به نقل از «خبرگزاری میزان»

شعر جوان شعر متعهدی است/ گاهی با انگِ سفارشی بودن به برخی از آثار جفا می شود

تاریخ انتشار: ۵ شهریور ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۵۳۱۳۲۶

خبرگزاری میزان- شاعر و طنزپرداز معاصر، با تاکید بر اینکه جسارت و نوآوری در هر هنری مخصوص جوانان است، شعر جوان را شعری متعهد و با مسئولیت دانست.

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری میزان به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، سید اکبر میرجعفری در آستانه برگزاری جشنواره «شعر و داستان جوان سوره» درباره وضعیت شعر جوان در کشورمان و اینکه با توجه به تحولات گسترده جهان، شعر جوان کشور چگونه طی این سال ها با این جریانات و وقایع پیش رفته است و آیا می‌توان مسائل اجتماعی را در شعر جوان امروزمان دید، خاطرنشان کرد: اصولا بخش پیشرو و تاثیرگذار هنر معمولا به دست جوانان اتفاق می‌افتد و این ماجرا تنها در عرصه شعر نیست، یعنی درواقع جوانان همیشه در بخش موثر هنر پرچم‌داری می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

البته همیشه هم این‌طور نیست اما معمولا جسارت در هنر مخصوص جوانان است. به همین دلیل، ما اگر قرار باشد در این حوزه نیز به چیزهایی بیندیشیم که برایمان نوآوری داشته باشد، طبیعتا باید در شعر جوانان بیشتر دنبال آن باشیم. در زمینه شعر اجتماعی و موضوعات مطرح دنیا هم غالب آثاری که همین روزها خلق می‌شود، مربوط به همین جوانان شاعر است. بازهم تاکید می‌کنم که معتقدم نوآوری و جسازت برای جوانان است اما این مسئله لزوما این‌گونه نیست که این جسارت‌ها ماندگار خواهد شد، بلکه راهگشاست و ما همیشه از جوانان انتظار داریم تا سدشکنی کنند.

شاعر اندیشه نزدیکی به موضوع شعرش داشته باشد

وی سپس درباره اینکه دیدگاهش در زمینه اشعار سفارشی چیست و این‌گونه از اشعار را چطور می‌توان در این جریان بررسی کرد، گفت: معتقدم با انگ سفارشی به برخی آثار، به آنها جفا می‌کنیم. اساسا این گونه نیست که هر اثری که سفارشی باشد، فاقد ارزش‌های هنری است، بلکه در اینجا دقت سفارش‌دهنده و سفارش‌گیرنده مهم است. فردی که سفارش می‌دهد باید از موقعیت سفارش‌گیرنده آگاه باشد و آنقدر درک و فهم از موقعیت هنرمندان داشته باشد که بداند کار را به چه کسی سفارش می‌دهد. در مجموع معتقدم آثاری که با انگ سفارشی بودن کنار گذاشته می شود، همیشه ثواب نیست و در این زمینه آنچه ناپسند است، انجام کار سفارشی بدون هیچ گونه تعقل و پشتوانه‌ای است. اگر کمی دقیق شویم می‌بینیم که بسیاری از آثار درخشان ادبیات فارسی سفارشی هستند. مگر مثنوی سعدی و خیلی آثار بزرگ سفارشی نیستند؟ حتی برخی کتاب‌های علمی ما نیز سفارشی تهیه می‌شوند.

او همچنین در پاسخ به اینکه آیا می‌توان شعر جوان امروز را شعری متعهد هم دانست و این تعهد آیا تفاوتی با شعر ارزشی و متعهد نسل نخست انقلاب اسلامی دارد، بیان کرد: مسلما اشعار اجتماعی که خلق می‌شوند از یک نوع تعهد و احساس مسئولیتی برمی‌آیند؛ چون طبیعتا اگر هنرمندی در مقابل حوادث اجتماعی احساس مسئولیت نکند اثری خلق نمی‌شود. گاهی این تعهد اجتماعی در قالب یک سوگ و گاهی نیز در قالب سبز کردن حادثه‌ای که رخ داده، خودش را نشان می‌دهد. در مجموع به نظرم در این زمینه بحث نسل‌ها نیست، بلکه بحث این است که اگر قرار باشد این نوع هنر بار تعهد اجتماعی را به دوش بکشد در هرحال جنسش یکی است، گاهی بر مبنای اقتضائات، شکل و محتوا تغییر می‌کند اما ماهیت یکی است.

میرجعفری در پایان صحبت‌هایش خطاب به شاعران جوان گفت: تاکید می‌کنم برای خلق یک اثر هنری خوب به ویژه که موضوعی هم باشد، هرچه هنرمند خودش را قلبا به آن فضا نزدیک‌تر کند، امکان اینکه اثرش هنرمندانه‌تر باشد بیشتر است. به عنوان مثال کسی که درک درستی از موقعیت و شرایط مردم لبنان ندارد، چطور می‌تواند در این زمینه شعر بگوید، البته منظورم از این صحبت این نیست که برود لبنان و سلاح دست بگیرد، بلکه یک نوع اندیشه نزدیکی به موضوع داشته باشد.

منبع: خبرگزاری میزان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۵۳۱۳۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حمله روزنامه جوان به تعطیلی شنبه

روزنامه جوان در مطلبی از افزایش احتمال تعطیلی شنبه ها انتقاد کرد.

این روزنامه نوشت: دین برای زمان اهمیت ویژه قائل است. اسلام به برخی زمان‌ها نگاه ارزشی دارد. عناوینی، چون «شب قدر، روز مبعث، عید غدیر، روز عاشورا، عید فطر، شب جمعه و روز جمعه» نشان از نگاه خاص اسلام به برخی از زمان‌ها و جانمایی خاص آن در زندگی انسان مسلمان دارد.

اساساً اسلام یکی از عناصر تنظیم‌گر در سبک زندگی اسلامی را زمان می‌داند. توجه به ساعات خاص، روز‌های هفته، روز‌های خاص در ماه، روز‌های خاص در سال همه گویای نوع نگرش اسلام به مقوله زمان است.

تجربه نشان می‌دهد هنگامی که دو روز تعطیل است، به طور طبیعی روز دوم به عنوان روز اصلی تعطیل قلمداد می‌شود. چه اینکه امروزه در تهران روز‌های پنج‌شنبه تعطیل است و مردم از آن به‌عنوان روز کار‌های عقب‌مانده استفاده می‌کنند و جمعه را تعطیل به‌معنای استراحت و تفریح به شمار می‌آورند. چهره عمومی شهر نیز جمعه را به عنوان روز تعطیل نشان می‌دهد.

تحولات فرهنگی هیچ‌گاه یک‌شبه رخ نمی‌دهد. ذهنیت اجتماعی آرام‌آرام شکل می‌گیرد. به امروز که ذهنیت عمومی جمعه را روز تعطیل می‌داند نگاه نکنید. تعطیلی شنبه به‌مرور زمان و طی یک دهه آینده موجب خواهد شد ذهنیت اجتماعی جمعه را از مدار و محور بودن تعطیلات خارج کند و جمعه نقشی را در زندگی بیابد که امروز پنج‌شنبه به‌عنوان روز نیمه‌کاری و کم‌کار هفته انجام می‌دهد.

جایگاه جمعه در فرهنگ اسلامی، اما جایگاه خطیری است. در اسلام جمعه محور بخشی از اعمال عبادی فردی و اجتماعی، رسیدگی‌های فردی و دینی به شمار آمده‌است. از صبح جمعه که با دعای ندبه و انتظار ظهور آغاز می‌شود تا ظهر جمعه که محل اجتماع مسلمین در نماز جمعه است. تا ده‌ها آداب فردی که برای جمعه تصویر شده‌است.

جمعه روز خاص و نماد اسلام است و به نوعی از شعائر اسلامی شناخته می‌شود. در برابر شنبه که نماد یهود است و یک‌شنبه که نماد مسیحیت است. ما نسبت به بعد نمادین روز‌ها غفلت داریم.

بعد نمادین دین یکی از عناصر هویت‌سازی دینی است. عنصر هویت‌ساز مرز شما با غیر شما و دیگری شما را تعیین می‌کند، اما غفلت از آن موجب درهم آمیختگی فرهنگی، هویت‌زدایی و عدم تشخص آن جامعه می‌گردد. ظاهر استدلال برای تعطیلی شنبه‌ها خیلی روشن و در نگاه ابتدایی مقبول است. باید برای تجارت خارجی خود را با ایامی که جهان در حال کار است، هماهنگ باشیم، اما نکته این است که مسئله را نباید سطحی دید.

مسئله فقط تعطیلی یک روز نیست، مسئله تغییر نظم اجتماعی است. نظم اجتماعی باید بر اساس یک منطق روشن تنظیم شود. تعطیلی شنبه‌ها یعنی محوریت نظم اجتماعی بر اساس منطق اقتصادی، اما تعطیلی جنبه تنظیم نظم اجتماعی براساس منطق فرهنگی است. اسلام برای حیات انسانی ارزش ویژه بر مدار حیات طیبه قائل است و نظم اجتماعی را نیز براین مدار سامان می‌دهد. (این بخش نیازمند توضیح و تبیین فنی و براساس روح شریعت است.)

در نامه اخیر اتاق بازرگانی ایران خطاب به مقام معظم رهبری مبنی بر لزوم تعطیلی شنبه‌ها این است:

«اثربخشی اقدامات دولت برای افزایش ارتباط با سایر کشور‌های بلوک شرق و غرب و توسعه روابط تجاری و اقتصادی، در گرو پذیرش هر چه بیشتر استاندارد‌های اقتصاد جهانی است.»

این استدلال که باید خودمان را با نظم جهانی در حوزه اقتصاد تطبیق دهیم، آشناست. سال‌ها قبل طیفی سخن از جامعه جهانی می‌زدند، اما این جهان، جهانی است که امریکا و غرب محور آن هستند. حرکت به‌سمت استاندارد‌های مثلاً جهانی یعنی پذیرش گام‌به‌گام نظم غربی در حالی‌که امروز دنیا در حوزه‌های مختلف از جمله اقتصاد در حال عبور از نظم فعلی و تک قطبی است.

تشکیل پیمان‌های مالی و اقتصادی بزرگ، چون پیمان شانگ‌های و بریکس، پیمان‌های مالی دو یا چندجانبه و دلارزدایی همه به‌معنای عبور از نظم موجود است. در چنین دوران عبور از نظم امریکایی سوق دادن کشور به سمت آن نوعی ارتجاع تمدنی است.

تأکید می‌کنم مسائل کلان را نباید اتمیک و نقطه‌ای دید، تعطیلی شنبه‌ها را باید در یک اتمسفر کلان فرهنگی، اجتماعی، ملی و بین‌المللی تحلیل کرد. پیامدها، روندها، آسیب‌ها و دیگر جوانب باید در این بستر تحلیل و بررسی شود. پس مسئله تنها تعطیلی یک روز نیست، مسئله تحول در رویکرد کلان جامعه، وجهه اجتماعی، پیام پنهان این تصمیم به ناخودآگاه جامعه است.