وزیر ارشاد: برای اقتصاد پایدار نباید کاخ را بر نهضت و سلاح بنا کنیم/ نمیتوان در میان میلیونها نظر حرکت کرد
تاریخ انتشار: ۴ شهریور ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۵۲۵۵۱۱
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از سه فرصت و سه چالش در حوزه فرهنگ و هنر نام برد و گفت: هیچوقت ایران سه فرصت جهانی، ملی و نسل جوان، خلاق و مستعد را با هم یکجا نداشته است.
به گزارش ایسنا؛ سیدعباس صالحی - وزیر ارشاد - در مراسم معارفهاش که امروز (شنبه، چهارم شهریورماه) در تالار وحدت برگزار شد، اظهار کرد: اگر وزارت [کردن] در جمهوری اسلامی با نگاه دینی «خدمت» است، در حوزه فرهنگ و هنر، معنی «خادمیت» دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او ادامه داد: فرهنگ، هوای تنفس و زندگی انسان است و کسانی تلاش میکنند این هوا سالم باشد، آلوده نباشد تا اکسیژن بهدرستی به رگ انسان منتقل شود. اگر پزشکان، طبیب جسم هستند، اصحاب فرهنگ طبیب روح هستند. فرهنگ هوای درگذر و پرنفس جامعه است و این هوا را نمیتوان گلخانهای، حفاظت یا قطرهای، تزریق کرد. باید این هوا بهگونهای باشد که همه به اندازه کافی تنفس کنند. اصحاب فرهنگ و هنر در نگاهداشت چنین فضایی تلاش میکنند.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بیان کرد: مفتخرم در طول چند دهه عمرم، در جمع اصحاب فرهنگ و هنر زندگی کرده و رکابدار این خیل پرتکاپو بودهام. امیدوارم بتوانم با مساعدت اصحاب فرهنگ و هنر، گامی به پیش برداریم. فرهنگ، معاشرت است، همدلی و همنفسی است، بنابراین خواهم کوشید تا همدم خوبی برای شما باشم. تلاش میکنم خاک پای کسانی باشم که برای ورق زدن کتاب قطور فرهنگ ایرانی تلاش میکنند تا این کتاب قطورتر شود.
صالحی با بیان اینکه ایران با فرهنگ، هنر و ادبش زنده است، گفت: همهجا ما را با فرهنگ و هنر میشناسند و حیف است که امروز، تعریف دیگری از خود داشته باشیم و نام ما با نام دیگری قرین شود. بد است که امروز نام ایران با ایرانهراسی تعریف شود. ما فقط به گذشته تاریخ وصل نیستیم. هنر، ادب، فرهنگ و رسانه امروز ایران، پرتکاپو، سرزنده و شاداب است و هیچ کالایی به ارزشمندی فرهنگ و هنر نیست.
او ادامه داد: چندبار سرمایهگذاریهای کلانی برای خودرو شد، اما چقدر در این زمینه جهانی شدیم؟! چقدر برای فرهنگ و هنر خرج کردهایم؟! در حال حاضر ما را به سینما و جوایز اسکار و همچنین به موسیقی فاخر و متجلیمان در جهان میشناسند. به تابلوهای نقاشی، هنرهای تجسمی و نمایشی پرشکوهمان میشناسند و یکی از بازرترین افراد این هنر، آقای نصیریان در این مراسم حضور دارند. ایرانی در طول قرنهای متوالی، با نفس فرهنگ و هنر زنده مانده و هر جریان مهاجم را به خاک نشانده است.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بیان کرد: ما فقط با ارتش در مقابل هجوم نایستادهایم. اگر میخواهیم امنیت پایدار، اقتصاد پایدار و سیاست مطمئن داشته باشیم، این کاخ را بر نهضت و سلاح بنا نکنیم که البته این دو هم بیربط نیستند. ما چالش کمی نداریم. دولت یازدهم کارهای بزرگی کرد و در رویکردها، اتفاقهای خوبی افتاد که معلول یک رویکرد جدی در فضای سیاست و فرهنگ بود. اصحاب فرهنگ و هنر نیز نقش مهمی در این رویکرد داشتند.
صالحی گفت: از دکتر جنتی، وزیر سه ساله فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت یازدهم که دوران پرفراز و نشیبی داشت، سپاسگزاری میکنم. از آقای صالحی امیری - وزیر پیشین ارشاد - نیز متشکرم، زیرا به اعتبار او، در معاونت فرهنگی وزارت ارشاد و کتابخانه ملی بودم. خوشفکری، حل بحران و نکات دیگر بسیاری در اوصاف آقای صالحی امیری هست که به کمک وزارت فرهنگ و ارشاد آمد. از این پس، بیشتر خواهیم شنید و تلاش میکنیم بیشتر از آنکه بگوییم، بشنویم، زیرا معتقدم دولتمردان به شنیدن، بیشتر نیاز دارند تا گفتن.
او با اشاره به سه چالش عمده در حوزه فرهنگ و ارشاد، توضیح داد: اولین چالش در حوزه فرهنگ، تکثر نظر فرهنگی است. این تکثر، جامعه فرهنگی را گرفتار مشکل کرد. استراتژی گفتوگو، برای رفع این چالش است. باید به سمت رفع سوءتفاهمها حرکت کنیم. اهالی فرهنگ در درون خود بهدنبال معدل نظر فرهنگی در جامعه حرکت کردند. نمیتوان در میان میلیونها نظر حرکت کرد و جامعه ایرانی را در ابهام قرار داد.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره چالش دوم، گفت: این چالش بهشدت مساله ایجاد کرد؛ ابهام در حقوق فرهنگی، حقوق فردی، اجتماعی و حاکمیتی جامعه وجود دارد و جامعه باید نسبت به حقوق خود آشنا باشد. حق هویتهای جمعی کهباید نسبت به حقوق خود آشنا شوند، حق امنیت فکری، هویت صنفی، هویتهای قومی و زبانی حقوقی که جامعه نسبت به آنها حساسیت دارد و حاکمیت باید به آنها توجه کند.
صالحی درباره چالش سوم نیز اظهار کرد: شکاف قومیتی و جنسیتی، چالش دیگر این حوزه است. البته با وجود جدی بودن چالشها، امیدها اندک نیستند.
صالحی با اشاره به فرصتها در این حوزه، توضیح داد: فرصت اول، جهانی شدن ادب و فرهنگ ایران در حوزههای مختلف است. ما در ۱۰۰ سال گذشته، چنین فرصتی نداشتیم. در همه حوزهها، حرفی برای گفتن و نشان دادن داریم که البته خودبزرگی نیست. امروز فرهنگ و ادب و ایرانی ارزش افزوده ملی ایران است. این ارزش در سطح جهانی قابلیت تقابل دارد. ما فرصتهای زیادی برای دیده شدن در جهان داریم و هرجا که رابطهها باز شده، این فرصتها بیشتر شده است. ایران در گذشته، تاریخ یک ضلع جهان بوده و اکنون نیز باید چنین باشد.
او ادامه داد: فرصت دوم، کشوری شدن فرهنگ و ادب است. برخی پیش از این، برای فعالیتهای فرهنگی و هنری به تهران میآمدند؛ اما امروز در جایجای ایران، فرصت خلاقیت فرهنگی و ادبی وجود دارد و در همه نقاط ایران، خلاقیت موج میزند. ایران امروز، سرای فرهنگ و ادب است و نه تهران. اگر در گذشته کانون هنر و ادب در بخشی از شهرها مستقر بود، امروز در همه جای ایران مستقر است.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی فرصت سوم را نسل جوان دانست و افزود: نسل جوان یک سرمایه بزرگ است و باید قدر آن را دانست؛ نسلی که میتواند تولید اشتغال کند.
منبع: عصر ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۵۲۵۵۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چالشهای «شانگهای» برای برقراری صلح در غزه
سازمان همکاری شانگهای از جمله نهادهای دارای ماهیت و کارکرد سیاسی، امنیتی و اقتصادی محسوب میشود که ظرفیتهای بسیاری برای برقراری صلح و امنیت و موازنهسازی در برابر نفوذ آمریکا در منطقه دارد. مسئله فلسطین یکی از عرصههای مهمی است که سازمان شانگهای میتواند با بهرهمندی از ظرفیت دیپلماتیک و سیاسی اعضای فرامنطقهای همچون روسیه و چین و اعضای منطقهای مانند ایران به رفع تنشها و برقراری صلح اقدام کند. این سازمان میتواند با ایجاد توازن در برابر حامیان اسرائیل به رهبری آمریکا و برقراری سدی در برابر اقدامات رژیم صهیونیستی عمل کند. باوجود ظرفیتهای این سازمان در تحقق صلح منطقهای، اما واقعیات عرصه بینالمللی سمت و سوی دیگری را برای آن رقم میزند. به نظر میرسد اعضای سازمان شانگهای درصددند با محوریت راهبردها و اهداف ملی پیش بروند.
