یادماندههای ابراهیم یزدی از مذاکره با برژینسکی
تاریخ انتشار: ۶ شهریور ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۵۴۳۸۰۸
به گزارش صدای ایران،این مذاکره اولین دیدار مقامات ارشد ایران بعد از انقلاب با یک مقام آمریکایی بود؛ روز اول نوامبر ۱۹۷۹. رابرت گیتس، وزیر دفاع آمریکا سال ۸۷، در دانشگاه ملی امور دفاعی آمریکا درباره برخی جزئیات این دیدار که ۳۷ سال پیش انجام شده، توضیح داده و میگوید: «دیدار میان زبیگنیو برژینسکی، مشاور امنیت ملی کاخ سفید در دوران ریاستجمهوری جیمی کارتر و مهدی بازرگان در شهر الجزیره خشم گروههایی در تهران و گروگانگیری اعضای سفارت آمریکا را به دنبال داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
آقای دکتر یزدی میخواهم از ملاقات تیم مذاکرهکننده ایرانی با برژینسکی، مشاور کارتر، در الجزایر بگویید؛ ملاقاتی بین شما، مهندس بازرگان، دکتر چمران و برژینسکی. چه اتفاقی رخ داد، چه مذاکرهای در آنجا انجام شد؟ آن چیزی که از شخصیت برژینسکی دریافت کردید، چه بود؟ببینید! اگر ما با آمریکاییها اختلافی داریم باید بنشینیم با آنها گفتوگو کنیم. برژینسکی طرف خوبی برای مذاکره بود؛ در مذاکرات سیاسی خیلی مهم است که طرف ما چه کسی است. یک وقتی طرف صحبت میکند؛ اما به قول قدیمیها شوت است؛ بله در مذاکره با او کاری نمیتوانیم بکنیم. ولی برژینسکی یک مذاکرهکننده بسیار زیرک و باهوش بود و به مطالبی که میگفت اشراف داشت، این کار آدم را راحتتر میکند. برژینسکی به کار خودش وارد بود.برژینسکی در مذاکره، از طرف دولت آمریکا اختیار عمل داشت؟بله ما میخواستیم توافق کنیم.
خب او قدرت توافق داشت؟ در چه زمینهای میخواستید توافق کنید؟در زمینه روابط دو کشور؛ بالاخره برژینسکی شخصیت برجستهای در سیاست خارجی دولت آمریکا بود و ما هم اگر میخواستیم با آمریکا بر سر مسائل مورد اختلاف طرفین به توافق برسیم، او بهترین فرد برای مذاکره بود.
استارت مذاکره چطور زده شد؟ آنها ابراز تمایل کردند به مذاکره یا تیم ایرانی؟یادم نیست؛ اما طرفین هر دو احساس کردند که باید بنشینند و گفتوگو کنند. در آن شرایط این یک ضرورت بود.
خب آن موقع که هنوز ماجرای تسخیر سفارت رخ نداده بود، موضوع اصلی مذاکره چه بود؟در واقع آنچه ما میخواستیم و دنبالش بودیم، تفاهم درباره انقلاب ایران بود چون این سابقه نداشت؛ بنابراین برای ما خیلی مهم بود که مواضع انقلاب اسلامی و ایران را به آمریکاییها حالی کنیم.
یعنی آنها انقلاب را بپذیرند؟بله بپذیرند، چون آنها از انقلاب ترس و واهمه داشتند.
خود شخص برژینسکی هم که خیلی ضدانقلاب بود.بله نه تنها با انقلاب ما، بلکه کلا با هر نوع انقلابی مخالف بود. او مخالف بود، برای اینکه مواضع انقلاب چیزی نبود که آنها بتوانند بپذیرند.
یادتان هست که برژینسکی، لهستانی بود.بله یهودی بود.
روسها در طول تاریخ و حتی پس از انقلاب اکتبر به لهستانیها خیلی ظلم کرده بودند و برژینسکی خاطرات بسیار بدی داشت؛ بنابراین فکر میکرد انقلاب ایران هم ممکن است چنین پیامدهایی داشته باشد.آنها اصولا از انقلاب ناراحت بودند و به انقلاب خوشبین نبودند.
کلا دیدگاههای برژینسکی به شکلی بود که به نقش اتحاد جماهیر شوروی خیلی بدبین بود، شاید به خاطر همین سابقه لهستانیاش. شاید او انقلاب ایران را یک پاشنه آشیل برای نفوذ بیشتر اتحاد جماهیر شوروی در منطقه میدید. نگرانی از اینکه انقلاب منجر به این شود که ایران به عنوان دوست قابل اعتماد آمریکا به سمت نزدیکی با اتحاد جماهیر شوروی برود.بله این نگرانی را آمریکاییها داشتند؛ یعنی آمریکاییها نگران چرخش مواضع انقلاب ایران بودند؛ اما کلا فکر میکردند با انقلاب اسلامی ایران نزدیکتر هستند و میتوانند با آنها کنار بیایند.
مذاکره در الجزایر چقدر طول کشید؟مذاکرات چند جلسه کوتاه بود. شاید دو یا سه جلسه بود.
چند روز پشت هم؟بله چند روز پشت هم.
الجزایر چطور انتخاب شده بود؟ چه کسی الجزایر را انتخاب کرده بود؟جشن سالگرد انقلاب الجزایر بود و به مناسبت جشن به آنجا رفته بودیم. آمریکاییها هم آنجا بودند. الجزایریها وساطت کردند که بنشینیم و با هم مذاکره کنیم.
یعنی شما (سه نفر) از ایران برای آن جشن رفته بودید؟بله.موضع شما، آقای مهندس بازرگان و دکتر چمران مشابه هم بود یا با هم اختلاف نظر داشتید؟بله با هم هماهنگ بودیم؛ با هم نشسته بودیم و صحبت کرده بودیم که با آمریکاییها چگونه برخورد کنیم و چه بگوییم و چه کار کنیم.
روایتی که گری سیک، دستیار برژینسکی از آن جلسه مذاکره گفته، این است که تمرکز مذاکرهکنندگان ایرانی روی این موضوع بود که شاه را به انقلابیون پس بدهید ولی آمریکاییها نپذیرفتهاند و گفتهاند که این اصلا در فرهنگ سیاسی ما معنی ندارد. شما روی این موضوع در مذاکره خیلی تمرکز کرده بودید؟بله از آنجا که بودن شاه در آمریکا میتوانست برای ما اسباب دردسر شود، روی آن تاکید داشتیم؛ برای اینکه هر آن آمریکاییها میتوانستند او را تقویت کنند؛ چون در اختیار آنها بود. او از انقلاب لطمه دیده بود. نگرانی ما این بود که شاه با آمریکاییها کنار بیاید و به انقلاب لطمه بخورد.
یعنی اتفاقی مثل کودتای ۲۸ مرداد یک بار دیگر تکرار شود؟بله ما از این نگران بودیم چون آن موقع هنوز خود انقلاب تثبیت نشده بود و ما مشکلات زیادی داشتیم؛ بنابراین ما حق داشتیم نگرانی داشته باشیم.
خب چند روز بعد از اینکه به تهران برگشتید ماجرای تسخیر سفارت رخ داد. تصورش را میکردید که وقتی برگردید چنین اتفاقی رخ دهد؟ یا فکر میکنید بهانه شد؟در ایران به همان اندازه که گروهی میخواستند با آمریکاییها به توافق برسیم، کسانی هم بودند که نمیخواستند. میخواستند همچنان روابط ما با آمریکاییها خصمانه باشد. طیف گروههای چپ این موضع را داشتند و این واکنش را نشان دادند که مبادا روابط عادی شود، چون بالاخره انقلاب پیروز شده بود. منافع ملی ایجاب میکرد که با آمریکاییها کنار بیاییم، اما البته چپیها نمیخواستند. طیف گسترده چپها - چه مسلمانشان چه غیرمسلمانشان - همه نسبت به اینکه ما با آمریکاییها به تفاهم برسیم، ناراحت بودند و واکنش نشان دادند.
پس پیشبینی میکردید که در ایران گروهی با این مذاکره مخالف باشند.مخالفت را پیشبینی میکردیم.
ولی چنین دامنه مخالفتی را پیشبینی نمیکردید؟بله فکر نمیکردیم به آنجاها کشیده شود.
فکر میکنید فقط مذاکره شما باعث تسخیر سفارت شد یا یک بهانه بود و چیزهای دیگری ماجرا را به سمت تسخیر سفارت هل داد؟ببینید! آنها که علیالاطلاق مخالف بهبود روابطمان با آمریکا بودند، از اینکه ما داشتیم مذاکره میکردیم نگران بودند خصوصا که تیم مذاکرهکننده ایران که ما بودیم، نسبت به قضایا اشراف داشتیم و فقط شعار نمیدادیم. به اصطلاح رگ خواب آمریکاییها را داشتیم و میدانستیم چطور با آنها رفتار کنیم؛ ولی عدهای بودند که مخالف بهبود روابط ایران با آمریکاییها بودند؛ بنابراین آنها به چنین واکنشهایی دست زدند.
برنامه شما سه نفر از تیم مذاکرهکننده این بود که مذاکرات را ادامه بدهید؟ به نظرتان میرسید که میتوانید با آمریکاییها به تفاهم برسید؟بله به نظر من میشد.
نظر هر سه نفرتان چه بود؟هر سه همین نظر را داشتیم. برای اینکه آمریکاییها، کار دیگری نمیتوانستند بکنند، چه کار میخواستند بکنند! در عین حال به نفع ما هم بود که [آن زمان] با آمریکاییها توافق کنیم.
در خاطرات مهندس بازرگان هست که درباره موضوع قراردادهای سلاح و پولهایی که در حسابهای آمریکایی هست، صحبت کردند. درباره این موضوعها، یادتان هست که آنها قول دادند که آیا این مطالبات را پس میدهند، قرارداد را ادامه میدهند یا نه؟بله اگر مذاکرات ادامه پیدا میکرد، مشکلات ما برطرف میشد.
یعنی اگر آن مذاکرات ادامه پیدا میکرد ما الان با ماجرای پولهای بلوکه شده در آمریکا مواجه نبودیم یا مسئله حسابهای بلوکه شده، قرارداد سلاحی که با آمریکا داشتیم انجام میشد و مثلا ما در جنگ مشکل خرید سلاح نداشتیم؟بله به همین ترتیب است. میتوانست چنین پیامدهایی داشته باشد.
بعد از مذاکره الجزایر که به تهران برگشتید، ماجرای تسخیر سفارت پیش آمد و دیگر کانالهای ارتباطیتان با آمریکا قطع شد.بله.
و دیگر شما هیچ مراودهای با برژینسکی نداشتید؟خیر، دیگر معنا نداشت.
در مطالبی که درباره برژینسکی هست آمده که او پیش از پیروزی انقلاب معتقد بوده که باید آمریکا از شاه حمایت نظامی کند تا انقلاب پیروز نشود. در نشست گوادلوپ هم چنین اعتقادی را دارد ولی کارتر خلاف این فکر میکند. بعد ماجرای حمله طبس را طراحی میکند و ناکام میشود. حتی در اسنادی آمده که برای به شکست کشاندن حکومت انقلابی تلاش کرده تا صدام را برای حمله به جزایر سهگانه متقاعد کند؛ اما این آدم، سالهای اخیر و در جریان مذاکرات هستهای میگوید با ایران توافق کنید. چقدر این آدم تغییر کرده؟ به نظرتان گذر زمان باعث شد او آنقدر تغییر کند؟ یا انقلاب تغییر کرد؟نه انقلاب تغییر نکرد.
انقلابیون چطور؟انقلابیون هم تغییر نکردند؛ اما آمریکاییها به نوعی واقعگرایی دست پیدا کردند. خب چه کار میخواهند بکنند؟! در ایران انقلاب پیروز شده و از موضع قدرت حرف میزند.
در الجزایر هم آنها این واقعگرایی را داشتند؟شرایط الجزایر متفاوت بود با شرایط بعدها.
شرایط مذاکره آن زمان شما، با شرایط تیم مذاکرهکننده هستهای در حال حاضر چقدر شباهت دارد؟ منظورم از جنبه فشارهای داخلی است که به دیپلماتها وارد میشود.شرایط مشابه است؛ اما شرایط بیرونی تغییر کرده و آنهایی که میخواستند به کلی رابطه قطع شود، نتوانستند.
شما گفتید زمان مذاکرات الجزایر، آمریکاییها واقعگرا شده بودند و به این نتیجه رسیده بودند که میشود با ایران توافق کرد. باز میخواهم برگردم به شخصیت برژینسکی، در گفتوگوی رسانهای که چند سال پیش به صورت مشترک با «نیوزویک» داشتید، برژینسکی را چگونه دیدید؟ خیلی تغییر کرده بود یا باز همان آدم بود؟همان آدم بود؛ منتها این درایت را داشت که خودش را با شرایط تطبیق بدهد. شرایطی که شما از آن صحبت میکنید و مذاکرات هستهای اخیر، مثل روزهای قبل نبود و فرق کرده بود.
یعنی از الجزایر تا الان؟بله.
خودتان چه؟ خودتان چقدر تغییر کردهاید؟البته مدیران ما هم تغییر کردهاند؛ اما عملا میدانستیم که نمیشود سرمان را بکوبیم به دیوار و بگوییم دیوار به عقب برود. واقعگرایی پیدا کردهایم.
حتی برژینسکی در دوره مذاکرات هستهای حامی مذاکرات هستهای شده بود و توییت کرده بود که در این شرایط باید با ایران به توافق رسید. او یک بار خواسته بود با ایران توافق کند ولی نشد و یک مذاکرهکننده شکستخورده بود. فکر میکنید آن سابقه در نگاهش تاثیر داشت؟بالاخره همه ما از رویدادها یاد میگیریم. آمریکاییها هم از آن شکست مذاکرات اولیه و ناکامی یاد گرفتند که موضعشان را تعدیل کنند و تعدیل کردند.
منبع: صدای ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت sedayiran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «صدای ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۵۴۳۸۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیت الله خامنه ای : برخی توصیه میکنند یک خواسته آمریکا را قبول کنید تا مشکل حل شود / تحریمها موجب شکوفایی استعدادها شده
به گزارش صدای ایران، متن خبر منتشر شده از سوی پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری به این شرح است:
آیت الله خامنهای رهبر معظم انقلاب اسلامی صبح امروز در دیدار هزاران نفر از کارگران، با بیان نقش کلیدی جامعه کارگری در جهش تولید و بهبود وضع اقتصادی کشور، به تبیین وظایف مسئولان برای حل مشکلات قشرِ قانع و نجیب کارگر پرداختند و گفتند: حال خوب جامعه کارگری، حال ملت را هم خوب خواهد کرد.
ایشان همچنین هدف واقعی آمریکا و غرب از تحریم و فشار بر ایران را، تسلیم و تبعیت محض ملت و نظام اسلامی خواندند و تأکید کردند: ملت بزرگ و ریشهدار ایران و جمهوری اسلامی، در مقابل زورگویی و زیادهخواهیها تسلیم نمیشود و با تبدیل تحریمها به فرصتهای پیشرفت و شکوفایی، به افق روشن آینده دست خواهد یافت.
حضرت آیتالله خامنهای با تشکر صمیمانه از تلاش، نجابت و همت جامعه کارگری، بوسه پیامبر (ص) بر دستان پینهبسته یک کارگر را بالاترین تجلیل از کار و کارگر خواندند و افزودند: اسلام برای کار و عمل، ارزش و احترام ذاتی قائل است و براساس آموزههای قرآنی و روایی، تلاش هر فرد برای کسب روزی و نان حلال، همچون عبادات، عمل صالح محسوب میشود.
ایشان توجه افکار عمومی به «نگاه اسلام به کار و کارگر» را ضرورتی مهم و زمینهساز پیشرفت کشور دانستند و افزودند: دنیای مادی برای کارگر، صرفاً به عنوان وسیله تولیدِ ثروت، اهمیت قائل است، اما اسلام به علت قائل بودن ارزش مبنایی برای کار، کارگر را نیز دارای ارزش ذاتی میداند؛ بهگونهای که به فرموده پیامبر خاتم (ص)، خداوند هرکسی که کارش را درست، متقن و محکم انجام دهد، دوست دارد.
رهبر انقلاب تکیه بر نقاط حساس اقتصادی در نامگذاری سالهای اخیر را ناشی از اهمیت موضوع اقتصاد خواندند و با تأکید بر اینکه کارگر ماهر، با روحیه و پرانگیزه رکن «جهش تولید» است، گفتند: تحقق شعار امسال براساس نظر کارشناسان و صاحبنظران، نیازمند مشارکت مردم است که در این صورت، مشکلات کاهش مییابد و با تقویت اقتصاد کشور، دست کارگر هم پر میشود.
ایشان، کار و کارآفرین را دو همکار خط مقدم جنگ اقتصادیِ تحمیلی دشمنان بر ملت ایران برشمردند و افزودند: این دو عنصرِ اصلی مبارزه با آمریکا، هرقدر بهتر تلاش کنند و هرقدر زمینه تلاش مؤثر برای آنان فراهمتر شود، توفیقات بیشتری نصیب کشور و ملت خواهد شد.
حضرت آیتالله خامنهای به استناد آمار، جامعه کارگری و خانوادههای محترم آنها را حدود نصف جمعیت کشور خواندند و خطاب به مسئولان تأکید کردند: اگر حال جامعه کارگری خوب شود، حداقل نیمی از مردم حالشان خوب میشود و این بسیار مهم است.
ایشان در تبیین وظایف قوا و دستگاهها در قبال جامعه کارگران، تضمین امنیت شغلی را از مهمترین مسائل دانستند و افزودند: کارگری که با قناعت و نجابت مشغول کار است باید به آینده شغلی خود اطمینان داشته باشد.
رهبر انقلاب با اشاره به تعطیلی واحدهای تولید و حتی کارخانجات بزرگ در مقاطعی، گفتند: در یکی دو سال اخیر به همت مسئولان، هزاران کارگاهِ تعطیلشده یا نیمه تعطیل، احیا شده که این کار مهم باید ادامه یابد.
ایشان مسئله بیمهها را هم، برای جامعه کارگری مهم خواندند و با انتقاد از اجرانشدن سیاستهای کلی تأمین اجتماعی، گفتند: این سیاستها، مدتها پیش ابلاغ شد و رئیس جمهور هم دستور تهیه آئیننامه را داد، اما در عمل، کارها جلو نرفته و سیاستها اجرا نشده است.
ایمنی نیروی کار و ارتقای مهارتهای شغلی دو نیاز دیگر جامعه کارگری بود که رهبر انقلاب به آنها اشاره کردند و افزودند: مهارتافزایی و دانشافزایی نیروی کار، به پیشرفت کشور و افزایش سطح کیفی کار کمک میکند و به نفع کارگران و کارفرمایان است.
ایشان، آموزش و پرورش را هم در کمک به مهارتافزایی در کشور، بسیار مؤثر دانستند و گفتند: مدارس، دبیرستانها و دانشگاهها میتوانند در کنار آموزشهای نظری، آموزشهای فنی و حرفهای هم ارائه و با دادن گواهینامه مهارتی، به اشتغال صحیح و راحت جوانان کمک کنند.
کشف استعدادهای درخشان در میان کارگران و فراهمآوردن میدان و مجال نوآوری و خلاقیت برای آنها، توصیه دیگر حضرت آیتالله خامنهای به مسئولان و کارفرمایان و کارآفرینان بود.
رهبر انقلاب پس از تبیین وظایف مسئولان، به وظایف جامعه کارگری پرداختند و با اشاره به مسائلی همچون امانت دانستن کار، انجام محکم و متقن کار، و انضباط و احساس مسئولیت در محیط کار، گفتند: کارگران عزیز، کار را ارزش بدانید؛ چرا که با کار شما کشور آباد و برای ایران آبرو و سرافرازی و قدرت ایجاد میشود.
ایشان تبدیل شدن کار به ارزش در اذهان عمومی را موجب افزایش میل و اشتیاق به کار دانستند و گفتند: در این صورت هر کارگری در نگاه مردم، یک انسان ارزشمند میشود و جوانان هم در فرآیند تولید بهتر نقشآفرینی میکنند؛ در حالی که امروز متأسفانه برخی جوانان نه میل به کار دارند نه در جستجوی آن هستند و برخی هم فقط پشت میزنشینی را کار میدانند.
حضرت آیتالله خامنهای با اشاره به شعار سال، یکی از وظایف مهم مسئولان را شناسایی و تبیین زمینههای مشارکت مردم در تولید همچون ایجاد شرکتهای تعاونی، کمک به تولیدات خانگی و صنایع دستی، مساعدت در ایجاد شرکتهای دانشبنیان و تقویت فعالیتهای کشاورزی و دامداری خواندند و گفتند: صاحبنظران اقتصادی در دولت و خارج دولت راههای فراوان مشارکت در تولید را به مردم نشان دهند و مسئولان، زمینه مشارکت را فراهم و آسان کنند.
ایشان هدایت اعتبارات بانکی به سمت تولید را ضروری برشمردند و گفتند: این کار به درستی انجام نمیشود که مسئولان بانکی باید توجه و اقدام کنند.
تحریم هارهبر انقلاب در بخش دیگری از سخنانشان، صحبت از مسائل اقتصادی بدون توجه به تحریمهای به گفته آمریکا و اروپاییها بیسابقه را غیرممکن دانستند و گفتند: غربیها درباره هدف از وضع تحریمها علیه ایران به دروغ مسائلی مانند سلاح هستهای، حقوق بشر و حمایت از تروریسم را مطرح میکنند.
ایشان در تبیین تناقض و بهانههای دروغین غربیها به نمونه غزه اشاره کردند و افزودند: از نظر آنها مردمِ تحت بمباران غزه تروریست هستند، اما دولت خبیث و جعلی و بیرحم صهیونیستی که ظرف شش ماه نزدیک به ۴۰ هزار نفر از جمله چند هزار کودک را قتل عام کرده، تروریست نیست.
حضرت آیتالله خامنهای، هدف واقعی بدخواهان ایران از تحریم را در تنگنا گذاشتن جمهوری اسلامی برای تبعیت از خطوط استعماری و استکباری و تسلیم در مقابل زورگوییهای آنها دانستند و افزودند: برخی -انشاءالله خیرخواهانه- دائم توصیه میکنند که یک خواسته آمریکا را قبول کنید تا مشکل حل شود؛ در حالی که توقعات آمریکاییها تمامی ندارند.
ایشان با اشاره به سخنرانی چند سال قبل خود در موضوع هستهای و بیان این مسئله که «آمریکاییها مشخص کنند که به چه حدی از عقبنشینی ایران در مسئله هستهای قانع خواهند شد»، گفتند: آنها هرگز حاضر نیستند این حد را مشخص کنند چرا که میخواهند با پیشروی قدم به قدم، در نهایت تجهیزات هستهای کشور را مانند آن کشور شمال آفریقا جمعآوری و صنعت هستهای ایران را تعطیل کنند؛ در حالیکه بخشهای مختلف کشور همچون سلامت، پزشکی و دیگر عرصهها به نتایج فعالیتهای هستهای نیاز دارند.
رهبر انقلاب با تأکید مجدد بر هدف اصلی آمریکاییها از تحریم یعنی تبعیت و تسلیم محض ملت ایران و جمهوری اسلامی در زمینههای سیاسی و اقتصادی، گفتند: آنها میخواهند ثروت، آبرو و سیاستهای ایران مانند برخی کشورها، در دست آمریکا باشد، اما نظام اسلامی و غیرت اسلامی و ملت بزرگ و ریشهدار ایران محال است که تسلیم زورگویی آنها شوند.
ایشان، تحریمها را باعث صدمه زدن به اقتصاد کشور و ایجاد مشکلات اقتصادی خواندند، اما افزودند: همین تحریمها موجب شکوفایی استعدادها و بروز ظرفیتهای داخل کشور هم شده است.
حضرت آیتالله خامنهای، فرصتسازی از دشمنیِ دشمن را خاصیت یک ملت زنده برشمردند و افزودند: توصیه همیشگی بنده به جوانان و مسئولان و مردم غیور و متدین کشور همین است.
ایشان، پیشرفتهای تسلیحاتی را نمونهای از تبدیل تحریمها به فرصت خواندند و افزودند: این پیشرفت که یک جایی خود را نشان داد، همه دشمنان را متعجب کرد که ایران اسلامی چگونه توانسته است در شرایط تحریم این تعداد سلاح پیشرفته را تولید کند.
رهبر انقلاب اسلامی افزودند: انشاءالله بیشتر و بهتر و پیشرفتهتر از این سلاحها نیز تولید خواهد شد، البته پیشرفتها منحصر به تسلیحات هم نیست و در بخشهای مختلف پزشکی، سلامت و بعضی بخشهای صنعتی و مهندسی، ایران جزو پیشتازان و برجستگان جهانی است؛ ضمن اینکه در بعضی بخشها هم عقب هستیم که در صورت همت و تلاش، در آنها هم پیشرفت خواهیم کرد.
ایشان تحریمها را رو به کماثر شدن دانستند و افزودند: اخیراً در یکی از گزارشهای منابع بینالمللی، به افزایش تولید ناخالص ملی ایران اشاره شده بود که این، یعنی در کشور بیشتر و بهتر کار میشود، دل به کمک بیرون از مرزها بسته نشده و تحریمها نتوانسته ایران را از پا درآورد و این روحیه باید در کشور تقویت شود.
حضرت آیتالله خامنهای، با اشاره به راهپیمایی و تظاهرات ملتها در حمایت از فلسطینیها و برافراشتن پرچمهای فلسطین و حزب الله در خیابانهای اروپا و آمریکا، متهم کردن جمهوری اسلامی ایران به حمایت از تروریسم به بهانه حمایت از مظلومان غزه را موجب رسوایی اتهامزنندگان خواندند و افزودند: اکنون نه تنها ملت ایران بلکه همه ملتها از فلسطین حمایت میکنند.
ایشان پرسیدند: آیا آن فلسطینی که در مقابل ظلم شهرکنشین غاصب برای غصب خانه خود ایستادگی میکند تروریست است؟ آیا جبهه ظلمستیز و با غیرت مقاومت تروریست است یا آنها که با بمباران مردم فاجعهآفرینی میکنند؟ و البته به جایی نرسیدند و نخواهند رسید.
ایشان در جمعبندی این بخش از سخنانشان، گفتند: برای ملت ایران معلوم باشد و معلوم هم هست که علت دشمنی زورگویان با آنها، دروغهایی که سر هم میکنند نیست بلکه این است که ایران مستقل زیر بار زورگویی آنها نمیرود و حاضر نیست دنبالهرو سیاستهای شکستخورده، عقبمانده، ناکام و خلاف ارزشهای الهی و فطرت بشری آنها باشد؛ سیاستهایی که به اعتراف برخی تحلیلگران غربی، در حال نابود کردن اعتبار ۲۰۰ ساله آمریکا است.
رهبر انقلاب با تأکید بر اینکه توقع پیروی ملت با سابقه و ریشهدار ایران از این سیاستهای شکستخورده، بیهوده است، گفتند: ملت ایران، ایستاده و محکم است که البته باید ایستادن را در عمل، کار، تحقیقات و اتحاد ملی خود نشان دهیم که در این صورت و با شرط پرهیز از تنبلی و کاهلی، از دل سختیها و گرفتاریهای تحمیلی بدخواهان، فرصتها و گشایشهای بیشتری برای پیشرفت ظهور خواهد کرد و ملت ایران، به فضل الهی، به افق روشن آینده خواهد رسید.
در ابتدای این دیدار وزیر کار، تعاون و رفاه اجتماعی در گزارشی، کاهش نرخ بیکاری به ۸.۱ درصد و تحقق واقعی ایجاد یک میلیون شغل در سال ۱۴۰۲ را از مهمترین دستاوردهای دولت در حوزه اشتغال خواند.
توسعه بیمههای همگانی، طرح کالابرگ الکترونیکی با استقبال بیش از ۵۰ میلیون نفر، پرداخت مستمری بازنشستگان بدون استقراض از بانکها، پرداخت ۱۶۰ هزار میلیارد تومان تسهیلات به حوزه تولید و تشکیل حدود ۳۰۰ تعاونی مسکن کارگری در سراسر کشور از دیگر عناوینی بود که آقای سید صولت مرتضوی در گزارش خود به بیان آنها پرداخت.