مشکل اصلی میانکاله در خشکی است نه دریا

رئیس کمیته ملی و مرجع علمی و فنی کنوانسیون رامسر با تاکید بر اینکه مشکل اصلی در خلیج گرگان و تالاب میانکاله در بالادست حوضه آبریز و در خشکی است نه دریا نسبت به خطاهای احتمالی در لایروبی خلیج گرگان هشدار داد.

مسعود باقرزاده کریمی در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به اینکه آغاز عملیات اجرایی در خلیج گرگان و تالاب میانکاله باید به بعد از انجام مطالعات موکول شود، تاکید کرد: در شرایط حاضر به لحاظ کارشناسی لایروبی تنگه چپقلی بین خلیج گرگان و دریای خزر را تائید نمی‌کنم چون مطالعات مربوط به این پروژه هنوز تائید نشده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

لایروبی تالاب میانکاله بدون تعیین شاخص‌های اکولوژیک ممکن نیست

وی با بیان اینکه قبل از ورود به عملیات احیایی در تالاب میانکاله، تعیین سه شاخص تراز، شوری و سهم تالاب از آب شیرین بالادست ضرورت دارد، گفت: تراز عملیاتی میانکاله مشخص نشده است. ما هنوز نمی‌دانیم تالاب به چه میزان آب برای احیا نیاز دارد چون انتقال بیش از حد آب شور دریا به تالاب، تخریب کارکردهای اکولوژیک تالاب را به دنبال خواهد داشت همچنین درجه‌ شوری متعادل در میانکاله و سهم تالاب میانکاله از آب شیرینی که از بالادست می‌آید، هنوز تعیین نشده است.

سازمان حفاظت محیط زیست،مسئول کمیته احیای خلیج گرگان و تالاب میانکاله

رئیس کمیته ملی کنوانسیون رامسر با اشاره به اینکه سازمان حفاظت محیط زیست تاکید دارد که ابتدا باید راهکارهای کوتاه‌مدت را در احیای میانکاله به کار ببندیم، گفت: در جلسه‌ای‌ که ۱۱ مردادماه سال ۹۵ در دفتر معاون اول رئیس جمهور تشکیل شد ضمن ارائه راهکارهای کوتاه‌مدت احیای میانکاله، آقای جهانگیری و اعضای جلسه تائید کردند که سازمان حفاظت محیط زیست مسئولیت کمیته احیای خلیج گرگان و تالاب میانکاله را برعهده دارد بنابراین لازم است بعد از تعیین شاخص‌ها و معیارهای اکولوژیک سه گانه بر اساس نظر این سازمان عمل شود.

بی‌توجهی به کاربری تنوع زیستی میانکاله خسارت‌بار خواهد بود

باقرزاده کریمی از ناهماهنگی بین اعضای کمیته احیای خلیج گرگان و تالاب میانکاله انتقاد کرد و گفت: تاکنون امور مربوط به کمیته احیای تالاب میانکاله به‌درستی پیش نرفته است زیرا دستگاه‌های متولی مشارکت لازم را ندارند. تالاب میانکاله کاربری تنوع زیستی دارد نه دریانوردی بنابراین دستگاه‌هایی که در حوزه دریانوردی مسئولیت دارند نباید رویکردهای اکولوژیک احیای تالاب را نادیده بگیرند.

دیدگاه سازمان حفاظت محیط زیست در مورد لایروبی

رئیس کمیته ملی و مرجع علمی و فنی کنوانسیون رامسر با تاکید بر اینکه سازمان حفاظت محیط زیست در زمینه لایروبی دیدگاه‌های روشنی دارد، گفت: باید بدانیم هدف از لایروبی چیست؟ اگر هدف آوردن آب به تالاب است لایروبی را باید به جریان‌های بالادست تالاب به منظور دستیابی به آب شیرین سوق دهیم تا بعد از آبگیری تالاب «لپو» آب به میانکاله برسد.

دو سناریو برای لایروبی تنگه چپقلی

باقرزاده کریمی نسبت به لایروبی تالاب میانکاله در مسیر غلط هشدار داد و گفت: توپوگرافی بستر تالاب و دریا نشان می‌دهد که لایروبی تنگه چپقلی با دو سناریو مواجه خواهد شد. در سناریوی اول - که محتمل‌تر هم است- کل آب تالاب به دریا تخلیه و تالاب خشک خواهد شد. در سناریوی دوم - که خوش‌بینانه‌ است- هجوم آب دریا به تالاب بدون در نظر گرفتن تراز اکولوژیک و شوری مناسب موجب تخریب کارکردهای اکولوژیک تالاب خواهد شد.

وی تاکید کرد: قصد نداریم تالاب را کلا با آب دریا پر کنیم بلکه می‌خواهیم تالاب را با مخلوطی از آب شیرین بالادست و آب شور دریا پر کنیم. به عبارت ساده‌تر قصد نداریم دریا را توسعه دهیم و تالاب را به بخشی از دریا تبدیل کنیم بلکه می‌خواهیم تالاب حفظ شود؛ تالابی که ترکیبی از آب شور دریا و آب شیرین رودخانه‌ها است.

کشاورزی و آبزی‌پروری بلای جان میانکاله

باقرزاده کریمی با بیان اینکه مشکل اصلی در تالاب میانکاله و خلیج گرگان در بالادست حوضه آبریز و در خشکی است،؛ نه در دریا، تصریح کرد: چندین رودخانه فرعی در این حوضه وجود دارد که در جلگه بالادست میانکاله به صورت آبراهه‌هایی به میانکاله می‌ریزد که در حال حاضر همه آن‌ها به دلیل کشاورزی و آبزی‌پروری قطع شده بنابراین آب شیرین تالاب بسته شده است. زمانی که آب دریا پس‌روی کرد تازه فهمیدیم چه فاجعه‌ای اتفاق افتاده است.

رئیس کمیته ملی و مرجع علمی و فنی کنوانسیون رامسر در پایان با تاکید بر ضرورت حفظ ساختار اکولوژیک میانکاله اظهار کرد: ترکیب آب شور و شیرین تالاب میانکاله توانسته است زیستمندان را حفظ کند و تخم‌ریزی آبزیان و حیات پرندگان را در تالاب میانکاله تحقق ببخشد. اگر این ترکیب به هم بخورد، تالاب از بین می‌رود و به بخشی از دریا تبدیل می‌شود.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۵۸۷۴۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دانشمندان معمای حفره غول پیکر قطب جنوب را حل کردند

ایتنا - دانشمندان معمای چگونگی شکل‌گیری یک حفره بزرگ در یخ دریای قطب جنوب را که برای اولین بار در سال ۱۹۷۴ کشف شد حل کردند.
برای اولین بار در سال ۱۹۷۴ سوراخ نادری در آب بدون یخ، به نام پلی‌نیا polynya، کشف شد اما پس از مدتی تا سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ ناپدید یا بسته شد. در سال ۲۰۱۷ باز شدن دوباره این سوراخ دانشمندان را مجبور کرد برای کشف حقیقت در مورد رمز و راز تشکیل این دهانه جستجو کنند.

به گزارش دیلی میل بریتانیا، محققان دانشگاه ساوتهمپتون دریافتند که علت آن در واقع ترکیبی از جریان‌های آب اقیانوس، بادها و افزایش سطح نمک در آب است که منجر به ذوب شدن یخ‌های دریا می‌شود.

دانشمندان این کشف را در دهه ۱۹۷۰ به نام کوه زیر آب در دریای ودل نامگذاری کردند.

پلی‌نیاها معمولاً در یخ‌های دریایی که در نواحی ساحلی قطب جنوب یافت می‌شوند، هر ساله تشکیل می‌شوند، اما برای آن‌ها غیرعادی است که صدها مایل دورتر در اقیانوس باز، جایی که دریا در عمق هزاران فوتی است، تشکیل شوند.

آدیتیا نارایانان، محقق فوق دکتری در دانشگاه ساوتهمپتون و محقق اصلی این مطالعه گفت: «پلی‌نیا مائودریس در دهه ۱۹۷۰ زمانی که ماهواره‌های سنجش از دور که می‌توانستند یخ دریا را بر فراز اقیانوس جنوبی ببینند برای اولین بار به فضا پرتاب شدند، کشف شد.

در طول زمستان‌های متوالی از سال ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۶ ادامه یافت، و اقیانوس‌شناسان در آن زمان تصور می‌کردند که این یک رویداد سالانه خواهد بود، اما از دهه ۱۹۷۰، این اتفاق فقط به صورت پراکنده و برای دوره‌های کوتاه مدت رخ داده است.

آدیتیا افزود: «۲۰۱۷ اولین باری بود که از دهه ۱۹۷۰ چنین پلی‌نیای بزرگ و با عمر طولانی را در دریای ودل دیدیم.»

محققان با استفاده از نقشه‌های یخ دریا، داده‌های حیوانات دریایی برچسب‌گذاری‌شده و یک مدل اقیانوسی تولیدشده توسط کامپیوتر، چگونگی شکل‌گیری پلی‌نیا را تا این اندازه دور از ساحل کشف کردند.

نتایج نشان داد که جریان در حال حرکت در اطراف کوه Maud Rise در زیر آب در دریای Weddell، گرداب‌های متلاطم ایجاد می‌کند، یک جریان معکوس، که نمک را به سطح دریا منتقل می‌کند، فرآیندی به نام انتقال Ekman رخ می‌دهد آب با زاویه ۹۰ درجه نسبت به باد باعث می‌شود نمک با حرارت روی سطح مخلوط شود و یخ را ذوب کند.

آلبرتو ناورا گاراپاتو، نویسنده و استاد دانشگاه ساوتهمپتون، می‌گوید: «انتقال اکمن عنصر کلیدی گم شده‌ای بود که برای افزایش تعادل نمک و حفظ اختلاط نمک و گرما به سمت آب‌های سطحی ضروری بود.»

محققان حدس می‌زنند که طوفان‌های قطبی که از منطقه عبور می‌کنند می‌توانند باعث افزایش حمل و نقل اکمن شده و نمک بیشتری را به سطح زمین بیاورند، اما آن‌ها توضیح دادند که تحقیقاتشان قادر به تأیید این نظریه نیست.

اکنون محققان هشدار می‌دهند که polynya می‌تواند تأثیر منفی بر اقیانوس‌ها داشته باشد و به افزایش ۰.۳ اینچی سطح آب دریاها از سال ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳ کمک کند.