مناسک حج نمادي از رفتارهاي آخرالزماني است/ چرا در حج 7 مرتبه طواف مي‌کنيم؟
تاریخ انتشار: ۸ شهریور ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۵۶۶۱۳۹
خبرگزاري آريا - يک محقق تاريخ اسلام گفت: حضرت هاجر(س) سال‌ها قبل در سعي بين صفا و مروه، تنها براي رفع تشنگي فرزندش تلاش نکرد، بلکه او براي نصرت فرزند پيامبر زمانه خود تلاش کرد و به ما مي‌آموزد اي شيعه تو نيز براي نصرت فرزند پيامبر زمانه خود، يعني امام زمان(عج) خود را به سختي بيانداز.
به گزارش خبرنگار آيين و انديشه خبرگزاري فارس، «حج» نمايشي عظيم از وحدت جامعه اسلامي است و هر مسلماني موظف است با رها شدن از همه قيد و بندها و پيوندهاي زندگي و پرهيز از همه روزمرگي‌ها در اين نمايش عظيم شرکت کند، حج يکي از برنامه‌هاي مهم، ارزشمند و متعالي اسلام است و خداوند در قرآن کريم مي‌فرمايد: «وَلِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا»؛ هرکس استطاعت دارد، واجب است که حج خانه خدا را به جا آورد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
با توجه به اينکه در ايام برگزاري حج قرار داريم و ميليون‌ها دلداده عاشق در اين مناسک معنوي و عبادي شرکت مي‌کنند برآن شديم تا گفت‌وگويي با «محمدحسن حيدري» پژوهشگر علوم قرآن و حديث و محقق تاريخ اسلام داشته باشيم و به نکاتي مهم درباره حج بپردازيم.
مشروح اين گفت‌وگو را در ادامه مي‌خوانيم:
درس رمي جمرات؛ مبارزه عملي با شيطان
به نظر شما چرا حجاج در سفر حج به نماد شيطان سنگ مي‌زنند و اصلاً اين مسئله تا چه اندازه حائز اهميت است؟
خداوند خود اين موضوع را بزرگ شمرده است؛ همه ساله، ميليون‌ها نفر را از أقصي نقاط جهان، به سرزمين مکه مي‌آيند تا به نماد شيطان، سنگ بزنند. چرا؟ چون هنگامي که سنگ زده ميشود، تازه، شروعِ بحث است که بايد عملاً هم سنگ بزنيم؛ نبايد اين سنگ زدن ما فقط به صورت نمادين باشد. درس اين حرکت، مبارزه عملي با شيطان است. شيطان در دوران ظهور نابود ميشود تا بشر به حيات واقعي و آرماني خود دست يابد، بعد از ظهور امام زمان(عج) و پس از جنگ‌هاي شديد بين لشگر حق و باطل، لشگر باطل و شياطين نابود شده و ابليس توسط امام زمان(عج) گردن زده ميشود.
خداوند در قالب حج، به ما ياد مي‌دهد که چگونه با امام زمان(عج) رفتار کنيم. رفتارهاي مختلف را به ما نشان مي‌دهد؛ در موردِ ظواهر اعمال حج، از احرام گرفته تا طواف و سعي و وقوف و رمي جمرات و قرباني، آن چيزي که اهميت دارد روح اين صحنه‌‌هاست؛ کل ماجرا نمادي از ماجرايِ ظهور است. در قرآن، درباره قبله آمده است که چهره‌هايتان را به سمت قبله قرار دهيد، درباره امام زمان(عج) همين را داريم که به هر طرف که رو کنيد، امام زمان را در آن سمت مي‌بينيد، «فأينما تولّوا فثم وجهُ اللّهِ»؛ خانه کعبه هم که قبله است، نمادي از «أينما تولّوا فثمّ وجه اللّه» است.
صحراي عرفات، نمادِ شروع آخرالزمان
فرمودين که حج به ما مي‌آموزد چگونه در قبال امام زمان(عج) رفتار کنيم، لطفاً کمي بيشتر در اين‌باره توضيح دهيد.
