حمايت از روحاني منوط به عمل به وعده‌هاست
تاریخ انتشار: ۱۶ شهریور ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۶۵۵۴۱۱
مرتضي حاجي، فعال سياسي اصلاح‌طلب با منتقدان اصلاح‌طلبي كه چرخشي در رفتار روحاني پيش و پس از انتخابات مي‌بينند همراه نيست. اين منتقدان نسبت به وزراي پيشنهادي روحاني انتقاد دارند و معتقدند روحاني در ايام انتخابات راهنماي چپ زده اما پس از راي گرفتن از بدنه اجتماعي به راست پيچيده است.
به گزارش اعتماد، مرتضي حاجي اما معتقد است كه حمايت اصلاح‌طلبان از روحاني با شناخت از مشي سياسي او بوده است و تا زماني كه رييس‌جمهور از وعده‌هايش به مردم عدول نكرده است، بايد از او حمايت كرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بعد از جلسه تنفيذ و تحليف و راي اعتماد وزراي رييس‌جمهور تا حدي مخالف خواني‌هاي منتقدين نسبت به روحاني كاهش پيدا كرده است. منتقدان و مخالفان دولت كمتر اقدام به نقد و تخريب دولت مي‌كنند. اين آرايش سياسي ماحصل چه اتفاقات و مذاكراتي است؟
من اطلاعي از مذاكرات دولت ندارم اما وقتي دولتي بر سر كار مي‌آيد، بايد منتظر باشيم و ببينيم كه چگونه برنامه‌هايش را به اجرا در مي‌آورد. اگر مذاكره‌اي از سوي دولت با مخالفان صورت گرفته باشد، بسيار خوب و مفيد است. فعالان سياسي دو جناح مي‌دانند كه كشور نياز به اتحاد و انسجام دارد. به طور طبيعي در ايام دولت در حال شكل‌گيري خيلي بحث‌ها اتفاق مي‌افتد تا افرادي لايق انتخاب شوند. وقتي تصميم‌گيري پايان يابد و دولت تشكيل شود، طبيعي است كه هر دو جناح منتظر مي‌مانند تا ببينند دولت چه اقداماتي را در راستاي عمل به وعده‌هايش انجام مي‌دهد. بخشي از آرامشي كه در فضاي سياسي امروز به وجود آمده مي‌تواند ناشي از همين موضوع باشد.
برخي از اصلاح‌طلبان انتقاداتي را نسبت به دولت دارند. آنها معتقدند كه روحاني در ايام انتخابات راهنماي چپ زد و از بدنه اجتماعي راي گرفت اما بعد از انتخابات به راست پيچيد و به خصوص اين مساله را در مورد انتخاب كابينه رييس‌جمهور بيان مي‌كنند. شما با اين مساله موافق هستيد؟
من موافق نيستم. آقاي روحاني چهره ناشناخته‌اي نبوده است. يك دوره دولت را در اختيار داشته است و با علم به خصوصياتي كه از او سراغ داريم مورد حمايت قرار گرفت. الان هم كه كابينه تشكيل شده بايد كارش را شروع كند و همه فعالان سياسي هم بايد او را ياري كنند تا به وعده‌هايش عمل كند. اين حمايت تا جايي است كه دولت در مسير شعارها، اهداف و برنامه‌هايش پيش مي‌رود. آنجايي كه آقاي روحاني از شعارهايش عدول كند، باب نقد بسته نخواهد بود. عجله نبايد كرد چرا كه هنوز جوهر حكم آقاي روحاني خشك نشده است. انتقاد در شرايطي كه دولت هنوز كارش را شروع نكرده، منصفانه و عاقلانه نيست و به نفع كشور نيز نخواهد بود. بايد به رييس‌جمهور و كابينه دوازدهم فرصت دهيم تا كارشان را آغاز كنند. ان‌شاءالله كه در همين مسير هم حركت كنند. اينكه دولت تلاش كند كه بين ملت انسجام ايجاد كند و دو جناح را به هم نزديك كند و بين رفتارهاي فعالان سياسي هماهنگي ايجاد كند، بسيار كار مفيد و ارزنده‌اي است و به نفع پيشرفت كشور خواهد بود. از اين جهت من اعتقاد ندارم كه آقاي روحاني همچنان در فضاي انتخاباتي باقي بماند. در ايام انتخابات آقاي روحاني مي‌خواست راي بياورد اما امروز رييس‌جمهور همه ملت است. آن زمان كانديداي بخشي از مردم بود و امروز رييس‌جمهور همه است و بايد به همه خدمت كند؛ نه يك جناح خاص. شاخص و معيار در اين رابطه نيز منافع ملي و مصالح كشور است تا برنامه توسعه‌اي كه دولت ارايه كرده يا مجلس تصويب كرده، به بار بنشيند. اينها شاخص‌هايي است كه بايد عملكرد روحاني را با آنها سنجيد. هر اقدامي كه به انسجام ملي كمك كند، اقدام پسنديده‌اي است. كار دولت از اين لحاظ درست است.
آيا روحاني توانسته منتقدان و مخالفان خود را آرام كند و اين بستر براي تحقق گفت‌وگوي ملي و از ريشه حل كردن اختلافات بين دو جناح مي‌تواند مفيد باشد؟
امروز فضاي سياسي كشور آرام‌تر شده است. اينكه معلول كدام علت است من نمي‌دانم. كشور به آرامش نياز دارد. تحقق هر برنامه‌اي اين امنيت خاطر و آرامش را نياز دارد. به خصوص براي جذب سرمايه‌هاي خارجي كه نياز امروز كشور است و براي مواجه شدن با چالش‌هاي بين‌المللي فضاي آرام بين فعالان سياسي هر دو جناح بايد حاكم باشد. ما به اين انسجام در كشور نياز داريم. نمي‌توانيم هم دايما بر طبل اينكه ٢٤ ميليون راي چه مي‌خواهند بكوبيم و بقيه افراد جامعه را ناديده بگيريم. اگرچه اين سمت اكثريت باشند و رييس‌جمهور مسوول پاسخگويي به مطالبات اكثريت است اما به اين معنا نيست كه اقليت نبايد مورد توجه باشد. رييس‌جمهور و دولت امروز متعلق به همه كشور و مردم و حتي كساني است كه منتقد جدي و افراطي دولت هستند. افراطيون هم بايد از خدمات دولت بهره مند شوند. اين خدمات در يك فضاي آرام و منسجم در عرصه سياست كشور قابل ارايه و تامين است. بنابراين بايد كمك كرد اين فضا تداوم پيدا كند.
آيا بر اين بستر مي‌تواند گفت‌وگوي ملي صورت بگيرد؟
بله. اگر گفت‌وگويي قرار باشد اتفاق بيفتد، در چنين فضايي امكان تحقق دارد؛ نه در فضاي پر از چالش و تشنج. خوب است از اين فرصت براي تحقق گفت‌وگوي ملي استفاده كنيم.
ماموريت سخت اصلاح‌طلبان در شوراي شهر و مجلس شوراي اسلامي را چه مي‌دانيد؟اصلاح‌طلباني كه توانسته‌اند در بخش‌هايي از قدرت حضور پيدا كنند، به چه مسائلي بايد توجه كنند تا سرنوشت اصلاحات موفقيت آميز باشد؟
به نظر من سرنوشت اصلاحات فرع بر سرنوشت ملي ما است. اصلاح‌طلبان بايد متعهد باشند كه آنچه به مردم وعده كرده‌اند، عمل كنند. آقاي شهردار برنامه‌اي به شوراي عالي سياست‌گذاري داده است و اين شورا برنامه‌هاي آقاي نجفي را هم جهت با ديدگاه‌ها و تفكرات خودش تشخيص داده است. شوراي شهر توانسته شهردار كارآمدي را براي تهران انتخاب كند. شوراي عالي بايد نظارت كند تا برنامه‌هاي وعده داده شده، تحقق پيدا كند و هم در تصميم‌گيري‌ها منافع ملي كل كشور در نظر گرفته شود. به خصوص اينكه تصميم‌گيري در شهر تهران بر كل كشور تاثيرگذار است و فقط به تهران محدود نمي‌شود. همچنين بايد منافع شهروندان تهراني بايد پيگيري شود. اگرچه اصلاح‌طلبان حائز اكثريت هستند اما افرادي با گرايش به عقايد رقيب هم در زندگي مي‌كنند و شوراي شهر بايد از منظر منافع مشترك و عمومي گروه‌ها به مسائل نگاه كند. بايد تصميماتي گرفته شود كه همه شهروندان از آن مرتفع شوند كه در برخي مواقع نيز ممكن است به سود اصلاح‌طلبان نباشد.
