پانزدهم ذیالحجه؛ امام حسین (ع) به روشنگری پرداخت
تاریخ انتشار: ۱۵ شهریور ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۶۴۶۳۲۳
به گزارشبولتن نیوز، کاروان امام حسین (ع) احتمالا در روز پانزدهم ذیالحجه به منزلگاه عیون رسید. احتمالا این کاروان فقط از کنار این منزلگاه گذشته و درنگ بسیار کوتاهی داشته است.
منزلگاه عیون بخشی از منطقه وسیع بطنالرمه است. این منزلگاه نسبتا مسطح بوده و حوضها و گودالهای آب فراوان داشته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
عبداللهمطیع نگرانی خود را از حرکت امام حسین (ع) و پیمانشکنی مردم کوفه بیان داشت. ملاقات با عبداللهمطیع را در منزل حاجز و بستان ابنمعمر نیز ذکر کردهاند.
امام حسین (ع) در منزلگاه عیون با مسافران و رهگذران سخنانی کوتاه داشته است.
شایان ذکر است کاروان امام حسین (ع) در روز پانزدهم ذیالحجه به منزلگاه غَمَره رسید و درنگ کوتاهی کرد. این کاروان پس از آبگیری از منطقه غَمَره حرکت کرده است. این منطقه جزو بطنالرمه است و باید ۱۰۰ کیلومتر از مکه فاصله داشته باشد. منطقه غَمَره حوضچههای چندگانه و درختان بسیاری داشته است.
امام سوم شیعیان در منزلگاه غَمَره به روشنگری پرداخت و همچون منزلگاههای دیگر با طرح فرجام راه به نوعی پالایش و آزمون کرد تا هراسزدگان و دلباختگان دنیا رها کنند و بروند. امام حسین (ع) در این منزلگاه از راه کسب اطلاع کرده و از مسافران درباره کوفه پرسیدند.
کاروان امام حسین (ع) در همین روز به منزلگاه نهم خود که با عنوان رُهَیمه شناخته میشود، رسید. در مجمعالبلدان، رهیمه چشمهای است که از سرزمین خفیه در قسمت غربی قطیفه، سه میل (حدود ۱۳۸ کیلومتر) فاصله دارد. این منطقه آباد بوده و به کوفه نزدیک بوده است. منطقه رهیمه فاصله اندکی با کوه داشته است.
امام سوم شیعیان در منزلگاه رهیمه با ابوهریره اسدی یا اباهرم دیدار کردهاند. اباهرم علت خروج امام حسین (ع) را پرسید و امام (ع) تهدید به قتل بنیامیه و دعوت مردم و سرنوشت ننگبار پیمانشکنان را گوشزد کرد. امام سوم شیعیان در این منزلگاه به هتاکی و حرمتشکنی بنیامیه اشاره کرد.
گفتنی است؛ از محل رهیمه آبگیری مجدد شد.
کاروان امام حسین (ع) در روز پانزدهم ذیالحجه به منزلگاه حاجر (حاجز) رسید و چند ساعتی در این منزلگاه درنگ کرد. راه بصره و کوفه در مسیر مدینه در این حاجز یکی میشد. آب چند مسیل در نقطه حاجز به هم میرسید و مقداری درخت در منطقه بوده است. منطقه حاجز مانند دره بوده است.
امام حسین (ع)، نامه مسلمبنعقیل را در منطقه حاجز دریافت کرد. نامه را قیسبنمسهر صیداوی رسانده بود. مسلمبنعقیل آمادگی و پذیرش مردم کوفه را نوشته بود. امام سوم شیعیان پاسخ نامه را نوشت و به قیسبنمسهر صهداوی سپرد تا به کوفه برساند. مخاطبان نامه بزرگانی، چون سلیمانبنصرد، مسیببننجبه، رفاعةبنشداد و عبداللهبنوال بودند.
برخی نوشتهاند پیک و نامهرسان اباعبدالله (ع) به کوفه عبداللهبنیقطر بوده است. برخی دریافت خبر شهادت مسلم و هانی را در منزل حاجز دانستهاند که اندکی بعید به نظر میرسد.
خاطرنشان میشود دیدار دوم عبداللهمطیع با امام حسین (ع) نیز به منزل حاجز نسبت داده شده است.
منبع: بولتن نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.bultannews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «بولتن نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۶۴۶۳۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نوه امام خمینی در خارج از کشور چه شغلی دارد؟
خانم معصومه حائری یزدی همسر آیتالله سید مصطفی خمینی و دختر آیتالله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.
آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجتالاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصههای رسمی و رسانهای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی میکند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).
از نکات شگفتآور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.
او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان میکرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب میکردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.
با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانهها نبود، اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهلوچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفتوگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم میکرد.
درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آنها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی ماندهاند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما شدند و هول و هراس ایجاد کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.
دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من میگفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»