به نقل از «خبرگزاری آریا»

3 مدل دکوراسيون داخلي منزل با طراحي چوبي

تاریخ انتشار: ۱۷ شهریور ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۶۶۳۲۴۴

خبرگزاري آريا - وب سايت خانه طرح: طرح هاي صنعتي و استفاده از بتن در بسياري از محافل امکان پذير است. اما واقعيت اين است که يافتن يک دکوراسيون داخلي منزل بدون عناصر چوبي کاري سخت و دشوار است.
چوب يکي از محبوب ترين مواد و مصالح ساختماني است که علاوه بر استفاده ي تزئيني، در امر گرما و ايجاد فضايي مدرن نيز تاثيرگذار خواهد بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در اين قسمت، سه نمونه دکوراسيون داخلي منزل (دکور چوبي) برجسته ي چوبي به معرض نمايش درآمده است. کف تمام اين خانه ها از چوب هاي جنگلي بسيار زيبايي ساخته شده است. علاوه بر اين، مصنوعات چوبي نقش مهمي را در ساخت کابينت، ديوار، و حتي سقف خانه ايفا نموده اند. در راستاي تحقق اين امر مي توان نتيجه گرفت که سبک و نماي اين ساختمان ها بسيار زيبا، دوست داشتني، و روشن است که توجه عموم را به خود جلب نموده است.
دکوراسيون داخلي منزل اول (دکور چوبي)
فضاي خانه اول باز و گسترده است و در ساخت آن از عناصر چوبي بسيار زيبايي استفاده شده است . استفاده از مبلمان چرمي در کنار بافت چوبي کف و بدنه ترکيب قابل قبولي را ايجاد کرده است.

در اينجا، تضاد خاصي در بافت نرم، فرش دانه درشت، و مبل مخمل تخت خواب شو به چشم مي خورد که براقي کف و ديوارها را دو چندان نموده است.

تلويزيون موجود در اين خانه توسط پانل هاي چوبي قاب شده است که مي تواند سطح تلويزيون را در زمان عدم استفاده به طور کامل بپوشاند.

در سالن اين خانه از يک صندلي راحتي سياه و سفيد استفاده شده است که مي تواند زيبايي خانه را دو چندان نمايد.

در کنار اتاق نشيمن ناهارخوري کوچکي قرار دارد که روشنايي آن با استفاده از نور طبيعي تامين مي شود.

در اين خانه وجود دکور چوبي و کلاسيکي مانند شومينه و آکواريوم بسيار چشم گير است.

گنجه ي کفش ها و ساير وسايل غير ضروري به گونه اي طراحي شده شده است که دسترسي به آن چندان آسان نيست .

در اينجا، يکي ديگر از عناصر چوبي خلاقانه در سقف آويزان شده و در بالاي ميز ناهار خوري قرار گرفته است.

اتاق خواب اين خانه کاملا سفيد است که مي تواند نقش بسزايي را در ايجاد آرامش و تمدد اعصاب ايفا نمايد.

دکوراسيون داخلي منزل دوم – دکور چوبي
در خانه ي دوم ، دکور چوبي بسيار زيبا و شگفت انگيزي وجود دارد که همگي آن ها در بخش بدنه و سقف طراحي شده اند.

نماهاي چوبي که از سقف آويزان شده اند از بافتي زيبا و رنگي غني برخوردار هستند.

بافت کف خانه از سنگ هاي مرمر سفيد رنگ و صافي تشکيل شده است که تضاد زيبايي را با فضاي چوبي فراهم آورده است.

سقف چوبي اين خانه به گونه اي طراحي شده است که ديوارهاي آن را به اتاق ناهار خوري متصل کرده است.

طراحي کابينت هاي چوبي به گونه اي است که محل مناسبي براي ذخيره سازي هر آنچه که فکرش را کنيد ايجاد کرده است .

استفاده از گلدان بزرگ مي تواند نمايي از رنگ و زندگي را بر روي طرح هاي چوبي به ارمغان آورد.

در اتاق خواب نيز استفاده از چوب فراموش نشده است.

در پشت تخت، بر روي زمين، در قفسه بندي هاي آن نيز از چوب استفاده شده است.

دکوراسيون داخلي منزل سوم – دکور چوبي
در دکوراسيون داخلي منزل آخر، از چوب هاي تيره تري در اتاق نشيمن استفاده شده است که از ويژگي هاي منحصر به فرد اين خانه به شمار مي روند. علاوه بر اين، وجود چراغ هاي سقفي نيز بسيار زيبا و شگفت انگيز است.

صندلي هاي ناهار خوري بسيار مدرني در اطراف يک ميز ناهار خوري کوچک قرار گرفته اند که مشرف به اتاق نشيمن مي باشد.

مجددا، گياهان داخلي ساختمان (مانند درختچه هاي انجير) از ويژگي هاي منحصر به فرد اين خانه به شمار مي رود.

طراحي اين خانه به گونه اي است که تماشاي تلويزيون از سمت مبل يا ميز ناهار خوري بسيار آسان نموده است.

صفحه نمايش و تلويزيون نصب شده در اين مکان، يک عنصر حياتي در تامين سرگرمي براي خانواده است. نظر شما در خصوص 3 مدل دکوراسيون داخلي منزل (دکور چوبي) چيست ؟

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۶۶۳۲۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا ژاپنی‌ها به نقاشی «ارواح» علاقه دارند؟

شوهر اویوا می‌خواست دوباره با همسایه ثروتمندش ازدواج کند، اما همسرش هنوز زنده بود. او ابتدا سعی کرد اویوا را مسموم کند، اما به جای اینکه او را بکشد، او را به طرز وحشتناکی زشت کرد. سپس او را به رودخانه انداخت تا غرق شود که موفقیت‌آمیز بود. اما بعداً، وقتی به آن رودخانه بازگشت، روح اویوا از آب برخاست تا او را به هرکجا که رفت تسخیر کند!

به گزارش فرادید، تصاویر خوفناکی از این داستان ارواح ژاپنی و سایر موارد مشابه آن، موضوع نمایشگاهی در موزه ملی هنر آسیایی اسمیتسونین است؛ نمایشگاهی با عنوان: «نمایش ماوراء طبیعی: ارواح و تئاتر در چاپ ژاپنی». 

قرن‌ها پیش، داستان‌های ارواح در ژاپن بسیار نقل می‌شدند. بیش از ۵۰ اثر به نمایش گذاشته‌شده از سال‌های ۱۷۰۰ تا ۱۹۰۰ توسط هنرمندان ژاپنی، نمایانگر قدرت ماندگار هنر چاپ چوبی و داستان‌هایی است که امروزه در ژاپن همچنان رونق دارند.

داستان اویوا، همسر وفاداری که روحش برای تسخیر شوهر قاتلش بازگشت، سال ۱۸۲۵ در نمایش کابوکی «داستان ارواح یوتسویا در توکایدو» توسط تسورویا نانبوکو روایت شد. 

کیت بروکس، از متصدیان نمایشگاه، می‌گوید: اگرچه موضوع ماوراء طبیعی مدت‌ها بخشی از فرهنگ ژاپنی بوده، دوره اِدو (۱۶۰۳-۱۸۶۸) و این تولید خاص به این ژانر اهمیت دائمی داد.

تصاویری از این نمایش ارواح و سایر نمایشنامه‌های آن زمان برای مشتریانی که خواهان داشتن یادگاری از نمایش و بازیگران خاص آن در قالب چاپ چوبی بودند، توسط هنرمندان بازتولید شد.

کابوکی که در دوره ادو ایجاد شد، به دلیل اجراهای دارای سبک و جلوه‌های ویژه پیچیده‌ای شهرت یافت که آن را به یک سرگرمی محبوب برای مخاطبان تبدیل می‌کرد. 

بروکس می‌گوید: «ترفندهای روی صحنه مانند درهای مخفی و وسایل زیاد صحنه نمایش مانند خون مصنوعی، وسایلی مانند سیم که شخصیت‌ها با کمک آن‌ها پرواز می‌کردند، همگی نشان‌دهنده حضور ارواح بودند.» 

هزاران چاپ با قیمت‌های شگفت‌آور ایجاد و در دسترس قرار گرفت. بروکس می‌گوید در دهه ۱۸۴۰، یک چاپ چوبی چندرنگ تک ورق به قیمت یک وعده نودل بود. 

چنین نمونه‌های رنگارنگ و زنده‌ای به ندرت پس از نزدیک به دو قرن باقی می‌مانند، به‌ویژه چاپ‌هایی که شامل برگه‌های کاغذی بلند می‌شدند تا جلوه‌های پیچیده صحنه را منعکس کنند. 

یکی از چاپ‌های چوبی استادانه این نمایش سال ۱۸۶۱ توسط اوتاگاوا کونیسادا ساخته شد. در این چاپ، بدن اویوا را می‌بینید که با یک قلاب ماهیگیری به سطح کشیده شده و با بالا بردن برگه، جسد دوم را می‌بینید، خدمتکاری که ناخن‌های دستش بعد از مرگ همچنان رشد می‌کنند. 

این ترفند روی صحنه گیراتر است، چون هر دو جسد توسط یک بازیگر به تصویر کشیده می‌شوند که لباسش را سریع عوض میکند. 

در دهه ۱۸۶۰، نزدیک ۴۰ سال از کاربرد ترفند صحنه می‌گذشت و در آن دهه، از مخازن واقعی آب روی صحنه استفاده میشد. بروکس می‌گوید چاپ‌ها برای بزرگداشت این ترفند ایجاد شدند. این قبیل چاپ‌ها نادر هستند، به خصوص آن‌هایی که کاملاً سالم باقی ماندند. 

ارواح قرن‌ها در تئاتر «نو» برجسته بودند و هدف آن‌ها، مخاطبان نخبه‌تر و باهوش‌تر بود. 

شاکیو، از سری «صد بدون نمایشنامه»، تسوکیوکا کوگیو، چاپ چوبی، ۱۹۲۷-۱۹۲۲ موزه ملی هنر آسیایی

فرانک فِلتِنز، از متصدیان این نمایشگاه می‌گوید: «آن مراسم شامل رقص، سرود و شخصیت‌هایی با ماسک‌های چوبی استادانه میشد. او می‌گوید: گذاشتن ماسک به این معنا بود که فرد اساساً نه تنها جوهره آن نقش را به خود می‌گیرد، بلکه در حال تبدیل شدن به آن است. این نوعی انتقال روح است که برای آن‌ها اتفاق می‌افتد.»

تسوکیکا کوگیو، هنرمند قرن نوزدهم در زمینه چاپ چوبی، نه تنها با مستند کردن شخصیت‌های ترسناک، بلکه با نشان دادن بازیگران پشت نقاب‌ها و خلق تصاویر پشت صحنه تئاتر برای نخستین بار، دست روی علاقه روزافزون به نو گذاشت. 

فلتنز می‌گوید: «این نگاه دزدکی به پشت صحنه تقریباً به نوعی توهین‌آمیز است، چون اسطوره‌شناسی نو را از بین می‌برد.» 

«داستان‌های نو شاید به اندازه کابوکی در بازتولید شبح‌ها مهیج نبوده باشند، اما در عوض فرم آن‌ها داستان‌هایی از گذشته‌های دور بود و آن داستان‌ها اغلب با مکان‌های خاص در سراسر ژاپن مرتبط هستند». 

«آن داستان‌ها از طریق ارواح مرتبط با آن مکان‌ها بیان می‌شوند و ارواح برای حافظه محلی حکم مجرای ارتباطی را دارند.» 

به راستی چرا ارواح در سنت‌های فرهنگی ژاپن دوام آورده‌اند و در دوره ادو احیا شدند؟ 

به نقل از پِرل مُسکوویتز مجموعه‌دار که همراه همسرش سیمور مسکوویتز، صدها اثر چاپی را به موزه هدیه داده، در کاتالوگ نوشته شده که شاید راهی برای نمایش جامعه‌ی در حال تغییر بوده است: «حدس من اینست که این داستان‌های شبح‌آلود اشکالی از عدالت در جامعه‌ی فئودالی بودند که در آن، اقتدار طبقه حاکم، مطلق بود». 

«در چنین سیستم طبقاتی ناعادلانه‌ای، تماشای این نوع نمایش‌ها که در آن‌ها، ارواح می‌توانستند به روشی که مردم نمی‌توانند انتقام بگیرند و عدالت را از طریق این نقشه‌های انتقام‌جویانه اجرا کنند، نوعی تخلیه روانی بود.» 

بروکس می‌گوید دانستن شمار چاپ‌های آن زمان دشوار است و مردم هنوز آن‌ها را با روش‌های سنتی می‌سازند. 

بینندگان حتماً می‌توانند این تصاویر ارواح را به تصاویر ترسناک فیلم‌های مدرن ژاپنی مانند Ringu محصول ۱۹۹۸ و بازآفرینی انگلیسی آن به نام The Ring محصول ۲۰۰۲ مرتبط کنند. 

بروکس می‌گوید: «ارواح ژاپنی چیزهایی هستند که مردم آن‌ها را فیلم‌های ترسناک ژاپنی می‌شناسند. بنابراین حتی اگر تخصصی در این موضوع نداشته باشید، همچنان می‌توانید چیزهایی ببینید که می‌شناسید و به آن‌ها علاقه دارید.»

کانال عصر ایران در تلگرام