حفظ اتحاد و انسجام اصلاح‌طلبان بعد از انتخابات چقدر اهميت دارد؟ براي جلوگيري از تشتت در جريان اصلاحات پس از انتخابات ايده شما چيست؟
انسجام بايد هر چه بيشتر حفظ شود. انسجام نه تنها در سطح ملي بايد در كشور وجود داشته باشد بلكه بايد در جناح‌هاي سياسي نيز براي حفظ اتحاد و انسجام تلاش كرد. تشتت و تفرقه باعث از بين رفتن توانايي‌ها مي‌شود. در قرآن كريم هم اشاره به اين موضوع شده است كه گروه‌هاي متفرق نيروهاي‌شان تضعيف شده؛ فشل مي‌شوند و توان‌شان را از دست مي‌دهند اما انسجام و اتحاد كه باشد به راحتي مي‌توانند بر مشكلات فايق شوند. اين مساله در بيان مختلف در تعاليم قرآن كريم هم ديده مي‌شود. بنابراين اصلاح‌طلبان اگر مي‌خواهند به موفقيت‌هاي‌شان تداوم بخشند ضمن اينكه بايد عملكرد قابل قبولي از ديد افكار عمومي داشته باشند، بايد به گونه‌اي عمل كنند كه نه فقط بدنه اجتماعي اصلاحات بلكه ديگر افراد جامعه نيز رضايت از عملكردشان داشته و به اصلاح‌طلبان راي دهند. جريان اصلاحات براي رسيدن به اين امر مهم بايد در درون خودشان اتحاد داشته باشند. تحقق اين امر مقداري گذشت مي‌طلبد و در برخي موارد كوتاه آمدن نياز دارد كه اين انسجام تقويت شود.
برچسب ها: مرتضی حاجی ، اصلاح طلبان ، حسن روحانی ، رییس جمهور ، حمایت از روحانی ، وعده ها ، دولت روحانیمنبع: تابناک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۶۵۵۴۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دولت روحانی چگونه سفره مردم را کوچک کرد؟
دولت یازدهم و دوازدهم به ریاست حسن روحانی سفره مردم را کوچک کردند و دهه ۹۰ را به علت ناکارآمدی‌ها و ترک فعل‌های بی‌شمار با میانگین رشد اقتصادی ۰.۶درصد به پایان رساندند.
به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: روزنامه ایران در گزارشی در این‌باره نوشت: دهه ۹۰ به علت ناکارآمدی‌ها و ترک فعل‌های بی‌شمار دولت موسوم به تدبیر و امید از رشد اقتصادی محروم شد و میانگین رشد اقتصادی ۰.۶درصد به ثبت رسید. جهش‌های شدید نرخ ارز و تورم‌های مستمر بالا و تحقق تورم ۶۰درصدی، عدم تأمین واکسن در دوره کرونا، تشدید بیکاری در کشور، افت سرمایه‌گذاری خارجی، رشد فزاینده حجم نقدینگی و ثبت نرخ رشد نقدینگی ۴۰درصدی، تورم عدم ساخت مسکن و جهش‌های قیمتی بخش ساختمان در دوره روحانی و کاهش درآمد سرانه ایرانیان در این دوره زمانی تنها لیست کوتاهی از خسارت‌های دولت حسن روحانی است که این روزها وی از آنها به عنوان هدایایی برای دولت سیزدهم یاد می‌کند(!) وضعیت دولت تحویل داده شده توسط روحانی در سال ۱۴۰۰ در مقایسه با وضعیت پایان دولت دهم در سال ۹۲ نشان می‌دهد که روحانی میراثی از مجموعه‌ای از ناکارآمدی‌ها را برجای گذاشته است. در دولت احمدی‌نژاد تورم ۳۸درصد، نرخ رشد نقدینگی ۲۹درصد و میانگین رشد اقتصادی ۲.۰۵درصدی تجربه شد که در مقایسه با وضعیت تحویل دولت روحانی به دولت سیزدهم، به‌مراتب وضعیت بهتری بوده است. همچنین به لحاظ نابرابری، دولت روحانی کشور را در وضعیت نامطلوبی قرار داد؛ ضریب‌جینی به عنوان شاخصی برای سنجش نابرابری در دولت روحانی و عدم اتخاذ سیاست‌های حمایتی از اقشار کم‌درآمد روندی صعودی را طی کرد. در حالی که در دولت احمدی‌نژاد به دلیل اجرای سیاست هدفمندی یارانه‌ها شاخص نابرابری به‌شدت در کشور کاهش یافت و توزیع درآمد نیز نسبتاً بهبود یافت.
بی‌توجهی دولت روحانی به اصلاح اساسی ساختارهای اقتصاد باعث شد، کاهش تصنعی تورم با جرقه بازگشت تحریم‌های آمریکا از بین رفته و دولت روحانی را رکورددار بزرگ‌ترین تورم دو دهه اخیر کند و باعث کوچک شدن سفره‌های مردم شود.
در یک دهه گذشته تشکیل سرمایه و تولید ناخالص داخلی کشور با رشدهای پایین و بعضاً منفی روبه‌رو بوده است. نتایج عدم ثبات در شرایط اقتصاد کلان به دلیل ناکارآمدی و بی‌برنامگی دولت گذشته در کاهش سرمایه‌گذاری و تولید و همچنین ترغیب فعالان اقتصادی به فعالیت‌های سفته‌بازانه در دهه ۹۰ قابل مشاهده است. بر اساس آمارهای بانک مرکزی، متوسط نرخ رشد یک دهه اخیر تشکیل سرمایه ثابت ناخالص کل، ماشین‌آلات و ساختمان طی دوره ۱۳۹۱ تا ۱۴۰۰ به‌ترتیب معادل ۶.۹-، ۹.۱- و ۵.۲- درصد بوده است. البته بر اساس آمار بانک مرکزی سال ۱۴۰۱ میزان سرمایه‌گذاری یا همان تشکیل سرمایه ثابت ناخالص با رشد ۶.۷درصدی، رکورد این شاخص را زده است. موردی که روحانی همواره سعی داشت بر آن تأکید کند، بلد بودن زبان دنیا و نوید ارتباطات اقتصادی- سیاسی با جهان بود، اما فارغ از کارنامه سیاسی که مشخص شد بلد بودن زبان دنیا، تنها بلوف بود، دولت در این زمینه در حوزه اقتصاد رفوزه شد. شاهد این مدعا هم میزان سرمایه‌گذاری خارجی به روایت بانک مرکزی است. با آنکه میزان سرمایه‌گذاری خارجی در سال‌های ۹۰ و ۹۱ در اوج تحریم‌های نفتی و هسته‌ای بیش از ۴میلیارد دلار در سال بود اما پس از برجام روندی نزولی به خود گرفت به طوری که سال ۹۵ به ۳میلیارد و ۲۲۳میلیون دلار و سال ۹۶ به ۲میلیارد و ۴۳۰میلیون دلار رسید. این عدد سال ۹۶ به رقم ناامیدکننده یک‌میلیارد دلار هم رسید.
شاخص درآمد ملی سرانه، یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌هایی است که برای نشان دادن وضعیت اقتصادی یک کشور به کار می‌رود و بهبود این شاخص بیانگر وضعیت مناسب خانوارها، بنگاه‌های اقتصادی و بخش‌های مختلف است. درآمد سرانه در یک دهه اخیر از ۹.۲میلیون تومان در سال ۹۰ به ازای هر نفر در سال ۹۸ به ۸/۴ میلیون تومان (به قیمت ثابت سال ۹۰) کاهش یافته است. این یعنی درآمد مردم در یک دهه اخیر نه‌تنها افزایش نداشته که کاهش هم یافته است. مرکز آمار در حالی این ارقام را اعلام کرده که اصلی‌ترین دلیل این بحران، تورم فزاینده سال‌های اخیر بوده است.
همسان سازی حقوق بازنشستگان کشوری از خردادماه سال جاری