میزان تخفیف فروشندگان ملک در پایتخت نصف شد
تاریخ انتشار: ۴ شهریور ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۵۲۰۳۷۴
رفتار فروشندهها از بابت میزان اعمال تخفیف در قیمتهای پیشنهادی، بین مناطق لوکس و مصرفی کاملا متفاوت شده و میل ضعیف به خرید واحدهای مسکونی لوکس باعث شده «بالاترین نرخ تخفیف» در بازار کنونی، از سمت فروشندهها در منطقه یک اعمال شود.
متوسط نرخ تخفیف در معاملات مسکن 9 منطقه شهرتهران که بیش از 60 درصد خریدهای ملکی در آنجا انجام میشود از حدود 10 درصد سال گذشته به نزدیک 5 درصد رسیده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اگرچه درمنطقه یک، تحتتاثیرمازاد عرضه واحدهای لوکس، همچنان شکاف دو رقمی 12.3 درصدی بین «قیمت پیشنهادی» و «قیمت قطعی» وجود دارد، اما درمناطق مصرفی و پرفروش، شرایط دریافت تخفیف برای متقاضیان سخت شده است.
کاهش نرخ «تخفیف» در فروش آپارتمانها، آلارم بازار ملک برای سیاستگذاران از بابت «پیامد اولیه غفلت از ابزار مالی تعادلساز در معاملات مسکن» را به صدا درآورد.
گزارش هادرباره آخرین وضعیت سطح قیمت فایلهای فروش ملک نشان میدهد: در مناطقی از تهران که محل انجام 63 درصد معاملات ماهانه مسکن شهر تهران است، فاصله همیشگی بین «قیمت پیشنهادی» و «قیمت قطعی» فروش واحد مسکونی، از حدود 10 درصد در سال گذشته به نزدیک 5 درصد در تابستان امسال رسیده که از نصف شدن شکاف بین این دو نوع قیمت در بازار ملک و «سخت شدن امکان دریافت تخفیف بیشتر از فروشندهها» حکایت دارد.
هم اکنون میانگین«قیمت پیشنهادی» یا همان «قیمت اولیه» آپارتمان که با اعلام فروشنده درفایلهای عرضه درج میشود درمناطق یک تا 8 و منطقه 13، متر مربعی 6 میلیون و 170 هزار تومان برآورد میشود و متوسط «قیمت قطعی» آپارتمانهای فروش رفته نیز متری 5 میلیون و 880 هزار تومان است.
این دو سطح قیمتی مشخص میکند: ارقام پیشنهادی فروشندهها در جریان چکشکاری توسط دلالان و انجام مذاکره بین طرفین معامله، در نهایت بهطور میانگین با «تخفیف» 4.6 درصدی همراه و به انجام قطعی معامله منجر میشود.
بررسیهای «دنیای اقتصاد» درباره آنچه باعث افت نرخ «تخفیف» از نزدیک 10 درصد پارسال به کمتر از 5 درصد در حال حاضر شده، حاکی است: افزایش تقاضای مصرفی برای خرید آپارتمانهای زیر 90 متر مربع و در نتیجه، کمبود نسبی این نوع املاک در مناطق هدف خریداران، به عنوان اولین دلیل این افت مطرح است که عملا قدرت چانهزنی برای تخفیف بیشتر و کاستن از سطح قیمت پیشنهادی به اندازه (نرخ) سال گذشته را محدود کرده است. 64 درصد معاملات فروش آپارتمان در تهران به خرید واحدهای زیر 90 مترمربع اختصاص دارد درحالیکه سهم این واحدها در ساختوسازهای سه سال اخیر، فقط 15 درصد بوده است. براساس این بررسی، تجهیز بازار معاملات مسکن به «تسهیلات لیزینگ» میتوانست قدرت خرید دهکهای متوسط رو به بالا را احیا کند و امکان خرید و فروش آپارتمانهای متراژ بزرگ را فراهم بیاورد تا از این طریق، با جابهجایی مخاطبان تسهیلات لیزینگ از آپارتمانهای کممتراژ به واحدهای بزرگتر، «کمبود عرضه» برای متقاضیان آپارتمانهای زیر 90 مترمربع، تا حدودی برطرف شود.
اما هماکنون، محرومیت خریداران مسکن از «تسهیلات لیزینگ» به عنوان یک ابزار مالی دو منظوره برای اوضاع فعلی بازار معاملات ملک، دومین عامل برهم خوردن فاصله متعارف بین «قیمت پیشنهادی» و «قیمت قطعی» است.
بهرغم تصویب دستورالعمل راهاندازی بازار لیزینگ مسکن در اواخر سال گذشته، شرکتهای لیزینگ با یکسری موانع مرتبط با مقررات جدید، روبهرو هستند که مهمترین آن، ممنوعیت در نظر گرفته شده برای لیزینگهای بانکی در این حوزه است.
این ممنوعیت، امکان ایفای نقش «یک شرکت لیزینگ وابسته به بانک عامل بخش مسکن» که بهصورت طبیعی باید درهمین بخش فعالیت کند را سلب کرده و درعمل، عرصه را برای تامین مالی سایر بخشها از اعتبارات محدود این بانک -که مورد نیاز حیاتی بخش مسکن است- باز گذاشته است.
نرخ «تخفیف» بر اساس آمارهای مربوط به قیمت پیشنهادی و قیمت قطعی معاملات ماه تیر 96 در 9 منطقه تهران، محاسبه شده است.
تیر ماه امسال، اگر چه نرخ تخفیف در بازار مسکن، «نصف» شد اما تغییرات نقطهای «قیمت قطعی» -میزان افزایش قیمت آپارتمانهای فروش رفته نسبت به تیر سال گذشته- همچنان «تکرقمی» بود.
متوسط قیمت قطعی مربوط به آپارتمانهای فروش رفته در این 9 منطقه در تیر ماه امسال 8/ 5 درصد نسبت به تیر سال گذشته افزایش پیدا کرد که از میزان تورم نقطهای، کمتر بود.
به این ترتیب، مقاومت فروشندهها در چکشکاری «قیمت پیشنهادی»، فعلا اولین پیامد نامعادله عرضه و تقاضای آپارتمانهای کممتراژ به حساب میآید اما در صورت رونق معاملات مصرفی در ماههای آتی و خلأ ابزار مالی تعادلساز لیزینگ احتمال میرود شرایط بازار از بابت دامنه افزایش قیمتهای قطعی، برای خریداران سختتر شود.
مناطق یک تا هشت و منطقه 13 به عنوان 9 منطقه مورد بررسی، طیف مشخصی از بازار منطقهای مسکن در تهران را شکل دادهاند که شامل آپارتمانهای لوکس و مصرفی برای دهکهای مختلف هستند.
رفتار فروشندهها از بابت میزان اعمال تخفیف در قیمتهای پیشنهادی، بین مناطق لوکس و مصرفی کاملا متفاوت شده است.
میل ضعیف به خرید واحدهای مسکونی لوکس و متراژ بزرگ باعث شده «بالاترین نرخ تخفیف» در بازار کنونی، از سمت فروشندهها در منطقه یک در قیمتها اعمال شود.
درمنطقه یک، نرخ «تخفیف» در جریان تبدیل «قیمت پیشنهادی» به «قیمت قطعی»،12.3درصد است بهطوری که میانگین قیمت در فایلها هنگام امضای قرارداد (انجام قطعی معامله) با حدود 51.5 میلیون تومان تخفیف در مترمربع، از متری 11 میلیون و 300 هزار تومان به 9 میلیون و 900 هزار تومان تبدیل میشود.
اما در مناطق مصرفی بهخصوص در دو منطقه پرفروش بازار مسکن تهران، حجم بالای تقاضای مصرفی نسبت به سایر مناطق باعث شده کمترین نرخ «تخفیف» از سوی فروشندهها اعمال شود.
نرخ «تخفیف» در مناطق 4 و 5 برای فروش واحد مسکونی در حال حاضر براساس میانگین قیمتهای پیشنهادی و قطعی، به ترتیب 2 درصد و 9/ 1 درصد است.
دمای معاملات مسکن به لحاظ حجم فروش در منطقه 5، اندکی گرمتر از منطقه 4 است.
به همین دلیل، میزان تخفیفی که فروشندههای آپارتمان در منطقه 5 برای خریداران قائل هستند، 1/ 0 واحد درصد کمتر از منطقه 4 است.
در این دو منطقه، میزان تخفیف ریالی که فروشندههای آپارتمان حاضرند ارائه کنند، حدود 100 هزار تومان در هر مترمربع است که البته برای واحدهای زیر 60 مترمربع، شرایط دریافت تخفیف، باز هم سختتر است.
ارقام مربوط به «قیمت پیشنهادی» فروش آپارتمان در 9 منطقه تهران از دادههای سامانه ایران فایل –سامانه مجازی اعلام فایلهای فروش- استخراج شده است. همچنین مبالغ مربوط به «قیمت قطعی» نیز از دفتر اقتصاد مسکن وزارت راه و شهرسازی، دریافت شده است.
در حال حاضر وام اوراق مسکن تسهیلات بدون سپرده که با سقف 80 میلیون تومان در تهران پرداخت میشود، حدود 30 تا 40 درصد بهای خرید آپارتمانهای ریز و کوچک متراژ را با احتساب میانگین قیمت مسکن در پایتخت، پوشش میدهد.
