به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

۶ تنظیم اشتباه برای عکاسی از طبیعت

تاریخ انتشار: ۵ شهریور ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۵۲۷۶۲۰

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ وقتی بحث عکاسی منظره می شود شما تمام زمان های دنیا را در اختیار دارید، درسته؟ شما کاملا آماده هستید: مکان مورد نظر خود را انتخاب کرده اید، سه پایه خود را در جایش قرار داده اید، تمام تنظیمات دوربین را انجام داده اید و تنها کاری که لازم است بکنید این است که منتظر شوید تا نور آنطور که می خواهید شود و به همین دلیل است که عکاسان منظره هیچوقت اشتباه نمی کنند، اما چنین چیزی واقعیت ندارد!

تنظیمات دوربینی که عکاسان منظره به اشتباه انجام می دهند:

1- استفاده از دیافراگم اشتباه تنظیمات دوربین در عکاسی منظره

ممکن است خیلی ساده با انتخاب کردن دیافراگمی بسته در عکاسی از منظره مرتکب اشتباه شوید، مخصوصاً زمانی که تازه به عکاسی رو آورده اید احتمال بیشتری وجود دارد که چنین اشتباهی را مرتکب شوید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دلیل این اشتباه قابل درک است: هر چه دیافراگم بسته تر باشد، عمق میدان (DOF) بیشتری هم خواهید داشت و هر چه عمق میدان بیشتری داشته باشید فاصله بیشتری از عکس شما در فوکوس خواهد بود.

عمق میدان در عکاسی از منظره مسأله مهمی است. اگر به اندازه کافی در عکس عمق میدان داشته باشید می توانید از پیش زمینه تصویر تا خط افق همه چیز را به صورت واضح و شارپ در عکس ثبت کنید.

مشکلی که وجود دارد این است که پایین ترین مقدار دیافراگم، در عین اینکه عمق میدان را افزایش می دهد، عکس نرم تری را به دنبال خواهد داشت. دلیل نرم بودن و در حقیقت شفاف تر بودن عکس در دیافراگم پایین پروسه ای مکانیکی به نام (Diffraction) انکسار است.

شاید بهتر باشد از دیافراگم متوسط استفاده کنید، مثلاً استفاده از دیافراگم f/11 و f/16 خیلی بهتر از استفاده از دیافراگم f/22 و f/32 است. شاید کمی از تصویر را به دلیل محدود تر بودن عمق میدان از دست بدهید، اما در کل عکس واضح تری خواهید داشت.

علاوه بر آن، استفاده از تکنیک فوکوس ابرکانونی (Hyperfocal focusing) می تواند بیشترین مقدار عمق میدان موجود برای هر دیافراگم، لنز یا ترکیب دوربینی را به شما بدهد. در بسیاری از موقعیت ها ممکن است با یک دیافراگم باز عکاسی کنید و هنوز هم وضوح و شارپنس خوبی بگیرید.

2- استفاده از فوکوس خودکار به جای فوکوس دستی تنظیمات دوربین در عکاسی منظره

استفاده از فوکوس دستی به همراه سه پایه خیلی بهتر از استفاده از فوکوس خودکار دوربین است، زمانی که از ویزور و فوکوس خودکار استفاده می کنید متغیر های زیادی وجود دارد که می تواند منجر به خطا در فوکوس شود. استفاده از نمای زنده (Live View) و بزرگنمایی ناحیه ای که می خواهید فوکوس کنید فوکوس دستی (manual focus) را راحت تر خواهد کرد.

فوکوس کردن بر روی تخته سنگ، گل یا بوته ای در پیش زمینه عکس منظره می تواند وسوسه انگیز باشد، چراکه این همان چیزی است که بیننده در نگاه اول متوجه آن می شود. اما چنین کاری منجر به تار ثبت شدن جزئیات کوهستانی، جنگلی و یا آسمانی پس زمینه عکس شود، حتی اگر از دیافراگم بسته استفاده کنید.

ما در مورد دیافراگم و نقش آن در بیشتر کردن عمق میدان عکس و ثبت کردن فاصله بیشتر به صورت واضح و شارپ صحبت کرده ایم. اما در عین حال، جایی که روی آن فوکوس می کنید هم می توانید تأثیر بسیاری در واضح و شارپ بودن عکس داشته باشد.

عمق میدان از نقطه ای که روی آن فوکوس شده بسط پیدا می کند: تقریباً یک سوم عمق میدان به سمت دوربین و دو سوم دیگر به سمت مخالف دوربین و پس زمینه بسط پیدا می کند. اگر بر روی سوژه ای که به دوربین نزدیک است فوکوس کنید در حقیقت مقداری از عمق میدان پیش زمینه را هدر داده اید.

خیلی بهتر است اگر بر روی نقطه ای فوکوس کنید که تقریباً به اندازه یک سوم از تصویر منظره از دوربین دورتر باشد، با این کار عمق میدان عکس تقریباً در بیشترین حالت خود خواهد بود.

برای دقت بیشتر، روی فاصله ابرکانونی (Hyperfocal distance) فوکوس کنید، برنامه های بسیار زیادی وجود دارد که این فاصله را برای شما محاسبه می کنند، البته برای دقت بالا نیاز به لنزی دارید که مقیاس فاصله داشته باشد.

3- زوم کردن بعد از قفل کردن فوکوس تنظیمات دوربین در عکاسی منظره

بسیاری از لنز های زومی که امروزه ساخته می شوند لنز های Parfocal نیستند. این لنز ها اکثراً لنز های Varifocal هستند و مشکلی که در استفاده از این لنز ها وجود دارد این است که زمانی که با این لنز ها زوم می کنید فوکوس هم تغییر می کند. لنز های Parfocal طوری طراحی شده که با زوم کردن فوکوس آنها تا حد قابل قبولی ثابت خواهد ماند، اما لنز های Varifocal با تغییر فاصله کانونی فوکوس خود را از دست می دهند.

این بدین معنی است که اگر شما بر روی قسمتی از کادر زوم کنید و بر روی آن قسمت فوکوس کنید تا جزئیات آن قسمت به وضوح در عکس ثبت شود و سپس زوم را برگردانید و عکس بگیرید دیگر فوکوس شما بر روی آن نقطه نخواهد بود و جزئیاتی که قصد ثبت آن را داشته اید از دست رفته است.

گاهی اوقات می توان این تغییر در فوکوس را با استفاده از دیافراگمی بسته (ضریب اف های بزرگ) و در نتیجه عمق میدانی بزرگ جبران کرد. اما اگر از لنز های تله یا دیافراگمی باز تر استفاده می کنید این تغییر فوکوس خیلی محسوس تر خواهد بود.

جلوگیری از پیش آمدن این مشکل کار ساده است: رویه عکاسی خود را طوری انجام دهید که فوکوس کردن آخرین کاری باشد که قبل از عکس گرفتن انجام می دهید.

4- اعتماد کردن به تراز سفیدی خودکارتنظیمات دوربین در عکاسی منظره

احتمالا منصفانه است که بگوییم اکثر عکاسان منظره تراز سفیدی دوربین را روی حالت AWB (تراز سفیدی خودکار – Auto White Balance) قرار می دهند. زمانی که در فضای باز و با نور طبیعی عکاسی می کنید کم پیش می آید که دوربین رنگ ها را کاملاً بر خلاف شرایط واقعی ثبت کند.

حتی اگر عکس نهایی خیلی گرم تر از واقعیت ثبت شود (یا خیلی سرد تر از واقعیت) بعد از عکاسی می توان به راحتی تراز سفیدی آن را اصلاح کرد. این یکی از گزینه هایی است که اگر با فرمت RAW عکاسی کنید به راحتی می توانید آن را تغییر دهید و یا حتی کاملاً آن را برعکس کنید و این چیزی نیست که شما زمان عکاسی نگرانش باشید.

اما این مشکل در استفاده از تراز سفیدی خودکار (AWB) وجود دارد: زمانی که می خواهید مجموعه ای از عکس های منظره را دقیقاً با یک کادر، در یک ساعت و با شرایط نوری یکسان بگیرید، ممکن است یک رنگ ثابت در هر عکس متفاوت با عکس های دیگر باشد. تنها ذره ای اختلاف در ترکیب بندی عکس می تواند منجر به عوض شدن تراز سفیدی توسط دوربین شود.

عادت کردن به تنظیم تراز سفیدی به صورت دستی به یکپارچگی در زمان پردازش دسته ای عکس ها کمک خواهد کرد. اگر مجموعه ای از عکس ها را با استفاده از حالت تراز سفیدی Daylight (نور روز) گرفته باشید، به راحتی می توانید مجموع این عکس ها را پردازش (batch process ) کنید. تراز سفیدی ثابت بر روی همه عکس ها به یک شکل اثر خواهد گذاشت.

5- اشتباه در استفاده از پیش نمایش عمق میدان زمان استفاده از فیلتر های ND Gradتنظیمات دوربین در عکاسی منظره

رابطه عکاسی منظره و فیلتر های دوربین مانند رابطه چای با شکر است. فیلتر های پلاریزه و فیلتر های کاهنده نور (ND) استاندارد، افکت هایی ایجاد می کنند که ساخت این افکت ها به صورت دیجیتالی و با استفاده از فتوشاپ غیر ممکن یا کار بسیار دشواری است، به همین دلیل است که هر دو این فیلتر ها همیشه در کیف دوربین یک عکاس منظره پیدا می شوند.

فیلتر های کاهنده نور تدریجی یا ND Grad هم توسط عکاسان منظره استفاده زیادی دارند، دلیل آن این است که این فیلتر ها دامنه دینامیک صحنه را طوری فشرده می کنند که دوربین بتواند از عهده آن برآید.

بدون استفاده از فیلتر ND Grad تضاد نوری میان آسمان و زمین داخل کادر در یک عکس منظره می تواند آنقدر زیاد باشد که سنسور دوربین قادر به ثبت جزئیات هر دو قسمت با یک نوردهی را نداشته باشد. در چنین شرایطی دو حالت وجود دارد، یا آسمان را بیش از حد روشن ثبت می کند و یا زمین را خیلی تاریک.

البته می توانید از تکنیک براکت (Bracket) استفاده کنید با گرفتن دو عکس که در یکی آسمان به خوبی نوردهی شده و در دیگری زمین به خوبی نوردهی شده و ترکیب بهترین قسمت های دو تصویر با هم به عکسی با نور متعادل برسید. اما وقتی که می توانید همین کار را با خود دوربین انجام دهید و عکس را از ابتدا با نور مناسب بگیرید، چرا اینکار را نکنید؟

اما زمانی که فیلتر ND Grad را به درستی قرار نداده باشید نور واقعی در عکس از بین خواهد رفت. برای اینکه بتوانید فیلتر ND Grad را با دقت و به درستی قرار دهید، دکمه پیش نمایش عمق میدان دوربین (depth of field preview) را بزنید. این کار باعث می شود دیافراگم لنز فعال شود و به مقداری که در دوربین تنظیم کرده اید تغییر اندازه دهد.

بدون این کار، تصویری که در نمایاب (Visor) یا حالت نمای زنده (Live View) مشاهده می کنید همیشه با بزرگترین دیافراگم نمایش داده می شود، که این امر باعث می شود قسمت تدریجی فیلتر به خوبی دیده نشود.

6-استفاده از جبران نوردهی وقتی می خواهید با فرمت RAW کار کنیدتنظیمات دوربین در عکاسی منظره

عکاس های با ملاحظه منظره همیشه می خواهند مطمئن شوند که ابر ها و سایر قسمت های روشن عکس بیش از حد روشن (Overexposed) ثبت نشده باشند.

چک کردن هیستوگرام (Histogram) و عدم تجمع خطوط در سمت راست نمودار، فعال کردن قابلیت Highlight Alert برای نشان دادن قسمت های بیش از حد روشن شده زمان نگاه کردن عکس های گرفته شده در دوربین و پایین آوردن جبران نوردهی برای جلوگیری از بیش از حد روشن شدن عکس، این ها نمونه ای از کار هایی است که این عکاس ها انجام می دهند.

اما حقیقت این است که هیستوگرام دوربین بر اساس فرمت JPEG و با توجه به تنظیمات دوربین در زمان عکاسی نشان داده می شود.

اما فایل های RAW جزئیات بسیار بیشتری نسبت به فایل های JPEG در خود ذخیره می کنند و همچنین جزئیات بسیار بیشتری را می توانند در نقاط روشن و تاریک در خود ذخیره کنند. قسمت هایی که در Histogram فرمت JPEG بیش از حد روشن نشان داده می شوند ممکن است در واقعیت و در فرمت RAW اینگونه نباشند.

به سادگی می توان با استفاده از جبران نوردهی از بیش از حد روشن شدن عکس جلوگیری کرد، اما حقیقت این است که ممکن است این کار بیشتر برای شما مشکل ساز شود. زمانی که عکس می گیرید اگر عکس شما تاریک تر از واقعیت ثبت شود و شما با ویرایش عکس را روشن تر کنید، باعث بیشتر شدن نویز در قسمت های تاریک عکس خواهید شد.

به جای این کار، عکسی که در LCD دوربین کمی بیش از حد روشن دیده می شود را با عکسی که در کامپیوتر و با استفاده از برنامه های مخصوص باز کردن فایل های RAW باز کرده اید مقایسه کنید. با این کار و با توجه به هیستوگرام، متوجه می شوید که تا چه میزان می توانید هایلایت ها (قسمت های روشن عکس) را روشن ثبت کنید، قبل از اینکه جزئیات عکس در فرمت RAW را از بین ببرید.

منبع: میزان

انتهای پیام/

تنظیمات اشتباه برای دوربین برای عکاسی از طبیعت

منبع: باشگاه خبرنگاران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۵۲۷۶۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عکاسی فیلم هیچ‌گاه نمی‌میرد/ سینما و تئاتر هنر فردی نیست

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین،به نقل از روابط عمومی موزه سینما، امیر عابدی در ابتدای این کارگاه گفت: در سینمای ایران حضور در سمت‌های مختلفی را تجربه کردم تا بدانم زمانی که می‌خواهم در یک فیلم سینمایی کار کنم به دلیلی روابط مختلفی که میان صنوف وجود دارد، باید چگونه عمل کنم. به عنوان مثال یک برنامه ریز زمانی موفق است که بداند هر گروه کاری باید در چه ساعتی در صحنه حضور پیدا کند.
وی ادامه داد: من در دوره تجربه اندوزی تلاش کردم حرفه‌های مختلفی را در سینما بیاموزم و تجربه کنم و به دیگران هم توصیه می‌کنم که ابتدا عکاسی را با فیلم‌های کوتاه تجربه کنند تا روابطی که میان گروه‌های مختلف وجود دارد را یاد بگیرند.

کار در سینما طاقت فرسا است

عکاس فیلم «شب یلدا» افزود: فعالیت در سینما کاری طاقت فرساست و ممکن است مراحل فیلمبرداری برخی از پلان‌ها بارها تکرار شود. برخی فکر می‌کنند عکاسی فیلم کار ساده‌ای است. عده‌ای نیز تصور می‌کنند که ما فقط قاب فیلمبردار را لحاظ می‌کنیم، در صورتی که همیشه اینطور نیست. در بسیاری از مواقع، عکاس زاویه مورد نیاز خود را از قبل انتخاب می‌کند. در واقع شیوه ثبت بسیاری از عکس‌ها را در هنگام خواندن فیلمنامه در ذهن خود مرور می‌کنم.برخی از همکاران ما در حوزه عکاسی فیلم با فیلمنامه آثاری که در آن حضور پیدا می‌کنند آشنایی ندارند و این مسئله به هیچ وجه مورد قبول نیست. زمانی که فیلمنامه را می‌خوانید، کاراکترها را آنالیز کرده و به ایده‌هایی جدیدی می‌رسید.

شخصیت منفی نیاز به لنز واید دارد

عابدی با بیان اینکه گاهی پیش آمده که یک کارگردان از قاب‌های من تاثیر گرفته است، افزود:مثلا می توان‌برای گرفتن کلوز آپ از شخصیت منفی با لنز واید و برای شخصیت مثبت از لنز تله استفاده کرد و این مسئله به دلیل تاثیرات روانشناسی موجود در لنزها است. این موارد زمانی کاربرد خواهد داشت که فیلمنامه اثر را به خوبی مطالعه کنید. جز وظایف یک پروژه است که با عکاس کاملا همراهی کند .
وی ادامه داد: ارتباطاتی که بین عوامل وجود دارد مانند چرخ دنده به صورت ارگانیک عمل می‌کند ،سینما و تئاتر به هیچ عنوان هنر فردی نیست. برقراری تعامل و روابط عمومی بالا بخشی از وظیفه یک عکاس است است. بازیگر مقابل دوربین پارتنر یک عکاس به شمار می‌رود و باید بتوان با او تعامل مناسبی داشت.
عکاس « قرمز» در ادامه این نشست گفت: سالها پیش یک دوره یکساله کلاس بازیگری گذراندم تنها برای اینکه بدانم یک بازیگر چگونه رفتار می‌کند و چگونه حسش به صورت فیزیکی یا میمیک صورت به شکل بیرونی بروز می کند . در بازیگری رویکردهای متفاوت وجود دارد عده ای کاملا حسی بازی می کنند و برخی مبتنی بر تکنیک برخورد عکاس در یک پروژه باید با هر کدام از اینها متفاوت باشد .

عابدی با بیان اینکه در گذشته عکاسی با نگاتیو صورت می‌گرفت و به همین دلیل با دشواری‌های بیشتری همراه بود، ادامه داد: به دلیل وجود نگاتیو، در آن زمان من با دقت بیشتری به رصد کردن شرایط برای تهیه عکس ها می‌پرداختم. به صورت اصولی در همه فیلم‌ها، تمرین نهایی وجود دارد که باید همه چیز از جمله گریم و لباس مانند اجرای نهایی باشد و در این شرایط می‌توان بخش زیادی از عکس ها را در تمرین تهیه کرد. یادگرفتن سینما از صفر تا صد و شناخت کامل پروسه تولید بسیار مهم است . یادگیری این موارد در طول دوران کاری برای من بسیار مفید بوده و خصوصا حضور در کلاس بازیگری تاثیر زیادی در زندگی حرفه‌ای من داشته است.

یکی از وظایف عکاس کنجکاو کردن مخاطب است

عابدی خاطرنشان کرد: یکی از وظایف عکاس فیلم، وسوسه کردن و ایجاد کنجکاوی در مخاطبان است. مثلا در فیلم «ساکن طبقه وسط» شهاب حسینی ۳۸ نقش متفاوت را برعهده داشت که عکس‌های مربوط به آن شخصیت‌ها می‌توانست تبلیغات مثبت فراوانی را باعث شود. در صورتی که تنها به استفاده یک عکس از آن فیلم به عنوان تبلیغ در سطح شهر بسنده شد.
عکاس فیلم «آلزایمر» افزود: برخی عقیده دارند عکاسی فیلم دیگر مرده است و این باور اشتباه است.. یادم می آید در اواسط دهه هشتاد برای اولین بار در فیلم «مزرعه پدری» از دوربین دیجیتال استفاده کردم که برایم ریسک بزرگی به شمار می‌رفت.
وی ادامه داد: باید توجه داشت همه زوایایی که عکاس تدارک می‌بیند، عیناً مشابه فیلم نیست. به علاوه که او بخش مربوط به پشت صحنه را هم پوشش می‌دهد. افزون بر این، خلاقیت در حیطه عکاسی نقشی بسیار مهم برعهده دارد. به این دلایل است که اعتقاد دارم عکاسی فیلم هیچ‌گاه نمی‌میرد.
اکبر عالمی دریای دانش بود

وی افزود: دلیل اهمیت خواندن فیلمنامه برای من این است که از کلیت فیلم و کاراکترها به تحلیل برسم و متوجه شوم برای هر کدام به چه میزان تمرکز نیاز دارم. ضمن اینکه زمانی که فیلمنامه‌ای را مطالعه می‌کنم، متوجه می‌شوم کدام قسمت‌ها نیاز به عکس دارد.
عابدی با یادی از اکبر عالمی بیان داشت: او در این زمینه دریای دانش بود و همواره از او می‌آموختم. متاسفانه او را در دوران کرونا از دست دادیم. اگر امروز عالمی در جمع ما حاضر بود من بسیار از دانش او استفاده میکردم.
وی با اشاره به اهنیت نگاه تهیه کننده‌ها، خاطرنشان کرد: برای اینکه متوجه میزان حرفه ای بودن یک تهیه کننده شویم کافی است ببینم عکاس انتخاب شده برای یک فیلم چه میزان حرفه ای و با تجربه است چرا که این انتخاب نشان دهنده این امر است که تهیه کننده چه میزان به فکر تبلیغات اکران است

ماندن در سینما اهمیت دارد

وی درباره چگونگی ورود به سینما نیز گفت: ورود پیدا کردن به سینما چندان دشوار نیست، بلکه باقی ماندن در این فضا است که اهمیت دارد. بارها افرادی را به پروژه‌های مختلفی معرفی کرده‌ام، چراکه دارای توانمندی و استعدادی ویژه بودند. اما اکثرا نتوانستند بیش از حضور در یک پروژه را تجربه کنند. بسیاری در شرایط کاری نمی‌توانند موفق عمل کنند. مسیر من چنین بوده است که ابتدا به دنبال آموختن سینما بودم و سپس حضور در فیلم کوتاه و پروژه‌های مختلف این عرصه را تجربه کردم. این فرآیند سه سال به طول انجامید. امروزه یا یک موبایل هم می‌توان فیلم ساخت در صورتی که فیلمسازی وعکاسی با نگاتیو بسیار دشوار بود. جوان‌ترها چندان دنبال تجربه‌های تازه نیستند در صورتی که فردی همچون علیرضا داوودنژاد فیلم «روغن مار» را با یک گوشی آیفون فیلمبرداری کرد.
وی ادامه داد: عکاس خوب فیلم باید علاوه بر داشتن اطلاعات کافی در زمینه عکاسی، مدیوم سینما و اجزای آن را نیز به خوبی بشناسد. من هنوز هم در آموزشگاه‌های سینمایی دوره‌هایی را برای افرادی برگزار می‌کنم که در رشته بازیگری و کارگردانی تحصیل کرده‌اند و دوره‌های مختلف آن را گذرانده‌اند. در این کلاس‌ها درباره ارتباط میان بازیگری با دیگر حوزه‌ها و خصوصا عکاسی صحبت می‌کنم. در گذشته بازیگران پیش از بستن قرارداد نام عکاس را جویا می‌شدند و این مسئله برای آن‌ها اهمیت زیادی داشت زیرا عکس‌ها بسیار دیده می‌شدند. البته امروزه عکس فیلم اهمیت بیشتری به لحاظ میزان دیده شدن پیدا کرده زیرا محیط ارائه آن بسیار گسترده‌تر شده است.

خلاقیت بزرگترین عنصر یک عکاس است

عابدی درباره شاخص‌های یک عکس خوب گفت: اکسپوز درست اولین مسئله است و نورسنجی نیز باید به درستی صورت بگیرد و این مسئله الفبا برای هنر عکاسی است. نکته بعدی کمپوزیسیون یا کاربندی مناسب است و بعدی مجموعه‌ای از اکت بازیگر، نورپرداژی، صحنه آرایی وشکار آن یک لحظه است که باعث ماندگار شدن یک عکس می‌شود.
وی ادامه داد: مجموعه‌ای از عناصر زیبایی شناسانه باعث ساخته شدن یک عکس خوب می‌شود. ضمن اینکه نورپردازی در عکاسی فیلم، توسط نورپرداز پروژه انجام می‌شود و به همین علت فرآیند عکس‌برداری چندان وقت گیر نیست.
این هنرمند بیان داشت: بزگترین عنصری که هر عکاس می‌تواند در کار خود به آن متکی باشد، بهره‌گیری از خلاقیت است. عکاس رایگان و ارزان یکی از معضلات این حرفه است. میانگین تعداد عکس‌ها در گذشته ۴۰ حلقه سی و شش تایی بود در صورتی که امروز بسیاری از عکاسان برای هر جلسه از فیلم تعداد زیادی عکس تهیه می‌کنند. در ابتدای ورود فناوری دیجیتال به سینما، نسبت به آن اعتماد کافی وجود نداشت و به همین دلیل من هم به صورت دیجیتال و هم نگاتیو عکس‌هایی را تهیه می‌کردم. متاسفانه امروزه بر روی عکس ویرایش بسیار زیادی انجام می‌شود و حتی اندازه قاب را تغییر می‌دهند که اتفاقی بسیار غیر حرفه‌ای است.

۲۲۰۵۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901653