ربیعی: زنان نباید موقع شیر دادن اخراج شوند

وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی درباره آخرین مصوبه دیوان عدالت اداری که به تازگی دستورالعملی درباره برداشته شدن ممنوعیت اخراج مادران نوزادان شیرخوار صادر کرده است، گفت: مکاتباتی را در این زمینه خواهیم داشت، معتقدیم زنان نباید موقع شیر دادن اخراج شوند.

به گزارش ایلنا، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت: برنامه من برای دور دوم وزارت این است که مزد کارگران از تورم پیشی بگیرد تا بتوانند زندگی خود را تامین کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

علی ربیعی،‌ درباره سامان‌دهی صندوق‌ها که در برنامه‌اش برای دولت دوازدهم به آن اشاره شده گفت: صندوق‌ها باید اصلاحات پارامتریک و سیستماتیک و ساختاری داشته باشند.

وی ادامه داد: دولت باید طی برنامه‌ای مشخص بدهی‌هایش را پرداخت کند و همچنین منابع و مصارف این صندوق باید مشخص شود.

ربیعی با اشاره به واگذاری بنگاه‌ها به این صندوق‌ها عنوان کرد: باید از بنگاه‌داری زیان‌ده خارج شویم. اشتباهی که وجود دارد این است که فکر می‌کنند این صندوق‌ها هستند که روی این بنگاه‌ها سرمایه‌گذاری کرده‌اند در صورتی که این درست نیست، به زور این کار انجام شده است.
وی تاکید کرد: این بنگاه‌ها جز ضرر و زیان چیزی ندارد، وقتی آنها را ورشکسته کرده‌اند بازخواستی هم نمی‌توانند کنند؛ چراکه سودی ندارد.

وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی خاطرنشان کرد: پول را جایی سرمایه‌گذاری خواهیم کرد که سود بیشتری داشته باشد. در اصلاحات پارامتریک که مدنظر ماست طول سال بازنشستگی و هچنین سهم آنان مدنظر خواهد گرفت تا به یک منابع و مصارف مشخصی برسند.

وی یادآور شد: این مشکل ایران نیست بلکه که جهانی است. وقتی جمعیت به سمت سالمندی می‌رود با بحران صندوق‌ها روبه‌رو می‌شوند ، یونان یکی از این کشورهاست.

وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در پاسخ به این سوال که تشکل‌های کارگری تلاش فراوانی انجام داده‌اند تا شما مجددا به عنوان وزیر انتخاب شوید چه برنامه‌ای برای آنان دارید، گفت: برنامه‌ای که دارم برای بیکاران و سپس تامین امنیت شغلی این قشر است.

ربیعی تاکید: حتما تلاش می‌کنم مزد کارگران از تورم پیشی بگیرد تا بتوانند زندگی خود را تامین کنند.وی درباره این که آیا وضعیت شستا تعیین تکلیف شده است یا خیر عنوان کرد: خیر، این مساله در دست من است و بعدا تعیین تکلیف خواهد شد.

وی تاکید کرد: این اقدام به نوعی امنیت شغلی زنان را به خطر می‌اندازد، حقوق‌دان‌های ما در حال مکاتبه هستند و ان‌شاالله بتوانیم از طریق مراجع بالاتر نظر خود را اثبات کنیم.

ربیعی در ادامه با اشاره به قراردادهای موقت نیز یادآور شد: در این زمینه هم دیوان، بخش‌نامه را ابطال کرد. قراردادهای موقت بسیار لجام گسیخته شده‌اند ما در تلاش هستیم که در مشاغل مستمر این‌گونه قراردادها نباشد. شغل‌های مستمر نباید قرارداد موقت داشته باشند. تلاشمان را خواهیم کرد تا امنیت شغلی را بالا ببریم.

منبع: فرارو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۵۳۰۶۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نگرانی ادامه‌دار دلواپسان از حضور زنان در ورزشگاه

روزنامه شرق نوشت: رقابت‌های لیگ برتر فوتبال ایران در شرایطی با حساسیت خاصی به‌ویژه در همین هفته اخیر پیگیری شده که همچنان مقوله برخورد با تماشاگران زن در ورزشگاه، از حفظ شأن و منزلت آن‌ها گرفته تا جایگاه در نظر گرفته‌شده برای آن‌ها و بقیه، مورد نقد و بحث است. در هفته‌های اخیر یکی، دو اتفاق رخ داده که به قرار باب میل عده‌ای شده تا بر طبل رنگ‌ورو‌رفته ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه کوفته و در وصفش با استفاده از رسانه‌های همسو، مطالبی به رشته تحریر درآورده و ژست عالمان پیشگو را گرفته و از این بگویند که «دیدید حق با ما بود».

اتفاقات ساده است؛ جیمی‌جامپ زنی از روی سکوی ورزشگاه در اراک خودش را به کاپیتان استقلال رساند و پس از آن هم در رفتاری مشمئزکننده یکی از افرادی که در جمع هواداران سپاهان در تقابل با پرسپولیس، روی سکوی ورزشگاه آزادی نشسته بود، الفاظی زشت خطاب به زنان به کار برد که به قدر کفایت بازتاب داشت. دلواپسان حضور زنان در ورزشگاه که چندین سال مانع از محقق‌شدن این موضوع شده‌اند، با کنار هم گذاشتن همین دو گزاره، به آب و آتش می‌زنند تا دوباره مانع از حضور زنان در ورزشگاه شوند. جالب آنکه حاضر به شنیدن این جمله ساده هم نیستند که اگر مردی هتاکی کرده چرا باید مانع از ورود زنان شد؟ یا اینکه ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه صحه‌گذاشتن بر ناتوانی در اصلاح امور فرهنگی نیست؟

آش آن‌قدری شور شده که در روز‌های اخیر یکی، دو رسانه همسو با چنین تفکراتی به این ایده پروبال داده‌اند که «نکند کار، کار خودشان باشد تا مانع از تحقق کامل پروژه حضور زنان در ورزشگاه شوند». با‌این‌حال، از آنجا که مسئله مدیریت در امور ورزشی از دیرباز پررنگ بوده، در ساده‌ترین اتفاق، طرح پاک‌کردن صورت‌مسئله روی میز گذاشته شده و یکی، دو ورزشگاه به‌سرعت از حضور زنان منع شده‌اند و مابقی هم احتمالا با محدودیت‌هایی همراه خواهند شد.

البته که در این بین، نگرانی‌های دوپهلویی که از سوی وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال هم مطرح شده، بیش از آنکه دلگرم‌کننده باشد، نگران‌کننده است و بیم آن می‌رود که نقد دلواپسان که بعضا ارتباط نزدیکی با دولتمردان کنونی دارند، آن‌ها را به سمتی هل دهد که تاوانش را فوتبال ایران و سپس زنان مشتاق به تماشای فوتبال دهند.

جالب آنکه در این بین تلاش خواسته یا ناخواسته‌ای صورت گرفته تا لفظ جدیدی برای محدودکردن زنان شکل بگیرد. اگر تا دیروز کلیدواژه «زیرساخت» بهانه خوبی بود تا سد راه ورود زنان به ورزشگاه شوند، به‌تازگی عبارت «کرامت زن» وارد ادبیات مدیران ورزشی شده و با استفاده از آن، باب جدیدی در مقوله ورود زنان به ورزشگاه گشوده شده است.

برای روشن‌ترشدن بیشتر بحث کافی است به نامه وزیر ورزش به فدراسیون فوتبال در هفته اخیر رجوع کرد. در بخشی از آن نامه چنین آمده است که «همان‌طور که مطلع هستید موضوع امکان حضور بانوان محترم علاقه‌مند فوتبال در ورزشگاه‌های کشور در شرایطی مورد موافقت مراجع تصمیم‌گیرنده قرار گرفت که فدراسیون فوتبال به‌عنوان متولی فوتبال کشور و همچنین باشگاه‌های حرفه‌ای فوتبال در جهت بهبود زیرساخت‌ها، ساماندهی هر‌چه بهتر هواداران زن و مرد و همچنین ارتقای جو اخلاقی و فرهنگی حاکم بر استادیوم‌های فوتبال تلاش کنند که متأسفانه نه‌تن‌ها شاهد بهبود شرایط فرهنگی حاکم بر ورزشگاه‌های فوتبال نیستیم، بلکه شاهد بروز و ظهور صحنه‌ها و اتفاقاتی هستیم که هرگز در شأن هواداران ایرانی نبوده و متأسفانه رفتار برخی هوادارنما‌ها زمینه ایجاد خدشه بر منزلت و کرامت زن ایرانی را نیز فراهم کرده است که رصد و کنترل این افراد معدود وظیفه باشگاه‌هاست».

شاید در نگاه نخست این نامه وزیر از سر دلسوزی باشد. البته که احتمالا هم چنین است و وزیر محترم ورزش همان‌طور که خودش در ادامه اشاره کرده «ورزش بدون ارزش را فاقد اعتبار برای نظام جمهوری اسلامی ایران» می‌داند. با‌این‌حال در پس چنین دلسوزی، خط‌و‌نشان ریزی هم دیده می‌شود؛ به‌ویژه جایی که عنوان می‌کند مراجع تصمیم‌گیرنده به‌طور مشروط ورود زنان به ورزشگاه را پذیرفته‌اند. این پیام نهفته در دل چنین جملاتی را، ولی نباید از یاد برد که احتمالا اگر چنین شروطی رعایت نشود، مسئله ورود زنان به ورزشگاه هم اگر ممنوع نشود، محدود خواهد شد.

وزیر ورزش تنها مدیری نیست که کرامت زن را پس از اتفاقات اخیر برجسته کرده است، بلکه همین روز گذشته، مهدی تاج، رئیس فدارسیون فوتبال هم با اشاره به همین کلیدواژه، هشدار داده که می‌تواند مانع از حضور زنان در ورزشگاه شود. برخلاف تیتر‌ها و تأکیدی که رسانه‌های نزدیک به فدراسیون به کار برده و از قول مهدی تاج نوشته‌اند که «حضور زنان در ورزشگاه منع نخواهد شد»، ولی مشخصا در بخشی از صحبت‌های مهدی تاج، تهدید روشنی به کار رفته که نشان می‌دهد او و مدیران بالادستی، به گزینه منع تماشاگران زن از حضور در ورزشگاه فکر کرده‌اند.

تاج، روز گذشته در واکنش به نامه وزیر ورزش درباره اتفاقات رخ‌داده در ورزشگاه‌ها گفت: «جواب نامه وزیر را دادم. ایشان یک نامه‌ای به ما زدند و نگران بودند از وضعیت باشگاه‌ها و حرکتی که باید در باشگاه‌ها از نظر فرهنگی صورت بگیرد که اتفاق نیفتاده است. بنده در جواب گفتم یک‌سری اقدامات را بعد از نامه ایشان انجام خواهیم داد. جلسه در همین دو، سه روز گذاشتیم. هم با خلیج فارس و هم با بانک شهر جلسه گذاشتیم. امروز هم دوباره جلسه دیگری خواهیم داشت. به همه هم اعلام کردیم اگر کسی نمی‌تواند کرامت زنان را حفظ کند و آن‌ها راحت به ورزشگاه بروند و مشکلی پیش نیاید ممکن است ما ورود را منع کنیم».

عبارات کاملا مشخص است؛ اگر کرامت زن حفظ نشود، ممکن است ورود آن‌ها را منع کنیم. حالا و در این بین، با وجود نگرانی‌هایی که این اواخر درباره کرامت زن شکل گرفته، پرسش بسیار ساده‌ای ذهن مخاطب را درگیر می‌کند: به غیر از طرح ممنوعیت زنان از ورود به ورزشگاه و به‌جز همراهی با دلواپسان و رسانه‌های خاص، آیا برنامه‌ای برای بهبود زیرساخت سابق یا کرامت زنان، در دستور کار مدیران قرار دارد؟