درواقع، درهم تنیدگی روابط رژیم صهیونیستی و آمریکا با برخی دولتهای عضو سازمان شانگهای همچون چین و هند مانع از آن است که گامی به سوی آتشبس و برقراری صلح در غزه برداشت. چنانکه با روی کار آمدن نتانیاهو سطح مبادلات و همکاریهای اقتصادی میان چین و اسرائیل افزایش یافته و براساس آمارها، چین میزان ۹/۱۲ میلیارد دلار در زیرساختهای این رژیم سرمایهگذاری کرده است تا جایی که اکنون به عنوان بزرگترین شریک تجاری رژیم اسرائیل در آسیا محسوب میشود. همچنین فروش گسترده تسلیحات دفاعی به هند عملاً آن را به عمدهترین بازار صادرات مصنوعات دفاعی و نظامی رژیم صهیونیستی تبدیل کرده است. در کنار اینها، میتوان به سایر طرحها و پروژههای مشترک میان هند و اسرائیل همچون طرح کریدوری عربمد اشاره کرد که بیانگر درهمتنیدگی روابط و وابستگی متقابل هند و رژیم صهیونیستی است و کار سازمان شانگهای برای اتخاذ تدابیری ضد اقدامات بیثباتساز اسرائیل را دشوار میکند.
افزون بر این، تفاوت و ناهمگونی میان رویکردها و اهداف منطقهای اعضای بانفوذ سازمان شانگهای با یکدیگر موجب میشود همصدایی و اجماع همهجانبه اعضا برای ورود به مسئله فلسطین و اولویت قرار دادن صلح غزه مدنظر نباشد.
از سوی دیگر، نبود ابزارهای بازدارندگی و الزامآور برای عملیاتی ساختن تصمیمات سازمان شانگهای عامل دیگری است که آن را در پیگیری اهداف صلحجویانه و حل و فصل تخاصمات ناتوان میکند. اما روسیه به عنوان دیگر بازوی قدرتمند سازمان شانگهای، در موضعگیری درباره مسئله فلسطین دچار نوسان بوده است. باوجود اینکه اقلیت یهودی روستبار در اسرائیل تا مدتهای طولانی به تنظیمگری روابط میان روسیه و رژیم صهیونیستی میپرداختهاند اما تحولات میدانی در نبرد اوکراین و سپس وقوع جنگ غزه شرایط را بهگونه دیگری پیش برد. روسیه در مواجهه با اقدامات آمریکا در جبهه غربی و حمایت آن از اوکراین و نیز همسویی آمریکاییها با اقدامات و سیاستهای اسرائیل تلاش کرده با حمایت از فلسطین به مشروعیت بخشی خود در خاورمیانه و جهان عرب بپردازد. از سوی دیگر روسیه درصدد است از جنگ غزه به عنوان محملی برای کاهش فشارهای نبرد اوکراین و درگیر ساختن آمریکا در خاورمیانه بهره ببرد. بنابراین به نظر میرسد روسیه تلاش میکند اهداف و منافع ملی خود را از طریق راهبرد محافظهکاری و همسویی با اسرائیل و اعراب حامی آن به موازات حمایت از گروههای فلسطینی به عنوان جبهه ضدغربی پیش ببرد و همین رویکرد را در سازمان شانگهای عملیاتی سازد. در جمعبندی میتوان گفت گرچه هر یک از اعضای پرنفوذ سازمان شانگهای به تنهایی دارای ظرفیتها و توانمندیهای گسترده دیپلماتیک و سیاسی و نیز اهرمهای اقتصادی برای ملزمسازی اسرائیل به ایجاد صلح گسترده در فلسطین هستند، اما زمانی که در قالب سازمان شانگهای گردهم میآیند بر اساس محاسبه سود و زیان فردی عمل میکنند و همین تعارضات و مغایرتهای موجود میان اهداف تأسیسی سازمان شانگهای با اهداف فردی اعضا موجب تضعیف کارکرد این سازمان در تحقق صلح و ثبات میشود.