اما همین وام، برای خرید آپارتمانهای بزرگ حداقل 100متری، حداکثر 17 درصد قدرت مالی خریداران را پوشش میدهد که عملا برای این گروه از تقاضا، قابل استفاده و کاربردی نیست.
حداقل قیمت واحدهای 100 مترمربع به بالا در تهران با احتساب میانگین قیمت مسکن در شهر که متری نزدیک به 4 میلیون و 600 هزار تومان است، 460 میلیون تومان برآورد میشود.
منبع: سایت نود اقتصادیمنبع: قدس آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۵۲۰۳۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تخفیف نجومی ایران برای فروش نفت!
تین نیوز
مساله فروش نفت ایران برای بسیاری از رسانه های معاند و همسویانشان در داخل تبدیل به بحران شده است از این جهت هر روز گمانه زنی هایی از میزان تخفیف فروش نفت ایران منتشر می شود.
به گزارش تین نیوز به نقل از مهر، بعد از روی کار آمدن دولت سیزدهم تولید و به تبع آن صادرات نفت خام ایران افزایش یافت تا جایی که برخی از مسؤولان دولت قبل نیز به این موضوع تشکیک وارد کرده و اعلام کردند آماری که از فروش نفت ایران در دولت سیزدهم منتشر می شود واقعی نیست.
این مساله تاجایی مطرح شد که جواد اوجی وزیر نفت دولت سیزدهم به این صحبت ها واکنش نشان داد و اعلام کرد مساله افزایش فروش نفت ایران حتی مورد تأیید سناتورهای امریکایی است و هر روز تصمیمات جدید در این باره اتخاذ می شود تا بتوانند جلوی این افزایش صادرات نفت را بگیرند و در مسیر این افزایش صادرات سنگ اندازی کنند.
بعد از این صحبت ها و انتشار آمار و ارقام رسمی از میزان فروش نفت ایران در دولت سیزدهم توسط رسانه ها و مؤسسات بین المللی از جمله اوپک و مؤسسه بین المللی انرژی جریان رسانه های معاند فضای تخریب را به سمت تخفیف های نجومی برد و اعلام داشت ایران در ازای تخفیف های بالا موفق شده است تا صادرات نفت خود را افزایش دهد.
این مساله موجب شد تا گمانه زنی ها در مورد میزان تخفیف در فروش نفت ایران در ماه های گذشته بالا بگیرد و صحبت از ارقام نجومی چند ده دلاری در تخفیف نفت ایران به چین مطرح شود.
به عنوان مثال یکی از رسانه های داخلی به استناد یک توییت که معلوم نیست متعلق به کیست زمستان سال گذشته اعلام کرده است ایران به ازای هر بشکه نفت ۲۰ دلار تخفیف می دهد که این مساله موجب شد تا در رسانه ها یک جریان ایجاد کند.
بعد از آن رسانه ای دیگر بدون اشاره به رقم خاصی اعلام کرد مابه التفاوت در فروش نفت ایران و قیمت نفت ایران که در سبد اوپک اعلام شده است می توان متوجه شد که ایران تخفیف نجومی به مشتریان خود می دهد.
اخیراً نیز یکسری رسانه معاند نیز به استناد به میزان فروش نفت روسیه که از سوی اتحادیه اروپا اعلام شده است باید حد اکثر با قیمت ۶۰ دلار نفت اورال خود را بفروشد این برداشت را کرده اند که قطعاً میزان تخفیف نفت ایران نیز به اندازه روسیه و یا حتی بیشتر از روسیه است و قیمت فروش نفت ایران را چیزی حدود ۳۵ تا ۴۰ دلار اعلام کرده اند.
ایران چه مقدار تخفیف بابت فروش نفت می دهد؟باید یک مساله شفاف شود که آیا دادن تخفیف در فروش نفت امری طبیعی است یا غیر طبیعی؟ در همین رابطه محمود امراللهی یکی از کارشناسان انرژی گفت: در مساله بازار یابی باید به این نکته توجه کرد که کشورهای تولیدکننده برای نگهداشت بازار باید اقداماتی را انجام دهند که یکی از این اقدامات تخفیف در فروش نفت است.
امراللهی گفت: کشوری مانند عربستان نیز هر ازگاهی قیمت نفت خود را برای مشتریانش تغییر می دهد در برهه ای قیمت را بالا و در مقطعی قیمت ها را پایین می آورد. باید خاطرنشان کرد که نفت عربستان تحریم نیست و این کار را انجام می دهد.
وی ادامه داد: جالب است بدانید که دیگر کشورهای تولیدکننده نفت که عضو اوپک نیستند نیز چنین اقداماتی را انجام می دهند به عنوان مثال کانادا، آمریکا، روسیه قبل از تحریم، کشورهای تولیدکننده نفت حوزه آمریکای لاتین نیز به مشتریان خود تخفیف هایی می دهند بنابراین دادن تخفیف در فروش نفت امری کاملاً جا افتاده در بازار نفت است.
وی گفت: در شرایط تحریم این مساله جدی تر می شود زیرا وقتی تحریم اعمال می شود شما دو کار می توانید انجام دهید یا باید در چاه نفت خود را ببندید و تولید را کاهش دهید و یا اینکه با اعمال تخفیف های بیشتر مشتریان خود را حفظ کنید. لازم است بدانید اثر اول بر اقتصاد بسیار سنگین تر است زیرا اگر یک زمانی تحریم ها برداشته شود باید هزینه های گزافی کرد تا تولید را به حال قبل باز گرداند و در قدم بعدی باید مشتریان از دست رفته را حتی با نفت مجانی ترقیب کرد تا دوباره اقدام به خرید نفت از شما کنند. اما گام دیگر این است که نفت را بدون آنکه تولید کاهش یابد با تخفیف های معقولی به فروش رساند و این کار ضمن حفظ مشتریان موجب نمی شود تا تولید کاهش یابد.
این کارشناس انرژی ادامه داد: در دولت قبل بعد از اعمال تحریم های جدی در سال ۹۷ به یکباره توسط مسؤولان وقت وزارت نفت تصمیم گرفته شد تا تولید کاهش یابد و هر روز آمارهای متعددی از کاهش دکل های فعال در مناطق نفتخیز جنوب منتشر می شد. در چاه های نفت بسته شد حتی جالب است بدانید وقتی میزان تولید به زیر یک میلیون بشکه رسید مسؤولان وزارت نفت با تخفیف های بالا نتوانستند فروش نفت را افزایش دهند و اگر خاطرتان باشد صادرات نفت ایران حتی به زیر ۱۰۰ هزار بشکه رسید.
وی ادامه داد: با تغییر دولت در چاه های نفت باز شد و با هزینه هایی دوباره تولید در برخی از چاه ها از سر گرفته شد به همین دلیل شاهد افزایش تولید نفت هستیم. همچنین رایزنی های صورت گرفته توسط مسؤولان وزارت نفت و دیپلماسی انرژی موجب شده است تا صادرات نفت ایران رونده رو به جلویی داشته باشد. که افزایش صادرات نفت ایران غالباً به خاطر دیپلماسی انرژی است هرچند اعمال تخفیف ها را نیز نباید نادیده گرفت.
وی در پاسخ به این سوال که آیا مطلع است ایران چه مقدار تخفیف برای فروش نفت می دهد گفت: خبرگزاری رویترز به عنوان یک منبع و رفرنس در میزان فروش نفت ایران در ماه مارس سال جاری گزارشی با عنوان فقط کاهش قیمت نفت می تواند ولادیمیر پوتین را متوقف کند؛ نوشت که اکنون نفت اورال روسیه بشکه ای ۷۱ دلار صادر می شود که بالاتر سقف قیمت ۶۰ دلار است. حتماً می دانید نفت اورال روسیه بسیار شبیه به نفت ایران است. همچنین بررسی قیمت نفت صادراتی روسیه به هند نیز نشان می دهد که در همه ماه های بعد از دسامبر ۲۰۲۲ (به جز ژانویه ۲۰۲۳) این رقم بالاتر از سقف قیمتی ۶۰ دلار به ازای هر بشکه بوده و حتی در ماه اکتبر سال گذشته به بیش از ۸۴ دلار افزایش یافته است.
امر اللهی تصریح کرد: حالا که روسیه می تواند نفت خود را به مشتریان خود تا قیمت ۸۴ دلار نیز به فروش رساند آیا ایران نمی تواند نفت خود را تا ۸۱ دلار به فروش رساند؟
وی گفت: ایران هم اکنون عمده نفت خود را به پالایشگرهای شمال چین می فروشد که این پالایشگرها بخش خصوصی هستند و عملاً عمده خریداران نفت ایران همین پالایشگرها هستند آنها دنبال خرید نفت ارزان اند باید دید روسیه نفت خود را با چه قیمتی به مشتری دولتی خود در چین می فروشد که به استناد گمرک چین فروش نفت روسیه به این کشور با قیمت ۸۴ دلار است خب آیا طبیعی است که ایران بیاید و یکباره ۳۰ تا ۴۰ دلار تخفیف دهد و بازار روسیه را بهم زند؟ آیا آن وقت جنگ قیمتی بین ایران و روسیه صورت نخواهد گرفت؟
بنابراین نباید به عددسازی هایی که در رسانه های معاند صورت می گرد توجه کرد.
آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید