعی منطقه الشرقیه عربستان از جمله آیت الله شیخ «نمر باقر النمر» که به دست رژیم سعودی به شهادت رسید، به شکلی فعال تر برای تحقق مطالبات خود، وارد عرصه مبارزه با آل سعود شدند، موضعی که به دلیل هم زمانی آن با انقلاب های جهان عرب، به شدت وحشت رژیم سعودی را برانگیخت.
در نتیجه سیاست اعمال فشار بر شیعیان عربستان نه تنها به شکلی شدیدتر و گسترده تر از سر گرفته شد، بلکه ابعاد و اشکال جدیدی به خود گرفت که بارزترین و آشکارترین آن در حوادث ماه های اخیر منطقه «العوامیه» خود را نمایان ساخت.
شیعه زدایی، اصل ثابت وهابیت سعودی
در کشوری چون عربستان که بنیان های مشروعیت رژیم آل سعود در آن بر پایه اصول وهابیت و اتحاد تاریخی با آن بنا شده، شیعه زدایی و دشمنی با شیعیان، یکی از ارکان ثابت رژیم حاکم را تشکیل می دهد.
به گواه تاریخ در هر مقطع و دوره از تاریخ حاکمیت خاندان سعودی بر عربستان، دشمنی و خصومت ورزی با شیعیان وجود داشته است. امروزه در راستای راهبرد «تفرقه بیانداز و حکومت کن»؛ سیاست تبعیض علیه شیعیان و فتنه انگیزی طایفه ای و فرقه گرایی، به جای آنکه آل سعود را به خواست خود یعنی تضعیف معارضان برساند، موجب بروز تنش و بحران در داخل عربستان شده است.
این درحالی است که نتیجه رخ دادهای جاری در عراق و همچنین سوریه، در امر مبارزه با گروه های تروریستی تکفیری و افزایش اقتدار محور مقاومت و شیعیان منطقه، موجی از وحشت و نگرانی را نه تنها در میان خاندان سعودی حاکم بر عربستان، بلکه در دیگر کشورهای اهل سنت منطقه به خصوص شیوخ نفتی خلیج فارس ایجاد کرده و موجب افزایش خشونت علیه شیعیان و تشدید خشونت های فرقه ای در عربستان شده است.
حمله به «العوامیه» مصداق سیاست شیعه زدایی آل سعود
در ادامه سیاست شیعه زدایی خاندان سعودی، نظامیان این رژیم بیستم اردیبهشت ماه گذشته برابر با دهم ماه می، منطقه «العوامیه» در استان الشرقیه را مورد حمله قرار داده و همان ابتدا با ساکنین منطقه به شدت درگیر شدند.
وزارت کشور عربستان دلیل حمله نظامی به منطقه العوامیه را پیگرد و بازداشت افراد ناشناسی عنوان کرد که اقدام به بمبگذاری در مسیر خودروهای یک شرکت دولتی این کشور که در حال اجرای «پروژه های عمرانی» در منطقه القطیف بودند و تیراندازی مستقیم به سمت کارکنان این شرکت عنوان کرده بودند.
وزارت کشور عربستان در حالی این ادعا را مطرح می کرد که هیچ اشاره ای به نام و محل اجرای این پروژه های عمرانی نکرده بود، از سوی دیگر، شیعیان منطقه قطیف، همواره مخالف اجرای پروژه های به اصطلاح عمرانی خاندان سعودی در این منطقه هستند، چون به خوبی می دانند، هدف این به اصطلاح پروژه ها، چیزی جز دخل و تصرف در اموال و املاک شیعیان منطقه نیست.
بیانیه وزارت کشور عربستان دو پیام مهم داشت. اول اینکه، این بیانیه با مطرح کردن چنین ادعایی از جهتی تلاش کرد، دلیل عقب ماندگی مناطق شیعی نشین در استان الشرقیه را ناامن بودن این مناطق عنوان کند.
از سوی دیگر، این بیانیه با ادعای اینکه عاملان ناامنی ها در استان الشرقیه، از ساکنان بومی منطقه می باشد، سعی داشت، راه را برای هرگونه اقدام نظامی و امنیتی علیه ساکنان منطقه هموار کند.
هدف اصلی منطقه العوامیه و محله المسوره
تمرکز حملات غیر انسانی سعودی های وهابی بر منطقه «العوامیه» از توابع شهرستان «القطیف» و در ادامه متمرکز شدن این حملات بر محله تاریخی و قدیمی این شهر به نام «المسوره» اهداف واقعی رژیم سعودی در تقابل با شیعیان عربستان را آشکار ساخت.
در این راستا، منطقه العوامیه و محله المسوره به میدان جنگی تمام عیار تبدیل شد که سعودی ها در آن از تمام انواع سلاح ها و مهمات جنگی سبک و سنگین استفاده کردند. میدانی که حتی استفاده از سلاح های نامتعارف و ممنوعه را هم برای سعودی ها مجاز کرده بود.
چنین ورودی به میدان، از یک سو این سوال را مطرح می کرد که واقعا شیعیان چه تسلیحات و مهماتی در اختیار داشتند و تا چه اندازه برای رویارویی با نظامیان رژیم سعودی تدارک دیده بودند که نیروهای نظامی و امنیتی با چنین تدارکات گسترده ای وارد میدان شده اند؟
پیشینه العوامیه و المسوره
شهر العوامیه، بر کرانه خلیج فارس در شرق عربستان واقع شده است. این شهر از توابع شهرستان القطیف است. تاریخ العوامیه به سال اول هجرت باز می گردد. این شهر به فعالیت های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی معروف است.
از لحاظ موقعیت جغرافیایی، العوامیه از سمت جنوب تنها یک کیلومتر با شهر «القدیح»، از سمت شمال العوامیه، در ۲ کیلومتری شهر الصفوی، از سمت جنوب شرقی با شهر قطیف تنها ۳ کیلومتر فاصله دارد.
شهر العوامیه به سرسبزترین و حاصل خیزترین شهر در منطقه القطیف معروف است. علاوه بر خاک حاصل خیز، این شهر از چشمه های آب بسیاری است که داخل و اطراف العوامیه وجود دارد، بهره می برد.
اما محله المسوره
محله «المسوره»، یکی از محله های قدیمی العوامیه است که به محله «الدیره» نیز معروف است. محله المسوره که مرکز و قلب تپنده العوامیه شمرده می شود، در سال ۱۶۰۰ میلادی ایجاد شد و ۴۸۸ خانه تاریخی، ۱۸۰ مرکز و مغازه، ۶ مسجد و ۸ حسینیه دارد و بیش از ۲۰۰۰ نفر در این منطقه سکونت دارند. از ۶ مسجد موجود در المسوره تاریخ بنای ۳ مسجد به اولین سال های تمدن اسلامی باز می گردد.
علت نام گذاری این منطقه به المسوره (دیوار کشیده شده)، به خندقی بر می گردد که شیعیان این منطقه برای حمایت شهر از حملات وهابی ها اطراف آن حفر کرده و آن را با آب پر کرده بودند.
المسوره زادگاه آیت الله شیخ «نمر باقر النمر»، روحانی مبارز و برجسته عربستانی، نماد مقاومت در شرق عربستان به شمار می رود. مهمترین شاخص این محله کوچه ها و گذرگاه های تنگ و باریک با خانه های قدیمی و بهم چسبیده آن است. در این محله یک قلعه با چهار برج نیز وجود دارد که در گذشته از برج های آن برای دیده بانی مناطق اطراف و محافظت از محله و شهر العوامیه استفاده می شد.
این محله بافتی قدیمی و سنتی دارد و قدمت اغلب خانه های آن به حدود ۲۰۰ سال قبل می رسد و در واقع هویت تاریخی و تمدنی شیعیان عربستان را تشکیل می دهد، به
منبع: الف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۵۱۵۶۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
استقرار 33 هزار نیروی نظامی ناتو در مرزهای روسیه
بین الملل تابناک: هفتصد و هفتاد و پنجمین روز از حمله روسیه به اوکراین با دستور ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور این کشور میگذرد؛ تهاجمی که رویدادهای بسیاری به دنبال داشته و منجر به تحریم گسترده روسیه از سوی بلوک غرب شده است و دورنمای مشخصی برای پایان آن نیز وجود ندارد.
تاس: سوئیس بخشی از داراییهای مسدود شده روسیه را آزاد کرد ۱۴۰۳/۰۲/۰۴ - ۱۸:۴۴
سوئیس در بیانیهای از آزادسازی ۲۹۰ میلیون دلار از داراییهای روسیه در بانکهای خود خبر داد.
«مرکز تخصصی دولت فدرال سوئیس در امور سیاست اقتصادی» (SECO) روز سهشنبه در بیانیهای اعلام کرد که این کشور پس از لغو تحریم های اتحادیه اروپا علیه برخی افراد در روسیه و روشن شدن منشا مالی آنها، داراییهای مسکو به ارزش ۲۹۰ میلیون فرانک سوئیس را در سال ۲۰۲۳ آزاد کرد.
این خبرگزاری اعلام کرد: پس از این اقدام دولت سوئیس، مجموع دارایی های مسدود شده روسیه در این کشور به ۱۵۰ میلیون فرانک سوئیس (حدود ۱۶۵ میلیون دلار) کاهش یافته است.
جنگ اوکراین میتواند تا پایان ۲۰۲۵ پایان یابد ۱۴۰۳/۰۲/۰۴ - ۱۸:۴۳«ویکتور اوربان» نخستوزیر مجارستان با اشاره به انتخابات پیشرو در پارلمان اروپا و آمریکا، گفت چنانچه طرفداران صلح پیروز شوند، جنگ اوکراین در سال ۲۰۲۵ پایان مییابد.
به گزارش خبرگزاری تاس، اوربان در اظهاراتی در شبکههای اجتماعی گفت: اگر طرفداران "صلح" و نه "جنگ"، در انتخابات ماه ژوئن (خرداد) پارلمان اروپا و انتخابات ریاستجمهوری آمریکا در ماه نوامبر (آبان) پیروز شوند، پایان جنگ در اوکراین امکان پذیر است.
وی ضمن تاکید بر لزوم توقف جنگ طلبان در اوکراین، افزود: جنگ در اوکراین تا پایان سال ۲۰۲۵ خاتمه می یابد.
به عقیده نخست وزیر مجارستان، چنانچه صلح طلبان در انتخابات پارلمان اروپا پیروز شوند، تصمیمات نظامی در این قاره کند، متوقف و یا حتی لغو میشود.
اوربان سپس در ادامه با اشاره به اینکه جو بایدن نامزد جنگ طلب و دونالد ترامپ کاندیدای صلح طلب انتخابات پیشروی آمریکا است، گفت: انتخابات دیگری هم در آمریکا برگزار میشود که یک نامزد طرفدار جنگ و دیگری طرفدار صلح است. چنانچه کاندیدای صلح جو پیروز شود، آنگاه ما از آمریکا حمایت خواهیم کرد.
وی در ادامه افزود: بنابراین پس از برگزاری این انتخاباتها، اگر همه چیز به خوبی پیش برود و خداوند به ما کمک کند، آنگاه رهبران سیاسی که طرفدار صلح هستند، میتوانند در اروپا و آمریکا گام بردارند و ما میتوانیم این جنگ را تا پایان سال به پایان برسانیم.
استقرار 33 هزار نیروی نظامی ناتو در مرزهای روسیه
سرگئی شویگو، وزیر دفاع روسیه امروز سهشنبه در نشست هئیت مدیره وزارت دفاع روسیه اعلام کرد که هماکنون تعداد نیروهای نظامی ناتو در مناطق مرزی با روسیه به ۳۳ هزار نظامی رسیده است.
وی دراینباره گفت: علاوه بر ۳۳ هزار نظامی ،۳۰۰ تانک و بیش از ۸۰۰ خودروی زرهی ناتو در مرزهای روسیه حضور دارد.
وزیر دفاع روسیه هچنین گفت: در حال حاضر مجموعهای از تمرینات نظامی نیروهای مسلح مشترک ناتو در حال انجام است. بالغ بر نود هزار نفر به منظور آموزش برای دفع تجاوز ادعایی روسیه در این رزمایش شرکت کردهاند. ائتلاف ناتو تلاش دارد تا فعالیت خود را در قطب شمال تشدید کند.
بیمیلی اروپاییها برای کمک بیشتر به اوکراین
در حالی که اوکراین در ادامه درخواستهای بیپایان از متحدان برای کمک تسلیحاتی، در نشست اخیر وزیران دفاع و امور خارجه اتحادیه اروپا پدافند هوایی بیشتر درخواست کرد، متحدان اروپایی برای برآورده کردن این درخواست قدم جلو نگذاشته و کشورهایی همچون یونان و اسپانیا را برای عرضه این سامانهها به کییف تحت فشار گذاشتهاند.
به نوشته فایننشال تایمز اخیرا اوکراین متحدان غربی خود را برای دریافت هفت سامانه ضد هوایی بیشتر همچون پاتریوت یا اس-۳۰۰ در واکنش به تشدید عملیاتهای هوایی و موشکی روسیه تحت فشار گذاشته است.
با این وجود در پاسخ به این فشارها تنها آلمان چندی پیش اعلام کرد یک سامانه پاتریوت را در اختیار اوکراین قرار میدهد.
فایننشال تایمز نوشت، چند منبع مطلع گفتند چند رهبر دیگر اتحادیه اروپا در یک نشست در هفته گذشته در شهر بروکسل شخصا از پدرو سانچز، نخست وزیر اسپانیا و «کریاکوس میتسوتاکیس»، همتای یونانی او خواستند تعدادی از سامانههای پدافند هوایی خود را در اختیار اوکراین بگذارند.
این رهبران اتحادیه اروپا تلاش کردند این دو نخست وزیر که ارتشهای کشورهایشان هر کدام بیش از ۱۲ سامانه پاتریوت و سامانههای پدافند هوایی دیگر نظیر اس-۳۰۰ دارند را قانع کنند که نیاز اوکراین به این سامانهها بیشتر از نیاز کشورهای آنها است چون با تهدید روبرو نیستند.
یکی از این منابع اظهار کرد: «ما همگی میدانیم چه کسی آنها را دارد. ما همه میدانیم که آنها کجا هستند و ما همه میدانیم که چه کسی واقعا به آنها نیاز دارد.»
به نوشته فایننشال تایمز، اخیرا متحدان اوکراین در نشست روز دوشنبه وزرای امور خارجه و دفاع ۲۷ عضو اتحادیه اروپا در شهر لوکزامبورگ فشارهای خود را برای اعطای این سامانهها به اوکراین بیشتر کردند. دمیترو کولبا، وزیر امور خارجه و رستم اومروف، وزیر دفاع اوکراین از طریق ویدیو کنفرانس در این اجلاس شرکت کردند.
این رسانه گمانهزنی کرد که کییف علاقه ویژه به دریافت سامانههای در حال فرسودگی اس-۳۰۰ یونان نشان داده چون از قبل تعدادی از این سامانهها را داشته و تجربه کار به آنها را دارد.
یک دیپلمات اتحادیه اروپا گفت: «کشورهایی هستند که نیاز فوری به سامانههای پدافند هوایی خود ندارند. صادقانه از هر یک از این کشورها خواسته شد که درباره اعطای هر آنچه که میتوانند، تصمیم بگیرند.»
همچنین خوزه مانوئل آلبارس، وزیر امور خارجه اسپانیا روز دوشنبه در پاسخ به پرسش خبرنگاران درباره اینکه آیا کشورش حاضر به ارسال سامانه های پاتریوت برای اوکراین است، گفت: «ما به خوبی از نیاز اوکراین به سامانههای ضدهوایی به ویژه سامانههای پاتریوت مطلعیم. اسپانیا همواره هر کاری که در توانش بوده برای کمک به اوکراین انجام داده است.»
جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نیز در پاسخ به پرسشی درباره احتمال اعطای سامانههای پاتریوت از سوی اسپانیا به اوکراین گفت: «ما از همه کشورهای عضو خواستهایم هر آنچه میتوانند به منظور افزایش ظرفیت پدافند هوایی اوکراین انجام دهند.»
چند مقام نیز گفتند لهستان و رومانی نیز که سامانههای پاتریوت دارند در سطحی پایینتر تحت فشارند تا کمکهایی را برای کییف بفرستند اما این دو کشور به دلیل هممرز بودن با اوکراین موقعیت آسیبپذیرتری دارند.
«دونالد تاسک»، نخست وزیر لهستان روز دوشنبه گفت کشور او «این گزینه را ندارد» که سامانهای برای اوکراین بفرستد چون باید خودش از یک انبار تسلیحات حیاتی در جنوب شرقی خاکش که در آن تسلیحاتی اعطایی برای اوکراین قرار دارند، محافظت کند.
اوکراین از قبل دست کم سه سامانه پاتریوت شامل یک سامانه که از آمریکا دریافت کرده و دو سامانه دیگری که آلمان به آن داده را در اختیار داشته است.
کییف همچنین ساماههای پدافند هوایی متعلق به شوروی سابق همچون اس-۳۰۰ و اس-۲۰۰ نیز دارد. مقامهای اوکراینی ادعا کردند از یک نسخه به روز رسانی شده سامانه اس-۲۰۰ استفاده کرده تا یک بمبافکن توپولف ۲۲ام۳ روسیه را بر فراز منطقه استاوروپل سرنگون کنند.
رسانههای غربی گزارش کردند بسته کمکهای تسلیحاتی جدید آمریکا برای اوکراین که روز شنبه در مجلس نمایندگان تصویب شد احتمالا شامل موشکهای رهگیر برای سامانههای پدافند هوایی خواهد شد.
این در حالی است که خبرگزاری آسوشیتدپرس نوشت تا روز دوشنبه هنوز هیچ یک از اعضای اتحادیه اروپا که مالک سامانه پاتریوت هستند سیگنال واضحی درباره اینکه بخواهند تعداد بیشتری از این سامانه را در اختیار اوکراین قرار دهند، نفرستادند.
هانکه بروینز اسلات، وزیر امور خارجه هلند در نشست وزرای خارجه و دفاع اتحادیه اروپا گفت هلند «در حال حاضر هر نوع امکانی را برای کمک به اوکراین بررسی میکند» و در واکنش به یک ابتکارعمل آلمان برای کمک به تقویت دفاع هوایی اوکراین و خرید پهپادهای بیشتر حمایت مالی میکند.
اسلات در پاسخ به این سوال که چرا خود هلند تمایلی به ارسال سامانههای پاتریوت خود برای اوکراین ندارد، گفت: «ما مجددا بررسی میکنیم که آیا میتوانیم انبارهای خود را از آن چه که هنوز باقی مانده خالی کنیم یا خیر اما این کار دشوار خواهد بود.»
ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو چند روز پیش اظهار کرد این ائتلاف نظامی «نقشهای از تونمندیهای موجود در سراسر ائتلاف را ترسیم کرده و سامانههایی هستند که میتواند در اختیار اوکراین قرار دهد.» او اما از کشورهای صاحب پاتریوت که میتوانند به اوکراین کمک کنند نام نبرد.
ساخت پاتریوت به زمان زیادی نیاز دارد. برخی تخمینها نشان میدهند که ساخت یک سامانه پاتریوت به دو سال زمان نیاز دارد بنابراین کشورهای صاحب این سامانه تمایلی به دست کشیدن از آنها و آسیبپذیر کردن خود ندارند. آلمان ۱۲ عدد از این سامانه را قبلا داشته که تا کنون سه سامانه را به اوکراین داده است.
پال جانسون، وزیر دفاع سوئد هم در پاسخ به این سوال که آیا کشور او چنین سامانههایی را به اوکراین عرضه خواهد کرد، گفت: «من این احتمال را رد نمیکنم، اما در حال حاضر ما بر کمکهای مالی تمرکز کردهایم.» او گفت سوئد سامانههای دیگری برای اوکراین ارسال خواهد کرد که میتوانند «تا حدودی از فشار نیاز به پاتریوتها» کم کنند.
آمریکا و اوکراین مذاکره درباره توافق همکاری امنیتی را آغاز کردند
ولودیمیر زلنسکی رئیس جمهوری اوکراین دوشنبه شب گفت که کییف و واشنگتن مذاکرات در مورد توافق همکاری امنیتی دوجانبه را آغاز و طرح ارسال موشکهای دوربرد به نیروهای مسلح اوکراین را نهایی کردهاند.
زلنسکی در پیام شبانه اظهار کرد: تیمهای آمریکا و اوکراین کار روی توافقنامه امنیتی دوجانبه را شروع کردهاند که واقعا یک توافق نمونه خواهد بود.
کییف چندین توافقنامه امنیتی ۱۰ ساله با شماری از کشورهای عضو ناتو امضا کرده است. این توافقنامهها شامل حمایت طولانیمدت از اوکراین در مقابل حمله روسیه است. این توافقنامهها بیانگر حمایت نظامی، سیاسی و مالی از اوکراین در سالهای آتی است.
زلنسکی دوشنبه شب پس از تماس تلفنی با جو بایدن رئیس جمهوری آمریکا همچنین گفت که طرح انتقال موشکهای دوبرد ATACMS به اوکراین نیز نهایی شده است.
این موشکها تا حدود ۳۰۰ کیلومتر برد دارند و موجب تقویت قابلیتهای نظامی اوکراین در جنگ با روسیه میشود.
موشکهای قبلی که به اوکراین داده شده بود دارای محدودیت برد تا ۱۶۵ کیلومتر بودند زیرا این نگرانی وجود داشت که کییف حملاتی در عمق خاک روسیه انجام دهد.