به نقل از «نامه نیوز»

حمله همه جانبه به مرد خاکستری اصلاحات ؛ راز حمایت های سید حسن خمینی و آیت الله خویینی ها از احمدی نژاد و قالیباف چیست؟

تاریخ انتشار: ۶ شهریور ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۵۴۶۰۵۱

آنچه او و سيدحسن خميني دنبال مي‌كنند با استراتژي مشخص انجام مي شود. سيدحسن خميني بعد از بيرون آمدن احمدي نژاد از قدرت تلاش كرد ارتباطش را با او حفظ كند و موسوي خوئيني‌ها نيز با چنين موضع‌گيري‌هايي تلاش مي‌كند به بخش‌هايي از اصولگرايي نزديك شود تا شكاف‌هاي موجود را ترميم كنند. محمد پوریا بهشتی : رفتارهاي سيدحسن خميني و موسوي خوئيني را نمي توان در قالب يك اتفاق خلاصه كرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حمايت اصولگراياني همچون احمدي‌نژاد و محمدباقر قاليباف از سوي آنها نشان مي‌دهد، استراتژي پركردن شكاف با بخشي از اصولگرايان در دستور كار قرار گرفته است.
تنها حضور سيدحسن خميني در مراسم تقدير از قاليباف نبود كه ناراحتي اصلاح طلبان را به دنبال داشت. اين اتفاق با نامه‌ سرگشاده‌اي كه موسوي خوئيني‌ها به نجفي (به عنوان شهردار تهران) نوشت، تشديد شد. اصلاح طلبان اگرچه خطاب به سيدحسن خميني حرف چندان تندي نگفتند اما در مخالفت با موسوي خوئيني‌ها صراحت بيشتري داشتند. تا آنجا كه بسياري در صفحات مجازي از اين موضوع‌گيري به طور علني انتقاد كردند. رويه‌اي كه پيشتر سابقه اينچنيني براي‌ آن در خاطر نيست.دبیرکل مجمع روحانیون مبارز تهران در پیام خود خطاب به دکتر محمدعلی نجفی پس از عرض تبریک نوشت: مایلم، با عرض پوزش، مطلبی را یادآور شوم و آن این است که لطف بفرمایید و برخلاف آنچه در ماه‌های گذشته در برخی محافل و در بعضی رسانه‌ها رواج داشته است، جنابعالی سنت حسنه‌ای را که درخورِ شأن و شخصیت شماست در پیش بگیرید. در ماه‌های گذشته، اینجا وآنجا، همۀ سخن‌ها بر سر این بوده است که شهرداری در گذشته چه مشکلاتی به وجود آورده است و چه گرفتاری‌هایی را به ارث گذاشته است و ... درخواستِ بنده این است که به جای آنکه، در گزارش‌های خود به همشهریانِ تهرانی، فهرستی از مشکلاتِ به‌جامانده از گذشته ارائه بفرمایید، به مردم نوید دهید که شهر شما را آبادتر خواهیم کرد، شهر تهران سامان‌یافته‌تر خواهد شد، و مردم را به کارهای مهمی که به خواست خدا انجام خواهید داد امیدوار کنید.بنده اطلاعات لازم را برای داوری دربارۀ آنچه گفته می‌شد و یا گفته می‌شود ندارم، اما، در سال‌های گذشته، تهران را هر سال آبادتر از سال‌ قبل دیده‌ام. سال‌ها پیش، بنده از یکی از دوستان مشترک، که قطعاً جنابعالی هم وی را صاحب‌نظر در امور شهریِ تهران بزرگ می‌دانید، دربارۀ مدیریت آقای قالیباف سؤال کردم. آن دوست محترم از توانایی و مدیریت قابل قبول ایشان یاد کرد. »اصل حرف اصلاح طلبان به اين باز مي گشت كه چرا توصيه شده «درباره گذشته» و «مشكلات به جا مانده» حرف و سخني به ميان نياد.رضا عليجاني فعال ملي مذهبي كه درفرانسه زندگي مي كند به اين بهانه در يادداشتي از اصلاح طلبان خواست «موضعشان را با حرفهاي موسوي خوئيني‌ها مشخص كنند».او معتقد بود درحالي كه حتي اصولگراياني مانند ميرسليم مي‌گويد: «هرجا كه قاليباف مي رود بايد مراقب او بود تا تخلف نكند»، چرا اصلاح طلبان به تعريف و تمجيد از او مي پردازند.آن بخش از اظهارات سيدحسن خميني كه از حضور قاليباف با لباس مبدل در ميان معتادان به جاي «گعده‌نشيني‌هاي شبانه» تقدير كرده بود نيز بيشترين حجم حملات را به دنبال داشت.عمده نقدهايي كه به موسوي خوئيني‌ها شد، در كانال‌هاي تلگرامي و صفحات شخصي در فضاي مجازي بود. اين نقدها به طور مبسوط به رسانه‌هاي رسمي اصلاح طلبان راه پيدا نكرد.همين مساله هم باعث شد تا نقدها تندتر باشد. اما درجايي كه به سياست‌ورزان اصلاحاتي و مشاركتي مي رسيد نقدها كمي ملايم تر بيان مي شد.عبدالله رمضان زاده سخنگوي دولت اصلاحات در واكنش به اين اظهارات در توئيت خود نوشت: «آقای موسوی خوئینی ها توصیه اخلاقی کرده اند که آقای نجفی کاری به عملکرد منفی قالیباف نداشته باشد و گزارش ندهد. قول میدهند طلبکار نشود؟»به اعتقاد اصلاح طلبان توصيه‌هايي كه در مورد قاليباف شده است بيشتر از آنكه اخلاقي باشد، متضمن سرپوش گذاشتن بر ناراستي‌هاست. اصلاح طلبان در فضاي مجازي معتقد بودند كه يكي از دلايلي كه قاليباف نتوانست تا پايان در رقابت‌ها باقي بماند، نقد عملكرد او در شهرداري توسط فعالان سياسي اصلاح طلب بود. حالا چه اتفاقي افتاده كه به يكباره شرايط تغيير كرده و از نديده گرفتن گذشته حرف مي زنند؟محمدجواد روح از روزنامه نگاران اصلاح طلب در يادداشتي به نقد ديدگاه موسوي خوئيني‌ها از همين منظر پرداخت و نوشت: آیت‌الله موسوی خویینی در این پیام کوشیده الگوی تازه ای برای مدیریت در جمهوری اسلامی ارایه دهد و الگوی"نفی و تخریب گذشته" را که تاکنون عموما از سوی دولت ها و مدیران اتخاذ می شده؛ به کناری نهد. این توصیه از منظر اخلاقی، ظاهرا درست و پسندیده است؛ اما پرسش دقیقا همینجاست که آیا این الگو، اخلاقی است؟»
درحالي كه بسياري از روزنامه ‌نگاران و اصلاح طلبان به دنبال اين بودند تا پس از رفتن قاليباف از شهرداري تازه پرونده‌هاي مربوط به او را بررسي و علني كنند، توصيه موسوي خوئيني‌ها و دفاعيات سيدحسن خميني درست در نقطه مقابل آنها قرار داشت. جواد روح در اين باره مي‌نويسد: آیا اینکه گزارش به شهروندان درباره وضع موجود و میراث طولانی ترین دوران مدیریت شهری پس از انقلاب را بایگانی کنیم و به شهروندان تهرانی (بعنوان صاحبان اصلی و اصیل شهر) نگوییم "چه گرفته ایم"؛ اخلاقی است؟ اینکه مدیران پیشین را یکسویه نفی و تخریب نکنیم و درباره خدمات و اقدامات آنها به انصاف سخن گوییم؛ یک بحث است و اینکه شهروندان را محرم ندانیم و شعار "دانستن حق مردم است" را تعطیل کنیم، بحثی دیگر.»بعد از آنكه انتقاد به موسوي خوئيني‌ها از اين منظر آغاز شد، بسياري به واكاوي گذشته او نيز پرداختند. يكبار ديگر پرونده نقش وي در تسخير لانه جاسوسي باز شد و وي به عنوان طراح و پشتيبان حمله كنندگان به سفارت آمريكا مورد نقد قرار گرفت.جواد روح در يادداشت خود در اين باره مي‌نويسد: چپ اسلامی که آیت‌الله موسوی خویینی از برجسته ترین چهره های آن است؛ البته خود سابقه مثبت و روشنی در برخورد با میراث گذشتگان بویژه در قبال دولت موقت و مهندس مهدی بازرگان ندارد. اینکه امروز دبیرکل مجمع روحانیون مبارز می خواهد آن رویه پیشین را وداع گوید؛ گامی مثبت است. اما راهی که پیشنهاد می دهد؛ بیراهه است. تفاوت برخورد چپ اسلامی با میراث بازرگان با توصیه امروز در قبال میراث قالیباف آنجاست که آن زمان، تخریب ها و سندسازی ها یکسویه و مبتنی بر افشاگری هایی بود که بار ایدئولوژیک و اتهام زنی داشت.»موسوي خوئيني‌ها را بسياري پدرخوانده اصلاح طلبان مي‌دانند. از او با عنوان مرد خاكستري ياد مي شود كه در سايه زندگي مي‌كند. اما اخيرا او فعاليتش را (خصوصا از طريق يك كانال تلگرامي) افزايش داده است. به نظر مي رسد آنچه او و سيدحسن خميني دنبال مي‌كنند با استراتژي مشخص انجام مي شود. سيدحسن خميني بعد از بيرون آمدن احمدي نژاد از قدرت تلاش كرد ارتباطش را با او حفظ كند و موسوي خوئيني‌ها نيز با چنين موضع‌گيري‌هايي تلاش مي‌كند به بخش‌هايي از اصولگرايي نزديك شود تا شكاف‌هاي موجود را ترميم كنند.

منبع: نامه نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت namehnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «نامه نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۵۴۶۰۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فاکتور اشتباه و شیطنت آمیز اصلاح طلبان در خصوص شرایط امید در جامعه/ آغاز کنش‌های انتخاباتی رادیکال‌ها پس از عملیات تحریم!

جریان اصلاحات در حالی به نقد ساختاری می پردازد که خود بخش اصلی از عاملیت و ترک فعل‌ها بوده است.

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید

************

روزنامه‌های امروز یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه در حالی چاپ و منتشر شد که خداحافظی با اقتصاد زیر زمینی، تولید زیر تیغ واردات یارانه ای، چالش ازسرگیری مذاکرات هسته‌ای و یک صندلی و چندین مدعی در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

برخی اصلاح طلبان در اقدامی مزورانه در حالی در رسانه های خود از تبدیل شدن امید در ایران به امری مناقشه آمیز سخن به میان می‌آورند که بررسی‌ها نشان می‌دهد ادعاهای آنان مبتنی بر پیمایش های دهه ۹۰ یعنی دولت مورد ائتلاف آنان می‌باشد.

آغاز این کنش‌ها با توییت سعید حجاریان تئورسین اصلاحات درباره «امید» در سیاست و جامعه آغاز شده است، روزنامه آرمان امروز نوشته است:

سعید حجاریان، تئوریسین و فعال سیاسی اصلاح طلب در توئیتی نوشت: به حفظ «امید» و نگه داشتن شعله شمع باور دارم ولی تؤامان «نقد» را شرط لازم هر گشایش و سخن ایجابی می‌دانم. این فعال سیاسی اصلاح طلب، اخیرا توئیتی منتشر کرده و در آن نوشته بود: «دولت سیزدهم و تفکر حاکم بر آن چماقی بود به بار شیشه مملکت؛ مسئله نرخ بنزین، «نور» حجاب و دیگر طرح ها و اقدام های در پیش هم ضربات مهلک تری هستند. تداوم این تفکر در دولت چهاردهم آخرین چماق است بر بار شیشه و دیگر چیزی باقی نخواهد ماند.

این روزنامه اصلاح‌طلب در ادامه نوشته است:

این سخنان وی با واکنشی را به همراه داشت که عنوان کرده بود دیگر بار شیشه‌ای نمانده که بخواهد حفظ شود. حجاریان در پاسخ به این نقد، توئیتی دیگر در شبکه اجتماعی ایکس منتشر کرد و در آن نوشت: منتقدی مجرب نقدی بر این پست نگاشته و بیان کرده اند: «چیزی باقی نخواهد ماند» گزاره ای آخرالزمانی است؛ یعنی چیزی متصور نیست که برای حفظ اصلاح اش تلاش کنیم. پاسخ اینجانب: به حفظ «امید» و نگه داشتن شعله شمع باور دارم ولی تؤامان «نقد» را شرط لازم هر گشایش و سخن ایجابی می‌دانم.

بررسی‌ها در این رابطه بیانگر آن است که اصلاح طلبان با طرح این ادعا که ساختار جامعه ایران فاقد توان تولید و بازتولید امید شده است، تاکید می کنند، ساختارهای اصلی و مسلط که در جامعه ایران جاری است فرصت عاملیت را از بخش عظیمی از جامعه خصوصا نخبگان سلب نموده و برعکس نومیدی را می‌گستراند.

اصلاح طلبان همچنین با تاکید بر بررسی تغییرات جامعه، ضرورت بررسی سویه ها، مولفه ها، خواسته ها، مطالبات، تصورها و رفتارهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آن را مورد تاکید قرار داده و می کوشند وضعیت فعلی جامعه را «بی آینده»، «بی افق» و سراسر «تیره و تار» تصویر سازی کرده و از سوی دیگر نظام حکمرانی را مورد هجمه قرار دهند.

روزنامه اعتماد نیز در یادداشتی معنادار به پیمایش امید در جامعه پرداخته و می‌نویسد:

امید در ایران به امری مناقشه‌آمیز و پرابلماتیک و مساله اجتماعی مبدل شده است، امید در ساختار اجتماعی باید تولید ‌و بازتولید شود اکنون ساختار جامعه ایران فاقد توان تولید و بازتولید امید شده است، ساختارهای اصلی و مسلط که در جامعه ایران جاری است فرصت عاملیت را از بخش عظیمی از جامعه خصوصا نخبگان سلب نموده و برعکس نومیدی را می‌گستراند. در دهه اول هزاره سوم شاخص نیکبختی در ایران از صد کشور پنجاه و چهار بوده و اکنون به هفتاد تنزل یافته است.

در ادامه این یادداشت آمده است:

شوربختانه در پیمایش‌های متعدد ملی دیگری نیز تایید شده است، ازجمله در پیمایش ملی سرمایه اجتماعی (۱۳۹۵) که پنداشت‌های مردم در حوزه مولفه‌های سرمایه اجتماعی را ارزیابی نموده است، نشان می‌دهد که ۸۰درصد مردم درخصوص موفقیت نظام در حل مشکلات ارزیابی در حد کم و خیلی کم داشته‌اند و تنها یک درصد در حد زیاد و خیلی زیاد امید به توان نظام در حل مشکلات داشته‌اند. یا در شاخص ارزیابی نسبت به روند آینده جامعه در سه قلمرو رفاه، وحدت و همدلی و فقر یافته‌های امیدبخشی حاصل نشده است.

اصلاح طلبان با تاکید بر بررسی تغییرات جامعه، ضرورت بررسی سویه ها، مولفه ها، خواسته ها، مطالبات، تصورها و رفتارهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آن را مورد تاکید قرار داده و می کوشند وضعیت فعلی جامعه را «بی آینده»، «بی افق» و سراسر «تیره و تار» تصویر سازی کرده و از سوی دیگر نظام حکمرانی را مورد هجمه قرار دهند.
اصلاح طلبان در حالی مدعی پیمایش ها در خصوص شرایط ناامیدی در جامعه هستند که این پیمایش ها در بازه زمانی ۳ دهه گذشته به ویژه دهه ۹۰ بوده که از قضا جریان اصلاحات خود بخش مهمی از سیاستگذاری و روند اجرایی کشور هم در دولت اصلاحات و هم به انحای دیگر در دولت روحانی بر عهده داشته است.

این موضوع زمانی اهمیت می یابد که در یابیم جریان اصلاحات در حالی به نقد ساختاری می پردازد که خود بخشی از این ساختار و شرایط مورد ادعای آنان در حقیقت بخشی از عاملیت و ترک فعل های آنان بوده است.

اصلاح طلبان همچنین بدون اشاره به کاستی ها و انتقادات وارده به دولت های مختلف در پیگیری برنامه های توسعه، معطل نگاه داشتن کشور به دلیل مذاکرات خارجی و ...بوده اند که حتی عالی ترین مقامات کشور نیز انتقاداتی به عدم پیشرفت در دهه ۹۰ مطرح کرده و نسبت به تعلل ها، کم عملی ها و بی عملی ها انتقاد کرده بودند. این در حالی است که این بخش از اصلاح طلبان تلاش دارند طی یک کنش سیاسی- رسانه ای اقدام به فاکتور کردن کم کاری ها به نام حاکمیت می باشند، هدف از این اقدام فضاسازی خاص برای حضور در عرصه انتخابات پس از تحریم آن است.