خدا در حج به ما ياد مي‌دهد که اي انسان! از خانه و زندگي خود بيرون بيا، از هر محله و هر کشوري هستي، از موقعيت اجتماعي و مالي و خانوادگي و از پُست و مقام و زن و بچه و ... بيرون بيا و برو آنجا؛ به آن حوالي که رسيدي لباس خود را عوض کن، لباسي سفيد بپوش (لباس احرام)؛ يک لباس غيرِ معمول، با رفتاري غيرِ معمول؛ که اينها همگي نشان از آخرالزمان است. قبل از شروع مراسم حج، در جوارِ خانه خدا مدام نگاه مي‌کنيم، قبله نماد وجه الله است! وقتي مراسم آغاز ميشود؛ مردم به صحراي عرفات مي‌روند، به آنها گفته ميشود: از اينجا (از صحراي عرفات) شروع کنيد، مناجات کنيد؛ آنجا کوهي است به نام جبل‌الرحمه؛ وسط يک ميدانگاه.
«جَبل الرَّحمه»؛ نمادِ رحمت خداوند در حوادث آخرالزمان
به نظر جنابعالي چرا اين کوه سنگي بزرگ، «جَبل الرَّحمه» ناميده شده و در وسط صحراي عرفات قرار گرفته است؟
اگر از اين منظر نگاه کنيم که کل حج نمادي از ظهور است، پس اين جبل الرحمه، کوهِ رحمت است که در زمان ظهور به کار مي‌آيد. جالب است که امام حسين(ع) مناجات معروفشان را جلوي آن کوه صورت گرفت. مراسم حج از صحراي عرفات آغاز ميشود، ابتدا، انسان درون آن فضا، همراه ميشود، مناجات مي‌کند؛ و اين نتيجه گرفته ميشود که در قبال آخرالزمان، ابتدا بايد با مناجات و درخواست، با تزکيه و درخواست توبه، با طلب مغفرت و با دعا شروع کرد. شايد خداوند مي‌خواهد بفرمايد که ماجرا با رحمت شروع ميشود، اگر هيچ چيز نباشد، خدا براي ما در آخرالزمان، کوهي از رحمت مي‌فرستد، نگران نباشيم.
عرفات جاي پاک شدن از رذايل است؛ انسان‌ها بايد در آنجا از رذايل پاک شوند تا بتوانند سراغ قسمت‌هاي ديگر بروند. در وسط صحراي عرفات، جبل الرحمه، جلب توجه مي‌کند، معناي وجودي اين کوه چيست؟ (از همين منظر، يعني) درون حوادث آخرالزمان که قرار گرفتيم، در آن فضايي که انسان‌ها بايد تزکيه شوند، يادمان باشد خداوند کوهي از رحمت قرار مي‌دهد، فکر نکنيم که رها شدهايم، فکر نکنيم که آن صحنه‌ها همه‌اش عذاب است! ما گرداگرد کوهي از رحمت قرار داريم؛ در اين شرايط، از رحمت خدا مأيوس نشويم.
حجرالاسود؛ نمادِ پيمان انسان در عالم ذر
برخي معتقدند حجرالأسود نشاني از پيمان ما انسان‌ها در روز «اَلَست» با خداست، آيا واقعاً همين طور است؟
بله، همين طور است، خدا از ما پيمان گرفته که وقتي به دنيا که مي‌آييم براي امام(ع) زندگي کنيم، نشانِ آن پيمان، حجرالاسود است؛ حجرالاسود کنار خانه کعبه و نشاني از پيمان ما در عالم ذر است، آن نشان را کنار نماد امام زمان(عج) قرار دارد تا انسان نگاه و تفکر کند که چرا حجرالاسود بايد کنار خانه کعبه قرار گيرد؟!
چرا نبايد صد متر آن‌طرف‌تر باشد؟ انسان مدام به نشان نگاه کند، مدام به نمادها بنگرد و برايش اين سؤال ايجاد شود که اينها چه ربطي به هم دارند؟ ما پيمان بستيم، مدام به ما تذکر مي‌دهند که حواسمان باشد؛ به حجرالاسود که مي‌رسيم تجديد پيمان مي‌کنيم، اصلاً ما براي همين به دنيا آمديم. شايسته است به اين موضوع، بيشتر بپردازيم و بيشتر فکر کنيم و قبل از اينکه به موسم حج برسيم، مدام تمرين کنيم تا هنگام مراسم اصلي حج، زرق و برق اطراف و نماي ساختمان و امثال اينها برايمان جلب توجه نکند و کاملاً در حال و هواي مناسک باشيم.
طلوع صبحِ ظهور و حمله بُردن به سمت شيطان
مردم تا غروب آفتاب، در عرفات دعا مي‌کنند و سپس به سرزمينِ مشعر مي‌آيند؛ گفته ميشود وقتي صبح طلوع کرد، به سمت مِنا حرکت کنيد؛ براي اينکه با ابليس در بيافتيد و اين درس را بگيريد که بايد در طلوع(صبح) ظهور امام زمان(عج) به سمت شيطان حمله کنيد.
بنابراين اولين کارِ آن خيل عظيم، آن جمعيتِ دو سه ميليون نفري، اين است که زودتر بروند و به نماد ابليس سنگ بزنند.
خدا در آيه سوم سوره توبه مي‌فرمايد: «و أَذان من اللّه و رسوله إِلَى النّاس يوْم الْحج اْلأَکبرِ أن اللّه بري مِن الْمشرِکين و رسوله»، منظور از «حج اکبر» چيست؟
برخورد برادران اهل سنت با اين آيه، برخوردي معمولي است، به اين صورت که هر چهار سال يکبار، به مراسم حج، حج اکبر مي‌گويند؛ مثل اينکه مي‌گوييم هر چهار سال يکبار، يک سالِ کبيسه است، به جاي سيصد و شصت و پنج روز، سيصد و شصت و شش روز است؛ آنها مي‌گويند: هر چهار سال يکبار، حج، حج اکبر است؛ اگر امسال نرسيديم بياييم، سالي که حج اکبر است خودمان را حتماً مي‌رسانيم، اما اهل‌بيت(ع) مي‌فرمايند: حج اکبر، قيام امام زمان(عج) است. اگر اينگونه باشد، حج اصغر چيست؟ بايد با قيام ارتباط داشته باشد.
اگر به حج از منظر نمادِ ظهور بودن بنگريم، حج، معنا پيدا مي‌کند و هر چيزي سر جاي خودش قرار مي‌گيرد و انسان، علت‌ها را مي‌فهمد؛ مي‌فهمد وقتي گفته ميشود: از هر شهر و دياري که هستيد بيرون بياييد، همه در يک سرزمين، به نام مکه جمع شويد، از منظر آخرالزمان يعني از هر شهر و دياري که هستيم بياييم به سمت مکاني که امام زمان(عج) در آنجا هستند.
سپس مُحرِم شويم؛ چرا؟ لباس‌هايي که خودمان براي خودمان درست کرديم و رنگارنگ و نماد قوميّت و مليّتمان است، نماد موقعيت شغلي و امثال اينهاست را بيرون بياوريم و همه، يک لباس شويم. دو پارچه دوخته نشده و سفيد؛ يکي به دور کمر و ديگري روي شانه؛ يعني از ظاهر دنيا و از ماديات بيرون آمدن؛ در زمان ظهور، دنيا (به اين معناي فعلي) تمام ميشود.
در قالب مناسک حج به ما ياد مي‌دهند که از دنيايمان دست بکشيم و وارد ماجراي جديدي بشويم. پس از مُحرِم شدن، به صحراي عرفات برويم. چرا عرفات؟ اول درباره آخرالزمان معرفت کسب کنيم (در قرآن، هفتاد بار آمده است: اول معرفت و ايمان، بعد عمل)؛ آنجا به دعا و مناجات و تزکيه بپردازيم.
در صحراي عرفات نياز هست که تفکر و توبه کنيم و خود را از افکار غيرخدايي تزکيه کنيم. فرموده شده در روز عرفه، مطمئن باشيد گناهانتان پاک شده است. اگر کسي شک کند که روز عرفه گناهانش بخشيده شده يا نه؟! خود اين شک، گناه است؛ انسان حتي شک هم نبايد بکند. بعد از اينکه از دنيا درآمديم، قدم اول تزکيه است، توبه و معرفت است. سپس حاجي‌ها از حوالي غروب، به سمت صحراي دوم يعني صحراي مشعر، حرکت مي‌کنند.
مَشعر؛ نماد يوم‌الله ظهور (مطلع الفجر)
حاجيان تا صبح در مشعر به سر مي‌برند و منتظر مي‌شوند بعد از طلوع آفتاب، به سمت صحراي سوم، حرکت کنند. چرا بعد از طلوع آفتاب؟ اين طلوع آفتاب، نماد چيست؟ نماد مطلع الفجر؛ يعني زمان ظهور امام زمان(عج)؛ يعني قبل از ظهور، خودتان را آماده کنيد، قبل از طلوع خورشيدِ امام زمان(عج) خودتان را آماده تشريف فرمائي ايشان کنيد.
چرا اول عرفات، سپس مشعر؟ چون مشعر، نماد يوم‌الله ظهور و مطلع الفجر است. قبل از اينکه وارد ظهور امام زمان شويد خودتان را تزکيه کنيد، هم معرفت و هم تزکيه؛ يعني در آخرالزمان، در آن شرايطي که قرار داده مي‌شويد، پاک مي‌شويد؛ حوادث آخرالزمان براي پاک شدن مؤمنان است. اگر انسان از اين منظر به مناسک حج نگاه کند، ماجرا خيلي معنا پيدا مي‌کند.
مِنا؛ نماد ورود به صحنه کارزار با شيطان
با طلوع آفتاب (بعد از مطلع الفجر) وارد سرزمين منا مي‌شويم. چرا؟ چون با ماجراي ظهور، انسان بايد وارد کارزار شود؛ رمي‌جمرات در منا که نمادِ ورود به صحنه کارزار با شيطان است؛ چه موضوعي را مي‌خواهند به ما آموزش دهند؟ بعد از مطلع الفجر (يعني زمان ظهور امام زمان(عج))، شما بايد وارد کارزار شويد و با شيطان بجنگيد. الان، اين نماد، خيلي ساده شده است؛ سنگ بزنيد! به صورت نماد هست تا همه بتوانند انجام دهند. حجاج سه روز آنجا مي‌ماند و هر سه روز بايد سنگ بزند؛ به سه نماد شيطان؛ اين ماجرا يک نماد است که يعني بايد جنگيد.
چرا سه روز؟ اين طولاني بودن مدت نمادِ اين است که جنگ‌هاي زمان ظهور، زمان مي‌بَرد. اي انسان! بايد به ميدان بروي و با مظاهر ابليس، بجنگي؛ تا وقتي که ابليس و نماد و مظاهر ابليسي وجود دارد چه انتظاري از بهره مندي از امام زمان داري؟!
حاجي، اول بايد با نمادها و مظاهر ابليس بجنگد. آنها را پس بزند و وقتي که تمام شد، به سمت کعبه برود؛ اين بيابان‌ها در جوار مکه است، سپس به مکه مي‌رود و بقيه اعمال را آنجا به جا مي‌آورد.
سعي بين صفا و مروه يعني به خاطر امام حرکت کردن
سعي بين صفا و مروه بر اساس ظهور چگونه معنا ميشود؟
شايد برخي از ساده انديشان بگويند که هاجر(س) چند هزار سال قبل براي جست‌وجوي آب براي فرزندش چندين مرتبه بين اين دو کوه دويده است، چرا ما بايد اين کار را تکرار کنيم؟ در پاسخ ميتوان به اين موضوع اشاره کرد که هاجر(س) تنها براي تشنگي فرزندش تلاش نکرد، بلکه او براي نصرت فرزند پيامبر زمانه خود داشت تلاش ميکرد و اين موضوع به ما مي‌آموزد که اي شيعه تو نيز براي نصرت فرزند پيامبر زمانه خود، يعني امام زمان(عج) خود را به سختي بيانداز و هر کاري از دست برميآيد انجام بده.
سعي بين صفا و مروه از منظر ظهور يعني به خاطر امام(ع) حرکت کردن، حتي اگر شده مسافت بين دو کوه را چند بار برو، خسته نشو، حتي قسمتي را به حالت نيمه دويدن (هروله) بدو؛ به جست‌وجوي آب حرکت کن؛ آب نماد چيست؟ آب نماد علم و معرفت است؛ آب را جست‌وجو کن حتي در مسافت‌هاي طولاني به جست‌وجوي آب باش و اين رفتار نمادين را انجام بده. در زندگي نيز هميشه اينطور باش، دنبال معرفت و قربِ اهل‌بيت(ع) باش؛ نه اينکه برويم دو کوه پيدا کنيم و بين آنها، بدويم؛ نه! بين اين دو کوهِ مشخص که قرار داده شده است، رفتار نمادينِ «جست‌وجوي آب» را انجام بدهيم.
بله، ما مي‌رويم دور خانه کعبه، هفت بار طواف مي‌کنيم، بعد سعي بين صفا و مروه؛ دوباره مي‌رويم و هفت دورِ ديگر طواف مي‌کنيم؛ يعني اول برويم با امام آشنا شويم، پروانه‌وار دور امام چرخيدن را ياد بگيريم، سپس برويم معرفت کسب کنيم؛ دوباره بياييم و دور امام، پروانه‌وار بچرخيم. يعني هفت دورِ دوم؛ و به لحاظ اينکه بايد معرفت داشته باشيم، قاعدتاً با هفت دور اول متفاوت است. اين نوع حج و به اين صورت، درس زندگي ميشود.
به تعبيري حاجي يعني سرباز؛ حاجي يعني ياوران امام زمان(عج)؛ در اين دنيا اين رفتار نمادين را انجام مي‌دهند تا در زمان ظهور که خداوند توفيق رجعت را مي‌دهد، اين رفتار نمادين را به صورت واقعي انجام دهند. اگر از منظر نماد ظهور بودن به حج بنگريم، قسمت به قسمت مناسک حج معنا پيدا مي‌کند؛ ولي اگر از اين منظر نگاه نکنيم، بايد براي هر جزء، به سختي معنايي بسازيم و نهايتاً قسمت‌هاي مختلف را هم نمي‌توان کنار يکديگر گذاشت، چون ارتباطي با هم پيدا نمي‌کنند.
به نظر شما چرا خداوند حج را بر انسان‌ها واجب قرار داد؟
به موضوع مهمي اشاره کرديد، حج براي تمام انسانهاي حقيقت‌جو و خدا طلب است، نه فقط مسلمانان. ابراهيم(ع) از جانب خداوند همه را به حج فرا خوانده است تا همه با موضوع مهدويت و نحوه رفتار در قبال امام زمان(عج) آشنا شوند. موضوع مهدويت و امام زمان(عج) مختص اسلام نيست بلکه يهوديت و مسيحيت که آخرالزمان خود را با آمدن حضرت مسيح گره زدهاند، در حقيقت با موضوع امام زمان ما ارتباط مستقيم دارد چرا که در احاديث بسياري آمده است که مسيح(ع) پشت سر امام زمان(عج) نماز خواهد خواند و اين تمثيلي از بيعت و تحت لواي ايشان قرار گرفتن است. در حقيقت منجي واقعي يهوديان و مسيحيان، امام زمان(ع) ما مسلمانان خواهد بود. لذا موضوع حج تمريني براي تمام اديان الهي است تا رفتار مناسب در زمان ظهور را تمرين کنند.
چرا در حج، هفت مرتبه طواف مي‌کنيم؟
در قرآن آمده است: «وَلَقَدْ آتَيْنَاکَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِي وَالْقُرْآنَ الْعَظِيمَ» يا رسول‌الله! علاوه بر قرآن عظيم، ما به شما «سبعَ مثاني» عطا کرديم؛ اهل‌بيت(ع) مي‌فرمايند: سبع مثاني ما هستيم. اسامي اهل‌بيت(ع)، بدون تکرار، هفت اسم است؛ اسمِ محمد، علي، فاطمه، حسن، حسين، جعفر و موسي عليهم‌السلام؛ هفت تا اسم است.
به عبارت ديگر، هفت جلوه، هر جلوه را انسان يک بار طواف مي‌کند، در مجموع ميشود هفت بار؛ يعني مولاي من! به هر گونه که جلوه کني، ما دور شما مي‌گرديم، اگر در لباس جنگي باشيد ما گرداگرد شما هستيم، اگر در لباس پادشاهي باشيد ما گرداگرد شما هستيم، اگر در لباس غيبت باشيد، اگر در لباس دوست باشيد، در هر هيأت و لباسي باشيد و به هر صورتي که ظاهر شويد ما با شما هستيم؛ ما در عالم ذر پيمان بستيم: درون دنيا که آمديم اين تمرين و اين مانور را انجام دهيم و اينگونه مثل پروانهاي به دور شمع، به گرد شما و متوجه شما باشيم.
انتهاي پيام/
منبع: خبرگزاری آریا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۵۶۶۱۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۵ «آخرالزمان» تماشایی که در سال ۲۰۲۴ خواهیم دید!
فیلم‌های آخرالزمانی زیرشاخه‌ای بسیار پرطرفدار از ژانر علمی‌تخیلی هستند؛ در اغلب این فیلم‌ها یا با فاجعه‌ای قریب‌الوقوع مواجهیم که قرار است حیات بشر بر روی سیاره زمین را خاتمه بدهد و یا فاجعه قبلا رخ داده و ما با زندگی بازماندگان در دنیایی پسا آخرالزمانی مواجه می‌شویم.
به گزارش فرادید، فیلم‌های آخرالزمانی به دلیل اینکه معمولا جلوه‌های ویژۀ حیرت‌انگیز و داستان‌هایی با تخیلات بلندپروازانه دارند، در بین علاقمندان به سینما محبوبیت زیادی دارند.
در اینجا مورد انتظارترین فیلم‌های آخرالزمانی سال ۲۰۲۴ را معرفی خواهیم کرد؛ فیلم‌هایی که برخی از آنها ما را وارد داستان‌ها و قلمرو‌های جدیدی می‌کنند و برخی از آنها ادامۀ داستان‌هایی را روایت می‌کنند که از قبل با آنها آشنا هستیم.
۱. نفس کشیدن (Breathe)پس از یک فاجعه بزرگ، زمین از هرگونه گیاهی خالی شده و سطح اکسیژن جهانی به ۵ درصد کاهش یافته است. اما بازماندگان به جای برقراری ارتباط صحیح و همکاری، درگیر نبرد بر سر دستیابی به یک «مولد اکسیژن» می‌شوند.
۲. آرکادیان (Arcadian)در آینده‌ای نزدیک و در حالیکه بخش عظیمی از جمعیت جهان نابود شده‌اند، مردی به نام پل و دو پسرش زندگی عجیبی را می‌گذرانند؛ آنها در روز آرامش دارند، اما شب‌ها به وحشت می‌افتند، زیرا موجوداتی وحشی شب‌هنگام بیدار می‌شوند و هر موجود زنده‌ای را در مسیر خود می‌بلعند. یک بار هنگامی که پل در خطر بزرگی قرار می‌گیرد، پسر‌ها با استفاده از هر آنچه پدرشان به آنها آموخته است، نقشه‌ای برای نجات او طراحی می‌کنند.
۳. یک جای ساکت؛ روز اول (A Quiet Place: Day One)ماجرای این فیلم به قبل از ماجرا‌های فیلم «یک جای ساکت» برمی‌گردد و نخستین حملۀ موجودات بیگانۀ حساس به صدا را روایت می‌کند. داستان حول محور زنی به نام سم می‌چرخد که باید از تهاجم موجودات بیگانۀ تشنه به خون در شهر نیویورک جان سالم به در ببرد.
۴. فیوریسا، حماسۀ مکس دیوانه (Furiosa: A Mad Max Saga)ماجرای این فیلم به ۱۵ تا ۲۰ سال قبل از وقایع Mad Max: Fury Road برمی‌گردد. با فروپاشی جهان، فیوریسای جوان توسط یک گروه شرور ربوده می‌شود و پس از اینکه از آزمایشات زیادی جان سالم به در می‌برد، راهی برای بازگشت به خانه از طریق سرزمین‌های بیابانی طراحی می‌کند.
۵. پادشاهی سیارۀ میمون‌ها (Kingdom of the Planet of the Apes)تقریباً ۳۰۰ سال پس از وقایع «جنگ برای سیاره میمون ها» (۲۰۱۷)، تمدن‌های میمونی در جایی که سزار میمون‌های دیگر را به آن هدایت می‌کرد، پدید آمده‌اند؛ در حالی که انسان‌ها به حالت بدوی و وحشی بازگشته‌اند. اما هنگامی که پادشاه میمون، پروکسیموس سزار، با استفاده از سلاح‌های ساخته شده از فناوری‌های از دست رفته بشر، آموزه‌های سزار را منحرف می‌کند تا سایر قبیله‌ها را به بردگی بگیرد، یک شامپانزۀ شکارچی سفری سرنوشت‌ساز را در کنار دختری به نام مای آغاز می‌کند تا آینده میمون‌ها و انسان‌ها را مشخص کند.
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند